සීගිරි ගී-2-සීගිරි ගී iii

96 සීගිරි ගී - පෙළ

577. ස්වස්ති කුමට ගියෙ වි ද මත ගොසින් දී ගී රැ(සි යේ) බැ(ලි වි) මෙහි හින්දිු මුන් (තය්) බැලිමි ඇතැ මල් ගත්(තෙන්)

578. සිරි ගී සිති ත(මා) තබයි මියනෙමි (යි) වී කණ (තෙ)ප ගැහනි ලද (පි)නින තම හ වී හෙගුන අවිසර වී

579. (1) ස්වස්ති බලන රිසි වි තොප සුනිල් පැහැක් දිවි ‍ෙය යි රන්ද්වා (2) නො යමු යව යි යන්නක් නො කිය සිහිගිරි

580. (1) ස්වස්ති මලඅකරෙ එත පැහැසර් නොයිනි තිසරත් මො වෙ විලම්බු මන (2) ම තමහට මෙ ගත වන තකා අය කොට

581. වී සෙ(ර මො) මෙනියා කළ වී (ද) මො මෙනියා අන්නට් මල් අ(ත්ති ගති) මට් ගලැ (කළ) යෙ වී තද

582. මත්බමරුගුළ අවිලි (නො)මන්ද් ලොළ වී කිහුමු ගුමම්නී මල් කෙසුර නොසුකසු කළ යි හැමූ කුමුන්ද්වන විද්හෙ (වී සරා) සිසිරැස් හමු නුයුළ වී ඇ(ය) නැති යි එය නො වී අපි යමු

සීගිරි ගී - පෙළ 97

583. (1) ස්වස්ති කී (ත)ම මන නො දි දි(ටි) ජනනි මා හින්දි් වන් මිණිමුත් ඇසෙළ්කෙසුර් නො අස(ලෙහි) ඇති මහනෙලෙ

(2) ඇත(ව)ක දළසි(ව)හිමියන් ගෙ දළසිවමි ලීමි

584. (1) (බු)දල්මි ගී නිරින්දු. මළ බව අසයි ආ (‍ෙ)ම හෙළිල්ලබුයු(න්) (2) මියමො (ගත්) මල් හයි සෙලගින් හෙන්නයුන් (වැන්නො)

585. ස්වස්ති උතුරපසින ආ සල සිවලමි මයැ ගී බිණියැවි නෙත ජ කෙළි බෙලුම දිග ඇසහි තබයි බෙර උඩල යමො ගෙට බෙයන්දලහි කුම සෙයි යෙහෙ යි මෙයි

586. (නො)රිසි වෙ සොර්සිනා කොමුළ් බැලුම් රුස්නා කි සිකි න මහනෙල්වනනට් එක් දවසක් වි කා ර(ජු බ)න්දුස

දියඅග් මහදෙව්මි ලීමි

587. (1) ස්වස්ති දක්නා (සෙ) සිත (ව)ත මෙ (නැ)ගිය නො හී සිට මෙහි (2) ම ගිය බෙයන්ද් රැන්දිහ සිත ඇවිත් බලන මෙ සි(ත්තම)

4

98 සීගිරි ගී - පෙළ

588 .......................බිතිමි මෙ ගි ලීමි (ඇ)න්දි.(යෙන් මෙ) සිතුවර් ග(ත්) මෙ(න් මල්) අතින් තොප දිසි සෙ(ය්) සග (වී) බෙයන්ද් දිසි අම්බු සෙය් මි(න්දි))බි නො වි

589. (1) ස්වස්ති යෙහෙනි තමා පුයුත් කෙසෙ මෙ කි (වි) ඇ(ස දු)ට් මෙන් නොහී බෙයන්ද් නැගී (2) දැකැ (දි)සි මෙ(හි) විල සිරින් මෙ කී

590. (1) දැකිණිගිරිවෙහෙරින් (2) ආ දයල්බති මි ලී (මි) නැගී සිහි වන නිති දැකැ රමණි මෙයට කිසි ජු දැකැ නො හී ගිය දී මන ‍මය කතුන (ට) මෙ සිත්තම

