සස දා විවරණය-සසදාව

සස දාව

1. කව් මුව

1 නමවු නොමින් අන් - බුදුනුදු වනත ගුණ ගණ

සරණ දෙවි දෙවි මුදුන් - මිණි තර තොයින් උතුමා

2 නමවු දුමත ගජ - දළ දප ලත කෙසර වන්

අවිදු ගන ‘දරට හිරු - උතුම් සදහම් වෙසෙසා

3 නමවු නත් මහරු - ගුණ මැණ රිළු මහ නදන්

මුළු ලෙව්හි එක පින් කෙත් - අරි මහ අදරින්

සැසැඳිය (මෙයින් කැරෙනුයේ පිටපත්හි එන පාඨන්තරයන් සැසැඳීම යි. ස.අ. = සන්නයේ අන්වය)

1. පෙළ (හැම) – සරණත. සන්න (හැම) - සරණ.

2. පෙළ (හැම) – අවිදු ගන අඳරට හිරු. පෙළ (මුද්රිේත) – අවිදු ගනඳුරට හිරු.

3. පෙළ (හැම) – නෙ මහරු. සන්න (හැම) - අපිරිමිත වූ, මහාර්හ වූ.

4 මුනිඳු ගුණ මහරු - වැකුව ද ම කුදු තෙපෙලේ

උතුම් මැ නො එ මුනි දම් - ලියුව ද නොරන් පත්හි

5 නොසෙ කිසි දෑ අඳ - බිරු පිළු දුඹුල් බිලිඳෙක්

ගැඹුරු සයුරු තරනට - මන බඳ නමෙ ‘කිම’ න් මට

6 ඉතු දු මිණු මලෙ ‘ව් - දැක්මට මුනි ගුණෙක ‘ක් දෙස්

මොකැ ‘සිරැ බචඳ මන මා - යුහු කෙළෙ සෙබේ සේ කිවි

7 පිහිනති කිසි දන - වැදැ පැන ‘තාන් ගත සයුර

මුව පතුයෙහි යුහු දෙනෙ - නොවත පද ඇළ තරනට

8 බඳුතු කිවි මල්හු - වැදැ මහ බෙලෙන් ක‍ව් මලු

තොර නො නොහසළ දනට - පිරිසරමැ බර දැන්මෙක්

9 පෙදෙහි පෙදෙහි මඳ - පැනැ ‘තායෙ මුළා අඳ මෙන්

පැනැසරැ ‘සැ ‘තියා මෙන් - පැලැඹෙන්නේ සව් අත්හි

10 බැඳුම් ද එ නියෙනෙ ‘- සුවෙනෙ ‘ද දෙසැ දන සිරින්

එ සිරි ගුණ නුවණ ඇති - මැති යුත් රජක්හු බෙලෙන්

11 එ බැවිනි මෙත් සර - නුවණැ ‘සැ සිටි ලෝ වැටුම්

සදප් සොළී ගජ මුළු - දළ දප් සුන් කෙසර වන්

12 හිමි කුලැ බඳ ‘දර - නිති සිතු මැණෙ ‘ව් රක්නා

රුවන්පා කුල කෙහෙලි - අග මැති කිත් සෙනෙවි යුත්

13 හුදු ගුණ අබරණ - රිවි සඳ කුල මුදුන් මල්

පසක් සිරි කත විලසින් - මුළු ලෝ මනනුවන් ගත්

14 කළ ලො සසුන් වැඩ - ලීලාවතී හිමි සඳ

පළ කළ දම් රජ සිරි - මෙ වැටුම්හි පිටු පල වී

5. පෙළ (හැම) – කිනන් මට, සන්න (හැම) - කිනම් මට

6. පෙළ (හැම) –

ඉතිදු මුනිනෙක්දෙස ගුණ මිණි මලෙවි දැක්මට සන්න (හැම) – ඉතිදු මුනි එක් දෙස් ගුණ.

7. පෙළ (හැම) – - ගත සයුරෙ. සන්න (හැම) – ග්රින්ථ නමැති සාගරය.

8. පෙළ (හැම) –

බදුතු වැද කිවි මල්හු මහ බෙලෙන් ක‍ව් මල් තොර නො නො හසළ දන හට පිරිසරහ බර දැන්මෙක්.

9. පෙළ (හැම) –

පෙදෙහි පෙදෙහි මුළා අඳ මෙන් මද පැනැතියෙ ඇසැතිය මෙන් පැනසර ...... සන්න (ඇතැම්) – ඇසැතියක් මෙන්.

