පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව- 03/ශ්රී ලංකා මාතා
( ක්රි.ව. 1922 )
ශ්රී ලංකා මාතා
විල්ප්රලඩ් සිල්වාගේ දියණිය වන පද්මිණී කෙරෙහි ඇගේ මුත්තණුවන් වන පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිද බලවත් ප්රේදමයෙන් සිටියේය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිට ලැබුණේ එකම දරුවෙකි. ඔහුගේ ඒ පුත්ර යා වන විල්ප්රිඩ් සිල්වාටද ලැබුණේ එකම දියණ්යක් පමණක් වූවාය. ඔවුන්ගේ ධනය ඉතා මහත් විය. කොළඹ නගරයේ පමණක් නොව මහනුවර, ගම්පල, කුරුණෑගල ආදී නගරවලද ගෙවල් දොරවල් හා වතුපිටි ඇති වූහ. පියාගේ හා පුත්ර යාගේතක් ඒ ධනස්කන්ධයට එකම උරුමක්කාරී වූ පද්මිණී කෙරෙහි මහත් ප්රේආමයෙන් කල් යවන අතරම ඈට ධර්ම ශාස්ත්රාෙද්ය ඉගැන්වීමද අතපසු නොකළේය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි ස්වකීය මිනිබිරියට පස් හැවිරිදි වයස් වූ තැන් පටන් සැමදාම සවස් භාගයේ නොයෙක් කථාන්තර ආදිය කියා දෙමින් ඇගේ ඥානය වරධනය කළේය. පද්මිණී ඉංගිරිසි ඉගෙනීමට පාඨශාලාවට යන නමුත් ඇගේ මව් වන බියට්රිස් හාමිනේ ඇඳුම් වැහීම හැ සූපශාස්ත්රනයද හොඳින් ඉගැන්නුවාය. සකල ස්ත්රීව අංගයෙන් සම්පූරණ වූ පද්මිණිගේ යෞවන භාවය හා රූපශ්රිැයා පැහැයෙන් හා රේණුන්ගෙන් අධිකව වැඩෙන රක්ත පද්මයක් මෙන් වැඩුණේය. පද්මිණීට දස හැවිරිදි වයස පිරුණේය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි එක් සවස් භාගයක මිනිබිරිය ළඟට කැඳවා සුරතල් බස් අසමින් ශාස්ත්ර යාගේ උත්කෘෂ්ට භාවය දක්වන ශ්ලෝකයක් ඉගැන්නුවේය.
“ මාතෙව රක්ෂනති පිතෙව භිතෙනි යුංක්තෙ කාන්තෙව චාභිරමයත්යනපනිය ඛෙදම් කීර්තිංචදික්ෂූන විමලාං විතනොති ලක්ෂ්මං කිං කිං නසා‍ධයති කල්පලතෙච විද්යාි” යන මේ ශ්ලෝකය දෙතුන් වරක් කියවූ හැටියේම ධාරණ ශක්තියෙන් යුත් මේ ගෑනු දරුවාට කට පාඩම් විය. තමාට නොතේරෙන යමක් දුටුවොත් නොහොත් ඇසුවොත් එය විමසා එහි අර්ථය දැනගැනීම පද්මිණීගේ ගතියක් වූ බැවින් ශ්ලෝකය කට පාඩම් වූ හැටියේම සීයාගෙන් එහි තේරම ඇසුවාය.
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 255
“කල්පලතාවක් බඳුවූ විද්යා තොමෝ ස්වකීය මවක මෙන් හිත වැඩෙහි යෙදවීමද, ශ්රිුයා කාන්තාවක්මෙන් දොම්නස් පහකොට සතුටු කරවීමද, සියලු දිශාවන්හි නිර්මල කීර්තිය පැතිරවිමද, ශ්රීො ගෙන දීමද කරයි, ඒ හෙයින්ම කල්පතාවක් බඳුවූ ඒ විද්යා තොමෝ කුමක් කුමක් නොකරන්නීද? සියල්ලම සිද්ධකරන්නීය” යි කියා මිනිබිරිය උකුලෙන් බස්වා ගේ ඇතුලට යන්ට නැඟිටන කොටම ඔවුන්ගේ ඥාති කෙනෙක් වන ජෝන් සමරසිංහ ඉතා දුක්ඛිත ලීලාවකින් පොරෝලිස් අප්පුහාමිගේ නිවසට පැමිණ “ අප්පු හාමි අදට තුන්වේලකික් ආහාර නැත. පින් පිණිස මට රුපියලක් දෙන්ට” යි කියා ඉල්වීය. එවිට පොරෝලිස් අප්පුහාමි මඳක් කිපියාක්මෙන් උඹට තිබුණු රුපියල් සියක් දාහකට වැඩ ධනයට කුමක් කළෙහිද? දවසට රුපියල් සියය බැගින් වියදම් කර කෑවත් උඹට ඒ ධයන ඉවර කරන්ට නුපුළුවන. නමුත් නුඹේ අමනකම් නිසා ඒසා ධන රාශිය අවුරුදු හත අටකින් නැති කර ගත්තේය. උමට දැන් රුපියලක් දුන්නාම මේ හන්දියේ තිබෙන රා කඩෙන් රා බෝතල දෙකක්ද ඊට ටිකක් එහායින් තිබෙන තැබැරුමෙන් සත 20 ක අරක්කු එතනින් බඹ හතරක් ගිය නැත තිබෙන රට බීම කඩෙන් සත 50 ක විස්කිද එයින් බඹ දෙකක් ගිය කල්හි තිබෙන බීර කඩෙන් සත 25 ක බීරද බිව්වාම රුපියල ඉවරයි. ඉතින් මගේ රුපියලත් විනාශයි. උඹත් සිහිවිකලව ගොජ දමාගෙන කාණුවක් පල්ලේ නිදාගනු නොඅනුමානයි. ගිය සතියේ උඹට මා දුන් රුපියලට ගියේත් ඒ කලදසාවමයි. ඉන් නිසා උඹ කැමති නම් උඹේ බඩපුරා කෑමට බත් මාලු දෙන්නෙමි. මුදලෙන් නම් සතයක්වත් නොදෙන්නෙමි” යි කීයේය. ජෝන් සමරසිංහට මත්පැන් පිපාසයට පත් දෙන්ට ඇසීම කාලකන්නියාට ශ්රීක කාන්තාව පාවාදීමට උත්සාය කිරීම වැනි හෙයින් ඔහු ටිකින් ටික ගෙයින් පිටවී වීදියට බැස යන්ට ගියේය. ළපටි පද්මිණී සීයාගේ කෝපයත් තද පරුෂ වචනයත් දැකීමෙන් හා ඇසීමෙන් මහත් පුදුමයට පැමිණ විනාඩි කීපයකට පසු සීයාගෙන් මෙසේ ඇසුවාය. “ සීයේ දැන් ඇවිත් ගිය මිනිහාට රුපියල් සියක් දාහකට වැඩි දනයක් තිබි එහු එය බීමෙන් විනාශ කරන්නේ කොහොමද? කොපමණ බීවත් දවසකට රුපියල් දහයක බීවත්ත රුපියල් සියක් දාහක් ඔපමණ ඉක්මනට කෙසේ විනාශ කර ගත හැකිද? සියා ඔහුට තිබුණු දේපලත් ඒවා නැති කර ගත් හැටිත් හරිහැටි දැන නොගෙන දැන් කථා කළේ යයි මම සිතමි” යි කීවාය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි මිනිබිරියගේ හුරුබුහුටි කථාව ගැන පැහැදී “දුව සුරාපානය නිසා දැඩි කාමලය. දැඩි ද්වේෂය,
256 ශ්රීද ලංකා මාතා
දැඩි මෝහය ඇතිවේ. කාම, ද්වේෂ, මොහ යන මේ පව් මුල් දැඩිවූ කල්හි මනුෂ්යෝයෙකුගේ මෙලෝ පරලෝ විනාශය ඇති කිරීමට වෙන් වෙන් වශයෙන් ඒ රෝගයට හෝ මොහයට හෝ ද්වේෂයට ශක්තිය තිබේ නම් එකම පුද්ගලයෙකු තුළ එකවිඩේම දැඩි රාගයත්, දැඩි මොහයත්, දැඩි ද්වේෂයත් යන මේ කරුණු තුන ඇති වූවොත් ඔහුගේ විනාශය ගැන සැක කිරීමට කාරණයක් තිබේද? මත්පැන් බීමෙන් ඔය මිනිහාට තිබුණු රුපියල් සියක්දාහ තබා අසුරයන්ට තිබුණු දිව්ය් ලෝකයවත් නැතුව ගියේය. අවුරුදු දෙ‍දහන් තුන්සිය ගණනක් නොයෙක් සතුරු උවදුරු පැමිණි නමුත් අනගිභවනීයව පැවති සිංහල ජාතිය අ‍රාජකාව අනාථව වෙන ජාතියකට රට පාවා දීමට හේතු වූයේත් සුරාපානය නිසාමය. ඉතින් දිව්යත ලෝකයත් දඹදිය ලංකාව ආදී රටවලුත් ඒ අයිති අයට අහිමිකොට අනාථ භාවයට පැමිණවීමට සුරාවට බලය තිබේ නම් එක බූදලයක් හෙවත් එක පවුලක් විනාශ කිරීමට සුරාපානයට ශක්තිය නැතැයි නුඹ කියන්නෙහි දැයි” ඇසුයේය. මේ කථාව ඇසී කුස්සිය පැත්තේ පිටි පද්මිණිගේ මව් වන බියට්රිස් හාමිනේද අවුත් පුටුවක් පිට වාඩි වූවාය. පද්මිණී සියාගේ කථාව තවදුරටත් තේරුම් ගන්ට උවමනා හෙයින් “සීයා කී කතා වලින් අසුරයන්ට රා පොවා මත් කරවා දිව්යම ලෝකයෙන් මෙර පතුලට පන්නා දැමූ බව මීට පෙර මා විසින් අසන ලදී. නමුත් සිංහල ජාතිය අ‍රාජක වූයේත් අන්යන ජාතියකට අත්වූයේත් සුරාපානය නිසා යයි මම නෑසුවෙමි. ඒ ප්රාවෘත්තිය විස්තර කර කියා දුන්නොත් සීයාට පින්සිද්ධවේය”යි කීවාය. එවිට පොරෝලිස් අප්පුහාමි “අනේ දුව, එය ඉතාම විස්තර වශායන් කියන්ට ගියොත් බොහෝ දිගය. උඹට එය ඉතා ලුහුඬින් කියා දෙන්නෙමි. ඒ කියා දෙන කරුණත් අන්යු කෙනෙකුගේ මුඛයෙන් පිටවූ වචන වලින් නොව ලක්දිව රජකම් කළ අන්තිම නරේන්ර්කෙ යා වන ශ්රීි වික්රනම රාජසිංහ රජතුමා විසින්ම කරන ලද කථාවකින්ය. රජතුමා ඇහැලපොල අධිකාරම්ගේ සහායත්වයෙන් ඉංගිරිසින් අතට පැමිණි පසු රට නංවන්ට කීප දිනකට ප්රෙථම කථාවක් කරන ලදී. ඒ කථාවෙන් සිංහල රාජ්යනය නැතිවු අයුරු විස්තර කරන ලදී. එහි අග කොටස මෙසේය. “ රටේ නිලධාරීන් මා නැති කිරීමට උපාය යොදන බැව් දැනගත් මට බලවත් කලකිරීමක් හට ගත්තේය. මේ කලකිරීම නිසා රාත්රීැ කාලයෙහි නින්ද නැති විය. මා පිරිවරා සිටි පාප මිත්ර යන් විසින් මට පැමිණි හිත් වේදනා නමැති රෝගයට මත් පැන් බීම යහපත් ප්රතතිකාරයක්
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 257
ලෙස මට අවබෝධ කරවන ලදී. මගේ කරදරය නිසා සිහි විකල්ව තිබුණේය. එබැවින් මත්පැන් පාවිච්චියට මගේ හිතද ප්රිේය විය. මේ නපුරු මා කෙරෙහි ඉකිමනින්ම දියුණු විය. මත්පැන් නමැති පරම හතුරා අපේ රාජ්යයය නැති කිරීමට මා ළඟට පැමිණියේ යයි මම සිතමි. නපුරු විෂ වර්ගයක් වන මත්පැන් පානය කරණ කොට ගෙන අස්ථානයෙහි ක්රොමධ ඉපදී ඇහැලපොල නිලමේ රාජ්යටය පැහැර ගනීය යන කල්පනාවෙන් ඇහැලපොලට දඬුවම් කිරීම වශ‍ෙයන් ඇහැලපොල කුමාරි හා දරුවන්ටත් දඬුවන් පැමිණවීමට සිතුයෙමි. දිනක් මම අධිකව මත්පැන් බී වෙරිවී සිටියෙමි. රාජපාක්ෂි කයන් මෙනි සිටි දුෂ්ට මන්ත්රීීහු එවේලාවේ ඇහැලපොලගේ ද්රෝාහිකම තදින් කීවෝය. ඇහැලපොලගෙන් පලිගන්ට ඕනෑ බව ඒ දුෂ්ටමයන් විසින් කී බැවින් මමද වෙරිමරගාතේ එසේ හොඳ යයි කීවෙමි. එවිට එකෙක් ඒ ගැන ලියූ ලියවිල්ලක් මා ඉදිරිපිට තබන ලදින් මා විසින්ද අත්සන් කරන ලදී. මේ ලියවිල්ල නිසා ඒ දුෂ්ටයන්ට ඇහැලපොල කුමාරිහාමින් හා දරුවන්ද මරන්ට බලය ලැබුණේය. මේ කටයුත්ත කළ බැව් සැලවෙන කොට මගේ වෙරිමත හැරී ප්රබකෘති සිහිය ලැබුණේය. මේ අපරාධය අසා මගේ හෘදය පැලී යන තරම් ශෝකයෙන් පීඩිතව එදවස් පටන් මම රාත්රිායෙහි නිදි නොලැබුවෙමි”යි යනාදිය අපේ රජතුමා ප්රමකාශ කළේය. දෙවියන් හා රජ දරුවන් ද ජාතීන් හා රජවල්ද විනාශ කිරීමට තරම් ශක්තියක් සුරාවට ඇති කල ජෝන්සමරසිංහ වැනි මනුෂ්යසයෙක් දුගී භාවයටත් මනුෂ්යව ප්රේජත හාවයටත් පැමිණවීමට ඒ සුරාවට ශක්තිය නැද්ද?
රු දු ව න සු‍රාවෙන් අසුරන ලදි නැසු ම ස රු ව න රජ සැපත් වැනසී ගිය වහ ම එ බැ වි න අපට ඉන් නොම වේද පිරිහු ම වි ය ලෙ න කල සයුර ඇල ගැන කියනු කි ම
යනාදී වශයෙන් පොරෝලිස් අප්පුහාමි කාරණා කී විට පද්මිණිට සුරාවෙහි දරුණු භාවය අවබෝධ විය. සුරා බිඳක් පමණ බොන මිනිහෙකු උපනුපන් ජාති ජාති දකින්ට නොලැබේවායි කියමින් පද්මිණි කුස්සිය පැත්තට ගියා ය. පද්මිණී මේ කාලයේ වැඩි වයසය පැමිණියා ය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි පැරණි ශාස්ත්රය ගරු කරන්නෙකි. එසේම කා විසිනුත් ගරු කළ යුතු බාහිර ශාස්ත්රණ බොහෝ තිබේ. සිත්රීරන්ග්ගේ වැඩි විය පැමිණි දින නක්ෂා ත්රාසනුනාරයෙන් ප්රරකාශව තිබෙන මල්වර ශාස්ත්රුයෙන් 258 ශ්රීා ලංකා මාතා
පරීක්ෂාා කොට ඒ ස්ත්රි යගේ ජීවිතය සම්බන්ධ සියලු පලාඵල කිව හැක්කේය. මේ ශාස්ත්‍ ය හොඳින් නූගත් කපටි ජනයා ලක්දිව අධිකවීම නිසා බොහෝ දෙනා මුලා වීමෙන් මේ කාලයේ මෙබඳු ශාස්ත්රක බොරු යයි සාමාන්යස මතයක් පවතිතත් ඒ වැරදි කල්පනාවකි. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි “ විශිෂ්ට ඍෂීන්” විසින් උගන්වන ලද මල්වර ශාස්ත්රපය හොඳින් උගතෙකි. එහෙයින් පද්මිණි සම්බන්ධව ගුණා පරීක්ෂා කොට බල “ මේ මගේ මිනිබිරියගේ කුස උපදින පුත්රබයෙන් අප පරම්පරාවේ මේතාක් ඇතිවූ සියලු දෙනාටම වඩා පුත්ර යෙක් අප පරම්පරාවේ මේතාක් ඇතිවු සියලු දෙනාටම වඩා කීර්තිමත් උත්තමයෙක්ව අපේ කුල පරම්පරාව පමණක් නොව “ශ්රීල ලංකා මාතාවද” බුබුළු වන්නේ යයි කීවේය. වේ වචන් ඇසූ පද්මිණිගේ මව්පියෝ මහත් සතුටට පැමිණියා පමණක් නොව එදා පටන් පද්මිණිට සුරතල් වශයෙන් “ශ්රීඋ ලංකා මාතාය” යි ද කියන්ට පටන් ගත්හ. මල්වර ශාස්ත්ර්ය දීර්ඝ වූ ශාස්ත්ර යක් වුවත් පහසුවෙන් ඉගෙන කාටත් එයින් ප්ර්යෝජන ගත හැකි වන පිණිස එම ශාස්ත්රහය සිංහල කවි පොත් වලින් උපුටා මෙහි දක්වනු ලැබේ. මල්වර ශාස්ත්ර්ය වෙ ස ඟ බක් නවම් මස සහ මැදින් දි න ස ම ඟ පොසොන් නිකිණිද උඳුවප් මසි න සු බ ග හදිනක පුරු පස මල් වර සොබ න අ න ග ඉසි බසින් පවසමි තතු ලෙසි න
මාස ඵල වැ න් ද ඹු වෙතිය බක් මස මල්වර අඟ න පි න් ස ර පුතුද වස්තුව වෙස‍ඟෙහි ලබ න ම න් පි න වන රුවැති වෙයි මාමෙහි පොසො න ව න් නෙය ඇසළ මස කුල තුළ දරු මර න
නි කි නි මසෙහි දනවත් වන ලියක් වෙ ති පි නෙ න් තොර කෙනෙක් වේ බිනරේ වැඩ නැ ති ගු ණෙ නි යුතු වේය වප් මස සැකක් නැ ති සැ නි නි මිය යාය ඉල් මස ආයු නැ ති
ද රු ව න් බොහො ලබයි උඳුවප් සම පැමි නී හි මි ය න් නොම තකයි දුරුතේ පත් අඟ නී ද රු ව න් ගෙන් ලබයි සැප එනවම් මසි නි ඉ සු රෙ න් මැදින් දින යුතු වෙයි දනු මෙයි නි පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 259
පු ර අව තිථිඵල පු ර ප ස මුල පටන් පසළොස් දිනම සො දා අ ව ප ස දවසකට යහපතිය මදලෙ දා එ කො ළ ස පටන් අමවක් දින තෙක් නොම දා ත ද ලෙ ස අපල බව මෙස‍තරෙ කියයි සො දා දින ඵල ඉ රු දි න වුවොත් මල්වර ලෙඩවෙයි නිත ර ස ඳු දි න විනම් පතිවත රකියි ගරු ක ර කු ජ දි න දුකින් යුතුවෙයි නිතර බිය ක ර බු ද දි න පිනැති අඟනෙකි ගුණ නැණින් ස ර
අ ම ර ගුරු දවස ඉසුරෙන් අදිප ති ය අ සු ර ගුරු දිනේ හිමි හට වෙයි බැ ති ය නි ත ර දිළිදු බව සෙනසුරු දින දෙ ති ය ප ව ර ඉසිවරුන්ගේ මේ බස් වෙ ති ය රාසි ඵල ම ල් වර වුවොත් අබි සරුවෙයි මේස රැ ස ලොල් වෙයි අන් හිමින් මල්වරෙහි ගොන් රැ ස දු ල් වෙයි නෙක යසින් මතුනෙහි සිතුවිල ස ම ල වර කත කටකයෙන් වරඟනකි රො ස
සි හ රැ ස පුතුන් ලබනෙය නෙක පිනැති ව න ලි ය රැ ස ඉසුරු යුතු කුලඟනිකි සසොබ න ස හතො ස නැණැති අඟනක් මේ තුලා වෙ න අ ස දි ස පත්නියෙකි ගොනුසු රැස යෙදු න
ද නු රැ ස මුල නපුරි අග පතිනියෙක් වෙ තී මු ව රැ ස කතෙක් වෙයි විළි බිය දෙකම නැ ති කු ඹු රැස දිළිදු නෑයන්ගෙන් පිරිවර තී ඇ ස ඇ ස රසදුනෙකි මී! නෙහි පැවති ග තී
මෙ බ ඳු දොළොස් රැස මල්වර වන කල ට
260 ශ්රී ලංකා මාතා
දෙ වි දු ගුරු දු‍ටොත් ඒ රැස නොහොත් සි ට වි රු දු දොස් දුරුව සුබ පල වෙමි එම ට මෙ බ ඳු බසක් ඇත ඉසිවරු නියම කො ට
01. පරිච්ඡේදය
යාම ඵල රි වි උ ද යේ මලවර සත් ගැණැති යෙ කී දි න මැ ද යේ මල්වර ලිය වෙසඟන කී ස ව ස වි යේ නම් යස ඉසුරැති කෙනෙ කී එ ම හ රැ යේ වැන්දඹුවන බව නිසැ කී
නැකත් ඵල අස්විද පිනැති වෙයි බෙරණෙහි වෙසඟ න ය කැති නැකතේ වඳය රෙහෙණේ කුලඟ න ය මුව සිරිසේ ගුණැති අදයේ වෙසඟ න ය පු න වස් නැකත ගෙන් ගෙට යනෙන අඟ න ය
පුසයෙහි සොඳුරු අසිලිය නපුරු දරු වෙ න මා නැකතෙහි සිය පිය ගෙදරම ඉඳි න පුව පල් මෝඩ ගුරුපල් නැණැතියෙක් වෙ න හතසුතනන් බෝහොය සිතසේ සමති වෙ න
සා නැකතේ ගරුය එවිසාපතිනි යෙ ක අනුරේ සොඳුරු දරු දෙටයෙහි නපුරි යෙ ක මුලයෙහි ගුණැති පුවසල දුක ලවනි යෙ ක උතුරු සලෙහි දරු ලබනා පිය කතෙ ක
සුවනෙහි නැණැත දෙනටෙහි දොඩවළු අඟ නී සියා‍වසෙහි දරුවන් දන ඇති පති නී පුව පුටුපේ මෝඩ තුරු පුටුප සුබව නී රේවතියේ ගුණැති දනු ඉසිවර බසි නී
වක් ඵල පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 261
අ ට ව ක අමාවක සැටවකද ජලව ක න ව ව ක තුදුස්වක සමඟින් දොලොස්ව ක රිවි සඳ ගහණ දින රිවි පත්වෙන රැස ක මල්වර සුබ නොවේ මහ මේ කී දින ක
මා ස පල සමඟ දින නිති පලද දැ න රාසි පල නැකැත් පල වක් පලද ගැ න රාසි වල සිටින සුබ සුබ ගහන් දැ න මේස පල සතර තතු කියති පඬි ද න
පද්මිණී වැඩිවිය පැමිණි පසු පියාගේ රක්ෂාැද වඩ වඩා දියුණු වීමෙත් ඔවුන්ගේ වස්තුවද මහත් විය. මේ කාලයේ ලක්දිව නොයෙක් පළාත් වලින් රැස්කර ගන්නා ලද නා නා විධ ද්ර ව්යදයන් පෙන්වන ප්රතදර්ශනයක් පවත්වන බව ප්රේවෘත්ති පත්ර ආදියේ ප්රේසිද්ධ කර තිබුණේය. මේ ප්රයදර්ශනය බැලීමට විල්ප්ර ඩ් සිල්වා මහත්මයාත් හාමිනේ හා දියණියත් යාමට සූදානම් වූහ. පියා වන පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිද කථා කළ නමුත් අප්පුහාමි සිනාසෙමින් මොනවාද? ළමයා ඔබඳු කරණාවලට මගේ කාලය ගත කිරීමට මම කැමති නොවෙමි. මම ජීවිත කාලය තුළ බණ පොතක් බලන්නෙමි. උඹලා ගොසින් වරෙල්ලා යයි කීවේය. එවිට විල්ප්ර ඩ් පියාට ගෞරය වශයෙන් “තාත්තා මීට ඉස්සර ලංකාවේ පවත්වන ලද ප්රිදර්ශන වාගේ යයි සිතාගෙන කීවා වෙන්ට ඇති. මේ වාරයේ ප්ර්දර්ශනය බොහෝමයත් අනර්ඝයි. වික්ටෝරියා පාක් පිට්ටනිය හරියටම දිව්යත ලෝකයෙන් බිම වැටුණු කොටසක් වැනියි” කීවේය. “ළමයිනි, උඹලා යන්ට සූදානම් වූ ගමන ගොහින් වරෙල්නා. ඒ ආවාම අපට ඔය ගැන කථා කර ගන්ට පුළුවනැ” යි කියා තමාගේ බණ පොත බලන්ට පටන් ගත්තේය. විල්ප්රෝඩ් සිල්වා හා හාමිනේත් පද්මිණීත් වැඩකාරී වන ඩිංගිරිත් රුපියල බැගින් ඇතුල්වීමේ ගාස්තුව ගෙවා ප්ර දර්ශන භූමියට පැමිණ පුදුම එලවන විශාල කොස්, පොල්, දෙල් ආදී තියඹරා, කැකිරි, ලබු, පුහුල් ආදී එළවදු වර්ගත්, බතල, දෙහිඅල, ඉන්නල, රටල, හබරල, මංඤොඤාක්කා ආදී නොයෙක් අල වර්ගත්, දැව කර්මාන්ත, යකඩ කර්මාන්ත, පිත්තල කර්මාන්ත, මැහුම් ගෙතුම් කර්මාන්ත, සුරුට්ටු දුමුකොළ ආදියත්, වී සහල්, යව මෙනේරි ආදී ධාන්යම වර්ගත්, තේ රබර් ආදී ලෝකයේ ඇති තාක් විවිධ දේවල ඉතා හොඳ කොටස තැන්පත් කර තිබුණු අලංකාර ගොඩනැගිලිවලින්
262 ශ්රීා ලංකා මාතා
හා උඩ පාත දෙරට සිංහල ජනයාගෙන්ද, දෙමළ, ඉංගිරිසි, ලංසි, මරක්කල. ජා පරවර, කාබුල් ආදී නානා ජාතක ජනයාගෙන්ද සමාකීර්ණ වූ මේ ස්ථානය බලා ඇසට තෘප්තියක් නම් නොවූයේය. විල්ප්රීඩ් සිල්වා මහතුන්ගේ කාණ්ඩයත් නොයෙක් දේ බල බලා ඇවිදින විට කළුතර පලාතේ ගොතන රේන්ද පටි තිබුණු ස්ථානයට පද්මිණී පැමිණි හැටියේම පරීක්ෂාවෙන් ඒවා බලන්ට පටන් ගත්තාය. ඒ අතර මව් පිය දෙදෙනාත් වැඩකාරීත් ටිකෙන් ටික එහාට ගියහ. මේ රේන්ද පටි තිබෙන පැත්තෙන් ජෝන් ජයසේකර නමැති තරුණයෙක්ද එමින් සිටියේය. පද්මිණීගේ රූප ශ්රි්ය දැකීමෙන් ප්ර දර්ශන භූමියේ තිබෙන ඉතාමත් ලක්ෂණ දේ පද්මිණී බව තමාට වැටහී විසඥවූවාක් මෙන් විය. ඒ එසේ මැයි. මෙ ස ස ර වසන සව් සත නෙත් මකුලු දැ ල බැ දි ව ර රුසි රු පුමිතිරි මැසිහු කිසි ක ල ගො ර ත ර කෙලෙස් සිත් මහ මකුළු තද බ ල නො ම හැ ර වැළඳ ගනිමින් කරයි කොළ හ ල ජයසේකර පද්මිණී කෙරෙහි ඇති කළ ප්රේ මය ඉතා බර නමුත් ඔහුට කිසි විධියනිම් ඒ සම්බන්ධව වචන මාත්‍රයක්වත් ප්රාකාශ කර ගැනිමට ප්රිස්තාව නූවුයෙන් එතනින් ඉවතට ගොස් පද්මිණී ඇගේ මව් පියන්ට එක්වනු බලා සිට විල්ප්රුඩ් සිල්වා මහතා කව‍රෙක් දැයි දැනගෙන යන්ට ගියේය. විල්ප්රධඩ් සිල්වාලා ප්ර‍දර්ශයන බලා සවස් වේලෙහි ගෙදර ආහ. ඔවුන් ගෙසරට එන කොට පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි සිරිත් ප්රලකාර පන්සිල් සමාදන්ව මල් පහන් පුදා බුදුන් වැඳ අවුත් වාඩි උනා පමණකි. ප්රීසතිවයෙන් ආ දරුවන් දැක මහත්සේ සතුටුව සිටි අප්පුහාමි “දුව පද්මිණී කොහොමද? ප්රරදර්ශනය හොඳද, අමලා බොහොම සතුටුවුවහුදැ”යි අසන විට කාමරයේ ඇඳුම් ඉවර කරමින් සිටි පුතාට ඒ ඇසී “තාත්තේ එතන නැති දෙයක් මේ ලෝකේම නැත. සියල්ලම එතන තිබේ යයි කිව යුතුය. තාත්තා ගියොත් පුදුම වෙනවාට අනුමාන නැත, හෙට යන්ට කල්පනා කරතොත් මැවවැ”යි කීවේය. ප්ර දර්ශනයේ අලංකාරත්වය ප්රඑකාශ කරන විල්ප්ර”ඩ් සිල්වාගේ බස් ඇසූ පොරෝලිස් සිල්වා ආදිය දැක්විමෙන් ගන්නා ප්රවයෝජනය කුමක්ද? අපේ රටේ මේ ප්රිදර්ශන පැවැත්වීම වෙන රටවල කරනව‍ාට කරනවා මින එහි නියම ප්‍්රයෝජන ගැනීම පිණිස නොවේයයි කීවේය. එවිට විල්ප්ර්ඩ්
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 263
සිල්වා සහ පියා පියාත් අතර මේ කතාව ඇති විය. විල්ප්රසඩ් - ප්රාදර්ශන පලේ නොයෙක් දේ බලා සතුටුවීමට තිබේ. පො - ඒක හරි. ඉතින් විසිතුරු දේ බලා සතුටු වීමට කෞතුකාගාරයට ගියත් බැරිද? වි - කෞතුකාගාරවල නැති එලවලු වර්ගාදියත් මෙහි තිබේ. පො - බොහොම හරි, ප්රනදර්ශනයට ගෙනත් තිබෙන දේවල්වලින් යම් කිසිවක් ඉන් පසුව යම් තැනකින් ලබාගන්නටත් පිළිවන් ද? වි - මට හිතෙන හැටියට එතන තිබෙන දැව භාණ්ඩාදියත්, ඉංග්රීවස් කාරයන් පෙන්වනලද යන්ත්රාඑදියත් මිස අන්ය් කිසිවක් ප්රයදර්ශනයෙන් පසුව ලබාගන්ට බැරිය කියායි. පො - ඉතින් ළමයා කාරණය එසේ නම් මෙහි දක්වන ප්රිදර්ශනයේ ඵලය කුමක්ද? හොඳයි, යමි කෙනෙක් අහම්බෙන් හටගත් ලොකු හෙරලි ගෙඩියක් ගෙනත් තැබුවාම ඔහුට පදක්කමක් ලැබුණායයි සිතමු. ඉතින් ඒ පදක්කම ලැබූ හෙරලි ගෙඩිය වැනි එකක් ඔහුගෙන් යමෙක් මුදලට ඉල්ලුවොත් ඔහුට දෙන්නට පිළිවන් ද? වි - සත්තකටම බැරිය. පො - එසේ නම් ළමයා ඔය ප්රටදර්ශනවල තේරුම් රටේ සරුසාර භාවය පරීක්ෂා කිරීමයි. රටේ මහතුනුත් මුදලි වරුත් උසස් මුලාදෑනින් සතුටු කිරීමට අහම්බයකින් ගසක ලොකු හෙරලි ගෙඩියක් පලගත්තොත් ඒකත්, කාගේවක් කොටුවක ලොකු පතොල කරලක් ඇතිවුවහොත් ඒකත් එවා තමාගේ පළාතේ සරු සාරකම් දක්වති. එහෙත් තමාගේ කෝරළේ ඉන්නා බේබද්දන්, කාලනන්නි හොරුය්, කුසගින්නේ සිටින්නන්, වැරහැලි ඇඳි අසරණයන් ගැන කිසිවක් උසස් මුළාදෑනින්ට නොකියති. අසරණ මිනිසුන් ගැනවත් පාළුවන කුඹුරු හෝ අසාරව පැසෙන කුඹුරු ගැනවත් ආංඩුවේ ඇතුම් අණපණත් නිසා මිනිසුන්ට ඇතිව තිබෙන හිරිහැර ගැනවත් කිසිත් නොකියති. උසස් නිලධරයන්ට අපේ රටේ හැටි තත්වූ පරිදි දැන ගන්නට නො හැකිවීමට මේ ප්රඋදර්ශනත් එක මාර්ගයක්වී තිබෙනු හැටි! වි - එතකොට එංගලන්තාදී රටවල ප්රමදර්ශන පවත්වනනේ! පො - ඔව්, ඒ රටවල ප්රරදර්ශන පවත්වා ඒ ජාතිවල මිනිස්සු බොහෝ 264 ශ්රීන ලංකා මාතා ප්රීයෝජන ලබති. ඔන්න බලමු. එංගලන්තහේ මහා ප්රීදර්ශනයකට පියර්ස්ගේ සබන් තබා ඊට රන්පදක්කමක් ලැබුවාම ඒ මහත්මයා ඒ බව මුළු ලෝකයේ පතල කරමින් තමාගේ සබන් විකුණා ගනියි. මෝර්ටන්ගේ බාර්ලිත් ගෙඩි වර්ගත් ප්ර දර්ශනවලට තබා ඒ සඳහා ලැබුණු පදක්කම් ආදිය දක්වමින් ඒවා ලෝකවාසින්ට විකුණා ගනියි. ඉතින් හබෑවටම අපේ ර‍ෙට් ප්රිදර්ශින පැත් වීමෙන් මෙහි තිබෙන අපේ ද්ර ව්යශ වලින් එක හාල් පතක් එක මිරිස් කරලක් පිටරට යැවූ බවක් තවම නැසීමි. ඊටත් වඩ පුදුමයක් නම් අපේ රටේ ප්ර දර්ශන වලට එවන බඩු හදන්නේ අනිකෙකි. පදක්කම් ලබන්නේ වෙන කෙනෙකි. පසු ගිය කාලේ එක් ප්රඊදර්ශනයකදී වලන් වගයක් ගැන පදක්කමක් ලැබුයේය. එය ලැබුණේ වලන් හැදූ කුඹලාටද සත්තකකෙන්ම නැත. වලන් හැදීම ගැන පදක්කම ලැබුණේ මුදලි කෙනෙකුටයි. මේ ආකාර ප්රලදර්ශන පැවැත්වීමෙන් රටට ඇති ඵලය කුමක්ද? ඒ බැවින් ඔබඳු අර්ථ විරහිත විහිළුවලට කොයි ක්ර මයකින්වත් මම සම්බන්ධ නොවෙමියි පොරොලිස් අප්පුහාමි කීවිට විල්ප්රමඩ් සිල්වාට කාරණය අවබෝධවී වර්තමාන සිංහල ජනයා සියල්ලෙන්ම රැ වටී සිටින බව වැටහී ගියේය. මේ කතාව වඅසා සිටි පද්මිණීද කාරණා මහත් රාශියක් ඉගෙන ගත්තාය. ප්රාදර්ශන භූමියේදී පද්මිණී දැකිමෙන් බලවත් විතර්කයට පත් ජයසේකරට ඈ සමඟ මිත්රභවීමට ඇත්නම් හොඳ බව සිතුණේය. එහෙත් ජයසේකර මෙසේ කල්පනා කරන්ට පටන් ගත්තේය. “ ස්ත්රි්යක් සමඟ රහසින් මිත්රකව ඈ විවාහ කර ගැනීම දක්ෂ මනුෂ්යරයන්ට අයිති වැඩක් නොවේ. අසරණ ස්ත්රිනයකගේ මිත්රැත්වය සලකා ධනවත් කෙනෙකු විසින් අප්රනසිද්ධියේවත් ඈ විවාහ කර ගැනීම එක අතකට යුතු නමුත්, ධනවත් උසස් ස්ත්රි යකු දුප්පත් පහත් අයකු විසින් ප්රතයෝගයෙන් සතුටු කරවාගෙන විවාහ කර ගැනීම මහත් නීච ක්රිතයාවකි - අපරාධයකි. මේ පද්මිණි නමැති මා දුටු තරුණිය ලොකු ධනවත් පවුලක කෙනෙකි. යම් ප්රුයෝගයකින් මට ඈ සමඟ මිත්රක වෙන්නට ලැබුණත් ඇගේ හා මගේ සමිබන්ධවීම ප්රීිති සහගත කාරනයක් විය නො හැකිය. එබැවින් පද්මිණී භාර්යාව කරගැනීමට නම් මමද ධනයෙන් හා අනිත් කරුණු වලිනුත් ප්ර්ස්ද්ධ කෙනෙක් විය යුතුය. එක්තරා කම්මැලි මිනිහෙක් රූපවත් තරුණ ස්ත්රි්යක් කෙරේ ආලය ඇති කොට මන්ත්රම ගුරුකමක බලයෙන් ඈ තමා වෙත වසඟ කර ගැනීමට සිතා මන්ත්ර් ශාස්ත්රාකදිය පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 265 උගත් කෙනෙකු ළඟට ගියේය. කාරණය තත්වූ පරිද්දෙන් දැනගත් ඒ ශාස්ත්රනවන්තයා තරුණියාට කතාකොට “ තරණ ස්ත්රිනය වශීකර දීමට බෙහෙතක් තැනිය යුතුව තිබේ. එම බෙහෙත සාදන්නට රියනක වටප්රකමා්යුක ඇති බුලත් මුලක් වුවමනාය. එ බැවින් සපයාගෙන වරෙන්නැ”යි කීය. තරුණයාද ඒ ප්රයමාණයේ බුලත් වැලක මුලක් සෙව් නමුත් ලබා ගත නොහැකිව විශාල භූමි භාගයක් කොට හොඳ පෝර හොදු කොළ රොඩුවලින් වසා ටික දිනක් කිය පසු එම කොළ රොඩු ගිනි තබා නැවතත් පොළොව කොටා තුන් රියනක් පළල දස රියනක් දිග පාත්ති බේරා මෙබඳු පාත්ති 50 ක් ම පමණ ඇති බුලත් කොටුවක් සිටෙව්වේය. මේ බුලත් දළු වලට උදය වතුර වත්කොට ඒවාට නිසි ප්ර මාණ කනු සිටවා මැසි බැඳ කැප්පෙටිටියා කොළවලින් බුලත් පාත්ති වසා කොටුව හොඳින් අසුරා ප්ර වේශම් කරමින් රියනක් වට ප්ර මාණය ඇති බුලත් මුලක් ලබනු පිණිස බලා සිටියේය. මේ අතර බුලත් කොළ කඩා විකිණීමෙන් තරුණයාට හොඳ මුදලක් ලැබෙන්නටත් උත්සාහවත් ගොවියෙක් ලෙස ප්රිසිද්ධ වෙන්නටත් විය. බුලත් කොටුවෙන් රුපියල් හත් අට සියයක් ලැබෙනකොට තමා අදහස් කළ තරුණිය ඇගේ මව්පියන් විසින්ම ඔහුට පාවා දීමට මඟුල් ඇසූ බැවින් ඒ තරුණයා මන්ත්රව ශාස්ත්රු කාරයාට සිද්ධවු ප්රනවෘත්තිය කියා තමා අදහස් කළ “වශිය” දැන් වුවමනා නැතැයි කිය. එවිට ඥානවත් ශාස්ත්රයකාරයා සිනාසී සතුටු විය. මේ වනාහී ස්ත්රීකන්ට “වශී” ගුරුකම් සොයන්නෙකුට සිද්ධවූ දෙයකි. මටත් පද්මිණී නමැති උසස් කුලාංගනාව ලබා ගැනීමට වුවමනා කරුණු නම් ඇගේ තත්ත්ව යට ඔබින ධනවතෙකුත් ප්රංසිද්ධ කෙනෙකුත් වීම පමනකැ”යි සිතා ජයසේකර මහත් ධෛර්යවත් බාවයක් සිතෙහි ඇති කරගෙන ගමට ගියේය.