591. ස්වස්ති (රු)හුණින් ආ විජුරලබතීන් ගී වන නම් නො නවත්මි එක් වි (නො ගියෙ දුර ගමන්) (නෙ) වැ යෙ දැ යි එ වර් එකුන් නෙදැට යෙ දැ යි භජනෙ මා

592. ත සෙය් රුපර්නි නුගිමනවුන් නො මින්දිදබියන් හසුන් ළතා ළතා ළ නො මෙළෙකෙන්නෙය් තම(න)ට්

593. ස්වස්ති අවුජ් බැසී ජවින් ‍කා වසු නෙවෙසුනකට තුබු සෙ නො තම යෙනු බල ජු නොදැකැ කැටබිත තුබු සෙය

සීගිරි ගී - පෙළ 99

594. (රත්)අතැ රන්වනුන් මල් ඇත ද නො ගතා සෙ වි අ (වි) ම දැකැ ද දත් බවක් කළ තද්මනින් නො වි තම

595. ස්වස්ති හමුළ් මරු ජහස්සුයුහස්සන්දැල්ලා තුරු ගළ් කො හළ් හූ මලගල්හි හැල්ලා ගණනින් මුත් කලබ් කල තමබළපල් (ලා) පැ රැය දිගැස් ත දුන් හසුන් කුම් වාල් ලා

596. (1) ස්වස්ති තොප ‍වනවූහිමින් හිමක් එතක් නො තබය් උකැ(ට)ලි මුහුන්දත පිහිනනු (වැනි) අන්දබ පිලු ගෙලෙ (ගම)න

‍ (2) සගලබතිමි (ලී)මි

597. ලද (ඔ)යු(න්) වී ගත් ද නො වැහැවෙය් නො ලද් වි දිග්නෙතුනි තෙපලක් දෙවු ඇති ද ගෙ(නැ ම)ල් ත(ම) අ(ත)

598. ස්වස්ති කිතල් ලීමි (නැගී) දැකැ කා නො වි තද වත වන මුළා කත තර වත වත තමා සිත දග ලී නො ද බෙ(ය)න්දිහි මෙ

599. ස්වස්ති නිලි(පු)ල් මල්වැටී ගත් මහනෙල්වනට බද් ගී බණ ඇස ගී ම ලී තී සිතක නොජකම් කී යත ත සෙ සිරි ‍වියො වි (කි)ම නො මෙ බැණැ සිටි(ය මා සි)ත

100 සීගිරි ගී - පෙළ

600. (1) නමුඬගමු මුගලනු ගී (2) දළ අහුළලමලුත පුත් මහනෙල්වන් බෙ(ය)න්දිහි රන්වනුත අතරෙ වනු කළ සිත මුළා දැකැ කීමො මෙතනි තමනහ(ට)

601. (සෙන)ල්බතීමි ලීමි. (බෙය)න්ද්හි (මෙ) මිලැස් මයි ම(න) කෙරෙ(යි) කුල්මත් අව හය් එ නෙබෙණත ද අසර් කුල්මත්ත(න් මෙනි).

602 (1) ස්වස්ති සිහිවත් මෙ රන්වන මෙහි යෙහෙන් අනුන් අ නම් මන දියවන්නකින් හැදි වැහුණ (2) ගිල්ම බෙලෙන් ආ කබල්තාපාපිරිවන් වැසි දෙවල්බතිමි (ලී)මි

603. මෙ කත තමලවන් නො බිණි සෙන(හ නැ)ත්තී හිමි(බිසෙ) සෙනහැත ද උන්නහ (සි)ත තද සෙ (යින්)

604. බෙයන්ද්හි රන්වන් මනකල සෙය් තා අ(ව) (ද) යෙ යි නො වි (සි) හි හි(මි) තමන් අතන (හය්) කී තා කෙ(සෙ)

605 (1) කොෂණාත්ල්මි ලීමි වස(යු) ගෙහෙ යෙති දු ජන්නයුන් ලස යි දක්තුජ් ඉතණ හිර් කුම්බුර්වැවින් (2) සෙයින් එ යෙන්නයු සෙ

සීගිරි ගී - පෙළ 101

606. (ස්ව)ස්ති තිකළවැසිසිහිමි ය මය් පිරිබුන් සෙව් ම සිත හුදුකලා සෙ අද ස(තු)ට නොවන්නෙක් දෙසෙ උන් නො (ය)

607. (කි)ත් මෙ ගී මෙවැනනී සුව වින්දිය නවතයි නො එත් මා සිහි සිත් ජිවි සෙ නො (බ)ල මෙ යි නො මා කී වි වරජ නැ(ති)

608. ස්වස්ති තාල්බතීන් ලී ගී නො බිණි ද මිලැසි සිටි මල් පෙරෙට් කොට් හො එ දිගැස් එදෙසෙන් ත එත ඇසිරි කී වී සිටි තමා

609 (1) ස්වස්ති පෙරෙ තා නොලද්දිය දැයෙක් නොලද් වෙයෙ රනට් ජො කා ලද අයුත් සිහිනෙක අහස් ලද මෙය්

610. (1) කියග (සිකි) සන්ද කී කල්හි කුම් (සෙ සිතු) වෙය් මෙ වැය්මෙ සිත් කළ කී කල උදහස තුනු වෙ (2) බොහො වෙය්

611 කිත්මි මල දුටතර බිණි මෙන් මෙ යගී හසුන් ත ම සනහය් දළසැනැහැ දෙත තා ගත් (ම)ල කෙසෙ එ රන්වන් කී අන්(හට)

102 සීගිරි ගී - පෙළ

612. (1) වරෙක කණස්වලු වරෙ වන්නෙය් අන්ති (රි) සි මෙ අය් හින්දිින්නෙ වි (2) නැවති යහකජ් සිතන්නේනො වෙය්

613. (1) (වැ)ලිගම්වැසි ජෙටලු ගී මෙයට නැගි ජෙනෙ ලයු ඇති මිහිරි රෙසෙ (2) (එ‍ෙ)රව් (2) මිනිස් අ විය පණයු (ල)ක් ම සෙයුසයර් ගොර් සිතම්

614. සිවි එ(ත) තිබී කිම ස(න්ද්)ම(න් නො) වී ගිය සෙය කිපි (සෙ) තිපි බැලු වර ජිවි බිය වි ද ඇ(විද් මා) දු(ට)

615. (1) ශ්රී) | කීර්ත්තිවර්මකමයෙමි ලීමි වියෙන් සිහි වෙය් දුට කෙරෙය් අත් සොන්ද් ම සිහිල් හෙ මන්ද් නම් ඔහු ලවය් අනෙක් තැනෙක ගලක් බි - (2) - න්දවයු

616. (1) ස්වස්ති

තොප පරවිටියෙ අන්න හය් සෙනු බණන්තයු කෙළෙමි ජන්මි විමකින් (2) තොප සම වෙත් ද අන් සෙස්සො

617. (1) වැලිබ්බි වන් ලවන් පැහැපත් හෙළිල්ලමුබුයුන් දැකැ සිත ම එලයි (2) ගිරි රිසි ආ ඔයුත් දකිමින

සීගිරි ගී - පෙළ 103

618. (1) ස්වස්ති බෙයන්ද් නැගි එ ම කි කත තමා හය් එයී (2) ගිය හොත් සිහිගිරි මත ත නො ගන්නි සිත (සි) හිගිරි

619. අ(ත)දළලමලුන ගෙ සෙ(න)ලුහු ගී බල අ ගිරි වෙත යෙමො එක දෙ සිතු බෙලමෙන බෙයදහි රතවනු එ නොකළවනග නොබණනො

620. (1) මහවල්හි දළමෙය්සුර කලු ගෙ වසන කිම්බුලා ගී බණවත් නො මෙ බණයු වී අන්න හය් ගිරියක් කරය් සස් ගිය රජ (2) එකල් මෙ රන්වනුන් රන් වන්

621. නො : 231 (1) බලන්න.