10. පෙළ (බොහෝ) –

බැඳුම් ද එනියෙන් සුවෙන්නෙද දෙස දන සිරින් එසිරි ගුණ නුවන් ඇති ......

11. පෙළ (බොහෝ) – සහදප්

12. පෙළ (හැම) – හිමි කුල බඳ අදර

13. පෙළ (හැම) – හුදු සස් ගුණ බරණ. (සමහර) – සිතුමිණෙව්

14. (1) පෙළ (බොහෝ) – දහම් රජ සිරි.

(2) පෙළ (හැම) – මෙ වැටුම්හි.

සන්න (හැම) – මා ගේ කාව්යව ප්රහවෘත්තියට මෙයට අනුවැ පෙළ ‘ම වැටුම්හි’ වියැ යුතු.

සසද්රඅව

15 එ බැවිනි දොසකැ ‘ත – දැහැ දෙනෙ මුනිඳු ගුණැ ලඟ

සරහා ම වදන් රිළු – මිණි පස්කනෙ ‘ව් කන්හි

16 දැකැ සා බමුණා – මුනි විරු එ සස කල්හි

දල මැද ‘රා සිසි දිසි – සිය මස්නි පුස්නා ළෙන්

17 මෙ දා බඳ ආලවි – පටැ වැටි සනෙ ‘ව් දක්වා

විසිතුරු රඟ තවර මෙන් – පිළි මෙහි විතර පානෙම්

2. සැවැත් පුර වැනුම්

18 ‍අනේ සැපැත් සර – නුවරෙක් වී සැවැත් නම්

විසිනත මෙ තෙදියැ උවම් – තම වැන්නැ යත් යුත් වූ

19 සිරි රුකුළෙ සෙමිණි – මහ ‘වුරු නුබ වුලුඹුනා

මිහි මඬල සක්පණුහු – පුර නැබ පියුම් පෙති පෙළැ

20 එ පුර පිරි සිලිල් – කෙළි දොළිනි බට සුර කැන්

දැක වයමියානෙ ‘හි කෙළනා – නිසලැ ‘ස්හි පල විදියෝ

21 සුර පුර ද තම ද – දෙ තටු සැපතින් සපුරා

නඟත බඹ මෙර තුලා – බෙරෙන් පුර බිම් බට වන්

22 රිසි වත් ගන්ව යි – හඬෙ ‘වැ රසුනෙනෙ ‘පුර කල්

කැරැ සසල දද අත් සන් – ‘වහසින් සුරන් කැඳි එව්

23 රත්මිණි ගෙ මෙරදැ – රැඳි සඳ එ පුර වමියන්

වතට පැරැදැ නුළු කැරැ – ගිය වන් ගෙනැ ළහිරු වෙස්

24 සරහතෙ ‘ දැකැ දිගු – නුවන් ස‍රෙ ‘පුර වමියන්

නොදිස් වැ ලි කම් සර – තෙමෙ ලක් වන බියෙන් මෙන්

සැසැඳිය 5

15. පෙළ (හැම) – පස්කැනෙව්

සන්න (හැම) – එ දෙනෙ. (මෙයට අනුවැ පෙළ ‘දැ‍හෙ දෙනෙ’ වියැ යුතු.)

පෙළ (හැම) – මෙ වදන්. සන්න (හැම) – මා ගේ වචන

16. පෙළ (හැම) – දල මැද අරා

19. පෙළ (හැම) –

මිහි මඬල සක් පමන පුර නැබ පියුම් පෙති පෙළ සිරි රුකුළෙ එහි සෙමිණි මහවුරු නුබ වුලුඹුන. ‘එහි’ යනු සන්නයට නො ගැනිණි.

20. පෙළ (හැම) – දැක කෙලන එහි වමියන්

22. පෙළ (හැම) –

සිරිවතුන් ගන්වයි එ පුර කල් හ‍ඬෙවැ රසුනෙන් කරැ සසල දද අත් සන් වහසින් සුරන් කැඳි එව්.

23. පෙළ – මුවනට. වුවනට. උවනට

24 24 පෙළ -හැම -

            දැක දිගු නුවන් සර සරහත එ පුර වමියන් 

25 දිසි වත් පුර ‘ඟනන් – මිණි මැඳුරැ සී මැදුරේ

සළලුවනැ ‘සැ පොපි දැහැ – කෙළෙ සුරන් හා එක්වෙස්

26 තුරඟ රසු රැවින් – කුර තළිනු ‘දම් යොරයොර

පුර ‍දෙරණතෙ ‘මෙහෙසුරු – සඳ රඟැ සකොබ ඉසිලී

27 මුහුළු මහ මෙය ‘ඔ – ළ ‘ත විදු රඟොත වමියන්

තුරු ගොස ගඡුන් ‘ගෙ සිකින් – නරතුරු නැටුම් කැරැවි

28 උයන් සඳුන් පලු – තනවමිනදෙ ‘පුර පවන්

සරත දිහී මෙද පියන් – මෙහෙයී හා කෙළි දෙළේ

29 ඉහිල්වසන් දිසි – මිණිමෙවුල් මීඔඩම ‘ත්

සලපලුනෙත් වමියන් – මත් වළිනෙ ‘පුර නොවහළ

30 නො හැරැ එ පුර කල් – යල් මද පොදිනො ‘නද බඳ

ගජනා ගජ කුල වෙලෙ – කනදව්විදු දළවලා

31 හළ ද ‘බිසරු‍වන් – අබරණ ‘ලු බියෙන්

විදෙ ‘ව් සහතර තුනු රෑ – දනනැ ‘ස් වරැ සදිස්වී

32 රතු ‘පුල දම් හර – උර මඬලැ හී කෙළෙනා

මිමී එවෙ ‘පුර වමියන් – රතො ‘ටැ දසන ‘ගැ පැහැ කිඳු

33 සිඳි හුණු වෙරළු – තෙල මිණි මෙවුල් වමියන්

අ‍වල මහ මේ ගිගුමෙන් – හපුන් අකුරෙ ‘ව් වැ බිඡී

34 ගන ‘ඳර විදුනා – මිණි තොරණ තර එ පුරේ

වළබ ගිනි සිළු සිය වන් – දලනිදු තොයත් දැක්වී

35 නැඟෙ ‘ත නුබ පහළ – පෙද වමියන් හමි තෙලේ

ඉහි වැ ගිය නෙතැ නිල් පැ – සස ලෙසිනි සඳැ ලැගි එව්

සැසැදිය 7

26. පෙළ (හැම) – එ පුර දෙරණත මෙහෙසුරු

27. පෙළ (හැම) – මුහුළු මහමේ අඹළත.

28. පෙළ (හැම) –

දෙහි මෙද පියං සරතස මෙහෙයී හා කෙළි දෙළේ.

29. පෙළ (හැම) – සසල. (මෙය ගත ද විරිතට වන හානි නැති.)

30. පෙළ (හැම) –

මද පොදිනොනද බඳ කල් යල් නොහැර එ පුරේ කනදම්විදු දළඛලා ගජ කුල වෙලෙ ගජනා

31. පෙළ (හැම) – රුවනබරණ අලු බියෙන්.

32. පෙළ (හැම) –

දසනග රතොට පැහැ කිඳු මිමී එව් පුර වමියන්

34. පෙළ (හැම) – ගන අඳර බිඳුනා

සන්න (හැම) – ඝනාන්ධකාර වෙධනය කරන්නාවූ

35. පෙළ (හැම) – පැහැ. (විරිත බිඳි)

සස දාව

36 එ පුරැ අනත සිරි – සරි ‘සුරු සුතන් කෙළනා

ගන සේ රුක වැ ගියෙ ‘ව් – නරතුරු ලකළ කප් තුරු

37 දැහැම් රන් ලියෙකැ – සිසිමඬුලුහසතඹරන්

නොදිස් විරූ අසිරි – පිරූ දනනැ ‘සැ වමියෝ

38 එහි නළු ගී මත – වමියන් කෙළුතු මුළු රූ

බලා නො හියැ නිඳි කල් – එ පුර දැහැ දුර ගිය වන්

පුර වැනුම්.