02. පරිච්ඡේදය වැ ඩි වයසට පැමිණෙන්නාවූ පද්මිණිගේ ර‍ෑපශ්රි්ය මෙන්ම ගුන නුවණද වර්ධනය විය. බහුශ්රැරත වූ ස්වකීය සීයා සමඟ නොයෙක් දේ ගැන කතාකරන පද්මිණී එක් දිනක් සවස් භාගයෙව් රත්නත්රවය වැදිමාදී ආගමික චාරිත්රප පවත්වා සවකීය මෑණියක් හා පියාණන්ට ද වැඳ ඉක්බිත් ස්තෝප්පුවේ වාඩිවී වුන් සීයාටද වැඳ සීයාත් සමඟ කතාවට බැස්සේය. “ සීයේ මම යුරෝපිය මිනිසුන්ගේ වික්ර මකම් ගැන නොයෙක්විට පොත්වල කරුණු කියෙව්වෙමි. පුරාණ
256 ශ්රීව ලංකා මාතා කාලයේ ග්රී ක්වරු බොහොම දක්ෂය. දැන් යුරෝපීයයන් දියුණු කරගෙන තිබෙන සියලුම ශිල්ප ශාස්ත්රහ ආදියත් ඒ ග්රීයකවරුන්ගේ පුරාන ශිල්පාදිය නිසා ඇති කර ගත් බව කියති. ඉතින් ඒ හැබෑද? අපේ පෙරදිය ජාතීන්ට ජාතීන්ට ශිෂ්ටාචාරය අතින් දියුණුවත් නො තිබුණේද” යි මෘදු වචනයෙන් ඇසුවාය. මිනිබිරියගේ උදාරතර අදහස් ඇති මේ කතාවට සතුටු වූ පොරෝලිස් අප්පුහාමි සිනාසී, “ දුව, නුඹේ ප්රපශ්නය ඉතා හොඳය. දැන් කාලේ ඉංගිරිසි ටිකක් ඉගෙන ගත් පෙරදිග ධර්ම ශාස්ත්රි කිසිවක් නොදත් සිංහල මිනිසුල්ගේ කල්පනාව ශිල්පශාස්ත්රර යන්ත්ර සූත්රාවදී සියල්ලක් උපදවන ලද්දේ යුරෝපීයයන් විසින් බවයි. එහෙත් යුරෝපීය මිනිස්සු නග්නව කැලේ වන මෘගයන් මෙන් සිටි කාලයේ පෙරදිග මිනිස්සු අහස් යාත්රා්විලින් ගමන් කළ බවත්, විදුලියෙන් වැඩ ගත් බවත්, ජ්යොරතීර් වෛද්යල තර්ක න්යා යාදී ශාස්ත්රදත්, සියලුම ශිල්ප කර්මාන්තත් හොදින් දැන සිටි බවත් පෙනේ. මීට අවුරුදු දෙදහස් පන්සිය දොළහගට පෙර සම්බුද්ධ රාජ්යලයට පැමිණ වදාළ ශ්රීහ ගෞතම ශාක්යප මුනීනද්රයයාණන් වහස්සේ චිත්තය, චෛතසිකය, රූපය, නිර්වාණයයි කියන ලද පරමාර්ථ ධර්ම සතර ලොවට ප්රසකාශ කළ බවත් නුඹ දන්නෙහි නම් යුරෝපීයයන්ගේ සියලුම සමර්ථකම් පෙරදියග වාසීන්ගේ ධර්ම ශාස්ත්රන ඥානයේ ජායාව තරම් වත් නොවටනා බව පිළිගන්නවාට අනුමාන නැත. උතුම් ඥානයක් බස්නාහිරින් අටගත නොහේ. සූර්යයා උදාවන්නේ නැගෙනහිරින්ය. බටහිර පැත්තේ තිබෙන ඝනාන්ධකාරය දුරුකරන්නේත් නැගෙනහිරින් පායන සූර්යයා විසිනි. එමෙන් ම බටහිර මිනිසුන් ශාස්ත්රි ඥානාලෝක ලබාගත්තේත් පූර්ව දිශාවෙන්ම බව නිශ්චය කර ගත යුතුය. ඉතින් දුව මෙන්න මේ කාරනයෙන්ම යුරෝපීයයන්ගේත් පෙරදිය මිනිසුන්ගෙත් ශිෂ්ටාචාරය සිතට ගත යුතුයි. යුරෝපීය රටවල සමස්ත ශාස්ත්රි ශාලාවන් පටන් ගෙන අවුරුදු 400 කට වැඩි නැත. එහෙත් මේ අන්තඃකල්පයේ මුල පටන් දඹදිව තක්සලා නුවර පැවති සමස්ත ශාස්ත්රට ශාලාවෙහි වර්තමාන කාලයේ නොදන්නා තරම් ශිල්ප ශාස්ත්රත ශාලාවෙහි වර්තමාන කාලයේ නොදන්නා තරම් ශිල්ප ශාස්ත්රම උගන්වා තිබෙන බව පෙනෙන හෙයින් යුරෝපීය ජනයා තවමත් පුරාණ පෙරදීග් වැසියන් තරමට බොහෝ කරුණුවල්නි සමර්ථවී නැති බව නිසැකය. ශිෂ්ටාචාරකමින් යුරෝපීය ජනයා කිසි කලෙක පෙරදිග් වැසියන්ට සමාන වේයයි සිතිය නො හැකි තරමට පහත් බව කිවහැකිය. “හිටින්න සීයා, පුරාණ දඹදිව තක්සලා නුවර තුබුණු සමස්ත විද්යාවලයයේ ඉගැන්නූ ශිල්ප මොනවැදැ”යි පද්මිණී ප්ර්ශ්න කළාය. එවිට පොරෝලිස් අප්පුහාමි, මෙන්න දුව නුඹට කට පාඩම් කර ගැනීමටත් සමඟ පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 267 කියන්නෙමි. ශාස්ත්රො ශාලාවේ ගුරුවරාදීන්ගේ විස්තරයත් සමඟම කියමි.
පිල පිල වල නු දු රු ඉඳගෙන ලෙසින් රණකු රු පිරුවන නිති අකු රු බමුණු පැටියන් විසින් විසිතු රු
සාමගී ල මු වා යානි සිටින ගෙ මු වා පෙදෙන් පෙද යො මු වා කියන තරවන් තතුරු ස මු වා
පැන පිළිවිස කි න බමුනු සගයන් ගැවසෙ න මහළු විය සිටිය න උගත් විදුතැන් සුවෙන් සැතපෙ න
හික් සදස සදහ ළ නිරුත් කප්දො සත ස ළ තකු වියරණ පුව ළ උගතකුවන් රැදි ගදෙව් දම් පෙ ළ
උසුරුවන හැම ක ල ඉරුවේ නදික් මනක ල කියමින් දෙ තුන් ය ල දරණයදුමේ ගොසින් කොලහ ල
දෙමිනිසි වර සත ර ගැටපද දැනුම් තත්ප ර වෙදත් සත් සිත් ද ර දහන් සුවයෙන් රදන තවස ර
නෑය වේසේස ක ඉතිහස පොරණ දේසෙ ක සකු ඈ බස නිසක ක සමත් වියතුන් සෙව්න නාය ක
වණ පොත් කරන නි ති පිළිවි සි න තැන් සැක ඇ ති නිරණරුත් දැනුමැ ති
268 ශ්රී ලංකා මාතා
උතුරු පිළිතුරු බසින් ඉඩ නැ තී
පස් රෑ ඉසුර ම ත සපනසක් වන ගරු ස ත දුනුවේ අරුත් ස ත ආගම වෙද සිප් නියම නියව ත
කරනරුත් වියක න සරි නොසරි බැව් තෙපළ න සත් කවි නළු බඳි න නොයෙක් අතවැසි දනන් පැළඹෙ න
සිහි ඇතිවම අස න කී දේ යුහුව දැනග න සිතින් තතු විමස න මෙ බව සරිදැයි කියා දන්ව න
සපුරිස් රුවන් රැ ස් සපිරුණු සුමඟු එක ලෙ ස් විදුලිය මඩු විල ස් ගුරුන් සරසවි මඩුව දිටි ගො ස් පද්මිණී දුව, නුඹට පාඩම් කර ගැනීමට පහසු වන පිණිස මේ ශාස්ත්රි ශාලාවේ ඉගැන්නු ශාස්ත්රාගදිය අපේ තොටගමුවේ ශ්රීම රාහුල සංඝරාජ මහා ස්වාමීන්ගේ කව්වලින්ම කීවෙමි. ඉතින් මෙහි විස්තර නොව සංක්ෂේප තේරුම් මෙසේ කියමි. දුව, වර්තමාන කාලයේ පාඨශාලාවලටත් වඩා සාන්තදාන්ත පිළිවෙළට ශාෂ්ය්යන්ට වාඩිවීමදාදී යට පවා කටයුතු සූදානම් කරන ලද පුරාණ ශාස්ත්රශ ශාලාවල ආකාරය වැඩි විස්තර නො කළත් බද්ධ පර්යාංකයෙන් හිඳ ගැනීමට වේදිකාවන් තනා එහි සවර්ණාංකුර ලෙසින් ඍජුව අක්ෂරාදිය උගත් අයුරු දැක්වීමෙන් පෙනේ. තස්සලා නුවර සමස්ත ශාස්ත්රග ශාලාව ගැන තොරතුරු දක්වන තොටගමුවේ සවාමීහු - ප්ර ශ්නයන් විසදා කියන තරුණ ආචාර්යවරයන් ගෙන්ද, උද්ග්ර්හණ දාරණය කළ විද්යශස්ථාන සුඛයෙන් සංතෘප්තවන්නාවූ ව‍ෘද්ධ වයස්හි සිටි මහා පණ්ඩිතයන්ගෙන්ද, ගහණවූ බවත් කියා තිබේ. එම තක්සල් සමස්ත ශාලාවේ ඍග්, යජුර්, සාම යන ත්රි වේදය සම්පූර්ණයෙන් ඉගැන්විය. ශික්ෂා ශාස්ත්ර්ය, තර්ක ශාස්ත්රරය, හා ව්යා කරණ පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 269 ශාස්ත්රසය, ගායනා ශාස්ත්ර6ය, ධර්ම ශාස්ත්ර,ය පංක්තිය, ධ්යා,න කර්මය, නයාය හාස්ත්රසය, ඉතිහාසය, පුරාණය, ඒඒ දේහවල භාෂා හා සංස්කෘත භාෂාවද, පංච රාත්රිරක මතය, ඊශ්වර මතය, නිගණ්ඨ මතය, සංඛ්යාා මතය, චාර්වක ශාසත්රාය, ධනුර් වේදය, අර්ථ ශාස්ත්රරය හෙවත් රාජ නීතිය, ආගම ශාස්ත්රාය, වෛද්යස ශිල්පය යන ආදී අප්රයමාණ ශිල්ප උද්ග්‍රහණය කරවූ බවත්, එබඳු ශාසත්රා සම්බන්ඛ සංකාස්ථාන විනෝදය කරන්නවුන්ගෙන්ද, ඒ ඒ භාෂාවලින් කාව්ය් නාටකාදිය බැඳීමෙන් පරිචය ලබන්නවුන්ගෙන්ද, ප්රාගුණ කළ කොයෙක් ශිල්ප නැවත නැවත අත්හදා බලන්නවුන් ද ඒ මහා විද්යා ලයයෙහි සිදුරු නැතිව සිටි බව පෙනේ. ඉතින් දුව, යුරෝපීය මනුෂ්‍යයන් කැලේ නග්නව සිටිය කාලේ මෙබඳු ශිල්ප ශාස්ත්රාාදිය දැනගෙන දැන් පවත්නා ක්ර්මයටත් වඩා උසස් විද්යා් මන්දිර පිහිටුවාගෙන රට වාසීන්ට ඒ ප්රපගුණ කරවූ පෙරදිය ජනයා යු‍රෝපීයයන්ගෙන් ශිෂ්ටාචාර වුන බව කියන්නේත් දැන් මේ පවත්නා ශාස්ත්ර ආදිය යුරෝපීයයන් විසින්ම උපදවන ලද බැව් කියන්නෙත් කිසිම හය හතරක් නොදත් අල්ප බුද්ධිකයෝ වෙතියි කීය. එවිට පද්මිණී “සීයා කී කරුණුවලින් දඹදිව පුරාණ උසස් භාවය වැටහුණා. අපේ ලංකාව ගැනත් එසේ කිය හැකි දැ”යි ඇසීය. සත්තකටම දුව, ඉන්දියාවේ යම් ශිල්ප ශාස්ත්ර යක් පැවතුනා නම් ඒ සියල්ලක්ම අපේ රටේ ද ඇති කරන ලදී. සමහර කාරණාවලින් දඹදියටත් වඩා අපේ රට දියුණුව පැවැති බව පෙනේ. ඒ ගැන මම වැඩි විස්තරයක් නො කියා නුඹෙන් එක ප්ර ශානයක් පළමු කොට අසමි. “ ලෝකයේ ශිල්ප ශාස්ත්රාෙදිය ඉගෙනීමට පහසුවෙන් පිළිවන් රාජ කුමාරයකුට ද නැතහොත් අමාත්යාාදී අන්ය පින්වත් පවුලක කෙනෙකුටද? සත්තකටම අමාත්යාමදී පුන්යයවන්ත පවුලක අයට රාජ කුමාරයකුට වඩා ශිල්ප ශාස්ත්රා දිය ඉගෙනීමට පිළිවන්කම තිබේ. කුමක් නිසාද රාජ කුමාරයා අධික සුඛුමාල කෙනෙක් නිසාත්, අධික මාන්නයෙන් යුත් නිසාත්, ක්රීුඩා සුවයෙන් කල්ගත කිරීමට රුචිවල නිසාත්, රජ වන තැනැත්තෙක් ශිල්පවලින් ප්ර යෝජනයක් බලාපොරොත්තු නොවන නිසාත් යන ආදී කරුණු නිසා යයි පද්මිණී කීවාය. පද්මිණීගේ මේ ප්රරඥාවත් පිළිතුරට සතුටු වූ පොරෝලිස් අප්පුහාමි ‘හරි දුව, බොහොම හරි, නුඹ කීවා ඉතා මත් හරි, අපේ රාජ කුමාරවරු ඉගෙන ගත් ශිල්ප ශාස්ත්රාගදිය නුඹට කීවාම අමාත්යා දී අනිත් කුලවල පුණ්යගවන්තයන් උගත් ශිල්ප ශාස්ත්රාමදිය විස්තර නොකළත් නුඹට අවබෝධ වෙනවා ඇත. එහෙයින් දඹදෙනි නුවර රාජ්ය ය කළ පණ්ඩිත පරාක්රාමබාහු රජතුමා උගත්
270 ශ්රීි ලංකා මාතා
ශිල්ප ශාස්ත්රා දිය කියමි. දඹදෙන් අස්නෙහි:-
“ දඹදෙන් නම් පුර ප්රකවරයෙහි රජ කරන්නාවූ නාබඹර කාලිංග විජයබාහු පුත් ශ්රී් පණ්ඩිත පරාක්ර මබාහු නම් බෝධි සම්භාර පුරණ මහ පිණැති රජ බාල වයස අකුරු කරන්නාහු ග්ර න්ථය, දෙමළය, සිංහලය, නිඝණ්ඨය, බාලාවතාරය, ධාතු පාඨය, විජම්බණ දේශනාවය, ජන්රෙඨයක ලක්ෂණය, ත්රියවේදය, නක්ෂත්රරය, ශික්ෂාය, මොක්ෂය, සිරතය, කඩු සරඹය, පළහ සරඹය, තෙත්කම් රා‍ජවිල් දොළොස් භාගය, ධනුඃශිල්පය, සාමුද්රිපකා ශාස්ත්රතය, පරකථාය, නිති ශාස්ත්ර,ය, තර්කය යනාදී අෂ්ටාදශ ශිල්පයෙහිද ඉතිහාසය, පුරාණය, අග්නිස්තම්භය, ජලස්තම්භය, උච්චාටනය, දූර ගමනය, දූර දර්ශනය, භෙරීත්රොපටනය, පත්රපචෙඡදනය, චිත්ර කර්මය, දූතය, භරතය, ස්ත්රී් ලක්ෂණය, නපුංසක ලක්ෂණය, පරහිත ඥානය, කනක පරීක්ෂාය, රතන පරීක්ෂාය, ආකර්ෂණය, ආකාශ කමනය, කාෂ්ඨ කර්මය, හෙම කර්මය, රතන පරීක්ෂාය යන ආදීවූ සූසැට කාල සිල්ප උගත්තාවූ මේ රජ දඹදෙනි නුවරට පැමිණ”
යනාදිය දක්වා තිබේ. “ දියණිය මෙපමණකුත් නොවේ. දෙමළ සොලී ආදී පරසතුරන් සමඟ බලවත් වසංග්රා මවල යෙදෙමිනුත් ශ්රී් ලංකාද්වීපයෙ පාලනය කරමිනුත් විසුද්ධිමාර්ගයට ආශ්චර්යමත් අර්ථ ව්යා්ඛ්යානනයක් කළ මේ රජතුමා කිවිවරයන්ගේ මුදුන් මිණවූ “ කවි සිළුමිණ” නම් අති ගම්භීර ප්රරශස්ත පද්යම රවනාවද කර තිබේ. යුරෝපීය රජෙක් ශබ්ද ශාස්ත්රපය අතින් වත් කළ වැඩක් දුව කිසි පොත පතෙක කියෙව්වාද? “ සීයා, මම එහෙම එකක් දුටුවේ නැත. නැපෝලියන් ආදී රජවරු කීප දෙනෙක් යුද්ධ දක්ෂයෝව සිටි බව නම් මා අසා තිබේ. එහෙත් සීයේ අපේ කොලීජියේ ගුරුමහත්මී පුරාණ සිංහල මිනිසුන් ගැන බොහොම පහත් කොට කාරණා කියයි. අප රටේ මිනිසුන් දනින් උඩ රෙදි ඇඳගෙන අතු පැල්වල වාසය කළ පහත් මිනිසුන් බවත් - ලක්දිව පාරක් තොටක් නැති රටක්ව තිබුණු බවත් - දැන් පවත්නා දියුණුවට සමාන දියුණුවක් කවර කලකවත් නොතුබුණු බවත් - අපට ශිෂ්ටාචාරය ගෙනාවේ යුරෝපීය ජනයා බවත් නිතරම කියමින් යුරෝපීයයෝ අපේ සවාමිවරු බව අඟවනවා” යි කීවාය.
පොරෝලිස් අප්පුහාමිට මේ ගැන මහත් සංවේගයක් ඇති විය. සිංහලයන්ගේ ජාත්යාිලයත් පැරණියන් කෙරෙහි ගෞරවාදරයත් සිංහල
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 271
කුල චාරිත්රසවලට මනාපයත් නැති කරනලද්දේ මේ අඥානයන්ගේ අයුතු ඉගැන්විම කරණකොට ගෙනවය. අනේ අප රටට වුන හානිය! ළපටි අවස්ථාවෙහිම සිංහල දරුවනාගේ සිත ස්වකීය මුතුන් මිත්තන් කෙරෙහි පිළිකුල් කරවා විදේශිකයා කෙරෙහි ප්ර සන්න කරවීම නිසාම සිංහල ජනයා භ්රිෂ්ට විය. ජාතිය පිරිහුණේය. අහෝ පැමිණි විපත! අපේ රටේ ජාතික ඉගැන්වීම අන්තර්ධාන වීමෙන් උතුම් සිංහලයාට මෙලොව සැපත නැති විය. මොලොවදී පරදෙශීන්ට දාස මෙහෙ කරමින් විදේශීය චාරිත්රැ, කෑම, බීම් ඇඳුම් පැළදුම්, නම් ගම් ඇතිව සිට විදේශීන්ගේ මිථ්යා,වූ අනාර්යවූ ශාස්වත දෘෂ්ටියේ පැටලී සිට මරණින් මතු අපායට යති. අහෝ සිදුවුනු විපතක සැටි” යයි සිතා සුසුම් ලා හොඳයි දුව. දැන් රෑ වුනා නොවේදැයි කියනවිට විල්ප්රඅඩ් සිල්වා මහත්මහාත් පද්මිණීගේ මවු - බ්රියයට්ස් පෙරේරා හාමිනොත් ඉදිරියට විත් මොකද මේ කතාව තාත්නා එන්න රාත්රීම කෑම වේලාව හරියයි කීහ. පොරෝලිස් අප්පුහාමි හා පද්මිණිත් සිව් දෙනාම එක්ව ආහාර අනුභව කොට නිම වූ පසු නින්දට යන්නට පෙර සිංහල ඉතිහානය සම්බන්ධව යම් කිසිවක් මිණිබිරියට උගන්වන්නට වුවමනායයි සිතූ පොරෝලිස් අප්පුහාමි, “ දුව, ටිකක් ප්රගමාදව නිදන්නට පිළිවන්නම් නුඹට අපේ ඉතිහාසය සම්බන්ධ තොරතුරු ටිකක් කියා දෙන්නෙමි”යි කීය. පුරාණ තොරතුරු අසන්නට සතුටු වූ පද්මිණී, සීයේ හෙට ඉරිදා බැවින් මම ස්කෝලෙත් නොයමි. එනිසා රෑවුනාට කමක් නැත. කරුණාකර කියනු මැනවැයි යාච්ඤා කළාය.
පද්මිණීගේ මව් - බියට්රිකන් හාමිනේ හා පියා වන විල්ප්රනඩ් සිල්වා මහතා ද මේ කථාව අසන්නට සූදානම් වී පොරෝලිස් අප්පු හාමිගෙන් ස්වකීය පුතා කලින්ම ළංව මෙසේ ප්රදශ්න කෙළේය. “ තාතතේ, විජයරජ තුමාගේ පියාණනවන සිංහබාහු රජතුමාගේ පියා ( තිරිසන්) සිංහයෙක් ද, නැතහොත් මනුෂ්යවයෙක් ද යනු මහාවංශයෙන් මට නිසැකව තේරුම් ගන්නට බැරිය. තාත්තා ඒ සම්බන්ධව අසා තිබෙන්නේ කෙසේ දැ”යි ඇසුයේය. “ ළමයා, මහවංශය ලියන්නට පටන්ගත්තේ මහනාම රජ්ජුරුවන්ගේ කාලයේ පටන්ය. ඊට පෙර අප ජාතියේ කථා ප්රවවෘත්තිය එක එක උගතුන්ට රුචි රුචි ලෙස ලියන ලද පොත්වලින් සමහර කරුණු මුඛ පරම්පරාගතවත් පැවති තිබේ. මුඛ පරම්පරාවේ “සිංහ” නමක් සඳහන් වූ බැවින් මෑත භාගයේ සිටි අය එම සිංහ නාමය සිංහයෙක් කරගෙන කථාන්තරයට රුචි ලෙස එය ගලපාගෙන තිබේ. සිංහබාහු රජුගේ පියා සිංහයෙක් නොව “ සිංහ” නමින් යුත්
272 ශ්රී ලංකා මාතා
මනුෂ්යනයෙකි. ඒ බව මහාවංශයෙහි අවිනිශ්චිත කොට කියන ලද මුඛ පරම්පරාගතව පැවැති කථාව දැක්වීමෙන් ම පෙනේ ය” යි කීවාම විල්ප්රනඩ් සිල්වා මහතාට කාරණය අවබෝධවූ බැවින් නිශ්ශබ්ද විය. සිංහල ඉතිහාසය දැනගැනීමට දැඩි ආශාවක් ඇති පද්මිණී, “සීයා කරුණාකර සිංහබාහු රජ තුමාගේ හැබෑ ප්රිවෘත්තියේ පටන් ම අපේ තොරතුරු කිව මැනවැ”යී අයැදියාය. එවිට පොරෝලිස් අප්පුහාමි විස්තර වශායන් නොව ඉතා සංක්ෂේපයෙන් සිංහල ඉතිහාසය කියා දෙන්නෙමියි පවසා අපේ රට කුමන එකක්දැයි නුඹලාට පළමු කොට කියමියි කියා මේ කව් පංතිය කියන්නට පටන් ගත්තේය.