622. ස්වස්ති (ද)ළ‍(මෙ)යිමි ලීමි (ඔ)යුන සිවි එ ම (දෙ)සෙ සිතෙවි කෙසෙ ද (ම)න් ත නැත (ම)න් නැතෙතයින් (මෙ)හි අව දිගැස්(ස)න් ම දෙසෙ සි(වි)

623. ස්වස්ති මහවල් දළමෙසරා ගී විසබ කුමට් (ද උ)න් මහනෙල්වනුන් සිටි වන් කියව ආ සැ(න) සෙන්නක් නො කි(ය)ව නොසැ(න)සෙන්නක්

104 සීගිරි ගී - පෙළ

624. (1) අම්බ්ගම්කුළි බුජනා (2) (බුද)ස්මි ලිතිමි (1) බෙයන්ද් නැගී බැලුමො රන්වනුන්න අජහස් තො මෙ බෙණෙත් අන් - (2) - න භය් ගලැ කළ තද් ළ ඇත්තන් සෙය්

625. (1) ශ්රී2

වූයු ජ හොතින සුබල කලී (මෙ)හි යහපතබවින් එලී මෙහි රිසිසෙයිනි ලයු ගලී විසි (2) සෙ දිගෙසි කසුබ කලී

626. ස්වස්ති තලබොය මි(හින්දිී)ලමලුන් පුත් අබොයි ද(ළ) මෙයිමි මයි ගී මහනෙල්වනින් එ ක අටය මෙ මෙ හෙළිල්ලබු යෙ තොප මෙනෙහි පුලුද් මෙ නෙ වි යි අ(ග)න නො කා කොට් දිග

627. (1)මහපටන්ජුයෙ නාල්මි මෙ කවු ගෙයිමි මෙ ගිය ලිමි

(2) අග්බොයිනිරින්ද් පිරිවර් ඔබට් නැගි විලසා අමයරස වැම්හෙන මජවිත් කලණ්බසා අප දියහිමියා සිරිපිඞ් මගුල් වෙ යසා (3) ලිව(ය්) මෙසෙය් මෙරක් කිවය් වා දහසා

628. (1) (ස්වස්ති) (නො වි) ස(න්ද්)හ(න්) ම කලු අව හින්දි ලි වී සෙ ද හැවැ‍ෙ(‍ල) ව - (2) හසපසිනි ම දුර යන තොප හජනෙ සිවි

සීගිරි ගී - පෙළ 105

629. ශ්රී- වැවකැ(ටි) මුගලතබති(මි). රුහුණින් කෙනෙ(ක්) ආ සෙ වි කියවනි සිකි අසන් මෙහි මි(න්දින)බියන් ජැහැ යත් කියත් වැරැජැ යෙයි මසි‍රියො.

630. (1) රුහුණින් ආ රක්මි ගී බලයි යමින් ලියි වි තා පරද්නා වනු ඉන් යහි (ද) (2) ‍(‍ෙ)මවැනි රුසය‍රෙන කළ වි සබා වී ඇවිත්

631. තොප සිහි නො වෙ ද (දු)ට් සැන්දැස වෙමි යහපත්සිත් රජින්ද් පත් වි (බ)ල කියව එත නො මෙ දිට්මි අනිසා

632. (1) ස්වස්ති සිතය් පත්ය අවුජු බලන්නටායුන හය් බණවත් හොත් බණතුජ් එ හිජ නොය් ද අස්වැසිලි (2) තණාමැගිරි බුදල්මි මය් ගී

633. (ස්වස්ති සම්)මඬු කිම්බුලෙමි මෙ ගිය ලීමි. බෙයන්ද් නැගී මෙ ගලැ කළ නජ් ළ ඇත්තයුනට කුමට දෙමො සළව(ද)න්‍ නො ජන්මො ඇ මෙහි කරන්නක්