3. දේනා වෙහෙර වැනුම්

39 එහි‍ දේන් නම් – වෙහෙරෙක් වී මන නඳන්

දුදසුන් නිවන් පානා – මුනාඳුන් හව් පෙවෙණි බිම්

40 ඉඳැ සක්වළ ගලැ – පෙරැළී වටැ සළා දුන්

මුනිඳු යස රැස් කියෙලී – එහි පවුර සෙ මිණිනි බඳ

41 බිඡී එහි රුසිරු – පළ හෙළ රුදු දොරටුහලු

පුද හේ බිම් දෙබරා – නැඟි නත පණ මඬුලු වන්

42 හනා සඳ සඳුන් – කෙලෙස ගිරි සක් කැල්මෙන්

අතුළ වන් දිමුතු වැලි – රමණී මළු නුවන් කල්

43 නන්රු‍වන්මුවා – ගඳකුළු ළුහි වොර්ජනා

ලෝ නුවන් බඳ කිරුළෙ ‘ව් – ලකළ රුසිරු මිහි වමුය

44 සැඬරස් රස් වරා – පොරළෙ ‘‍ව් සිහිල් සිලිලට

බිඡී එහි පොකුණු ගුලූ – පියුම් ‘ළු රොන් පළලු පට

36. පෙළ (හැම) –

අනත සිරි සර එපුරෙ ඉසුරු සුතන් කෙළනා ගනසෙ රුකට ගියෙ වී ................

38. පෙළ –

කෙළුතු ළුහි මුළු රෑ නළු ගී මත වමියන් බලා නොහියි නිදි කල් ..............

සන්න – නොහිසි, නොහී (ක්ෂමා නො වැ)

39. පෙළ – පුදසුන්

සන්න – සුදු දසුන්, දුසුදැසුම් (දුර්දර්ශනීය වූ)

40. (1) පෙළ (සන්න) – සක්වළ ගල් (චක්‍ ිවාට පර්වතයෙහි.)

(2) පෙළ – සෙමිණි බඳ සන්න – ස්ඵටික මාණික්යඳයෙන් බඳනා ලද

43. පෙළ (හැම) – මිහිවමිය ලකළ රුසිරු කිරුලෙව් ලො නුවන් බඳ

44. (1) පෙළ – වලා. සන්න – වරා – (හැරැ.)

(2) පෙළ (සන්න) – පලල් පට.

45 එහි සිවු කන් ලඹ – නල ලොල කිකිණි රැවුනෙන්

දහම් සඛ තෙමෙ ද දහම් – පිරිවන්න වන් නරතුරු

46 මුවරඳ වැළ ‘වල – නල ලොල පලු උයන් තුරු

සුර සැවු විදු කැල බඳ – මහ මේ මෙන් ගිමෙ ‘ඩි මැඩි

47 රැපෑ එහි සුනිල් – තුරු සා නුබ වුලුඹුනා

රිවි සඳ බියෙනෙ ‘අබිය – තත් වන් නැබූළු තම රැස්

48 එහි විනේ කුමුදු – පොබයමිනි මෙන් දද රද

වෙසෙයි එ අප දියබප් – සිවු බඹ විහරණින් යුත්

49 කරත ‘ර දෙ ‘හි පුද – දෙවි බඹ නා ගුරැළු කැන්

මුළු ලෝ පිරි අසිරින් – බිඡී දෙ සහස් එක ‘ලු වැ

4. ගිම් උතු වැනුම්

50 එ කල් කල් කුසුම් – ගෙනැ නෙ වතුත් පිළිවෙළැ

සයුහු පුද කළ වනෙ ‘හි – පැලැඹෙමින් නන් දෙස්හි

51 හකුළුවමින් රෑ – වඩමින් සතොස සක්ෙව‍ා

සැනැහීමෙ දිය දිය සිත් – දියුණු කැරැ පත් ගිම් කල්

52 මුනිඳුහු දැක්මට – සෙරෙනා ‘මලිගිය ලියන්

ගැවසී පිපි කුසුම් ලූ – මනහර උතුරු සළු වන්

53 ගබ දෙලෙන් බිහිවී – සහමල් පුවක් තුරු රැස්

මද මතිනෙ ‘කල් විහිදු – පණ රැදි උරා කැල වන්

54 සෙරෙන් ලද පියන් – පියෙදු වදන් රස මෙන්

හමළ මද නිරුත් මරු – සනහා ගැමන් තත් ලෙව්

45. පෙළ (බොහෝ) – දහම් සබ තොමො ද

(ඇතැම්) – දම් සබ තොමො ද

46. (1) පෙළ (හැම) – මුවරඳ වලනවල

(2) පෙළ (ඇතැම්) – ලෙල

(3) පෙළ (හැම) – විදු කැලන්

47. පෙළ (හැම) – රිවි සඳ බියෙන් එ අබිය

48. පෙළ (හැම) –

සිවු බඹ විහරනෙන් යුත් වෙසෙයි එ අප දියබප්

49. පෙළ (හැම) –

අරද කරතෙහි පුද දෙවි බඹ නා ගුරුළු කැන් දසහස් එකලුව බිඡී මුළු ලෝ පිරී අසරින්

50. (1) පෙළ (හැම) – නෙ වතුන්

සන්න – ‘නානාවසිතූන් ද’

(2) පෙළ (හැම) – පුද කළ වන් එහි

(4) පෙළ – පැලැඹෙම්නින දෙස්හි, පැලැඹෙන්නිය

    දෙස්හි 

සන්න (හැම) – පැලැඹෙමින්

53. පෙළ – බිහිවි, පුවක තුරු

54. පෙළ (හැම) – සෙරෙනා.

