ත්‍රිපිටක පොත් වහන්සේ/සූත්‍ර පිටකය/මජ්ක්ධීම නිකාය/මහා තණ්හා සංඛය සුත්‍රය
1. මා විසින් මෙසේ අසන ලදී. එක් කාලයක භාග්‍යවතුන් වහන්සේ සැවැත් නුවර සමීපයෙහි වු‚ අනේපිඩු මහ සිටුහු විසින් කරවන ලද ජෙතවන නමි ආරාමයෙහි වැඩ වාසය කරති. එකල්හි වනාහි කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති නමි භික්‍ෂුවට මෙබඳු ලාමක වු මිථ්‍යා දෘෂ්ටියක් උපන්නේ වෙයි. (එනමි) ,මේ එකම විඥනය (භවයෙන් භවයට උත්පතති වසයෙන්) දුවයි‚ හැසිරෙයි අනිකක් නොවෙයි. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමියි, (කියායි.)
කෙවටිටපුත්ර්‍‍රවු සාති නමි භික්‍ෂුවට මෙබඳු වු ලාමක මිථ්‍යාදෘෂ්ටියක් පහළවී තිබෙනබව බොහෝ භික්‍ෂුන්වහන්සේලා ඇසුහ. (කෙබඳු දෘෂ්ටියක්ද යත්) .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙයි‚ භග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි, (කියායි.) ඉක්බිති ඒ භික්‍ෂුහු කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව යමි තැනෙක්හිද එතැනට ගියහ. ගොස්‚ කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුවට මෙසේ කීවාහුය. ,ඇවැත්නි‚ තොපට මෙබඳු ලාමක වු මිථ්‍යා දෘෂ්ටියක් උපන්නේය‚ යනු ඇත්තක්ද? .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි, (කියායි.) ,ඇවැත්නි‚ මෙි එකම විඤඤණය භවයෙන් භවයට යයි හැසිරෙයි‚ අනිකක් නෙවෙියයි‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එපරිද්දෙන් දෙශනාකරනලද ධර්‍මය මම දනිමි.යි ( සාති භික්‍ෂුව කීය.)
2. ඉක්බිති ඒ භික්‍ෂුහු‚ කෙවටිටපුත්‍රවු සාති නමි භික්‍ෂුව‚ ලාමක වු මෙි විත්‍ථ්‍යාදෘෂ්ටියෙන් වෙන් කරණු කැමැත්තාහු මතය විචාරමින් කරුණු කියති‚ මතයෙහි පිහිටුවමින් කරුණු කියති‚ ඊටහේතු අසමින් කරුණු කියති. .ඇවැත්නි‚ සාතිය‚ මෙසේ නොකියව‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ද්‍රෙෂාරොපණය නොකරව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ද්‍රෙස් කීම හොඳ නැත. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ නොවද්‍රරන්නාහ. සාතිය‚ නොයෙක් ක්‍රමයෙන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් .විඥනය ප්‍රත්‍යයෙන් උපදින්නේයයිද‚ ප්‍රත්‍යයෙන් තොරව විඥනයාගේ පහළවීමක් නැතැ.යිද වද්‍රරණ ලදී. (කියායි.)
මෙසේද ඒ භික්‍ෂුන් විසින් මතය විචාරමින් කරුණු කියනු ලැබු‚ මතයෙහි පිහිටුවමින් කරුණු කියනු ලැබු‚ ඊට හේතු අසමින් කරුණු කියනු ලැබු සාති භික්‍ෂුව .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙයි‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරන ලද බව මම දනිමි.යි ඒ ලාමක මිථ්‍යා දෘෂ්ටියම තරයේ අල්ලා ගෙන ව්‍යවහාර කරයි.
3. යමි විටෙක ඒ භික්‍ෂුහු කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුව ඒ මෙි ලාමක විත්‍ථ්‍යාදෘෂ්ටියෙන් වෙන්කරන්නට නොහැකි වුවාහුද‚ එවිට ඒ භික්‍ෂුහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමි තැනෙක්හිද‚ එතැනට ගියහ. ගොස්‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ් වැඳ‚ එකපැත්තක උන්හ. එකපැත්තක උන්නාවු ඒ භික්‍ෂුහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙසේ කීවාහුය.
,සවාමීනි‚ කෙවටිටපුත්‍රවු සාති නමි භික්‍ෂුවට‚ .මෙි එකම විඥනය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙියයි එසේ භාග්‍යවතුන්වහන්සේ විසින් ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි.යි මෙබඳුවු‚ ලාමකවු මිථ්‍යාදෘෂ්ටියක් උපන්නේ වෙයි.
,සවාමීනි‚ කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුවට .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙියයි එසේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව දනිමියි. මෙබඳු ලාමක මිථ්‍යා දෘෂ්ටියක් උපන් බව අපි ඇසීමු.
, සවාමීනි‚ ඉන්පසු අපි කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව යමි තැනකද එහි ගියෙමු ගොස් කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුව ගෙන් මෙසේ ඇසීමු. .ඇවැත්නි‚ තොපට මෙබඳු වු ලාමක දෘෂ්ටියක් උපන්නේය යනු ඇත්තක්ද? .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) දුවයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙි යයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් දෙශනා කරනලද ධර්‍මය මම දනිමි. (කියායි) මෙසේ ඇසු කල්හි කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව අපට මෙසේ කීවෙිය. .ඇවැත්නි මෙි එකම විඤඤණය භවයෙන් භවයට යයි හැසිරෙයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි. (කියායි.)
,සවාමීනි‚ ඉන්පසු අපි කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව ලාමක වු මෙි මිථ්‍යාදෘෂ්ටියෙන් මුදනු කැමැත්තමෝ‚ මතය විචාරමින් කරුණු කීවෙමු. මතයෙහි පිහිටුවමින් කරුණු කීවෙමු. ඊට හේතු අසමින් කරුණු කීවෙමු. ඇවැත් සාතිය‚ මෙසේනොකියව‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ද්‍රෙස් නොකියව. භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ද්‍රෙස් කීම නුසුදුසුය. සාතිය‚ භාග්‍යවතුන්වහන්සේ විසින් නොයෙක් ක්‍රමයෙන් .විඤඤණය ප්‍රත්‍යයෙන් උපදින්නේය‚ ප්‍රත්‍යයෙන් තොරව විඤඤණයාගේ ඇතිවිමක් නැතැ.යි දෙශනා කරන ලද්දේය. (යනුවෙනි)
,සවාමීනි‚ මෙසේද මතය විචාරමින් කරුණු කියනු ලැබු මතයෙහි පිහිටුවමින් කරුණු කියනුලැබු‚ ඊටහේතු විචාරමින් කරුණු කියනු ලැබු කෙවටිටපුත්‍ර සාති භික්‍ෂුව .ඇවැත්නි මෙි එකම විඤඤණය භවයෙන් භවයට යයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙියයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි.යි ලාමක වු ඒ මිථ්‍යා දෘෂ්ටියම තදින් අල්වාගෙන ව්‍යවහාර කරයි.
,සවාමීනි‚ යමි විටෙක අපි කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුව මෙි ලාමක දෘෂ්ටියෙන් වෙන්කරන්ට නොහැකි වීමුද‚ එහෙයින් අපි භාග්‍යවතුන් වහන්සේට මෙි කාරණය කියමු.,
4. ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ එක්තරා භික්‍ෂුවක් කැඳවුහ: (කැඳවා) ,මහණ මෙහි එව මගේ වචනයෙන් .ඇවැත්නි සාතිය‚ ශාසතෘාන් වහන්සේ කැඳවති.යි කෙවටිටපුත්‍ර සාති භික්‍ෂුව කැඳවා එව.යි (කීහ.) .එසේය‚ සවාමීනි.යි කියා ඒ භික්‍ෂුව භාග්‍යවතුන් වහන්සේට උත්තරදී කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුව යමි තැනක්හිද එතැනට ගියේය. ගොස්‚ කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුවට මෙසේ කීවෙිය. .ඇවැත් සාතිය‚ ශාසතෘාන් වහන්සේ තොප කැඳවන්නාහ (කියායි.) .එසේය‚ ඇවැත්නි.යි කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව ඒ භික්‍ෂුවට උතතරදී භාග්‍යවතුන් වහන්සේ යමි තැනකද එතැනට පැමිණියේය. පැමිණ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වැඳ එක පැත්තක උන්නේය. එක පැත්තක උන්නාවු කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුවගෙන් භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙසේ ඇසුහ. ,සාතිය‚ තොපට මෙබඳු වු ලාමක දෘෂ්ටියක් උපන්නේය යනු සැබෑද? .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) යයි‚ හැසිරෙයි‚ අනිකක් නොවෙියයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි.යි (කියායි) ,සවාමීනි එසේය‚ .මෙි එකම විඤඤණය (භවයෙන් භවයට) යයි‚ හැසිරෙයි. අනිකක් නොවෙියයි භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් එසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව මම දනිමි,යි (කීය.)
,සාතිය‚ තොප කියන ඒ විඥනය කුමක්ද?,
,සවාමීනි‚ යමෙක්තෙම කථාකෙරේද? සැපදුක් විඳීද? ඒ ඒ භවයෙහි කුසලාකුසල වු කර්‍මයන්ගේ විපාකය විදීද ( මාකියන විඤඤණය) ඒය.,
,හිස් පුරුෂය‚ කවරෙකුට නමි මා විසින් මෙසේ ධර්‍මය දෙශනා කරනලද බව තෝ දන්නෙහිද? හිස් පුරුෂය‚ මාවිසින් නොයෙක් ආකාරයෙන් විඤ්ඤණය ප්‍රත්‍යයෙන් උපදින්නේයයි කියන ලද්දේ නොවෙිද? ප්‍රත්‍යයෙන් තොරව විඤ්ඤණයාගේ හටගැනිමක් නැතැ.යි කියන ලද්දේ නොවෙිද? එසේ තිබියදීත් හිස් පුරුෂය‚ තෝ තමා වරදවා ගත් මතයෙන් අපටද ද්‍රෙස් නගන්නෙහිය‚ තමාද නැසෙන්නෙහිය‚ බොහෝ පවිද රැස්කර ගන්නෙහිය. හිස් පුරුෂය‚ තොපට මෙය බොහෝ කලක් අහිත පිණිස‚ දුක් පිණිස පවතින්නේය.,
ඉක්බිති භාග්‍යවතුන් වහන්සේ අනෙක් භික්‍ෂුන්ගෙන් මෙසේ ඇසුහ. ,මහණෙනි‚ කෙවටිටපුත්‍රවු මේ සාති භික්‍ෂුවට මේ ශාසනයෙන් ලබන ඥනය නමැති ගින්නෙහි උනුසුමවත් ඇත්තේද?,
,සවාමීනි‚ කෙසේ නමි වන්නේද‚ සවාමීනි‚ එසේ නොවන්නේමය.,
5. මෙසේ කී කල්හි කෙවටිටපුත්‍රවු සාති මහණතෙම නිශ්ශබිද වුයේ‚ හැකුළුනු මුහුණ ඇත්තේ‚ කඳ නමාගත්තේ‚ මුහුණ පහතට හරවා ගත්තේ‚ කල්පනා කරන්නේ‚ කිසිවක් සිතාගත නොහැකිව උන්නේය.