634. පළමු නහට් සෙ (හින්දිු) අප නො ම(ළ) හොත් (අ)නියා දැපි දොහොතින් ගත දිය නො සිකි දැනැ (සෙ) ර(හ)ස එ නො දෙයි

106 සීගිරි ගී - පෙළ

635. ස්වස්ති වී අ මා යහපත් දැක සිහිගිරි සිත් සෙය බෙයදහි රන්වනු පෙරෙ මෙ(න්) යහපත් ආ හින්දිපන්

636. (ස්ව) සති රුහුණවැසි වි(ජු)රලබතිමි ලීමි කිම ල(ද) බස වි තොප මෙ බෙයන්ද් ඇවි (ද්) අසදුන් අද (මෙ)හි රිසි වි බැලුමො නො බි(ණූ ද) වි (තුට්) සිත

637. (1) ස්වස්ති සිවලු ගී කිසි ඇති නො හෙ සන්ද්හ(න්) බැලු වි ද (ග)ල (මා) විසු නෙවෙසුන නො හී බල බලමින් සිටි ත (හ)ජවත

638. තමා කෙළියෙක මෙහ‍ි විසි නො මො මුළු වියි ගල පැළැදෙසෙන (ආ) කළ මය් ක කළ තයි ගැති කරවුයෙ

639. (1) බ(ල)ත (නෙ)ත සි(ත ග)ත මා (සිහිගිරි) (සිරි)බරින් තොප දුටි මෙහි (2) (බෙය)න්ද් නැ(ගැ) අවුදින් මා (සි)ත් (වි) ම(ත්)

640. (ස්වස්ති) මිහි(න්දො)ල් ඇපැ(ණ)න් ගී (1) සිනින්ද් නො(ව)නෙක් අළ හසුන් දී එ රන්වනු (යෙ) – (3) - හෙළි බල නුයුතින් ඇති අග්වනො සිත් (4) ත (ද) බ(ව)

සීගිරි ගී - පෙළ 107

641. ස්වස්ති ..................................... මිනිස් බැණැ ලත මො නො ලී වි ද තද් කොට (සිත) බෙයද හිදි රන්වන ල(ද) නො හෙ ද ජෙනෙ අද බල යෙති

642. ස්වස්ති (ගල්)තෙලෙහි ඇන්දි මෙය හජ(නා නුයුත්) කො(ට) මත නො බැ(ණැ සි)ටී ජත ද මා සිත ඇදි වි (ගත්, නෙත් මල් වි(ජු)රලබතිමි ලීමි

643. ස්වස්තු ශ්රීල දිවැඬම උපතිස්හු ගී දහග ‍කා කියු වී වි ජු (ආ)යුයුන් නම්(න) යන ම අත් වන ලද කිම ‍(තො)ප සිහිගිරි බැලු ද හින්දි(නා)

644. වස නිදස දැකැ ආ ළන්ද ‍පවෙ (ක)ළෙන් ගල්තල් ගමන ඇළවැ සුළග තොප සැනැහනි මගක් වූ මෙ(න්)

645. මෙසා ගල කා කී ගිරිබිත පිය දිවි ම(ත) දැකැ දැකැ ම කී කතුන මෙ කී අනත ව(ල)කන (මෙන)

646. සවස්ති ................................ ආ සලමෙයීබතිමි ලීමි (මු)ළා නො වී කෙසෙයි බලමහ අපි මෙ සෙල නැගි ආ මෙහි කෙනෙක් තුට් වි ද ඇති සෙයි (මෙ) හි අස අ(‍සයි)

108 සීගිරි ගී - පෙළ

647. (1) නුයුරා ගී සි(ටි) සලගෙ ලබු ති නිහි සිත වත ද තද (සිත) (2) වජන(ක්) නැතෙන්ය් අපට අවිද් යන්න (මො) අස (දින්)

648. (1) ස්වස්ති දසන් මුතුපල වන් දිගැසැ සැනැහින් බැල්මෙන් හෙළි(ල්ල) – (2) – (ම්බු) සැබැවින් කා මනතළා පිරිවි නා ද