සන්න (හැම) – ‘විර කාලයෙකින්’ 12 සස දාව

55 වහත නොවත බිඟු – මහරී කුසුම් සිවුමැලි

බල ලෙව් වතුන් අසිරි – කුරිරු මහ ගිම් උසුලා

56 කියම ‘න් කුම් සතුන් – සතැවුලි කුරිරු ගිම් තෙද

නිසවන් වනෙව් දවහල් – නිඳි හේ පසි ‘ඳුරෝ හා

57 පෙරැ ලියසැවු මල් – සර යැ මෙ නමින් පැලැඹී

සැතැපැ ගිය වන් ගිම් කල් – මද දුර හළහු පැලැගින්

58 නොකෙළෙ ද දුකු ගිම් – ඉහිල ‘ත් කැරැ පිය පියන්

කෙළෙන් මුත් කඳප දප – හර සඳන සඳ සිහිලෙන්

59 සුපුල් මල් පළොල් – වන හිස් හාත්පස්හි

ගිමන්හු තෙද සිළු වන් – දවමින් වන් වන ගෙළේ

60 දලත ගිම් කුරිරු – තෙද වැදැ දස ‘නුදසැ හී

නරතුරු සිරු හඬ ගත – වන නො හියැ වලපින වන්

61 වන ගළ වත විදල් – න‍ව තද ගිම් ඔකඳනෙත්

ගත සල ළැව ‘ග සිළු රැස් – ළදල ගිහිණෙ ‘ව් මුළු ඉළු

අඩ බමි

62 දැදුරු හිරි කුරිරු – ගිම්හු ලු මිහි පිටුහි

තැවී පවන් පවසින් – ගිය මඟ වනෙ ‘ව් රසහල්

63 දුනුකේ ලියන් මේ – හිමි දසන යැදැ දෙවියන්

රඳනා කැකුළු දෙ අත් – සිරි දින් දුන් මුදුන්හි

ගිම් උතු.

සැසැදිය 13

55. පෙළ (හැම) –

කුරිරු මහ ගිම් උසුලා – බල ලෙව් වතුන් අසිරි

(මෙ සේ ගත ද විරිත පිරිමැසියැ හිකි.)

56. පෙළ (හැම) – කියම් කුම් කුරීරු

සන්න (හැම) - අන කුම් කියම්, අනික් කුමක් කියම් ද

57. පෙළ (හැම) - සැතැපී

58. පෙළ - කෙළෙයින්,

60. (1) පෙළ (හැම) - දසනුදෙස

(2) පෙළ (හැම) - සිරුන්

සන්න (ඇතැම්) - සිරුන්

(3) පෙළ - නොහොයි, නොහයි, නොහෙයි,

61. පෙළ - ළවග

62. (1) ‍පෙළ (හැම) –

දැදුරු හිරි මිහි පිටුහි ළූ කුරිරු ගිම්හි

(2) පෙළ (හැම) – වැනෙව්

63. පෙළ (හැම) –

මුදුන් දො අත් සිරි දින් කැකුළු රඳනා

සන්න (අන්වය) – මුදුන්හි දුන් දො අත් සිරි.

