ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/වනපත්ථ සූත්‍රය
1. මා විසින් මෙසේ අසන ලදී . එක් කලෙක්හි භාග්‍යවතුන්වහන්සේ සැවැත්නුවර සමීපයෙහි වූ අනේ පිඬු මහසිටුහු විසින් කරවන ලද ජේතවන නම් ආරාමයෙහි වැඩ වාසය කරති. එකල්හි වනාහි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ ‘ මහණෙනි’ කියා භික්ෂූන්ට ආමන්ත්‍රණය කළ සේක . ‘ස්වාමිනි’ කියා ඒ භික්ෂූහු භාග්‍යවතුන්වහන්සේට පිළිතුරු දුන්හ . භාග්‍යවතුන්වහන්සේ මෙසේ වදාළහ .
,මහණෙනි ල තොපට වනපත්ථ පය්‍ර්‍යායය (අරණ්‍ය සේනාසන පිළිබඳ ක්‍රමය ) දේශනා කරන්නෙමි . එය අසව් . මනාකොට මෙනෙහි කරව් . කියන්නෙමි . , ඒ භික්ෂූහු එසේය ස්වාමිණි’ කියා භාග්‍යවතුන්වහන්සේට පිළිතුරු දුන්හ . භාග්‍යවතුන්වහන්සේ මෙය වදාළහ .
2 ,මහණෙනි ල මේ ශාසනයෙහි මහණ තෙම එක්තරා වන සෙනසුනක් ඇසුරු කොට වාසය කරයි ද ල ඒ වන සෙනසුන ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටියා වූ සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහ නොකළාවූ කෙලෙස් විනාශයට නොපැමිණේ ද නොපැමිණියාවූ නිවනට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දන් විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිත පැවැත්මට අවශ්‍ය වූ යම් දේ වෙත්ද ඒ දේ ඔහුට දුකසේ ලැබෙත් ද මහනෙනි ඒ මහණ විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි. ‘මම වනාහි මේ වන සේනාසනය ඇසුරු කොට වාසය කරමිල මේ වනසෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙය.. පහ නොවූ කෙලෙස් පහවීමටනොපැමිණෙයි . පෙර නොපැමිණායාවූ උතුම් වූ නිර්‍වාණයට ද නොපැමිණෙමි . පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන යමක් ඇද්ද එය දුකසේ ලැබේ ය’යි සිතිය යුතුය. මහණෙනි ඒ මහණ විසින් රාත්‍රි කාලයෙහි හෝ දහවල් කාලයෙහි හෝ ඒ වන සෙනසුන අත්හැර යා යුතුයි. එහි නොවිසිය යුතුයි.
3. , මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා වනසෙනසුනක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ වන සේනාසනය ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටියා වූ සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහ නොකලාවූ කෙලෙස් විනාශයට නොපැමිණෙයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් වූ නිර්‍වාණයට නොපැමිණෙයි ද එහෙත් පැවිද්දන් විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද එය ඔහුට පහසුවෙන් ලැබෙයි . මහණෙනි ඒ මහණ විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුය.ි ‘ මම වනාහි මේ වන සේනාසනය ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මේ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි. පහ නොකළාවූ කෙලෙස් නැතිවීමට නොපැමිණෙයි . පෙර නොපැමිණියාවූ උතුම් වූ නිර්‍වානයට ද නොපැමිණෙමි. එහෙත් පැවිද්දහු විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද එය මට පහසුවෙන් ලැබේ. එතකුදු වුවත් මේ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මටඑළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකඟ නොචූ සිත එකඟ නොවෙයි. පහ නොවූ කෙලෙස් පහ නොවෙයි . නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙමි . මහණෙනි ‘මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවූයෙමි . ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවීමි . සෙනසුන් උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවූයෙමි ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවීමි යි සිතා මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසිනුදු ඒ වන සෙනසුන හැර යා යුතුයි. එහි නොවිසිය යුතුයි.
4. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා වන සෙනසුනක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි යාවූ සිහිය එළඹ සිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි ද පහ නොවූ කෙලෙස් පහ වෙයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙයි ද (එහෙත්) පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍යය යමක් වෙයි ද මෙය ඔහුට දුකසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි . ‘මම වනාහි මෙම වන සේනාසනය ඇසුරුකොට වාසය කරමි . මේ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර එළඹ නොසිටියාවූ සිහිය එළඹ සිටියි. එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි. පහනොවූ කෙලෙස් පහවී යයි. නොපැමිණියවූ උතුම් නිවනට ද පිළිවෙලින් පැමිණෙමි . (එහෙත් )පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතුවූ සිවුරුය ආහාරය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය මාහට දුකසේ ලැබේ . මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි .සේනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. එතෙකුදු වුවත් මේ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර එළඹ නොසිටියාවූ සිහිය එළඹ සිටියි. එකඟ නොවූ සිතද එකඟ වෙයි . පහනොවූ කෙලෙස් ද පහවී යයි .නොපැමිණයාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙමි යි සිතා මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් එම සේනාසනයෙහිවිසිය යුතුයි බැහැර නොයා යුතුයි.
5 ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි භික්ෂූ තෙම එක්තරා වන සෙනසුනක් ඇසුරු කොට වාසය කරයි ද ඒ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඕ හට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් පහ වී යයි ද නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙයි ද පැවිද්දහු විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඔහුට සුවසේ ලැබේ ද මහණෙනි ඒ මහණ විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි . ‘ මම වනාහි මේ වන සෙසුන ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මේ වන සෙනසුන ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහියද එළඹ සිටියි . එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි. පහ නොවූ කෙලස් ද පහ වී යය.ි නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙමි. පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද ඒවා සුවසේ ලැබෙත්ය යි සිතිය යුතුයි. ඒ භික්ෂූව විසින් දිවි ඇතිතාක් ඒ වන සෙනසුනෙහි විසිය යුතුයි. බැහැර නොයා යුතුයි .
6. ,මහණෙනි ල මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා ගමක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒගම ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහ නොකලාවූ කෙලෙස් නැතිවීමට නොපැමිණෙයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඹහුට දුකසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ මහණ විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි . ‘මම වනාහි මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසාටියා වූ සිහිය එළඹ නොසිටියි . එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි . පහ නොකලාවූ කෙලෙස් පහවීමට නොපැමිණෙයි . නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙයි. පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද එය දුකසේ ලැබේ ය’ යි සැලකිය යුතුයි මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් රාත්‍රි භාගයෙහි හෝ දවල් කාලයෙහි හෝ ඒ ගම අත්හැර යා යුත්තේ ය . එහි නො විසිය යුතුය.
7. , මහණෙනිල මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා ගමක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් විනාශයට නොපැමිණෙයි ද නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සෙනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද එය ඔහුට සුවසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි ‘ මම වනාහි මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි පහ නොවූ කෙලෙස් පහ නොවෙයි නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙයි පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතුවූ සිවුරුය ආහාරය සෙනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද එය සුවසේ ලැබෙයි. ‘මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි නොවූයෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . සේනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. එතෙකුදු වුවත් මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර නූපන් සිහිය නූපදියි . එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි. පහනොවූ කෙලෙස් පහ නොවෙයි . නොමිණියාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙමි’ යි සිතා මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් ඒ ගම අත්හැර යා යුත්තේය . එහි නොවිසිය යුත්තේය.
8. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා ගමක් ඇසුරුකොට වාසය කෙරේ ද ඒ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට නූපන්නාවූ සිහිය උපදියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් පහවෙයි ද නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවනට පැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඔහුට දුකසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි . ‘මම වනාහි මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර නූපන් සිහිය ද උපදියි එකඟ නොවූ සිතද එකඟ වෙයි පහනොවූ කෙලෙස් පහවෙයි නොපැමිණියාවූ ද උතුම් නිවනට පැමිණෙමි පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතුවූ සිවුරුය පිණ්ඩපාතය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යම් දෙයක් වෙයි ද මොවුහු මට දුකසේ ලැබෙත් මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශානසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . සේනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නෙවෙමි . එතෙකුදු වුවත් මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි . එකඟ නොවූ සිතද එකඟ වෙයි . පහ නොවූ කෙලෙස් ද පහවී යයි .නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට ද පිළිවෙලින් පැමිණෙමි’ යි සිතා මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් එම ගම විසිය යුතුය . බැහැර නොයා යුතුය.
9. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා ගමක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ ගම ඇසුරුනොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් පහවී යයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට පිලිවෙලින් පැමිණෙයිද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එයඔහුට සුවසේ ලැබේ ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සැලකියයුතුය.ි ‘මම වනාහි මේ ගම ඇසුරුකෙට වාසය කරමි . මේ ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි එකඟ නෙවූ සිතද එකඟ වෙයි පහනොවූ කෙලෙස් ද පහවී යයි නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙමි . පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද ඒ වා සුවසේ ලැබෙත්ය යි සැලකිය යුතුයි . මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් දිවි ඇතිතෙක් ඒ ගම වාසය කළ යුත්තේය . බැහැර නොයා යුත්තේය .
10. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා නියම් ගමක් ඇසුරුකොට වාසයකරයි ද ඒ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහ නොකළාවූ කෙලෙස් පහවීමට නොපැමිණෙයි ද නොපැමි ණියාවූ උතුම් නිවණට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතුවූ සිවුරුය ආහාරය සෙනසුන්ය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවත්වීමට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඔහුට දුකසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ මහණ විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි . ‘මම වනාහි මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹනො සිටියාවූ සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි. පහ නොකළාවූ කෙලෙස් ද විනාශයට නොපැමිණෙයි . නොපැමිණායාවූ උතුම් වූ නිවනට ද නොපැමිණෙමි. පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය දුකසේ ලැබේය’යි සැලකිය යුතුයි. මහණෙනි ල ඒ භික්ෂූව විසින් රාත්‍රිභාගයෙහි හෝ දවල් කාලයෙහි හෝ ඒ නියම් ගම අත්හැර යා යුත්තේය . එහි නොසිටිය යුතුයි .
11. ,මහණෙනිල මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා නියම් ගමක්ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් විනාශයට නොපැමිණෙයි ද නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවනට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඔහුට සුවසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සිහිකට යුතුයි . ‘මම වනාහි මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි . මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය ද එළඹ නොසිටියි එකඟනොවූ සිත ද එකඟ නොවෙය.ි පහනොකළාවූ කෙලෙස් ද විනාශයට නොපැමිණෙයි . නොපැමිණායාවූ උතුම් ිනිවනට ද නොපැමිණෙමි . පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු වූ සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය සුවසේ ලැබෙයි . එහෙත් ‘මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි නොවූයෙමි . ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. සේනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උසො ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . එතෙකුදු වුවත් මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර නූපන් සිහියද නූපදියි . එකඟ නොවූ සිතද එකඟ නොවෙයි. .පහනොවූ කෙලස්ද විනාශයට නොයයි. නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවණට ද නොපැමිණෙමි’ යි සිතිය යුතුය . මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් ඒ නියම් ගම අත්හැර යා යුත්තේය . නොවිසිය යුත්තේය.
12. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා නියම් ගමක් ඇසුරු කොට වාසය කෙරේ ද ඒ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට නූපන්නාවූ සිහිය උපදියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් විනාශයට යයි ද නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවනට පිළිවෙලින් පැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඔහුට දුකසේ ලැබෙයි ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි . ‘මම වනාහි මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මේ නියම්ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර නූපන් සිහිය උපදියි . එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙය. පහනොවූ කෙලෙස් පහවීමට යයි. නොපැමිණායාවූ උතුම් නිවණට පිළිවෙලින් පැමිණෙමි . පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතුවූ සිවුරුය පිණ්ඩපාතය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය මට දුකසේ ලැබෙයි. එහෙත් මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි. සෙනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වූයේ නොවෙමි . එතෙකුදු වුවත් මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි . එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙයි. පහනොවූ කෙලෙස් පහවීමට යයි . නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවනට ද පිළිවෙලින් පැමිණෙන්නෙමි’ යි සිතා මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් දිවි ඇතිතෙක් ඒ නියම්ගම විසිය යුතුය . බැහැර නොයා යුතුය.