649. ........................ මොළෙ(කතින්) ගෙනැ (ම)ල් (බ)ලය මෙ බෙ(ය)න්ද හි (හින්දිස) මිලැස්සන් සිහිගිරි අවෙ කිම ද නො ලදින් තා

650. (1) දි(ගැස්) මල් අතැ (ගත්) බල(මින්) කෙසෙ මින්දිිබි කී ඇවිද් මෙ හින්දිි ලී බෙයන්ද් බලනෙය් රිසි කොට් තමා (2) ... ... ... වැසි කසුබ්හිමියන් ගෙ මිහින්ද්මි මෙ ගී ලිමි

651. ළ කා නො ද තෙත් වි අ අ කා මුළා නො කෙරෙත් (ද) ‍බෙයන්ද්හි රන්වනු කිපි (සෙ) නො ‍(මෙ) බය(ක්) කුම් සෙයි

652. (1) ස්වස්ති පාඬිරජුන් දහාඅධිකාරි නක්කමාඬම්බියා ලියූ කවි (2) යජත් සෙමෙන් ‍තිදස්පුර උසුලය් සිහිගිරි (3) ගිරිරජ් අයසින් ඉති රිජිනි ජොය් නිවී ගිගිරි

සීගිරි ගී පෙළ 109

653. (1) ස්වස්ති බලත් මට් රිසි වියි මොයුන් සිත් (දැ)ඩි වී ඇති ගිරිබිත්හි රන්වනු ගිරිහිසින් (2) (හෙ)න්නයුන් වැන්නො

(මිහින්දරල්බතිමි ලීමි)

654. ස්වස්ති මහනෙල්වනක් හින්දිත දිටියෙන් ගල් ඇවිද් මත රතතැ (මහ)නෙල් මල් ගත් (බෙයන්දමහි රැ න්දි් වි) සිත් මය්

655. බෙයන්ද් හින්දිි මිලැ(සි) වී දුට් නොජත්තන් සෙය් රතත් (නි)ලුපුල ම(ල් ග(ත් (වි)යින් අපට් තොස් දිනි

656 .................................................. බෙයන්ද් නැගී මෙ (ක)ත් සි(ටී) වි (ද නො) මෙ බැණැ (බස)ක් (දිග්) ඇසින් (ම)න්ද් බැල්මෙන් (ම සි)ත් (පෙ)ලෙබූ (ආ මෙහි)

657. ස්වස්ති ....................................... ‍(නො මෙ බිණි) රස වදන් සනා නැතැ යි මෙවනක සිතුහු ජු එසේ වී තම තැන්නෙන් තා කිසෙ පෙලෙබු

658. (1) මහමිණිවියෙන් ආ සලමෙය් දෙවමි ( මෙ ගිය ලීමි) මෙ(යට් නැගි) මි(නිසුන්) බොහොයින් සන්ද්හන් නැති යි කී කා එ දන නො (2) කෙරෙ ද මෙන මය් හිමබුන් කෙරෙස්

110 සීගිරි ගී - පෙළ

659. (1) මට හො අත දී යමිනි මනා ‍කොට් ගිය හැක්කැප් ම අස්වැසී බෙයන්ද් (හි) - (2) -න්දි මහනෙල් අති(න් ග)ත්තී

ශ්රීල හ(ර්ෂැ) - දෙවැමි

660. (ස්වස්ති) (නැ)ගී ආවෙත් කිම ලද වි ද සිහිගිරි මො සිටි දුට් (මො ඇ (වි)ද් දි(ගැ)ස්සන් මෙ (හි)න්දි තොස් වී (මන මා)

661. (1) නෙගි කා ගල මෙහි (කළ නො ද ගෙති බෙලමෙන කත මො (2) බලන අත බලත මෙ නෙහි බලා නො හී අපි ‍යමො (3) බෙලිමු නෙගී සිත සෙය අපි බල (ග)ත හෙයිනි යමො (4) මෙහි මෙකතුන ගෙති වී ගනනා සෙ(ය සි)ත ‍නො ලදමො (5) ගල ‍මත නෙගී කත (සිටි) බව තමක අසමින රතනිනි මල ගෙන (සිටින මෙහි) (6) රතවන බ(ලනෙ) නෙගී

662. (1) ස්වස්ති (ර)ත් අතිනි මල්කෙ(නැ) හෙළිල්ලමබු සිටි ම(න) මය් පිරිබන් මන්දි (බැ)වින් සිහිගිරි (2) (නැ)ගියෙ මත මි (තිසන)

සීගිරි ගී - පෙළ 111

663. ස්වස්ති (මි)හින්ද් මෙ ගී කතක් (ම) ජන කෙරෙන් ඇජැ (ගත් වී) බෙයන්ද් (හි) බලය් අවන් දැකැ සිත සැ(න) සිහි ද තී ගල හිජ

664. (1) (අ)යුත් (බෙ)යන්ද්හි යෙත් බ(ලය් ර)න්වන් රිසි සෙය් (2) ගියහු නවතා බැලියු ජු යෙන්නො නැත්තන් විළි ජැහැ

665. ස්වස්ති (ජි)විතොටවැසි (දළ)නාමි හින්දි සෙය් බෙයන්දැ තොප දැකැ නැගී (මෙහි රිසි සෙය්) තුට් වී ම සිත තොප මෙහි සිටියෙන් අතින් මල් ගෙනැ

666. (1) ස්වස්ති බිජෙර්වතුකුළියැ සෙල බොය් (මෙ) ගී (ඇජැ තබ)ය් (2) බෙයන්දසහි (රන්)වන් පිළිබිබ් ඇත්නි (හැ)ජවෙය් මෙ(සෙය්) (3) සිත සිරිබර්නි පෙවෙහි කා අවද්

667. (1) ස්වස්ති සිරිම (ග්බො අ)බා මහරජ් උදා කී වදන් මසිව් ගෙන අවි(ද් මෙ ගිය) ලී (වෙ) රන්වනු ගිරිබිතැ (වි ගැ)ති තමා ලී නො රී - (2) - සි ද දන බ(ල) යත් සෙ එකින් සකැ රතු උපුලැති පැලැන්දි(

112 සීගිරි ගී - පෙළ

668. ................................... අසය් මෙය් අයුතින් සිත් තොස් නො වී (ම) සි‍ටියෙ ‍(බෙ)ය(න්ද්) මෙ නො(දි)ටි (වී)යෙන් නො වෙ නොලද්(දෙන්) බසක්

669. ස්වස්ති ............................ මෙ ගී

මෙහි හි(න්දි ) හෙළිල්ල (මබු) ත කී සෙ(ය්) වෙ(න්න)ක් නො (වෙ) (ග)ත නො වී (ද) මො මල් අතින් මෙ(බ)න්දු( දුට් (සැ)න්දැ( තුට් (සිත)

670. (1) මෙ දි(ගැස්සන්) තමන් නොලදින් ගල අවුද් නැගැ නො වී මෙහි ඇති සන්ද්හන් යෙත් (2) දෙනො ගලින් බ(සි)මි(න්)

671. ස්වස්ති (මිහිදල්)මි ලීමි අරන් අමි කී එඩි (ඔ)ද වැඩි වී තය් දෙඩි මුත් (සැ)න්දැ ආ මෙහි රන්වනුන් දැ(කැ සනා බස) නො වී තය්

672. ස්වස්ති මෙ කි වි තා රන්වන ගෙහිනි ලී ලැබ බැලැමට පසසන මිනිස ගෙහිනින ගත වී ගිනි තැපලයි උසුල නො

673. (පි)රිහස් (‍ෙ)කළෙමි හිමි මළ තද්ළඇත්තාහට් (ගල)තද් ළ වන සෙය් කෙළෙ මෙළෙ කෙසෙය් පි(ය) තාහට්

සීගිරි ගී - පෙළ 113

674. (1) ස්වස්ති තමන් වි (ද) මෙහි නැ(ගි) යෙහෙන් එක්තැනැ වැසැ මො ආ (2) වියෙනැදී ගිය ද නොපැහැදිති ලෙසින් සිත් වී.

675. (1) (ස්වස්ති)

ම සිත් (පි)ණි වි බලය් සිටැ සිහිගිරි බෙයන්ද්හි නො බිණි මුත් කලුන් බලය් (සි - (2) - ටින්නෙන් ම)න් ද් බැල්මෙන් ගැමිණිගමු සලමෙයිමි ලීයි

676. (1) ස්වස්ති මෙහි තුබු මෙ සිත්තම සිතු සිතු සෙය් බලය් එත (2) බිතු තම අත ගැසූ දොසින් එහි නො ලද (වි දිගැස්ස)න්

677. (ස්වස්ති) (ඇවිද්) මෙ බලය් යත සිත්තම සිත් ග(න්)නෙනත එහි ගැසු දනන් බැස බැස අතින් මෙ නොමඩිමින් බසු

678 (1) ස්වස්ති ගලබොයි දෙවල්මි මෙ රන්ව(න්) මලිසිලු වි ජ අද් තබය් හිමියා කෙරෙන් සත් ජන්මයෙහි ජ් වියො නො වෙන්නන් වැනි වී

(2) යහපත්මි අය්හ නැත්ත් උකැටිලි ම (දෙ)සෙ නැත්ත් හෙය්නි අත්හෙය්නි අත්හයින් වනය ‍නො දක්නෙ - (3) - න් මත්තෙ

114 සීගිරි ගී -පෙළ

679. (1) ස්ව (සති) නොමන්ද් නොද් සිල් ලිය පියන් එක් ජො ගිය දවස් ගලක් දැන් කළ වි ද හිජ මහලුකල් ත - (2) - පස් කළ සෙ ලීතිමි මෙ සග්මි

680. මල්වතුකුළියැ දළමි මෙ කව මෙයට් බද්මි රවල්නි නිල්වන් පැහැපත් දපණ ජො යි බිත් (‍එ)ත් ද මෙය නො හී (ආ) හෙළි(ල්ල)ම්බු ලැ(සි) ග(ත්) මෙ(න්)

681. (1) ස්වස්ති මහමිපිටිවැ දළසිව(ල)මලුන් මුනුම්බුරු (2) සෙල බෙයිමි මෙ දෙගිය මෙහි (ලීමි) i (1) මෙතෙහි නරනින්ද් හැගි (ඔ)යුන (මල)කින් (2) ජනමිත තබය ගියෙයින මා එන තක් (3) දෙවින්ද්ගැති (බැ)න්දි( නො වි මා සෙලු ගී

ii. (1) මෙසා සිතන්නෙ වි ද විය ගැළැ දුවෙන් ඉන්දි( මග (2) ගොන රගමි යි හග්නා මිනිසුන් ගොවුන් නො (3) මල ලන්නෙය්

(4) සෙලු(අම්බු) ගී

682. (1) පහළ කී මෙ සිතු යම් තමන් තබ නොහි (2) දහවත (මා නො සිට) ආ (මෙහි) අහනන් බෙයන්ද් හි (හින්දිස)

සීගිරි ගී - පෙළ 115

683. ස්වස්ති මිහිදල්මි ලීමි ගත් හිද ගල් සෙයින් ම තද මෙහි ඇය බණතුද් මෙසෙයි මෙහි හිද ගතතින් මහනෙල්හි ඇති සුවන්දිනන්

684. (1) (ස්වස්ති)

(මහනෙ)ල් අතින් ගත් (මෙසෙ) කල් නො කොට් සුකසිත් (2) සිටි රෙදෙමින් සෙ දික් අත් (ම)ලො(ල)මබු (සෙ) තබමින් තම (3) වඩුන්නාබිමින් ආ බුද්මි ලීමි

685. (1) සකපතරින් සුනිල් හිස දියැ (ස) නළල කි(ය)බු පැහැ වි දිවි සි(ටි) ම(ත) අබුයුහු (ම) ආ සන්දා ‍(නො) බණිත් (2) කිත් අග්බොයි ලීමි.