එවිට භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කේවටිටපුත්‍ර සාති භාක්‍ෂුව නිශ්ශබදව‚ හැකුළුනු මුහුණ ඇතිව කඳ නමාගෙන‚ මුහුණ පහතට හරවාගෙන‚ කල්පනා කරමින්‚ කිසිවක් නොවැටහී සිටිනු දැක‚ කෙවටිටපුත්‍රවු සාති භික්‍ෂුවට මෙසේ වද්‍රළහ.
හිස් පුරුෂයි‚ තෝ මෙි තොපගේ ලාමක වැරදි මතයෙන් ප්‍රකට වන්නෙහිය. මම භික්‍ෂුන් විචාරන්නෙමි,යි කියා භාග්‍යවතුන් වහන්සේ භික්‍ෂුන්ගෙන් මෙසේ විචාළහ.
,මහණෙනි‚කෙවටිටපුත්‍ර වු සාති භික්‍ෂුව යමිසේ තමා වරදවා ගත් මතයෙන් අපටත් ද්‍රෙස් නගයිද‚ තමන් වැනසෙයිද‚ බොහෝ අකුසලුත් රැස්කර ගනියිද‚ එබඳුවු ධර්‍මයක් මා දෙශනා කළ බව තොපි දන්නහුද‚.,
නැත සවාමීනි‚ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් අපට නොයෙක් ක්‍රමයෙන් .විඥනය ප්‍රත්‍යයෙන් උපදින්නේය.යි වද්‍රරණලදී. .ප්‍රත්‍යයෙන් තොරව විඥනයාගේ හටගැන්මක් නැතැ.යි වද්‍රරණලදී,.
,මහණෙනි‚ යහපත‚ මාදෙසු ධර්‍මය තොප දන්නා සැටි යහපත්ය‚ මහණෙනි‚ තොපට මා විසින් නොයෙක් ක්‍රමයෙන් විඤඤණය ප්‍රත්‍යයෙන් උපන්නේයයිද‚ ප්‍රත්‍යයෙන් තොරව විඤඤණයාගේ හටගැන්මක් නැතැයිද කියන ලදී. මෙි කෙවටිට පුත්‍රවු සාති මහණ තමා විසින් වරදවා ගන්නා ලද්ද නිසා අපටද ද්‍රෙෂාරොපනය කරයි. තමාද වැනසෙයි බොහෝ අකුසල්ද රැස් කරයි. ඒ වනාහි ඒ හිස් පුරුෂයා හටද බොහෝ කලක් මුළුල්ලෙහි අහිත පිණිස‚ දුක් පිණිස පවත්නේය.
6. ,මහණෙනි‚ යමි යමි ප්‍රත්‍යයක් නිසා විඥනය උපදීද‚ ඒ ඒප්‍රත්‍යයාගේ නාමයෙන්ම ඒ විඤඤණය ව්‍යවහාරයට යයි. ඇස නිසාද‚ රූප නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය .චක්ඛු විඤඤණය.යි ව්‍යවහාරයට යයි. ශ්‍රොතය (කණ) නිසාද‚ ශබද නිසාද විඤඤණයක් උපදී. එය ශ්‍රොත විඤඤණයයි ව්‍යවහාරයට යයි. ඝ්‍රාණය (නැහැය) නිසාද‚ ගඳ නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය ඝාණවිඤඤණයයි ව්‍යවහාරයට යයි. දිව නිසාද‚ රස නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය ජිවිහා විඤඤණයයි ව්‍යවහාරයටයයි. කය නිසාද ස්පර්‍ශ නිසාද විඤඤණයක් උපදී. එය කායවිඤඤණයයි ව්‍යවහාරයට යයි. මනස (හිත) නිසාද ධර්‍මනිසාද විඤඤණයක් උපදී. එය මනොවිඤඤණයයි ව්‍යවහාරයට යයි.
,මහණෙනි‚ යමි යමි ප්‍රත්‍යයක් නිසා යමිසේ ගිනන ඇවිලේද‚ ඒ ඒ දෙයෙහි නමින්ම ඒ ගින්න ව්‍යවහාරයට යයි. කාෂටය (දර) නිසා ගින්න ඇවිලේද‚ එය කාෂට ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි. සකලික (ගස් පතුරු) නිසා ගිනන ඇවිලේද‚එය සකලික ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි. තෘණ (වියලි තණ කොල) නිසා ගින්න ඇවිලේද‚ එය තෘණ ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි. ගොමවැරටි නිසා ගින්න ඇවිලේද‚ එය ගොම වැරටි ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි. ථුස (දහයියා) නිසා ගින්න ඇවිලේද‚ එය ථුස ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි. සංකාර (කුණු රොඩු) නිසා ගින්න ඇවිලේද‚ එය සංකාර ගින්නයයි ව්‍යවහාරයට යයි.
මහණෙනි‚ එපරිද්දෙනම යමි යමි ප්‍රත්‍යයක් නිසා විඤඤණය උපදීද‚ ඒ ඒ ප්‍රත්‍යයයන්ගේ නාමයෙන්ම ඒ ඒ විඤඤණය ව්‍යවහාරයට යයි. ඇස නිසාද‚ රූපයන් නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය චකඛුවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි. කණ නිසාද‚ ශබිදයන් නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය සොතවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි. නාසය නිසාද‚ ගන්‍ධයන් නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය ඝාණවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි. දිව නිසාද‚ රසයන් නිසාද‚ විඤඤණයක් උපදී. එය ජිවිහාවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි. කය නිසාද‚ ස්පර්‍ශයන් නිසාද විඤඤණයක් උපදී. එය කායවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි. සිත නිසාද‚ ධර්‍මයන් නිසාද විඤඤණය උපදී. එය මනොවිඤඤණයයි කියාම ව්‍යවහාරයට යයි.
,මහණෙනි‚ මෙය (මෙි පංචස්කන්‍ධය) ප්‍රත්‍යයෙන් හට ගත් එකකැයි දක්නහුද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
,මහණෙනි‚ එය ආහාරයෙන් (හෙතුවෙන්) හටගත් එකකැයි දක්නහුද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
,මහණෙනි‚ ආහාරය (හෙතුව) නැතිවීමෙන්‚ ආහාරය නිසා හටගත් එය නැති වන සවභාව ඇත්තේ යැයි දක්නහුද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
,මහණෙනි‚ මෙය (පංචස්කන්‍ධය) ප්‍රත්‍යයෙන් හටගත්තේද‚ නැද්දැයි යන සැකයෙන් විචිකිචජාව පහළ වෙිද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
,එය ආහාරයෙන් (හෙතුවෙන්) හටගත්තේද‚ නැද්ද යන සැකයෙන් විචිකිචජාව පහළ වෙිද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
,මහණෙනි‚ ආහාරය (හෙතුව) නැතිවීමෙන් ආහාරය නිසා හටගත් එය නැතිවන්නේද? නැද්ද? යන සැකයෙන් විචිකිචජාව පහළ වෙිද?,
,එසේය‚ සවාමීනි.,
´´ මහණෙනි, මෙය ප්‍රක්‍යයෙන් හටගතේයයි තතූසේ යහපත් නුවණින් දක්නහුට යම් විචිකිචඡාවක් වීනමි ඵය නැති වේද ?´´
´´ එසේය, ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, එය ආහාරයෙන් ( හේතූවෙන් ) හටගත්තේ යයි තතූසේ යහපත් නුවණින් දක්නහුට යමි
විචිකිච්ඡාවක් වීනමි ඵය නැති වේද ?´´
´´ එසේය, ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, එය ආහාරයෙන් ( හේතූවෙන් ) නැතිවීමෙන් ආහාරය නිසා හටගත් එය නැතිවන ස්වභාව
ඇක්තේ යැයි යයි තතුසේ යහපත් නුවණින් දක්නහුට යමි විචිකිචඡාවක් වීනමි ඵය නැති වේද ?´´
´´ එසේය, ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, මෙය පංචස්කඤය ප්‍රක්‍යයෙන් හටගත්තේය යන කාරණය සමිබන්දයෙන් තෙපට සැක නැත්ද ?´´
´´ එසේය, නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, එය ප්‍රත්‍යය නැතිවීමෙන් එයින් හටගත් යමක් ඇත්තේද ඵය නැතිවන ස්වභාව
ඇක්තේය යන කාරණය සමිබන්ධයෙන් තෙපට සැක නැත්ද ?´´
´´ එසේය, නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, මෙය ප්‍රත්‍යයෙන් හටගතේයයි තතූසේ යහපත් නුවණින් දක්නා ලදද ?´´
´´ එසේය, ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, මෙය ආහාර ප්‍රත්‍යයෙන් හටගත්තේය යන කාරණය සමිබන්ධයෙන් තෙපට සැක නැත්ද ?´´
´´ එසේය, නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, එය ප්‍රත්‍යය නැතිවීමෙන් එයින් හටගත් යමක් ඇත්තේද ඵය නැතිවන ස්වභාව
ඇත්තේය යන කාරණය සමිබන්ධයෙන් තෙපට සැක නැත්ද ?´´
´´ එසේය, නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, තෙපි මෙසේ පිරිසිදුවූ, මෙසේ පැහැදිලිවූ මෙම දැකීම ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි දෙකකින් )
අල්වාගනිවි නම්, ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි දෙකකින් ) ක්‍රීඩා කරව් නම්, ( ධනයකට මෙන් ) ඊට කැමකි වව් නම්
එකෙනෙහි මමත්වයක් ඇතිකර ගනිවි නමි , තෙපි මා විසින් සසර එතෙර කිරීම පිණිස මිඍ අල්වා –
නොගැනීම පිණිස පහුරකට උපමා කොට දේශනා කරනලද ධර්‍මය දන්නෝ වන්නහුද ?´´
´´ නැත, ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ පිරිසිදුවූ, මෙසේ පැහැදිලිවූ මෙම දැකීම ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි දෙකකින් )
අල්වානොගනිව් නමි , ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි දෙකකින ) ක්‍රීඩා නොකරව් නමි් , ( ධනයකට මෙන් ) ඊට කැමකි නොවවි නමි එකෙනෙහි මමත්වයක් ඇතිකර නොගනිවි නමි,තෙපි මා විසින් සසර එතෙර කිරීම පිණිස මිඍ අල්වා –
නොගැනීම පිණිස පහුරකට උපමා කොට දේශනා කරනලද ධර්‍මය දන්නෝ වන්නහුද ?´´
´´ එසේය, ස්වාමිනි. ´´
8.´´ මහණෙනි, උපන් සත්වයන්ගේ පැවැත්ම පිණිසද සම්හවය ( උප්පත්තිය ) සොයන සත්වයන්හට
අනුග්‍රහ පිණිසද පවතින මේ ආහාර සතරක් වෙත් කවර සතරක්ද යත් :-දැඩිවූ හෝ සිවුම් හෝ පිඩු කොකොට ගතයුතු ද්‍රව්‍යයෙන්යුත් කබලිංකාර ආහාරය , දෙවැතිවූ ස්පර්‍ශ ආහාරය , තූන්වැතිවූ මනොසඤෙචතනා ආහාරය සතර වැතිවූ විඤාඤණ ආහාරය යන සතරයි.
´´ මහණෙනි, මේ ආහාර සතර කුමක් නිදාන ( මූල කාරණ ) කොට ඇත්තහුද? කුමක් උප්පත්ති කොට ඇත්තහුද? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තහුද? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තහුද ? මේ සතර ආහාරයෝ තෘෂ්ණාව නිදාන කොටඇත්තහ. තෘෂ්ණාව ජාතිකොට ඇත්තාහ. තෘෂ්ණාව ප්‍රහවකොට ඇත්තාහ.
´´ මහණෙනි, මේ තෘෂ්ණාවද, කුමක් නිදුනකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් සමුදය ( පහලවීමට හේතුව
) කොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ? , තෘෂ්ණාව වේදනාව නිදුනකොටගෙන ඇත්තීය. වේදනාව සමුදය කොට ඇත්තීය. වේදනාව ජාතිකොට ඇත්තීය, වේදනාව ප්‍රහවකොට ඇත්තීය.
´´ මහණෙනි, මේ වේදනාවද, කුමක් නිදාන කොටගෙන ඇත්තීද? කුමක් සමුදය කොටගෙන ඇත්තීද? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ? , වේදනාව ස්පර්‍ශය නිදාන කොටගෙන ඇත්තීය. ස්පර්‍ශය සමුදය කොට ඇත්තීය. ස්පර්‍ශය ජාතිකොට ඇත්තීය, ස්පර්‍ශය ප්‍රහවකොට ඇත්තීය.
´´ මහණෙනි, මේ ස්පර්‍ශය කුමක් නිදානකොටගෙන ඇත්තීද? කුමක් සමුදය කොටගෙන ඇත්තේද? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තේද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තේද? ස්පර්‍ශය තෙම ෂඩායතන් ( ඉන්ද්‍රිය සය ) නිදානකොට ඇත්තේය. ෂඩායතන සමුදය කොට ඇත්තේය, ෂඩායතන ජාතිකොට ඇත්තේය, ෂඩායතන ප්‍රහවකොට ඇත්තේය.
´´ මහණෙනි, මේ ෂඩායතන් , කුමක් නිදානකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් සමුදයකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ? , ෂඩායතයෝ නාමරැපයන් නිදානකොටගෙන ඇත්තාහ. නාමරැපයන් සමුදය කොට ඇත්තාහ. නාමරැපයන් ජාතිකොට ඇත්තාහ. නාමරැපයන් ප්‍රහවකොට ඇත්තාහ.
´´ මහණෙනි, මේ නාමරූපයෝ , කුමක් නිදානකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් සමුදයකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ?, නාමරූපයෝ් විඤඤාණය නිදානකොටගෙන ඇත්තාහ.විඤඤාණය සමුදය කොට ඇත්තාහ. විඤඤාණය ජාතිකොට ඇත්තාහ. විඤඤාණය ප්‍රහවකොට ඇත්තාහ.
´´ මහණෙනි, මේ විඤඤාණය , කුමක් නිදානකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් සමුදයකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ? , විඤඤාණය සංස්කාර නිදුනකොටගෙන ඇත්තාහ.
සංස්කාර සමුදය කොට ඇත්තාහ. සංස්කාර ජාතිකොට ඇත්තාහ. සංස්කාර ප්‍රහවකොට ඇත්තාහ.
´´ මහණෙනි, මේ සංස්කාරයෝ , කුමක් නිදානකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් සමුදයකොටගෙන ඇත්තීද ? කුමක් ජාතිකොට ඇත්තීද ? කුමක් ප්‍රහවකොට ඇත්තීද ? , සංස්කාරයෝ අවිද්‍යාව නිදුනකොටගෙන ඇත්තාහ.
අවිද්‍යාව සමුදය කොට ඇත්තාහ. අවිද්‍යාව ජාතිකොට ඇත්තාහ. අවිද්‍යාව ප්‍රහවකොට ඇත්තාහ.
9.´´ මහණෙනි, මෙසේ වනාහි අවිද්‍යා ප්‍රත්‍යයෙන් ( අවිද්‍යාව නිසා ) සංස්කාරයෝ වෙති. සංස්කාරයන් නිසා විඤඤාණය වෙයි. විඤඤාණය නිසා නාමරූපයෝ් වෙති. නාමරූපයන් නිසා ෂඩායතයෝ වෙති. ෂඩායතන් නිසා ස්පර්‍ශය වෙයි. ස්පර්‍ශය නිසා වේදනාව වන්නීය. වේදනාව නිසා තෘෂ්ණාව වන්නීය. තෘෂ්ණාව නිසා උපාදානය වෙයි. උපාදානය නිසා භවය වෙයි. භවය නිසා ජාතිය වන්නීය. ජාතිය නිසා ජරාවද, මරණයද,සෝකය, වැලපීමය , කායික දුකය , චෛතසික දුකය ,( දොම්නසය ), දැඩි වෙහෙසය , යන මෙහු වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාශියන්ගේ හටගැන්ම වෙයි . ´ ජාති ප්‍රත්‍යයෙන් ( ජාතිය නිසා ) ජරා මරණ දෙක ඇතිවෙියැයි ´´ මෙසේ කියන ලදි . මහණෙනි, ජාති ප්‍රත්‍යයෙන් ජරා මරණ වේද ? නොවේද ? තොපිට මෙහිලා කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, ජාති ප්‍රත්‍යයෙන් ජරා මරණ වෙති . ජාති ප්‍රත්‍යයෙන් ජරා මරණ වන්නාහයි මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි .
´´ භවප්‍රත්‍යයෙන් ජාතිය වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, භවප්‍රත්‍යයෙන් ජාතිය වේද? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ?´´ ´´ ස්වාමිනි, භවප්‍රත්‍යයෙන් ජාතිය වෙයි . භවප්‍රත්‍යයෙන් ජාතිය වේයි, අපට මෙහි අදහස් වෙයි .
´´ උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වේද ? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වේයි, මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි .
´´ තන්හා ප්‍රත්‍යයෙන් උපාදානය වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, තන්හා ප්‍රත්‍යයෙන් උපාදානය වේද? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, තන්හා ප්‍රත්‍යයෙන් උපාදානය වේයි, මෙසේ අපට මෙහ ි අදහස් වෙයි .
´´ වේදනා ප්‍රත්‍යයෙන් තන්හාව වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, වේදනා ප්‍රත්‍යයෙන් තන්හා ව වන්නීද? නොවන්නීද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ?´´ ´´ ස්වාමිනි, වේදනාප්‍රත්‍යයෙන් තන්හාවවේය,ි මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වෙයි .
´´ ස්පර්‍ශ ප්‍රත්‍යයෙන් වේදනාව වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, ස්පර්‍ශ ප්‍රත්‍යයෙන් වේදනාව වන්නීද ? නොවන්නීද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, ස්පර්‍ශ ප්‍රත්‍යයෙන් වේදනාව වන්නීය,ි මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වෙයි .
´´ ෂඩායත ප්‍රත්‍යයෙන් ස්පර්‍ශ වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, ෂඩායත ප්‍රත්‍යයෙන් ස්පර්‍ශය
වේද? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, ෂඩායත ප්‍රත්‍යයෙන් ස්පර්‍ශය වේයි, මෙසේ අපට මෙහ ි අදහස් වෙයි .
´´ නාමරූප ප්‍රත්‍යයෙන් ෂඩායතන වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, නාමරූප ප්‍රත්‍යයෙන් ෂඩායතන වෙත්ද ? නොවෙත් ද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, නාමරූප ප්‍රත්‍යයෙන් ෂඩායතන වෙත් . නාමරූප ප්‍රත්‍යයෙන් ෂඩායතන වෙත් යයි මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි.
´´ විඤඤාණ ප්‍රත්‍යයෙන් නාමරැප වෙත්යයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, විඤඤාණ ප්‍රත්‍යයෙන් නාමරූප වේද ? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, විඤඤාණ ප්‍රත්‍යයෙන් නාමරැප වෙත් , විඤඤාණ ප්‍රත්‍යයෙන් නාමරැප වෙත්යැයි මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි .
´´ සංස්කාර ප්‍රත්‍යයෙන් විඤඤාණය වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, සංස්කාර ප්‍රත්‍යයෙන් විඤඤාණය වේද ? නොවේද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, සංස්කාර ප්‍රත්‍යයෙන් විඤඤාණය වේය, සංස්කාර ප්‍රත්‍යයෙන් විඤඤාණය වේයය,ි මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි .
´´ අවිද්‍යා ප්‍රත්‍යයෙන් සංස්කාරයෝ වේයයි ´´ මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, අවිද්‍යා ප්‍රත්‍යයෙන් සංස්කාරයෝ වෙත්ද? නොවෙත් ද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ? ´´ ´´ ස්වාමිනි, අවිද්‍යා ප්‍රත්‍යයෙන් සංස්කාරයෝ වෙත්. අවිද්‍යා ප්‍රත්‍යයෙන් සංස්කාරයෝ වෙත්යයි මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වෙයි.