සි රි ක ල රුසි රු අසු රවුලා පෙර දව ස
ම න ක ල ගුවන් නැවකින් දඹදිය පි වි ස
කො ල හ ල කර රැගෙන විත් එ කුමරි නිදො ස
සි ර ක ළ රට මෙ සිරි ලක් දිව මය ස තො ස
ය ස දු න් දිගඹ ඇස දුන් රමිදු එම වි ට ස ම ගි න් සිය සෙනඟ සපැමිණ සිරි ලක ට ර කු ස න් යුදෙන් වනසා ජය ගෙන සතු ට වි කු ම න් පළ කෙළේ පතිවත කප් හිම ට
අ ම මො ක් සැපට මග පෑ තුන් ලොවෙක ගු රු දි ය ස ක් මුනිදු පන් සාළිස් වසි අතු රු තෙ ව ර ක් වැඩම කර පද පහස දුන් ග රු සි රි ල ක් දිවට සරි වෙද දෙව් ලොවක් ස රු
ම න ක ල සිහිල් ජල පිරි ගං හෝ දිවෙ න ස ම න ල පිදුරුතල ඈ උස් කඳු පෙළි න ලො ව තු ල තිබෙන සැම දෙස් ගුණ යුත් කල න ස ම ක ළ හැකිද සිරි ලක් දිවට වෙන තැ න
සු ර ලො වි න් වැටෙන මුතු වන් පිණි බු ඳු ය ම ද සු ල න් සුරඹ සෙමරෙහි නල බ ඳු ය තැ න තැ නි න් නිකුත් පිරිසිදු දිය ක ඳු ය මෙ ලො ව අ න් රටක් මේ සිරි නොව ල දු ය
වි ස ල් වන රොදින් යුතු කඳු අවට දි ලී සු පු ල් මල් තුරන් සහ පුල්ලිය මඬු ලී වි ම ල් පළතුරෙන් දිසි අඹ දඹ ජිවු ලී සි ය ල් සිරින් අග බැව් සිරි ලක කිය ලී පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 273
ස ඳ කැ න් පි යු ම් රා නිල් රතු වෙරළු මි ණී මි නි ර න් කසුන් තැන තැන කළ්ත නිදන් වැ නී නු දු රි න් වෙරළ සිදු තුළ දිසි මුතු පරෙ නි ස ත ති න් රුවනකර මෙන් සිරි ලක තෙවු නි
ත ල් පො ල් කිතුල් කොස් දෙල් රඹ තුරින් යු තු කු ල් ම ත් එහි සරණ කොවුලන් ඈ සියො තු නි ල් ප ත් හැම දනන් සිත් ගත් කුරුඳු ව තු දු ල් වි ය මෙ සිරි ලක රජ උයනෙව් දිමු තු
පෑ යු තු රන් කරල් බර ඇල් කෙත්වලි න තේ ව තු රබර් වතු තැන තැනෙහි අපම න ලෝ ස තු සියලු ඉසුරෙන් අග පත් බැවි න මේ යු තු රටක් නැත සිරි ලක් දිවැර වෙ න
අ ර හ ත් මිහිඳු හිමි වැඩ අහසින් එ ස ඳ පැ ණ ව ත් සිහලුන්ට බුදු දම් දෙසා සො ඳ සි රි ම ත් සසුන පිහිටෙව් සිරි ලක පබ ඳ අ ග ප ත් රටක් බව තව කියනු කුමට ඳ
පි රි සි දු රහත් සඟමිත් නම් මහ තෙර නි පි රි ව ර රහත් මෙහෙණින් හා ගෙන එමි නි සි රි මා බෝ දකුණු සාකා වැඩු බැති නි සි රි ල ක් දිව තවම බබලය් එ දින මෙ නි
අ ටු වා සමඟ තෙවලාදම් කඳ නිම ල ලි ය වා සඟහ කළ උතුමන් විසු පුව ල ලො ව වා සින්ට සහතොස ගෙන දෙන සක ල නි ම වා කිව නොහේ සිරි ලක් දිව ලක ල ප්රි ය දියණියනි, ලක්දිව ඇති යස ඉසුරු වර්ණනා කිරීම අමාරු වැඩකි. එහි ප්ර මාණය වර්තමාන ගණනින් සතරැස් හැතැප්ම 25333 කි. එංගලන්තය අපේ රට මෙන් දෙගුණයක් ලොකුය. වර්තමාන ඉන්දියාව හෙවත් ජම්බුද්වීපය අපේ ලක්දිව මෙන් හැට එක් ගුණයක් ලොකුය” යි කීය. මෙබස් අසා සිටි පද්මිණී ප්රීලතියෙන් භරිතව සීයේ අපේ ශ්රී” ලංකාවේ වැඩි විස්තර පසුව දැනගන්නෙමි. මට දැනගන්නට වුවමනා පුරාණ අපේ වික්රිමවන්තයන් ගැනත් පමණකි. එනිසා සීයේ කරුණා පෙරදැරිව ඒ අපේ වික්රාමවන්ත රජ කරුවන් ආදී කොට ඇති උත්මන්ගේ 274 ශ්රීී ලංකා මාතා විස්තරයක් කියා දෙන්නටයයි යාච්ඤා කළාය. එබස් ඇසූ පොරෝලිස් අප්පුහාමි සංක්ෂේප ලංකා ඉතිහාසය මෙසේ කියා දුන්නේය. අප බුදුහු මේ මහා භද්රාකල්පයට සාරාසංඛ්යන කල්ප ලක්ෂයකින් යට සාරමණ්ඩ නම් කල්පයෙහි සතර වන අතුරු කප ලොව පහළ වු දීපංකර බුදුන් හමුවෙහි නියත විවරණ ලැබ එතැන් පටන් සමතින් පෙරුම්පුරා විදුරසුන් අ‍රා පස්මරුන් මරා ලොව්තුරා බුදුව සත්සති ගෙවා බඹහුගේ අයදුමෙන් දම්සක් දෙසා එතැන් පටන් සත්වානුග්ර හ පිණිස දනව් සැරිසරා වැඩ සයානු අසංඛ්යදයක් සත්වයන්ට සද්ධර්මාමෘතය පානය කරවා පන් සාළින් අවුරුද්දක් වැඩ සිට සියලු බුද්ධ කෘත්යෘයන් කොට නිමවා අශිති වර්යයෙහි කුසිනාරා නුවර මල්ලවරාජයන්ගේ උපවර්තන නම් උයන්හිදී නිරුපධිශෙෂ නිර්වාණ ධාතුවෙන් පිරිනිවන් පා වදාරා අමාමහ නිවන් පුර පැමිණි සේක. එදවස් වගුරට කොසඹෑ නුවර රජහු මුණුබුරු සිංහබාහු කුමර පිත් නිජය ගුණධර විජය රජ කුමර සත් සියයක් යොධයන් සමඟ නැව් නැගී අවුත් තම්මැන්නා පුරයට ගොඩ බැස කුවේනියගේ සහායත්වයෙන් යක්ෂ මථනය කොට පළමු වෙන් මෙ සිරිලක රජ සිරි පැමිණ විජය රජ යයි ප්රයසිද්ධව එම තම්මැන්නා පුරයෙහි අටතිස් අවුරුද්දක් රාජ්යණය කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති රජුන් නැත්තෙන් උපතිස්ස නම් අමාත්යියෙක් රජ විය.ඔහුට ඉක්ඛිත විජය රජ මල් සුමිත් කුමරැ පිත් දිවි දොස් හළ පඬුවන් රජ තිස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති නැණ සිස් නොවූ ගනතිස්ස නම් රජෙක්* රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිත් පණ්ඩුකාභය නම් රජ අනුරාධපුර නුවර කරවා සැත්තෑ අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති මුටසීව නම් රජ මහ මෙවුනා උයන කරවා හැට අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පින් දෙවැනි පෑතිස්ස රජ ලක සසුන් පිහිටුවා සතළිස් අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රජ කෙළේය. ඔහු මල් යුක්තිය දත් උත්තිය නම් රජ ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කරමින් දස අවුරුද්දක් රජ කොට සැට වයස් ඉක්ම ජන්මාන්තර ගත විය. ඔහු මල් මහාසීව නම් රජ දස අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් සූරතිස්ස රජ පන්සිය දසයක් විහාර කරවා බොහෝ ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට සහවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති දෙමළු දෙදෙනෙක්+ දෙවිසි හවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඒ දෙමළු දෙදෙනා මරා යටකී දෙවැනි
• සුළු රාජ රත්නාකරය + සේනාය. ගුත්තිකය, මහාවංශ
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 275
පෑතිස්ස මල් අසෙළ නම් රජෙක් දස අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. එරජ මරා දූලා ලද ගත් එළාල නම් රජෙක් සූසාළිස් අවුරුද්දක් රජ කරණ සමයෙහි යටකී දෙවැනි පෑතිස්ස රජු මල් මහානාම නම් රජ පිත් යටාලතිස්ස රජ රුහුණු රට පැමිණ කැලණි මහ වෙහෙර බඳවා ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කෙළේය. ඔහු පිත් ගොළුඅබා රජ විය. ඔහු පිත් කාකවර්ණෙ තිස්ස මහ රජ සිව් සැට විහාර කරවා සිව් සැට අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු පිත් ඉටු මිතුරු ජනාති දුටුගැමුණු රජ රුහුණු රට රජ පැමිණ හිඳ යටකී එළාල රජ මරා දෙමළ වියවුල් දුරු කොට සිරි ලක එක්සත් කෙරෙමින් අනුරාධපුර නුවරට පැමිණ රුවන්මැලි සෑය ආදිවූ එකුන් සියයක් විහාර කරවා අනිකුදු බොහෝ සේ ශාසනොපකාර කරීමෙන් සූවිස් අවුරුද්දක් රාජ්යිය කොට දෙවි ලොව ගියේය. එහු මල් සැදැහැතිස්ස රජු අනුරාධපුරයෙහි පටන් දිගානබය දක්වා යොත්තට විහාරය බැගින් කරවා සුවාසූ දහසක් මහා පූජා පවත්වා බොහෝ ශාසනොපකාර කිරීමෙන් අටළොස් අවුරුද්දක් රාජ්යකය කොට දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු පිත් තුල් නම් රජ දළදාරා වෙහෙර කරවා එක් මස් දස දවසක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති එරජ මරා පැමිණි ලමැණි තිස්ස රජ තුඹරුප් වෙහෙර ආදී විහාර තුනක් කරවා ලොක හාසනොපකාර කිරීමෙන් නව අවුරුදු අට මස් පොහොයක් රාජ්යරය කෙළේය. ඔහු මල් කළුන්නා රජ ලෝවමහාපාය වට දෙ තින් පායක් කරවා රුවන්මැලිසෑය වට පවුරු කරවා දැහැමෙන් සහවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු මල් වලගම් අභා නම් රජෙක් බුදුන් පිරිනිව් සාරසිය තිස් නව අවුරුදු නව මස් දස දවසක් ගිය පසු මෙලක රජ පැමිණි පස් මසක් රජ කරන කල දෙමළු සත් දෙනෙක් අවුත් රජු ලුහුබඳවා දෙදෙනෙක් පාත්රම ධාතුව හා සොභිත නම් බිසවද ගෙන ගිය පසු ඉතිරි පස්දෙනා+ තුදුස් අවුරුදු සත් මසක් රජ කරන කල්හි නැවත එම රජ එවුන් මරා රජ පැමිණ පරලොක ප්රසතිෂ්ඨාව පිණිස දඹුලු විහාරය ඇතුළුව විසි මහා වහාරයක් කරවා සිය ගණන් ගල් කටාර කොටා බොහෝ ශාසනොපකාරීව දොළොස් අවුරුදු සත් මසක් රාජ්යොය කෙළේය. මෙම රජ දවස අළුලෙනදී පොත් සංගායනාව කොට ලිව්සේකැයි දත යුතු. ඔහු ඉක්බිති පෙර කී කළුන්න රජ පිත් මහාදැලියා තිස්ස රජ තුදුස් අවුරුද්දක් රාජ්යතය කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති වලගම්අභා රජ පිත් ගොරතර පව් කළ චොරනාග නම් රජ අටලොස් මහ විහාරයක් නසා අධර්මයෙන් දොළොස් අවුරුද්දක් රජ කරන කල ලෝ වැසියන්
+ පුලහත්ත, බාහිය, පණ්ඩමාර, පිළය, මාර යන පස්දෙනා - මහාවංශ
276 ශ්රී, ලංකා මාතා විසින් නස්නා ලදුව කාලකංජ නම් ප්රේකත ලෝකයෙහි ඉපිද මහත් දුකට පත්විය. ඔහු ඉක්බිති මහාදැලියා තිස්ස රජ පිත් කුඩා තිස්ස රජු තුන් අවුරුද්දක් රාජ්යවය කෙළෝය. ඔහු අඹු අනුලා නම් බිසවත් ඒ රජහු වස දී මරා බලවත් සිවුවා ලවා එක් අවුරුදු දෙමසක් රාජ්යහය කර විය. ඔහු වස දී මරා වටුක නම් දෙමළකු ලවා එක් අවුරුදු දෙමසක් රජ කර විය. ඔහු වස දී මරා පුරෝහිත බමුණා ලවා සමසක් රජ කර විය. ඔහු වස දී මරා බලැතෙකු ලවා එක් අවුරුදු සමසක් රජ කර විය. ඔහු වස දී මරා තොමෝ සාරමසක් රජ කළාය. ඈ ඉක්බිති පෙර කී සූර්ය වංශයෙන් ආ කුඩාතිස් රජහ පිත් බලවන්ත වූ මකලන් තිස්ස නම් රජෙක් තම පියාණන් මැරූ බිසව මරා තෙමේ රජ පැමිණ සෑගි‍රියේ මහාපාය සහ උපෞෂථමාලයක් ද එහිම ශෛලමය වෙහෙරක් හා හෙලගම් වෙහෙරද කරවා තෙ විසි අවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු පිත් නීතිය ලෙසට පැවැති භාතිය රජ රුවන්මැලි දාගැබ ඇතුළ දැක සතුටුව එයට බොහෝ පූජා සත්කාර පැවැත්වීමෙන් හා මීනාපව් වෙහෙර ආදී බොහෝ විහාර කරවීමෙන්ද අනිකුදු අප්රහමාණ වූ කුසල වර්ධනය කිරීමෙන් අට විසි අවුරුද්දක් රාජ්යනය කොට දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු මල් මහදැලියා තිස්ස නම් රජ සෑගිරි වෙහෙර ගරවා එම වෙහෙරට හා රුවන් මැලි දාගැබට යට දී ලෙසින් මල් පහන් ආදී බොහෝ පූජාපැවැත්වීමෙන්ද ලක්දිව සිසාරා සමුද්රන ජලයෙහි යොදුනක් පමණ තැන හොරු අඟුලැ අප නාසා කොට තබා ඒ පිට මණ්ඩප කරවා සුවිසිදහසක් මහ සඟ පිරිස් වඩාහිදුවා පෙරවරු මහ දත් දී පස්වරු තුලාසාර දන්දී තුන්යම් රාත්රිියෙහි කල්දිව සිසාරා එක පහන් ඇගෑවක් සේ ගිතෙලින් පූජා කොට බොහෝ ශාසනොපකාරීව දොළොස් අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රජ කොට දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු පිත් අඩගැමුණු රජ සියලු සතුන්ට අභය දී ලක්දිව අමා වලක් සේ කරවා රුවන්මැලි දාගැබට වේදිකාවක් බඳවා මුදුනට සේසතක්ද කරවා අනිකඳු බොහෝ කුසල රාශී වර්ධනයෙහි යෙදී නව අවුරුදු අට මසක් රජ කොට දෙව් ලොව ගියේය. එහු මල් කිනිහිරි දැල රජ බෑ රජහු මරා තෙමේ අධර්ම්යෙන් තුන් අවුරුද්දක් රජ කොට මිය අපාදුකට භාජන විය. ඔහු ඉක්බිති පෙර කී අඩගැමුණු රජ පිත් සුළු අභා රජ සුළුමහළු වෙහෙර කරවා අවුරුදුදක් රජ කෙළේය. ඔහු නං සීහවල්ලි නම් බිසව සාර මසක් රජ කළාය. ඒ ඉක්බිති අඩගැමුණු රජ බෑන එළුන්නා රජ පෙර කී බිසව අග මෙහෙසුන් කොට රජව වසන කල සතුරන් හස්ත ගතවූ කල් වූ ඒ බව දත් මඟුලැත් රජහු විසින් ගලවා හරින ලදුව නැවත
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 277
තුන් අවුරුද්දකින් අවුතු සතුරන් ලුහුබඳවා රජය ගෙන බොහෝ විහාර කරවීමෙන් වලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට සහවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් සඳගැමුණු රජ බොහෝ ශාසනොපකාර කරවා අට අවුරුදු සත් මසක් රජකොට පරලොකප්රාජප්ත විය. ඔහු මල් යසසිළු රාජනත් අවුරුදු අට මසක් රජ කෙ‍පර ළේය. ඉක්බිත් ඔහු මරා සභා බලතා නම් රජ සොභා පිරිවෙණ ආදී බොහෝ විහාර කරවා ශානකොපකාර කොට සහවුරුද්ද රජ කෙළේය. ඔහු මරා ලමැණි වසින් ආ මහත් බල ඇති වහප් රජ තුමාගේ ආයුෂ හීන බැව් අසා ආයු වර්ධනයට නිසි කුසල් කරමියි සිතා දස මහා සෑයක් කරවා ලක්දිව සියලු විහාර ජරාවාස හරවා අනිකුදු ආයුවර්ධයනට නිසි බොහෝ කුසල් කොට අන්තරාවෙන් මිදී සුසාලිස් අවුරුද්දක් රජ කොට දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු පිත් වක්තැගිස් රජතුමා අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් ප්රරජාපාලනය කළ ගජබා රජ දෙමළුන් ගෙන ගිය පාත්රු ධාතුව තමන්ගේ වික්ර මයෙන් නැවත ගෙනවවුත් බොහෝ දානාදී පින්කම් කිරීමෙන් දෙවිසි අවුරුද්දකා රජ කොට දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු සුහුරුබඩු මහළුවානා රජ බොහෝ රජ විහාරාදී කුසල් කම් කිරීමෙන් සහවුරුද්දක් රජ කොට සුගතිපාරායනය විය. ඔහු පිත් භාතිය තිස්ස රජ නොයෙක් ශාසනොපකාර කිරීමෙන් සූවිසි අවුරුද්දක් රජ කෙ‍ෙකළේය. ඔහු පිත් කුහුන්න රජ ලෝවාමහා ප්රාරසාදය පංචභූමක කොට නොයෙක් නොයෙක් ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට දෑවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් කුඩාන රජ පිය රජහු මරා හවුරුදුදක් රාජ්යුය කෙළේය. එහු පිත් ව්යා වහාර තිස්ස රජ බුදුන් පිරිනිව් සත් සිය දෙ පණස් හවුරුදු සාර මස් දස දවසක් ගිය පසු රජ පැමිණ ධර්ම ව්යා‍වහාර වශායන් අනේක ප්රරකාර වූ කුසල රාශියක් වර්ධනය කෙරෙමින් එවකට පැවැති චෛතුල්යර වාදය ත්රි පිටකධර කපිල නම් අමාත්‍ එයකු ලවා විනිශ්චය කරවා ධර්මය නොවන බව දැන ඒ පොත් දවා හළු කොට පර්යාප්ති ශාසනය දීප්තිමත් කරවා දෙවිසි අවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු මල් අභාතින් රජ ලොක ශාසනොපකාරීව අට අවුරුද්දක් රාජ්යරය කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති පෙර කී ව්යනවහාර තිස්ස රජ පිත් සිරීනාග නම් බමුණෙක් රජ පැමිණ බොහෝ වෙහෙර විහාර බිඳුවා වස්තු පැහැරගෙන අධර්මයෙන් වසනුගේ පරලොව අපා දුක් තබා මෙලොවත් මහත් උදර රෝගයක් අටගෙන රජ පැමිණි දෑවුරුද්දෙන් බඩ පැලී මිය අපා ගත විය. එහු පිත් විජයිදු රජ හවුරුද්දක් රාජ්යුය කෙළේය. ඔහු
278 ශ්රීය ලංකා මාතා ඉක්බිත් ලමැනි වසින් ආ සංඝතිස්ස නම් රජ බොහෝ දානාදී අනර්ඝ පින්කම් කොට වසන්තේ විෂ මිශ්රජවූ දියදඹ අනුභව කිරීමෙන් සතර වැනි අවුරුද්දෙහි පරලොකප්රාසප්ත විය. ඔහු මල් ශ්රීක බුද්ධාංකුරවූ ශ්රීක සංඝබෝධි නම් නරෙන්ද්රෙයාණෝ රජ පැමිණි රාක්ෂය දමනාදීවූ ආශ්චර්යමත් කරුණා පහළ කරමින් දෑවුරුද්දක් රාජ්ය ය කොට රාජ්යීය හැර වල්ගොස් බුදු බව පතා ශීර්ෂ දානයදී ස්වර්ග පදප්රාාප්ත වූහ. එහු මල් ගොඨාභය රජ අත්තනගල්ලේ මහා චෛත්යී හැ එහි පර්වත ප්රා්න්තයෙහි නොයෙක් සිය ගණන් පිරිවෙන් ඇතුළුව සංඝාරාම කරවා එහි වසන භික්ෂු සංඝයාට සිව් පසය පිණිස ග්රා ම ක්ෂෙුත්රාාදීන් පූජා කොට නැවත මෙම ලක්දිව ජරාවාසව තිබූ සියලු විහාරස්ථාන අභිනව කරවා තමන් නමින් මෙවන් අභා නම් විහාරයක් සහ අනිකුදු බොහෝ විහාර කරවීමෙන් එහි වසන දහස් සුවසස් ගණන් මහා සඟනට මහ දන් පවත්වා වීවාරාදී සෙසු පරිෂ්කාර පූජා සත්කාර පවත්වා අප්ර මාණ කුසල රාශි වර්ධනය කිරීමෙන් වසනුයේ එවකට ලොව පහලවූ චෛතුල්ය වාදය ගත් මහණුන් සැට දෙනකු වෝලකුණු ඔබ දෙශ ත්යාරග කරවා අධර්මය දුරුකොට පර්යාප්ති ශාසනය බැබලවීමෙන් ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට තුදුස් අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රජ සිරි විඳ දෙව් ලොව ගියේය. ඔහු පිත් දෙටතිස්ස රජ ලෝවාමහාපාය කෙළක් ධන පරිත්යාිගයෙන් සප්තභුමක කොට සැට ලක්ෂසයක් වටනා රැස් විහි‍දන අනර්ඝ මාණික්යක රත්නයක් පුදා මිණි පහණ යයි නම් තබා එසේම අනර්ඝ මාණික්ය දෙකක් රුවන්මැලි සෑයට පුදා මුල්ගිරි වෙහෙර ආදී බොහෝ විහාර කරවා ලොක ශාසකොපකාරීව දස අවුරුද්දකි දැහැමෙන් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු මල් අහසෙන් ගෙනා දා කැපූ මහසෙන් නම් රජෙක් බුදුන් පිරිනිව් අටළොස් අවුරුදු නවමස් විසි දවසක් ගිය පසු මෙලක රජ පැමිණ තමහට බාල කල අකුරු ඉගැන්නූ පරදෙසින් පත් පාප මිත්ර වූ සංඝමිත්රරයාගේ බස් ගෙන ලෝවාමහාපාය ඇතුළුවූ තුන් සිය සැටක් මහා විහාර මුලිනුපුරා නසා භූමි යාය උඳු වපුරවා අනිකුදු බොහෝ අධර්ම සමාදානයෙන් අපාය ගමනට පැමිණි සිටි කල්හි මෙඝවරණාභය නම් කල්යායණ මිත්රමවූ අමාත්යගයාගේ නම වාසයෙන් සම්යකක් දෘෂ්ටියෙහි පිහිටා ලෝවාමහාපාය ආදී විහාර කරවීමෙන් දෙවියන් විසින් දෙන ලද බුදුන්ගේ පටිදා වඩා එක් සිය සතළින් රියන් උස ජේතවන වෙහෙර කරවා යකුන් මිනිසුල් ලවා මිණිහිරි වැව බඳවා එයින් අස්වද්දන අසූ අහසක් අමුනු වපසරිය එම වෙහෙරට පුදා තවද සතළොස් පමණ වැව් බඳවා ලක්දිව බත් බෝකොට දන් වැට
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 279 තබා දී බොහෝ ශාසනොපකාරීව සත් විසි අවුරුද්දක් දැහැමින් රාජ්යසය කොට පරලොක ප්රාසප්ත විය. ඉක්බිති ඔහු පිත් කීර්ති ශ්රීය මෙඝවර්ණ නම් රජ රජ පැමිණි කල දඹදිවින් දන්ත කුමරුන් විසින් වඩාගෙන එන ලද දළදා සාමීන් දැක සැක සිත් ඉපදුනු විට ඒ දළදා සාමීන් විසින් දක්වල ලද ප්රාීති හාර්යයෙහි පැහැද දළදා සාමීන් ලොවමහාපායට වඩා මුළු ලක්දිව පුදා අනිකුදු බොහෝ පූජා සත්කාර කෙරෙමින් අටවිසි අවුරුද්දක් රාජ්යපය කෙළේය. එහු මල් දෙටතිස්ස රජ තමන් තමන් සිය අත්නි පිළිම නෙළා ලොවට ඇඳුරු කොට තබා නටබුන් හැම වෙහෙර කරවා මහත් පුජා කෙරෙමින් ලෝ වැඩ කර නව අවුරුද්දක් රාජ්යරය කෙළේය. ඔහු පිත් බුද්ධදාස නම් රජ අනුරාධපුරයෙහි මොනරපා පිරිවෙන ආදී බොහෝ විහාර කරවා සඟ පන් සියයකට නිති දන් තබා දී වෙද හල් තැනින් තැන තබවා ආශ්චර්යමත් වෛද්යට කර්ම කොට අසූ අවුරුද්දක් රාජ්යනය කෙළේය. ඔහු පිත් උපතිස්ස නම් රජ අත්වනගළු වෙහෙර මහතෙර කෙනෙකුන් වහන්සේ රහත්වූ වදස් මහ පොළොව කම්පාවූවා අසා එතැන පත්ව පංචභුමක ප්රාේසාදයක් කරවා රන්කම් කරන ලද තාම්බ්රා පත්මය උලින් සොයවා එම ක්ෂිණාශ්රරවයන් වහන්සේට පිළිගන්වා අනිකුදු පලාවතු පිරිවෙන ආදී වූ බෝහෝ විහාර කරවා ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට දෙසාලිස් අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රාජ්යෝය කෙළේය. ඔහු මල් මහාදාන පැවැත්වූ මහානාම නම් රජු දවස විසුද්ධ බුද්ධීන් ප්රසසිද්ධ බුද්ධැඝෝෂ නම් අටුවා කර්තෘන් වහන්සේ දඹදිවින් මෙලකට වැඩ බුදුන් වදාල පිටකත්රද පාළි ධර්මයට අටුවා කතා ලියවා පාළි ධර්මය බැබලවිය. සෙන්ගොත් රජ පෙරවරු රජව දාවල් සඟාරදුන් විසින් විස කවා පස්වරු මළේය. එම ඟොරදුන් බිසව කොට ලමැනි උපතිස් රජ අවුරුද්දක් රාජ්යුය කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති මිත්සෙන් නම් කරල් සොර රජ එක් දවසක් දළදා වහන්සේ වැඳ රජ ගෙට එනුයේ මගුලැතු ගෙනෙනවැලස් වූ හෙයින් උළුසුන්නෙන් නැඟු අත් රුවක් බලා තෝවත් මට පිට නොදේදැයි කීය. එකෙණෙහි උළු ඇත් රජු කරැ අවුත් පිට හිඳුවා නිවර පැදකුණු කොට රජ ගෙයි ලා ගියේය. හෙද වනාහි සිත නොපහදවා පිදූ එක මලක පිනින් මෙබඳු අනුසස් ලැබ හවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. කරල්සොර රජ මරා දෙමළු සදෙනෙක් සත්විසි අවුරුද්දක් පිළිවෙළින් රජ කළහ. ඒ ඉක්බිත් දා‍සෙන් කැලි නම් රජ පසුව රජ කළ දෙමළ රජ මරා රාජ්ය ය ගෙන අටළොස් මහ වැව් බඳවා අටළොස් මහා විහාර කරවා අටළොස් මහා පූජා කරවා අටළොස් අවුරුද්දක් දැහැමෙන් රාජ්යරය
280 ශ්රීර ලංකා මාතා
කෙළේය. ඔහු නොසමාන දරු සීගිරි කසුබු රජු පිය රජහු මරා අටළොස් අවුරුද්දක් අධර්මයෙන් රාජ්ය ය කොට මිය නරකයෙහි උපනේය. ඔහු ඉක්බිති යට කී දාසෙන්කැලී රජුගේ අසමාන දරු මුගලන් රජ පිය රජහු මැරූ සීගිරිකසුබු රජු මරා ජය ලැබ අත්වනගල්ලේ නටබුන්ව තිබූ වටදා ගෙය ඇතුළු වූ බෝහෝ කර්මාන්ත හා අනිකුදු නොයෙක් ලෝ වැඩ සසුන් වැඩ කොට අටළොස් අවුරුද්දක් රාජ්යනය කෙළේය. ඔහු පිත් කුමාරදාස් රජ මහ පඬිව නව අවුරුද්දක් රාජ්යජය කොට කාලිදාස් නම් යහළුවා මළ දා තෙමේද ගිනි වැද මළේය. ඔහු පිත කීර්තිසේන නම් රජ නව අවුරුද්දක් රාජ්යේය කෙළේය. ඔහු මල් මැදිසිව් රජ බෑනා මරා පස් විසි අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මරා ලමැණි උපතිස්ස රජ එක් අවුරුදු සමසක් රජ කෙළේය. ඔහු මරා ලමැණි අඹගෝසලමෙවන් රජ දුරුලබ්ධි මථනය කොට ශාසකොපකාරීව තෙළෙස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් දාපළුසෙන් රජ සමසක් රාජ්යමය කෙළේය. ඔහු බෑනා මුගලන් රජ මයිල් රජහු මරා විසි අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් කුඩා කිත්සිරි මෙවන් රජ එකුන් විසි අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මරා ලමැණිසිඟා නම් රජ නව අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. එහු මරා මානා රජ බෑනා වන අග්රලබෝධි නම් මානා රජ පිරිවෙන ආදීවූ බොහෝ විහාර කරවා සූතිස් අවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු බෑනා කුඩා අග්රනබෝධි රජ ගගපිට වෙළුන්නා වෙහෙර ආදී බොහෝ විහාර කරවා දස අවුරුද්දක් රාජ්ය ය කෙළේය. ඔහු මල් සංඝතින්න රජ දෙමසක් රජ කෙළේය. ඔහු මරා ලමැණි දලමුගලන් රජ සාවුරුද්දක් රජ කළේය. ඔහු මරා අසිග්ගාහක රජ නව අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් සිරිසඟබෝ රජ රජ කරන සඳලමැණි දෙටතිස් නම් රජෙක් සිරිසඟබෝ රජ එලවා පස් මසක් රජ කරන කල නැවත සිරිසඟබෝ රජ පරදෙසින් බල පිරිසක් ගෙනවුන් දෙටතිස් මරා රාජ්යසය ගෙන දොළොස් අවුරුද්දක් රාජ්යනය කෙළේය. ඔහු මරා ලමැනිදලතිස් රජ පලාවතු පිරිවෙන කරවා දොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මරා සිරිසඟබෝ රජහු මල් පැසුබ්කසුබු රජ නව අවුරුද්දක් රජ මරා සිරිසඟබෝ රජහු මල් පැසුබ්කසුබු රජ නව අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. නැවත ඔකාවසින් ආ දාපිළිබුඹු කරවූ දාපුළු නම් මහ රජ රුහුණු මහ වෙහෙර ආදී එකුන් විස්සක් මහ විහාර කරවා තුන් අවුරුදු තුන් මසක් රාජ්යහය කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති පැමිණි ලමැණි දල තිස්ස රජ කපාරාජ පිරිවෙන කරවා නව අවුරුද්දක් රාජ්ය.ය කෙළේය. ඔහු බෑනා පැසුළු සිරිසඟබෝ රජ පියඟුල් වෙහෙර කරවා දෙවි නුවර දෙවි රජුත්
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 281
පිහිටුවා සොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිත් ඔකාවසින් ආ ධත්ථසිද් රජ දැවුරුදු සමසක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති හුනන්නරුරියන්දල රජ සමසක් රාජ්ය කෙළේය. පෙර කී පැසුළුකසුබු රජාණන් දරු මහලෑපාණෝ පරදෙසට ගොස් කාවට්ටි රටින් බලසෙන් ගෙනවුත් කරවා පන් තිස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පිත් අග්බෝ රජ අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් සුළුකබුසු රජ හෙලගම් පිරිවෙන රජ අවුරුද්දක් රජ කෙළේය.ඔහු මල් මිදෙල් මහ රජ තුන් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු දරු පැසුළු අක්බෝ රජ සතලිස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඒ ඉක්බිති මිදෙල් රජ දරු කුඩා අක්බෝ රජ සහවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු දරු සලමෙවන් මිහිඳු රජ විසි අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඒ ඉක්බිති උදා මහ රජ සත් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති හැලිගැන්විල්හිස්කැසෝ මිහිඳු රජ සතර අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඇවෑමෙන් අග්බෝ නම් රජෙක් එකොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් කුඩා දුපුළු නම් රජ ශ්රීළ මහ බෝධීන් වහන්සේට වටදා ගෙය කරවා රන්මදුන් කරවා අනිකුදු බොහෝ ශාසනොපකාර කරමින් සොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. මෙම රජ දවස ජය බෙරමණි පා දෙමළු ගෙන ගියහයි දත යුතු. ඔහු මල් මුගයින් වැසි සෙන් මහ රජ සිංහල බල පිරිස් ගෙන පාඬි රජය පැහැර බෙ‍රමිණිපා නැවත ගෙනවුත් බොහෝ ශාසනොපකාර කෙරෙමින් පන් තිස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් සදා පින්කළ මහ රජ තුඹරුප් වෙහෙර කරවා රන් රිදී පතින් වසා නොයෙක් පූජා කෙරෙමින් එකොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති රජ පැමිණි කසුප් රජ භාගිරිනබ වෙහෙර බඳවා කුඩා කපාර මහ කපාර ආදී පිරිවෙන් කරවා මහත් ශාසනොපකාරීව සතළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඒ ඉක්බිති කසුබු රජ සාවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු පසුව දාපුළුසෙන් නම් කුමර සත් මසක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් කුඩා දාපුළු කුමර සොළී රටින් ආ මහදෙමළුන් ලුහුබඳවා දොළොස් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. මොවුන් අභාවයෙන් උදා මහ රජ අට අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු මල් සේන නම් රජ තුන් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති උදා මහ රජ තුන් අවුරුද්දක් රජ කෙළේය. ඔහු ඉක්බිති තිත්ලදගත් මත්වලසේන නම් රජ භික්ෂු ප්රකතිරූපක මහණුන්ගේ බස් අසා මිථ්යාත දෘෂ්ටි ගෙන හුන් තැන් හිඳ ගත නොහී දෙමළුවන්ට රටදී පොළොන්නරු ගොස් ජන්මාන්තර ගත විය.
282 ශ්රීු ලංකා මාතා
03. පරිච්ඡේදය
මේ
ඉතිහාසය සම්බන්ද කාරණා කියන විට රාත්රීය දොළහ පසුවූ බැවින් පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිත් මිනිබිරිය පද්මිණීත් ඇගේ මවුපියෝත් ඉතිරි කොටස නැවත අසන බවට පොරොන්දුව නින්දට ගියහ.
ප්රසදර්ශන භූමියේදී පද්මිණී කෙරෙහි ප්රේ මයක් ඇති කර ගත් කළුතර ජෝන් ජයසේකර පාඨශාලාවෙන් අස්ව ධනය සපයන පිණිස කල්පනා කෙළේය. ජයසේකරගේ පියා කලින් ධනවතෙක්ව සිටි නමුත් මෑත භාගයේ නිර්ධන විය. තරුණ ජයසේකර උත්සාහ වත් අභිවෘද්ධිකාමී කෙනෙකි. එහෙත් විසි ඇවිරිදි වන ඔහුගේ ඥානය මුහුකුරා ගොස් නැති බැවින් ධනය සැපයීමට බසින්නට තවම කාලය නොවන බැව් කියා තව මොකවත් ඉගෙන ගන්නට යයි පියා නියම කෙළේය. එබස් ඇසූ තරුන ජයසේකර පියාට බලවත් ගෞරය කරන්නෙක් වුවද? තමාගේ හිතේ ඇති උත්සාහවත් භාවය නිසා රක්ෂාවක් සොයන්නට කැමැති බව කීවේය. එවිට මහලු ජයසේකර රාළහාමි මෙම උපදේශය කිය. උ ස ස් සතර දතුවන් සතට මෙ දිය ත ව ය ස් නිසි පිරෙන තුරු නැණස නොලැබෙ ත නි දො ස් සඳුන් පැලයෙහි වැඩි සුවඳ නැ ත මෙ බ ස් ළපටි අය නිතර ම සිතනු යු ත ඒ අසා සිටි තරුණ ජයසේකර පියා සමඟ එකටෙක කතා කිරීම අයුත්තකැයි සලකා ගෙට ගොස් සවකීය මෑණියක්ට මෙසේ කීයේය. “අම්මේ, මට දැන් ඉගෙන ගැනීමට වියදමක් නැත. මේ කාලේ හැටියට ධනය නැතිව කොතරම් උගතෙක් උනත් පලක් නැත. ඒ නිසා මම කොහොමවත් රක්ෂාවක්ට යන්නෙමි. මගේ වයස අඩුය කියා තාත්තා විසින් මම මෝඩයෙක් ලෙස සලකනු ලබයි. එහෙත් පරාක්රතමබාහු කුමාරයා කියා තිබෙන්නේ මෙසේය. “ මා බාලයයි සිතන්නාවූ තොපට මෙබඳු දුරුමතියක් හටගත. ‘තේජස හා ආඥාව පරීක්ෂා කරනු ලැබෙයි, වයස නොවෙයි’ යනු කිමෙක්ද තොප විසින් නොඅසන ලදද?” යන මේ වචන කියන කල ජයසේකර රාළහාමිටද ඇසුණේය. මේ වේලාවේම ජයසේකර රාළහාමි සම්බවීමට ජුසේ රේනදරාළ
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 283 පැමිණියෙන් ඔහුට වාඩිවෙන්නට දී තමාගේ පුත්රකයා පාඨහාලාවෙන් ඉවත්ව රක්ෂාිවක් කරන්නට සූදානම් වන බව රේන්දරාළටද කීවේය. රේන්දරාළ ඒ අසා රාළහාමි මට වැදගත් ළමයෙන් ඕනෑකර තිබේ. මගේ රේන්දයේ කළමනාකාර ධූරයට කෙනෙක් වුවමනායි. රාළහාමිගේ පුත්ර්යා භාර දුන්නොත් මාසයකට පටන් ගැන්මට රුපියල් සියයක් පඩි දෙනනෙමැයි කීය. මේ ඇසූ ජයසේකර රාළහාමි අනේ! රේන්ද මහත්මයෝ, මතේ ළමයා කුලීකාර වැඩේ කරතත් ඔය අනර්ධදායක කටයුත්තට සම්බන්ධ කරන්නට කැමැති නොවෙමි. අපි බෞද්ධ සිංහලයෝ වෙමු. සිංහල මිනිස්සු සුරා නමැති විෂ වර්ගය විකුණා රැ කෙන්නට සුදුස්සෝ නොවෙති. “ අද මි න් ජීවත් වෙනවා විවර ට දැ හැ මි න් මිය යනු සොඳමයි දන හ ට” යන මේ ඉගැන්වීම අපට කුඩා කාලයේ ම ලැබුණු එකකි. ඒ නිසා මගේ ළමයා රෞද්රප විෂ වර්ගයක් විකිණීමේ වැඩට මැදයත් නොකරමියි කීයේය. මෙබස් ඇසූ රෙන්ද රාළත් ජයසේකර රාළහාමිත් අතර ඇතිවූ කතාව මෙසේය; රේන්ද රාළ - රා අරක්කු විකිණීම තරම් ලාබ උපදින වැඩක් තවත් ලෝකේම නැත. රාළහාමිලා එකේ රස නොදන්නා නිසා කියනවා වෙන්නට ඇති. දැන් ලංකාවේ ධනවත්ව ඉන්න බොහෝ දෙනෙක් රේන්ද කළ මිනිස්සු නොවෙද්ද? ජයසේකර - ඒක බොරු නොවෙයි. එහෙත් අපි පිරිසිදු සිංහල මිනිස්සුයි. රේ: රාළ - ඉතින් මොකද ඒකට තිබෙන වරැද්ද? ජය - මේ අහන්ට. “ ග ජ කු ම් බුදින එකසර කෙසරිඳු බලැ ති කො ත ර ම් සා වුවත් තණ කබල නුබුදි ති වි හි ගු ම් කුලෙන් යුතු උතුමෝ අබිමනැ ති දි වි හි මි කොටත් නොතරම් කම් නොම කර තී” රේ: රාළ - බොහොම හරි. ඉතින් මේ ඉංගිරිසි පරවර ආදී ජනයා කෝක නමුත් කරලා මුදල් උපයාගෙන රක්ෂාහ වෙන්නේ? ජය: - ඒක එහෙම තමයි. එහෙත් ඥානවත් ගුණවත් මිනිසුන්ට
284 ශ්රීත ලංකා මාතා
නරක වැඩ නොකර හොඳ ධාර්මික කටයුතුම කරලත් දියුෂු වීමට ඉඩ තිබේ. බලන්න ඉන්දියාවේ වෙළඳ ජනයා! බලන්න් පාර්සි, බෝරා, බෙංගාලි ආදී ජාතිවල අය! ඔව්හු කිසි විටෙක සුරා ආදී විෂ වර්ග වෙළෙදාම් නොකරති. ධාර්මික වෙළෙදාම අපේ රටෙත් පවතී. එහෙත් වෙළෙදාම විදේශින්ට පවරා අපේ රටේ ධනය ඇති අය රා අරක්කු රේන්ද කරති. අධම ගතියක හැටි!
රේ: රාළ - බුද්ධාගම්කාරයා වූ මහත්මයා එසේ කියතත් ක්රිලස්තියානිවූ අපට එය කාරණයක් නොවේ. බීම වෙළෙදාමත් රටේ පැවැතිය යුතතක් නොවේද?
ජය : - ඹව්, රටේ කාලකණ්ණියන්, බේබද්දන්, පාදඩයන්, පිස්සන්, අපරාධ කාරයන්, හිඟන්නන්, අඥානයන්, ඇති කිරීමට වුවමනා නම් බීම වෙළෙදාමත් රටේ තිබෙන්නට ඕනෑ.
රේ: රාළ - එහෙම නොවෙයි. පමණ දැනගෙන රා අරක්කු බීමෙන් ශරීරයට ගුණ තිබෙනවා. අපේ පාදිලි හාමුදුරුවරුත් බොනවා අපිත් බොනවා!
ජය: - ඔව්, මම ඒ බව දනිමි. ඔය මහත්මයලා අදහන ආගම ගෙන ආ මිනිසුන් විසින් මුල් කාලයේ ලක්දිව පහත් මිනිසුන්ට ඒ ආගමත් ඒ ආගමේ සිරිත් විරිතුත් උගන්වා ක්ර්ම ක්රගමයෙන් වැදගත් නොවැදගත් මහත් පිරිසක් දැන ඒ ආගමත් මත් පැන් බීමාදී දුශ්ඩරිතත් වැළඳගෙන සිටිති. එහෙත් උසස් සි‍ංහලයක්ට එය තවම පිළිකුල්ව පවතී.
රේ : රාළ - (ටිකක් කේන්තිව) මහත්මයා අපේ ආගමට මෙ‍ෙස් කියන්නේ මෙන බලයක් පිටද? දැන් රජවරු කී දෙනෙක් අදහන ආගමක්ද? සුරා පමණ දැනගෙන වීම හොඳ බව රටේ පිළිගෙන තිබෙන කිරණයකි.
ජය: - සමාවෙන්න, කේනිත් ගන්නට එපා. මා එසේ කීවේ මත් පැන් බීමාදී දුශ්චරිතවල වැරැද්ද කිය පිණිසයි. ආගමක් ඇදහීමාදියේදී රජවරුන් ගණනකට ගත යුතු නොවේ. ගණන ගතයුතු පණ්ඩිතයන් පමණෙකි. මත්පැන් පමණ දැනගෙන බීම හොඳයයි යුරෝපීය ජනයා කලින් සිතාගෙන සිටි බව හැබෑ තමයි. මනුෂ්යන ශරීරය හා ධර්ම ශාස්ත්රෙ හරි හැටි නොදත් කාලයේ යුරෝපීය ජනයා
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 285
එසේ කී නමුත් පූර්වදිග රටවල පණ්ඩිත ජනයා සුරාවේ බලවත් වැරැද්ද දැනගෙන එම සුරා වෙන් වැලකී සිටින අතර හදිසියෙන්ම යුරෝපීය බලය පැතිර ගොස් මේ රටවලටත් සුරාව බෝ විය. දැන් යුරෝපීය රටවල ධර්ම ශාස්ත්ර හා ශාරීරික ශාස්ත්ර උගත් පණ්ඩිත ජනයා ඇතිවූ බැවින් ඒ රටේත් සුරාව නැති කරන බව පෙනේ. පමණ දැන ගෙන සුරා බීම හොඳය කියන අයට දැන ගැනිමට වර්තමාන යුරෝපිය උගතුන්ගේ මත ටිකක් කියමි - එනම්:-
මද්යමපාන වනාහි යහපත වලක්වන බලසම්පන්න දුශ්චරිතයකි. අතිගරු ඩොනල්ඩ් මැක්ලි [ M.P.]
විස්කි වනාහි ඉතා සමරථවූ නොවරදින් සුලුවූ දරුවන් වනසන මාරයෙකි. - වෛද්යාරචාරයය සී. ඩබ්ලිම්. සැලීබ්
මත් පැන් ඒකාන්තයෙන්ම විෂ වර්ගයකි. කිසි ලෙසකින් පෝෂ්යය දායක නොවේ. - වෛද්යාරචාර්ය ඩබ්ලිව්. ස්කොට් හෝල්
තද මත් පැන් මනුෂය ජාතියේ නිදහස නැති කරන පරම සතුරාය - ඇඩ්වඩ් වූඩ් [ J.P.]
ලෝකයේ හටගන්නා ලිංග රෝගවලින් දහයෙන් නවයක් මත්පැන් පානය කරණකොටගෙනම ඇතිවේ. - සර් තොමස් බාර්ලෝ - [M.D.]
මද්ය සාරයෙහි කිසිම හොඳක් නැත්තේය. අනිත් අතර ශරීරයත් ගුණ ධර්මයත් වනසන සතුරෙකි. - වෛද්යානචාරය ජේ.ඇන්. හර්ටි
මද්යයපානය සියලුම යහපත් කටයුතු වලක්වන නපුරු බලයකි. - මහාවාර්ය සී. ඊ. ඒ. වින්ස්ලෝ
මත් පැන් බීමෙන් ලේ දුවන රන්ධ්රඒ (සිදුරු) වැසී යාම නිසා තමාගේම ජීවිත ආරක්ෂා කර ගැනීමට බාධා වන්නේය. මේ අනතුර වි‍ශේෂ වශ‍ෙයන් තරුණයන්ට පැමිණේ - සර් වික්ටර් හොර්ස්ලි.
මත් පැන් ප්රටශ්නයේ විසඳීම නම් මුළු ලෝකයෙන්එය ඉවත් කරීමයි. - විලියම් ජේ. බ්රවයන්
රටේ සාදන “ පිරිසිදු” බීරවලින් රටේ උපදින දරුවෝ අකාලයේ වැනසෙත්. නුඹේ දරුවොත් මගේ දරුවොත් දෙගොල්ලෙම වැනසෙති. – ‘ද ක්වින්සැලැන්ඩ් පීපල්’ නම් පත්රවය.
286 ශ්රී ලංකා මාතා ආදම්ගේ බීර ළඟ බීර වන රා බීමෙනුත් වන්නේ උභය පක්ෂයේම දරුවන් වැනසීමයි. එහෙම නොවේද? – (අ.දේ.) මත් පැන් සියලු අතින්ම විනාශ දායකය. බීම තැනීමෙන් ආහාරයට ගන්නා ද්රසව්යම විනාශ වේය. එය පානය කිරීමෙන් මනුෂ්යවයෝ විනාශ වෙති. - ලීච් ජෝන්ස් [ M.P.] එක එක පුද්ගලයා වහයෙන් හා ජාතියක් වශයෙන් මනුෂ්යෂයන් විනාශ කරන විශ වර්ගවලට බීම ඇතුළත්ය. එම නිසා මත් පැන් උපදංස රෝගයට සමාන කළ යුතුය. - වෛද්‍යාචාර්ය සී. ඩබ්ලිව්. සැලබි මුද යටින් එන සබ්මැරින් යන්ත්රයය වත් අහස උඩින් එවන අහස් යන්ත්රඩය වත් සුරා ගුබ්බායමට යන පටු පාර තරම් භයංකර නොවේ. - ගරු විලියම් ජැනිංබ්ර යන්. මද්යං පානය මනුෂ්යාපගේ ආත්ම සංරක්ෂණය හා යුතුකම් නැති කොට රෝගවලින් වැලකීමට යොදා තුබුණු සියලු පිළිවෙත්ද වනසන්නේය. - සර් ඇල්ප්රනඩ් පියර් ගුල්ඩ් [M.D.] මත් පැන් පානය කිරීම නිසා ශරීර බලය අඩු කරයි. වස්තුව හීන කරයි. මරණය ඉක්මනින් ලැබෙයි - මහාචාර්ය වූඩ්හෙඩ්. ශරීර සැපය සඳහා වත්, ශක්තිය සඳහා වත්, ආහාරය සඳහා වත්, පානය සඳහාවත් මත් පැන් හොඳ නැත. මත් පැන් වලින් කිසිම හොඳක් ඇති නොකරයි. එහෙත් සෑම වේලේම මත් පැන් වලින් කිසිම හොඳක් ඇති නොකරයි. එහෙත් සෑම වේලේම මත් පැන් වලින් නපුර ගෙන දේ. එනිසා එය අත්හරිනු . ලෙඩ වලට ප්රේතිකාර කිරීමට මත් පැන් වර්ග කොහෙත්ම වුවමනායි මම නොසිතමි. පසළොස් අවුරුද්දක් තුළම රෝගියකුට ශක්තිය උපදන දෙක් ලෙස බොත පිණිස විෂ්කි බිඳක් පමණවත් දීමට මම නියම නොකෙළෙමි. - වෛද්යාබචාර්ය ජෝන් බී. මර්පි. ඉතා ස්වල්ප වශයෙන්වත් මොන කාරනයක් උදෙසාවත් මත් පැන් පානය කළ හොත් නිව්යෝනියා නම් පපුවේ අසනීපය සෑදීමට එය හේතුවේ. මත් පැන් බොන අයට නොඅනුමානව සෑදෙන ඒ ලෙඩේ සුව කිරීමටද අමාරුය. - මහාචාර්ය සී. ඊ. ඒ. වින්ස්ලෝ. අධික දුශ්චරිත, අධික අපරාධ, අධික රෞද්රඅකම්, අධික පිස්සුව, අධික පරීහානිය, අධික දුක්ඛිත භාවය ඇතිවීමට බීම වෙළදාම තරම් අන් කිසිවක් හේතු නොවේ. එබඳු වැඩකට කැමැත්ත දෙන්නට සතුටුද? එය ඉපදීම අඩුවීමටත් ළදරුවන්ගේ මරණ වැඩිවීමටත් රටේ පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 287 පැවැත්මටත් මහත් බාධාවකි. ළදරු මරණ අධිකවීමට මත්පැන්ම හේතු වේ. - වෛද්යා්චාර්ය ඩබ්ලිව්. සැලිබ්. මේ ප්රේශස්සත යුරෝපීය පණ්ඩිතයන්ගේ කියුම් ගැන රේන්ද මහත්මයා කුමක් කියන්නෙහිද රේ: රාළ - බීම හොඳය කියා අප රටට පුරුදු කළොත් යුරෝපීයන් විසින්මයි. අනේ මම දන්න එකක් නැහැ. මගේ කල්පනාවට “පමණ දැනගෙන” ටිකක් බීවාට වරදක් නැහැ. ජය: - පමණ දැනගෙන ටිකක් බොන්නත් ඇර පමණ දන නොගෙන බී කානු පල්ලේ දඟලන අයගෙන් තමාට මිස ලෝකයාට අවැඩක් නොවේ. තමන්ටත් ලෝකයාටත් එක වි‍යාටඩේම අවැඩ සලකන අසත්පුරුසයෝ නම් පමණ දැනගෙන බොන්නෝමයයි. රේ: රාළ - මොකද රාළහාමි ඒකේ තේරුම? පමණ දැනගෙන ටිකක් බොන මිනිහා තමාටත් ලෝකයාටත් එක විඩේම අනර්ථ කරන අසත්පුරුණයා වෙන්නේ කොහොමද? ජය: - ඕක තමයි රේන්ද මහත්මාය අපට වැර‍දුනේ. අපේ රටේ මිනිස්සු හරි හැටි ධර්ම ශාස්ත්රන නූගත් මෝඩයන් නිසාත් ඒ මෝඩයන් ට අවවාද අනුශාසනා කිරීමට තරම් ගුණ ධර්මයෙහි පියිටි ධර්ම ශාස්ත්රම උගත් පිරිසක් නැති නිසාත් රට වැනසී යනවා. ප්රරමාණය නොදැන ගිය ගිය තැනදි බොන මිනිහා මනුෂ්ය යෙක්යයි සම්මත වූවත් පඹයෙක්ය. ඔහු කිසිම රැකි රක්ෂාවක් කරන්නේ වත් අඹු දරුවන් පෝෂ්යි කරන්නේවත් නැති තැබෑරුම් ළඟ නිතිරම ගැවසෙමින් මුළු ජිවිත කාලයම බිම සඳහමා ගත කරමින් කානුවක් පාසා අගුවක් පාසා නිදා ගනිමින් නිරාහාරව ලෝකයා සමඟ කිසිම ගනුදෙනුවකට සම්බන්ධ කමක් නැති අයෙකි. ඉතින් පමණ නොදැන බොන ඒ “පඹයාට” කාටවත් වෙන යම් අපරාධයක් කරන්නටවත් ශක්තියක් නැත. ඔහුගේ බීම නිසා ඔහුම නැතිවුනා මිස අන්යි කිසිවෙකුට හානියක් නැත. එහෙත් පමණ දැනගෙන බොනවාය කියන මිනිහා එසේ නොවේ. ඔහු අඹු දරුවන් පෝෂ්යය කරන අන්ය යන් සමඟ හැසිරෙන කෙනෙකි. ඉතින් ටික ටික බොන්නාවු ඔහුගේ ශරීරයත් හිතත් වචනයත්
288 ශ්රීේ ලංකා මාතා යන ත්රි විධ ද්වාරයම ටිකින් ටික දූෂ්යත වෙවී අවුත් හතර පස් අවුරුද්දකින් සම්පූර්ණයෙන්ම විෂම වේ. මේ විෂමවූ ශරීරයත්, වචනයත්, හිතත් ඇති පුද්ගලයා ගිහිගෙට බැඳුනාම ඔහු නිසා හටගන්නා කාලකණ්ණි දරුවෝ ඇති වෙයි. ලෙඩ සහිතවූ, සිහි විකල් වූ, අල්පොයුෂ්කවූ, අවාසනාවන්තවූ, අවලක්ෂමණවූ, අධමය වූ ඒ දරුවෝ තුමූම දුක් විඳිමින් ලොකුවූ පසු රටට මහත් කරදරයක්ව ඔවුන්ටද මහත් කරදරයක්ව අන්තිමේදී ලැබුණොත් ඔවුහු කාලකණ්ණි පරම්පරාවක් ඇති කර තබා මිය යති. මේ ටික ටික බොන මිනිහා කරන එක අපරාධයකි. තවත් ඔහු කරන අපරාධ කෙළවරක් නැත. ස්වකීය භාර්යාවට නොඉවසිලිවන්තව අඩන්තේට්ටම් කිරීම, දරුවන්ට නුසුදුසු ලෙස දඬුවම් කිරීම, මවුපිය සහෝදරාදීන්ට සුදුසු ආදර සැලකිලි නොකිරීම, අසල්වාසීන් සමඟ නිතරම අඬ දබර, කෝලහාල කිරීම, සූදු කෙළියේ සහ පරදර කර්මයේත් නිතරම යෙදීම යනාදී සියයකුත් එකකටත් අධික තමාටත් අනුන්ටත් අකාකාරම අවැඩ දේ ටික ටික පමණ දැන බොන මිනිහාගෙන් සිද්ධවේ. ඉතින් රේන්ද මහත්මයලාත් මේවා මෙසේ යයි කල්පනා කළාහුද? රේ: රාළ - අනේ මහත්මයා මට ඕවායේ තේරුමක් නැහැ. අපට ඔය ධර්මවලින් ප්ර යෝජනයකුත් නැහැ. ජය: - ඔව් ඒක හැබෑ තමා. අපි ඊට කුමක් කරමුද? “මිලේචඡයාට වතුර්වේදය දැනගන්නට පිළිවක් නම් චණ්ඩාලයාගේ ලබු ගෙඩියේ ආකාශ ගංගාවේ ජලයත් තිබෙන්නට පිළිවය” එමෙන් ම වම්යනක් දෘෂාටිය, සම්ය”ක් සංකල්පනාව, සම්යමක් ව්යා්යාමය, සම්ය,ක් ආජීවය යනාදී ආර්ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය උගන්වන ආර්යයන් විසින්ම පිළිපැදිය හැකි ආර්ය ධර්මයක් හෝ උසස් ශාස්ත්ර යක් මනුෂ්යැ තිරිසනුනුට සමාන තමුසේලාට කෙසේ රුචි වේද? රේ : රාළ - අනේ රාළහාමි, මම ඕවා ගැන කල්පනා කරන්නෙක් නොව කොහොම නමුත් සල්ලි හම්බකරන කෙනෙකි. කාට කාට හෙනගහාලා ගියත්, කාට අමාරු වුනත්
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 289 කාරණයක් නැහැ. මම ආවේ රාළහාමිට අයිතිව තිබෙන නෑබඩ පාරේ ක‍නැඩේ බද්දට ගන්නයි. අවුරුදු පහකට ඒ ගේ කීයකට බඳු දෙන්නට පුළුයන්ද? ජය: - මොකද කාරණය, ගේ උවමනා කරන්නේ කුමටද? රේ: රාළ - මම ඇත්ත කියන්නං. රා කඩයකටයි. ජය: - චිඃ තමුසේ ලජ්ජා නැතුව මගෙනුත් ඔබඳු ඉල්ලීමක් කළා නොවැ. රේ: රාළ - මොනවා රාළහාමි වගේ ලොකු බෞද්ධයන්ගේ ගෙවල් රා කඩවලටත්, අරක්කු කඩවලටත්, රට බීම සාප්පු වලටත් බදු දී තිබෙන්නේ! මොකද ඉතින් රාළහාමි විතරක් ඔය ගේ නුදුන්නාම රා අරක්කු විකිණිම නවතිනවාද? ජය: - මේ මොන කථාවක්ද? බුදුවරයන් වහන්සේලා වැඩ සිට ගෙන ධර්ම දේශනා කරන කාලවලත් අපායට යන මිනිස්සු එමටය. එහෙත් අපේ යුතුකම් අපි කරන්නෙමු. ලෝකය හදන්ට උත්සහ කිරීම හොඳයි. එසේ කරන්නට ඕනෑ. එහෙත් ලෝකයේ අයුතු කරන මිනිසුන් සිටින පලියට හොඳ නරක දත් සත්පුරුෂයෝ කිසි කලෙක වැරදි නොකරති. රේ: රාළ - එහෙනම් රාළහාමි මම යන්නං. අපට ගේ ලැබෙන්නේ නැහැ. මේ අපේ ආගම ගැන කියපු කාරණය මම ලොකු මිනිසුන්ටත් කියන්නෙමි යි කියා රේන්ද රාළ යන්නට ගියේය. 04. පරිච්ඡේදය පි යාගේ කතාව අසා සිටි තරුණ ජයසේකර මහත් සතුතට පත්ව “තාත්තා, දැන් අපේ වත්කමේ හැටියට මට ඉගෙන ගන්නට නැහැ. වැවිල් ආදී ලොකු කටයුතු කරන්නට මුදලුත් නැහැ. මගේ හිතේ තිබෙන්නේ ගුණතිලක අප්පුහාමි යට‍තේ ටික කලක් මිනිරන් හෑරීමේ වැඩ පුරුදු කරගෙන ඉන්පසු මිනිරන් හෑරීමටයි. තාත්තා ඊට කැමැතිදැ”යි ඇසීය. ජයසේකර රාළහාමි පිළිතුරු දෙන්නට ප්රතථම පුතා කෙරෙහි මහත් ප්රේමමයක් ඇති මෑණියෝ “මේ ළමයා ඔය අන්තරාදායක වැඩවලට අරින්ට කමක් නැහැ. ඔය
290 ශ්රීි ලංකා මාතා
කච්චෙරියේවත් වෙනින් කන්තෝරුවකවත් ලියන මහත්මයෙක් කරන්න. අපට ඉන්නේ එකම ළමයායි. ඉතින් මේ තිබෙන දේත් සමඟ නුඹට යන්තම් ජීවිකාව කරන්නට පුළුවන. නුඹ කොහේවත් යන්න එපා” යයි කීවාය. මේ කතාවට ජයසේකර රාළහාමි සිනාසී අපේ ජාතිය පිරිහුනේ ඔය බොරු බය නිසාමයි. ජෝන් නුඹ කැමැති එකක් ඉගෙන ගනින්. නිකම් හිඟන්නෙක් වෙලා යන්තම් මිනිස් භාවයෙන් ඉඳලා මැරෙන අය කාලකණ්ණියෙක්. සංසාර සාගරයේ පාවෙන තණපතකි. මනුෂ්යනයෙක් කොයි කාරණයකින් නමුත් ලෝකයේ ප්රවසිද්ධ වෙන්නට ඕනෑ. හැබැයි තමාගේ උත්පත්තියේ තරමට ලෝකයේ හැබෑ මිනිහෙක් එක්කෝ සීලාදී ගුන ධර්ම රක්ෂා කිරීමට ප්රටව්රමජිතයෙක් වෙන්ට ඕනෑ. එසේ නැත්නම් ශාස්ත්ර ය ඉගෙන තමාටත් ලොවටත් ප්රියෝජනවත් ප්රනසිද්ධ කෙනෙක් වෙන්ට ඕනෑ. එසේ නැත්නම් ධාර්මිකව ධන සපයා ගෙන තමාටත් රටටත් ප්රපයෝජනවත් ප්රෙසිද්ධ කෙනෙක් වෙන්න ඕනෑ. එසේත් නැත් නම් ජාති හිතෛෂි අනුශාසකයෙක්ව එසේත් බැරි නම් කොයි ක්ර්මයකින්වත් පණ්ඩිත ජනයා පිළිකුල් නොකරන ක්රි්යාවක් ගැන ස්වාමියෙක් වෙන්න ඕනෑ. එසේ නොකර බඩ වියත‍ට කොහොමවත් සපයා කා මැරෙන අය පහත් තිරිසනුන්ට සමානයි. ඉන් නිසා ජෝන් නු‍මවඹේ කල්පනාව ධනවන්තයෙක් වීමට ධන සපයන උපක්රඉම දැන ගැනිමට නම් නුඹ කැමැති හැටියක් කරපන්නැ”යි කීය. ඥානවත් පියාණන්ගේ මේ උතුම් කල්පනාව දැන ගත් තරුණ ජයසේකරගේ හිත මහත් ධෛර්යයට පැමිනියේය. මේ කථාවෙන් පසු ජයසේකර රාළහාමි කොළඹ යන්නට ගියේය. තරුණ ජයසේකර ගෙදරින් පිට යාය යන භයෙන් ශෝකයට පත් මව් නැවතත් පුතාට කාරණය කියනන්ට පටන් ගත්තේය.
මව - අනේ පුතා, අපට මේ තිබෙන ධනය ඇති, නුඹව දායාදත් සමඟ කසාදයක් බඳින්නටත් පුළුවනි. එවිට කරදර නැතුව සැපසේ ඉන්නට පුළුවනි.
පුතා - අම්මා සමාවෙන්න. උසස් මිනිසුන්ගේ චරිතවත් උසස් ධර්ම ශාස්ත්රුවත් කිසිත් නොදන්නා නිසා අම්මා මා ගැන අස්ථානයේ භය වෙනවා. නැත්නම් ලංකාවෙන් පිට කොහේවත් යන්නට අදහසක් නැති මා ගැන කුමට කණගාටු වන්නේද?
මව - නුඹලා අපි කොපමණ උත්සාහ කළත් අප ලැබූ තරමට මිස යමක් නොලැබේ. තාත්තාත් නුඹත් නිතරම බණ දහම් බලන මිනිස්සුයි. ඉතින් පූර්ව කර්මයේ තරමට ලැබෙනවා මිස
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 291 උත්සාහ කළාට වද වින්දාට ඇති ප්රපයෝජනය මොකක්ද? පුතා - අන්න බොහොම හරි. අම්මා බණ දන්නේ නැහැ. තාත්තත් මාත් බණ දන්නා බැවින් තමයි වීර්ය කළොත් ධාර්මිකයව ඥානවත්ව හොඳ රැකී රක්ෂා කළොත් දියුණු වෙන්නට පුළුවන් බව කියන්නේ. මව - එතකොට කර්මයෙන්ම සියල්ල සිද්ධවෙනවායයි කියන්නේ. පුතා - ඔව් අම්මා, එහෙම තමයි. ඔන්න අපි දාන සීලාදී කුසල් කළා නම් ඒ කුසල විපාකය දීමට උසස් ලොකු ධනවත් පවුලක උපදිනාවා. ඒ අප කළ කුසල් මදි නම් පහත් පවුලක උපදිනවා. දන් දිම අධික නූවූවා නම් ධනය නැති පවුලකත් සිල් රක්ෂා නොකළා නම් අප්ර්සිද්ධ වනචර පවුලකත් භාවනා නොකළා නම් අඥාන අමනයන් මධ්යායේ අඥානයෙක්ව ඉපදීම ගෙන දෙනවා, ඔය කර්ම විපාකයයි. මව - එහෙනම් නුඹ උපන් තරමට ඉහලින් දැන් ධනවත් වෙන්නට උත්සාහ කරන්නේ. පුතා - ඇයි අම්මා දැන් කරණ කර්මයට විපාක නැද්ද? පූර්ව ජන්ම‍ෙය් මා කළ කර්මයේ විපාක වශයෙන් මගේ උත්පත්තිය ඇති විය. දැන් මම හොඳ වැඩ කළොත් උට්ඨාන වීර්යයෙන් ක්රිඋයා කළොත් ඇයි ධනවත් වෙන්නට බැරි? කර්මය කියන්නේ ක්රිතයාවටයි. ඉතින් ක්රිඒයාවට විපාක නොලැබී යාමට හේතුවක් නැත. එහෙම වෙතොත් කලාතුරකිනි. අම්මලා අපේ උතුම් ආගම නොතේරෙන නිසා මේ ජාතියේ කරන කර්මයට විපාක ලැබෙන්නේ නැත කියා හිතන හැටි! මව - මොකද ජෝන් නු ඹේ කතාව. අපේ මල්ලි විලියම් කොපමණ මුදලක් වියදම් කරමින් මිනිරන් කැප්පුවාද? මිනිරන් වෙළෙදම් කළාද? කෝ එයාට හරිගියා. පූර්ව කර්මය නිසා නොවේ නම් කෝ ඒ ළමයාට හරිගියා. පූර්ව කර්මයේ වරැද්ද නිසා බලාපන් ඔපමණ දේපල තිබුණු ඔපමණ මහන්සිවී රැකි රක්ෂා කළ ඒ ඉලන්දාරියා අන්තිමට හිරගෙයි වැටී හිරගෙදරදී මළා නොවේද? පුතා - (සිනාසෙමින්) දැන් අම්මාට කාරනය තේරුම් කර දෙන්නට පුළුවනි. විලියම් මාමා පූර්ව ජාතියේ තරමක් කුසල් කළ කෙනෙක් නිසා හොඳ පවුලක උපන්නා. එහෙත් මේ ජාතියේදී පාප මිත්රා සේවනයට වැටී මත් පැන් බීගෙන අයුතු ලෙස
292 ශ්රී් ලංකා මාතා වියහියදම් කරගෙන අධර්මවාදීන් ආශ්ර‍ය කරමින් වැඩ කළ වැරැද්දෙන් කිසිම රැකිරක්ෂාවක් දියුනු කර ගන්නටවත් නොහැකිව අන්තිමේ අපරාධකාරයෙක්ව පිහියෙන් ඇනීමාදී නින්දිත ක්රිියාවලට බැඳී දඟ ගෙයි වැටී අනාථ මරණයෙන් මැරී ගියා. ඔන්න බලන්න මෙලොවදී කරන කර්ම විපාක මෙලොවදීම පළදෙන හැටි!; මව - එතකොට ජෝන්, දැන් මේ මිනිසුන්ට විපාක දෙන්නේ පූර්ව කර්මය නොව මෙලොවදී කරන කියන දේමද? පුතා - ඔව් අම්මා, කර්මය පළදෙන බව බුදුහාමුදුරුවන්ගේ ධර්මයේ උගන්වා තිබෙනවා. ඒ කර්මය පූර්ය ජාතියේ කළ එකය. මේ ජාතියේ කළ එකය යන වෙනසක් නොමැතියි පූර්ව ජාතියේ කළ කර්මය ප්ර ධාන වශයෙන් උත්පත්තිය ගෙන දීමට ආධාර වෙයි. අපරාපරිය වශයෙන් එන පූර්ව කර්මය උපන්නාට පසුවත් විපාක දෙයි. එහෙත් මේ ජීවිතයේදී මනුෂ්යාපගේ යහපත් ගතියත්, අයහපත් ගතියත්, අනිත් උස් පහත් ගතිත්, සැප දුකත් ඇති කර දෙන්නේ මෙහිදී කරන කර්මය නිසාමයි. එනිසා බුදු රාජණන් වහන්සේගේ ධර්මය - “ සිවක්ඛාතො භගවතා ධම්මෝ සන්දිේට්ඨිකො අකාලකො” යනාදී ගුණ ඇති බැව් ප්රපකාශ කිරීරමෙන් ප්රිත්යඅක්ෂ”වේ. ඒ උතුම් ධර්මය නොදන්නා මිනිහා මේ ජාතියේ බේබද්දෙක් වෙන්නෙත්, හොරෙක් වෙන්නෙත්, කම්මැලියෙක් වෙන්නෙත්, කාලකණ්ණියෙක් වෙන්නෙත් පූර්ව අකුසල් නිසාමයයි කියති. ඒ ධර්මය නොදැන කියන කතාවකි. පූර්ව ජාතියේ අකුශල කර්මය නිසා බේබද්දෙකුගේ හෝ, කම්මැලියෙකුගේ හො, හොරෙකුගේ හෝ, කාලකණ්ණියකුගේ දරුවෙක්ව උපදින්නට පුළුවන. එහෙත් එසේ උපන් මනුෂ්ය්යාට පවා ලෝකයේ කළ්යානණ මිත්ර යන්ගේ සේවනය ඇති කරගෙන හොඳ නරක දැනගෙන උත්සාහවත්ව ධාර්මිකව වැඩ කළොත් මෙලොවදී වත් සැපවන්තයෙක්ව පරනොවත් සුගතියට යා හැක්කේය. ධර්මය මේ බව අම්මාට නිසැකව මතක් කරමි. මව - බණ දහම් අසා පුරුදු ඇති ජයසේකර හාමිනේ පුත‍ාගේ සුරු බුහුටි කතාවට අතිශයිනි ප්රුසන්නව “ පුතා නුඹ බුදු හාමුදුරුවන්ගේ ධර්මය තේරුම්ගෙන තිබෙන හැටි ඉතා අගේය” යි කීවාය.