14 සස දාව

5. මේ උතු වැනුම්

64 දවමින් වන් වන – සිඳිමින් රස මිහි තෙලේ

වෙහෙර ‘ත්හි සොමි සිරි දී – ගිය හිම් තවසින ‘දරින්

65 වියොවුන් කැරැ සියො – සියොතුන් සතොස වඩමින්

ගිමන්හු මන් මඬිමින් – මහ මේ කලා ‘සිකි කල්

66 ගෙනැ විදු කග පතෙ ‘ව් – ගන රජ ‘රකට මුනි හට

සිදී දුනුකේකැකුළු – කිරුළුබලාවැළහරින්

67 නො පතළ ද මුනිඳු – සවනක් රස් පබසර

කෙළෙ ලො බඳැ ‘ඳිලිමුදුන් – නුබ මඬලැ බඳ සුර සැවු

68 වැඡැඹැ තමෙ ‘ක බඳ – කැරැ දිය සියල් රිවි රජ

නෙතෙද කෙළෙ මෙ ද වැනැසී – පියුම් සියනුදු ගන රජ

69 පළ වී මැඬි සියන් – ශොස දස ‘නුදෙසෙහි

තුරු ගොස ලෙසින් කෙළනා – ගන රජ වඩුතු පෙර මහැ

70 සුනිල් වුව සිකි පිල් – ගල රන් ‍වනෙ ‘පැහැ සිරින්

බිඡී කැකුළු දුනුකේ – ගන නිල් පත ‘තුරින් පත්

71 බිඟු වැළනු ‘දහන – ලියනඟලා මල් වල්හි

නැත ද එ කල් ළැවු ගිනි – සහදුම් හුතැස් සිළු දින්

72 ගිරි මුඳුන ‘ඹළ පිල් – සිකි නිල් ගල වොරජනා

කුඳ වැ මහ මේ නිල් පෑ – හුණුයෙ ද විසුළ වන් පෑ

73 මුනිඳු පුදට ගත – කැණැහිල් මල් සෙමෙර එව්

මිහි කත නවසදලනිල් – දියුලි ‘ ඳුගොවුවැළමෙවුල්

සැසැදිය 15

65. (1) පෙළ (හැම) – වියොවුන් සියො කැර

(2) පෙළ – සතොස්

66. පෙළ (හැම) – දුනුකේ කැකුළු කිරුළු සිදී බලා වැළහරින් ගෙන ගන රජ විදු කග අරකට පතෙව් මුනි හට

67. (1) පෙළ පබසරා (2) පෙළ – නුබ මඬලෙ බඳ සර සැවු කෙළෙ ලොබඳැඳිලි මුදුන්

68. පෙළ – වැජඹී ගන රජ කැර තම එකබඳු දිය සියල් රිවි රජ නිතෙද කෙළෙ මෙ ද පියුම් සියනුදු වැනසී

69. පෙ‍ළ – ගන රජ වඩුතු පෙරමඟ කෙළනා තුරු ගොස ලෙසින්

70. (1) පෙළ (හැම) – සුනිල් ව පිල් සිකි (2) පෙළ – පතතුරෙන්

71. පෙළ – ලියනඟල සන්න (අන්වය) – ලියනගලා

72. (1) පෙළ – නිල් ගල් (2) පෙළ – විසුළ වන් වී සන්න (අන්වය) – විසුව වන් පැහැ

73. පෙළ (හැම) – න‍ව සදල නිල් දියුල් රතිඳු ගෙ‍ා‍වු වැල මෙවුල් මිහිකත මුනිඳු පුදෙ ගත කැනහැල්ල මල් සෙමෙරෙව්

16 සස දාව

74 රඟොත වළු ‘තුරෙහි – සිකින ‘ඹළ නිල් පිල් සක්

දිගු කත ඉඳු නල ‘ත්නෙත් – සලන මිණි තල් වට වන්

75 අවන් කෙළෙ මිහිලොල් – දැවැ වී නී කුසුම්හි

පවන් සෙළෙ සිහිලැල් – දැලැවී හා කුසුම්හී

ගොමුත් පදත් යමකි

76 මිණි මුතු කඳුළු වන – කඳුළු වනනැ ‘සැ බඳ නී

නැසැ බඳ නී මද සුළඟ – මද සුළ ‘ඟ ළැවැ දැලැ වී

සඳහට ගී

77 ගෙනැ සුපුල් දුනුකේ – පෙති රන් ඔඩම් සුවහස්

ගල ලේ බොන්නට වනන් – දැවැ වන් මේ මහ රකුස්

78 පත සැඬ වතුරු බිම් – දැදුරු කැරැ තුරු මුල් සිඳැ

නැවැතී යතුරු රණ ලොල් – නිරිඳුන් මහ අජර මෙන්

79 දැ‍ව කෙළෙඳි කොළඹ – කුබුබු හින්සල් සල් මල්

පුදා තුරු හිස් අස්නේ – වෙහෙරත් හාත්පස්හි

80 මිදෙල් මෙවුල් දම් – නව නී කුසුම් පස්කන්

සැදි වන සිරි වැඳි එව් – මුනි රඡු පලුදල ‘ත්නෙන්

81 ගිගුම් කැරැ මැඬො ‘බ – මිනි මෙන් නුබ මිහි තෙ‍ලේ

පැලැඹැ පැලෑ මහ මේ – ගිරිමෙවුල් මෙන් අදරින්

මේ උතු.

6. සරා උතු වැනුම්

82 විමල් කැරැ සිලිල් – කළ මුනිඳු තරු නැඟමෙන්

සත්තට ගිලන ‘යු කල් – පත් දිව ඔසු සරා කල

17 සැසැදිය 74. පෙළ (හැම) – පිල් පිල් සක්

75. පෙළ (හැම) – දැ‍ව හී (යමක ලකුණු පිපිරෙයි)

76. පෙළ (‍එක් පිට ප‍ෙතකැ) – මිණිමුතු කඳුළු වනනැස බඳිනී මද සුළඟ ළැව දැලැවි

අන් පිටපත්හි පෙළ –

මිණිමුතු කඳුළු වන කඳුළු වනනැස බඳිනී සබඳි නිමද සුළඟ මද සුළඟ ළැව දැලැවී

77. පෙළ (හැම) – සුපුල් දුනුකෙ පෙති ගෙන රන් ඔඩම් සුවහස් වනන් ගල ලෙ බොන්නට දැ‍ව වන් මෙ මහ රකුස්

78. පෙළ –

කැර බිම් දැදුරු තුරු සිඳ මුල් පත සැඪ වතුරු

79. පෙළ –

දැව නෙලෙඳි කොළඹ කුඹුවන් හිසල් මල් පුදාන හිස් අන්නේ වෙහෙරත් හාත් පස්නේ

සන්න පෙළ – කුඹුවන් හිසල් සල් මල්, තුරු හිස් අස්නේ.

80. පෙළ – පස්කැන්

81. පෙළ –

ගිගුම් කැරැ මැඩබමිනි මෙන් නුබ මිහි තෙලෙ පැලඹි පැල මහමෙ ගිරි මෙවුල මෙන අදරින්

82. පෙළ – (1) නැ‍ඟෙමින්

(2) අයු කල් ගිලන් සත්හට දිව ඔසු සරා කල් පත්

18 සස දාව

83 නැත ද පැදුම් දෙවි – සිලිලින් බිසෙව් මිහි කත්

නුනු වන්නරතුරින් – ගිඡිඳුන් මද දල දරින්

84 දස ‘නුදස මඬලැ – පැලැඹෙන සර‍ා සඳ රජ

වන වන ‘ඳුරු සතුරන් – කුමරන් හ‍ඬෙ ‘ව් බිඟු රැවු

85 බිඳුතු අඳුරු තර – කොටැ ගෙනැ ගසා රස ‘තින්

හිසුනු අඳුරු සුනු වන් – සස ලේ සරා සඳෙහි

86 කෙළි කළ හස පෙළ – තළා රළ වැළ ඊලේ

මිහි සෙවින ‘කුරු දුන් වන් – තුඬු ලග පොකුරු දැළියෙන්

87 කැකුළු දෑ ලිය මල් – මතුරු වැළ අවුණන්නට

බිඟු පොකුරු මිණි විදුනා – සිසි ඉසිහු ගත විදුරෙ ‘ව්

88 තැත ද සිකින ‘ඹළ – පිල් සකින් පුද පෙරැ සේ

දියුණු කළ වන් එ පුද – ගිරිනිල් මල් කැල සුපුල්

89 අද වන් හැල් කෙත් – නරතුරු ගිරා කැල තුඬු

පළ කෙළෙ නැතද ගන ගුම් – වෙරළු තෙලෙහි රුවන ‘කුර

90 පිපි සුරත් නොමඳ – බඳු වද සැදි වෙහෙරෙහි

විහිරෑ එ දා මර සෙන් – සහළ ‘ භරැ සිරි දැලැවී

91 දුන් බිඟු වැළ දිය – රුසිරු ‘ගු යට සැවු දතෙකැ

ගෙනැ කැකුළු උපුල් හී – වැඡැඹැ ගිය දියැ මල්ගී

92 දසැ පතළ සඳ රැස් – දන කල් සබඳ සැනැහී

දළ තොස්නි ගත වන රැස් – දවහ පණ බිලි මල්හී

දද බැඳුම්

සැසැදිය 19

83. පෙළ – නනුන වන් නරතුරු

84. පෙළ – (1) මඬලෙහි

(2) වෙනෙ වන් අඳුරු සතුරන් කුමරුන්

85. පෙළ –

ගෙන තර කොට අඳුරු බිඳුතු ගසා රසතින්

87. පෙළෙ‍ –

‍දැලිය මල් කැකුළු මතුරු වැළහුනන්නට

88. පෙළ –

නැත ද පුද සිකිනඹළ පිල්සකින් පෙරසේ දියුණු කළ වන් පුද ‍එ ගිරිනිල් මල් කැල සුපුල්

89. පෙළ –

අද වන් හැලන් කෙත් නරතුරු ගිරා කැල තුඬු නැතැ ගන ගුම් පල කෙලෙ වෙරළු ත‍ලෙහි රුවන් කෙලෙ

සන්න පෙළ – හැලන් කෙත් අද වන් නර තුරු ගිරා කැල තුඩු ගන ගුම් නැත ද වෙරළු තලෙහි රුවන් කෙළෙ.

91. පෙළ –

බිඟු වැල දිය දුන් රුසිරුගු යටසැවු එකදත් ගෙන කැකුළු පුල් මල් හී වැජඹි ගියෙ දිය මල් හී

20 සස දා‍ව

93 සෙරෙන් අද දරා – හෙල් මැලි පියා කස මල්

වැඳි එව‍ි මුනිඳු සිරි පා – අදරින් සරා සිරි කල්

ගුළු සකර

94 වැලුගු මල් සෙමෙර – උලැඟි මුවරඳ රොන් පට

මින්දද දිය දද වන් – බඳ දිගු දිගත් යටෙහි

95 නොහිම් වැ දැවැ යන – සල සිතු වන් සැළැලියන්

මඳ සුවඳ සරා මරු – සනහා නන් දෙසෙනො ‘සළ

96 දිසි මිණි මුතු කොකුම් – කෙසරු සරා සිරි අතැ

තෙලි මෙනි නිරා තැවැරූ – හිමිනඹුවන් මන පෙළේ

97 මමන මද ගඳ රොන් – ගනසා සත්දල දුමන්

දඩැ ‘ත් කැල කන් හිඳුවා – සහසක් වැ ළෙන් නැරැඹූ

98 හෙටුරු බිඳැ උලැඟී – නරඹා අඳනා කුර

සැහැසී බිම් දෙබෙරා – සොයනෙ ‘ව් ඔසබ පිළිමල්

99 නැබුළු වෙල්හි පැසී – පඬු පැහැ වැ නැමි හැල් පෑ

ඔබල වෙස් රෙසෙන ‘ද මේ – කලු වියො සෝ බැර නො සැහැ

100 නිලුපුලු දිගු නෙත් – තිසර වැළ හර රඳනා

සෙරෙනා ‘විල් සැළැලියෝ – තඹර ‘ත්නි මුනි වැඳි එව්

101 වගළ සේ කුසුම් – පළ හෙළ වැලි මළු ‘තුරේ

කිරණවැ අරද රඳනා – පබළ ‘කරැ සිරි සැරැහී

102 සියල් විල් සුපුල් – කුමුදෝරැ ලග ‍බිඟු මුළු

සඳ සස ලේ සුදු න්ල් – පෑ එහි පතළ වන් පෑ

සැසැදිය 21

93. පෙළ – අදරෙන්

94. පෙළ –

වැලුගුමල් සෙමෙර බඳ දිගු දිගත් යටහි උලැඟි මුවරඳ රොන් පට දිය දද වන් මින් දදා

96. ඇතැමෙකැ පෙළ – තෙලි මෙන්

97. පෙළ – නැරඹී

98. පෙළ –

හෙටුරු බිඳ උලැඟී නරඹා කුර අදනා සොයනෙව් ඔසබ පිළිමල් සැහැසි බිම් දෙබෙරා

99. පෙළ –

පැසී පඬු පැහැ වැ නැමි හැල් නබුළු වෙල්හි රෙසෙනද මෙකළු වියොසො බැර නො සැහැ බල වෙස් පෑ

ඇතැමෙකැ – ඹල වෙස් , ඔල වෙස් සන්න – වෙ‍ාල වෙස් (දුර්බල වෙසය)

101. පෙළ – සෝ කුසුම්, කිරණවුවෙ

102. පෙළ – සුදු නිල් පැහැ

22 සස දාව

103 සර මද මත් කොවුල් – අලු යමැ සුර ගදඹ කැන්

ගයමින් වසම් රා ගී – පොබයන්න වන් මුනි රජ

104 දස දිගු හක කැරැ – ගන බොල් සිහිල් හිම කල්

පැලැඹෙමිනෙ ‘ත සරා කල් – හිමැලින් හිකිළැ ගිය වන්

සරා උතු.