10 .´ මහණෙනි මැනව්,´ මහණෙනි මෙය වනාහි තොපිද මෙසේ කියව් , මමද එසේ කියමි . මෙසේ මේ හේතුව ඇති කල්හි මේ ඵලය වෙයි. මෙහුගේ උප්පත්තියෙන් මේ ඵලය උපදී එනම් – අවිද්‍යාව ප්‍රත්‍යකොට සංස්කාරයෝ වෙත් . සංස්කාර ප්‍රත්‍යකොට විඤඤාණය වේයි . විඤඤාණය ප්‍රත්‍යකොට නාමරූප වේයි . නාමරූප ප්‍රත්‍යකොට ෂඩායතනය වේයි . ෂඩායතනය ප්‍රත්‍යකොට ස්පර්‍ශය වේයි . ස්පර්‍ශය ප්‍රත්‍යකොට වේදනාව වේයි . වේදනාව ප්‍රත්‍යකොට තණ්හාව වේයි . තණ්හාව ප්‍රත්‍යකොට භවය වේයි . භවය ප්‍රත්‍යකොට ජාතිය වේයි . ජාතිය ප්‍රත්‍යකොට විඤඤාණය වේයි . ජරාව, මරණය , සෝකය, වැලපීමය , කායික දුකය , මානසික දුකය , දැඩි වෙහෙසය , යන මෙහු හටගනිත්. ´´ මෙසේ මේ සියලු දුක් රාශියන්ගේ හටගැන්ම වෙයි.
11 .´´ අවිද්‍යාගේම ඉතිරි නොකර ගැනීමෙන් සංස්කාරයෝ නිරුධ ( නැති කිරීම ) වෙත්. සංස්කාර නිරොධ යෙන් විඤඤාණ නිරොධ වෙයි . විඤඤාණ නිරොධයෙන් නාමරැප නිරොධ වෙයි. නාමරූප නිරොධයෙන් ෂඩායතනය නිරොධ වෙයි . ෂඩායතනය නිරොධයෙන් ස්පර්‍ශය නිරොධ වෙයි . ස්පර්‍ශය නිරොධයෙන් වේදනාව නිරොධ වෙයි . වේදනාව නිරොධයෙන් තණ්හාව නිරොධ වෙයි . තණ්හාව නිරොධයෙන් උපාදානය නිරොධවෙයි . උපාදානය නිරොධයෙන් භවය නිරොධ වෙයි . භවය නිරොධයෙන් ජාතිය නිරොධ වෙයි . ජාතිය නිරොධයෙන් විඤඤාණ නිරොධ වෙයි . ජරා, මරණ , ශෝක, වැලපීම , දුක් දොම්නස් , දැඩි වෙහෙසය , යන මෙවුහු නිරුධ වෙත් . මෙසේ සියලු දුක් රාශියන්ගේ නිරොධනය වෙයි .
´´ ජාති නිරොධයෙන් ජරා, මරණ නිරොධය වේ ය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, ජාති නිරොධයෙන් ජරා, මරණ නිරොධය වේද ? නොවේ ද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, ජාති නිරොධයෙන් ජරා, මරණ නිරොධය වෙයි . ජාති නිරොධයෙන් ජරා, මරණ නිරොධය වෙයි යයි මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වෙයි.´´ භවය නිරුධව්මෙන් . ජාතිය නිරොධය වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, භවය නිරුධව්මෙන් ජාතිය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට මෙහි කෙසේ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, භවය නිරුධව්මෙන් ජාතිය නිරුධ වෙයි . භවය නිරුධව්මෙන් ජාතිය නිරුධ වෙයි යයි මෙිසේ අපට මෙහිඅදහස් වෙයි.
´´ මහණෙනි, උපාදානය නිරුධව්මෙන් භවය නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, උපාදානය නිරුධව්මෙන් භවය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, උපාදානය නිරුධ ව්මෙන් භවය නිරුධ වෙයි . උපාදානය නිරුධව්මෙන් භවය නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´තණ්හාව නිරුධව්මෙන් උපාදානය නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, තණ්හාව නිරුධව්මෙන් උපාදානය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, තණ්හාව නිරුධ ව්මෙන් උපාදානය නිරුධ වෙයි . තණ්හාව නිරුධව්මෙන් උපාදානය නිරුධ වෙයි යයි , මෙිසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ වේදනාව නිරුධව්මෙන් තණ්හාව නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, වේදනාව නිරුධව්මෙන් තණ්හාව නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, වේදනාව නිරුධ ව්මෙන් තණ්හාව නිරුධ වෙයි . වේදනාව නිරුධව්මෙන් තණ්හාව නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ ස්පර්‍ශය නිරුධව්මෙන් වේදනාව නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, ස්පර්‍ශය නිරුධව්මෙන් වේදනාව නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, ස්පර්‍ශය නිරුධ ව්මෙන් වේදනාව නිරුධ වෙයි . ස්පර්‍ශය නිරුධව්මෙන් වේදනාව නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ ෂඩායතන නිරුධව්මෙන් ස්පර්‍ශය නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, ෂඩායතන නිරුධව්මෙන් ස්පර්‍ශය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, ෂඩායතන නිරුධ ව්මෙන් ස්පර්‍ශය නිරුධ වෙයි . ෂඩායතන නිරුධව්මෙන් ස්පර්‍ශය නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ නාමරූප නිරුධව්මෙන් ෂඩායතනය නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, නාමරැප නිරුධව්මෙන් ෂඩායතනය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, නාමරූප නිරුධ ව්මෙන් ෂඩායතනය නිරුධ වෙයි . නාමරැප නිරුධව්මෙන් ෂඩායතනය නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ විඤඤාණය නිරුධව්මෙන් භවය නාමරූපය ම නිරුධය වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි .´´ මහණෙනි, විඤඤාණය නිරුධව්මෙන් නාමරූපය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, විඤඤාණය නිරුධ ව්මෙන් නාමරූපය නිරුධ වෙයි . විඤඤාණය නිරුධව්මෙන් නාමරූපය නිරුධ වෙයි යයි , මෙිසේ අපට මෙහිඅදහස් වේ ´´.
´´ සංස්කාරයන්ගේ නිරුධව්මෙන් විඤඤාණය නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, සංස්කාරයන්ගේ නිරුධව්මෙන් විඤඤාණය නිරුධ වේද ? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, සංස්කාරයන්ගේ නිරුධ ව්මෙන් විඤඤාණය නිරුධ වෙයි . සංස්කාරයන්ගේ නිරුධව්මෙන් විඤඤාණය නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වේ ´´.
´´ අවිද්‍යාව නිරුධව්මෙන් සංස්කාරයෝ නිරුධ වේය´යි මෙසේ මෙය කියන ලදි . ´´ මහණෙනි, අවිද්‍යාව නිරුධව්මෙන් සංස්කාරයෝ නිරුධ වේද? නොවේ ද ? තොපිට කෙසේ හෝ අදහස් වේද ?
´´ ස්වාමිනි, අවිද්‍යාව නිරුධ ව්මෙන් සංස්කාරයෝ නිරුධ වෙයි . අවිද්‍යාව නිරුධව්මෙන් සංස්කාරයෝ නිරුධ වෙයි යයි , මෙසේ අපට මෙහි අදහස් වේ ´´.
12 .´ මහණෙනි මැනව්, ´ මහණෙනි මෙය වනාහි තොපිද මෙසේ කියන්නාය, මමද එසේ කියන්නෙමි. මෙසේ මේ හේතුව ඇති කල්හි මේ ඵලය නොවෙයි. මේ හේතුහුගේ නිරෝධයෙන් මේ ඵලය නිරුද්ධ වේයි. එනම් අවිද්‍යාව නිරුද්ධ වීමෙන් සංස්කාර නිරුද්ධ වෙයි. සංස්කාර නිරුද්ධවීමෙන් නාමරැප නිරුද්ධ වෙයි.
නාමරැප නිරුද්ධවීමෙන් ෂඩායතනය නිරුද්ධ වෙයි . ෂඩායතනය නිරුද්ධවීමෙන් ස්පර්‍ශය නිරුද්ධ වෙයි . ස්පර්‍ශය
නිරුද්ධවීමෙන් වේදනාව නිරුද්ධ වෙයි. වේදනාව නිරුද්ධවීමෙන් තණ්හාව නිරුද්ධ වෙයි. තණ්හාව නිරුද්ධවීමෙන් උපාදානය නිරුද්ධ වෙයි. උපාදානය නිරුද්ධවීමෙන් භවය නිරුද්ධ වෙයි. භවය නිරුද්ධවීමෙන් ජාතිය නිරුද්ධ වෙයි. ජාතිය නිරුද්ධවීමෙන් ජරා, මරණ, ශෝක, වැලපීම , දුක් දොම්නස් , දැඩි වෙහෙසය , යන මෙවුහු නිරුධ වෙත්. මෙසේ සියලු දුක් රාශියන්ගේ නිරොධය වෙයි. මහණෙනි ,තෙපි මෙසේ දන්නාහු , ´ අපි අතීතකාලයෙහි වුයෙමුද ? නෙවුයෙමුද ? අතීතකාලයෙහි කවුරුත් වුයෙමුද ? අතීතකාලයෙහි කවුරුන් වීමුදැ ´ යි ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි වශයෙන් ) අතීතයට දුවන්නාහුද ? ´´
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු , මෙසේ දක්නාහු ,අපි අනාගත කාලයෙහි වන්නෙමු ද ? අනාගත කාලයෙහි නොවන්නෙමු ද ? අනාගත කාලයෙහි කවරෙක් වන්නෙමු ද ? අනාගත කාලයෙහි කෙසේ හෝ වන්නෙමු ද ? අනාගත කාලයෙහි කවුරුන්වී කවුරුන් වන්නෙමු ද ? කියා අනාගත කෙලවරට ( තෘෂ්ණා දෘෂ්ඨි වශයෙන් )
දුවන්නාහුද ?
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු , මෙසේ දක්නාහු , මම වෙම් ද ? මම නොවෙම් ද ? කුමක් වෙම් ද ?
කෙසේ් වෙම් ද ? මේ සත්වතෙම කොයින් ආයේ ද ? හෙතෙම කොහි යන්නෙක් වන්නේ දැයි දැන් පවත්නා කාලය
සම්බන්ධයෙන් තමා ගැන කෙසේ කෙසේ දැයි පැවති සැක ඇත්නාහුද ? ´´
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු මෙසේ දක්නාහු ,´´ අපගේ ශාස්තෘන් වහන්සේ ගරු කටයුත්තෙක,
අපි ශාස්තෘාන් වහන්සේ කෙරෙහි, ගෞරවයෙන් මෙසේ කියමු. යි කියන්නහුද ?..
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු මෙසේ දක්නාහු ,´´ ශ්‍රමණතෙම අපට මෙසේ කීයේය . ශ්‍රමණ
යන්ගේ වචන යෙන් අපි මෙසේ කියමු. යි කියන්නහුද ?´´
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු මෙසේ දක්නාහු ,´´ අන්‍ය ශාස්තෘවරයෙකු අදහන්තාහුද ?..
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි,තෙපි මෙසේ දන්නාහු මෙසේ දක්නාහු ,´´ නොයෙක් තීර්ථකයන්ගේ හා බමුණන්ගේ
වත් පිළිවෙත් හා ඇදහීම් සාර වශයෙන් පිළිගන්නා හුද ? ´´
´´ නැත ස්වාමිනි. ´´
´´ මහණෙනි, තෙපි, තමන් ව්සිත් යමක් දැන ගන්නා ලදනම්ි,තමන් ව්සිත් යමක් දක්නා ලද නම් තමන්
ව්සින් යමක් අවබෝධ කරගන්නා ලද නම් තොප කියන්නේ එයම නොවේ ද ? ´´
´´ එසේය ස්වාමිනි. ´´
13 .´ මහණෙනි , යහපත මහණෙනි ,මා ව්සිත් මේ මෙලොවදීම ව්පාක දෙන්නාවූ , කල් තොයවා ව්පාක දෙන්නාවූ ,එව, බලව, යන විධියට සුදුසුවූ ,තමතමන්ගේ සිතට පැමිණවිය යුතූවූ ,නුවණැත්තන් ව්සින් තමතමන්
කෙරෙහිලා දතයුතුවූ ධර්‍මයෙන් තෙපි ( නිර්‍වණයට ) පමුණුවන ලද්දාහ. මහණෙනි මේ ධර්‍මය මෙලොවදීම ව්පාක දෙන සුඑය , එව, බලව යන විධියට සුදුසුය. තමතමන්ගේ සිතට එලවිය යුතූ ගූණයෙන් යුක්තය. නුවණැත්තන් ව්සින් තම තමන් කෙරෙහිලා දතයුතු යැ´යි මෙසේ යමක් කියන ලදද ? එය මේ සඳහා කියන ලදි.
´´ මහණෙනි , කරුණු තුනකගේ එක්වීමෙන් ගර්‍භයාගේ හටගැනීම වෙයි.මේ ලොකයෙහි මව්පිය දෙදෙනා
එක්වූවාහු නමුත් මවුතොමෝත් ඔසප් නොවුවාද , ගඤර්‍වයා ( ගර්‍භයෙහි ඉපදිය යුතු තැනැත්තා ) එළඹ නොසිටි
යේවේද ඒතාක් ගර්‍භය හටගැනීමක් නොවේ . මෙහි, මවුපිය දෙන්නා එක්වූවාහු වෙත්ද , මවුතොමෝත් ඔසප්වූවා වේද, ඉපදිය යුතූ පුත්ගලයා එළඔ තොසිටියේ නම් ඒතාක් ගර්‍භය හටගැණීම නොසිදු වෙයි .
14 .´ මහණෙනි , යම් හෙයකින් මවුපිය දෙදෙන එක්වූවාහුද මව් තොමෝද ඔසප්වූවා වේද, ඉපදිය යුතූ පුත්ගලයාත් එළඔ සිටියේ වේද , මේ කරුණු තූන එක්ව්මෙන් ගර්‍භයාගේ හටගැනීම වෙයි . ´ මහණෙනි , මව් තොම නවමසක් හෝ දසමසක් හෝ මහත්වූ ජීව්ත සැකයෙන් යුක්තව ඒ දරුගැබ වදයි . මවුතොමෝ උපන්නාවූ
මොහු සිය ලෙයින් පොෂ්‍ය කරයි .මහණෙනි , තනකිරිය යි යමක් වේද , එය මේ ශාසන යෙහි ´ ලේ ´ සිය ව්‍යව
හාර වෙයි .
´´ මහණෙනි ,ඒ මේ කූමාරතෙම වැඩීමට පැම්ණ, ඉන්ද්‍රයන්ගේ මේරීමට පැම්ණ ,කුමරුවන්ගේ යම් ක්‍රීඩා
භාණ්ඩයෝ වෙත්ද , එයින් සෙල්ලම් කරයි. එනම් ථ )ගම් දරුවන් සෙල්ලම් කරන´ කුඩා නගුල්ය, ගුඩු ගැසීමය ,රෝද ගැසීමය, කුඩා දුනුවලින් විදීමය ,කුඩා රථ පැදීමය. )යන සෙල්ලම් කරයි´
´´ මහණෙනි ,ඒ මේ කූමාරතෙම වැඩීමට පැම්ණ, ඉන්ද්‍රයන්ගේ මේරීමට පැම්ණ ,පංචකාම සම්පත්තියෙන්
සම්පූරර්‍ණ වූයේ , යුක්තවූයේ ඉන්ද්‍රයන් පිනවයි . ඇසින් බලා දතයුතුවූ , යහපත්වූ , මන වඩන්නාවූ , ප්‍රිය සවභාව ඇති , ආසාව ඇතිකරන්නාවූ , සිත් අලවන්නාවූ , රූපයන්ගෙන්ද ,කණින් අසා දතයුතුවූ , යහපත්වූ , මන වඩන්නාවූ , ප්‍රිය සවභාව ඇති , ආසාව ඇතිකරන්නාවූ , සිත් අලවන්නාවූ ,ශබ්දයන්ගෙන්ද , නාසයෙන් ව්දදතයුතුවූ , යහපත්වූ , මන වඩන්නාවූ , ප්‍රිය සවභාව ඇති , ආසාව ඇතිකරන්නාවූ , සිත් අලවන්නාවූ , ගන්‍දයෙන්ද , දිවෙන් ව්ද දතයුතුවූ , යහපත්වූ, මන වඩන්නාවූ, ප්‍රිය සවභාව ඇති, ආසාව ඇතිකරන්නාවූ , සිත් අලවන්නාවූ රසයෙන්ද , කයින් ව්දතයුතුවූ , යහපත්වූ , මන වඩන්නාවූ , ප්‍රිය සවභාව ඇති , ආසාව ඇතිකරන්නාවූ , සිත් අලවන්නාවූ ස්පර්‍ශයෙන්ද,( පස්කම් සැප විදියි ).
,හෙතෙම ඇසින් රූපය දැක, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති රූපයයෙහි ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති රූපයයෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි.ශරීරය පිළිබඳව සිහිය නැතිව අකූසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. . යම් තැනෙක ඔහුගේ මේ ලාමක අකූසලයෝ ඉතිරි නොවී නැති වෙත්ද, ඒ චෙතො විමුක්තිය හෝ ප්‍රඥා විමුක්තිය හෝ නොදනියි .
,හෙතෙම මෙසේ රාගයට හා ෙවෂයට (තරහවට) පැමිණියේ සැපවූද , දුක්වූද ,උපෙක්‍ෂා සහගතවූද ,යම්කිසි වේදනාවක් විීදීද , හෙතෙම ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතූටු වෙයි.. අනේ සැපයයි කියයි.. එහිම ගිලී සිටියි.. ඒ වේදනාවෙන් සතූටු වන්නාවූ, එය සැපයයි කියන්නාවූ , එහිම ගැලී සිටින්නාවූ,ඔහුට තණ්හාව උපදියි.. වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි.. ඕහට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි.. භවය ප්‍රත්‍යයකොට ජාතිය වෙයි. . ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාවය ,මරණය , ශොකය ,වැළපීමය ,කයෙහි දුකය , සිතෙහි දුකය , දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇතිවෙත් . මෙසේ මේ සියලු දුක් රාශිය ඇතිවීම වෙයි.
,කණින් ශබ්දය අසා ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ශබ්දයෙහි ඇලෙයි අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ශබ්දයෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි. කය පිළිබඳ සිහිය එළඹ නොසිටියේ අකුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යම් තැනෙක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වෙද්ද,ඒ චිත්ත විමුක්තියද,ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් නොදනී.හෙතෙම මෙසේ රාග,වෙෂ දෙකට පැමිණියේ සැපවූද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවූද, යම්කිසි වේදනාවක් ව්දීද ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු වෙයි. (තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සැපයයි කියයි) තෘෂ්ණාවෙන් ගැලී සිටියි. ඒ වේදනාවෙන් සතුටු වන්නාවූ, මගේ යයි කියන්නාවූ, ගැලී සිටින්නාවූ ඔහුට තෘෂ්ණාව උපදී. වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි . ඔහුට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි .භවය ප්‍රත්‍යයකොට ජාතිය වෙයි . ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාව, මරණය ,ශොකය , වැළපීමය ,කයෙහි දුකය ,සිතෙහි දුකය,දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇති වෙත්. මෙසේ මේ සියලු දුක් රාසියගේ ඇතවීම වෙයි.
,නාසයෙන් ගන්‍දය ආඝ්‍රාණයකොට ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ගන්‍දයෙහි ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ගන්‍දයෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි. කය පිළිබඳ සිහිය එළඹ නොසිටියේ අකුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යම් තැනෙක ඔහුගේ ලාමකවූ අකසල ධර්‍මයෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වෙද්ද,ඒ චිත්ත විමුක්තියද,ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් නොදනී.හෙතෙම මෙසේ රාග,වෙෂ දෙකට පැමිණියේ සැපවූද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවූද, යම්කිසි වේදනාවක් ව්දීද ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු වෙයි. (තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සැපයයි කියයි) තෘෂ්ණාවෙන් ගැලී සිටියි. ඒ වේදනාවෙන් සතුටු වන්නාවූ, මගේ යයි කියන්නාවූ, ගැලී සිටින්නාවූ ඔහුට තෘෂ්ණාව උපදී. වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි . ඔහුට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි .භවය ප්‍රත්‍යයකොට ජාතිය වෙයි . ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාව, මරණය ,ශොකය ,වැළපීමය ,කයෙහි දුකය ,සිතෙහි දුකය,දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇති වෙත්. මෙසේ මේ සියලු දුක් රාසියගේ ඇතවීම වෙයි.
15 ,දිවෙන් රසයවිඳ ප්‍රිය ස්වභාව ඇති රසයෙහි ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති රසයෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි . කය පිළිබඳ සිහිය එළඹ නොසිටියේ අකුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි . යම් තැනෙක ඔහුගේ ලාමක වූ අකුසල ධර්‍මයෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වෙද්ද ,ඒ චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් නොදනී. හෙතෙම මෙසේ රාග වෙෂ දෙකට පැමිණියේ සැපවූද , ,දුක්වූද ,උපෙක්‍ෂා සහගතවූද යම් කිසි වේදනාවක් විඳීද ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් සතුටු වෙයි . (තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සැපයයි කියයි) තෘෂ්ණාවෙන් ගැලී සිටියි. ඒ වේදනාවෙන් සතුටු වන්නාවු , මගේ යයි කියන්නාවූ ,ගැලී සිටින්නාවූ ඔහුට තෘෂ්ණාව උපදී. වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි. ඔහුට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි. භවය ප්‍රත්‍යය කොට ජාතිය වෙයි . ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාව, මරණය ,ශොකය ,වැළපීමය ,කයෙහි දුකය ,සිතෙහි දුකය,දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇති වෙත්. මෙසේ මේ සියලු දුක් රාශියගේ ඇතිවීම වෙයි.
,කයින් ස්පර්‍ශයක් ස්පර්‍ශකොට ප්‍රිය ස්වභාවය ඇති ස්පර්‍ශයෙහි ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ස්පර්‍ශයෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි. කය පිළිබඳ සිහිය එළඹ නොසිටියේ අකුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යම් තැනක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්ත විමුක්තියද ,ප්‍රඥා විමුක්තියද, ඇති සැටියෙන් නොදනී. හෙතෙම මෙසේ රාග වෙෂ දෙකට පැමිණියේ සැපවූද , දුක්වූද ,උපෙක්‍ෂා සහගතවූද ,යම් කිසි වේදනාවක් විඳීද ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු වෙයි .(තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සැපයයි කියයි) තෘෂ්ණාවෙන් ගැලී සිටියි. ඒ වේදනාවෙන් සතුටු වන්නාවු, මගේ යයි කියන්නාවූ, ගැලී සිටින්නාවූ ,ඔහුට තෘෂ්ණාව උපදී වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි .ඔහුට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි. භවය ප්‍රත්‍යයකොට ජාතිය වෙයි .ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාව, මරණය ,ශොකය ,වැළපීමය ,කයෙහි දුකය ,සිතෙහි දුකය,දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇති වෙත් . මෙසේ මේ සියලු දුක් රාසියගේ ඇතවීම වෙයි.
,සිතින් ධර්‍ම අරමුණු දැන ප්‍රිය ස්වභාව ඇති අරමුණෙහි ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති අරමුණෙහි නොසතුටට පැමිණෙයි . කය පිළිබඳ සිහිය එළඹ නොසිටියේ අකුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යම් තැනෙක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සම්පූර්ණයෙන් විනාශ වෙද්ද,ඒ චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් නොදනී. හෙතෙම මෙසේ රාග වෙෂ දෙකට පැමිණියේ සැපවූද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවූද, යම් කිසි වේදනාවක් විඳීද ඒ වේදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු වෙයි. (තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සැපයයි කියයි) තෘෂ්ණාවෙන් ගැලී සිටියි. ඒ වේදනාවෙන් සතුටු වන්නාවූ මගේ යයි කියන්නාවූ ,ගැලී සිටින්නාවූ ඔහුට තෘෂ්ණාව උපදී වේදනාවන් කෙරෙහි යම් තෘෂ්ණාවක් වේද එය උපාදානයයි ඔහුට උපාදාන ප්‍රත්‍යයෙන් භවය වෙයි. භවය ප්‍රත්‍යයකොට ජාතිය වෙයි .ජාතිය ප්‍රත්‍යයකොට ජරාව මරණය ශොකය වැළපීමය කයෙහි දුකය සිතෙහි දුකය දැඩි වෙහෙසය යන මොවුහු ඇති වෙත් මෙසේ මේ සියලු දුක් රාසියගේ ඇතිවීම වෙයි.
16 ,මහණෙනි , එසේම මේ ලොකයෙහි අර්‍හත්වූ, සම්‍යක් සම්බුද්ධවූ , විද්‍යාචරණ සම්පන්න වු , යහපත් ගති ඇත්තාවු ,සියලු ලෝකයන් දන්නාවූ ,ශ්‍රේෂ්ඨවු ,හික්මවිය යුතු පුරුෂයන් දමනය කිරීමෙහි රියැදුරෙකු වැනිවු ,දෙවිමිනිසුන්ට ගුරුවරයෙක්වූ ,චතුස්සත්‍ය අවබොධ කළාවූ තථාගත කෙනෙක් මෙලොව උපදනාහ .ඒ තථාගත තෙමේ දෙවියන් සහිතවූ ,මරුන් සහිතවූ, බ්‍රහ්මයන් සහිතවූ ,මහණ බමුණන් සහිතවූ ,දෙව් මිනිසුන් සහිතවූ මේ ලොකය ස්වකීය විශේෂ ඥනයෙන් දැන ප්‍රත්‍යක්‍ෂ කොට ප්‍රකාශ කරයි .ඒ තථාගතයන් වහන්සේ මුල යහපත්වූද ,මැද යහපත්වූ , අවසානය යහපත්වූද, අත්‍ර්‍ථ සහිතවූ ,දස වැදෑරුම් අක්‍ෂර සම්පත්තියෙන් යුක්තවූ ,සියලු ආකාරයෙන් සම්පූර්‍ණවූ, පිරිසිදුවූ ශාසන බ්‍රහ්මචය්‍ර්‍යාව ප්‍රකාශ කරති.
,ඒ ධර්‍මය ගෘහපතියෙක් හෝ , ගෘහපති පුත්‍රයෙක් හෝ, අන් කුල අතුරෙන් එක් කුලයක උපන්නෙක් හෝ අසයිද, ඔහු ඒ ධර්‍මය අසා තථාගතයන් වහන්සේ කෙරෙහි ශ්‍රඬාව ඇති කරයි. ඔහු ඒ ශ්‍රඬාවෙන් යුක්ත වූයේ මෙසේ සලකන්නේය. .ගිහිගෙයි විසීම අවහිර සහිතය. කෙලෙස් දූවිලි උපදින තැනකි. මහණකම වනාහි කිසිවක් නොමැති අවකාශය මෙන් නිදහස්ය. ගිහිගෙයි වසන්නහු විසින් සියලු ආකාරයෙන් සම්පූර්‍ණවූ , සියලු ආකාරයෙන් පිරිසිදුවූ , ලියවූ හක්ගෙඩියක් වැනි මෙම බ්‍රහ්මචරියාවෙහි හැසිරෙන්ට නොහැක්කේය . මෙම කෙස් දැළිරැවුලු කපාදමා සිවුරු හැඳ ගිහිගෙන් නික්ම සස්නෙහි මහණ වන්නෙම් නම් ඉතා යහපතැයි කියායි..
17. ,ඔහු පසු කාලයක ස්වල්පවූ හෝ බොහෝවූ හෝ සමිපත්හැර, ස්වල්පවු හෝ බොහෝවූ හෝ නෑ පිරිස් හැර, කෙස්දැළිරැවුලු කපා දමා, සිවුරු හැඳ, ගිහිගෙන් නික්ම, සස්නෙහි මහණ වන්නේය. එසේ මහණවූ හෙතෙම භික්‍ෂු සීලයෙන් යුක්තවුයේ, ප්‍රාණවධය හැර, ඉන් සමිපූර්‍ණයෙන් වැළකුණේ බහා තබන ලද දඬු ඇත්තේ, බහා තබන ලද ආයුධ ඇත්තේ, පවි කිරීමෙහි ලඡ්ඡා ඇත්තේ, කරුණාවන්ත වුයේ, සියලු ප්‍රාණින් කෙරෙහි හිත අනුකමිපාව ඇතුව වාසය කෙරේ නොදුන් දෙය ගැනීමෙන් වෙන්ව, එයින් සමිපුර්‍ණයෙන් වැළකුණේ, දුන් දෙයම ගන්නේ, දුන් දෙයම කැමති වන්නේ, සොර නොවු, පිරිසිදුවූ සිතින් යුක්තව වාසයකෙරේ. අබ්‍රභ්මචය්‍ර්‍යාව හැර උතුමි පැවතුමි ඇත්තේ ස්ත්‍රී පුරුෂ සංසර්‍ගය නමිවු ග්‍රාම ධර්‍මයෙන් වෙන් වූයේ බ්‍රභ්මචාරීවෙි. බොරු කීමෙන් දුරුව, ඉන් සමිපූර්‍ණයෙන් වැළකුණේ, සැබෑ වචන කියන්නේ, සැබැවින් සැබව ගළපන ගති ඇතුව ස්ථිර කථා ඇත්තේ, ඇදහිය යුතු වචන ඇත්තේ, ලෝකයා අතර විරුඬ කථා ඇති නොකෙරේ. පිසුනු බස් හැර, ඉන් සමිපුර්‍ණයෙන් වැළකුණේ, මෙතැනින් අසා මොවුන් බිඳවීම පිණිස එතැන නොකියන ගති ඇත්තේ, එතැනින් අසා මොවුන් බිඳවීම පිණිස මෙතැන නොකියන ගති ඇත්තේ, මෙසේ භෙද වූවන් ගලපන්නේ, සමගි වූවන්ගේ සමගිය තහවුරු කිරීමට අනුබල දෙන්නේ, සමගියෙහි ඇලුමි බහුල කොට ඇත්තේ, සමගිකමිහි ඇලුනේ, සමගිකමිහි සතුටුවන ගති ඇත්තේ සමගිය ඇති කරණ වචන කියන්නේය. ඵරුෂ වචනය හැර ඉන් සමිපූර්‍ණයෙන් වැළකුණේ, යමි වචනයක් නිදොස් වෙිද, කණට මිහිරිද, ප්‍රෙමණීයද, සතුටු කරයිද, යහපත්ද, බොහෝ දෙනාට ප්‍රියද, බොහෝ දෙනාගේ හිත් ප්‍රිය කරන්නේද, එබඳු වචනම කියන්නේ වෙි. හිස්වු ප්‍රලාප කථා හැර ඉන් සමිපූර්‍ණයෙන් වැළකුණේ, කාලයට සුදුසු කථා කරන්නේ, සිදුවු වචනම කියන්නේ, අත්‍ර්‍වයෙන් යුක්තවු, ධර්‍මයෙන් යුක්තවු විනයයෙන් යුක්තවු වචන කියන්නේ, සුදුසු කල්හි. උපමා හා කරුණු සහිතවු, සීමා ඇති, අත්‍ර්‍ථයෙන් යුත්, නිධානයක් මෙන් සිතෙහි තැබිය යුතු වචන කියන්නේ වෙි.
18. ´හෙතෙම තණ. ගස්, වැල්, සිදීමි බිදිමි ආදියෙන් වැළකුණේ වෙයි, එක් වෙිලක් වළඳන්නේ රාත්‍රි භොඡනයන් හා විකාල භොඡනයෙන් වැළකුණේ වෙයි. නැටීමි, ගී කීමි, බෙර ආදිය වැයීමි, විසුලු දැකීමි යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. මල්, ගඳ විලවුන් පැළඳීම, ඉන් සැරසීම, අඩු තැන් පිරවීමෙන් අලඞකාර කිරීම යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. උස් අසුන් මහ අසුන් යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. රින් රිදී මසු කහවණු පිළිගැන්මෙන් වැළිකුණේ වෙයි. අමු ධාන්‍ය වර්‍ග පිළිගැන්මෙන් තොරවූයේ වෙයි. අමු මස් පිළිගැන්මෙන් තොරවූයේ වෙයි. ස්ත්‍රීන්, තරුණියන් පිළිගැන්මෙන් තොරවූයේ වෙයි. වැඩකරුවන් වැඩකාරියන් පිළිගැන්මෙන් තොර වූයේවෙයි, එඑවන් බැටලුවන් පිළිගැනීමෙන් වැළකුණේ වෙයි. ඌරන්, කුකුළන් පිළිගැනීමෙන් වැළකුණේ වෙයි. ඇතුන් ගවයින්, අසුන්, වෙළඹුන් පිළිගැන්මෙන් වැළකුණේ වෙයි. කෙත්, වත්, පිළිගැනීමෙන් වැළකුණේ වෙයි. ගිහින්ගේ දූත මෙහෙවරය, ගෙන්ගෙට යන මහත් මෙහෙවරය යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. විකිණිම මිළට ගැනීම යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. තරාදියෙන් හොර කිරීම, රන් නොරන් කිරීමාදියෙන් හොර කිරිම, මැනීමෙන් හොර කිරීමාදියෙන් වැළකුණේ වෙයි. හිමියන් අහිමි කිරීමාදිය සඳහා අල්ලස් ගැන්මය, උපායෙන් අනුන් රැවටීමය, යකඩ ආදී ලොහ රන් රිදීයයි අඟවා වඤ්වා කිරීමය, නොයෙක් ආකාරවූ කුටිල ප්‍රයොගය යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි. කැපීමය, බැඳීමය, සැඟවී සිට වස්තු පැහැරගැන්මය, ගමි නියමි ගමි ආදිය පැහැරීමය, බලාත්කාරකමින් වස්තු පැහැර ගැන්මය, යන මෙයින් වැළකුණේ වෙයි.
19. ´´හෙතෙමෙි යමිතමි කය වැසීමට තරමිවූ සිවුරෙන්ද,යැපීමට ප්‍රමාණවූ ආහාරයෙන්ද සතුටු වන්නේ වෙි. ඔහු යමි යමි තැනකට යේ නමි ඒ ඒ තැනට එය ගෙන යන්නේ වෙයි. යමියේ පක්‍ෂියෙක් යමි තැනකට පියාඹා යේ නමි ඒ සියලු තැන පියාපත් බර පමණකින් යුක්තව පියඹා යේද, එපරිද්දෙන්ම භික්‍ෂු තෙමෙිද ශරීරිය වැසීමට ප්‍රමාණවු සිවුරෙන්ද, යැපීමට ප්‍රමාණවූ ආහාරයෙන්ද සතුටු වන්නේවෙි. ඔහු යමි තැනකට යා නමි ඒ ඒ තැන එය රැගෙණම යයි. හෙතෙමෙි මෙි උතුමි සීලයෙන් යුක්තවුයේ තම සන්තානයෙහි නිරවද්‍යවූ සැපය විඳින්නේය.
´´ හෙතෙමෙි, ඇසින් රූපයක් දැක. එය නිමිති වශයෙන් නොගනී. නැවත නැවත මතක් වන සේ සීතට නොගනි. යමක් හේතුකොටගෙන ලොභ, ෙවෂ අකුශල ධර්‍මයෝ හිතට ඇතුල් වන්නාහුද, එහි සංවරය පිණිස ඔහු පිළිපදී. ඔහු තමාගේ චක්‍ෂු ඉන්ද්රියය රකී, චක්‍ෂු ඉන්ද්‍රියයෙහි සංචරයට පැමිණේ.
´ කණින් ශබිදයක් අසා එය නිමිති වශයෙන් නොගනි. නැවත නැවත මතක්වනසේ නොගනී යමක් හේතුකොටගෙන ශ්‍රොතෙන්ද්‍රිය(කන්) අසංවරව වසන්නහුට ලොභ ෙවෂ අකුශල ධර්‍මයෝ උපදිත්ද, ඒ ශ්‍රොත ඉන්ද්‍රියයෙහි සංචරය පිණිස පිළිපදියි. ශ්‍රොත ඉන්ද්රියය රකී. ශ්‍රොත ඉන්ද්‍රියයෙහි සංචරයට පැමිණෙයි.
´ නාසයෙන් ගඳක් ආඝ්‍රාණය කොට එය නිමිති වශයෙන් නොගනී. නැවත නැවත මතක්වනසේ සිතට නොගනී. යමක් හෙතුකොටගෙන ඝ්‍රානෙන්ද්‍රියය (නාසය) අසංවරව වාසය කරන්නහුට ලොභ ෙවෂ අකුශල ධර්‍මයෝ උපදිත්ද, එහි සංවරය පිණිස පිළිපදියි. ඝානෙන්ද්‍රියය රකියි. ඝානෙන්‍ද්‍රියයාගේ සංවරයට පැමිණෙයි. දිවෙන් රසයක් විඳ එය අරමුණු වශයෙන් නොගනී. නැවත නැවත මතක් වනසේ සිතට නොගනී. යමක් හේතුකොටගෙන ඡිවිහේන්ද්‍රියය සංචර නොකොට වාසය කරන්නාහට ලොභ ෙවෂ අකුශල ධර්‍මයෝ උපදිත්ද එහි සංවරය පිණිස පිළිපදියි. ඡිවිහේන්ද්‍රියය (දිව) ආරක්‍ෂා කරයි. ඡිවිහේන්ද්‍රියයෙහි සංවරයට පැමිණෙයි.
´ කයින් පහසක් ස්පර්‍ශකොට නිමිති වශයෙන් නොගනියි. නැවත නැවත මතක්වනසේ සිතට නොගනියි. යමක් හේතු කොට කායෙන්‍ද්‍රියය අසංවරව වාසය කරන්නහුට ලොභ ෙවෂ අකුසල ධර්‍මයෝ උපදිත් ද, ඒ කායෙන්‍ද්‍රියය සංවරය පිණිස පිළිපදියි. කායෙන්‍ද්‍රියය ආරක්‍ෂාකරයි. කායෙන්ද්‍රියේ සංවරයට පැමිණෙයි. සිතින් ධර්‍මාරමිමණයක් දැන නිමිති වශයෙන් නොගනී. නැවත නැවතත් මතක්වනසේ සිතට නොගනී. යමි හෙයකින් සිත අසංවරව වාසය කරන්නහුට ලොභ ෙවෂ අකුශල ධර්‍මයෝ උපදිත්ද, ඒ මනීන්‍ද්‍රියය (සිත) සංවරය පිණිස පිළිපදියි. මනින්‍ද්‍රියය රකී. මනීන්‍ද්‍රියයෙහි සංවරයට පැමිණෙයි. හෙතෙමෙි මෙි උතුමි ඉන්ද්‍රිය සංවරයෙන් යුක්ත වූයේ තම සන්තානයෙහි කෙලෙසුන්ගෙන් තෙත් නොවූ සැපය විඳින්නේය.
20.´´ හෙතෙමෙි ඉදිරියට යාමෙහිද, ආපසු යාමෙහිද, නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි. ඉදිරිපස බැලීමෙහිද හැරී බැලී මෙහිද නුවණින් යුක්තවුයේ වෙයි. අත් පා හැකිලීමෙහිද දිගු කිරීමෙහිද නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි. සඟළ සිවූරු සහ පාත්‍රා, සිවිරු දැරීමෙහි නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි.
අනුභව කිරීමය. පානය කිරීමය. රස විදීමය යන මෙහිද නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි. මල මුත්‍ර පහකිරීමෙහිද නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි. යෑමි, සිටීමි,හිඳීමි, සැතපීමි, නිදි තොර කිරීමි, කථාකිරීමි, නිශ්ශබිද වීමි යන මෙහිද නුවණින් යුක්තවූයේ වෙයි.
´ උතුමිවූ මේ සීලසමුහයෙන් යුක්තවුද, උතුමිවූ මෙි ඉන්ද්‍රිය සංවරයෙන් යුක්තවුද, මෙි උතුමිවු සතිසමිපඡඤඤ යෙන් යුක්තවු ද, ඒ භික්‍ෂු තෙමෙි කැලයද, ගහක් මුලද, පර්‍වතද, කඳුරැලිද, ගල් ගුහාද, සොහොන්ද, ඉතා දුරවූ කැලෑද, හිස් තැන්ද, පිදුරු ගොඩවල්ද යන මෙි විවෙික සෙනාසන භඡනය කෙරෙයි. ඔහු පසුබත් කාලයෙහි පිණඩපාත ආහාරයෙන් වැළකුණේ, පය්‍ර්‍යඞක බැඳ, ශරීරය කෙළින් තබා සිත අරමුණෙහි පිහිටුවා හිඳගනියි.
21. ´´ ඹහු ස්කන්‍ඩ ලොකයෙහි ලොභය පහකොට ලොභ රහිත සිතින් යුක්තව වාසය කෙරේ. ලොභයෙන් සිත පිරිසිදු කෙරේ. සිත කෙලසන්නාවූ ක්‍රොධය පහකොට, ක්‍රොධයෙන් දුරුවු සිත් ඇතිව වාසය කරයි. සියලු සතුන් කෙරෙහි භිතානුකමිපා ඇතිව වාසය කරයි. ක්‍රොධයෙන් සිත පිරිසිදු කෙරේ. කාය චිත්ත දෙදෙනාගේ අලස බව දුරු කොට කය-සිත පිළිබඳ පහවූ අලස බව ඇත්තේ ආලොක සංඥා ඇත්තේ, සිහි ඇත්තේ, යහපත් ප්‍රඥා ඇත්තෙක්ව ර්‍ථනමිද්ධයෙන් සිත පිරිසිදු කෙරේ. නොසන්සුන්කම හා පසුතැවීම දුරුකොට, සංසිඳුනු සිත් ඇතිව වාසය කෙරේ. ඇතුළත සංසිඳුනු සිත් ඇත්තේ, උද්ධචිචකුක්කුචිචයෙන් සිත පිරිසිදු කෙරේ. සැකය දුරු කොට, පහකළ සැක ඇත්තේ, කුශල ධර්‍ම විෂයෙහි එසේද මෙසේදැයි සැක නැතිව විචිකිචිඡාවෙන් සිත පිරිසිදු කෙරේ.
´ හෙතෙම සිත කිලුටු කරන්නාවු, ප්‍රඥාව දුර්‍වල කරන්නාවූ මෙි පංචනීවරණයන් දුරුකොට,කාමයන් ගෙන් වෙන්වම අකුශල ධර්‍මයන්ගෙන් වෙන්වම විතර්‍ක සහිතවු විචාර සහිතවූ විවෙිකයෙන් හටගත් ප්‍රීතිය හා සැපය ඇති ප්‍රථම ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයි.
´´ මහණෙනි, නැවත අනිකක්ද කියමි. මහණ තෙම විතර්‍ක විචාරයන්ගේ සංසිඳිමෙන් ඇතුලත පැහැදීම ඇති, හිතේ එකඟ බව ඇති, විතර්‍ක රහිතවූ විචාර රහිතවු සමාධියෙන් හටගත් ප්‍රීතිය හා සැප ඇති විතීය ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයි.
´´ මහණෙනි, නැවත අනිකක්ද කියමි. මහණතෙම ප්‍රීතියෙහිද නොඇලීමෙන් උපෙක්‍ෂා ඇත්තේ වාසය කරයි. සිහියෙන් යුක්ත වූයේ, නුවණින් යුක්තවූයේ ශරීරයෙන් සුවය විඳින්නේද, ආය්‍ර්‍යයෝ යමි ඒ ධ්‍යානයක් උපෙක්‍ෂා ඇති සිහි ඇති, සැප විහරණ ඇත්තේයයි කියද්ද, ඒ තෘතීය ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයි.
´´ මහණෙනි, නැවත අනිකක්ද කියමි. මහණ තෙම සැපය දුරු කිරීමෙන් ද, දුක දුරු කිරීමෙන්ද, ( ධ්‍යානය ලැබීමට ) පළමුව සොමිනස් දොමිනස් දෙදෙනාගේ නැසීමෙන්, දුක්ද නොවු, සැපද නොවු, උපෙක්‍ෂා සිහියෙන් පිරිසිදු බව ඇති සතරවන ධ්‍යානයට පැමිණ වාසය කරයිද,
22.´ හෙතෙම ඇසින් රූපය දැක, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති රුප අරමුණෙහි නොඇලෙහි, අප්‍රිය ස්වභාව ඇති රූපයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශරීරය පිළිබඳව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමිතැනක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සර්‍මපූර්‍ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්තවිමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනී. හෙතෙම මෙසේ රාග ෙවෂ දෙකට නො පැමිණියේ, සැපවුද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවුද, යමිකිසි වෙදනාවක් විඳීද, ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණ වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි: සැපයයි නොකියයි. ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලී නොසිටියි. ඒ වෙදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවු, ( මගේයයි ) නොකියන්නාවූ ඹහුට තෘෂ්ණාව නූපදී. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුඬවීමෙන් ( නැතිවීම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගේ නිරුඬ වීමෙන් භවය නිරුඬ වෙයි. භවය නිරුඬවීමෙන් ඡාතිය (උත්පත්තිය ) නිරුද්ධ වෙයි. ඡාතිය නිරුද්ධ වීමෙන් ඡරා, මරණ, සොක, වැළපීම, කයෙහි දුක, සිතෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවුහු නිරුද්ධ ( නැති ) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැති වීම වෙයි.
´ හෙතෙම කණින් ශබිදය අසා,ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ශබිද යෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ශබිදයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශරීරය පිළිබඳව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමි තැනක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සමිපූර්‍ණයෙන් වීනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්තවිමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනී. හෙතෙම මෙසේ රාග ෙවෂ දෙකට නොපැමිණියේ, සැපවූද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවූද යමි කිසි වෙදනාවක් විඳීද,ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි, සැපයයි නොකියයි. ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලි නොසිටියි. ඒ වෙදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවූ, (මගේයයි) නොකියන්නාවූ ඔහුට තෘෂ්ණාව නුපදි. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුඬ විමෙන් ( නැතිවීම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගෙ නිරුඬ වීමෙන් භවය නිරුඬ වෙි. භවය නිරුඬ වීමෙන් ඡාතිය ( උත්පත්ති ) නිරුඬ වෙයි. ඡාතිය නිරුඬ විමෙන් ඡාරා, මරණ, සොක, වැළපිම, කයෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවුහූ නිරුඬ (නැති) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැති විම වෙයි.
´´ තෙතෙම නාසයෙන් ගන්‍ධය විඳ, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ගන්‍ධයෙහි නො ඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ගන්‍ධයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශරීරය පිළිබඳව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමි තැනක ඔහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සමිපුර්‍ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්තවිමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනී. හෙතෙම මෙසේ රාග ෙවෂ දෙකට නොපැමිණීයේ, සැපවූද, දුක් වුද. උපෙක්‍ෂා සහගත වූද යමි කිසි වෙිදනාවක් විඳීද, ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණ වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි. සැපයයි නොකියයි. ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලි නොසිටියි. ඒ වෙදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවු, ( මගේ යයි ) නොකියන්නාවු ඹහුට තෘෂ්ණාව නුපදී. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුඬ විමෙන් ( නැතිවීම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගේ නිරුඬ විමෙන් භවය නිරුඬවෙයි. භවය නිරුඬවිමෙන් ඡාතිය (උත්පත්තිය) නිරුද්ධ වෙයි. ඡාතිය නිරුඬ විමෙන් ඡරා, මරණ, සොක, වැළපිම, කයෙහි දුක, සිතෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවූහු නිරුද්ධ ( නැති ) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැති විම වෙයි.
23. ´´ හෙතෙම දිවෙන් රසය විඳ, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති රසයෙහි නොඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති රසයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශාරීරය පිළිබදව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමි තැනක ඹහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සමිපුර්‍ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්ත විමුක්තියද ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනි. හෙතෙම මෙසේ රාග ෙවෂ දෙකට නොපැමිණියේ, සැපවුද දුක් වූද උපෙක්‍ෂා සහගත වූද යමි කිසි වෙිදනාවක් වීදීද, ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි. සැපයයි නොකියයි, ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලි නොසිටියි. ඒ වෙිදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවූ, ( මගේයයි ) නොකියන්නාවූ ඹහුට තෘෂ්ණාව නුපදී. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුද්ධ විමෙන් ( නැතිවිම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගේ නිරුද්ධ විමෙන් භවය නිරුඬ වෙයි. භවය නිරුද්ධවිමෙන් ඡාතිය (උත්පත්තිය) නිරුද්ධ වෙයි. ඡාතිය නිරුද්ධවිමෙන් ඡාරා. මරණ, සොක, වැළපිම, කයෙහි දුක, සිතෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවූහු නිරුද්ධ ( නැති ) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැති විම වෙයි.
24. ´´ හෙතෙම කයින් ස්පර්‍ශයක් විඳ, ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ස්පර්‍ශයෙහි නොඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ස්පර්‍ශයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශරීරය පිළිබඳව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමි තැනක ඹහුගේ ලාමකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සමිපුර්‍ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්ත විමුක්තියද ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනී. හෙතෙම මෙසේ රාග ෙවෂ දෙකට නොපැමිණියේ, සැපවුද, දුක්වූද, උපෙක්‍ෂා සහගතවූද, යමි කිසි වෙදනාවක් විඳීද, ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි. සැපයයි නොකියයි, ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලි නොසිටියි. ඒ වෙිදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවු, ( මගේයයි ) නොකියන්නාවූ ඹහුට තෘෂ්ණාව නූඋපදී. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුද්ධවීමෙන් ( නැතිවීම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගේ නිරුද්ධ වීමෙන් භවය නිරුද්ධ වෙයි. භවය නිරුද්ධ වීමෙන් ඡාතිය (උත්පත්තිය) නිරුද්ධ වෙයි. ඡාතිය නිරුද්ධ වීමෙන් ඡරා, මරණ, සොක, වැළපීම, කයෙහි දුක, සිතෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවුහු නිරුද්ධ ( නැති ) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැති වීම වෙයි.
´´හෙතෙම සිතින් ධර්‍ම අරමුණක් විඳ ප්‍රිය ස්වභාව ඇති ධර්‍මයෙහි නොඇලෙයි. අප්‍රිය ස්වභාව ඇති ධර්‍මයෙහි නොසතුටට නොපැමිණෙයි. ශරීරය පිළිබඳව සිහිය එළඹ සිටියේ, කුසල් සිත් ඇතිව වාසය කරයි. යමි තැනක ඔහුගේ ලාර්‍මකවූ අකුසල ධර්‍මයෝ සර්‍මපූර්‍ණයෙන් විනාශ වෙද්ද, ඒ චිත්ත විමුක්තියද, ප්‍රඥා විමුක්තියද ඇති සැටියෙන් දනී. හෙතෙම මෙසේ රාග චෙෂ දෙකට නොපැමිණියේ, සැපවුද, දුක්වුද, උපෙක්‍ෂා සහාගතවුද යමි කිසි වෙිදනාවක් විදීද. ඒ වෙදනාව තෘෂ්ණා වශයෙන් ගෙන සතුටු නොවෙයි, සැපයයි නොකියයි. ( තෘෂ්ණාවෙන් ) ගැලි නොසිටියි. ඒ වෙිදනාවෙන් සතුටු නොවන්නාවු, ( මගේයයි ) නොකියන්නාවු ඔහුට තෘෂ්ණාව නුපදි. ඒ තෘෂ්ණාවගේ නිරුද්ධ විමෙන් ( නැතිවිම ) උපාදාන නිරොධය වෙයි. උපාදානයන්ගේ නිරුද්ධ විමෙන් භවය නිරුද්ධ වෙයි. භවය නිරුද්ධ වීමෙන් ඡාති ( උත්පත්තිය ) නිරුද්ධ වෙයි. ඡාතිය නිරුද්ධ වීමෙන් ඡරා, මරණ, සොක, වැළපීමි, කයෙහි දුක, සිතෙහි දුක, දැඩි වෙහෙස යන මොවුහු නිරුද්ධ ( නැති ) වෙත්. මෙසේ මෙි සියලු දුක් රාසිය නැතිවීම වෙයි.
´´ මහණෙනි, තොපි මා විසින් සංක්‍ෂෙපයෙන් දෙශනා කරනලද තෘෂ්ණාක්‍ෂයවිමුක්ති ධර්‍මය නිතර දරවි, කෙවටිට පුත්‍ර වූ සාති භික්‍ෂුව මහත් තෘෂ්ණා නැමැති දැලෙහි තෘෂ්ණා නැමැති අවුලෙහි ගැඵණේකු කොට සලකවි.
භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මෙය වඳාළහ. සතුටු සිත් ඇති ඒ භික්‍ෂුහු භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ දෙශනාවට සතුටු වූහ.
අටවෙනිවු මහා තණ්හා සංඛය සුත්‍රය නිමි. ( 4 – 8 )
උපුටා ගැනීම - උතුම් ශ්‍රී සද්ධර්මය ( dahamsithum.wordpress )