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 293 ජයසේකර රාළහාමි කොළඹ ආ නමුත් උන්නැහේට යම් කිසි කාරණයක් නිසා බණ්ඩාරවෙලට යන්නට වී මේ ලියමන පුත්රායාට යවන ලදී. තිසරණාධාර වේවා! “ ප්රිවය පුතණුවනි, මම අද සවස බණ්ඩාරවෙලට පිටත්ව යන්නෙමි. ඉඩම් පලහිලව්වක් සඳහා යන බැවින් දහ දොළොස් දිනකට ගෙදර එන්නට වෙන්නේ නැත. නුඹ මා එනතුරු ගෙදරින් බැහැර නොයා යුතුයි. නුඹ මගේ අතිජාත පුත්රගයා බව දනිමි. එනිසා නුඹ කොයිබ ගියත් කෝක වුනත් නුඹේ පියාගේ මූනේ දැලි ගාන්නෙක් නොවන බවද දනිමි. නුඹ කල්පනා කරගෙන තිබෙන රක්ෂාව ඉගෙනීමට යන්නට අවසර දීමට තිබෙන එකම බාධක කාරණය නම් තවම නුඹේ ළපටි කමයි. එ හෙත් නුඹේ ඥානය ඒ තරම් ළපටියයි මම නොසිතමි. දැන් යුරෝපීය භාෂා ශාස්ත්ර ටිකක් ඉගෙන ගත් අය හරය ඇත පෙරදිය ධර්ම ශාස්ත්රම මතක නැති කරති. නුඹ කිසි කලෙක එසේ කරන්නෙකැයි මම නොසිතමි. නුඹට කට පාඩම් කර ගැනීමට මා විසින් දුන් සංස්කෘත ශ්ලෝක වලින් ප්ර්කාශිත “දින චරියාව” පාඩම් කරගෙන අවබෝධ කරගත්තෙහි නම් ඒ නුඹෙ අවබෝධයට ලකුණක් වශයෙන් කළ විස්තරයකුත් ඇතිව මා නමට බණ්ඩාරවෙලට ලියා එවාපන්. එවිට එය බලා නුඹේ කැමැත්තට මගේ ඉඩ දීම හෝ නොදීම සිද්ධ වන්නේය. මේ වගට - ආදරණීය, පී. ජයසේකර” මේ ලියමන තරුණ ජයසේකරට ලැබී මහත් ප්රී තියට පැමිණ තමාගේ මනොරථය ලෙස මිනිරන් හෑරීමේ කර්මාන්තය දැනගන්නට පියාගේ අවසර ලැබේයයි සිතුවේය. තමා ඉගෙන ගත් පුරාණ උතුමන්ගේ දිනචරියාව සිහිකොට මෙසේ පියාණන්ට ලියමනක් ලීවේය. තිසරණාධාර වේවා! කරුණාවන්ත තාත්තා වෙත ගෞරවාදරයෙන් ලියා එවමි. මා වෙත එවන ලද ලියමන ලැබුණා. තාත්තා එන තුරු මම ගමින් බැහැර නොයමි. මා පාඩම් කළ “දින චරියාව” අපේ සිංහල කවියෙන් මම පිළියෙල කෙළෙමි. එනිසා සංස්කෘත ශ්ලෝකත් ඊට මා විසින්
294 ශ්රීඑ ලංකා මාතා
ගොතන ලද සිංහල කවිත් පිළිවෙලට ලියා එවමි.
සුඛං ච න වීනා ධර්මාත් - තස්මාද් ධර්ම පරොභව
ත්රි වර්ග ශ්රළන්ය ම් නාරම්භං - භජෙන්තංවාවිරොධයෙන්
අනුයායාත් ප්රිදීපං - සර්වධර්මෙෂූ මඬ්යංමාඃ
ද හ මි න් පිටත සැපතක් නම් නැත දිය ත
එ බැ වි න් සැ ප ට තුටු අය දම් සෙවිය යු ත
ල බ මි න් මැදහත් ව දම් දැන කම් සැප ත
අ ද රි න් යෙදෙනු මැන යහපතෙහි ම සත ත
නීචරොමන ඛාශාමශ්රැම - තිර්මලාංඝ්රීමමලායනඃ
ස්නාන ශිලඃ සුසුරාභිඃ - සුවෙශොනිර්මලාම්බරඃ
ධාරයෙත් සතනං රත්න - සිද්ධමන්ත්රෙ මහෞෂධිඃ
සි ඳ තිය රෝම ජල නා වී සුපිරිසු ද
ග ඳ විලවුන් අලෙවි කොට නිසි ඇඳ පැළ ඳ
ම ඳ කුදු උඩඟු නොව හැර බිය සසල ස ඳ
සො ඳ ඔසු මැණික් මතුරුදු සො වෙව ඇම ස ඳ
නවෙගිතොන්යැ කාර්යස්යාවන් - නාජිත්මා සාධ්යමමාමයම්
භක්ත්යාන කල්යාරණ මිත්රානණි - සෙවොථෙතර දූරයඃ
ව හ න් මිරිවැඩි ද කුඩ දහවල් දව ස
නි ති න් සෙවිය යුතු වෙයි ගත සුව පිණි ස
ග ම න් රෑ ඇතොත් අවමඟුලුත් එ ලෙ ස
ප ස න් යහළු‍වකු හා යාමය නිදො ස
ආවෘත්ති ව්යාොධි ශොකාර්තා - තනුවර්තෙ ශකතිතඃ ආත්මවත් සතනං පශ්යො - දපිකිට පිපීලකම් දි ළි දු න් ලෙඩුන් සොවගින් තැවෙන අය හ ට ස ත ති න් උදව් දෙනු තම වත්කම් ලෙස ට කු හු ඹු න් පවා සලකව සිය පණ ලෙස ට උ තු ම න් සිරිත බව දනු මේ සැබෑව ට කා‍ලෙහිතං මිතං බ්රෑබයා - දහසම්වාදී පෙශලම් පූර්වමභිභාෂී සුමුඛං - මෙශිලාඃ කරුණා මෘදුඃ මෙනකඃ සුඛිත සර්විත්රස - විශ්රරබ්ධොනව සංඛිත
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 295 කි සි වෙ ක් නුඹ සමඟ දෙඩුමට පැමිණි ස ඳ සු දු සෙ ක් නො වෙයි නො සිතා මෙත් සිතින් න ද ස තො ස ක් වඩන බස් තෙපළව මියුරු ලෙ ද අ වැ ඩ ක් යෙදෙන දේ නොමකියව කිසි ස ඳ නක්ශ්චි දුත් මනඃශත්රැඃව - නාත්මානඃ කස්යන විද්රි පුඃ ප්රශකාශයෙත්නා පමනං - නවනිශ්නහතාංප්රනභො ස තු රු නැත නුඹට කිසිවෙක් නිදොස් ක ල ස තු රු නො වෙනු කිසිවෙකුහට මෙ දිය තු ල න පු රු අනාදර ලැබූ සමිදුගෙන් බ ල ප තු රු වනු නො වේ යුතු ලොවට කිසි ක ල චෛත්ය පූජ්යාේධවජාශස්ත - වඡායාභජ මතුෂාශුවිත් නාක්රාත මෙච්ඡර්කරා ලොෂ්ටු - බලිශ්නාන භුවොපච දාගැප්‍ බෝ පිළිම මවු පිය ගුණදු ල්ල ස ම ණ න් වස වසේ කොඩිවල සෙවනැ ල්ල අළුමල මුතුරු බුලතුන් කුසුමන් පු ල්ල යන මේ ඈ වතුන් නො හොබි පෑගි ල්ල නාශකාංන විකෘෂ්ණායාන් - නාකස්මාන් විලිබෙත් භුවම් නසංහතාභ්යාඃෘ පාණ්භ්යඃක - කණ්ඩුසොදාත්මනඃ ශිරඃ ත ම නැ හැ තුළ ඇඟිලි ලා ඇදුම් යුතු නැ ත බි ම ඉරි අදීමත් නිකරුණෙ යුතු නො වෙ ත ත ම හිසා දෙ අත් එක් කොට කැසුම නො හොබි ත මෙ ම ඉසි වදන් ලෝ සතසුව පිණිස වෙ ත
නාහෛශෙවෂ්ටණ විගුණං - නාසිකොන් කටුකශ්විරම් දෙහවාග්වෙත සාංවෙෂ්ටාඃ - ප්රා ක්ශ්රඩමාත් විනිවර්තයෙත් අ ත් පා අවයවත් නොමකරනු විකා ර සි ත් කලකිරුණු විලසින් කල් තල නො ක ර එ ක් දෙස බලා නො ඉඳුව එ ලෙස ම සිරු ර දු ක් වන ලෙස ඉතා වෙහෙසී වැඩ නොක ර ශුන්යාවව මිශුන්ය ගෘහෙ - ශ්වශානානි දිවාජින සවේථේක්ෂ තථාදීත්යං - නහාරං සිරසාවහෙත්
296 ශ්රි ලංකමාතා සො හො න ද පාළු ගේ වනය ද දන නොමැ ති කි සි ස ඳ තනිව දහවල් වත් නො සෙවි යු ති දි න ර ද ඉදිරි ඉඳ ගෙන බැලුම යතු නැ ති ත ද බ ද බර හිසින් ඉසුළුම යුතු නො වෙ ති නොධ්ව ජානුස් විරංතිෂේඨෙන් - නක්තං සෙවෙත නද්රැසමම් තථාවන්ථාර චෛත්ය්න්ත - චතුෂ්හත සුරාලයාත් ද නි න් නොම සිටිනු වැඩි කල් කිසි කලෙ ක තු ර න් යට නො ඉඳ මහ මළු කෙළවර ක නො ය න් නිතර කෝවිල් දෙවොල අසල ක එ මෙ න් නො හැසිරෙනු මැන මං සන්දිය ක නෙක්ෂේණ සතතං සුක්ෂමං - දීප්තාමෙධ්යා ප්රිමයානව සන්යාේ ස්තභ්ය වහාරස්ත්රීා - ස්වප්නාධ්යයයන චිත්තනම් මද්යෂවික්රතය සන්ධායන - දානාදානානි නාචරෙන් නො බ ල නු සියුම් දෙය පිළිකුල් දෙය බොහො ම ඉර බැස යන කලට සිප් සතර ඉගැනු ම කම් රස සෙවුම නිදුම ද ආහාර ගැනු ම යුතු නැත ගනු දෙනු ද මත් වන දේ සෙවු ම ෂඩ්දොෂඃ පුරුෂනෙහ - භානව්යබභූති මිච්ඡාතා නිද්රාඃතන්දා භයං ක්රොොධං - ආලස්යංන දීර්ඝ සූත්රයතා ප්ර්භවංති විසංතාය - කාර්යස්ය-ය්තන සංශයඃ ස තු ටු ද යමෙක් ලැබුමට දෙ ලොව සැප සො ඳ නි දු ම ද නිරුත් සහ සිත බය පමාව ද අ ල ස ද වයිර දුර ලනු මැනැවි නොවර ද සි තු ලෙ ද එවිට එළඹෙත සැපත හැම ස ඳ මේ වගට - කීකරු පුත්රසවූ, ජෝන් ජයසේකර ජයසේකර රාළහාමි බණ්ඩාරවෙල හෝටලයක නැවතී සිටියේය. මේ ලියුම ලැබෙන විට ඉංග්රීෙසිකාර මහත්මයකුත් ක්රිාස්තියානි ස්වදේශිකයකුත් පැමිණි බැවින් ලියුම් බලනවා වෙනුවට ඔවුන් සමඟ කතාකරන්නට විය. ඉඩමක් සම්බන්ධව ආ ඉංග්රීනසිකාරයා ගිය නමුත් ලාංකිකයාට නැවතුනේය. ඉතින් ඔහුත් ළඟ සිටියදී ජයසේකර රාළහාමි
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 29
ස්වකීය පුත්රරයාගේ දැනීම ගැන මහත් ප්රී9තියට පැමින සිනාසුන බැවින් ඇනඩෘ සොයිසා නමැති ඒ ලාංකියයාද “ මොකද රාළහාමි, ලොකු ප්රීසතියකට පැමුණුනේ විශාල ලාභයක්දැ”යි ඇසුයේය. ජයසේකර - ඔව්! සොයිසා මහත්මයා, මගේ ළමයා මා බලාපොරොත්තු තරමටම අපේ පෙරදිග ධර්ම ශාස්ත්රදත්, අපේ ජාතියේ තොරතුරුත් උගත් අභිවෘද්ධිකාමී ස්වෛරීකාමි කෙනෙක්වූ බැවින් මට මහත් ප්රීාතියකි. සොයිසා - දෙයියනේ රාළහාමි දැන් කාලේ පෙරදිග ධර්ය ශාස්ත්රක දැන ගෙන ඇති එක මොකද? ස්වෛරීභාවයට කැමැත්ත තිබුනාට අපට දැන් ස්වෛරී විය හැකිද? ජය - අනිච්චං තමුසේ කලිසම අඳින්නේ පුරුද්දටද, නැතහොත් විළි වසා ගැනීම පරමාර්ථ කරගෙනද? සො - ඉතින් රාළහාමිගේ කල්පනාව ඔය දෙකෙන් කෝක කියාද? ජය - දැන් තමුසේ කී වචනයෙන් හැගෙන්නේන පුරුද්දට අඳින බවයි. එසේ නැතහොත් දැන්කාලේ පෙරදිග ධර්ම ශාස්ත්රද වලින් ඇති පලේ කුමක්ද නොකියයි. කුමක් නිසා ද රත්රන් වලින් කොයි කාලේකවත් අප්රැයෝජන බවක් කියා නැති බැවිනි. ඉස්සරත්, දැනුත්, මත්තටත් අමිශ්රතවූ රත්රන් ශිෂාටාචාර ලෝකයාට යම් සේ ප්ර්යෝජන ද, පෙරදිග ධර්ම ශාස්ත්රශත් එසේමයි. සො - ඒ මට වැරදුනා. මට සමා වෙන්න. හොඳ නරක දැන ගැනීමට ටිකක් ප්රතයෝජන බව හැබැයි. එහෙත් යුරොපීය ධර්ම ශාස්ත්රනවද බබලන්නේ? ජය - කා අතරේද? සො - ආණ්ඩුවේ හා ලොකු පොහොසත් අය අතරේ! ජය - එහෙත් උගතුන් අතරේ නොවෙයි ? සො - රාළහාමිගේ අදහස කියන්න. ජය - අනේ සොයිසා මහත්මයා. මනුෂ්යෙයකුගේ උත්පත්තිය ඉතා දුරුලභ වශයෙන් ලබා ගත යුත්තක් බව අනිත් ධර්ම ශාස්ත්රත පැත්තකින් තබා මේ ලෝකයේ සිටින කුරුකුහුඹු ආදී අනන්ත අප්රශමාණ සතුන්ගෙන් තේරුම් ගත හැකිය. එබඳු දුර්ලභ මනුෂ්යාතත්මයත් අසාරයි. කුමක් නිසාද අල්පායුෂ්ක්ට ය. එසේම කෙස්, ලොම්, නහර, ඇට, ඇට මිදුලු ආදීවූ කුණපයෙන් මේ
298 ශ්රීු ලංකා මාතා ශරීරය සෑදී තිබේ. එසේවූ මනුෂ්ය යා ඒ කුණු ශරීරය පෝෂ්යෙ කිරීමටත් ඒ කුණු ශරීරයට වුවමනා කරන රූප, ශබ්ද, ගන්ධ, රස, ස්පර්ෂ යන පංචකාම සැපතදී කුණු ශරීරය නැලවීමට නොයෙක් වැඩ කරයි නම් ඔහු කාලකණ්ණියෙකි. මනුෂය තිරිසනෙකි. අපරදිග ධර්ම ශාස්ත්රසය කියා යමක් නොමැතියි. දැන් ඉංගිරිසි භාෂාවෙන් යම් ධර්ම ශාස්ත්රරයක් තිබේ නම් ඒ සියල්ලම පෙරදිග පණ්ඩිතයන්ගේ පොත පතින් ඉංගිරිසියට නඟාගත් දේ වෙති. ඉංගිරිසි භාෂාවෙන් නොහොත් යුරෝපීයයන් අතරේ ධර්මයක් වශයෙන් ප්රසකටව තිබුනේ බයිබලය නම් පොතයි. එය මනුෂ්යභයා ගුණ ධර්මයෙහි හසුරවන උසස් ශිල්ප ශාස්ත්රශයක නාම මාත්රයයක් වත් සඳහන් නැති පොතකි. සො - එතකොට ඒ බයිබලය අදහන රටවල මිනිස්සු නොයෙකුත් ශිල්ප ශාස්ත්රිත් දියුණු කර තිබෙන්නේ ? ජය - ඒ රටවල බයිබලය පමණක් පවතින කාලයේ කිසිම දියුණුවක් තිබුණේ නැත. බයිබලය අත් හැර බාහිර ශාස්ත්රය හා ධර්ම උගත් පණ්ඩිකයන් විසින්ම ඒ පුදුම දේ සොයාගෙන තිබේ. ඒ නිසා බයිබලය මනුස්යියන්කේ ඥානය ආවරණය කරන - මනුෂ්යයයන්ගේ උට්ඨාන වීර්යය නැති කරන පොතකි. සො - ඒ මොකඳ ? බයිබලය නිසා වීර්යය නැතිවෙන්නේ කොහොමද ? ජය - බයිබලය අදහන මිනිහාට මෙලෝ පරලෝ සියලුම සැපදුක් දෙන්නේ “ දෙවියන් වහන්සේ විසිනැ” යි තද විශාවාසයක් තිබේ. ඒ නිසා ස්වකීය උත්සාහයෙන් උසස් වීමටත් පරලෝ සැප ලැබීමටත් තමාටම බාරයයි නොසිතා මන්දොත්සාහිවී බොරු විශ්වාස මාත්ර ය නිසා මෙලොවත් පරලොවත් විනාශකර ගනිති. සො - ඇත්තෙන්ම අද මට කල්පනා කිරීමට සුදුසු කාරනයක් දැනගන්නට ලැබුනේය” යි ජයසේකර රාළහාමිට ස්තුති කරමින්, සොයිසා උන්නැහේ යන්නට ගියේය.
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 299
05. පර්ච්ඡේදය ජ යසේකර රාළහාමි තමා බණ්ඩාරවෙලට යම් කටයුත්තක් සඳහා පැමිණියේද ඒ කටයුත්ත හොඳින් ඉෂ්ට වූ බැවින් ගමට අ‍ාවේය. ස්වකීය පුත්රසයා වූ ජෝන් ජයසේකර “ සිංහල මායම් ” උගත් සිංහලයෙක් බව ප්රතත්යරක්ෂව වැටැහුනු බැවින් ඔහුගේ මනදොල පරිදි මිනිරන් හෑරීමේ වැඩ ඉගෙනගනු සඳහා ස්වකීය මිත්ර්යෙක් වන ගුණතිලක අප්පුහාමිට බාර කිරීමට සතුටුවී එසේ කෙළේය. තරුණ ජයසේකර නිවහල්ව ස්වෛරීව කටයුතු කරන්නට තරම් කෙනෙක් වෙමැයි ඒකාන්ත චේතනාවෙන් වැඩ කරන්නට පටන් ගත්තේය. ක ර ති තැන් පුරුස සිහ සිතැහි ලැබුම ට නොවෙ ති දොසක් නො ලදත් පල තම තැන ට සි ත ති දද සියල පෙර පව් පින් බව ට නැ ණැ ති දනෝ ගරහති එබඳු අය හ ට පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිලාගේ ධනවත්කම බොහෝ වැඩිය. එහෙත් ඔවුන්ගේ ආර්ය පැවතුම් නිසා වියදම් අධික නොවිය. යුරෝපීය ක්රවමයට කෑම, බීම, ඉදුම්, හිටුම්, ඇඳුම්, පැළදුම්, පුරුදු කරගත් සාමාන්යය පවුලකට රුපියල් දාහක් මසකට වුවමනාය. ඊටත් වඩා අලංකාරවූ පිරිසිදු අන්දමට සිංහල චාරිත්ර අනුව කල් යවන පවුලකට රුපියල් දෙසිය පණහනික් පිරිමසා ගත හැක්කේය. මෙ බව නොදත් අඥාන මිනිසුන් නිසා අපේ රටේ සාරය සම්පූර්ණයෙන්ම පිට රටට ඇදී යමින් අපේ මිනිස්සු අසරණ වෙති. මේ බව ඉතා ප්රණත්යටක්ෂ ලෙස අවබෝධවීමට අපේ කතාන්තරය හේතු වන බව සැලකිය යුතුයි. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිගේ මිනිබිරිය වන පද්මිණීගේ රූප ශ්රිුයාවත් ඈට අයිති වෙන්නට තිබෙන විශාල බූදලයක් ගැත දන්නෝ බොහෝ වූහ. කොළඹ වික්රටමසේකර මුදලි තුමාත් මේ ගැන කල්පනා කරමින් සිට ඊට සුදුසු කතාකාරයෙක්ලැබ ගත නොහැකිවූ බැවින් තරුණ කාලයේ පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි දැන අඳුනන් හෙයින් තමාම එක් දවසක් අප්පුහාමිලාගේ ගෙදරට ගියේය. වික්ර මසේකර මුදලි තුමා පැමිණෙන වේලාවට පද්මිණී සහ ඇගේ මව්පිය දෙදෙනාත් යම් කිසි ඥාති ගෙදරකට ගොස් සිටි බැවින් හුදකලාව මහලු සිල්වා අප්පුහාමි පමණක් ගෙදර සිටියේය. මුදලිතුමාගේ පැමිණිම ගැන අප්පුහාමි
300 ශ්රීම ලංකා මාතා
සතුටුව වාඩිවෙන්නට සලස්වා පිළිසඳර කතාබස් කරමින් සිට මුදියන්සේ රාළහාමි දැන් කොහොමද ? මෙහි අරුමැක්කේ ආවාක්මෙන් පෙනේ. යම් කිසි කාරණයක් නිසාදැයි ඇසුවේය. එවිට මුදලි තුමා, “ඔව් අප්පුහාමි, ඉතා වැදගත් කැරණයක් ගැන කතාකරගන්නට සිතාගෙන ආවෙමි. අප්පුහාමිගේ පුතණුවන්ගේ දියණිය දැන් වැඩිවිය පැමිණි ගැහැණු ළමයෙකි. මම ඒළමයා මගේ පුතා අම්බ්රොයස්ට කසාද බන්දවා දීමට කල්පනා කෙළෙමි. ඉතින් ඒ ගැන මඟුල් කපු ආදීන් එවීමෙන් පලක් නැති නිසා මම ම අප්පුහාමි සම්බවී කතා කර ගන්නට ආවෙමි. අපේ වත් පොහොසත් කම් ගැනත් වැදගත් කම් ගැනත් අප්පුහාමි දන්නවා ඇති. එනිසා මේ ගැන කැමැත්තක් කීවොතා හොඳ “යයි කීයේය. “ ඔව් රාළහාමිගේ තොරතුරු මම දනිමි. එහෙත් සිංහල විධියටම කල් යවන අපට රාළහාමිලා වැනි උසස් උදවිය හොඳයයි මට නොසිතේ. ඒ කොයි හැටි වුනත් මගේ ළමයත් සමඟ කතාකරන්නට ඕනෑ. තවත් මහත් රාශියක් කාරණා පරීක්ෂා කරගන්නටත් ඕනෑ. ඒ ඔක්කොටම වඩා මගේ මිනිබිරියගේ වයස අවුරුදු දහ හතයි. තවම විවාහ කර දීමට කාලය නොවේ. මගේ කල්පනාව ඒ ගැහැණු ළමයා දැන්ම විවාහ කරදීම යුතු නැත කියාය” යි අප්පුහාමි කීවේය.
මුදලි - අප්පුහාමි ලුහු‍ඬෙන් මහත් රාශියක් කරුණු කීවේය. ඉතින් ඒවා අපි විස්තර කරගත යුතු වෙමි. සිංහල විධියටම කල් යවන අපට රාළහාමිලා වැනි උසස් උදවිය හොඳ නැත කීවේ අපි සිංහල නොවෙමුද?
අප්පුහාමි - මට සමාවෙන්න, රාළහාමිලා සිංහල තමා, ඒ යුරෝපීය වෙච්ච සිංහලයි. රාළහාමිලාගේ ආගම කුමක්ද? ගෙදර දොරේ කතාකරන භාෂාව කුමක්ද? භාවිතා කරන සිරිත් මොනවාද ?
මුදලි - අපේ ආගම එංගලන්ත සභාවයි. මහ රජ්ජුරෙවොත් ඒ ආගම අදහති. තව ලොකු සිංහලයොත් එසේම අදහති. ඒ ආගමයි. ගෙදර දොරේ මම නම් ඉඳ හිටලා සිංහලෙන් කතා කරමි. මගේ ළමයිත් වලව්වේ මහත්මයාත් ඉංගිරිසියෙන්ම තමා කතාකරන්නේ . ඉතින් අප්පුහාමිගේ මිනිබිරියටත් හොඳට ඉංගිරිසි පිළිවන් නොවේද ? ඒ භාෂාව ගැනයි. සිරිත් ගැන බැලුවාම
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 301
ඉංගිරිසි සිරිත්ම අපි බාරගනිමු. අපේ පරණ සිරිත්, බොහොම කැතයි. අප්පුහාමි, එනිසා ඇදුම් පැළදුම්, කෑම බීම ආදී සියල්ලක් ඉංගිරිසි විධියට පැවැත්වීම ඉතාම හොඳයි. ඉතින් මම මේ කියාපු කරුණු අපේ පවුලේ නොව දැන් ලංකාවේ ඉන්න ප්රයසිද්ධ පවුල් කොයිවායේත් පවා පවතිනවා. ඇරත් අප්පුහාමි මේ දියුණුවෙන කාලයේ ඒ දියුණුවෙන ඉංගිරිසි ජාතියේ මිනිසුන් අනුවම යාම තමයි යුතු. දැන් අප්පුහාමිලාත් ඔය පරණ මලකඩ ආගම භාෂා සිරිත් විරිත් ආදිය අත්හැර ලෑම යුතුය කියා මම සිතමි.
අප්පුහාමි - රාළහාමිට එක වචනයකින්ම පිළිතුරු දී අපේ කතාව හමාර කරන්නට මම දනිමි. එහෙත් ටික වෙලාවක් කතා කරන්නට හිතුන නිසා මෙසේ කරමි. දැන් රාළහාමිලා පාටෙන් හැර අනිත් සියල්ලෙන්ම යුරෝපීය වෙලා බව පෙණෙනවා. ඉතින් එබඳු කාලකණ්ණි මනුෂ්යෙයන් සමඟ නෑ සම්බන්ධයක් වීම අපට අමාරුයි.
මුදලි - ( ටිකක් හිත නරක්ව) දැන් අප්පුහාමි කියන්නේ අපට පහත් වනචාරි ජාතියක් වෙන්නද?
අප්පුහමි - ඒක නොවෙයි මා කීවේ. රාළහාමිලා වනචර ජාතියක් වෙලා ඉවර බවයි.
මුලදි - ඒ මොකද කරුණාකර මට ඒක විස්තරකර දේන්න.
අප්පුහාමි - රාළහාමි හිතාගෙත ඉන්නේ අපේ සිංහල ජාතිය වනචර ජාතියක්ය කියාද? එසේ සිතාගත්තා නම් ඒ රාළහාමිගේ ආඥානකම නිසායි. යුරෝපීය මිනිස්සු ඇඟ සායම් කරන කාලේ, ගල්ගුහාමල වාසය කරන කාලේ අපේ මුත්තලා සත්මහල්, නවමහල්, ප්රාමසාදවල වාසය කළ හැටි රාළහාමි දන්නෙහිද ? යුරෝපීය ජනයා ගස් බිල් හාරාගෙන සිටිද්දී සිංහල ජනයා දිව්යගලෝකයෙන් (සැලැස්ම) ප්ලෑන් ගෙනත් ගෙවල් සෑදූ බව දන්නෙහිද? ඉංගිරිසින් දෙදෙනකුට එක්සත්ව වැඩක් කරන්නට නොහැකි කාලයේ සිංහලයා වරතමාන ඉංගිරිසි ආණ්ඩුව
302 ශ්රී ලංකා මාතා
ජපන් ආණ්ඩුව වැනි සීමාසහිත රාජ බලයෙන් යුක්ත ජනසම්මත ආණ්ඩු පැවැත්වූ බව දන්නෙහිද ? මේවා කිසිත් නොදැන රාළහාමිලා ස්වකීය ජාතිය ඉතා පහත්කොට සිතා සර්වන ප්ර්කාරයෙන්ම යුරෝපිය වීමට දඟලීම නිසා අපට රාළහාමිලා සමඟ ඥාති සම්බන්ධයක් ඇතිකර ගැනීමට හැටියක් නැත.
මුදලි - අප්පුහාමිගේ කතාව මට පුදුමයි. එහෙත් දැන් දියුණු වීමට ඉංගිරිසි විදියට වැඩ නොකර නොහැකියි.
අප්පුහාමි - ඒ බොරු කතාවක්, දැන් ඉංගිරිස් විදියට වැඩකරලා දියුණු වුනු එක සිංහලයෙක් කියන්න. ඉංගිරිසි විදියට කෑමෙන් හෝ ඇදීමෙන් හෝ එසේ නැත්තම් සිතින් ඉංගිරිසි වීමෙන් පිරිහුන මිනිසුන් සිය ගණනකට වඩා මට කිය හැකිය. එහෙත් දියුණු වූ එක්කෙනෙක් කියන්න. ලංකාව දෙස නොබලා අපි ඉන්දියාව දෙස බලමු. කෝටි ගණන් ඇති එකම සමින්දාර් කෙනෙක්, රාජා කෙනෙක්. සිටුවරයෙක් ඉංගිරිසි වෙසධාරීව සිටියිද ? සත්තකට ඉංගිරිසින්ගෙන්ද කටයුතු කර්මාන්ත සම්බන්ධ ඉංගිරිසින්ගෙන්ද කටයුතු කර්මාන්ත සම්බන්ධ දැනගතයුතු දේ එමට තිබේ. එසේද වුවත් හිතින්ම ඉංගිරිසි වූ සිංහල මනුෂ්ය්යා තරම් කාලකණ්ණියෙක්, ආත්ම ගෞරවය නැති සත්වයෙක් ලෝකයේම නොමැතියි. දැන් අපේ ධනයත් අපට වඩා කලින් ධන සම්පත් තුබුණු රාළහාමිලාගේ ධනයත් බැලුවොත් සර්වප්‍රකාරයෙන් යුරෝපීය වෙසධාරී වීමෙත් උතුම් සිංහල චාරිත්රු ආරක්ෂා කිරීමෙත් රඟ තේරෙයි.
මුදලි - අපට බොහොම වියදම්, අප්පුහාමිලාට එහෙම නැහැ. මාසයකට අපේ වලව්වටත් ළමයාටත් රුපියල් දෙදහක් වියදම්. එහෙත් අප්පුහාමිලාට මසකට රුපියල් 500 ක් වත් වියදම් නොවේ.
අප්පුහාමි - ඔව්, සත්තකටම අපට රුපියල් පන්සියයකට වඩා වියදම් නැහැ. එහෙත් අපේ ගෙවල් පිරිසිදුයි. අපි සුඛිතයි, නිරෝගයි, ගෙරිමස්, හැමි, බේකන්, සාඩින්, ජින්, බ්රැරන්ඩි, විෂ්කි, අරක්කු ආදිය අපේ ගෙවල් වලට ගන්නේ නැහැ. අපේ ගෙදරක සතුන් මරන්නේ නැහැ. කිකිළි බිත්තර
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 303 කෑමකුත් නැහැ. පිරිසිදු ආර්යයන් විසින් අනුභව කළ බත් හා එලවළු වර්ග අපේ කෑමයි. පිරිසිදු වතුර අපේ බීමයි. එනිසා අපේ ශරීර සැහැල්ලුයි. පිරිසිදුයි, අපට ක්රෑාර සිත් පහළ නොවේ. ඉතින් අපේ කෑම බීම කුල චාරිත්රි පුරුදුව අපේ ළමයෙක් රාළහාමිලාගේ ගෙදරට ගියාම මුව දෙනක් කොටි ගුහාවටකට ගෙනගියා වැනිය. ඒ නිසා අපට සිංහලමවූ කෙනෙක් මිස බර්ගර්වූ නොහොත් යු‍රෝපීයවූ උදවිය නොසෑහේයයි කීවේය. මුදලිතැනට මේ කතාව අසා මහත් ලජ්ජාවක් ඇති විය. දැන් මුදලි වුනත් කොපමණ නම්බුක‍ාර වුනත් උතුම් සිංහල ගති ඇත්තන්ට පමණ සැලකිල්ල නැතිවේගන යනවා පෙනේ. අනේ අප කළ මොඩකම. යුරෝපීය ‘ ස්ටයිල් ’ එකට සැලකූ කාලය ගතවේගන යන්නා. මේ පොරෝලිස් අප්පුහාමි අපට වඩා කොතරම් පහලින් සිටි කෙනෙක්ද ? එසේ වුවත් මගේ මුහුණ ඉදිරිපිටම මා පිළිකුල් කරලා කතාකළ හැරි පෙනේදැ”යි සිතමින් අප්පුහාමිට අප්ර සන්න මුහුණක් දක්වා යන්ට ගියේය. පොරෝලිස් අප්පුහාමිගේ මිනිබිරිය උයන පිහන කටයුතු කිසිවක් නොකොට වුවමනා තරම් අතවැසියන් තබා ගත හැකි නමුත් මුළුතැන් ගෙයි සියලුම කටයුතු කරන්නියක්වීම මේ කියවන්නාට පුදුමයකි. කුමක්නිසාය මේ කාලයේ මධ්ය ම තරමේ ධනවත් ගේවල තරුණියත් වත් මුළුතැන්ගේ පැත්තට නොයන හෙයින්. ගෙයක් පිළියෙල කරගැනීමටත් බත් මාළු සුප් ව්යාංලජනාදිය පිසින සැටිත් මැහුම් ගෙතුම් ආදී සියලු කටයුතුත් පද්මිණිට පිළිවත්ව තිබුණ නමුත් වැදගත් තලතුනා මුහුකුරා ගිය ඥානයෙන් යුත් ස්ත්රි්යක් නිතර ආශ්ර ය කිරීමට සලස්වා දුනහොත් මැනවැයි සිතා එබඳු ස්ත්රි්යක් සෙවීමට පටන්ගත්තේය. මේ සම්බන්ධව කල්පනා කළ මහළු අප්පුහාමි ස්වකීය පුතණුවන් සමඟ කතා කරමින් “ ළමයා පද්මිණී බණ දහම් ගෙදරදොරේ වැඩපල ඉගෙන ගත් නමුත් ඥානය මුහුකුරා යනතුරු නිතර ආශ්රදයට කළ්යාගණ මිත්රුයෙක් සලස්වා නුදුන්නොත් වත්තක තනිව ලොකුවෙන ගසක් නැමුනු පැත්තට හැරෙන්නාක් මෙන් වංක විය හැක්කේය. දෙමවුපිය වැඩිහිටියන්ට කීකරුව භය පක්ෂව ඇති වන ගැහැණු දරුවන්ට කළ්යා ණමිත්ර ස්ත්රිකයක් නිතර ආශ්රහයට ඇතහොත් නොයෙක් කටයුතු කාරණා ගැන කතාබස් ඇතිවීමෙන් ඥානය දියුණු කර ගත හැකිය. එනිසා වැදගත් පවුලක හොඳ කල් ක්රි්යාවෙන් සිටින උගත් තලතුනා ස්ත්රිනයක් සොයා බැලිය
304 ශ්රී ලංකා මාතා යුතුය”යි කීවේය. විල්ප්ර්ඩ් සිල්වාද තාත්තාගේ කීම හරිය. එහෙත් දැන් කාලයේ එබඳු උසස් ගුණධර්මයේ පිහිටි කෙනෙක් කෙසේ සොයාගන්ටද ? දැන් සටින ගුරුවරියන්ගෙන් බොහෝ දෙනා පාඨශාලා ගඅරුකමට සෑහෙන තරම් ශාස්ත්රරයත් මැහුමු ගෙතුනුත් දනිතත සකසුරුවම්කම, පිරිමාසාගැනීම, ගුණ ධර්මය.අවංක ශ්ර ද්ධාව, ජාතිය රට ගැන ආලය යනාදී කාරණා ගැන කිසි දැනගැන්මක් ඇත්තියෝ නොවෙති. හරි ගුරු ආශ්ර යෙන් ධර්මය ගරුකිරීමට පුරුදුව පාප චේතා මැඩපැවැත්මීමට තරම් ඉන්රිු ය දමනය කිරීමට ශක්ති සම්පන්නව සිටින ගුරුවරියෝ ඉතාමත් ටික දෙනෙකි. එසේ වීමට හේතුව සුළු ඉගැන්වීමත්, විශේෂයෙන්ම ධර්මය නූගැන්වීමත්, නරක අදහස් ඇති තරුණියත් ආශ්රැයත් නිසාය. අපේ රටේ යම් යම් දේ ඉගෙන ගත්තාවූ ස්ත්රීුහු කිසිම අකුරක් ශිල්පයක් නුගත් ස්ත්රී න්ටත් වඩා සමහර කරුණුවලින් නරක්ව සිටිති. එනිසා තාත්තාට යම් විදියකින් මනාවූ හික්මීමක් ඇති අවුරුදු 40ක් පමණ වයසැති වැදගත් පවුලක තැනැත්තියක් ලැබුණොත් පද්මිණී විවාහයකට පමුණුවනතුරු ඈත් සමඟ වාසය කිරීමට සලස්වා දුන්නාට වරද නැතැයි කීවේය. එවිට පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි තමාගේ මිත්රදයකුයෙක් තොරතුරු අසා දැනගත් විජයනායක හාමිනේ නම් තලතුනා ස්ත්රිමයක් කළුතරින් ගෙන්වා ගන්නා ලදී. මේ හාමිනේ වැදගත් පවුලක උපන් මනාලෙස ධර්ම ශාස්ත්රන උගත් සැපසේ කල්යැවූ කෙනෙකි. විජය නායක හාමිනොගේ ස්වාමිපුරුෂයා හා එකම පුත්රසයාත් මළ බැවින් පින් දහම් කිරීමේ නියුක්තව වාසය කරන්නියක් බැවින් පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිලාගේ ගෙදර නැවතී පද්මිණිත් සමඟ වාසය කරන්නට සතුටු විය. මේ වැදගත් හාමිනේ කෙරෙහි පද්මිණිත් ඇගේ මව්පියෝත් මහලු අප්පුහාමිත් අතිශයින් ප්රපසන්නවූහ. වයසින් මුහුකුරා ගිය කෙනෙක් නමුත් පද්මිණීටත් මිතුරියකුමෙන් සිටි බැවින් විජය නායක හාමිනේ සමඟ තමාගේ හිතේ ඇති කොයි කාරණා ගැනත් කතාකාරීමට පිළිවන් කමක් ඇතිවිය. පුරාණ තොරතුරු හොඳින් දත් විජයනායක හාමිනේ දවසක්දා රාත්රීව පද්මිණිත් සමඟ නිනදට ගොස් කතාවට පටන් ගත්තාය. පද්මිණි - ආ හාමිනේ, මම ඉංගිරිසි පත්ර යේ කියවූ කාරනයක් අහන්නට කැමැතියි. අවසරද? විජය - කියන්න පුංචි නෝනා, මා දන්න එකකට නම් පිළිතුරු දෙන්නෙමි. පද් - ස්ත්රී පක්ෂයට දැන් කාලයේ සැලකිලි ගරු බුහුමන් නිදහස
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 305 වැඩි ද? පුරාණ අපේ ජාතිය දියුණුවට පැවැති කාලයේ වැඩිද? විජය - පුංචි නෝනා ඇසූ ප්රජශ්නය ඉතා අගෙයි. මම ඊට සුදුසු පිළිතුරු දෙන්නෙමි. එහෙත් ඉංගිරිසි පත්ර යේ කියෙව්වේ කුමක්ද? පද් - මම එහි කිව්වේ පුරාණ අපේ රටේ ස්ත්රීඅන් වහල් මෙහෙයේත් අඥානකමෙන් ගිල්වාගෙන සිටි බවත් ක්රිේස්තියාන් දේව ගැතිවරුන් ආවාට පසු ස්ත්රීබන්ට අකුරු ඉගැන්වීමත් ගරු බුහුමන් සැලකිලි නිදහස ඇතිවූ බවත්ය. විජය - අනේ පුංචි නෝනා ඒ ලියවිල්ල ලියා තිබෙන්නේ තමන්ගේ රටේදිම වි‍දෙශිකවූ අඥානයෙක් විසිනි. මම වැඩි විස්තරයක් පුංචි නොනාට නොකියනිනෙමි. සංඝමිත්රා ස්ථවරීන් වහන්සේ ලක්දිවට වැඩියේ ක්රිනස්තුස්වහන්සේ උපදින්නට ප්රමථමයි. උන්වහන්සේ දඹදිව අග්ර රජාණන් වූ ධර්මාශෝක මහ රජාණන්ගේ දියණියෝයි, අර්ථ, ධර්ම, නිරුක්ති, ප්රෙතිහානයයි කියන චතුප්රයතිසම්පදා ඥානය ලැබූ මහා සථවිරී කෙනෙකි. උන්වහන්සේ කැටුව තව බොහෝ ගණනක් රහත්වූද, පෘථග්ජනවූද මෙහෙණින් වහන්සේලා වැඩමකර තිබේ. ඒ පැමිණි උත්තමියන් දැක සිංහල කුල ස්ත්රිිහු පන්සියයක් එකවරම මහණව උපසම්පදා සීලය රක්ෂා කොට රහත්වූහ. අප රටේ ස්ත්රීකන්ගේ උතුම් ගුණයන් වැඩි වර්ණනා නොකළාට ඔය කී කාරණයෙන් පුංචිනොනාට තේරුම්ගනන්ට බැරිද ? පද් - ඒක එහෙම තමයි. ඉංගිරිසි ස්ත්රි්න්ට මෙන් නිදහස තිබේද ? විජය - ඔව්, එවැනි වල් නිදහසක් නෑ තමයි. ඉංගිරිසි ගැහැනුන්ට දුන් නිදහසේ තරම දැන් එංගලන්තයෙන් ලැබෙන නොයෙක් ප්රහවෘත්ති වලින් පුංචි නොනා තේරුම් ගන්නට ඇති පුරුෂයන්ගේ අඥානකම නිසා ස්ත්රීංන්ට නුසුදුසු නිදහසත් නුසුදුසු සැලකිල්කත්, චාරිත්රාත්, දුන් වැරුද්දෙන් දැන් එංගලන්තයේ ස්ත්රීකහු මුළු ස්ත්රීර වර්ගයාටම නින්දා ඵලවති. ආංඩුක්රීමේ බලය ඉල්ලමින් අගමැති තුමාට තලන්නියෝද, පල්ලි. විශ්රා්මශාලා, ක්රී,ඩාශාලා. ගිනි තියන්නියෝද, වේගයෙන් දුවන අශ්වයකු ඉදිරියට පැමිණ සාහසික ක්රිලයා කළ ස්ත්රිමයක්ද, ගල්ගැහීම්, ජනෙල් පොඩිකිරීම්, ලියුම් ගිනි තැබීම්, පුපුරණ වෙඩි විසිකිරීම් ආදී චණ්ඩ පරුෂ අශික්සිත චෞරයන් විසින් මිස නොකළ හැකි ක්රිීයා කරන්නි‍‍යෝ කොපමන සිටිත්ද ? 306 ශ්රී ලංකා මාතා පද් - මෙසේ වෙන්නට හේතුව ඔවුන්ගේ ඉගෙනීම බාහිර වීමයි. අභ්යනන්තර ගුණධර්ම වර්ධනයට ආධාරවන උතුම් ධර්මයක් නූගන්වන බැවිනුත් ස්වහාවයෙන්ම තෘප්තියට නොපැමිණෙන ස්ත්රී පක්ෂයට අධික නිදහස අධික සැලකිල් දීමත් බව නිසැකයි. ශාස්ත්ර ය නූගත් තැනැත්තියටත් වඩා ධර්මයෙන් තොරව ශාස්ත්රකය පමණක් උගත් තැනැත්තී නරකය. කුමක් නිසාද ? බාහිර ශාස්ත්රගවල බොහෝ සෙයින්ම පංචකාම සැපත වර්ණනාකර තිබේ. ධර්මයේ ඒ පංචකාම සැපතෙහි නිෂ්ඵල භාවය ප්රකකාශකර තිබේ. ඉතින් ශාස්ත්රායත් ධර්මයයත් දෙකම උගත් තැනැත්තී කාමයට ගිජු නොවී එය පිළිකුල් කරමින් අධිකත්වයට නොපැමිණ පංචකාම සැප විඳතත් ධර්මය නොදැන ශාස්ත්රැය පමණක් උගත් තැනැත්තියට මුළු ලෝකයෙහි ඇතිතාක් පස්කම් සැප ලැබුණත් මදියයි වැටහේ. එහෙත් ධර්මයවත් ශාස්ත්රුයවත් දෙකම නොදත් තැනැත්තා හෝ තැනැත්තී ප්රඑකෘතියෙන් ඇතිවන කාමසම්පත්තිය දුප්පත් ලෙස විදිනු මිස ඊට නොයෙක් උපක්රිම යෙදීමක් නොදන්නේය. එනිසා ධර්මය නොදැන බාහිර ශාස්ත්රය පමණක් උගත් ස්ත්රියයට හෝ පුරුෂයාට වඩා ගුණධර්මය අතින් කිසිම ශාස්ත්රතයක් නූගත් ස්ත්රිවය හෝ පුරුෂයා වටින්නේය. අප රටේ ස්ත්රීරන්ට වුවමනා තරම් නිදහස දී තිබේ. වැදගත් ඥාති මිත්රරයන් බලන්ට යාමට, විහාර පන්සල් ආදියට පැමිණී මට, බණ දහම් පොත්පත් කියවීමට, සිල්වත් උතුමන්ගේ ධර්මාවවාද ඇසීමට යනාදී කටයුතුවලට පුරුෂයන් මධ්යියේ පුරුෂයන් සමඟම හැසිරීමට අප රටේ පුරාණ නිදහස ඇතිවිය. ඒ මිස තරුණන් සමඟ කරට කර දාගෙන නැටීමටත්, පුරුෂයන් සමඟ එක්ව තැනින් තැන පිට්ටනි ආදියේ ඇවදීමටත්, ගැ‍ණු පිරිමි එක්ව “ටැනිස්” බෝල ගැසීමටත්, බයිසිකල් පැදීමටත්, අශ්වයන් පිට යාමටත්, හිතුහැටියේ මවුපිය සහෝදරාදී වැඩිහිටියන්ගේ අවසරයක් කැමැත්තක් නැතිව ඕනෑ තැන්වල හැසිරීමටත්, නින්දිත නෘත්යා, නාඩගම්, සර්කන් ආදිය බැලීමටත්, අප රටේ ස්ත්රී්න්ට ඉඩ නැත. යුරෝපීය මිනිස්සු පුරුෂ්යනන් කරන්නේ යමක්ද ස්ත්රීරන්ටත් එයින් කොටසක් බාරදෙති. පුරුෂයන්ට බයිසිකලයක් හැදූ හැටියේම ස්ත්රී න්ටත් එකක් තනති. පුරුසයන්ට සර්කස් නටන්නට පුරුදුකරනවාත් සමඟම ස්ත්රීතන්ටද උගන්වති, කෑම බීම, නැටීම, වෙහෙසීම: කතාබස් කිරීම ආදී ලෝකයේ
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 307 ඇතිතාක් ක්රිේයා පටි පාටියයෙන් ස්ත්රි0න් ඉවත් කළ එකද ක්රි යාවක් යුරෝපයේ නොමැතිය. මේ නිසා චපල සිත් ඇති ස්ත්රී් පක්ෂය අහංකාරව. තෘප්ති විටහිතව ඉතා අශිෂ්ටාචාරව පුරුෂයන් කෙරෙහි ගෞරවයත්. සැලකිල්ලත් නැති කරගෙන මහත් ව්යෙසනයකට පත්ව සිටිති. අපේ ස්ත්රීරන්ට මහමත් ස්ත්රීවන්ට මෙන් අධික ආවරණයක්වත් යුරෝපීය ස්ත්රීලන්ට මෙන් අධික නිදහසවත් නොදී තුබුණු බැවින් අපේ කුලධර්ම හා ගුණධර්මත් ඔවුන්ගේ ප්රා ණමෙන් ආරක්ෂා කළහ. හිරී ස්ත්රීාන්ගේ මහාර්ගාභරණයක්යයි කී පණ්ඩිත වචනය පෙරදිග ස්ත්රිළන් විසින් ස්ථීර කරන ලදී. එහෙත් යුරෝපීය කාමසුඛල්ලිකානුයෝගය (Darmable materialism) පමණක් උගත් එයම භාවිතා බහුකාලිකෘත කළ අපේ රටේ අපේ රටේ වර්තමාන ස්ත්රීිහුත් ඉතා වනචර ලෙස හැසිරෙත්. ක්රි ස්තියානි භක්තිය පිළිගත් ස්ත්රී න් අතර විශේෂයෙන්ම යුරෝපීය ස්ත්රීsන්ට විළිබිය රහිත නීච චාරිත්ර පුරුදුවී තිබේ. ස්වාමි පුරුෂයාට උඹ කියා කතාකිරීම. නම කියා කතාකිරීම, සවාමි පුරුෂයා ඉවතක සිට එනවිට හුනස්නෙන් නොනැගිටීම, ස්වාමිපුරුෂයාගේ අවසර නැතිව හිතු තැන්වල ඇවිදීම ආදී නො‍පනත්කමුත්, තොප්පි ඇදීම, ගවොන් ඇඳීම, මත්පැන් බීම ආදියත් ක්රිතස්තියානි වුන ලාංකික ගැහැණුන් අතරත් දැන් බෝවීගෙන යන්නේය. ඉතින් පුංචි නොනාට වර්තමාන කාලයේ ස්ත්රිනන්ට දී තිබෙන අධික නිදහසේ අවැඩ තොරුනා දැයි ඇසුයේය. ස්වල්පයක් කීවිට මහත් රාශියක් තේරුම් ගත හැකි පද්මිණී ඔව් හාමිනේ අපේ රටට සියල්ලෙන්ම අනර්ථය වුනේ මිලෙච්ජ අනාර්ය දෘෂ්ටියත් ඊට ඈඳාගත් වල් යුරෝපීය සිරිතුත් නිසායයි කියා ඔවුහු නිදාගත්හ. මිනිරන් හෑරීම ඉගෙනගන්නට දුම්මරට ගිය කළුතර ජෝන් ජයසේකර හුඟක් දුර ඒ අතේ කරුණු ඉගෙනගෙන කොළඹදී මිනිරන් විකිණීම ආදී කටයුතු පුරුදුවනු පිණිස තමාගේ ප්රළධානියා වන ගුණතිලක අප්පුහාමිත් සමඟ කොළඹ එන සිරිතක් ද පැවැත්තේය. එක් දවසක් ගුණතිලක අප්පුහාමිත් සමඟ ජයසේකර කොළඹ ආවිට විල්ප්රරඩ් සිල්වාගේ මිත්රියෙක්වූ ගුණතිලක අප්පුහාමිට එදා දවල් කෑමට එන්නට ආරාධනා කර තුබුනු බැවින් ජයසේකරත් සමඟ එහි පැමිණියේය. ඔවුහු දෙදෙනාත් විල්ප්රිඩ් සිල්වා මහතාත් පොරෝලිස් අප්පුහාමිත්
308 ශ්රීස ලංකා මාතා එකට භෝජන අනුභව කර අවසන් වූ පසු ඉතිරි දවස ඒ කාටත් නිවාඩු ඇති කාලයවූ බැවින් නොයෙක් කතාබස් කරමින් සිටින අතර ලංකා ඉතිහාසය සම්බන්ධ කතාවක් ඇතිවිය. පොරෝලිස් අප්පුහාමි වනාහි පරන කතාබස් ඒ විදිහටම පිළිගන්නා කෙනෙකි. යථාර්ථ වශයෙන් ඒ ඒ කරුණු තේරුම්ගැනීමට පූර්වාපර දෙදිග ශාස්ත්රෝය නූගතුන්ට අමාරු වැබින් පොරෝලිස් අප්පුහාමිට ද අපේ ඉතිහාසය සම්බන්ධ එහි වචනාර්ථ වශයෙන් මිස යුක්ති යුක්ත වශයෙන් තෙරුම් නැත.ලක්දිවට විජයකුමාරයා සහිත පිරිස එන්නට ප්ර ථම සිටියෝ යක්කුයයි එක් කාරණයකදී කීවිට ජයසේකර ඊට සිනාසී එය තේරුම් ගත්තා වැරදිය ලක්දිව “ යක්කු ” නම්න් විසූ මනුෂ්යායන් අමනුෂ්යා “ යක්ෂයන් ” යයි පිළිගැනීම එවකට වැරදියයි කීය. ඉතින් මේ කතාව වඩා හොඳින් විස්තර කරගනු පිණිස පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි කතාවට බැස්සෝය. පොරෝලිස් අප්පුහාමි - හොඳයි මහත්මයා, විජය කුමරු එන්නට ප්ර්ථම ලක්දිව මිනිස්සු විසුවාහුද ? ජයසේකර - සත්තකටම විජය කුමරු පැමිණේන්නට අවුරුදු දසදාහකටත් පෙර පටන් ලක්දිව මිනිස්සු වාසයකර තිබේ. පො. අ - එහෙනම් ඒ බව මහාවංශයේ කියා නැත්තේ ? ජය. - මහාවංශයේ මුල්භාගය ලියනලද්දේ මහානාම තෙරුන් වහන්සේ විසින් මහානාම රජතුමාගේ කාලයේදීය. එතැන දක්වා විජයකුමරුගේ පැමිණීමේ පටන් තොරතුරු මුඛපාඨයෙනුත් වෙන නොයෙක් පොතපතිනුත් සඳහන්ව ආ බැවින් ඒ සියල්ලක්ම සංක්ෂිප්ත කොට ගාථාවෙන් ගලපනලදී. ඉතින් විජය කමරු සහිත සිංහල සෙනඟ ගොඩබසිනවිට මෙහි සිටි වනචර මිනිසුන්ට ( අශිෂ්ටාචාර බැවින් ) ශිෂ්ටාචාර සිංහල මිනිස්සු “ යක්ෂ ” නාමය භාවිතාකර තිබේ. මහාවංශ කර්තෘන් වහන්සේත් රටේ සම්මතව පැවති ඒ නාමයම ස්වකීය මහාවංශයේද යොදා තිබේ. එසේද වුවත් එය තේරුම් ගත් අප විසින් යථාර්ථයම ගතයුතුවා මිස වචනාර්ථයම ගතයුතු නොවේ. පො.අ. - එහෙනම් මහවංශය විශ්වාස නොකටයුතු පෙතක්ද ?
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 309 ජය. - අනේ එහෙම කියන්න එපා. මැක්ස් මුලර් නම් ප්ර සිද්ධ මහා පඬිවරයා මහාවංශය ගැන කියමින් “ The most authenticated record that ever handed to the mankind” - මනුෂ්යr වර්ගයා අතර ඇතිවූ අතිශයින් විශ්වාස කටයුතුවූ ඉතිහාසයයි කියා මහා වංශයට ගරුකර තිබේ. මහාවංශයේ තිබෙන කාරණා බොරු නොවෙයි. අවුරුදු දෙදාහකට අධික කාලයක තොරතුරු ලියූ බැවින්ද ඉතා සංක්ෂිප්තකොට මීට ඇතුළත් කළ බැවින්ද මෙහි වචනාර්ථයම ගරු නොකොට ඒ ඒ කාල වල කරුණු අන්යෙ පොත පතටත් සංසන්දනයකර බලා විමසා ගත යුතුව තිබේ. පෙ.අ. - එසේ නම් විජයකුමරු පැමිණෙන්නට පෙර මනුෂ්යූයන් ලක්දිව සිටි බව වෙන පොත්වල දකින්නට තිබේද? ජය. - සත්තකටම එසේ තිබේ. බුදුරජාණන් වහන්සේ වැඩ සිටි කාලයේත් ඉතාමත් ශිෂ්ටාචාර මිනිස්සු ලක්දිව විසූ බව පෙනේ. ඉන්පසු අය විජයකුමරු පැමිණෙනතුරු තරමක් දියුණුව වුන් බවට කුවේනිය නම් රාජ දියණියගෙන්ම ඔප්පු වෙනවා ඇත. පො. අ. - එතකොට මහත්මයා කියන්නේ බුදුරජාණන් වහන්සේ උපදින්නටත් ප්රවථම සිට ලක්දිව මනුෂ්ය වාසයව තිබුණු බවයි. හොඳයි. ඒ සම්බන්ද කරුණු අඩංගු පොතකින් අපට කාරණයක් දෙකක් කියන්නට යයි කීයේය. ජයසේකර තරුන මහතාගේ මේ අභිනව කාරණය ඇසීමට මුළු ගෙදරම සිටි අය ඉතා ඕනෑකමින් බලාපොරොත්තු විය. ජයසේකර මහතාද ඇසුවන්ගේ සිත් තමා වෙත ආකර්ෂණය වන පරිදි මෙසේ කියන්නට පටන්ගත්තේය. “ක්රි ස්තු වර්ෂයෙහි තුන්වැනි ශතවර්ෂයේ කාශ්මීර දේශයේ විසූ ක්ෂේමේන්දත නම් මහා පණ්ඩිතයා විසින් “කල්පලතා” නම් සංස්කෘත කාව්යකයක් කර තිබේ. එම පොතේ සඳහන් වන්නේ නොයෙක් කථාන්තරයි. එහි සඳහන් කතාවක් නම් ලංකාවේ වාසය කළ “ශ්රි් මුක්තලතා ” නම් කුමරියගේ කතාවයි. මම සංස්කෘත “ කල්පලතා ” යන පොත නුදුටිමි. එහෙත් එම පොත අවුරුදු කීපයකට ප්රතථම කාලයාත්රාතකළ දඹදිව ප්ර සිද්ධ මන්ත්රීේවරයෙක් හා මහා පණ්ඩිතයෙක්ව විසූ රෝමේස් චන්ද්රාදත්තතුමා විසින් ඉංගිරිසි කවියට
310 ශ්රී ලංකා මාතා නඟා තිබේ. ඉතින් ලක්දිව විසූ මුක්තලතා කුමරිය සම්බන්ධ කතාවෙහි ලුහුඬු අදහස මෙසේය :- “ලංකාමේ රජතුමාට දූ කුමරියක් ලැබුනාය. ඒ කුමරිය උපන් දවසේ මුතු වැස්සක් වැස්ස බැවින් ඈට මුක්තලත්යයි නම් කරන ලදී. මේ කුමරිය රූපශ්රිැයෙන් යුක්තව වැඩි සොළොස් ඇවිරිද් වයසට පැමිණි කාලයේ දඹදිව සිට වෙළෙදාමට ආ වෙළෙඳ ජනයා එක් දිනක් රාජමාලිගාවට ඉතා දුර නොවූ ස්ථානයක ලැගුම්ගත්හ. ඔවුහු බෞද්ධයන් බැවින් රාත්රීත නින්දට යාමට පෙර “ ඉතිපිසො භගවා අරහං” යනාදී නවගුණ පාඨය සඤ්ජායනා කළහ. රජගෙදර ශ්රිග යහන් ගබඩාවක සැතපී සිටි මුක්තලතා කුමරියට මධ්ය ම රාත්රිරයෙහි කළ මිහිරි නාදය ඇසී ඒ කුමක්දැයි සෙවීමට කල්පනා වී පහන් වූ ඉක්මනින්ම මෙහෙකරුවන් යවා වෙළෙදුන් ගෙන්වා ඔවුන් ඊයේ රෑ සඤ්ජායනා කළේ කුමක්දැයි ඇසූ විට “ ශ්රීීමත් කුමරියනි, අපේ බුදුහාමුදුරුවන්ගේ ගුණ ප්රටකාශිත ගාථාව කීමු” යි කීහ. “ බුදුන්” යන නාමය ඇසූ මුක්තලතා කුමරිය ප්රී‍තියෙන් මූර්ඡාව නැවත සිහි ඉලව‍ාගෙන බුදුහාමුදුරුවන් සිටින දිශාවට දොහොත් මුදුන්දී වැඳ උන්වහන්සේට අගනා පුද පඬුරු සූදානම් කොට බුදුහාමුදුරුවන්ගෙන් වන්දනීය වස්තුවක් ඉල්වා ඒ වෙළෙදුන් අත පුද පඬුරු දඹදිවට යවන ලදී. වෙළෙන්දෝ වෙළෙදාම් බඩු විකුණා දඹදිවට ගොස් ඒ ගෙනගිය පූජා භාණ්ඩ බුදුහාමුදුරුවන්ට පුදා කුමරියගේ ශ්ර ද්ධා මහිමය සැලකළෝය. එවිට ඒ කුමරියගේ පුණ්යටමහිමහය දුටු බුදුරජාණන්වහන්සේ ඒ කුමරියට දෙන පිණිස තමන්වහන්සේගේ රූ සටහනද ආර්ය අෂ්ටාංගික මාර්ගය ප්රනකාශිත් ධර්ම කාණ්ඩයක්ද වෙළෙදුන්ට බාර කරන ලදී. ඉක්බිති වෙළෙන්දෝ නැවත ලක්දිවට පැමිණි විට රාජ කුමරියට ඒ පෙතික‍ඩත් ධර්ම හසුනත් දුන්හ. කුමරිය හා ලක්වැසි බොහෝ දෙනා ඒ බුද්ධ රූපය බලා මහත් ප්රීණතියට පැමිණියහ. ධර්ම හසුන් පතින් චතුරාර්ය සත්යබය අවබෝද කර ගත් රාජ කුමරිය සෝවාන් ඵලයට පැමිණ බුදුහාරමුදුරුවන්ගේ අනන්ත ගුණ වර්ණනා කොට තමා නිවන් මඟට පැමිණි බව වෙළෙදුන් අතම දන්වා යවන ලදී. ඉක්බිති වෙළෙඳ ජනයා දඹදියට ගිය පසු ජේතවනාරාමයට එළඹ බුදුන් වැද ලක්දිව කුමරියගේ කතා ප්රදවෘත්තිය සැලකළවිට අනඳ මහා ස්ථවීරයන් විසින් චරිතය දේශණා කරන ලදී. ඒ මෙසේය. “ රත්නවතී නමින් ප්ර සිද්ධව යටගිය දවස ශාක්යලරාජ ගෘහයක රෝහිකා නම් දාසියක් වූවාය. මේ දාසිය ශ්ර්ද්ධාසම්පන්නව නොයෙක් පින්කම් කළාය. ඈ එයින් මියගොස් බරණැස්නුවර ඉපද වැඩිවිය
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 311 පැමිණ එම නුවර මහා දන සිටානන්ට හාර්යා විය. මහධන සිටානන්ට දරුවන් නොමැතිව සිට ඔහු මිය ගියේය. ඉක්බිති රත්නවතී නම් ඔහුගේ බිරිඳ මහත් ධනසම්පත් තිබුන නමුත් කාමාලය දුරුකොට ඒ මහත් ධනකඳ පින්කම් කිරීමටම යෙදුවාය. අන්තිමේදී විශාල මුතුවැලක් සාදා එය මහා දාගැබකට පැළැන්දුවාය. මෙසේ කුසල් කොට මිය ගොස් ලක්දිව රජුට දාව මේ මුක්තලතා යන නාමයෙන් රජ කුමරිව ඉපද බුදුන් නොදැකමත් සෝවාන් වීයයි වදාරණලදී” යන මේ කතාව කල්පලතා නම් පොතෙන් ඉංගිරිසි කවියට නගා රෝමෙන් චන්ද්ර්දත්ත සී. අයි. ඊ. තුමා ප්ර සිද්ධකොට තිබේය” යි ජයසේකර කීවේය. මේ ඇසූ පොරෝලිස් අප්පුහාමි, ගුණතිලක අප්පුහාමි, විල්ප්රීඩ් සිල්වා සහ පද්මිණී, ඇගේ මව්, විජනායක හාමිනේ ආදී සෑම දෙනම මහත් ප්රී ත්යට පත්වූහ. මේ තරුණ ජයසේකර ඉතිහාසාදී තොරතුරු කොතරම් ඈතින්‍ සොයන කෙනෙක්දැයි පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිට ඔහු කෙරෙහි මහත් ඇල්මක් ඇතිවිය. ඉංගිරිසි කවියෙන් තිබෙන මෙම කතාන්තරය සිංහල කවියෙන් ලියා ගැනීමට පද්මිණීට මහත් අභිලාෂයක් ඇති වඋ ළඟ සිටි මෑණියක්ට කතාකොට “ අම්මේ ශ්රීි මුක්තලත්වගේ කතාව අපට සිංහල කවියට නඟා දෙන්නට ඒ මහත්මයාට කියනු මැනවයි කීවාය. බියට්රිස් පෙරේරා හාමිනේ ඉදිරියට අවුත් මහත්මයා කරුණාකර ඔය කී කතාව ඉංගිරිසි කවියෙන් සිංහල කවියට නඟා අපේ දුවනියට දෙන්ට සලස්වතොත් ලොකු උපකාරයකැයි කීයේය. ජයසේකර එවිට ගේ ඇතුල් පැත්ත බැලුවේය. තමා විසින් කලින් ප්ර්දර්ශන භූමියේදී දැක මහත් ප්රේතමයක් බැඳ තමාගේ භාර්යාකමට සලස්වාගැනීමට සිතා ඉන්නා පද්මිණී බව දැක මහත් තැතිගැම්මකට පත්ව “ මගේ මනදොල සපලවෙන්ට එනවාදැ”යි සිතා බියට්රිස් පෙරේරා හාමිනේගේ කීමට උත්තර දෙමින්. හොඳයි මම අපේ වැඩපලට ගිය හැටියේම එය කවිකර එවන්නෙමි. එය ඉංගිරිසි කවි 42 කින් යුතු පුංචි කතාවකි. මම එය හොඳට පිළියෙලකර එවන්නෙමි”යි කීය. පද්මිණිද තමාගේ අදහස පරිදි පොත ලැබේයයි සතුටක් ඇතිවූ නමුත් ඊට පෙර ජයසේකර ව දුටු බවක් ඈට මතක් තුබුණේ නැත. ජයසේකර වැදගත් පවුලක උගත් ළමයෙක් බව ගුණතිලක අප්පුහාමි විසින් පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිට හා ඔහුගේ පුතාටත් කීවේය. ඔව්හු ජයසේකර ගැන මහත් පැහැදීමකට පැමිණියෝය. ඉක්බිති මේ කතාබස් වලින් පසු සවස තේවතුරත් බී ජයසේකර හා ගුණතිලක අප්පුහාමිත් යන්ට පිටත්වූවිට ජයසේකරට ඈත නෑකමකින් කුඩම්මා වන දැනට පද්මිණීගේ ගුරුවරී මෙන් සිටින
312 ශ්රීත ලංකා මාතා විජයනායක හාමිනේ වත්තේ තාප්පයේ දොරටුව ළඟට අවුත් ජයසේකර දැන ඇදින ප්රීනතියෙන් ස්වල්ප වේලාවක් කතාකොට පද්මිණීට ලියුම එවන විධිය පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිගේ නියමය පරිද් ලියා දුන්නේය. විජයනායක හාමිනේ පද්මිණීගේ ගුරුවරීව සිටින බැවින් ජයසේකර ඈ ගැන ඇති කළ අදහස ඉෂ්ටවේයයි මහත් ප්රීටතියට පැමිණ දුම්බරට පිය හැටියේම ශ්රී මුක්ත ලතාවගේ චරිතය සම්බන්ධ ඉංග්රීටසි කවි 42 සිංහල කවියට පෙරලා පද්මිණී වෙත මෙසේ ලියමනකුත් සමඟ යවන ලදී.
06. පරිච්ඡේදය මේ
සමඟ ශ්රීප මුක්තලතාවගේ චරිතය අඩංගු ඉංගිරිස් කවි 42 ක් සිංහල නඟා එවමි. සිංහල භාෂාවේ අලංකාර වලට සමානවම වේ ඉංගිරිසි කවිවලින් අලංකාර යොදා තිබේ. එසේ වෙන්ට හේතුව කල්පලතා නම්වූ සංස්කෘත පුස්තකය ඒ භාෂාව හොඳින් උගත් රෝමේස් චන්ද්රුදත්ත තුමා කිසි වෙනසක් නොකොට ඉංගිරිසි කවියට නැඟීමයයි සිතමි. මා විසින් සිංහල කවියට නඟද්දී ඉංගිරිසි වචනාර්ථය මඳකුත් වෙනස් නොකෙළෙමි. ඉංගිරිසි කවියෙන් පිටත් එකම වචනයක්වත් නොයෙදීමි. කවි දෙකක පමණක් එලිසම වශයෙන් යොදනලද අකුරු කීපයක් අතිරික්ත වශයෙන් යොදන ලදී. නෝනා මහත්මයා මේ කවි 42 න් ප්රවයෝජනගන්නට සමර්ථවීනම් එය මුළු සිංහල සත්රිාවර්ගයාටම ගෞරවයක් බව කියමි. තවද මෙය ලැබුණු පසු එයින් යම් ප්රතයෝජනයක් ලැබුණොත් දන්වා එවූවොත් මැනවි.
මේ වගට, හිතකාමි ජෝන් ජයසේකර ශ්රීජ මුක්තලතා
උ දු ළ හෙළ තරඟ ලෙළ සොඳුරු කිරිසි ඳු ප හ ළ සොමි කැළුම් යුත් පුන් සදක බ ඳු වි ම ල තු නු සිරින් එක විලස සුර ල ඳු සි හ ළ දිව උපනි රජ කුමරියක් මු ඳු
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 313 යු තු වන පින්සිරින් මෙ කුමරි උපන් දි න මු තු වැසි වැස්සේය තුටු කර සව් සත න සි තු පිනවන මෙ රජ කුමරියට එ බැවි න මු තු ලතා කියා නම් කළහ සිය ද න සි රි ලක රජ විමන දිසි පහනෙව් ලක ලි පි රි සිදු මෙ රජ කුමරිගෙ තුනුසිරි සිය ලී දි රි නැණ සුගුණ සමඟින් වැඩෙමින් එක ලී පි රි වයසට පැමිණි වැජඹිණි ස‍ඳෙක තු ලී සු ප ස න් දඹදිවෙහමි සරසවි පුරෙහි දු ල වෙ ළෙ දු න් වෙළෙඳ බඩු ගෙන නැව් නැඟ එක ල ස යු රෙන් රුදුරු එතරව රටට සිංහ ල ඇ වි දි න් නැවතුනහ රජ වාසල අස ල මෙ වෙළෙඳු එදා රූ සැතපෙන්නට ගොසි න බු දු ර දු තුමා වදහල පසඟ සිල් ගෙ න ප ර සි දු අරහාදි නවයක් බුදුන් ගු න අ ම බ ඳු ගය පැවසුවෝ නොමඳ සතුටි න ය හ න තා එ රජ ගෙයි සිට සැප විල සා මු තු ල තා කුමරි මේ මිහිරි ගය අ සා ඇ දෙ නෙ තා නොලැබ නිදි එලි වූ විග සා වි ම ස තා වෙළෙදු තොරතුරු කිව් මෙලෙ සා අ ස න් රජ දියණියනි කන් යොමා සි ට බු දු න් ගේ ගුණය අපි කීවෙමු රස ට මෙ ති න් සම කෙනෙක් නැත අප බුදු රජු ට එ යි න් මුනි තුමා අගපති සව්සත ට සැ දැ හෙ න් යුතු ඒ රජ කුමරිය බුදුන් ය න අ ම ව න් බස අසා සතුටින් ඉපිළෙමි න වෙ සෙ සි න් රොමුත් ගතවිය සිරුර විගසි න කි ර ණි න් සඳ කෙ‍ඳෙව් විය රජ දූ උව න නු ඹ ප ත් නිල් වලා ගැබ ගුම් සවන ත මා වැ ද ග ත් මියුරඟන් විලසින් වෙමින් පෙ මා සි රි ම ත් රජ කුමරි තුටු කඳුලැලින් තෙ මා නැ ව ත ත් ඇසිය කවුරු ද බුදු රජ උතු මා
314 ශ්රීර ලංකා මාතා සැ දැ හැ යෙ න් සපි රි රජ කුමරිට වෙළෙ ඳු පි න ව මි න් එ ළඳ සිත වදනින් සුමු ඳු මෙ මු ළු තු න් ලොවග පත් පවර මුනි ස ඳු ගු ණ නො මි න් කීහ පානා ලෙස තරි ඳු
මෙ ලෙ සි න් බුදු ගුණය අසනා කුමරිය ට එ ත ම න් පෙරත් බව සිහිවිය පින් බල ට ම ර බු න් තිලෝගුරු හිමිසඳුට පි දු ම ට ව ඳි මි න් හසුන් පතකුත් දුනි වෙ‍ළෙඳුන ට
වෙ ළෙ ඳ ම් කර වෙළෙදු එ පතත් ගෙන යෙහෙ නී ම න ර ම් සිය රටට පැමිණියහ සතුටි නී න ර ද ම් සැරි බුදුන් වැඳ පසෙක සිටිමි නී ක ර පෙ ම් කුමරියගෙ එ හසුන පිදු බැති නි
ස සො බ න සිහළ දිව කුමරියගෙ පින් ස රු එ හ සු න යෙහෙන් දත් අප හිමි තිලෝ ගු රු කු ළු ණෙ න යුතුව පෑ මෙත මුළු තිලෝ ගු රු මෙ ලෙ සි න වදහලේ ඒ හසුනෙ තොරතු රු
“ ඔ බ සිහි කරන සත සසරින් ගැල වේ ය ඔ බ සිහි කරනහුගෙ බවැලුම් දුරු වේ ය ඔ බ මහ නැණින් සදහම් ලොව ඇති වේ ය ඔ බ හිමි දහම් රස මට අම රස වේ ය”
කු ම රි ගෙ සැදැහැයෙන් යුත් මෙ හසුන නර ඹා අ ම ත ග නිවන් සැප දුන් හිමි සඳ මහ බා ස ම වන තඹර මුවගින් හස කර සසො බා ත ම මහ මෙතින් කුමරිය වෙතට වන සු බා
සි ති ය ම් කළ නොහැකි විස්සම් දෙව් අව ද න ර ද ම් සැරී තිලෝ ගුරු හිමි තිලෝ බ ඳ සි ති ය ම් කඩක් අඳවා මුනිඳු රූ ලෙ ද ම න ර ම් සිහළ දිව කුමරියට දෙන ලෙ ද
වෙ ළෙ ඳු න් අතට දුන් සඳ ඔහු එපිළිගෙ න වෙ ළෙ ඳ න් බඩු පුරා නැව් නැඟ සහතුටි න බ සි මි න් ලක් දිවට රජ කුමරි දකිමි න එ හ සු න් පත දුන් හ මුනි පිළි රූ පෙනෙ න
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 315 කු ම රි ය සමඟ ලක් වැසි සත එ රුව බ ලා න ම ක ර හිසින් බැති යෙන් නොමඳ පුල පු ලා පෙ ම වන රන් පතක එම පිළිරුව තබ ලා ත ම තම ඇස බුදුන් දුටු ලෙස සතුටු වෙ ලා
එ ප තෙ හි ලියා තිබෙන අරි අටඟ ම ඟ එ ප තෙ හි පෙනෙන සමුදය නම් දහම් ම ඟ එ ප තෙ හි පෙනෙන සසරෙහි සැරිසරණ ව ඟ එ ප තෙ හි සත දුටහ කම් පල ලැබෙන ව ග
සු ප ස න් මෙ දම් පද දිසිවන හසුන් ප තේ ක සු නෙ න් ලියු අකුරෙව් බබළන දිමු තේ ර ස ව න් අමා තෙපුලෙන් මුනි පැවසු යු තේ මෙ ලෙ සි න් ඔවා බසකුත් තිබුනි අම යු තේ
“ ස ස ර දුකට පත්වී සිටිනා සතු නී දු රැ ර දමව් මෙහඳුරු වැස්ම විගසි නී රු දු ර සප් විසක් ම ය බව සැප නිති නී ස ත ර තුමන් අදහව් මොක් දත් නැණි නී”
දු ලා රජ කුමරි බුදු රුව සහ හසු න බ ලා සිය ඇසින් සැදැහෙන් ඉපිළෙමි න මු ලා දොසින් සසරෙහි ආලය වඩ න වෙ ලා ගන පැවැති කෙළෙසුන් සිඳ ලමි න
රු සි රෙ න් අග පත් ය සිරිමත් සුගත් ග ත සු ප ස න් උර තලය අත් යුවළ පැහැප ත කෙ ලෙ සු න් නැසූ බැවින් දිළි දිගු පුළුල් නෙ ත ස ත ති න් පිය වඩයි තුඟුගහණ දුටු ස ත
නි ස ග තුනු කැලුම් බබළන සුපිය ක රු ලො ව ග හිමි සවන් උපමා නැති ලොතු රු අ න ඟ පැහැ සැදෑ වෙල සුපැළදි සිව් රු දි ය ග විදුලි රැදි මහ මෙර වැනි සොඳු රු
ඉ රි ය ව් තමන් හික්මීමෙන් ම දන් ව න මු ළු ලෙ ව් ගුණ දහම් සොමිවතිනුගන් ව න ලො ව ස ව් සතට මෙත දක්වන නුවන් ව න එ බි ස ව් බුදු රුවින් මෙ කරුණු යෙහෙන් දැ න
316 ශ්රීෙ ලංකා මාතා දැ ව ටු න තුසර බිඳු හෙළමින් පත් අගි නි පු බු දි න මලක් විලසින් සුවඳින් ගිහ නි න ස මි න බව ඇළුම් කෙලෙසුන් ද සමඟි නි වැ ට හි න අරිය සත රජ කුමරිය යෙහෙ නී
මෙ හො ත ක් බාවනා කරනා කල කු රී බ ව අ ක් පෙනෙන දිව නෙත් ලදි ලෙස අසි රී නැ ති ම ක් පියසුවෙන් මුළු සිරුර ම ඩති රී ව ද න ක් උදන් පැවසී මෙලෙස සුමිහි රී
“ ගො ර ත ර පස් මරුන් බුන් මුනි තුමන් ඉ ත දු ර ත ර වැඩ සිටින මුත් හිමිහු දිය නෙ ත ර ත ස ර ටත් දහස් ගුණ සිත සතුටු වෙ ත ත ර ස ර පිළිරුවින් ඔබ මාහට පෙනෙ ත
ස ස ර සයුර එතරට පැමිණියෙමි ම ම රු දු ර කෙලෙස් සිඟ සිතෙකඟ කෙළෙමි ම ම ප ව ර මොක් අමා සැප පවතී ළඟ ම මෙ ව ර මට නොමැත බව ඇලය කිසි ම”
මෙ ලෙ සි න් පිය තෙපුල් පවසා එ රජ ල ඳු ස ම ගි න් මුතු මැණික් අගනා දේ පසි ඳු මු නි දු න් සඟුන් හට පුදනා මෙන් සුමු ඳු වෙ ළෙ දුන් අත යැවූ පුද පඬුරු සිත බ ඳු
වෙ ළෙ ඳු න් සයුර පසු කර නැව් නැගි ලා මු නි ඳු න් වැඩ වසන වෙහෙරට විසා ලා ව ඳි මි න් බුදුන් වැඳ දෙරණත වැටී ලා ප සෙ කි න් උන්නු එ පඬුරු සෙද පුදා ලා
සි රි ම ත් අප මුනිඳු වෙළෙදුන්ගෙ බස් අ සා තු ටු සි ත් වෙමින් වැඩ අන් සද පසැස් ලෙ සා ගු ණ ව ත් අනඳ මහ තෙරනිදු වැඳ සක සා එ ම මු ත් ලතාවගෙ පුවතය ඇසි වෙසෙ සා
පෙ ර එ ක් කලෙක සක කුල රාජ නිවසෙ ක දැ සි ය ක් “රෝහිකා” නම් පිව ගුණ අදි ක ක ළ නෙ ක් පිනින් විය දැන් ඈ රජ දුව ක පු ව ත ක් එහි පැවසැ මුනි රජ දුරැර සැ ක පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 317 ස සො බ න මේ දාසිය මිය ඉපද බරණැ ස ම හ ද න සිටාණන්හට බිරිඳ විය ස ස න ම කි න “රත්නවතී” වැජඹිණි සැප විල ස ස ත ති න පින් දහම් කරනා එම දැගැ ස
නො ල බා දරුත් මහ දන සිටු මළ බැවි නී ස සො බා රත්නවති තව පිනටම ඇලු නී දු ල බා මුතු එකතු කොට වැලට ගොතමි නී පො ළ ඹා සිත උතුම් දාගැබක පිදුවෙ නී
කු ස ලි න් එ ළඳ කළ ඒ ජාතියේ එ සේ රු සි රෙ න් අග පත් ව සිරිලකට අසදි සේ න ම කි න් “මුතුලතා” ඇසු සවන වන ර සේ සු ප ස න් රජ දුවක් වී උපනිය මෙලෙ සේ
සි ත මි න් සිටු බිරිඳ යයි ලත් දනය ගැ න නො ව මි න් උඩගු දාසිය මෙන් වැස නිති න බැ ති යෙ න් පින් කළෙන් ඒ ළඳ විදි ලෙසි න ම න මෙ න් රජ කුමරි වූ බවද දනු මැ න
ය මෙ ක් ලොව වසන කල ඔහු විසින් ක ළ හො ඳ ක් හෝ නරක ඇත්නම් සියලු ක ල සැ ක ක් නැතුව ලබනෙ ය එහි පල අප ල අ ම ක් බඳු බසෙකි අප මුනිදු වහහ ල
සු ද න න් දිවි නමැති කප්ලිය මන නඳ න ස ද හ ම් අමා සිලිලෙන් නිතර වැඩෙමි න හ ට ග ත් වමින් යස මල් උපනුපන් තැ න ම න ර ම් පල දෙවයි සම් සත සතුටු ව න
දු ද න න් දිවි නමැති විස වැල රුදුරු ව න වැ ඩෙ මි න් අදම් පොළොවෙහි මුල් පැතිරෙමි න දු ග ඳි න් යුතු මෙලෙව් කෙලෙසුන් මා නොමි න වෙ සෙ සි න් දුක් නමැති විස පල උපදව න
ති ර නැති මෙ අත් බැව ලත් සියලු සුදන නි ක ර දුරු නොම හළොත් පව් කම සහමුලි නි ස ර ණා සසර තොප හා කැටුය අවුදි නි ද ර ණ ට බැරි අනිටු පල ලැබෙති සතති නි
318 ශ්රී ලංකා මාතා න න් විසිතුරු කුසල් සම්සා මඩුළු යු ත පු න් පිරිසිදු විරිය මුල් ගුණ කඳ කඳ දිමු ත ම න සුදනන් වැඩෙන මෙත් සිලිලෙන් මහ ත පි න් කප්තුර අමා පලගන්වයි සත ත පද්මිණීට මේ කව් 42 ක ලැබී මහත් ප්රීදතියට පැමිණ සීයා හා මවුපියන් ඉදිරියේ මිහිරිලෙස කියෙව්වාය. ජයසේකරගේ මහත් දැනීම ගැන පොරෝලිස් අප්පුහාමි අතිශයින් ප්රීබතිවිය. පද්මිණීගේ ගුරුවරී වශයෙන් සිටින විජයනායක හාමිනේ තමාට ඤාතිවන කෙනෙක් බව නොකී නමුත් පද්මිණී සමඟ ඇතැම් විටක ඔහුගේ ගුණ වර්ණාවද කරන ලද හෙයිනුත් ඈ ඔහුගේ ශාස්ත්රතඥානය හා රූපශ්රීණයාව ගැනත් අතිශයින් ප්රේසන්න වූවාය. නමුත් මවුපියාදීනිට කීකරුව විළි බිය දෙක මහත් ආවරණයක් කරගෙන ඇතිදැඩිවෙන තරුණියන්ට තමාට රුචි පුරුෂයෙකු ගැන මවුපියාදීන් සමඟ වචනයක්වත් කතාකළ නොහැකි බැවින් පද්මිණීගේ හිතේ පමණක් ජයසේකර කෙරෙහි ප්රේහමයක් බැඳී පැවැත්තේය. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි වයස්ගත වූ බැවින් ස්වකීය මිනිබිරියගේ විවාහය දැකීමට මහත් ආශාවෙන් නොයෙක් උදවිය ලවා කරණ විමසවූ නමුත් කාරණා සියල්ලෙන්ම තබා දෙකකින්වත් තමන්ට සමාන කෙනෙක් සොයාගත නොහැකි වු බැවින් මහත් චිත්ත සන්තාපයට පැමිණ එක් සවස්භාගයක කල්පනා කරමින් සිටියේය. අප්පුහාමිගේ පුත්රය විල්ප්රසඩ් සිල්වා මහතා සත්කෝරළයේ වත්තක සිට ගෙදර ආවිට පියාණන් ශෝකයෙන් සිටිනු දැක ගෙදර යම්කිසි වැරුද්දක්දැයි කණගාටු සිතින් ගෙට ගොස් ස්වකීය හාමිනේගෙන් පියා අසතුටුව සිටින්ට කාරණය කිමෙක්දැයි ඇසුයේය. එවිට බියට්රිස් හාමිනේ ගෙදර කිසිම කතා බහක් නැති බවත් තාත්තා උදේ ගියාට පසු දැන් ටික වේලාවකට ප්ර ථම අවුත් කෝපි කෝප්පයක් බී හාන්සිවුනා මිස වෙන කිසි අමුත්තක් සිද්ධවුනේ නැති බවත් කීවාය. විල්ර්වේ ඩ් සිල්වා ඇඳුම් ඉවරකොට මූණ අතපය සෝදාගත් හැටියේම පියාණන් ළඟට විත් “තාත්තා කල්පනාවෙන් මෙන් ඉන්නවා පෙනෙනවා. අද පන්සලටවත් ගියේ නැද්දැ”යි ඇසුයේය. “ මට අද පන්සලට යන්ටත් බැරිවුනා ළමයා, උදේ සිට මිනිසුන් දෙතුන් දෙනෙක් ගැන කරුණු විමසීමට ගොස් අවුත් වෙසෙසව ඉඳිමි. මගේ ජීවිතය තිබියදී පද්මිණී සුදුසු කෙනෙකුට සරණපාවා දෙන්ට නොලැබීම මට මහත් කරදරයක්ව තිබේ. අපට උවමනා තරම් ධනය තිබේ. වංසය වශයෙන්ද අපි උසස්
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 319 දෙවැනි පංතියේ වෙමු. අපේ ළමයා උගත්කමින් හා රූපශ්රී්යෙන් ඉතාමත් උසස් සිංහල කාන්තාවකට සමානය. එසේ තිබියදීත් ඈ සරණකරදීමට සුදුසු කෙනෙක් සොයාගත නොහැකිව තිබෙන මේ කාලයේ සිංහල මිනිස්සු වන අප මහත් අමාරුවකට වැටී සිටින බව පෙනේ ය”යි. කීවාය විල්ප්ර ඩ් සිල්වා ඒ අසා තාත්තා හිතට කරදර ගන්නට කමක් නැහැ. අපේ ගිරිඋල්ලේ වත්ත ළඟ ඉඩමක් අයිතිකාර ගුණවර්ධන උන්නැහේ මගේ මිත්රියෙකි. ඔහු තද ක්රි ස්තියානි කාරයෙකි. නමුත් ඔහුට ඉතා පක්ෂපාතී සිල්වා අද්වකාත් මහතාට පද්මිණී කරණකරදීමට ඔහු කතා කර තිබේ. අද්වකාත් උන්නැහේ හොඳ උගතෙකි. ගාල්ලේ සිල්වා මුදියන්සේ රාළහාමිගේ පුතෙකි. පවුන් හැට හැත්තෑ දාහක දේපලත් තිබෙන කෙනෙකි” යි කියන කොටම පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි ඔළුව දිහාව බලා “අනේ ළමයා මමත් අද්වකාත්, දොස්තර, පෙරකදෝරු, මුදලි මුහන්දිරම් ආදී දහයක් පහළොවක් ගැනම විපරම්කළා. රුව ඇති අයත්, ඉංගිරිසි භාෂා හාස්ත්රක උගත්, ධනය ඇති අයත්, කුලවත් අයත් ඒ මම සෙවූ අය අතර සිටිති. නමුත් අපේ කුල ධර්ම දන්නා ඊට ගරු කරන පරසිරිත් ඔසයෙහි නොවැටුණු කෙනෙක් මට සොයන්නට බැරිවිය. උඹ කියන අද්වකාත් වැදගත් උගත් ධනවත් කෙනෙක් බව දැනගත්තා මිස ඔහු යුරෝපීය වෙශධාරී අද්ධාවත් ජාතික සිරිත්වලින් පරිබාහිරිවූ අඥානයෙක්ද කියා දන්නේ කව්ද? එසේ නම් පද්මිණීට ඔහු පාවාදීම මහත් අපරාධයකි. මගේ කල්පනාවට එදා ගුණතිලක අප්පුහාමි සමඟ මෙහාට පැමිණි ජයසේකර නමැති තරුණයා ඔහු මුළු සිතින්ම යුරෝපය වෙශධාරී අද්වකාත් වරුන්ට වඩා හෙඳයයි සිතමි. ඒ ළමයාට අඩුව තිබෙන්නේ ධනය පමණක් බව සිතමි. අනිත් කරුණු ඔහුට සම්පූර්ණ නම් අප සන්තක ධනය දුනානාම ගුණ ධර්මයෙහි පිහිටි ඥානවන්ත ඒ ළමයාට මේ ධනය තුන්හතර ගුණයක් දියුණුකරගෙන ජාතියටත් ආගමටත් රටටත් ප්රනයෝජනවත් කෙනෙක්ව සිටිය හැක්කේය”යි කීයේය. මේ කතාව අසා උන් විල්ප්ර්ඩ් සිල්වා මහතාට කිසිත් කියාගත නොහැකිව තුෂ්ණිම්භූත වූ නමුත් පද්මිණීගේ මාමා කෙනෙක් වන ලොයිඩ් පෙරේරා මහත්මයා ඉදිරියට අවුතු ‘මාමන්ඩි මට සමාවෙන්න. ධනයෙන් හා ප්රේසිද්ධියෙන් යුතු අපට වුවමාන ලංකාවේ ප්ර සිද්ධ නිලධාරියෙක් හෝ ධනවතෙකි. ඒ මිස ඔය ජයසේකර වැනි අප්රේසිද්ධ මිනිහෙකු අපට සෑහේ”යි කීයේය. එවිට අප්පුහාමි ඔහුගේ අඥානකම් ගැන සිතමින් “ අනේ ළමයා, නුඹලාගේ පටු ඉගෙනීම වාගේම ඥානයත්
320 ශ්රීය ලංකා මාතා ඉතා පටු බව අප වැන්නන් ඉදිරියේ කියන්ට කමක් නැහැ. ස්වකීය කුලචාරිත්ර හා ආගම ධර්මය නොදත් ස්වජාතියෙන් සිතින්ම වෙනස් නොවී සිටිය නොහැකි මනුෂ්යායාගේ ධනයත් උගත්කමත් යන දෙකම සුනඛයාගේ පසු පාර්ශවයේ බැඳී මිය මෙන් ගර්හිතයි. නොබෝදා ලක්දිව සිට මැරීගිය ධනවතුන් දෙන බලමු. එක මනුෂ්ය යෙක් නෛර්යානිකවූ බෞද්ධාගම අදහමින් සිටියදී හදිසියෙන් ධනවත් වූ හැටියේම වඩා උසස්වීමට හා ප්රගමාණයට වඩා හිතටගෙන ආගමත් චාරිත්රූත් යනාදී සියල්ලක් අත්හැර දූදරු ඤාතිමත්රාතදීන් ඒ මුළාවේ යොදාගත්තා. අන්තිමේදී පරලොව ලබන දුර්විපාක අහකින් තිබියදී මෙලොව අපකීර්තියටත් අප්රතශංසාවටත් දුකටත් භාජනව සිට මැරී ගියේය. ඉංගිරිසි ආණුඩුව අ‍ාරම්භවවාට පසු එසේ නොමඟ ගිය සිංහලයන්ගේ හා ලක්වැස්සන්ගේ ගණන සුලු පටු නොවේ. ස්වජාතිය කෙරෙහි ප්රේලමයක් නැති, කුලචාරිත්රන නොදත්, උසස් ආගම ධර්ම හා උසස් ශාස්ත්රත නොදත් ධනවතාටත් නිලතල දරන්නාටත් ආත්ම ගෞරවයක් නැත්තේය. ආත්ම ගෞරවයක් නැති තැනැත්තා මිරිඟුදිය වැනි බොරු නම්බුවටත් ලොකුය කියන අයවලුන්ගේ සතුට ලැබීමටත් ආධාරවන ඉතාම නීච ක්රිතයාවක් පවාකරයි. එක්තරා ධනවතෙක් පිරිසකට සංග්රිහයක්කර ඔවුන් නිසා ප්රකශංසාවක් ලබා ගැනීමට සිතා ළපටි වස්සන් කීප දිනක් නිරාහාරයේ තබ්බා නැවත යහමින් කිරි පොවා ඒ වස්සන් පණපිටින් උණුවතුරේ දමා රත්කොට බඩේ තිබුණු කිරි කැටිවූ පසු බඩ පලා එයින් “කෑමක්” සාදා පිළිගැන්වූ බව නුඹලා නෑසූහුද? මෙබඳු දරුණු ක්රිකයා ආත්මයට ආදරයක් ඇති කිසිවෙකුට කළ නොහැකියි. සිංහල මිනිසුන්ගේ ආත්මගෞරවය ආරක්ෂාවීමට ස්වකීය ආගම කෙරෙහි ගෞරවයක්ද පැවතිය යුතුය. එපමණකුත් නොව රටේ ඉතිහාසයත් ස්වකීය භාෂාවත් ස්වකීය ධර්ම ශාස්ත්රීයත් ඉතා හොඳින් දත් හොඳ දෙමව්පියන් හෝ ගුරු ආශ්රායේ හැදුණු කෙනෙක්විය යුතුයි. එසේ නොවන අය ලෞකික ගෞරවයකට නොහොත් පංචේන්ද්රියයන් පිනවීමකට ඉතා පහත් නීචවූ ආත්මයට ගෞරව ගෙනදෙන ක්රිනයාද කරන්නේය. එබඳු ජාතීන්ට ධනය අධිකවූ විට ඔවුන්ගේ අධර්මවාදිකම ඉතාමත්ම අධිකවෙයි. එනිසා පද්මිණී මා ජීවත්ව සිටියදී විවාහකර දෙන්ට ලැබුණොත් දෙන්නේ ස්වජාති ධර්මයෙහි පිහිට සර්වඥ ධර්මය හසළාවූ ගුණවත් අයකුටමයි. උසස් මත් ප්ර සිද්ධකමත් ගුනධර්මයෙන් තොරව නැති බව හොඳින් සලකාපල්ලා”යි කියා පොරෝලිස් අප්පුහාමි මූණ අතපය සෝදාගැනීමට ගියේය. ලොයිඩ් පෙරේරා දුර්මුඛව යන්ට
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 321 ගියේය. මේ කතාබස් කුස්සිය පැත්තෙන් අසාගෙන සිටි බියට්රිස් හාමිනේ හා පද්මිණීත් විජයනායක හාමිනේත් මහත් සතුටට පත්වූහ. ලංසි තාලෙට හෝ යුරෝපිය තාලෙට ඇතිදැඩිවූ පුරුෂයන්ටත් වඩා ස්ත්රීවන්ට ජාතිය හා ගුණධර්ම එපාවීම සිරිතකි. නමුත් ළපටි කාලයේ පටන් ස්වකීය සිරිත් විරිත් හා නිර්මල බෞද්ධාගමත් දැන ඒවූ පරිදි පිළිපදින බියට්රිස් හාමිනේ හා දුවනියත් විජයනායක හාමිනෙත් පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහිමිගේ අදහසට අතිශයින් සතුටුවූ බව පෙනේ. පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමි රාත්රීත ආහිර අනුභව කළ පසු ස්වකීය ලේලියට කතාකොට ජයසේකරට එන්ට කියා ලියමනක් ලියාපනැනැයි කීයේය. බියට්රිස් හාමිනේද එසේ කරන්නට පොරොන්දු වී පසුදින උදේ ජයසේකරට යම්කිසි උවමනාවක් නිසා කොළඹ අවුත් යන මෙන් ඉල්ලා ලියුමක් යැව්වාය. ජයසේකරට මේ ලියමන මහත් පුදුමයක් මෙන් වැටහී ලබන සඳුදා එන්නෙමියි කියා ඒ බදාදා බියට්රිස් හාමිනේට උත්තර යැව්වේය. 07. පර්ච්ඡේදය වි ල්ප්රේඩ් සිල්වා මහතාගේ මිත්රමයා වන ගුණවර්ධන මහතා සිල්වා අද්වකාත් මහතාට පද්මිණී සරණකර දීමට කතාබස්කර ගැනීමට සඳුදා උදේ පැමිණියේය. ගුණවර්ධන පැමිණෙන විට පොරෝලිස් අප්පුහාමි හා පුත්ර් විල්ප්රේඩ් ආදී කවුරුත් වුන්හ. ඔහු ආ හැටියේම කටයුතු සංග්ර්හ කොට දවල් බත් අනුභවකොට යන්ට ඉල්ලූ බැවින් කතාකරමින් කාලය ගත කෙළේය. බියට්රිස් හාමිනේගේ ආරාධනා පරිදි ජෝන් ජයසේකර දුම්බරින් කළුතරට අවුත් එහි සිට දුම්රියෙන් කොළඹට පැමිණ පොරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිගේ නිවසට පැමිණියේය. ඔහුගේ පැමිණීම ගැන අතිශයින් සතුටුව වාඩිවෙන්ට සලස්වා සුවඳුක් අසා ප්රී්ති වූහ. මෙසේ මොවුහු එක්ව සිටින අතර පොරෝලිස් අප්පුහාමි ගුණවර්ධනය කතා කොට දැන් මෙහි පැමිණියේ සිල්වා අද්වකාත් මහතා සම්බන්ධ කරුණු කියන්නටයි මම සිතමි. ඉතින් උන්නැහේ ගැන මට පළමුවෙන්ම දැනගන්ට ඕනෑ උන්නැහේගේ ආගමයි. උන්නැහේ කවර ආගම ධර්මයක පිහිටියෙක්යැයි කියන්ට පුළුවන්ද ? “උන්නැහේ නමින් නම් ක්රිමස්තියානි කාරයෙක් බව දන්නේ නැද්ද ? අප්පුහාමි මේ කාලේ බොහෝ නීතිඥ වරුන්ගේ ආගම මුදල් ආගම බව “ කියමින් ගුණවර්ධන සිනාසුනේය. එවිට අප්පුහාමි “ හොඳයි සිල්වා
322 ශ්රීත ලංකා මාතා මහත්මයාගේ ප්ර්ධාන ආගම ‘කාසි ආගම’ නමුත් මහත්මහාගේ ආගම කුමක්දැයි” යි ඇසීය. ගුණවර්ධන මහත්මයා එකපාරටම “ මම එංගලන්ත සභාවේ ක්රිපස්තියානි කාරයෙක්මි. ලෝකය සීලාචාර කළ මුළු ලෝකයටත් අපේ ලංකාවටත් වැඩ සාදා දුන් එකම ආගම ක්රිිස්තියානියයි. මුළු ලෝකයේ බල සම්පන්න ජාතීන් විසින් අද සදාකාලික සර්වබලධාරී මහොත්තම දෙවියන්වහස්නේ අදහන - අවංකව අදහන කෙනෙක් වීම ගැන මම ප්රීයතිවෙමි”යි කීවේය. ආගම ඇසූ පමණින් මෙතරම් හුඟක් ආගමේ විස්තර කීම ගැන ඒ අසැවුන් සියල්ලෝම පුදුම වූහ. අප්පුහාමිට බයිබලේ ගැන වැඩි දැනීමක් නැති නිසාත් ජෝන් ජයසේකරගේ දැනීම විමසාගන්ට කදිම ප්රීස්තාවක් පැමිණි නිසාත් “ ජයසේකර මහත්මයා අතින් ගුණවර්ධන මහතාත්මයා ඉතින් ගුණවර්ධන මහතාත් සමඟ මිත්ර්යන් වශයෙන් ටිකක් කතාකරන්ට කැමතිදැ”යි ඇසුයේය. තමාගේ හිතටද මහත් අමාරුවෙන් සිටි ජයසේකර ඉතාමත් සතුටුව ගුණවර්ධන මහතා මාත් සමඟ “ ලෝකයාටත් ලංකාවටත් වැඩ සාදා දුන්” ආගම ගැන කතාකරන්ට සතුටුදැයි ඇසූවිට තමා ඉතා උගතෙකැයිද තමාගේ ආගමට වඩා හොඳ එකක් නැතැයිද සිතු ගුණවර්ධන ද එකපාරටම සතුටු විය. ජයසේකර - මහත්මයා ක්රිටස්තියානිකාරයෙක් වූයේ මවුපිය දෙදෙනා ක්රිකස්තියාන් නිසාද නැතහොත් ඒ ආගම හොඳින්දැන ඉගෙන ගෙනද? ගුණවර්ධන - මගේ මව්පියොත් ක්රිතස්තියානිකාරයෝයි. මමත් බයිබලය හොඳහැටි කියවා බලා ඉගෙන ගතිමි. ජයසේකර - මහත්මයා බයිබලය ඉගෙන ගත් කෙනෙක් නම් කිසි කලක ක්රිකස්තියානිය නිසා ලෝකය සීලාචාරකමක්වත් දියුණුවක්වත් ඇතිවුනු බව කියන්නේ නැහැ. ගුණවර්ධය- ඇයි එහෙම කියන්නේ. අනිත් ලෝකය අහකින් තබා අපේ මේ කුඩා ලංකාව මෙතරම් දියුණුවුණේ ක්රි ස්තියානිය නිසා නොවේද ? ඉස්සර සිංහල මිනිස්සු දනෙන් උඩ රෙදි පැළඳගෙන කොල පැල්වල වාසයකළ පිරිසකි. රටේ මහ මාවතක්, උයනක්, මාලිගාවක්, අලංකාර දෙයක් තිබුණාද ? දැන්වාගේ සැප සහසුවක්වත් මිනිසුන්ගේ සීලාචාරකමවත් තිබුණාද ? දැන් මේ තිබෙන සියලුම යසඉසුරු ඇතිවුනේ ක්රිණස්තියාන් මෙහාට පැමුණුනාට පස්සේ නොවේද ?
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 323 ජයසේකර - බොහොම හොඳයි. මහත්මයා ලංකාවේ තොරතුරු කොයි කාලේ සිට දන්නා කෙනෙක්ද ? ක්රි ස්තුස්වහන්සේ බැත්ලෙහෙමේ ගවගාලේ උපදින කාලේ භාතිය තිස්ස රජතුමා රුවන්මැලි චෛත්යනයට කළ පුදුම මල් පූජාව ගැන දන්නෙහිද ? ක්රි‍ස්තුස්වහන්සේ උපදින්ට ප්රනථම අනුරාධපුරයේ පමණක් සත්මහල් නවමහල් ප්රාරසාද සත්ලක්ෂයක් තුබුණු බව දන්නෙහිද ? අනුරාධපුරයෙන් ගෙයි වහලට නැගුණු කුකුළා මාගමට යනතුරු ගෙවල් උඩින්ම යාමට ඒකාබද්ධකොට සාදා තුබුණු වීදි ගැන දන්නෙහිද ? දිව්ය්ලෝකයෙන් සැලැස්ම (ප්ලෑන්) ගෙනවුත් සිංහලයන් විසින් කාමර 900 ක් ඇති නවමහල් ප්රාොසාදයක් තැනූ බව දන්නෙහිද ? ක්රිතස්තුස්වහන්සේ ගේ ආගම ගලිලයෙන් පිට යන්ට ප්රනථම සිංහලයන් ගල් හාරා විචිත්රු කැටයම් වැඩ ඇති විහාර කරවූ බව දන්නෙහිද ? ඉංගිරිසින් ඇඟ සායම් කරන කාලයේ සිංහලයන් කොස්යෙදය පටවස්ත්රර ඇන්ද බව දන්නෙහිද ? ඉංගිරිසි ජනයා ගණින්ට නොදත් කාලේ සිංහලයන් වේද, වේදාංග, වෛද්යණ, ජ්යොනතිශ්, නක්ෂත්රත, ව්යාලකරණ, තර්ක, භාෂා, ඡන්දස් ආදී ශාස්ත්ර්ත් ඛණිජ, සූත්ර් (ඉංපිනේරු) ශිල්ප ආදී ශිල්පත් ආකාශ ගමන. මනෝ වශීකරණ ආදී ? මේ කිසිත් නොදත තමුසේ සිංහල මිනිස්සු දනින් උඩ රෙදි ඇන්ද බවත් රටේ මංමාවත් ගෙවල් දොරවල් ආදිය නොතිබුණු බවත් කීවාට අපට කේන්තියක් නැත. නමුත් මෙහි ඇත්තක් තිබේ. එනම් ක්රිනස්තියාන් ආගම ලක්දිවට ගෙනා නිසා දිව්යෙ කුමාර ලීලාවෙන් විසූ සිංහල ජනයා අමුඩයෝය, දනින් උඩ රෙදි අඳින්නෝව, බොරුකාරයෝව. අලසයෝව, බේබද්දෝව. අසරණයෝව, අපරාධකාරයෝව, කුලීකාරයෝව, අඥානයෝව සිටිති. ඒක නම් සත්යකයකි. ගුණවර්ධන - ඇයි එමෙහම කියන්නේ, මහත්මයාට ඒ බව ඔප්පු කරන්නට පුළුවන්ද ? ජයසේකර - සත්තකටම පුළුවනි. අපේ මහාවංශ, ථූපවංශ, දඨාවංශ, බෝධිවංශ, අත්තනගලුවංශ, නිකාය සංග්රනහ
324 ශ්රීව ලංකා මාතා
රාජත්නාකාර, සද්ධර්මාලංකාර, සද්ධර්ම රත්නාකර, පූජාවලී ආදී පොත් පැත්තකින් තබා පෝල් පීරිස්මහතාගේ ඉතිහාස පොතුන්, බෝල්ඩියස්, මාර්ෂල්, ඇමර්සන් ටැනැන්ට්ස් ආදීන් ලියූ ඉංගිරිසි පොතුන් බලන්න. ක්රිනස්තියානිය ලක්දිවට ගෙන ආ පරංගිත්, ඔවුන්ට පසු ඕලන්දයොත් ලක්දිව විනාශ කළහ, වෙහෙර, විහාර, පන්සල්, මාලිගාවල්, මංමාවත් උසස් මිනිසුන් ආදී සියල්ලක් අවුරුදු තුන්සියයක් මුවුල්ලේ ඔවුහු විනාශ කළහ. ඉක්බිති ඉංගිරිසින් ලක්දිවට පැමිණි කළ කී දේ මා නොකීවාට මහත්මයා දන්නෙහිය. නමුත් ක්රිනස්තියාන්ය දියුණු කිරීමේ මෝඩ කලපනාව උසස් ශාස්ත්රණ ඉගෙනීම නිසා ක්රිමයෙන් යුරෝපීය මිනිසුන්ට එපාවුණු බැවින් මෑතකාලයේ ඉංගිරිසි ආණ්ඩුව ධන වරධනය කරන පිළිවෙලවල් යෙදූ බැවිනුත් පරංගි ඕලන්දාදීන්ට වඩා නිදහස් සාධාරණ ආණ්ඩු ක්රබමයක් රටේ ඇතිකළ බැවිනුත් මහත්මයාලා අපි ටික දෙනෙක් කලිසම් කෝට් ඇඳගෙන සිටිමු. මරබයෙන් අඥාන අන්ධකාරයේ ගැලී සිටි අපේ පළමුවැනි මුතතලාට නොහොත් දෙවැනි මුතතලාට අපි අමුඩයෝයයි කියමු. මේ කාලයේ පවතින සාධාරණ ආණ්ඩුව තිබියදීත් ඒ පරණ ක්රිේස්තියානි කාරයන්ගෙන් හා දැන් ඉන්නා ක්රිේස්තියානිකාරයන්ගෙනුත් බෝවුණු මත්පැන්වීම හා වංචා ප්රියෝග ආදී තක්කඩිකම් නිසා ලක්දිව සෙනඟගෙන් සියේට 75 ක් පමණ තවමත් අමුඩයෝය, බේබද්දෝය, තක්කඩියෝය, අසරණයෝය, අඥානයෝයයි කිවහැක. ඉතින් ක්රි ස්තියානි නිසා අප රටට වූ හරිය ඔහොම නමුත් ලෝකයට සිද්ධවූ දේ එයිටත් වඩා භයානකය. “ශ්රතද්ධ යුද්ධයේදී” මරුමුවට පත්කළ කෝටිගණන් සෙනඟ පැත්තකින් තබා “ඉන්කුවිසිෂන්” කොට යුරෝපයේ පමණක් පණපිටින් ගිනිතබා මැරුවාවුද සිටුවා පස්ගැසුවාවූද සෙනඟ ගේ ගණන විසි කෝටියකට අධික වෙයි. තවත් ඕවායේ විස්තර කීවොත් තමුසේට අමාරුවෙයි.
ගුණවර්ධන- එහෙම කියන්ට එපා. එංගලන්ත ජර්මනි ආදී රටවල දැනුත් ක්රිරස්තියානිය පවතිනවා. සියලු රටවල් සීලාචාර
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 325
කරන්නට යන්නේ ක්රිකස්තියානි මිෂනාරිවරු ?
ජයසේකර - බොහොම හරි, දැනුත් යුරෝපීය දියුණුයි. ඒ ක්රිිස්තියානිය නිසා නොව පෙරදිග පැවත යටපත්ව ගොස් තුබුණු ශිල්ප කර්මාන්ත නැවත උපදවාගෙන ඒ මගින් දියුණුවෙනවා. ක්රිාස්තියානි බලය නැතිකොට ශාස්ත්රලබලය දියුණුවූ නිසා ඇතිවුණු යසඉසුරු දැන් ක්රියස්තියානිය නිසා ඇතිවුනායයි කීමට රැවටෙන්නේ අන්ධ භක්තිකයෝ පමණකි. ප්රටන්සයත් පෘතුගාලයත් ලෝකයම ක්රිඅස්තියානි කරන්ට උත්සාහකළ රටවල් දෙකකි. නමුත් අන්තිමේදී ඒ දෙරටම පහළ යන්නේ ක්රි්ස්තියානි ආගමේ බලය අධික නිසා බව අගත් මන්ත්රීෙවරුන්ට වැටහී වහාම ඒ රටවල ක්රිකස්තියානිය දුරුවලකළායින් පසු දැන් ඒ රටවලුත් දියුණු වී තිබේ. ඇත්තෙන්ම මහත්මයා බයිබලය කියෙව් කෙනෙක්ද?
ගුණවර්ධන - ඔවු, මම බයිබලය හොදින් ඉගෙන ගත්තෙමි. දැනුත් නිතරම කියවමි.
ජයසේකර - මහත්මයා අන්ධ ( බොරු) විශ්වාසයේ පිහිටි කෙනෙකි.
ගුණවර්ධන - මහත්මයාගේ ඒ කීමේ තේරුම මොකද ?
ජයසේකර - යමක් යම් කෙනෙක් තමාටම යුක්ති වශයෙන් නොවැටහී කරන විශ්වාස මාත්රමය අඥාන සිතිවිලි මාත්රදයකි.
ගුණවර්ධන - මම දෙවියන් වහන්සේ විශ්ලවාස කරමි. ඒකට අඥාන සිතිවිල්ලය කියාද මහත්මයා කියන්නේ?
ජයසේකර - ඔව්, කොයි විශ්වාසයත් අඥාන සිතිවිලි මාත්රියයි. Belief is an idle fancy.
ගුණවර්ධන - මහත්මයා වෙහත් බුද්ධාගම් කාරයා කිසිත් විශ්වාස කරන්නේ නැද්ද ?
ජයසේකර - සත්තකටම බුදුරජාණන් වහන්සේ සර්වඥ නිසා විශ්වාස කිරීම මොඩය‍ාගේ අඥාන සිතිවිලි මාත්රරය පමණක් බව දත් හෙයින් කිසිවෙක් කිසිවකුට විශ්වාස කරන්ට එපායයි අපට අවවාද කර තිබේ. ඉන් නිසා බුද්ධාගම්කාරයා ප්රවඥා ඇසට නොපෙනෙන කිසිවක් පිළි නොගනී. විශ්වාසයක් කොයි විධියකින්වත් ඥානයට ගොචර නොවේ. විශ්වාසය
326 ශ්රීො ලංකා මාතා මොකුත් නොදත් අමනයෙකුගේ ක්රිීයාවකි. ( පොරෝලිස් අප්පුහාමි ටිකක් දුරවබෝධව මෙසේ අසයි. ආ මහත්මයා විශ්වාසය එසේම අඥානකම බව මට තේරුනා මදි. එහි තේරුම මොකදැයි ඇසුයේය.) ජයසේකර - ඔන්න දැන් අප්පුහාමි රුපියල් දහයේ නොට්ටුව දී සියේද එකකැයි කීවායයි සිතමු. ඉතින් රුපියල් සීයේත් 10 යේත් වෙනසක් නොදත් වනචර ස්ත්රි.යක් අප්පුහාමිගේ කීම විශ්වාස කොට ඒක ගෙනයන්ට පුළුවන. නමුත් මට දුන්නොත් මම එය විශ්වාස කරනවා වෙනුවට හැබැද බොරුද කියා ඇසින්ම බලා දැනගනිමි. ඥාන ඇසින් බලාගත නොහැකි වනචර ස්ත්රීන අන්ධ විශ්වාසයේ පිහිටුවා සතුටුවන නමුත් පවුන් නෝට්ටු අඳුනන මට අප්පුහාමි කී බොරු කතාව කොහොම විශ්වාස කරන්ට හැකිද? ඇත්තක් විශ්වාස නොකළාට සැමවේලේම ඒක විමසා බලාගත හැක. ගණන් දන්නා මිනිහෙකුට එකත් දෙකත් තුන බව විශ්වාස නොකළාට හැබෑ බව තේ‍රේ. නමුත් වනචර අඥණයකුට උගත් මිනිහෙක් එකත් දෙකත් හතරයි කීවිට විශ්වාසයක් ඇතිවේ. මක්නිසාද තමා නොදන්නා හෙයිනුත් දන්නා කෙනෙකුයි සිතා සිටින අයෙක් කී හෙයිනුත්ය. අප්පුහාමිට කාරණය තේරුණාද ? ( ඔව් ඔව් මට හොඳට තේරුනා කියන්න මහත්මයාගේ කතාව කියා පොරෝලිස් අප්පුහාමි නිශ්ශබ්ද විය.) ගුණවර්ධන - මහත්මයා බයිබලය කියවා තිබේද ? ජයසේකර - ඔව් සත්තකටම බයිබලය මුල සිට අගටත් අග සිට මුලටත් අනුලෝම ප්රිතිලෝම වශයෙන් මම කියෙව්වෙමි. බයිබලය කියවන්ට එහි ඇති නිස්සාර භාවය වැටහේ. ගුණවර්ධන - ඇයි එහෙම කියන්නේ. මුළු ලෝකයේ තිබෙන ශ්රේටෂ්ඨ පොත, උතුම් පොත. ජයසේකර - ඔව් ශ්රේතෂ්ඨ, උතුම්, දේව යනාදී ගුණ වචන බයිබලයට යොදා ගත්තාට කාගේත් තහනමක්ද? නමුත් බයිබලය හරි හැටියට යමෙක් කියෙව්වොත් බයිබලේ පෙනෙන දෙවියන්ගේ අසම්පූර්ණකමක් එහි තිබෙන අශාස්ත්රීිය පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 327 බොරුත්, එහි මනුෂ්ය්යාගේ සමානාත්මතා ධර්මයට ඇති බාධාත්, නක්ෂත්රෂ ගණිත මිණිතාදී ශාස්ත්ර වලට විරුද්ධවාදී කතාත්, එය ලිව් කර්තෘගේ තොරතුරත් යනාදිය ඉතා හොඳින් අවබෝධ වෙනවා ඇතැයි කීවේය. එම් කතාව කාරණාකොට ගෙන දවල් 11.30 වූ බැවින් දාවල් බතට සියලු දෙනාම සූදානම් බත් අනුභව කළහ. ඉක්බිති භක්තිවන්ත ක්රිදස්තියානිකාරයෙක් වූ නමුත් ජෝන් ජයසේකරගේ විචිත්ර කතාවෙහි ප්ර සන්න වූ ගුණවර්ධන මහතා ක්රිවස්තියානියේ ඇති පරස්පර විරෝධීවූ අශාස්ත්රී්ය දේ ඇසීමට සතුටු බව කී හෙයින් ජයසේකරගේ කතාව නැවතත් පටන් ගත්තේය. ආගම සම්බන්ධව යම්කිසි විනිශ්චයක් කරගත හැක්කේ අවංකව ආගමක් උවමනාවූ නොයෙක් ආගම් සම්බන්ධ අපක්ෂපාත ව කරුණු පරීක්ෂා කළාවූ එක ආගමක් කෙරෙහිවත් අන්ධවූ දැඩි භක්තියක් නැත්තාවූ උසස් ශාස්ත්රූ පුරුදු කළාවූ කෙනෙකුට පමණකි. මහත්මයා ක්රිසස්තියානි ආගම අදහන්නේ මව්පියන්ගේ පරම්පරා වශයෙනුත් කිසිම හොඳ නරකක් විමසාගත නොහැකි කාලේ පටන් භක්තිවන්තව අදහාගත එන නිසාත්ය. ඒ ආගමෙන් පිට යමක් සත්යමදැයි පරීක්ෂාකිරීම හෙවත් දෙවියන්වහන්සේ ගැන ටික වේලාවකටවත් සැක කිරීම ආගමේ තහනම් බැවින් මහත්මයාට කොයි විධියකින්වත් මහත්මයාගේ රෝමානු කතොලික විභක්තිය පහකරන්ට බැරිය. එහෙත් අපේ බුද්ධාගම එසේ නොවේ. බුදුරජාණන් වහන්සේ තමන් වහන්සේගේ ධර්මයටම අදහයන්නටයයි කිසි තැනක නියමකර නැත. “පරම්පරාගත ආ නිසාවත්, පොත පතේ තිබෙන නිසාවත්, උගත් මිනිසුන් විසින් අදහන නිසාවත්, මෙලොව වශයෙන් යම්කිසි ලාභ ප්ර්යෝජන නිසාවත් යම්කිසි ආගමක් පිළිගැනීම යුතු නැති බවත් යුක්තායුක්ත වශයෙන් කරුණු විමසා ඥානයෙන් අපක්ෂපාතව විමසා බලා තමාගේ හිතට වෙහත් නිදහස්වූ ඥානයට අවංකව සත්ය් ලෙස වැටහෙන දේ පමණක් පිළිගත යුතුය” යි අපේ බුදුරජාණන් වහන්සේ නියමකර තිබේ. බොරු මැණික් වෙළෙනදත් හැබෑ මැණික් වෙළෙන්දත් අපි ඉදිරියට ගනිමු. බොරු මැණික් වෙළෙන්දා ළඟ සායම් පොවන ලද නොයෙක් ප්රමමාණයේ වීදුරු කැබැල් තිබේ. රතු කැටයක් ගන්ට වුවමනා කෙනෙක් ඔහුට සම්මුඛ වුනොත් රක්තවර්ණය පොවන ලද මනාලෙස කැපූ ඔහුගේ වීදුරු කැබැල්ල රෙදි කඩක තබා මැණික් වුවමනා අය අතටදී
328 ශ්රීම ලංකා මාතා
මේ ඉතාමත් හොඳ මැණිකකි. මෙය වැඩිපුර අතපතගාන්ටත් නරකය. එසේ කළොත් මෙහි ඔපය අඩුවෙන්ට පුළුවනැයි කියයි. ඉතින් මැණික් පරීක්ෂා කිරීමට නොදත් ඔහු වෙළෙන්දාගේ කීමම “විශ්වාස” කරගෙන මැණිකයයි වීදුරු කැබැල්ල මිලදී රැගෙන එය ආභරණයක සවිකර ගෙන පළදී. එහෙත් මැණික් පරීක්ෂා කිරීමට දත් ඤාණවන්ත මිනිසකු ළඟට ඒ බොරු මැණික් වෙළෙන්දා පැමිණි හැටියේම ඔහුට දැනගන්ට ලැබේ. මැණිකක් අතපත ගෑවාටවත් හණගලක ගෑවාටවත් එහි වර්ණයෙහි දීප්තිය වෙනස් නොවේ. හැබෑ මැණික හණගලේ අල්ලන කොටම එහි කාන්තියද අධිකවෙමින් නොගෙවී පවතී. මේ බව දත් මිනිසකු විසින් බොරු මැණික් වෙළෙන්දාගේ වීදුරු හණගලේ අල්ලා පරීක්ෂාකර බලන්ට හැදුවාම කවදාවත් ඉඩ නොදේ. ඒවා පරීක්ෂාකර බැලීමට ඉඩදිය නොහැකි බවට කරුණු සියයක් කියා ඔහු තමාගේ මැණික් පොදියත් රැගෙන ඉවත්ව ගොස් මැණික් අඳුනන් ඒ මනුෂ්යාැට දොස් කියයි. හැබෑ මැණික් වෙළෙන්දා මැණික් වුවමනා අයට පළමු කොටම කියන්නේ “මගේ මේ මැණික් රත්නපුරේ මැණික්ය. මෙහි බර මෙපමණය. මේ මැණික් හණගලේ අල්ලා බැලීමාදී මැණික් පරීක්ෂාකර බලන සියලුම විධිවලින් බැලුවාට වරදක් නැත කියා කාගේ අතර වුවත් මැණික දීමට බයක් නැත.”
තථාගත වූ අප බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයත් ක්රිකස්තියානි ආදී අනිත් ආගම්වල ධර්මයත් තෝරා ගැනීමට බොහෝ දෙනා වීර්ය කොට වැඩි දෙනෙක් මුලා වෙති. ලෝකයේ බලසම්පන්න මිනිසුසු අදහන පලියට, තමාගේම, ඥාති මිත්රගයන් අදහන පලියට ක්රි ස්තියානිය අදහන්නෝ සිටිති. පරම්පරාගතව ආ පලියට එහි සත්යතතා තමාට නොතේරී කොයි ආගමක් අදහන අයත් අඥාන බව කීම වැරදි නොවේ. බුද්ධාගම ප්රතත්ය ක්ෂ සත්යියකි. උසස් ශාස්ත්රායට අතිශයින්ම විරුද්ධය. ද්ර්ව්ය‍යකින් යම් කිසි තවත් ද්ර ව්ය(යක් තනනු මිස අද්රනව්යඅකින් ද්රයව්යකක් තැනිය නොහැකි බව රසායන ශාස්ත්රසය දත් ලෝකස්වභාවය දත් කිසිවකුට පිළිගන්ට බැරිය. ලෝකය මවන්ට පෙර මෙහි වෙන කිසිම ද්රිව්යගයක් නැතිව ලෝකය තැනුවේ කෙසේද? අහස යනු කිසිවක් නැති බවයි. ඉතින් එය තනන ලද්දේ නම් ඒ හිස් බව පවත්නා ලෝක ධාතුවේ යම්කිසි දෙයක් තිබී එය අභක්කළා වියයුතුය. මේ කාරණා ලෝකස්වශාවයට හෝ රසායන ශාස්ත්රීයට හෝ හාත්පසින්ම විරුද්ධය.
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 329 මේ නිසා මහත්මයලාගේ විශ්වාසය භක්තිය නිසා මිස උසස් ශාස්ත්රාමනුසාරයෙන් ආගමක් තෝරා බේරාගන නැත.අපේ බුද්ධාගම වනාහි විශ්වාස මාත්රයයෙන් භක්තියෙන් පමණක් ඇදහිය යුත්තක් නොව්. හැබෑ මැණික හණගලේ ගාන්ට ගාන්ට වඩ වඩා ඔප වැටෙන්නාක් මෙන් අපේ ආගම උසස් ශාස්ත්රටයට සංසන්දනය කර බලන්ට බලන්ට වඩා හොඳින් එහි සත්යඋය වැටහේ. ධාතුශක්තිය ලෝකයේ සදාකාලිකව පවත්නා නිසා ඇතිව නැතිව යන විපරිනාම ධර්ම ස්වභාවය පණ්ඩිතයන්ට‍ම පමණක් අවබෝධවේ. හේතුවත් ඵලයත් යන දෙක දන්නා කිසිවෙක් මැවීම පිළිනොගනී. වර්තමාන කාලයේ යුරෝපීය සිටින මහා පණ්ඩිතයන් විසින් බොහෝ දුරට ධාතුන් සම්බන්ධ විස්තර දැනගෙන සිටිතත්, චිත්තය, චෛතසිකය, රූපය, නිර්වාණය කියන පරමාර්ථ ධර්ම සතර නොදත් නිසා බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයෙහි උත්කෘෂ්ට භාවය නොවැටහේ. ලෝකය ඇතිතාක් ඇල දොල ගංගා ආදිය සාගරයටම වැටෙන්නාක් මෙන් ඥාණයෙන් යුක්තව කල්පනා කරන සියල්ලන්ගේ කල්පනා අප බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයටම සම්බන්ධ වන්නේය. ගුණවර්ධන මහත්මයාට ටිකක් දැඩි වශයෙන් ක්රි්ස්තියානි ආගමේ පරස්පර විරෝධී තැන් මට පෙන්වා දෙන්ට පුළුවනි. එහෙත් මිත්ර්යන් වශයෙන් සාන්තදාන්තව කතාකරන අපට ඒ සුදුසු නැත. ශාස්ත්රි යුක්ති වශයෙන් තබා “ජාති” යුක්ති වශයෙන්වත් සිංහල මිනිසුන්ට බුද්ධාගමෙන් පිටස්තර ආගමක් අදහන්ට බැරිය. මක්නිසාද එය ජාතියට කරන මහත් අගෞරවයක් හෙයිනි. වර්තමාන යුරෝපීය පණ්ඩිතයනි විසින් පවා ඉතා ශිෂ්ටාචාර ජාතියක් හැටියට අපේ පැරණි සිංහලයන් සලකා තිබේ. සිංහලයන්ගේ විශිෂ්ට දියුණුව බෞද්ධාගමේ උතුම් ප්ර තිපත්ති පිරීම නිසා ඇතිවූ බව විවාද රහිතව කා විසිනුත් පිළි‍ගනු ලැබේ. ජාතියක් වශයෙන් වර්තමාන සිංහල ජනයා පහත බැස සිටින්නේ උසස් ප්රනතිපත්තියෙන් පරිබාහිරවීම නිසායි. මා මේ කියන කාරණා අද දවසේත් අත්හදා බලන්ට පුළුවන. නිතරම අපේ ඇසට පෙනෙන ප්රණත්යඅක්ෂ කරුණුයි. බෞද්ධාගමේ උසස් ප්රනතිපත්ති පුරණ මිනිහා අදත් සාමාන්යද ජනයාට වඩා සැපවත්ය. පවුලේ වශයෙන් ඉතාමත් ශික්ෂිිතය. ප්රාතිපත්ති පුරණ බෞද්ධ ගෘහයක පවත්නා පිරිසිදු භාවයත් ශාන්තදාන්ත ලීලාවත් ආදර්ශමත් වේ. මෙපමණක් නොවේ. බෞද්ධාගම ලෝකවාසීන්ගේ ආත්ම ගෞරවයත්, ආත්ම ශක්තියත් ඇතිකරන එකම ආගමයි. “අත්තාහි අත්තනො නාථො” - තමාට තමාම ශ්‍රේෂ්ඨ - තමාගේ ජීවිතය තමා විසින්ම ආරක්ෂා කරගත
330 ශ්රීා ලංකා මාතා
යුතුය - තමාගේ ආත්ම භාවය තමා විසින්ම පරිසුද්ද බවට පමුණුවා ගතයුතුය. “හිඟිමි” හෙවත් යාච්ඤා කිරීම ආත්ම ගෞරවයට පහරකි. අනුන්ගේ ආධාරයකින් ආත්මය ගලවාගැනීමක් බලාපොරොත්තුවීම බොළඳ ක්රිධයාවකි. කෙනෙකුට බඩේ රුදාවක් හටගත්විට ඊට තමාම බෙහෙවින් බී සුවකර ගත යුතු බව අපට පෙනේ. එකම දරුවෙක් ඇති ස්නේහවන්ත මෑණිකෙනෙක් ඒ දරුවාට අසනීපවූ විට ඒ ළමයා වෙනුවෙන් මව් බෙහෙත් කසාය බීවොත් ආහාරපාන ගත්තොත් තමාගේ ළමයාට සුවවේද ? සත්තකෙන්ම නැත. ළමයකුගේ සුළු අසනීපයක් ප්රේාමවන්ත මවකුටම සුවකර දෙන්ට බැරිනම් ආත්මය පිරිසිදු බවට පැමිණවීම වැනි වැඩ තමා විසින්ම මිස අන්යැ කෙ‍නකු විසින් කෙසේ කළහැකිද ? ඉතින් ජාතිය වශයෙන් සිංහල මිනිසුන්ගේ ආත්ම ශක්තිය ආත්ම ගෞරවය ඇතිවූයෙත් උතුම්වූ බුද්ධාගම නිසාමය. වර්තමාන කාලයේ සිංහල මිනිසුන්ගේ ආත්ම ශක්තිය හා ආත්ම ගෞරවය නැතිවී යාමට හේතුවූයේත් ඒ උතුම්වූ බුද්ධාගම නොදන්නා හෙයිනුත් පිළිනොපදින හෙයිනුත්ය. ඊටත් වඩා තමා කරන වැරදි කාගේවත් නමක් කියා අහක්කරගන්ට පුළුවන්දැයි යන මේ අශාස්ත්රීරය විශ්වාසයක් රටේ පැතිරයාමද හේතුකොටගෙනයි.
ගුනවර්ධන ජයසේකරගේ කතාව අසා මහත් පුදුමයට පැමිණ “අපි මේ බයිබලය ලොක‍යේ තිබෙන ඉතාමත් ශුද්ධවූ පොත ලෙස පිළිගෙන තිබෙතත් අනිත් මිනිස්සු එය කොතරම් වෙනස්වූ පුස්තකයක් මෙන් තේරුම් ගෙන තිබේද ? අනේ බයිබලයට ගිය කල දසාව” කියා කල්පනා කොට තමා අන්ධ භක්තියෙන් මුලාවූවෙක් බැවින් වැඩිදුරු කතාවට සතුටු නොවීය. ඉක්බිති ආගම්වාදය නවතා පොරෝලිස් අප්පුහාමිට තමා කියන්ට ආ මඟුල් පලහිලව්වේ වගවත් කියන්ට නොසතුටුව කාගේත් නොකැමැත්ත ඇතුවම අවසරගෙන යන්ට ගියේය. ජයසේකරගේ දැනීම ගැන මහත් පැහැදීමකට පත් පොරෝලිස් අප්පුහාමි මිනිබිරිය ඔහුට විවාහදරදීමට සතුටු නමුත් ඒ බව කිසිත් නොහඟවා ම‍ඳවේලාවක් කතාකරමින් සිට ජයසේකර ගමට යන බව කියා ගිය පසු ස්වකීය පුත්රවයාත් සමඟ ඒ ගැන කතාකරන්ට පටන් ගත්තේය.
පුතා - තාතතේ දැන් අපට තිබෙන වත්කමේ ප්ර මාණයට රටේ ප්රේසිද්ධ උසස් කෙනෙක් ඥාති සම්බන්ධයට ඇතුළත්කර ගැනීමට පුළුවනි. ජයසේකර යමක්කවත් දත් තරුණයෙක් නමුත් තව විභාග නොකොට කිසිත් තීන්දු කරගත යුතු නොවේ.
පියදාස සිරිසේන නවකථා එකතුව 331
පියා - ඔව් ඒක එහෙම තමයි. නමුත් උසස්යයි කියා දැන් සිටින අද්වකාත් ආදී අයගෙන් ටික දෙනෙක්වත් ගුණධර්මය ගැන ගරු කරන අපේ උතුම් කුලචාරිත්රද පිළිපදින ස්වජාතිය කෙරෙහි ප්රේඅමයක් ඇති බව මම නොදනිමි. එබඳු කෙනෙක් ගැන උඹ දනිතොත් පද්මිණී සරණකර දීමට ජෝඩුකළාට වරදක් නැත.
පුතා - දැන් තාතතේ ගුණධර්මය රක්ෂාකරන බවත් ධර්ම ශාස්ත්ර දත් බවත් කුලචාරිත්ර් අනුව ජීවත්ාවෙන බවත් ජාති හිතෛෂී භාවයෙන් අගතැන් බවත් ලොවට පෙන්වමින් සිටින බොහෝ දෙනාට ධනය ලැබෙනවිට මහත් විපර්යාසයකට පත්වන බව දක්නට තිබේ. ඒකත් මෙතැනදී කල්පනා කළ යුත්තකි.
පියා - ඔව් උඹේ කී ම බොරු නොවේ. ටිකක් ධනය ලැබෙනකොට කලින් තමා සිටි තත්වය සිහිනැති කරන්නෝ එමට සිටිති. නමුත් ඔවුහු හරි මවුපියන්ගේ දරුවෝවත්, නිසි ගුරු ආශ්රනයෙන් ධර්ම ශාස්ත්රර උගත්තොවත්, යහපත් මිත්රශයන්ගේ ආශ්රශය ආත්තෝවත් නොව නිකම් වල්පාහේ මිනිස්සු වෙති. හොඳයි එහෙම ජාතිය ආගම කුලසිරිත් ගුණධර්ම මතක නැතිකොට සිටින එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් ගැන උඹට කියන්ට පුළුවන්ද?
පුතා - ඇයි තාත්තේ දන්කේ නැද්ද ඉංගිරිස් වචනයක්වත් බැරි නමුත් අධිකව ධන ලැබෙන්ටවූ පසු “ආයා ඉංගිරිස” වත් කතාකරමින්ද සිංහල කෑම, සිංහල වෙදකම, සිංහල කුල චාරිත්රත, සිංහල වැඩකරුවන්, සිංහල ඇඳුම් පැළදුම් මතකනැති කරගෙන කල්ගත කරන කීදෙනෙක් මෙහි නොසිටිත්ද? මේ විකාරභාවයට ගිය සියල්ලෝම පාහේ හදිසියෙන් ධනවත් බවට පැමිණි අය නමුත් ඔව්හු උත්පත්තියෙන් සංකීර්ණ වූවෝද නැතහොත් පහත් කුලවල අයද යනු මට කිව නොහැක්කේය.
පියා - සත්තකටම අනාර්යවූ පැවතුම්වලට වහාම රුචියක් ඇති කරන්නේ පහත් සංකීර්ණ පවුල්වල අය බව ප්රලකට රහසකි. එසේද වුවත් වැදගත් පරම්පරාවල කීපදෙනෙක්ද විදේශීය පූජකාදීන්ගේ ආශ්රරය නිසා වල් සිරිත් ඔසයෙහි වැටී මුළාවෙන් මුළාවට පැමිණෙමින් විනාශවෙති. නමුත් ජෝන් ජයසේකර ඒ කොයි මිම්මකින්වත් මනින්ට පිළිවන් කෙනෙක් නොවේයයි කීවේය.
332 ශ්රීි ලංකා මාතා
මේ කතාව මේ තරමින් නැවැත්තුවාට පසු විල්ප්රකඩ් සිල්වා මහතා වත්තට යන්ට ගියේය. පද්මිණී හා ඇගේ මවුද විජේනායක හාමිනේද මේ කතාවෙන් පසු ජයසේකර ගැන කතාකරන්නට විය. මවු හා දියණියගේ සිත සතුටුවන තරම් කරුණු කියන්ට තරම් සමර්ථ විජයනායක හිමිනේ ජයසේකර චින්තා මාණික්යයයක් මෙන් ඔවුන්ට අවබෝධ කරවන්නට කරුණු කීවේය. එකල්හි බියට්රිස් හාමිනේ හා පද්මිණීත් ජයසේකර කෙරෙහි ඒකාන්ත පැහැදීමටකට පත්විය. ස්වකීය ජීවිත කාලයෙහිදී තමාගේ හිතට කැපෙන සිංහල ජාති හිතෛෂී සත්පුරුස‍යකුට මිනිබිරිය පාවාදීමට මහත් බලාපොරොත්තු ඇති පෙරෝලිස් සිල්වා අප්පුහාමිට මද අස්වැසිල්ලකුදු නැතිවිය.
08. පරිච්ඡේදය