13. ,මහණෙනි මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා නියම් ගමක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද ඒ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟවෙයි ද පහනොවූ කෙලෙස් නැතිවීමට යයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවණ ට පිළිවෙලින් පැමිණෙයි ද පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජීවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයි ද එය ඹහුට සුවසේ ලැබේ ද මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුය. .‘මම වනාහි මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරමි . මේ නියම් ගම ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවූ ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටිසිහිය එළඹ සිටියි. එකඟ නොවූ සිත එකඟ වෙය. පහනොවූ කෙලෙස් විනාශයට යයි. .නොපැමිණායවූ උතුම් නිවනටද පිළිවෙලින් පැමිණෙමි. පැවිද්දා විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය ආහාරය සේනාසනය ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන මෙය මට සුවසේ ලැබේය යි සිතිය යුතුය. මහණෙනි ඒ භික්ෂූව විසින් දිවි ඇති තෙක් ඒ නියම් ගම වාසය කළ යුත්තේය . බැහැර නොයා යුත්තේය.
14. , මහණෙනිල මේ ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා නගරයක් ඇසුරුකොට වාසය කරයි ද එම නගරය ඇසුරුකරන්නාවූ ඔහුට පෙර එළඹ නොසිටියා වූ සිහිය එළඹ නොසිටියි ද එකඟ නොවූ සිත එකඟ නොවෙයි ද පහ නොකළාවූ කෙලෙස් පහවීමට නොපැමිණෙයි ද නොපැමිණියාවූ උතුම් නිවණට නොපැමිණෙයි ද පැවිද්දන් විසින් ලැබිය යුතුවු සිවුරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍යවු යමි දේ වෙත්ද‚ ඒ දේ ඹහුට දුකසේ ලැබෙත්ද‚ මහණෙනි‚ ඒ මහණ විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකහ නුවු සිත එකහ නොවෙයි. පහ නුවු කෙලෙස් පහවීමට නොපැමිණෙයි. පෙර නොපැමිණියාවු උතුමිවු නිර්‍වාණයටද නොපැමිණෙමි. පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවුරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන යමක් ඇද්ද එය දුකසේ ලැබෙිය’යි සිතිය යුතුය. මහණෙනි‚ ඒ මහණ විසින් රාත්‍රි කාලයෙහි හෝ දහවල් කාලයෙහි හෝ ඒ නගරය අත්හැර යායුතුයි. එහි නොවිසිය යුතුයි.
15. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණ තෙම එක්තරා නගරයක් ඇසුරු කොට වාසය කරයිද‚ ඒ නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට පෙර එළඹ නොසිටියාවු සිහිය එළඹ නොසිටියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ නොවෙයිද‚ පහ නොකළාවු කෙලෙස් විනාශයට නොපැමිණෙත්ද‚ නොපැමිණියාවු උතුමිවු නිර්‍වාණයට නොපැමිණෙයිද‚ එහෙත් පැවිද්දන් විසින් ලැබිය යුතුවු සිවුරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවත්වීමට අවශ්‍ය යමි දෙයක් වෙයිද‚ එය ඹහුට පහසුවෙන් ලැබෙයිද‚ මහණෙනි‚ ඒ මහණ විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි‚ එකහ නුවු දිත එකහ නොවෙයි. පහ නොකළාවු කෙලෙස් නැතිවීමට නොපැමිණෙයි‚ නොපැමිණියාවු උතුමිවු නිර්‍වාණයටද නොපැමිණෙමි. එහෙත් පැවිද්දහු විසින් ලැබිය යුතු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවත්වීමට අවශ්‍ය යමි දෙයක් වෙයිද‚ එය මට පහසුවෙන් ලැබෙි. එතකුදු වුවත් මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකහ නොවු සිත එකහ නොවෙයි‚ පහ නොවු කෙලෙස් පහ නොවෙයි. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට නොපැමිණෙමි. මම වනාහි සිවුරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවුයෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවීමි. සෙනසුන් උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවුයෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි පැවිදි නොවීමි’යි සිතිය යුතුයි. මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසිනුදු ඒ නගරය හැර යා යුතුයි. එහි නොවිසිය යුතුයි.
16. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණ තෙම එක්තරා නගරයක් ඇසුරුකොට වාසය කරයිද‚ ඒ නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට පෙර එළඹ නොසිටියාවු සිහිය එළඹ සිටියිද‚
එකහ නොවු සිත එකහ වෙයිද‚ පහ නොවු කෙලෙස් පහවෙයිද නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට පිළිවෙළින් පැමිණෙයිද‚ (එහෙත් ) පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්ම අවශ්‍ය යමක් වෙයිද එය ඹහුට දුකසේ ලැබෙිද‚ මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් මෙසේ සිහි කටයුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි නගරය ඇසුරුකොට වාසය කරමි. මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට පෙර එළඹ නොසිටියාවු සිහිය එළඹ සිටියි. එකහ නුවු සිත එකහ වෙයි. පහ නොවු කෙලෙස් පහවී යයි. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද පිළිවෙළින් පැමිණෙමි. (එහෙත්) පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද එය මාහට දුකසේ ලැබෙි. මම වනාහි සිවිරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. සෙනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. එතකුදු වුවත් මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට‚ පෙර එළඹ නොසිටියාවු සිහිය එළඹ සිටියි. එකහනොවු සිතද එකහ වෙයි. පහනොවු කෙලෙස් පහවී යයි. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද පිළිවෙළින් පැමිණෙමි’යි සිතිය යුතුය. මහණෙනි‚ ඒ භිකිෂුව විසින් එම නගරයෙහි විසිය යුතුයි. බැහැර නොයා යුතුයි.
17. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි භික්ෂු තෙම එක්තරා නගරයක් ඇසුරු කොට වාසය කරයිද‚ ඒ නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ වෙයිද‚ පහනොවු කෙලෙස් පහවීයයිද‚ නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට පිළිවෙළින් පැමිණෙයිද‚ පැවිද්දහු විසින් ලැබිය යුතු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවත්වීමට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද‚ එය ඹහුට සුවසේ ලැබෙිද‚ මහණෙනි‚ ඒ මහණ විසින් මෙසේ සිහි කටයුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මෙි නගරය ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහියද එළඹ සිටියි. එකහ නොවු සිතද එකහ වෙයි. පහ නොවු කෙලෙස්ද පහවී යයි. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද පිළිවෙළින් පැමිණෙමි. පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද ඒවා සුවසේ ලැබෙත්ය’යි සිතිය යුතුයි. ඒ භික්ෂුව විසින් දිවි ඇතිතාක් ඒ නගරයෙහි විසිය යුතුයි. බැහැර නොයා යුතුයි.
18. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි භික්ෂු තෙම එක්තරා පුද්ගලයෙකු ඇදුරු කොට වාසය කරයිද‚ ඒ පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ නොවෙයිද‚ පහ නොවු කෙලෙස් පහවීමට නොපැමිණෙයිද‚ නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට නොපැමිණෙයිද‚ පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවුරුය‚ ආහාරය‚ සෙනසුන්ය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද එය ඹහුට දුකසේ ලැබෙයිද‚ මහණෙනි‚ ඒ මහණ විසින් මෙසේ සිහි කටයුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරමි.මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටියාවු සිහිය එළඹ නොසිටියි. එකහනොවු සිත එකහ නොවෙයි. පහ නොවු කෙලෙස්ද විනාසයට නොපැමිණෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමිවු නිවණටද නොපැමිණෙමි. පැමිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද‚ එය දුකසේ ලැබෙි’. මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් රාත්‍රි කාලයෙහි හෝ දවල් කාලයෙහි හෝ ඒ පුද්ගලයාට නොකියාම බැහැර යායුත්තේය‚ ඹහුට බැදී නොවිසිය යුතුය.
19. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණ තෙම එක්තරා පුද්ගලයෙකු ඇසුරු කොට වාසයව කරයිද‚ ඒ පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ නොසිටියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ නොවෙයිද‚ පහ නොවු කෙලෙස් විනාසයට නොපැමිණෙත්ද‚ නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට නොපැමිණෙයිද‚ පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද‚ එය ඹහුට සුවසේ ලැබෙයිද‚ මහණෙනි‚ ඒ භිකිෂුව විසින් මෙසේ සිහි කටයුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මෙි පුද්ගලයා ඇසුරුකොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහියද එළඹ නොසිටියි. එකහ නොවු සිතද එකහ නොවෙයි. පහ නොවු කෙලෙස්ද විනාසයට නොපැමිණෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද නොපැමිණෙමි. පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් වෙයිද එය සුවසේ ලැබෙයි. මම වනාහි සිවිරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි නොවුයෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. සෙනාසනය නිසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර නිසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදිවුයේ නොවෙමි. එතකුදුවුවත් මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට පෙර නුපන් සිහියද නුපදියි. එකහ නොවු සිතද එකහ නොවෙයි. පහ නොවු කෙලෙස්ද විනාසයට නොයෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද නොපැමිණෙමි’යි සිතිය යුතුය. මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් ඒ පුද්ගලයාට නොකියාම බැහැර යායුත්තේය. ඹහුට බැදී නොවිසිය යුත්තේය.
20. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණතෙම එක්තරා පුද්ගලයෙකු ඇසුරුකොට වාසය කෙරේද‚ ඒ පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට නුපන්නාවු සිහිය උපදියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ වෙයිද‚ පහ නොවු කෙලෙස් විනාසයට යත්ද‚ නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට පැමිණෙයිද‚ පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතු සිවිරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් ඇත්තේද‚ එය ඹහුට දුකසේ ලැබෙයිද‚ මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මේ පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර නුපන් සිහියද උපදියි. එකහ නොවු සිතද එකහ වෙයි. පහ නොවු කෙලෙස්ද විනාසයට යෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද පැමිණෙමි. පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතුවු සිවිරුය‚ පිණ්ඩපාතය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් ඇත්තේද‚ එය මට දුකසෙු ලැබෙයි. එහෙත් මම වනාහි සිවිරු උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. ආහාරය උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. සෙනාසන උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකර උදෙසා ගිහිගෙන් නික්ම ශාසනයෙහි පැවිදි වුයේ නොවෙමි. එතකුදු වුවත් මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු මට‚ පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි. එකහ නොවු සිත එකහ වෙයි. පහ නොවු කෙලෙස් විනාසයට යෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණටද පැමිණෙමි’යි සිතිය යුතුයි. මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් ඒ පුද්ගලයා වෙත විසිය යුතුය. බැහැර නොයා යුතුය.
21. ,මහණෙනි‚ මෙි ශාසනයෙහි මහණ තෙම එක්තරා පුද්ගලයෙකු ඇසුරු කොට වාසය කරයිද ඒ පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඹහුට‚ පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියිද‚ එකහ නොවු සිත එකහ වෙයිද‚ පහ නොවු කෙලෙස් විනාසයට යත්ද‚ නොපැමිණියාවු උතුමි නිවණට පැමිණෙයිද‚ පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතු සිවුරුය‚ ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් ඇත්තේද එය ඹහුට සුවසේ ලැබෙයිද‚ මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් මෙසේ සැලකිය යුතුයි. ‘මම වනාහි මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරමි. මෙි පුද්ගලයා ඇසුරු කොට වාසය කරන්නාවු ඒ මට පෙර එළඹ නොසිටි සිහිය එළඹ සිටියි. එකහ නොවු සිත එකහ වෙයි. පහ නොවු කෙලෙස් විනාසයට යෙත්. නොපැමිණියාවු උතුමි‚ නිවණට පැමිණෙමි පැවිද්ද්‍ර විසින් ලැබිය යුතු සිවිරුය. ආහාරය‚ සෙනාසනය‚ ගිලන්පස බෙහෙත් පිරිකරය යන ජිවිතයේ පැවැත්මට අවශ්‍ය යමක් ඇත්තේද‚ එය මට සුවසේ ලැබෙත්ය’යි සිතිය යුතුයි. මහණෙනි‚ ඒ භික්ෂුව විසින් දිවි ඇති තෙක් ඒ පුද්ගලයා හා එක්ව වාසය කළ යුත්තේය බැහැර කරනු ලබන්නේද බැහැර නොයා යුතුයි,.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වද්‍රළහ. සතුටු සිත් ඇති ඒ භික්‍ෂුහු භාග්‍යයතුන් වහන්සේගේ වචනය සතුටින් පිළිගත්තාහුය.
හත් වෙනිවු වනපත්ථ සුත්‍රය නිමි.
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )