ජෝන් ද සිල්වා නුර්ති නාට්‍ය එකතුව-02-රත්නාවලී නාටකය (1906)
නාට්යේකරුවෝ
වත්ස (කෞසම්බි රාජධානියේ රජ), යෞගන්ධරායණ (මෙම රජුගේ අග්ර මන්ත්රි ), වසන්නත (රජුගේ රහස් කථාකරණ මිත්රජයා), වාසුභූති (සිංහල රජුගේ තානාපතියා), බාභ්රතව්යර (වත්සරජු විසින් සිංහල රජු කරා ඇරිය තානාපතියා), සම්බරසිඬි (මන්ත්ර්කාරයෙක්), විජයවර්මා (වත්සරජුගේ යුඬසේනාවේ මුලාදෑනියෙක්), වාසවදත්ත (වත්සරජුගේ බිසව), රත්නාවලී හෙවත් සාගරිකා (සිංහල රජුගේ දුව), කාඤ්වණ මාලා (බිසවගේ ප්රබධාන දාසි), සුසංගතා (සාගරිකාගේ යාළුවා), නිපුණිකා, මදනිකා, චුතලතිකා,වසුන්ධරා (බිසවගේ දාසියෝ), ලමයි දෙදෙනෙක් නාටිකාංගනාවක්.
නාමොතස්ස භගවතො අරහතො සම්මා සම්බුද්ධස්ස පුවත ලයයි දෙදෙනෙක් පැමිණ කියති. අමිර්කල්යාෙන් - ලාවනි
සාදා පාද මුනිඳුගේ මා මුදුනේ ජාත්යාාලෙන් ගෙණ හින්දු ග්රාන්ථයක් පාමි සිංහලෙන් මෙහි සන්තෝෂෙන් සාදා පාද මුනිඳුගේ මා මුදුනේ මේ රත්නාවලි නම් කථා ගෙතු කාව්ය් කර්තෘා වෙත් සිරින් බෝවේවා සාදා පාද මුනිඳුගේ මා මුදුනේ ගීතාචාරිද නාට්යම සභා සැමා දෝෂ හංගවී වෙසෙත්වා බෝකල් සාදා පාද මුනිඳුගේ මා මුදුනේ
_______________ 1. ළමයා - කෘශ්මීරදේශයේ ශ්රීන හර්ෂිදේව නම් රජුන් විසින් සංස්කෘත භාෂාවෙන් ප්ර_බන්ධකර තිබෙන රත්නාවලී නම් නාටකය ලොව ප්රෂසිඬ ග්ර_න්ථයකි.
2. ලමයා - රත්නාවලී අප සිංහල වංශයේ කුමාරිකාවක්ය.
1. ලමයා - වික්රඅමබාහු රජුගේ දුවය.
ජෝන් ද සිල්වා 41
2 ලමයා - එතකොට සිංහල අප විසින් ඒ කතාව දැනගතයුතු නොවෙද.
1 ලමයා - ඔව්! ඒකුමක්ද කියා අද මේ නාට්යොශාලාවට පැමිණි සාධු ජනයාට ප්ර්කාශ ජනයාට ප්රසකාශ කරමු.
(නාටිකාංගනාවක් පැමිණෙයි.)
ගීතවන්දස් - ලාවනි. නාටිකාංගනාව - අමනදනෝ සිතතී මේ නාට්යාකලා - නාඩගම් වාගේය කියා පවර ශාස්ත්රග මේ හින්දා යාය පිරිහී - රට වැටේ ඉන් සජනෙනි. කුකවි නිසා මෙම විද්යා පාත බසී ලක්දිවේ අය්යෝ මෙකලේ නොදෙනු ඊට ප්රවස්තාවක් රම්යන සිහලබස නොලව් දැන් කසලෙහී.
(ලමයි සමාචාර කරත්)
ලමයි - වාරාදගනා මොකද නාට්යහකලා ගැන ගර්ජනාවකින් යුක්තව මෙහාට ආවේ.
නාටිකාංගනාව- තර්ක ව්යාදකරණ කාව්යා නාටක යන පිළිවලින් පුරාණ සිංහලයෝ නාට්යාකලා සියල්ලටම ඉහළින් ගරු කොට සැලකුවෝය. මේ කාලේදී මොකවත් ශාස්ත්ර්යක් නොදත් අය ඒ උතුම් ශාස්ත්ර ය පුරුදුකරන්ට ගොස් නාට්යල කලා වල් නාඩගම් පංක්තියට හරවා අරිති. මුතු ඌරන් ඉදිරියේ තබනකොට මට තරහයයි - සිංහතෛලය රන් භාජනයේ තැබිය යුතුයි. ඒවාගේම මේ උතුම් ශාස්ත්රයය පණ්ඩිතයන්ම භජනයකළ යුතුයි.
ලමයි - නුඹ විසින් කියන ලද සත්යළය කුඩා අපටත් හොඳාකාර පෙණීයයි - ජාතියක් බඳින බැම්ම භාෂාවය - ඒක කැතකරණ ජනයා ඒ ජාතියේ හතුරෝය - ඒ නිසා සිංහල ආර්ය්යර සුබොධ නට්යණසභා විසින් දක්වන මධුරවූ නාටක මේ වර්තමාන කාලේ භාෂාවෙන් සිංහල
42 රත්නාවලී නටකය
ජනයාගේ දියුණුව පරමාර්ථකොට ගෙණ ප්ර බන්ධකර තිබෙන බැවින් පුරාණයේදි නාට්යපකලා යම් තරමකට ගරුකොට සලකනු ලැබුවාද ඒ තරමට මේ කාලෙදිත් උගත් ජනයා විසින් එය සලකනු ලබනවාට සැක නැත.
නාටිකාංගනාව - එහෙමනම් අද රාත්රිනයේ මෙම නාට්යද මණ්ඩපයෙහි රත්නාවලී නාටකය දක්වමු. එය පටන්ගන්ට මත්තෙන් මෙහි රැස්වූ ලොකුකුඩා සියලු සාධු ජනයින්ගේ අවසර ඇතුව යම් වරදක් අප අත ඇතොත් ඊට සමාවෙන්ට යදිමින් මෙසේ කියා නටමු.
කමාජ් - ලාවනි.
අපේ රටේ පෙරඋන් සොඳිනේ වික්රටමබාහු මහරජ දූවන් ලෝකුස පසිදු රූපෙන් රත්නාවලී නම් කුමරී මේ මගින් දතෑකි අපේ රටේ &c ස්වර්ණේගාත්රාම නිලුපුල් වැනි නුවනා උවන් දිසි චන්ද්රාරකාරෙන් - මුතු සේම දසන් දකින අය උම්මදකරණා රුවින් දිනි ශ්රිමකාන්තා රත්නාවලී නම් කුමරි මේ මගින් දතෑකි.
(නික්මයති)
1 අංකය 1ජවනිකා - වත්සගේ මාලිගාව සහ උයන
(යෞගන්ධරායණ සිටියි.) යෞගන්ධරායණ - ගිරහකල හොඳ නම් අපෙන් ඈත්ව දුරරටවල සිටින අය පවා අපකරා පැමිණෙනවා ඇත - එහෙම නොවේ නම් නක්ෂත්රාමචාර්ය්ය) විසින් අපේ කීර්තිමත් කුමාරයාට විවාහය පිණිස නියමකරණ ලද ලංකාද්වීපයේ රජු විසින් වටිනා පඬුරු ඇතුව නැවේ එවූ තම ලක්ෂණ දියණිය අන්තරානොවී බේරුණේ කොහොමද - ආ
ජෝන් ද සිල්වා 43
නැව බිඳී ලෑල්ලක එල්ලී මූදේ මැද පාවෙමින් උන් කුමරිය කෞසම්බි රාජධානියේ වෙළෙන්දෙකුට සම්භවිය ඇගේ බෙල්ලේ බැඳ තිබුන වටිනා රත්නාවලියෙන් උතුම් පවුලකට අයත් ස්ත්රිතයක්බව වෙළෙන්දාට දැනී ඔහු විසින් සියලුම ගෞරව සත්කාරයෙන් අපේ අගනුවරට ඕතොමෝ ගෙණෙන ලදී - අපේ රජුගේ කල තවම හොඳයි - අගබිසෝ භාරේ තරුණ කුමරිය නැවැත්තුවෙමි. ඈ සමග නැවේ එකට ආ සිංහල රජුගේ මන්ත්රිතයෙක් වූ වාසභූති සහ අපේ රජුගේ සයන් මැදුර භාර බාභ්රිව්යක නමැති මන්ත්රිුතුමාද අනතුරු නොවී ගොඩබැස මෙහාට දැන් පැමිණෙති - මේකේ අන්තිමය මොකක්වේදැයි කියා භයගන්ට ඕනෑ නෑ - නුමුත් හරියාකාර රාජකාරිය කෙරීමේදී විවේකයක් නැත. රජුගේ අභිවෘඬිය මගේ පරමාර්ථයයි - පූර්වකර්මයද ඊට ඉවහල් වේ - රජු පමණක් මට අනුමාන වෙන්නේ උන්නාන්සේගේ සිතේ ආශාප්රමකාර ක්රිේයාකරණ බැවින් ය.
(තිරෙන් පිට හඬක් ඇසේ.)
හඃ හෙරිනාද ගීතනාද ඇසෙන්නා - වැසියන්ගේ ප්‍රීතිඝෝෂාවකි - ඔවුන් විසින් පවත්වන කාමදේව මංගල්යරය මාලිගාවේ ඉඳන් බැලීමට රජ්ජුරුවෝ වසන්තක නම් යාලුවා සමඟ සිටින සේක.
දනාසරි - සාකි
ප්රසඥාසාරා බූපතී සිනාවෙවී ඉන්නා මගේ වාස කරා ගොසින් මේ ගැන සිතා බලඤ්ඤා
දනාසරි - වල්ති
මදනගේ මගුලට රටතොට වාසි ප්රිිතිඝෝෂා කරන්නෝ ඊට බූපල් බෝසේ ප්රීවතිවී ඉන්නාදැන් - මදනගෙ මගුලට මල්සරා මල්මදාගේ රූ රැගත් බූපතින්දා ආ රඟා මන්ත්රිග හා - මින් ඉක්මණින් යන්නෙම් දැන් මදනගෙ මගුලට
44 රත්නාවලි නාටකය
(නික්මයයි.) (වත්සරජුගේ මාලිගාවේ තව කොටසක්. වත්සරජ කාමදේව මංගල්ය යට මෙන් මල් පැලඳගෙණ වසන්තක නම් මන්ත්රීක සමග උස් පඩි උඩ වාඩි වී සිටියි.)
වත්ස - මාගේ මිත්රතය
වසන්තක - ඔබේ මහිමතාවය
වත්ස - මට දැන් තිබෙන ප්රිකතිය වචනයෙන් විස්තර කරන්ට බෑ. සතුරන්ගෙන් මාගේ රාජධානිය නිදහස් වී තිබේ - මගේ ආණ්ඩුවේ බර දක්ෂයන්ගේ උරහිස්උඩ රඳන්නේය - සෘතු පී්රිතිදායකයි - මාගේ වැසියෝ සපලව වාසනාවන්තව වෙසෙත්. ප්රුද්යොතතගේ දියණිය මවිසින් අගයකොට සලකන මාගේ ප්රිෙය භාය්ය්වය - වසන්තක නුඹ මාවිසින් විශ්වාස කටයුතු වූ මිත්රභයෙක්ය - ඉතින් මෙබඳු සෘතුවකදී නුඹ සමග ඉන්න කොට මට හිතීයන්නේ මම කාමදේවමයි කියාත් මේ මංගල්යිය මට ගෞරව වශයෙන් පවත්වන උත්සවයක් යයි කියාත්ය.
වසන්තක - මට සමාවෙනු මැනවි - ඔබ වහන්සේ ඒ මංගල්යුයෙහි මා කොටසක් බැව් දැන් ප්රවකාශ කළ බැවින් සහ මුළින්ම ඒක මට අයිතියයි කියමි - ඉතින් මා ගැන ඔබ වහන්සේගේ සැලකිල්ල එපමණ ඉහළින් තිබෙන බැවින් මෙම මංගල්යහය මගේයයි භාරගණිමි. වැසියාගේ ප්රීිතිය පරීක්ෂාකර බලනු මැනවි - මිනිස්සු විථීයේ එකිනෙකා බදාගෙණ නටා කහදියර භූමියේ ඉසිති-සියලු අතින්ම හෙරිනාදයෙන් කර්ණයෝ පිනීයති - මල්සුවඳින් වාතය කහපාට වී තිබේ.
සාරංග - හිංවී
වත්ස - පුරේ රම්යි කෞසම්බි සක්දෙව් විමානෙව් නගරවාසි සේරෝම පෝසත් බැව් තේරේ එපෝසත් බැව් තේරේ - පුරේ රම්ය් කෞසම්බි සක්දෙව් විමානෙව්
ජෝන් ද සිල්වා 45
වසන්තක - මූණ චන්ද්ර යාසේ දුල් නිරෝගි ගෑනු පුරේ සැමමතැන්හි රජින්දේ ඉන්නාහූ රජින්දේ ඉන්නාහු-
වත්ස - පූරේ රම්යද කෞසම්බි සක්දෙව් විමානෙව් රත්න බැන්ද ආයිත්තම් දිලේය බෝසේ ඉතා ලක්ෂණෙන්යුත් මිනිස්සු ඉන්නාහු මිනිස්සු ඉන්නාහු-
වසන්තක - පූරේ රම්යම කෞසම්බි සක්දෙව් විමානෙව් මාලිගාදියෙන් වීථී විරාජමානා නදේ භෘගයන්ගේ ඇසෙන්නා රොන්ගන්නා. ____________________ ස්වාමිනි බිසවුන්නාන්සේගේ දාසියෝ වූ මදනික සහ චුතලතිකා අන්න මෙහි එති.
(මදනිකා සහ චුතලතිකා ගී කියා නටමින් පැමිණෙති.)
කාලිංගඬා - කහරවා - දාදරා
මදනිකා - බෝ සුවඳින් මිශ්ර- හුලං එන්නා කන්දෙන් එන්නා කන්දෙන් දකුණේ - සොල්ලා ගස්පත් - බෝ සුවඳින් මිශ්රු හුලං එන්නා කන්දෙන් - හමනා මේ වාතේ - මේ ලෝකේ නරනාරී ආකාසේ සුරතේරී - සන්තේසේ පෑවාහු පෑවාහු පෑවාහූ - දැන් එන්නා කන්දෙන්.
චුතලතිකා - පුංචිමලේ රේණු අහස් ගන්ධා දුන්සේ ගන්ධා දුන්සේ උපදී - ආශා බාලේ පුංචිමලේ රේණු අහස් ගන්ධා දුන්සේ පෙම්පාලා කන්යාඅවී - පෙම්පාලා කන්යානවි සිතසේ බෝ පේවී - සන්තෝසෙන් තරුණාගේ රූ මුණා දකිනාසේ - දෙය් දේශේ සංචාරේ සංචාරේ සංචාරේ - මේ වෙන්නා ලෝකේ.
දෙදෙනාම - සූරියගේ රශ්මි නිසා පුල්ලාමල්සේ පුල්ලාමල්සේ පිරිමින්ගේ පපු පුල් වෙත්
46 රත්නාවලි නාටකය
සූරියගේ රශ්මි නිසා පුල්ලාමල්සේ- ගෑනුන්ගේ පෙම්ඊය - ගෑනුන්ගේ පෙම්ඊය විඳිනා ඒවාරේ - පිප්පී එය් හෘද පද්මා- ඒ වැද්දී ඇමිනේවී - කම්දෙව්ගේ මංගල්ලේ මංගල්ලේ මංගල්ලේ - මේලෝකේ අන්දම්.
___________________
වත්ස - මේ සෘතුවේ මහිමය ඔවුන්ගේ ස්වභාවෙන් පෙණීයයි. එකෙකුගේ හිස්පටිය ලිහී කෙස් රොදවල් හුලඟින් අවුල්වී තිබේ. අනිකාගේ බෙල්ලේ බැඳතිබෙන දාමය ඇගේ දුර්වල ශරීරයට බරක්ය - නමුත් ඇගේ බොලට වට‍තිබෙන නාදදෙන වලලු ඉක්මණට ගමන්කරති.
වසන්තක - මාගේ ඇඳුම තදින් බැඳගෙණ ඔවුන් ඉන්න දිසාවට යමි- මේ මංගල්යඳයට ගෞරවයක් වශයෙන් ස්වාමිනි මට යන්ට අවසරද.
වත්ස - කැමැත්තක් කරපන්
වසන්තක - (පඩියෙන් බසී) මදනික ඇවිත් නුඹේ කවිය මට උගන්නපන්
මදනික - කවිය. මෝඩයා ඒක කවියක් නොවේය.
වසන්තක - ඒක මොකක්ද එතකොට
මදනික - කියා නටන සින්දුවක්ය.
වසන්තක - ඔහෝ සින්දුවක් - එහෙමනම් ආයුබෝවන්
( යන්ට හදයි.)
මදනික - නුඹට යන්ට බෑ
වසන්තක - මගේ තත්වය කල්පනාකරපන්
(මදිනික සහ චුලතිකා යන දෙදෙනා වසන්තක අල්ලාගෙණ කහකුඩු ඉසති - වසන්තක කඩාපැන දුවයි.
ස්වාමිනි යන්තම් මෙහි පැමිණීමි. මම ලොකු අන්තරාවකට අසුවුනෙමි.
ජෝන් ද සිල්වා 47
චුතලතිකා - වරෙන් මදෑ සෙල්ලම්කළා - බිසවුන්නාන්සේගේ පනිවිඩය අපි
රජ්ජුරුවන්ට කියමු.
මදනික - යමන් (රජුළඟට පැමිණෙයි) ඔබවහන්සේට ජයවේවා බිසවුන්නාන්සේ නියෝග කළාය.
වත්ස - නෑ මදනිකා උඹ කීවාහරි - රාගේ දෙයියාට කැපවූ මේ සෘතුවේදී බිසවුන්නාන්සේ නියෝග කරණවාය - බිසෝ මක් කීවාද.
මදනික - මාලිගා උයනේ පිහිටි රතු අශෝක වෘක්ෂයේ මුළතිබෙන මල්මදාගේ රූපයට ගෞරව නමස්කාර කෙරීමට බිසවුන්නාන්සේ අද නියමකරගෙණ තිබෙන බැවින් ඒ ප්රසස්තාවේදී ඔබවහන්සේ එතන සිටින්ට ඕනෑබව කීවා ය.
වත්ස - මිත්රාය - දිටුවද එක මංගල්යතයකින් තවත් මංගල්ය යක් උපදින හැටි
වසන්තක - අපි එහි යමු. මම ඔබවහන්සේගේ පූජකයාමෙන් ක්රිුයා කරන්නෙමි. මාගේ ආශිර්වාදය පලනැතිවේයයි නොසිතමි.
වත්ස - මදනික ගොසින් බිසවුන්නාන්සේට දන්වාපන් උයනේදී සම්භ වෙන්ට එනබව.
මදනික - එසේ යහපති. (මදනික සහ චුතලතිකා නික්මයති.)
වත්ස - වරෙන් මිත්රිය උයනට මග පෙන්නාපන් (පඩියෙන් බැස පිටත්වෙති.)
වසන්තක - ස්වාමිනි ඉඩම මෙතනයි. ලක්ෂණ අඹමල්වියන බලනු මැනව - දක්ෂිණ දිසාවෙන් හමන මදපවතින් ඒ සැලුම්වෙයි. ඔබ වහන්සේගේ සම්ප්රාේප්තවීම ගැන ප්රීඒතියෙන් කෝකිල පක්ෂියෝද හෘංගයෝද ගීනාද පවත්වති.
48 රත්නාවලී නාටකය
වත්ස - උයන රමනීය වෘක්ෂයෝද මේ සෘතුවේ ප්රී තිය විඳිති. ඒවායේ අතු හුලඟින් චංචලවෙති - භෘංගයන්ගේ නාදයේ දෝංකාරය වෘක්ෂයන්ගේ පත්රෂවලින් සිඬවෙයි - මූන මල් ගස් මුල රතු කැ‍ටමෙන් විසිරී තිබේ. ලපටි සපුමල් රතුවට දිලිසෙති - අශෝක වෘක්ෂයට සියුම් පාතබනකල පාසලඹින් නගින මිහිරි නාදයට ප්රනතිරාව වශයෙන් මිමැස්සෝ නාද පවත්වති.
වසන්තක - නෑ නෑ පාසලඹින් නගින නාදයමෙන් නාදකරන්නේ මීමැස්සන් නොවේය - මෙහාට තම පිරිසත් කැටුව එන බිසවුන්නාන්සේය.
වත්ස - උඹ කීවා හරි - ඒ සියලුදෙනාම දැන් ළඟයි. (නික්මයති.)
වාසවදත්තනම් බිසෝද කාංචනමාලා සාගරිකා (රත්නාවලි) සහ වෙනත් දාසියෝ කීප දෙනෙක් පැමිණෙති.
පිලු ජිංජෝට් බරව - හිංචි දිප්වනිදි වල්ති
සියලුදෙනාම - සරසා කොණ්ඩේ සොඳ මල්ලිකා කුසුමෙනි බෝසේ රන් රෙදිපිළි ලක්ෂණ ඇන්ද යාලුවො වෙති තොසේ මේ අනංගයාගේ ශෝබනා ජයමංගල්ලේ පුරා ප්රීගතිව කරමු භාරවූ ලෙස ගස්මුල්ලේ චන්දනෙන් ගත තවරා ශෝබමානසේ පෙන්නා භක්තිය කරව් පූජාතොසේ දුක්සිඳ ප්රීයතිකරණ කාමදේවගේ සුන්දර මගුලකි අපගෙ මෙදේසේ සන්තෝසා රටතොටවාසී ප්ර කාශේ බෝ දිලිසේ පුෂ්පදාමා සිරසේ හේරිනදේ බෝ - කර්ණරපිනාලනවා ඇසු‍වන්ගේ අනඟාගේ සැරවේගේ අඩුවේය බෝසේ නොලසේ සාරමෙපූජා කෙරුවොත් ප්රීසතියෙන් දේසේ.
_____________
වාසවදත්ත - ඉතින් කාඤ්චනමාලා කෝ උයන.
කාඤ්චනමාලා - උයන මේකයි.
ජෝන් ද සිල්වා 49
වාසවදත්ත - කෝ රතු අශෝක වෘක්ෂය - ඒකේ මුලගාවා ඉඳන් මදනට මාගේ පූජාව ඔප්පුකරන්ට තිබේ.
කාඤ්චනමාලා - ඒක ඔය පෙණෙන්නේ - මේ ඔබවහන්සේගේ මාධවී ලතාව - එහි දැන් හොඳ මල්පිපීතිබේ - මේ තිබෙන්නේ අපේ රජ්ජුරුවන් වහන්සේ බොහොම ආදරයෙන් ප්ර වේසම් කරණ මල්ලිකාවැලය - දැන් ඒවා පසුකර ගොසින් ඔන්න එන්නේ රතු අශෝක වෘක්ෂයටයි.
වාසවදත්ත - බොහොම හොඳයි කෝ පූජාභාණ්ඩ
සාගරිකා - මේ තිබෙන්නේ (අතට දෙයි)
වාසවදත්ත - (සාගරිකාවෙත පළමුවෙන් බලා අහකබලයි)
මොන අප්ර වේසම්කමක්ද ! මවිසින් මෙපමණකල් ප්ර වේසමෙන් හංගාගෙණ තිබුනදෙයක් මෙසේ අප්රඅවේසම්කමින් එලියට දමා තිබෙන්නා - ඒක එහෙමමයි (හයියෙන්) සාගරිකා නුඹ මක්කරන්නෙහිද - කෝ නුඹේ භාරේ තබා වින් සැළලිහිණියා - ඔය අඩුවැඩිය සියල්ලක්ම කාඤ්චනමාලාට දී ඇහැට නොපෙණී පලයන්.
සාගරිකා - ඔබවහන්සේගේ අභිප්රාඹවලෙස යමි (පූජාභාණ්ඩ භාරදී ඈතට පැමිණේ) පක්ෂියා මාගේ මිත්ර් සුසම්ගත ගාවා ප්රජවේසමෙන් ඉන්නවා - මේ පූජාව කෙරෙන්නේ කොහොමද කියා බලන්ට කැමැත්තෙමි - මාගේ පියරජුගේ මාලිගාවේදී අනඟයා නමස්කාර කරණ විධියට මෙහිදිත් කෙරෙණවාද මොකද නොදනිමි - මෙතන ඉඳන් හැංගී බලා සිටිමි. මල් ටිකක් සපයාගෙණ මමත් කාමදේව වඳින්නෙමි.
වාසවදත්ත - දිව්යේප්රිද්යුිම්න ගහමුල තබාපන්.
කාඤ්චනමාලා - (පුජාභාණ්ඩ පිළිවලට තබයි.) ඒවා තැබීමී.
වත්ස - වසන්තක දැන් පූජාව සූදානම් බැවින් බිසවුන්නාන්සේ සම්භ වෙමු - ඕතොමෝ මකරධ්වජය දරණ දෙවියාගේ
50 රත්නාවලී නාටකය
පැත්තකින් සිටින්නීය - ඔහුගේ දුන්නවාගේ සැහැල්ලුවටත් ඔහුගේ සැරයේ මුදුනේ තිබෙන මල්වාගේ ලක්ෂණටත් ඕතොමෝ සිටින්නීය. වාසවදත්ත මාගේ රත්තරණ!
වාසවදත්ත - මාගේ ස්වාමිනි! ඔබට ජයවේවා - මෙහාට පැමිණ අපේ පූජාවට ඔබ ගෞරවකෙරේවා! මේ තිබෙන්නේ ඔබගේ රාකීය ආශනය.
කාඤ්චනමාලා - ඉතින් දේවින්වහන්සේ පුජාව පටන්ගෙණ අශොක වෘක්ෂයේ වසන දෙවියාට වන්දන කහ සහ කුසුම් ඔප්පුකළ මැනවි.
කාඤ්චනමාලා - දේවීන්වහන්ස දෙය්යන් වැඳපුදා කම්මුතුවුන්විට දැන් ඉතින්
ඔබවහන්සේගේ ශ්වාමිපුරුෂයානන්ට කරන්ට තිබෙන ගෞරව සත්කාර හිතටගනු මැනවි.
වාසවදත්ත - ඒවා මට දියන් (කාඤ්චන ඒවා දෙයි)
වත්ස - ප්රිමය සුන්දරිය නුඹ මෙසේ යෙදී සිටිද්දී හරියටම ප්රසවාලවෘක්ෂයක් ඔතාගත් ලක්ෂණ ලතාවක් මෙන් පෙණෙන්නෙහිය.නුඹේ ඇඳුම් ප්රිනයදර්ශනයි - නාපු හැටියේ පවිත්රනවු ශරිරයයි.අශෝක වෘක්ෂයට නුඹේ අතගසන කොටම අළුතෙන් සිත් ප්රිරයකරණ අත්තක් පැන නැග්ගාමෙන් පෙණේ. නුඹේ මෘදු අත ස්පර්ශකෙරීමට අද්රපවීක දෙවියෝ අද ද්රේවීක වෙන්ට බැරුව කණගාටු වෙති.
වාසවදත්ත - කෝ ආලේපතෛලය සහ කුසුම්
කාඤ්චනමාලා - මෙන්න
(වාසවදත්ත රජ්ජුරුවන් වඳී. සාගරිකා නැවත පැමිණේ.)
ජෝන් ද සිල්වා 51
ජිල්ලා - ගසල්
සාගරිකා - මෙම රාජධානියේ කෙරෙණ මේ පිදුම් කම්දෙව් කෙරේ. කොයිලෙසේදැයි නෑ හැඟී එබිලා බලලා මෙ පූජා ක්රජමේ මෙමගේ රටේ වාගෙදැය් ගන්නෙම් සිතා මෙම රාජධානියේ - මනුවෙස්රැගෙණා එරූපේ අහෝ ගණිදෝ පිදු දේ එහි සිත්වී තොසා මෙම රාජධානියේ - කුසුමා දමමී මමත්දැන් මෙසේ පිහිටා ලබා ගන්නටා කම්දෙව් පුදා මෙම රාජධානියේ -
(පාත්වී වැඳ නැවත නැගියෙයි.)
හොඳ නෑ මෙතැනප්රනමාදේ දුටුවොත් කිසිවෙක් මෙමා වේ දෝසා යන්නෙම් පලා මෙම රාජධානියේ -
(ටිකක් ඈතට යයි.)
කාඤ්චනමාලා - වසන්තක මෙහාට ළඟාවෙලා මේ පූජා භාණ්ඩවල කොටස අරගනු මැනවි.
වාසවදත්ත - මේ සතුටුදායක පඩුරු පිළිගනු මැනවී
(වසන්තකට සඳුන් මල් සහ වටිනා රන්බඩුදෙයි.)
වසන්තක - ඔබවහන්සේට නිරන්තරයෙන්ම සපලවේවා!
(තිරෙන් පිට ඉඳ කිවියර මෙසේ කියයි.)
පහඩි - සාකි
ජීවිතාසන්නයේදී කීර්තිමත් රජා තේජස් පාන සේ සූය්ය්තර්‍දිලේ බෝ බස්නාහිරේ තාරාපතීන්ද සැන්දෑකාලේ සුසුමා ලනා ඒ කුසුම් නලවාගන්ට සේ පැමිණේ රාජාවගේ මේ අපේ 52 රත්නාවලී නාටකය
ජිංපොටි කල්යාවන් - ලාවනි
(නැවත පැමින කියයි.)
සාගරිකා - උදයනිද අහෝ පෙණෙනා මේ පියාගෙ අදහස සේ එව්වේ මෙහාට මා මනමාලී වෙන සේ මෙරජුට දෝ - උදයනිද අහෝ පෙණෙනා මේ රජුගැන සිත පොලඹේ උදයනිද අහෝ පෙණෙනා මේ
_______________
වත්ස - මේශුද්ධ ප්රී තිදායක කටයුතුවල යෙදීසිටියායින් රෑබෝවුන් බව සිහියට ආවේ නැත - නැකිට මාලිගාවට යමු
(නැගිටෙති.)
සාගරිකා - ඔව්හු එති - මෙතනින් පලායමි - අහෝ අවාසනාවන්ත මම - සෑමවේලේම බලාසිටියත් තෘප්තියකට නොපැමිණෙන මට උන්නාන්සේ තවත් දකින්ට ලැබෙන්නේ නෑ.
ධවලඳනාසරී - තරි් තාල්.
වත්ස - මා ළඳ වත තාරපතී අඳුරේ ලාපී ලක්ෂණ වී - ලාපී ලක්ෂණවී - ලාපී ලක්ෂණවී මුකුලිත වේය සුපුෂ්පිත පත්මය පවසන මියුරු එගීනද ඇසු භෘංගයෝ තාමරසේ විළිවැදී - හැංගී ඇතී - මාරම්බරී - යන්රෑබෝවී
(නික්මයති.)
(මෙම මදන මහොත්සව නම් පළමුවෙනි අංකය නිමි.)
ජෝන් ද සිල්වා 53
2 අංකය
1 ජවනිකා - මාලිගාව පිහිටි උයන
සුසංගතා සැළහිලිණියෙක් කූඩුවක දමාගෙණ පැමිණේ.
සුසංගතා - සාගරිකාට මක්උනාද - මේකුරුල්ලා මට භාරදීලා ඈ කොහෙගියාදැයි නොදනිම් - මේ එන්නේ නිපුණිකා !
(නිපුණිකා පැමිණේ.)
නිපුණිකා - මේ ප්රේවෘත්ති බිසවුන්නාන්සේට ඉක්මණට දන්වන්ට රජු කී බැවින් විගස යමි.
සුසංගතා - ඉතින් කොහොමද නිපුණිකා - මා නොදැක්කා වාගේ යන්නේ මක්හිතාගෙනද - ඔපමණ ඉක්මණට බෑරක්ද.
නිපුණිකා - මම උඹට කියඤ්ඤා - ශ්රී. පර්ව තයේ සිට ගරුකටයුතු සිරි බණ්ඩදාස නම් සෘෂියෙන් රජවාසලට පැමිණ කැමති සෘතුවකදී මල් පුබුදුවාගන්න ශාස්ත්‍රය රජ්ජුරැවන්ට උගන්වා දුන් බැවින් රජ්ජුරුවන් ආදරයෙන් තනන මල්ලිකාවැලේ මල් අලුත් ක්රජමයට පුබුදුවාහරින්ට යන බැවින් ඒක බලන්ට බිසඋන්නාන්සේ කැඳවන්ට යමි - නුමුත් උඹ කොහෙ යන්නෙහිද.
සුසංගතා - සාගරිකා සොයා යමි.
නිපුණිකා - මේ දැන් ඕතොමෝ මට සම්භඋනා - රූපයක් අඳින්ට මෙන් දැලිකුරක් සහ පත්රේයක් අතින් රැගෙණ කෙහෙල් පඳුරට ගියාය - එහාට ගියොත් සම්භවෙන්න පුළුවනි. ආයුබෝවන් - මම සාමුදු කරායමි.
(දෙදෙනාම නික්මයති.)
11 ජවනිකා - කෙහෙල් පඳුරක්
සාගරිකා රූපයක් අරන් පැමිණේ.
54 රත්නාවලී නාටකය
සාගරිකා - මෝඩ මගෙ හෘදේ නිශ්චල වී සිටු
ගැහෙන්ටෙපා හය්යෙන් මේ මෝඩ මගෙහෘදේ නිශ්චලවී සිටු
ගැහෙන්ටෙපා හය්යෙන්
තෝ එකපාරය් දැක්කෙ රජතුමා වී ඉන් බෝසංචල්.
_______________________
අහෝ හෘදය නුඹේ බලාපොරොත්තුවලට වඩා ඉහළින් සිටින අයෙක් ගැන කුමට වෙහෙසෙන්නෙහිද. එකසැරයක් දැකලා ඔපමණ වේදනා පැමිණ තිබෙන කොට තවත් එම රූපය දකින්ට වෙහෙසෙන්නේ මන්ද - කෘතොපකාර නොසලකන හෘදය මෙපමණකල් මාගේ පපුව නමැති මැදුරේ වාසවී සිට එකවරක් පමණක් දිටු නිවාසයක් කරා දුවන්ට යන රඟ! ____________
ඒක නොවේය තාගේ දෝෂා අනගාගේ සැරයේ - වේගය හින්ද්රත පැන පැන යන්නා ගස්සි බෝ - මේ මෝඩ මගේ - හෘදේ නිශ්චලවීසිටු ගැහෙන්ටෙපා හය්යෙන්- තෝ ඒක පාරය් දැක්කේ රජතුමා වී ඉන්බෝ සංචල් - ____________
අනංග දෙවියනි ඔබ වහන්සේ මට කරුණාකරණ සේක්වා පුෂ්පචාපයෙහි ස්වාමිනි. දෙවියන් සහ යකුන් පරදනා උතුමනි. අසරණ දුර්වපල කන්යයවියෙකුට ඔබගේ සැරපහරදෙන්ට ලැජ්ජා නැද්ද. අහෝ ඔබවහන්සේට හිතක් කයක් නැද්ද. ______________
(රූපය දිහා බලයි.)
රූරදාගෙ පාමි අන්දා සිහිවූයේ මෙවරේ ඒක බලා මම් සැනසෙමි නෑරා රාජා දක්නාතෙක් මේ මෝඩ මගේ හෘදේ නිශ්චලවීසිටු ගැහෙන්ටෙපා හය්යෙන් තෝ එකපාරය් දැක්කෙ රජතුමා වී ඉන්බෝසංචල්
________________
(රූපය සාගරිකා ආඳී)
සුසංගතා පැමිණේ
ජෝන් ද සිල්වා 55
සුසංගතා - මේ තිබෙන්නේ කෙහෙල් පඳුර - හා සාගරිකා රූපයක් අඳිමින් සිටින්නා. මා එන බවත් ඈට සෝදිසියක් නැත - ඈට නොපෙණී ඈ කුමක් කර කර සිටිනවැදැය් මම පරීක්ෂා කරඤ්ඤා (හෙමින් පැමිණ සාගරිකාගේ කර උඩින් බලයි) ඔහෝ! රජුගේ රූපය - හොඳයි කළා සාගරිකා - ඒක එහෙමමයි - රාජකීය හංසයා නෙළුම් වැවෙන විල අත්හැරදමා අන් තැනක ක්රීකඩා කෙරීමට නොයයි.
සාගරිකා - ඒකකම්මුතුයි - නුමුත් මගේ ඇස්වල කඳුළු නිසා රූපය මට නොපෙණේ (ඔළුවඋස්සාබලා සුසංගතාදැක රූපය හංගාගණී) කොහොමද සුසංගතා - ඉඳගණින්.
සුසංගතා - (ඉඳගෙණ රූපය අල්ලා බලයි) මේ ඇන්දේ කාගේ රූපයද
සාගරිකා - මේ උත්සවයේ දෙවියන්වූ අනංගයාගේය.
සුසංගතා - ඒක දක්ෂලෙස කර‍තිබේ. නුමුත් සම්පූර්ණකෙරීමට තව රූපයක් ඕනෑ. ඒක මට දුන්නාටම දෙයියන්ට මනමාලියෙක් මම දෙඤ්ඤා. (පත්රඒයරැගෙණ රූපයක් අඳී)
සාගරිකා - (තරහගොස් කියයි.) බොල සුසංගතා තිට පිස්සුද මගේ රූපය මොකට ඇන්දාද.
සුසංගතා - කරුණක් නැතුව කිපෙන්ට එපා. උඹේ කාමදේවට මගේ රතී දුනිමි. එච්චරයි - මෙහෙවරෙන් ඇවිත් ඇත්ත කියාපන්.
සාගරිකා - (අහකට කියයි) මාගේ යාළුවා මගේ රහස දැනගන සිටී. (හියෙන් කියයි) මගේ කරුණාවන්ත මිතුරිය මට දැන් බොහොම ලජ්ජයි - මගේ දුර්වලකම ගැන කිසිවෙකුට නුඹ නොකියන බවට පොරොන්දුවෙයන්.
සුසංගතා - මොකටද ලප්ජාවෙන්නේ - ඉහළ අයට ආදර බැඳීම් නුඹේ ජම්ම මහිමතාවයට යොග්යද වන්නේය - නුමුත් හිතට ගණින් උඹේ රහස මම එලිනොකරන්නේමි.
56 රත්නාවලි නාටකය
බාගවෙලාවට මේ කුරුල්ලා අපේ කථාව අහගෙණ ඉඳ ඒක
නැවත කියන්ට පුළුවනි.
සාගරිකා - අහෝ මාගේ මිතුරිය මගේ පපුව ගැහෙනවා.
සුසංගතා - (සාගරිකාගේ පපුවට අත තබයි.) කලබොලවෙන්ට එපා කලබොලවෙන්ට එපා - මේ විලෙන් නෙළුම්කොළ ටිකක් සහ කෙඳි ටිකක් මම ගෙණෙඤ්ඤා.
(නෙළුම්කොල ගෙණත් සාගරිකා ගේ පපුවේ තබා බදී)
සාගරිකා - මේ නෙළුම්කොල සහ කෙඳි අහකට දමපන් - ඔයින් මට සහනයක් නෑ
ජිල්ලා - ලාවනි
සාගරිකා - ප්රීලති හිතේ පිඬවෙනු බෑ මාසකි - බැඳුනිය ආලය ඒ රාජ හා - විලි බෝ වැදිලා ආලෙට වාලී උනෙමි අනේ මම ඇන්නෑවේ මේ -ආල මෙසේ බැන්ද මටනෑ ආදර කිසිකල බූපති - ඒ පෙන්නාලා සැපනම් මට දැන් ලෝකෙ කිසිත් නෑ - මරණ විනා සකි මේ මොහොතේදී.
(මූර්ච්ඡාවී වැටේ)
(තිරෙන් පිට හඬක් ඇසේ)
වඳුරා කූඩුවෙන් පැනලා රන්දම් වැල කඩාගෙණ තරුණ ස්ත්රිකයන් විසින් කිංකිනි නාදදෙන පාසලඹ පැලඳ ක්රීරඩාකරන්නාවාගේ ශබ්ද පවත්වමින් දුවයි - වැඩකරුවන් විසින් ලුහුබැඳ එලවාගිය වඳුරා ස්ත්රී්න් භයකරමින් ඇතුල් දොරටුවෙන් පිටවී ගියේය - නපුඃශකයෝ ඌට භයවී මගඅරිති -අඟුටුමිටියෝ සයන් මැදුර භාර මන්ත්රීයගේ හැට්ටේ රිංගා හැංගෙති - හාත්පස තිබෙන තාප්ප රකින කිරාතයෝ භයෙන් නැමී එකිනෙකාගේ මුහුණ ලජ්ජාවෙන් බලති -
සුසංගතා - නැගිටු නැගිටු මාගේ මිතුරි මෙහාට ඒ වල් මෘගයා දුවගෙණ එයි.
ජොන් ද සිල්වා 57
සාගරිකා - මක්කරමුද
සුසංගතා - තමාල අරඹේ හැංගෙමු - ඉක්මන් කරපන් ඌ එනවා.
(දෙදෙනාම නික්මයති.)
111 ජවනිකා - උයනේ කොටසක්
(සාගරිකා සහ සුසංගතා පැමිණෙති)
සාගරිකා - සිතියමට මක්උනාද - ඒක උඹදමලා ආවානම් කවුරුවත් ඇහිඳගණි.
සුසංගතා - සිතියම ගැන දැන් කලබොලවෙන්ට එපා - දීකිරි සහ බත්කෑමට වඳුරා කූඩුව කඩාගෙණ පැනලා ඇවිත් තිබෙනවා. සැළලිහිණියාට ඉගිල්ලෙන්ට ඇරපන් ඌ අල්ලා තබාගෙණ නූන්නොත් අපදෙදෙනා අතරේ සිදුවුනු කථාව ඌ ගොසින් පිට උදවියට කියනවා ඇත.
(තිරෙන් පිට - පුදුමයි - පුදුමයි)
සාගරිකා - හේ සුසංගතා අර එන්නේ වඳු‍රාද.
සුසංගතා - නෑ බයගුල්ලි - අපේ රජ්ජුරුවන්ගේ මිත්රියාවූ වසන්තකය සැළලිහිණියා ඈතට ගොස් සිටි. මෙතනින් යමු.
සාගරිකා - හොඳයි
(නික්මයති)
වසන්තක පැමිණේ.
කමාජ් - හිංචි
වසන්තක - කල් නෑර සූර රාජාගෙ එන්නා ලතාවෙ මල් එන්නා ලතාවේ මල්, කිව්සේ ශ්රීා ඛණ්ඩදාස් පුදුමක්මය් දැන් මේ, බෝ කල් නෑර සූර රාජාගෙ එන්නා ලතාවෙ මල් පිච්චවැලේ පේණා බෝ පුෂ්ප සුපිපීලා නොමැත පුෂ්ප ඒවාගෙ දේවීගේ වැල්හී
58 රත්නාවලී නාටකය
ඔහො පුදුමක්මය් දැන් මේ - අහ පුදුමක්මය් දැන් මේ කල් නෑර සූර රාජාගෙ එන්නා ලතාවෙ මල්. මේක ගොසින් රාජාවෙත් දන්නවමි නෑරා රජිඳු අන්න සන්තෝසේ එන්නා පේණා ඔහො එන්නා පේණා - අහ එන්නා පේණා කල් නෑර සූර රාජාගෙ එන්නා ලතාවෙ මල්
(නික්මයයි)
Iv ජවනිකා - උයනේ තව කොටසක්
(වත්ස පැමිණේ.)
වත්ස - බිසවුන්නාන්සේ කෝපයෙන් සුදුමැලි වෙන්ට සලස්වමි. මාගේ මල්ලිකාවැලේ ලක්ෂණ මල් බිසවුන්නාන්සේ දිටුවාම ඊර්ෂ්යාව හිතෙනවා ඇත.
(වසන්තක පැමිණේ.)
වසන්තක - ඔබවහන්සේට ජයවේවා - වාසනාව සතුටු දායකයි.
වත්ස - මිත්රබයා ඒ ගැන මට සැකයක් නෑ ඖෂධ මන්ත්රව රත්නාදියේ ගුණ සිතිය නොහැකිය - ඒවා බලා මාගේ නෙත් ලැබූ පල විඳින්ට යන්ට මඟ පෙන්නාපන්
වත්ස - මෙහෙන්
වත්ස - ඉස්සරවෙලා යමන්
වසන්තක - (ටිකක් ඉස්සරහට ගොස් ඇහුම්කන්දි අසා භයවී ආපසු එයි.) ස්වාමීනි දුවන්ඩ දුවන්ඩ
වත්ස - ඇයි
වසන්තක - අර මූණමල් ගහේ බිල්ලෙක් ඉන්නවාය.
වත්ස - පලයන් මෝඩයා - භයවෙන්ට එපා - එබඳු සත්වයකුට මේ සෘතුවේදී කිසිවෙකුට අන්තරාකරන්ට බලය කොයින්ද. ජෝන් ද සිල්වා 59
වසන්තක - ඌ පැහැදිලි ලෙස කථා කරයි- ඔබ වහන්සේ මා අවිශ්වාස කරණවානම් ඉදිරියට ගොස් ඇහුම්කන්දී සිටිනු මැනවී.
වත්ස - (ඉදිරියට යයි) ගෑනියෙකුගේ කටහඬ වාගේ මිහිරි පැහැදිලි හඬක් මට ඇසෙන්නා. උගේ සියුම් හඬින් මට දැනෙන්නේ සැලලිහිණියෙක් යයි කියායි (උඩ බලයි)
වසන්තක - සැළලිහිණියෙක්
වත්ස - (හිනහවෙමින්) සැළලිහිණියෙක් බලපන් එහි
වසන්තක - හරි හරි ඔබවහන්සේගේ භය කොපමණද කීවොත් සැළලිහිණියා බිල්ලා උනා.
වත්ස - නොදකින් ගොන්තඬියා නුඹේ වැරැද්ද මට පවරන්නෙහිද.
වසන්තක - හොඳයි හොඳයි ඔබවහන්සේ මැදහත් වෙන්ට එපා (සැරයටිය ඉහළට දිගුකරයි) තෝ උඩඟු පක්ෂියා. බ්රාසහ්මණයෙකුට තගේ සැලකිල්ලක් නැද්ද - ටිකක් හිටපිය මේ නැමුන සැරයටියෙන් ඉදිච්ච දිවුල් ගෙඩියක් වාගේ ගහෙන් පාතට එලමි.
වත්ස - ඉවසපන් ඉවසපන්. ඌ කථාකරණ ලක්ෂණ.
වසන්තක - ඔව් දෙවනුත් මම ඇහුම්කන්දෙමි. මේ බ්රාිහ්මණයාට මොකවත් කන්ට දෙන්ටෙයි කියා ඌ කියනවා.
වත්ස - බඩජහරියගේ බඩේ කොච්චරවත් කන්ට මොකවත්, ඇත්තටම ඇවිත් කියපන් ඌ කියන්නේ මොකද කියා.
වසන්තක - (ඇහුම්කන්දීකුරුල්ලා කී වචන කියයි.) ‘මේ ඇන්දේ කාගේ රූපයද - කරුණක් නැතුව කිපෙන්ට එපා - උඹේ කාමදේවට මගේ රතී දුනිමි’ හැබෑට භවතුනි මේකේ තේරුම මොකද.
60 රත්නාවලී නාටකය
වත්ස - මට හිතෙන්නේ කවුද ස්ත්රි යක් ඇගේ මනමාලයාගේ රුව
ඇඳලා එකට සිටි යාළුවාට කාමදේවගේ රූපයයි කියාදී තිබෙන බවයි-යාළුවාද ඒ හොරය දැනගෙණ පළමුකී ස්ත්රි ගේ රුව ඇඳලා කාම දේවගේ මනමාලියයි කියා ඉඟිකර තිබෙන්නා.
වසන්තක - ඒක වෙන්ට පුළුවනි.
වත්ස - ශබ්දකරන්ට එපා - අන්න ඌ දෙවනුත් කථාකරණවා
(ඔව්හු ඇහුම්කන්දෙති)
වසන්තක - (පක්ෂියා කී වචන කියයි)’මොකටද ලජ්ජා වෙන්නේ. ඉහළ අයට ආදර බැඳීම් නුඹේ ජන්ම මහිමතාවයට යොග්යඅ වන්නේය’
වත්ස - වෙන්ට පුළුවනි වෙන්ට පුළුවනි.
වසන්තක - අපොයි ඔබවන්සේගේ උගත්කම ගැන විශ්වාස කරන්ට එපා. ඌ කථාකර කම්මුතුකළාම ඒ සියල්ලක්ම මම තෝරා දෙන්නෙමි. ඇඳලා තිබෙන කුලාංගනාව නම් කදිමයි.
වත්ස - මේගැන විස්තර දැනගන්ට අපට විවේකකාලය තිබේ ඉතින් ඇහුම්කන්දෙමු.
වසන්තක - ඇහුනද ඌකියන්නේ මොකද කියා “මේ නෙළුම් කොළ සහ කෙඳි අහකටදාපන් - ඔයින් මට සහනයක් නෑ”
වත්ස - මට තේරෙණවා.
වසන්තක - ඌ අද කථාකරණ හැටි - මට ඇහෙන සියල්ලක්ම තෝරා දෙන්නෙමි.
වත්ස - ඔව් ඔව් ඔන්න ඇහුම්කන් දීපන්.
වසන්තක - චතුර්වෙනදයෙහි පරතෙරට පත් බ්රා හ්මණයෙක් මෙන් ඌ කවියෙන් කියයි.
ජෝන් ද සිල්වා 61
වත්ස - ඌ මොකද කීවේ - මට ඇහුනේ නෑ.
වසන්තක - “ප්රී ති හිතේ සිඬවෙනු බෑ මා සකි බැඳුනිය ආලය ඒ රාජා හා - විලි බෝ වැදිලා ආලෙට වාලී උනිමි අනේ මම ඇන්නෑවේ මේ ආල මෙසේ බැන්ද මටනෑ ආදර කිසිකල බූපති - ඒ පෙන්නාලා සැපනම් මට දැන් ලෝකෙ කිසිත්නෑ මරණවිනා සකි මේ මොහොතේදී”
වත්ස - නුඹ හැර මොන බ්රා හ්මණයාද ඕක කවියක්යයි කියන්නේ.
වසන්තක - මන්ද ඒක මොකද.
වත්ස - වාසගම
වසන්තක - වාසගම හොඳයි මොකද ඒකෙන් තේරෙන්නේ.
වත්ස - ආලයේ ප්රවතිඵල නොලත් තරුණියක් ජීවිතය එපාවී කියාපු වචනවෙන්ට පුළුවනි.
වසන්තක - (හයියෙන් හිනාවෙයි.) ඔබවහන්සේගේ ඔය එල්ලෙට නැති තේරිලා නවත්වනවා නම් හොඳයි. එකපාරටම මන්ද නොකියන්නේ ඒ කන්යාමවි කෙරෙහි මගේ ආදරය නැතැයි ඕතෙමෝ සැක කරන්නීයකියා - පුෂ්පවාපයේ දෙවියාමෙන් ඇඳලා තිබෙන්නේ ඔබවහන්සේ මිසක් වෙන කාවද ( අත් පොළසන් ගසා හිනහාවෙයි)
වත්ස - කෑගහන්ට එපා මෝඩයා - උඹේ විහිළු බස් නිසා කුරුල්ලා භයවී ඉගිල්ලී ගියේය. අන්න බලපන් ඌ පියහඹනවා.
වසන්තක - ඌ කෙහෙල් පඳුරේ වහපි - අපි එහාට යමු.
ජිල්ලා - ටෝමරී
වත්ස - දුක්වෙන්නා ආලපානා කන්යාං ගනා ලෝ දුක පවසන්නා, මිතුරිට ඉන්නා එය එලිවී ලොව යන්නා
62 රත්නාවලී නාටකය
සැළා දොඩන්නා පාඩම්වෙන්නා, ඒ දන්නා සන්තෝෂය වෙන්නා - කර්ණා පිනෙන්නා, රාගේරංගේ මෙසේ පෙණෙන්නා ඒකේ දෝෂය පේණා බේරී ඉන්ටෑකි කම්දෙව්ගේ බින්දාලෑවොත් පුෂ්ප ඒ චාපේ නැත්තේ විලාපේ - දුක්වෙන්නා ආලපානා
(නික්ම යති)
v ජවනිකා - කෙසෙල් පඳුර
වත්ස සහ වසන්තක පැමිණෙති.
වසන්තක - මේ තිබෙන්නේ කෙහෙල්පඳුර - ඇතුළට යමු - කෝ සැළලිහිණියා - කමක් නෑ - කෙසෙල් කොල සොලවා හමන සිසිල් පවන් වඳින්නාවූ මේ මැස්ස උඩ වාඩිවෙමු.
වත්ස - කැමැත්තක් - (දෙදෙනාම වාඩිවෙති)
වසන්තක - අර මොකද - ඒක සැළලිහිණියාගේ කූඩුව වාගෙයි බාගවෙලාවට ඒක වඳුරා කඩාදමා යන්ටැති.
වත්ස - බලපන් මොකකක්ද කියා
වසන්තක - බලමි (වටපිට බලයි) මොකද මේ? රූපයක්! (අතට ගණී) හහා මාගේ යාළුවාට ජයයි.
වත්ස - ඒ මොකද
වසන්තක - මා කී එක තමයි - මේ ඔබවහන්සේගේ රූපය - පුෂ්පචාපයේ දෙවියාමෙන් ඔබවහන්සේ ඇර වෙන කවුරුද ඔහොම ඇ‍ඳෙන්නේ.
වත්ස - ඒක මට දියන් .
වසන්තක - ටිකක් හිටින්ට - මෙබඳු ලක්ෂන ලමිස්සියෙකුගේ රූපයක් නිකම් බලන්ටද?
වත්ස - ඉඳා මේක (රන් වලල්ලක් දෙයි - වසන්තක රූපයදෙයි.)
(රූපය බලා කියයි) ජෝන් ද සිල්වා 63
ජිංජෝටි ජිල්ලා - ත්රි තාල
මෙම ලෝකේ ගෑනු තීවාගේ නැත සෝබන සුන්දරී මෘගාක්ෂි - අර්ධ චන්ද්රානසේ නළලා රූබරී රාජාලි තුඩසේ නාසේ හැඩ රම්යන කෝමලී. මුතුවාගේ දන්ත බෝ දිස්නේ අදරා බිඹුසේ දිලී සර්වාංගේ බෝ කැලැම්බි මේ දිටුවෝ මත්වෙතී කාගේ රුවබල මැව්වේ ද ඒ බ්රිහ්ම සුන්දරී
(සුසංගතා සහ සාගරිකා පැමිණෙත්)
සුසංගතා - කුරුල්ලා සොයන්ට යෑමෙන් පලක් නෑ - සිතියම සොයා ගෙණයමු.
සාගරිකා - කොහොම හරි ඒක සොයාගණිමු.
වසන්තක - මාගේ මිත්රඒය එපමණ සංසුම්ලීලාවකින් හිස නමාගෙණ එන අර ලක්ෂණ ස්ත්රි ය කවුද (රජුට)
සුසංගතා - හ: මට ඇහෙනවා වසන්තක කථාකරණවා - රජ්ජුරුවන්ට හේමා - මේ පැලවලට මුවාවෙලා ඉඳන් මොකද කියන්නේ කියා අහගණිමු. (දෙදෙනාම හැංගෙති )
වත්ස - බ්රංහ්මයා පත්මාශනයෙන් පිටවූ කෙණෙන් චන්ද්රජයාගේ අසදිසි මණ්ඩලය ඇගේ මුහුණයයි සිතන්ට ඇත.
සුසංගතා - (සාගරිකාට) උඹේ වාසනාවතමා - අන්න රජතුමා උඹේ පාරට්ටුව කියනවා.
සාගරිකා - උඹේ විහිළුතහළුවලට මා සැහැල්ලුවට ගන්නෙහිද.
වසන්තක - මොකද ඔයහැටි හිස පාත්කරගෙණ ඉන්නේ.
වත්ස - ඇයි සැළලිහිණියා ඒක කියලා නැද්ද.
සුසංගතා - අන්න - ඔය කුරුල්ලා අපේ කතාව එළිකරණ බව උඹට මා කීවේ නැද්ද.
සාගරිකා - (තමාටම) රජ මක්කියයිදෝ - ජීවිතයටත් මරණයටත් අතරේ එල්ලී ඉඳිමි. 64 රත්නාවලී නාටකය
වසන්තක - ඉතින් කොහොමද ඔබවහන්සේගේ ඇස්වලට ඒ ස්ත්රි ය රුචිද.
වත්ස - රුචිද කියා අහනවා - ඇගේ ලක්ෂණ අත්පා සිනිඳු ඉඟටිය කදිම පපුව මෘදු සියුම් නුවන් මගේ නෙතට තෘප්තියක් නොවී රුචීව තිබෙත්.
සුසංගතා - උඹට ඇහුනද.
සාගරිකා - උඹට ඇහුනද ඒ රූපය ඇන්ද අයට ප්රවශංසා කරණවා.
වසන්තක - ඔබවහන්සේගේ රූපය දක්වන මේ සිතියමෙන් තරුණ ස්ත්රි යගේ ආදරය ඔබවහන්සේට හැඟී නොයන තරමට මෝඩද?
වත්ස - මාගේ රුව හොඳාකාර ඇඳලා නැතැයි කියන්ටවත් ඈ මා කෙරෙහි තිබෙන ආලය අනුමාන කරන්ටවත් මට බෑ - මගේ ශරීරයේ සිද්දරාවලින් නික්මෙන පිනිබින්දු වාගේ ඈ විසින් අඳින ලද සිතියමේ වැටී තිබෙන කඳුළු බින්දු පරික්ෂාකර බලපන්.
සාගරිකා - (තමාටම) හෘදය ප්රීෂති වෙයන්. නුඹේ ආලය සමාන වස්තුවක් කෙරෙහි යොමුවී තිබේ.
සුසංගතා - මාගේ මිතුරිය උඹ වාසනාවන්තියෙකි. මින්පසු අප රජිඳුතුමා විසින් ආදරය කරනු ලබන ස්ත්රියයෙකුට දෙන ගෞරව නුඹටත් දෙන්නෙමි.
වසන්තක - (වටපිට බලයි) ඇගේ ආලය හඟවන තවත් ලකුණු තිබෙන්නා. යාළුවාට ඇගේ ආලය ප්රනකාශකරණකල පපුවේ තබා තිබුන නෙළුම්කොල මේ තිබෙන්නේ.
වත්ස - උඹ කීවා හරි. ඇගේ පපුවට හේත්තුවී තිබුන කොටස් පරවී තිබේ. නුමුත් හේත්තුනූන කොලේ කොටස් තවම නිල් පාටට තිබේ. නෙළුම්කොලේ දෙපැත්තේ තිබෙන සුදුමැලි පාට කවාකාර රූප දෙකෙන් පෙණෙන්නේ ඇගේ ආල වේගය තමා.
වසන්තක - (කෙඳි අහුලමින්) මේ තව ලකුණක් තිබෙන්නේ. ඇගේ පපුවට නෙළුම්කොල තබා බැඳ තිබෙන්නේ මේවායින් තමා. ජෝන් ද සිල්වා 65
වත්ස - (පපුවේ තබාගණිමින් කියයි)
පිලූ - ඳාදරා
සිරිරතී පැරදෙතී රුසිරෙනී මේ ආලෙන් යුතු සෝබනී මෝරා ගියසේ සිසී - මූණ දිලිසී පේණා කමලපත්, බන්දා තැබූ මේ වේලිලා තිබේ දඬු යුතු කෙඳී - මේ ආලෙන් යුතු &c. ගෑවී ආලෙන්සේ පූර්ණත පයෝධරා තිබුනී නූලලෑමට බැරිවෙනා ලෙසේ - මේ ආලෙන් යුතු. ________________
සුසංගතා - (අහකට කියයි) රජ්ජුරුවන් වහන්සේ මෙහෙම කථා කරන්නේ හිත පෙරළිලයි. ඊට ඉඩදීම යෝග්ය් නැත. (සාගරිකාට) ඉතින් මිතුරිය උඹ බලන්ට ආවස්තුව උඹ ඉදිරියේම තිබෙන්නා.
සාගරිකා - ඇයි මොකක් බලන්ටද මා ආවේ.
සුසංගතා - රූපය මිස වෙන මොකක්ද, අර තිබෙන්නේ ගණින් ඒක.
සාගරිකා - (තරහවෙන්) උඹ කියන එක මට නොතේරෙණ බැවින් තුරන්වයමි. (යයි.)
සුසංගතා - ඔහොමට පුළුවන්ද ඉස්පහසු නැතුව ටිකක් හිටපන්. මින් නික්මයන්ට මත්තෙන් සිතියම ලබාගණිමි.
සාගරිකා - එහෙම කරපන්
(වසන්තකට පෙණෙන්ට සුසංගතා ඉදිරියට එයි.)
වසන්තක - බිසවුන්නාන්සේගේ යාළු ස්ත්රිවයක් මෙහාට එනවා. එම් කෙහෙල්කොළේ සිතියම හංගණු මැනවි.
(වත්ස ඇඟ වැස්මෙන් සිතියම වහයි.)
සුසංගතා - (ඉදිරියට යයි) රජුට ජයවේවා.
66 රත්නාවලි නාටකය වත්ස - සුසංගතා ඉඳගණින්. මා මෙහි සිටින බව කොහොම දන්නෙහිද,
සුසංගතා - මා දන්නේ එපමණ නොවෙයි. සිතියමේ රහස සහ වෙනත් කරුණු දනිමි. බිසවුන්නාන්සේට ගොසින් දන්වන්නෙමි. (යයි.)
වසන්තක - (ව්තසට කියයි) ඒක එලිවෙච්චි. ඔය යෝදි මහ කටකාරි.
අල්ලසක්වත් දීලා කට වැස්සෙව්වොත් හොඳයි.
වත්ස - හිටපන් සුසංගතා. මේ රන්බඩු තෑගි වශයෙන් ගණින්. (වලල්ලක් ගලවාදෙයි) මේක නිකම් සෙල්ලමක්. උඹහේම මේ ගැන බිසවුන්නාන්සේට මොකවත් කියන්ට එපා.
සුසංගතා - ඔබවහන්සේ බොහොම ත්යාමගිවන්තය. මාගැන භය වෙන්ට කමක්නෑ. මේ රන්බඩු මට එපා. කවටකමයි කළේ. මේකේ ඇත්තනම් මාගේ මිත්රස සාගරිකා මා හා තරහවී සිටියි. ඇගේ රූපය මවිසින් අඳිනු ලැබුවයි කියා කෝපවී සිටියි. ඔබ වහන්සේ ඒ ගැන මැදහත්වී ඇගේ කෝපය නිවා දමනු මැනව.
වත්ස - (උඩපනී) කෝ සාගරිකා, ඈ ඉන්න තැනට මා එක්ක යමන්,
වසන්තක - මට සිතියම දෙනුමැනව. ඒක ප්රටවේසම්කර ගණිමි. දෙවනුත් ඕනෑවෙන්ට බැරිනෑ.
සුසංගතා - මෙහෙන් (ඉදිරියට යති)
සාගරිකා - ඔහු මෙතන සිටින්නා. මාගේ සර්වාංගය වෙවුලනවා හිටින්ටත් බෑ දුවන්ටත් බෑ මක්කරම්ද,
සුසංගතා - ඇත්තටම පුදුම ලමිස්සියෙකි. එබඳු කෙනෙක් තවත් ලොව නොමැත. මෑ මවා නිමවූ පසු මහා බ්රයහ්මයාට තමාගේ මැවිල්ල ගැන පුදුමයෙන්ට ඇත.
වත්ස - එහෙම තමා මටත් හිතෙන්නෙ, මහා බ්ර හ්මයා චතුර්මුඛයෙන්ම ඔහෝ ඔහෝ කියා මොරදෙන්ට ඇත.
ජෝන් ද සිල්වා 67
සාගරිකා - (සුසංගතාව) මේ උඹ ගෙණා සිතියමද (යමින්)
අමිර්කල්යා්න් - ලාවනි,
වත්ස - ඇය් තරහෙන් මාන්නකාරි පලා - දුවන්නේ දමලා මා මෙහි පලා දුවන්නේ දමලා මා ඉවසිලිවන්තී කෝප නොවේවී ශාන්තදාන්තවේ කෝපේ නෑ නෙත බැලුවම තීගේ සම්සුම් ලීලාවෙන් තිබේ සැදී සුබාවසේවේ එපාය මිතුරි ගැන සංචල්. සකි එපාය මිතුරි ගැන සංචල්
සුසංගතා - දැන් තරහෙන් ඉන්නවා මෑ නිරින්ද මා හා අපරාදේ සොඳ නිරින්ද මා හා අපරාදේ කවටකමින් මා ඇස් රතුවෙච්චි ශාන්තවන්තිගෙන් අල්ලා ස්වාමිනි දකුණත ඈගේ ඉල්ලාදෙන් සමා නෙතේ නැතේ එකෝප බැල්මා හිතේහි පවතී තද කෝපා ඇගෙ - හිතේහි පවතී තද කෝපා
(වත්ස සාගරිකාගේ අතින් අල්ලාගණී )
වසන්තක - බොහොම හොඳය් මේ ජෝඩුව දොස්නෑ වාසනාවකී මාගේ ප්රීසතිය පවසමි ස්වාමී සිත්සේ වී කාරී පීණා -එතේ වණාදුවාලු එසේම සිදුවී මෙම කාරී රජ - එසේම සිදුවී මෙම කාරී
වත්ස - අසනු සවන්දී ලක්ෂ්මි විලාසේ පාන රූසිරිත් මෑහේ මේ අත පරසතු වෘක්ෂේ ආ අත්තක් වාගේ පෙරී එතී අමෘත බින්දු ම කීව එ ගසේ මෙම අත්තෙන් සකි - ම කීව එ ගසේ මෙම අත්තෙන්. _______________
සුසංගතා - මාගේ ප්රි ය යාළුවේ රජු අතට අතදී සිටිනතැන උඹේ පපුව කළුගලක්මෙන් තිබෙන්ට පුළුවන්ද
සාගරිකා - (රවමින්) උඹ නිකම් ඉන්නේ නැද්ද සුසංගතා.
වත්ස - යාළුවා සමග තරහවෙන්ට එපා. 68 රත්නාවලී නාටකය
වසන්තක - කුලාංගනා මොකද බඩගිනි බ්රා හ්මණයෙක්මෙන් බුකවාගෙණ ඉන්නේ.
සුසංගතා - හොඳයි යාළුවේ මින්පස්සේ මොකවත් නොකියමි.
වත්ස - හිත්සේ යාළු‍වන්ගෙන් පලි ගන්න එක හරි නෑ ආදරවන්තිය.
වසන්තක - හා මෙන්න ආයිත් වාසවදත්ත බිසෝ.
(වත්ස භයවී සාගරිකා අතඅරි.)
සාගරිකා - (සුසංගතාට) මක්කරමිද.
සුසංගතා - තමාල වෘක්ෂයට මුවාවී අපට නොපෙණී ගියෑකි.
(දෙදෙනාම දුවති.)
වත්ස - (වටපිට බලයි) මිතුර කෝ බිසවුන්නාන්සේ වාසවදත්ත.
වසන්තක - මම නොදනිමි. “මෙන්න ආයිත් වාසදත්ත බිසෝ” කියා මා කීවේ ඔබවහන්සේගේ හිතේ හැටි දැනගන්ටයි.
වත්ස - ඇහැට නොපෙණි පලයන් - ඉරණමත් පිළිගත් ආදරයත් යන මෙදෙක විසින් මාගේ බෙල්ලේ එල්ලන ලද අනර්ඝ රත්නදාමය නුඹ වල්විධියට කැඩුවෙහිය.
(නික්මයති)
(වාසවදත්ත සහ කාඤ්චනමාලා පැමිණෙති)
වාසවදත්ත - මෙතන ඉඳලා කොපමණ දුරද මාගේ පුරුෂයාගේ මල්ලිකා වැල.
කාඤ්චනමාලා - තවටිකක් දුරයි - අර කෙහෙල්පඳුර පහුකරගෙණ යන කොට ඒක දකින්ට පුළුවනි.
වාසවදත්ත - ඉක්මන් කරමු.
කාඤ්චනමාලා - මට හිතෙනවා අර ඉන්නේ රජ්ජුරුවෝයි කියා ඔව් එහාට යමුද. ජෝන් ද සිල්වා 69
වාසවදත්ත - (රජු ළඟට ගොස් කියයි) මාගේ ස්වාමියාට ජයවේවා.
වත්ස - (වසන්තකට කියයි) ඉක්මණට ඔය සිතියම හංගපන්
(වසන්තක සිතියම අරන් අත අස්සේ තබාගණි)
වාසවදත්ත - මල්ලිකාවැලේ මල්පිපිලාද ස්වාමිනි.
වත්ස - ඒක බලන්ට යන්ට සොඳුර මෙහාට එනකල් සිටියෙමි. ඉතින් දෙන්නෙක්කම ගොසින් බලමු.
වාසවදත්ත - නෑ නෑ - ඔබවහන්සේගේ මූණෙන් පේණවා ඒකේ මල්පිපීලාබව - ඔය ඇති මම මීට එහා නොයමි.
වසන්තක - අප ජය අරන් තිබෙන බව එතකොට ඔබවහන්සේ බාර ගන්නවා - සබාස් (අතවනානටයි - සිතියම බිමට වැටෙයි. රජ ඒක දැක ඔහුට රවමින් සිතියම ගන්ට සංඥාකරයි.)
වසන්තක - (රජුට) කලබොල වෙන්ට එපා - ඒක මම බලාගඤ්ඤා.
කාඤ්චනමාලා - (සිතියම අහුලාගෙණ බිසවට පෙන්නයි) මේ රූපයක්ද කියා බලනු මැනවි.
වාසදත්ත - (ඒක බලා කියයි) මේමාගේ පුරුෂයා මේ සාගරිකා නොවෙද (හයියෙන් වත්සට කියයි) ස්වාමිනි මොකදමේ .
වත්ස - (වසන්තකට) මම මක්කියමිද.
වසන්තක - (වත්සට) භයවෙන්ට එපා ඒක මම බලා ගන්නෙමි (වාසවදත්තට හයියෙන්) මාගේ මිත්රටයාගේ රූපය අඳින්ට බොහොම අමාරුයි කියා මා කිවුකල රජ්ජුරුවෝම මේක ඇඳලා මට දුන්සේක.
වත්ස - වසන්තක ඔබවහන්සේට කීවේ ඇත්තයි.
වාසවදත්ත - ඔබවහන්සේ ළඟ ඉන්න මේ ස්ත්රීක - ඈ වසන්තකගේ සමර්ථකම පෙන්වීමට අඳිනුලදැයි මට හිතෙනවා.
වත්ස - ඔය ගැන මොකටද සැකයක් ඒක හිතෙන් අඳිනලද රූපයකි. 70 රත්නාවලී නාටකය
වසන්තක - මේ පුනනූලපල්ල ඔය රූපෙන් දක්වන අය අපි දෙන්නාම
නුදුටිමු.
කාඤ්චනමාලා - (බිසවට) සාමිදූ ඔහු එල්ලෙට කථානොකරයි. තරහ වෙන්ට කරුණක්නෑ.
වාසවදත්ත - (කාඤ්චනමාලාට) මගේ අවංක ස්ත්රීථය උඹ දන්නේ නෑ ඕකාගේ බොරුකථා. මම වසන්තක දනිමි. (හයියෙන්) මාගේ ස්වාමිනි මට සමාවුවමැනව. මේ රූපය දිහා බලා මට ඉස කකියන්ට ගත්තා. ඔබවහන්සේට ඔහෙ සෙල්ලම් කරන්ට ඇරලා මම යමි. (යයි)
වත්ස - මාගේ ප්රි්ය සොඳුර මම කුමක් කියමිද මට තේරෙන්නේ නෑ මට සමාවන්ටයි කියා ඉල්ලන්ට මම වැරැද්දක් නො‍කළෙමි. එසේ වැරැද්දක් නොකොට මතුනොකරමි කියා කෙසේ මම පොරොන්දු වෙමිද.
වාසවදත්ත - (රජුගෙන් හෙමින් ඈත්වෙයි) ඔබවහන්සේ තේරුම් ගත් විධිය හරිනෑ, සත්තකටම මගේ හිස කකියනවා. ඒ නිසා මට අවසර
(කාඤ්චනමාලා සමඟ නික්මයයි.) වසන්තක - ලොකු වාසනාවක් අනුමාන නොකළඑක - බිසවුන්නාන්සේ ගේ කෝපය ශ්රී-ෂ්ම සෘතුවේ වලාකුල් මෙන් විසිර ගියාය.
වත්ස - පලයන් මෝඩයා - ප්රී තිවෙන්ට කරුණක් නෑ - ඇයි උඹට පෙනුනේ නැද්ද බිසවුන්නාන්සේ කෝපය වසාගැණීමට වෙහෙසුන හැටි - ඇගේ මූණේ තිබුන රැවුම දැක්කේ නැද්ද - ඇගේ හිස පාත්කරගෙණ සිටිද්දී බොරු හිනාවක් කරණවා දිටුවේ නැද්ද තරහ වචනයක් ඈ නොකීබව ඇත්තකි - ඇසේ කෝපය පෙණෙන්ට තිබුණෙත් නෑ - නමුත් ඇසට පුරාගෙණ ආ කඳුළු බින්දුවක් වෑයමෙන් නවත්තාගත්තා. මට කරුණාවෙන් කථාකළ නුමුත් ඇගේ ක්රිනයාවලින් පෙණී ගියේ සිතෙහි තිබුන කෝපය: අපි ගොසින් බිසව සනසමු.
ජෝන් ද සිල්වා 71
(නික්මයති)
කාදලි ගෘහ පිළිබඳ දෙවෙනි අංකය නිමි.
3 අංකය
i ජවනිකා- මාලිගාවේ ඇතුල් මැදුරක්.
මදනිකා ඇතුල්වෙයි.
හේ - කෞසම්බිකා - බිසවුන්නාන්සේ සමඟ කාඤ්චණමාලා ඉන්නවාදැයි මට කියාපන්. (ඇහුම්කන්දෙයි) උඹ මොකද කියන්නේ - ඇවිත් ගියයි කියනවා ! කොහෙයන්ට ඇද්ද. අහා මේ එන්නේ.
කාඤ්චණමාලා පැමිණේ.
කාඤ්චණ - හොඳයි වසන්තක හොඳයි නුඹ මහනිලමෙටත් වඩා ඇණ්ඩු ක්ර්ම දන්න දක්ෂයෙකි.
මදනිකා - ඉතින් කොහොමද කාඤ්චණමාලා - වසන්තකට ඔපමණ ප්රිශංසා කරන්ට ඔහු මක්කෙරුවාද.
කාඤ්චණ - උඹට මොටද ඕවා - රහසක් තබාගන්ට උඹට බෑ.
මදනිකා - අපේ බිසවුන්නාන්සේගේ පාදපල්ල ඒක මම කාටවත් නොකියමි.
කාඤ්චණ - එහෙමනම් අහපන්. අද මාලිගාවෙන් එද්දී රූප තබා තිබෙන මැදුරේ දොර පිටිපස්සේ ඉඳන් වසන්තක සහ සුසංගතා කථාවක් කරණවා මට ඇසුනා.
මදනිකා - මොනවා ගැනද?
කාඤ්චණමාලා - මාගේ යාළුවාගේ ලෙඩට හේතුව සාගරිකායයි වසන්තක කියා ඊටබේතක් සුසංගතාට නියමකරන්ට කීවේය.
මදනිකා - ඈ ඊට දුන් උත්තරය මොකද.
කාඤ්චණමාලා - බිසවුන්නාන්සේ සිතියම දැකලා සිඬවෙන්ට යන්නේ මොකක්දැයි දැනගෙණ මා කිසිත් අනුමාන නොකර 72 රත්නාවලී නාටකය
මට රෙදිපිලි සහ රණබරණ දී සාගරිකා මාගේ භාරේ තැබුවාය.
මේ ඇඳුම් සාගරිකාට අන්දවා බිසවුන් නාන්සේ මෙන් පෙණෙන්ට සලස්වමි. මම කාඤ්චණමාලාමෙන් ක්රිෙයා කරමි. මෙසේ වෙස් මාරුකරගෙණ ඉර බහින වේලාවට මාධවි අරඹ සමීපයේදී රජ්ජුරුවන් සම්භවෙන්නෙමි. මෙහාට උඹ පැමිණ අප සමග එහි යන්ට එන්ට ඕනෑ.
මදනිකා - සුසංගතා හොඳට යොදාගෙණ තිබේ - නුමුත් ආවතේව කාරයන්ට කරුණාවෙන් සිටින බිසවුන්නාන්සේ රවටන්ට හදනවා නම් උඹට වැරදිලයි.
කාඤ්චණමාලා - උඹ කොහෙද යන්නේ.
මදනිකා - මම උඹ සොයා ආමි - රජුගේ සැපසනීප කොහොමද කියා සෝදිසිකරගෙණ එන්ට බිසවුන්නාන්සේ උඹට පැවරුවා නුමුත් උඹ ප්රනමාදවූ නිසා උඹට මක්උනාද කියා බලන්ට මා පිටත්කර එවුවාය.
කාඤ්චණමාලා - ඕවාට බිසවුන්නාන්සේ රැවටෙන්නේ බොහොම මෝඩ බැවින්ය - රජුට තිබෙන ලෙඩේ මදනකුලප්පුවය. අර මාලිගාවේ ඇත්දත් දොරටුව උඩ රජ්ජුරුවෝ ඉඳගෙණ ඉන්නසේක. අපි ගොසින් බිසවුන්නාන්සේට මේ ප්ර වෘත්තිය දන්වමු.
(නික්මයති.)
ii ජනනිකා - මාලිගාව.
වත්ස පෙණෙයි.
වත්ස - අහෝ මාගේ හෘදය. ආලය නිසා ඇවිලෙන ගින්න උහුලපන්. ඒක නිවන්ට පුළුවන් මාගේ ආදරයලත් ඒ ස්ත්රීාට පමණයි - ටික වේලාවක් මවිසින් අල්ලාගෙණ සිටිය අර රම්යස අතෙන් වෙනුවට සිසිල් සඳුනෙන් තාගේ උපකාර මැඩපැවැත්වීමට සොයා මෝඩවූ මාළඟට මොකට එන්නෙහිද - ස්වභාවෙන්ම අනිස්ථීරවූ හිතට වඳින්ට හන්ට - ඒක අමාරු ඉලක්කෙකි - මට තේරෙන්නේ නෑ කාමදේව ඔහුගේ සියලුම ඊතල
ජෝන් ද සිල්වා 73
මගේ හිතේ රන්දාපු හැටි - පුෂ්පචාපයෙහි දෙවියනි, ඔබේ පඤ්ච සැරයෙන් පහරකෑ අය ගණන් නැත - විශේෂ වශයෙන් ඔබේ කුරුමානම මා කෙරෙහිය - නුමුත් මාගැන බැලුවාම කරුණු අනිත් අතට පෙරළී තිබේ - ඔබවහන්සේගේ ගණන් නැති ඊතලවලින් මම සිදුරුවීගොස් මරණාසන්නව සිටිමි. මා ගැනම මට දුකක් නැත. අර අසරණ සාගරිකා ගැන කණගාටුවෙමි - ඇගේ රහස එලිවී ඇතැයි යන සංකාවෙන් අන්යටයන්ගේ දර්ශනයෙන් ඕතොමෝ තුරන්ව යයි - ඇගේ මිත්රුයන් දෙදෙනෛක් මොකක්වත් ගැන කථාකරණවා දිටුවොත් ඈට හිතෙන්නේ මේ මා ගැනයි කියායි - ඔවුන් හිනාවුනොත් ඈට හිතෙන්නේ මේ මට හිනාවෙනවායි කියායි. අහෝ මා පණේ. තිට පැමිණී තිබෙන වියවුල නිසා මගේ අනුකම්පාව වැඩිවේ - ති කෙරෙහි බිසව කිපි රවා බලන කල ඉන් කොටසක් මටද අයිතිවේ. වසන්තක තොරතුරු දැනගෙණ එන්ට ඇරිය නමුත් තවම නෑ-
මාඩි ජිල්ලා - ඳාදරා
මගේ ඒ සාගරිකා කොහේ සිටිනවාදෝ කොහේ සිටිනවාදෝ හෝ - කොහේ සිටිනවාදෝ රතිහිමි විදීයේ නෙසැරා බෝ වේගේ යන්නේ නැසී මා ප්රාැණේ - මනාලි නැත මාගේ මනාලි නැත මාගේ මේ - මනාලි නැත මාගේ කුපිතව සිටින්නී මබිසෝ ඊර්ෂ්යාලවී සාගරිකා හින්දා - ඒ විපත්ති වෙති බෝසේ විපත්ති වෙති බෝලෙසේ - විපත්ති වෙති බෝසේ.
(වසන්තක පැමිණේ)
වසන්තක - (තමුන්ටම කියා ගණි) හහා මිත්රාය කෞසම්බි රාජධානියේ සිංහාසනාරූඨවු ඒ දිනට වඩා අද ම විසින් ගෙණෙන ප්රීාතිදායක ආරංචි නුඹ ඇසුවාම ප්රී ති වෙන්නෙහිය - අනේ අන්න ඔහු ඉන්නවා. ඔහු මා සම්භවෙන්ට බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්නාසේ පෙණේ. ප්රී තිවේවා ප්රීොතිවේවා මාගේ මිත්ර ය වාසනාව සතුටු දායකයි. නුඹේ අභිප්රාතව ඉන් ඉෂ්ට වෙයි.
74 රත්නාවලි නාටකය
වත්ස - සාගරිකාගේ සුව දුක් කොහොමද?
වසන්තක - ස්වල්පවේලාවකදී ඔබවහන්සේටම එය විනිශ්චය කර ගතෑකි.
වත්ස - ඉක්මනට ඈ දකින්ට මට ලැබේද.
වසන්තක - මන්ද නැත්තේ - මම ඔබවහන්සේගේ දැනුමුතුතාවද සුරගුරුගේ ඥානයටත් හිනාවෙන මම.
වත්ස - එහෙමයි - උඹට බැරිදෙයක් නෑ- නුමුත් මෙහාට ඇවිත් මට කියපන් - ඇගේ තොරතුරු දැන ගැණීමට කැමැත්තෙමි.
වසන්තක - (කණටකර කියයි) ඔන්න ඔක්කෝම ඔච්චර තමා.
වත්ස - උඹට තෑග්ගක් දෙන්ට වටිනවා (වලල්ලක් දෙයි)
වසන්තක - (ඒක අරන් දමාගණී) ඔන්න ඔක්කෝම ඔව්චර තමා.
වත්ස - උඹට තෑග්ගක් දෙන්ට වටිනවා (වලල්ලක් දෙයි)
වසන්තක - (ඒක අරන් දමාගණී) සෑහෙන බඩුව - රන්වලල්ලක්. මගේ අතට බොහොම ඔබිනවා - මාගේ ස්ත්රීීට මේක ගොසින් පෙන්නන්නෙමි. (යයි)
වත්ස - හිටපන් යාළුවේ, හිටපන් - වෙන වෙලාවක ගියෑකි - තව කොච්චර වෙලා තිබෙනවාද.
වසන්තක - (බලයි) මාගේ මිත්රටය බලනුමැනවි - බටහිර කඳු සමීපයේ තිබෙන වෘක්ෂශෘහයකරා සහශ්ර.රශ්මින්ගේ ස්වාමියා සම්ප්රාෘප්ත වේ. ඟුඬපහඬි - ඳාදර
වත්ස - ඇකිලෙය පත්ම මෙවේලාවේ දිනිඳා කන්දෙ හැංගී ලෝක වටේට ගොස් මාන්සි බෝවී හැංගුනි කන්ද අස්සේ. විඩාහරී දැන් හිරු අවරේ රශ්මි ස්වර්ණ පාට වෙය් බුදියගනින් දැන් නෙළුම්මල් දිනිඳා කන්දේ හැංගී.
ජෝන් ද සිල්වා 75
මාධවි අස්සේ දැක්කෑකි ඈව දැන් යමු මාගේ සකී මගේ ලෙඩේ ඉන් හොඳවෙනවා ඉක්මනින්ම නෑ සැකා යමුකෝ නොවී දැන් ප්රවමාදේ දිනිඳා කන්දේ හැංගී
වසන්තක - ඒකරාශිවී ලෙස ගස් වත්තේ පෙණෙතී සැන්දෑ කාලේ මීහරකාගේ චර්මේහි වර්ණ දැන් පැතිරී වෙලතේ නොවී පමා දැන් යමු රජින්ඳේ සම්භවේය රූබරී ඔබගේ කැමැත්තේ ප්ර කාරේ වැඩ වේ මාගෙ ස්වාමි.
(නික්ම යති)
iii ජවනිකා - උයන
(වත්ස සහ වසන්තක පැමිණෙති.)
වසන්තක - මේ ගස්පංතිය මකරන්ද අරඹවෙන්ට ඕනෑ. නුමුත් මට හරියටම නිශ්චය නෑ . කොහොමද පාර සොයාගන්නේ.
වත්ස - යමන්, මග හරි. පාර මම දනිමි. සපුගස් මේ තිබෙන්නේ. සුවඳින් මට දැනෙයි. දැන් යන්නේ සින්ධුවර ගස් පසුකරගෙණයි. ඒ ගාවාම මූණමල්ගස් පංතිය තිබේ. ඊට එහා පටාල වෘක්ෂයෝයි. ඉන් හමන සුවඳ කරණකොටගෙණ පිහිටි ස්ථාන කියන්ට පුළුවනි. දැන් තිබෙන අන්ධකාරය වාගේ දෙගුණයක් අන්ධකාරය තිබුනත් පාරසොයාගන්ට බැරිවෙන්නේ නෑ.
වසන්තක - හා මේ තිබෙන්නේ මාධවීපඳුර - මීමැස්සන්ට ඉතා ප්රිපය වඩන මාධවී මල්වලින් නික්වමන සුවඳ කරණකොටගෙණ දැනගතෑකි - ඔබවහන්සේ මෙතන නැවතිලා සිටිනු මැනවි - මම සාගරිකා බලාගෙණ ඉක්මණට එන්නෙමි.
76 රත්නාවලී නාටකය
වත්ස - ප්ර මාදවෙන්ට එපා
වසන්තක - මිතුර ඔපමණ කඩිමුඩිවෙන්ට එපා - දැන්මම ආපහු ආමි.
(නික්මයයි.)
පිලූ ඳාදරා
වත්ස - පළමු ආදරී එපාවී අළුත් ආදරී කෙරේ- අළුත් ආදරී කෙරේ ආලවූ වහේගෙ පැත්ත ගන්නෙනෑ ලෙවන් මේ ලොවේ විකාර බෝ ලෙසේ යෙදේය රාගෙනී- බොහෝ යෙදේය රාගෙනි. මූණ නෑ බලන්නේ ඒ අළුත් ලඳා කෙලින් නෙත් කොණෙන් බලාය කෝලවී මනාලයා කෙරේ- තම මනාලයා කෙරේ. ඇල්ලුවාම හස්ත ඈ පලාදුවන්ට මෙන් තැත්කරය් නුමුත් කැමැත්ත ඉන්ටමය් සමීපයේ තරුණගේ ඒ සමීපයේ. _______________ මොකද වසන්තක තවම ප්රැමාදවෙන්නේ - අපේ අදහස් මොකද කියා වාසවදත්ත තවම නොදනී.
(නික්මයයි)
iv ජවනිකා - ඇතුල් මැදුරක්
(වාසදත්ත සහ කාඤ්චනමාලා පැමිණෙති)
වාසවදත්ත - බලපන් හාදියේ ඒක වෙන්ට පුළුවන් එකක්ද. සාගරිකා මාගේ ඇඳුම් ඇඳ වෙස් මාරු කරගෙණ මාගේ ස්වාමිපුරුෂයා සම්භවෙන්ට පොරොන්දුවී සිටිනවා.
කාඤ්චනමාලා - ඇයි ඔබවහන්සේට මා කීවේ නැද්ද. නුමුත් අර රූප තබා තිබෙන මැදුරේ දොරලඟ වසන්තක සිටිනවා සම්භ වුනොත් ඔබවහන්සේගේ සැක දුරුවෙනවා ඇතැයි විශ්වාස කරමි.
ජෝන් ද සිල්වා 77
වාසවදත්ත - එහාට යමු.
(නික්ම යති.)
v. ජවනිකා - රූප මැදුරට යන ශාලාව.
(වසන්තක වෙස් මාරුකරගෙන පැමිණේ.)
වසන්තක - අඬිසද්ද ඇසුනයි කියා මට හිතුනා - සාගරිකා එනවා
(වාසවදත්ත සහ කාඤ්ඤනමාලා පැමිණෙති)
කාඤ්චනමාලා - දේවීන්වහන්ස මෙතනයි ස්ථානය - ඉතින් බලන්න වසන්තක මෙහි ඉන්නවාද කියා (අසුර ගසයි)
වසන්තක - (ළංවෙමින්) හා සුසංගතා හොඳයි කළා- උඹ කාඤ්චනමාලා යයි කියා තව ටිකකදී මට වරදිනවා. කෝ සාගරිකා
කාඤ්චනමාලා - (වාසදත්ත පෙන්නයි) අර
වසන්තක - මොන එකක්, මේ බිසවුන්නාසේම නොවේද.
වාසවදත්ත - (භයවී අහකට කියයි) කොහොමද මා අඳුනගත්තාවත්ද?
කාඤ්චනමාලා - (බිසවට) නෑ ඔක්කොම හරි - (වසන්තකට) අපොයි හොරා උම කී වචන මතක්කරන්ට ප්රීස්තා පැමිණෙනවා ඇති.
වසන්තක - ඉක්මන් කරපන් ඉක්මන් කරපන්. සාගරිකා මුව ලකුණැති දෙවියෝ නැගෙණහිර දිශාවෙන් නගින සේක.
ජවනිකා - අරඹයක්.
(වත්ස සිටී)
දේස් - ලාවනි.
වත්ස - සාගරිකා සම්භවෙනා මේ සාගරිකා සම්භවෙනා මේ වේලාවෙදි මා හදේ සංචල්වේ
78 රත්නාවලී නාටකය
සාගරිකා සම්භවෙනා මේ පහනේ දීප්තිය දෙය් වඩා හය්යෙන් ළංවූ කල්හි නිවෙන්ටා ඒ ලෙස මාගේ නුරා ගිනි දැන් මේ කම්මුතුවෙන්ට ළඟාවී සාගරිකා සම්භවෙනා මේ
________________________
(වසන්තක වාසවදත්ත සහ කාඤ්චණමාලා පැමිණෙති.)
වසන්තක - (වාසවදත්තට කියයි) සාගරිකා කුමරිය මාගේ යාළුවා නුඹ දකින්ට ආශාවෙන් කොඳුර කොඳුරා සිටී. නුඹ මෙහි පැමිණි බව මම රජ්ජුරුවන්ට දන්වඤ්ඤා.(වාසවදත්ත හිස සොල්ලා කැමැත්ත ප්රුකාශකරයි.) ඔබවහන්සේට ජයවේවා සාගරිකා මෙහි පැමිණ සිටිනවා.
කාමාජ් - නටකා
වත්ස - (සාගරිකා ළඟට ගොස් කියයි.) බැන්ද ආලේ බෝය මාගෙ දැන් දිලේ මූණා මේ චන්ද්රද සේ දෑසා උපුල් ලෙසා පුල් මල් සෙ දෝතා දණ්ඩෙව් බාහූ මනරම් - තිගෙ දණ්ඩෙව් බාහූ මනරම් දිලේ මූණා මේ චන්ද්රා සේ බැන්දා ආලේ බෝය මාගේ දැන් දෝතේ ඉඳන් මගේ මේ ආල ගින්නා සීදේවී දැන් නිවපන් - සිඹ-සීදේවි දැන් නිවපන්.
වාසවදත්ත - (කාඤ්චණමාලාට වැලපෙමින් කියයි.) මේ කීවෙ මා සැමි ඇත්තක්ය දාසී තේරෙන්නේ නෑ ජඩකම් - මට තේරෙන්නේ නෑ ජඩකම් කියන් මේවාගේදෝ වාරේ ඉන්න ලෝකේ වාහෙලාගෙ අන්
කාඤ්චණමාලා - ක්රි යාව නින්දිතය් උන්ගේ මේ වාරේ ගන්දාස්සාරය් නොදකින් -චී: චී:- ගන්දස්සාරය් නොදකින්
ජෝන් ද සිල්වා 79
අහෝ මුන්නාන්සේ පෙම් පෑවේ
සාගරිකා ඕනෑවී තමයි.
වසන්තක - සාගරිකා ල‍ඳේ - රාජාගේ ආලේ පම් පම් ගා එය් නගිමින් අද - පම් පම් ගා එය් නගිමින් බිසෝ බැන්නාලූ ඒ හින්දා දැන්ම සන්තෝසා කරන් රජුන්
වාසවදත්ත - (කාඤ්චණමාලාට අහකට කියයි.) බැන්නෙම්ද මා සකී බූපල්ට කී සේ මක්කා මේකා දොඩවයි - අහො මක්කා මේකා දොඩවය් සමාදානේ බින්දා මේකා මොට්ට වාහේගේ මෙ මෝඩකම්
වත්ස - කම්මුල්ද බෝ දිලෙත් මූණා පියුම් සේ දීප්ති වෙත් මේ දෙනුවන් - තිගෙ - දීප්ති වෙත් මේ දෙනුවන් තීගෙ මූණේ මේ ඔපේ උතුම්. ________________
වාසවදත්ත - (මූණ වැස්ම අහක්කර කියයි) මාගේ යහපත් ස්වාමීනි තවම මා සාගරිකායයි බාර ගන්නෙහිද - ඔබවහන්සේගේ හිත පමණ ආකර්ෂණය වී තිබෙනවාද කීවොත් කොයි එකත් ඔබවහන්සේට පෙණෙන්නේ සාගරිකා වාගෙයි.
වත්ස - (අහකට ) මේ මොකද? වාසවදත්ත බිසව! මොකද මේ?
වසන්තක - මගේ ජීවිතයට අන්තරාවයි. එහෙම තමා - මේ මොකද.
වත්ස - (බිසවට) මාගේ රත්තරණ මට සමාවුව මැනව.
වාසවදත්ත - ස්වාමීනි මට එහෙම කථා කරන්ට එපා. ඒ නම මට අයිති නෑ
වසන්තක - (අහකට) මක් කරමී ද (හයියෙන්) දේවීන්වහන්ස ඔබ වහන්සේගේ හිත ඔපමණ තදද. මාගේ යාළුවාගේ පළමුවෙනි වැරැද්දට සමාවෙන්ට.
80 රත්නාවලී නාටකය
වාසවදත්ත - වසන්තක වැරැද්ද මගෙයි මේ අදහස් කර තිබුණු සම්මුඛ වීම
වැලකුණ බැවින්.
වත්ස - ඒක හැංගිමෙක් පලක් නෑ. මම ඔබවහන්සේගේ පා දෙක අල්ලා සමාව ඉල්ලමි. (පාදෙක ගාවා වැටෙයි.)
වාසවදත්ත - මාගේ ස්වාමිනි නැගිටෙනු නැගිටෙනු මැනවි - මෙයාකාර ආදරයක් පෙන්නන පුරුෂයා එක්ක කෝපවෙන ස්ත්රිැය නුවනක්කාරියක් නොවේ ය.- ප්රීරති වී සිටිනු මැනවි මට අවසර. (යයි)
වසන්තක - අපේ දේවීන්වහන්ස අනුකම්පා කළ මැනව. රජු මේ අන්දමට ඉන්ට ඇරලැ ඔබවහන්සේ දැන් ගියොත් පශ්චාප්තාප වෙන්ට කරුණු පැමිණේ.
වාසවදත්ත - පලයන් මෝඩයා අනුකම්පාවටත් පශ්චාත්තාපයටවත් ඇති කරුනු නොදනිමි.
(කාඤ්චනමාලා සමග වාසවදත්ත නික්ම යයි.)
වසන්තක - බිසවුන්නාන්සේ ගියා - නැගිටෙන්ට හොඳා - මේ කැලෑවක කුමට වැලපෙනවාද.
වත්ස - මොකද ගියා! සමා නොවී.
වසන්තක - සමා උනත් නූනත් අපේ අත පය තිබුන හැටියට තිබෙනවා.
අමිර්කල්යානන් - වල්ති
වත්ස - සිද්ධ වී කෝපේ මා බිසෝ තාගේ දොස් හින්දය් ඒ අස්සේ දැන් කී කථා රිස්සුම් නෑ - පල් මෝඩයා පව්ලේ සාමදාන මා මේකා කඩාලාපී - සිද්ධ වී කෝපේ
වසන්තක - අන්තරාවක් මය් ඒක කී සේ, ඒකෙන් කම් නෑ දැන් දුපුපත් සාගරිකාගේ, පින් පව් යයි බෝ ඉක්මණින් ඈ බේරා ගත්තොත් හොඳය් ඤාණෙන් මගේ ස්වාමි.
_________________
ජෝන් ද සිල්වා 81
(නික්ම යති)
(සාගරිකා බිසව මෙන් පැලඳ පැමිණේ.)
සාගරිකා - කාටවත් නොපෙනී වෙස් මාරු කරගෙණ යන්තම් සංගීත ශාලාවෙන් මෙහාට ආමි - නුමුත් අහෝ කුමක් කරමින්ද? ජීවිතේ තිත්තයි - මියයාම පැණි රසයි.
දේස් කමාජ් - ලාවනි
ජීවිතේ තිබෙන දුක් කියනු බැරි ජීවිතේ තිබෙන දුක් කියනු බැරි ජිවිතේ තිබෙන දුක් කියනු බැරි මා ගැන බිසවගේ සැක බෝ පාපී
මගෙ නැත මෙහි කිසි නෑයෝ එල්ලී නිසිමි මේ මාධවී දණ්ඩෙන් එතකොට දුක සිඳියායේ කියනු බැරි ජීවිතේ තිබෙන දුක.
(බෙල්ලේ තොණ්ඩුව දමාගනී)
වසන්තක - ඒ කවුද - හා බිසව - අපොයි අන්න - මාගේ මිත්ර යා - විගහට විගහට - නැත්නම් වාසවදත්ත ප්රාසණය නැතිකර ගණී.
වත්ස - (ඉක්මනට යමින්) කෝ! කෝ!
වසන්තක - අන්න.
වත්ස - (ඈ ළඟට දුවලා ලනුව කඩා දමයි) ඉවසිලි නැති ස්ත්රි ය - මේ මොන භයානක ක්රිලයාවක් ද - මගේම ප්රාවණය දැන් මගේ උගුරේ වෙවුලයි - ජීවිතය හානිකර ගැණීම නුඹේ වැඩක් නොවේ. එබඳු කාලකන්නි සිතිවිලි අත් ඇරපන්.
සාගරිකා - (අහකට) මගේ ස්වාමියා දිටුවාම ප්රා ණය එපා නොවේ - කොහොම නුමුත් මගේ අන්තිම කැමැත්ත එනම් රජු දැකීම ඉෂ්ට උනා - දැන් සතුටින් මැරුණෑකි -
82 රත්නාවලී නාටකය
(හයියෙන්) මට යන්ට අවසර. ඔබවහන්සේට මාගේ පාත්කම
මතක නැතිවෙලාද. මගේ ප්රාඅණය හානි කරගන්ට තවත් ඉඩක්
ලැබෙන්නේ නෑ. ඔබවහන්සේ බිසව අසතුටු නොකරන්ට
බලාගනු මැනව.
වත්ස - මේ මගේම සාගරිකාවත්ද - මෙ දුක ගැන තව ලතවෙන්ටද - මේ අනතුරු ලනු අහක දමාහන් - මාගේ මේ දුවන ප්රා ණය නවත්වා ගැණීමට නුඹේ මේ අත් නමැති ලක්ෂන තොණ්ඩුව මගේ කර වටේට දමාපන් (බදාගණී) මාගේ මිත්රාය වැහිකළුවක් නැතුව වහින්නා. වසන්තක - බොහොම හරි. බිසව හදිස්සියෙන්ම මෙහාට වැහි කුණාටුවක් නේව්වොත්.
(වාසවදත්ත සහ කාඤ්චනමාලා පැමිණෙති)
වාසවදත්ත - මගේ පා දෙක ළඟ වැටිලා සිටි මාගේ පුරුෂයාට සැලකු හැටි හොඳ නෑ - ඒ නිසා ඔහු සම්බවෙන්ට ගොස් වැඩි සැලකිල්ලක් ඇතුව ක්රිඒයා කරන්නෙමි.
කාඤ්චනමාලා - ඔබවහන්සේට විනා මෙසේ කාට කල්පනා කළ හැකිද රජු ඔබවහන්සේට සැලකිල්ල නැති නුමුත් ගොසින් සම්භ වෙමු.
වත්ස - (සාගරිකාට) ලක්ෂණ තරුණිය අපේ ආදරයේ ප්රුතිඵල ලබා ගන්ට බලාපොරොත්තු විය හැකිද.
කාඤ්චණමාලා - රජුගේ කටහඬ ඇසේ . එකක් එකට ඔබ වහන්සේගේ කෝපය නිවීමට උන්වහන්සේ ඔබ සොයා යනවා වෙන්ට ඇති.
වසන්තක - හිත දැඩි කරගෙණ මාගේ මිත්ර යාට සාගරිකා උත්තරයක් දීපන්.
වාසවදත්ත - (අහකට) සාගරිකා මෙහි ඉන්නවාද? නැවතියන් අපි ඇහුම්කන් දෙමු - මම දැන්ම ඒ කණ්ඩායම කරා යමි.
ජෝන් ද සිල්වා 83
සාගරිකා - (රජුට) භවතුන් මන්ද මේ බොරු ආදරයක් පෙන්නා ඔබ වහන්සේගේ ප්රා ණය වැනි බිසවගේ කෝපය අවුස්සා ගන්නේ.
වත්ස - මගේ ආදරිය නුඹ මේ කියන්නේ ඇත්තක් නොවේය - ඈ හූල්ලන කල ඒ මක්නිසාදැයි විචාරමි - ඈට දුකක් පැමිණි විට මම සනසමි - ඇගේ දෙබැම නැමී තරහෙන් මූණ බුකවා ගෙණ සිටින විට පාදෙක ළඟ පෙරළෙමි - බිසවගේ උසස් නිලය නිසා ගෞරව වශයෙන් මෙසේ ක්රිෙයා කරමි - නුමුත් ආදරයෙන් පැන නගින සැලකිල්ල නුඔට පමණක් උරුමයි.
වාසවදත්ත - (ඉදිරියට යයි) ස්වාමීනි, ඔබ වහන්සේ දැන් කී සියල්ලක්ම විශ්වාස කරමි.
බිහාස් - ත්රි තාල
වත්ස - ප්රේ මණීය මා රම්බරියේ මම රැවටී ආමී බිසෝගේම වේසධාරී මැගෙ ප්රාගණ දැන් හානි කර ගැණුමට යනවා මම් දැකා මෙහාට ආමී ප්රේදමණීය මා රම්බරියේ මම රැවටී ආමී
(පාදෙක ළඟ පෙරළෙයි.)
වාසවදත්ත - නැගිටෙනු නැගිටෙනු - මගේ උසස් නිලය නිසා ඔබ වහන්සේ මෙබඳු ඕනෑ නැති කරදරයකට පත්වෙන්ට ඕනෑ නෑ
වත්ස - (අහකට ) මා කිවු වචන බිසව ඇහිලා තමා- ඇ සනසන්නට
උපායක් දැන් නැ
වසන්තක - දේවින් වහන්ස සිඩවුනේ මේකයි - ඔබ වහන්සේ ජීවිත හානි කරගන්ට යනවයි කියා රැවටී ඉන් බේරාගැනීමට මාගේ යාළුවා මේ ස්ථානයට කැඳවාගෙණ ආමි - මා කියන දෙය අනුමාන නම් තොණ්ඩුව බලනු මැනවි.
(තොණ්ඩුව අහුලා පෙන්නයි)
84 රත්නාවලී නාටකය
වාසවදත්ත - කාඤ්චනමාලා ඔය තොණුඩුව සාදා තිබෙන ලනුව අරන් මේ
බ්රාදහ්මණයා බැඳපන් - මේ ස්ත්රීතව අපට ඉස්සරවෙලා යන්ට සලස්සාපන්.
කාඤ්චණමාලා - අණප්රනකාර කරමි. (වසන්තකගේ බෙල්ලේ තොණ්ඩුව දා අනික් තොංගලෙන් තලයි.) ඉතින් මහත්මයා තමුසේගේ ප්රකඥාවේ විපාකය බලාගනින් - බිසවුන්නාන්සේගේ රළු කටහඬ අපේ කන්වල රුදාදී වැටුනා - එහෙම නොවෙද - ඒක මතකද - සාගරිකා වරෙන් උඹ ඉස්සරවෙයන්.
සැගරිකා - මා මැරෙන්ට ගිය වේලාවේදී අනේ මම මැරුනා නම්!
වසන්තක - අනේ මගේ කරුණාවන්ත මිත්ර යා මා මතක නැති කරන්ට එපා. දුප්පත් මා දැන් බිසවුන්නාන්සේ හිරකාරයෙක් කොට අරන් යයි.
(වත්ස හැර සියලු දෙනාම නික්ම යති.)
කාලිංගඩා - ඳාදරා
වත්ස - බිසෝ කිපී ඉන්නවා දැන් අහෝ සාමදානෙ වී සුන් බිසෝ කිපී ඉන්නවා දැන් එ සාගරිකා හිංසා පීඩා ලැබුමට අසුවුනි ඈගෙන් බිසෝ කිපී ඉන්නවා දැන්.
වසන්තකා දැන් බේරාගන්නේ කොහොමද නැත මට තේරුම් බිසෝ කිපී ඉන්නවා දැන්.
කිපී ඇතත් මා දේවි මා හා යමි සනසන ලෙස නෑරා බිසෝ කිපි ඉන්නවා දැන්. _______________ (නික්ම යයි.)
මේ සංකා පිළිබඳ තුන්වෙනි අංකය නිමි.
ජෝන් ද සිල්වා 85
4. අංකය
i ජවනිකා - ඇතුල් මැදුරක්
සුසංගතා රත්නාවලියක් අතින් රැගෙණ පැමිණෙයි.
සුසංගතා - අනේ අනේ මාගේ කරුණාවන්ත සාගරිකා - විලිබිය ඇති මෘදු උතුම් හිතක් ඇති මිතුරි - ප්රේකමනීය කුමරිය නුඹ කොහෙ ගියෙහිද. අනේ මට තවත් උම බලන්ට ලැබේද?
ජිංජෝරි - දිප්වන්දි
එපාවී ඒ සාගරිකා ජීවිතේ දීලා රතනදාමා මට මේ අය්යෝ ගියා යන්ට ඈත දරාගන්ට බෑ හිතේ ශෝක බෝ ඈට කිමදෝ උනේ. බිසෝගේ කෝපාග්නියෙහි බෝ දැවී යද්දී සාගරිකා කරුමේ මුල් වී දුනී මේක දෙන්ට බමුණෙක් සොයා දෙමි ඒක කී සේම බමුණාට මේ ______________
(වසන්තක පැමිණේ)
වසන්තක - යන්තම් ඒ අමාරුවෙන් බේරුණෙමි - මාගේ මිත්ර යාගේ ආරාධනා නිසා බිසවුන්නාන්සේ නමා නිදහස්කර කැවුම් කන්ට දී අළුත් ඇඳුමක් සහ මේ කඩුක්කම් මට තෑගී කළාය.
සුසංගතා - වසන්තක ටිකක් හිටපන්.
වසන්තක - අහෝ සුසංගතා මොකද අඬන්නේ. සාගරිකා ගැන නරක ආරංචියක් නැතැයි විස්වාස කරමි.
සුසංගතා - අනේ ඈ ගැන තමා මට කියන්ට තිබෙන්නේ - බිසවුන්නාන්සේ උදේනි නුවරට රාත්රිතයේ දී ඈ පිටත්කර ඇරියාලු. කොහේ ගියාද නොදනිමි.
වසන්තක - අය්යෝ අසරණ සාගරිකා. දෙයියෝ සාක්කි බිසෝ අන්තරා කරවන්ට ඇති.
86 රත්නාවලී නාටකය
සුසංගතා - අනේ දුප්පත් ලමිස්සී - ජීවත්වෙන බව අනුමාන වී මේ
රත්නදාමය උඹට තෑගි දෙන්ටෙයි කියා මට දිලා ගියා. ඒක බාරගණින්.
වසන්තක - (කන්දෙක වසාගණී) සමාවෙනු මැනවි - එබඳු කණගාටු උපදවන තෑග්ගක් පිලිගන්ට මගේ අත දිගුකරන්ට බෑ. (හඬයි)
සුසංගතා - ඈ වෙනුවට උඹෙන් මම බැගෑපත් ලෙස ඉල්ලමි.
වසන්තක - එහෙනම් මම කියඤ්ඤා - රජ්ජුරුවන්ට ඒක මම ගෙණියන්නෙමි - සාගරිකා නැතිවුනායින් සිදු දුක මේ මගින් ටිකක් අඩු කරන්නෙමි. (සුසංගතා ඒක ඔහුට දෙයි ඔහුද ඕනෑකමින් ඒක දියා බලයි.) මොන එකක් - මෙපමණ වටින රන්දාමයක් සාගරිකාට කොයින්ද .
සුසංගතා - මමත් එය දැනගන්ට කැමතිව ඇගෙන් ඇසුවෙමි.
වසන්තක - එතකොට සාගරිකා මොකද කීවේ.
සුගංගතා - අනේ මගේ මූණදිහා බලාගෙණ සිටලා හීල්ලුවා. තවද මෙසේ කීවා “අහෝ සුසංගතා මගේ දුක්ඛිත කථාන්තරය දැන් කීමෙන් පලක් නෑ” මෙසේ කියා ඉකි බිඳ ඇඬුවා.
වසන්තක - ඇගේ මුවෙන් ඔය විස්තර නොකළත් මේ ආභරණයෙන් පෙණෙන්නේ ඈ ප්රෝසිඬ පවුලකට අයත් කෙනෙක් බවයි - කෝ රජ්ජුරුවෝ.
සුසංගතා - බිසවුන්නාන්සේ මන්දිරයෙන් පලිඟු මණ්ඩපයට ගියේය. - උඹ උන්නාන්සේ සම්භවෙන්ට යන්නෙහිද - මම බිසවුන්නාන්සේ සම්භවෙන්ට යමි.
(දෙදෙනාම නික්ම යති.)
ii ජවනිකා - පලිඟු මණ්ඩපය.
වත්ස රජ ආසනයෙහි වාඩිවී සිටී.
ජෝන් ද සිල්වා 87
පහඬි - ඳාදරා
වත්ස - බිසෝගෙ ඇස් දෙකෙන් දැන් ආ ගලා දුක් කඳුලෙන් නිවී ගියාය කෝපාග්නි පලක් නොවීම යැදුම් - බිසෝගෙ තිබේ ඒ සාගරිකා රූ ඇන්දී මගේ මේ හදේ මගේ වසන්තකත් දැන් නෑ රහස් කියන්ට ඉතින් නෑ දැන් මට ප්රීනති සන්තාප වේ මා හෘදේ බෝ ආහෝ සාගරිකාගේ දුක් සැපා මාට නෑ දැනුම් සියුම්වූ පත්ම සේ දුල් ගත ආලගින්නෙන් මේ දිරායන්නා අනේ බේරා කෙසේ ගණිම්දෝ ලඳුන් නිවී ගියාය කෝපාග්නි පලක් නොවීම යැදුම් බිසෝගෙ ඇස් දෙකෙන් දැන් ආ ගලා දුක් කඳුලෙන්.
__________________
වසන්තක පැමිණේ.
වසන්තක - අර ඉන්නේ මගේ යාළුවා - හිතේ කරදරවලින් ෙකට්ටුවී නුමුත් අළුතෙන් පායාපු හඳවාගේ තවම ලක්ෂණට පෙණෙන්නා. ඔබ වහන්සේට සනීප ලැබේවා! බිසවුන්නාන්සේගේ මරඋගුලෙන් යන්තම් බේරුණෙමි - දෙවනුව ඔබ වහන්සේ දැකගන්ට මේ ඇස් වලට ප්රෙස්තාවක් පැමිණියා.
වත්ස - මාගේ මිත්රෙ වසන්තක මාව බදාගණින් (බදාගණි) උඹේ ඇඳුමෙන් පෙණෙන්නේ බිසවුන්නාසේගේ කරුණාව ලැබී තිබෙන බවයි. - සාගරිකාගේ තොරතුරු මට කියාපන් (වසන්තක හිස නමාගණී) අනේ කථාකරපන්.
වසන්තක - අපොයි එබඳු දුක්ඛිත ආරංචි මට කියන්ට බෑ.
වත්ස - මොන ආරංචිද කථාකරපන් - අනේ ඒක පැහැදිලියි - ඈ කම්මුතුයි - සාගරිකා (මූර්ඡා වෙයි)
වසන්තක - (භයවී කියයි) මාගේ මිත්රැය සිහිවෙයන් සිහිවෙයන්.
වත්ස - (සිහිවෙමින්) ජීවිතය මා අත්හැර පලයන් - කැමැත්තෙන්ම මම තා අත්හරිමි - ඉක්මන් වෙයන් එසේ නැත්නම් තා බලාත්කාරයෙන් එලවමි. - ඒ ලක්ෂණ ස්ත්රිාය දැක්ම බොහොම දුරයි.
88 රත්නාවලී නාටකය
වසන්තක - ඔබවහන්සේ නිකරුණේ භයවුනා - උදේනි නුවරට බිසවුන්නාන්සේ සාගරිකා යවා තිබෙන බව කියන්ට කට ගත්තෙමි. මේක තමා දුක්ඛිත ආරංචියයි කීවේ.
වත්ස - උදේනි නුවරට! අහෝ ක්රෑ ර වාසවදත්ත - කවුද උඹට කීවේ.
වසන්තක - සුසංගතා - තවත් කීවා - මේ රත්නදාමය ඔබ වහන්සේට ගෙණත් දෙන්ටෙයි කීවා - මොකටද කියා ඕතොමෝ දන්නවාය.
වත්ස - මාගේ දුක අඩුවෙන්ට මිසක් වෙන මොකටද - ඒක මටදියන් (වසන්තක රත්නදාමය රජුට දෙයි. රජ ඒක පපුවේ තබාගණී) අනේ මේක ඇගේ බෙල්ලේ කලකදී බැඳගණ තිබුනාය. දැන් ඇගෙන් ඒක ඈත්විය - මගේ දුකසැප දෙකේ පංගුකාරයෙක් වෙන්නේ මිත්රවයා ය. මගේ දුකේදී මා සනසවා ඇත. මාගේ මිත්රේය ඒ නිසා මේක උඹ පැලඳගණින් - ඒක බලා මම හිත හයි කරගණිමි.
වසන්තක - අවසර හැටියට කරමි. (රත්නදාමය තම බෙල්ලේ බැඳගණී)
වත්ස - අනේ අනේ මාගේ ප්රිරය සාගරිකා කවදා දකිම්දෝ.
වසන්තක - හයියෙන් කථාකරන්ට එපා - කවුද එනවා.
(වසුන්ධරා කඩුවක් රැගෙණ පැමිණේ.)
වසුන්ධරා - ඔබවහන්සේට ජයවේවා - විජයවර්මා නම් රුමණ දීතිගේ බෑනා සුභාරංචියක් දැන්වීම පිණිස ඇවිත් දොරගාවා සිටී.
වත්ස - එන්ටෙයි කියාපන්.
(වසුන්ධරා විජයවර්මා කැඳවාගණ එයි.)
විජයවර්මා - ඔබවහන්සේට ජයවේවා. රුමණවතියේ ජයග්රුහණය ගැන ඔබවහන්සේ වාසනාවන්තය.
ජෝන් ද සිල්වා 89
වත්ස - කෝශලයන් පැරැද්දුවාද?
විජයවර්මා - ඔබවහන්සේගේ ප්ර සාදයෙන් පරද්දන ලදී.
වත්ස - රුමණවතේ තම රාජකාරිය හරියාකාර කළේය. ඉක්මණට බැරෑරුම් වැඩක් කරදමාපි - එහි විස්තර මට කියාපන්.
මාඩි - ඳාදරා
විජයවර්මා - රුමණවතිය නමැති පෙදෙස සෙනෙවි ස්වාමීනි ඔබේ - හසති අශ්ව ආදී සේනා රැගෙණ කෝශලේ කෙරේ - වින්දියා නමින් ප්රාසිද්ධ කඳුකරේහි උන්නු බූපල් - සමඟ යුද්ධයේ යෙදිලා කරපි බෝ සමර්ථකම් - හස්ති අශ්ව ආදි සේනා රැගෙණ කෝශලේ කෙරේ.
ආ ඇතා පිටින් එ බූපල් මරපි ඊතලෙන් විදාලා - සෙනෙවි ස්වාමීනි - ඔබගේ රුපුද ඉන් පරාද වී. හස්ති අශ්ව ආදි සේනා රැගෙණ කෝශලේ කෙරේ.
_______________
වත්ස - වසුන්ධරා මේ විජයවර්මා සමඟ ගොස් යෞගන්ධ රායණට කියපන් මාගේ ගබඩාවෙන් තෑගි බෝග දී අරීන්ට.
වසුන්ධාරා - එසේ යහපති දේවයන්වහන්ස.
(විජයවර්මා සමග නික්ම යයි.)
කාඤ්චනමාලා පැමිණේ.
කාඤ්චනමාලා - ඔබවහන්සේට ජයවේවා. උදේනිපුර සිට සම්බරසිද්ධි නම් ඉන්ද්රමජාලය දත් මායාකාරයෙක් පැමිණ සිටින බව ඔබවහන්සේ ඔහු දකින්ට කැමතිද?
වත්ස - ඉන්ද්රටජාලය ගැන මම සතුටුයි. මෙහාට කැඳවාගෙණ වරෙන්.
(කාඤ්චනමාලා ගොසින් මොනර පිහාටු මිටියක් අතින් රැගත් සම්බරසිද්ධි කැඳවාගෙණ එයි.)
90 රත්නාවලී නාටකය
කාඤ්චනමාලා - මේ ඉන්නේ රජ්ජුරුවෝයි.
සම්බරසිඬි - (පිහාටු මිටියි වනා සිනාසෙයි.) සම්බර සහමිවර ආවතේව කරණ අපේ ශාස්ත්ර යට නම වැටී තිබෙන. ඉන්ද්ර ට ගෞරව වේවා. ඔබවහන්සේගෙන් අපට ලැබෙන අවසර මොකක්ද? ඔබවහන්සේ චන්ද්ර යා පොළෝතලය පිටද කන්දක් ගුවනේ මැදද සාගරයෙහි ගින්නක්ද එහෙම නැතුව ඉරිමුදුන් වේලාවට රාත්රි ය තිබෙනවා දකින්නට කැමතිද? අවසර දුන්නොත් එය පෙන්නමි.
වසන්තක - මාගේ මිත්රබය ප්රටවේසම් වෙයන්. මේ ඉන්ද්රවජාලිකයා කොහොම කෙනෙක්ද කියා දත යුතුයි.
සම්බරසිඬි - වඩා කථාවක් මොකටද. මගේ ගුරුවරයාගේ මන්ත්ර් බලයෙන් ඔබවහන්සේගේ හිතේ දැන් දකින්ට තද ආශාවක් ඇති තැනැත්තා ඇස් ඉදිරියෙන් තබමි.
වත්ස - කාඤ්චනමාලා මෙම විජ්ජාකාරයා බිසවගේ දාසයෙක් බැවින් මොහු විසින් පෙන්නන චිත්ත තනියම ඉඳන් බලන්ට මා අකමැති බව කියා බිසවුන්නාන්සේටත් එය බලන්ට එන්ට කියාපන්.
කාඤ්චනමාලා - බිසෝ මේ ඉන්නේ.
(වාසවදත්ත පැමිණේ.)
වාසවදත්ත - (කාඤ්චනමාලාට කියයි) මේ මිනිහා උදේනිපුර මිනිහෙකි. උඹ හිතන්නේහිද ඔහු මගේ යාළුවෙක්ය කියා.
කාඤ්චනමාලා - ඔබවහන්සේගේ පවුල ගැන තරහවක් ඇති කෙනෙක් නොවේ බව දේවින්වහන්ස දනුමැනවි.
වාසවදත්ත - (ඉදිරියට යයි) ස්වාමීනි ජයවේවා.
වත්ස - දේවි මෙහාට ඇවිත් වාඩිවෙන්න - මේ විජ්ජාකාරයා නොයෙක් දේ කරන්ට පුළුවන් බව කියයි. (ආසනයක් පෙන්නයි) ඉතින් උඹේ දක්ෂකම පෙන්නාපන්.
සම්බරසිඬි - මට අවසර - (මොනර පිල් මිටිය වනයි) දේවාධිපතියෝ වූ හරිහරබ්රිහ්මා සහ බලසම්පන්න ඉන්ද්රන දෙවියෝ ද ජෝන් ද සිල්වා 91
සිඬවිද්යාලධර කැටුව අහසේ නටමින් ප්රී තිවෙමින් පෙණෙත්වා. (රජ සහ බිසව හුනස්නෙන් නැගිට අහස දෙස බලත්.)
වත්ස - ආශ්චය්ය්නර්‍යෙකි.
වසන්තක - අපූරුයි.
වත්ස - බොහොම අමුතුයි.
වසන්තක - අර බලනු මැනවි. පත්මාසනෙයේ බ්ර හ්මා වැඩ සිටින සේක. හිසෙහි බබලන අර්ධචන්ද්රා භරණයෙන් යුතු සංකර සිටන සේක. දුන්න, කඩුව, ගදාචක්රම යන මේවා අත් හතරේ දරණ යකුන් වනසන හරි නම් දෙවියෝ සිටින සේක. මගුල් ඇතා පිට නැගුන ස්වර්ගයේ රජ්ජුරුවෝ සිටින සේක. ඔවුන් වටේට ගණන් නැති දිව්යාංජගනාවෝ ගී රැඟුම් දෙති.
වාසවදත්ත - ඒක බොහොම පුදුමයි.
බරවා - ලාවනි.
වසන්තක - (අහකට) සුලකල් සාගරිකාගේ රූ අනේ සුලකල් සාගරිකාගේ පෙන්නා චිත්තය කෙරුවානම් මේ පුතුට සෑහෙ වාලාගේ මේ හැටි දෙය්යන් කුමටා පෑවේ මේ මෝඩයා අර පෙන්නුව නම් සාගරිකා රම්බරී බොහෝ රජුගෙන් සංග්රීහ වේවි - බෝ ලෙසේ රජුගෙන් සංග්රීහ වේවි.
(වසුන්ධරා පැමිණේ)
වසුන්ධරා - දේවයන්වහන්ස ඔබවහන්සේගේ පනිවිධකාරයත් සමග වාසුභූති නම් වික්රවමබාහු රජුගේ මන්ත්රීධතුමා ඔබ වහන්සේ සම්භවීමට ඇවිත් සිටින බව යෞගන්ධරායණද ඔබවහන්සේට දන්වන්ට මට කීය. යෞගන්ධරායණද ඔබවහන්සේ සම්භ වෙන්ට පහසු ලැබුන කෙණෙන් එන බව කීයේ ය.
92 රත්නාවලී නාටකය
වාසවදත්ත - ස්වාමීනි මේ විජ්ජාව ටික වේලාවකට නවත්වමු. වාසු භූති උසස් පංක්තියකට අයත් කෙනෙකි. ඒ ඇරත් මාගේ මාමාගේ පවුලට අයිති කෙනෙකි. ඔහු ප්රරමාද කෙරීම හොඳ නෑ. ගොසින් සම්භ වෙමු.
වත්ස - උගත් මහත්මයා ටික වේලාවක් පහසුගන්ට හොඳා.
සම්බරසිඬි - (මයුරපිල් මිටිය වනයි) කීකරුවෙමි. (යමින් කියයි)
ජිලූ - ලාවනි.
ඉන්න නිරන්තර මහජන තුටුකර සුන්දර බූපති මේ දේසේ සාර මේ විජ්ජා තව ඇත දැකුමට කම්මුතු නම් නැත මේ වැත්තේ මහ සාගර සේ විශාල බෝම පැන් කඳ පාමී මම් එකේ මැද්දේ ගින්නක් ද පාමී නෑරා මම් දන්නා බෝ දේ පෙන්නා දෙන්නෙම් මෙහාට ආ කල් මහ සාගරයෙ විශාල බෝම පැන් කඳ පාමී මම්. ________________
වත්ස - දෙවනු බලතෑකි.
වාසවදත්ත - මොහුට තෑග්ගක් දීපන් කාඤ්චණමාලා.
කාඤ්චණමාලා - දේවින්නාන්සේ කී ලෙස කරමි.
(කාඤ්චනමාලා විජ්ජාකාරයා සමග නික්ම යයි.)
වත්ස - (වසන්තකට) මෙහාට වාසුභුතිව කැඳවාගෙණ වරෙන්.
(වසන්තක නික්ම වාසුභුති සහ බාබ්රගව්ය සමඟ එයි.)
වසන්තක - මෙහෙන් පාර
ජිංජොටි - හිංචි
වාසුභුති - රජවාසල්හි සාරසිරින් දැක්කාම මාගෙ නුවන් වව ප්රීකතිව යන්නාහු තිරසාරෙන් - රජවාසල්හි යුඬ අශ්වයෝ බෝම ඒවාගේ හස්තියෝ ජෝන් ද සිල්වා 93
මාලිගා උයන්හි ඇත් - නාඳ දිදී මාලිගා උයන්හී ඇත් පිනියන්නා සවන්ද මේ ගීත නාදයෙන් අපේ දීපේ උතුම් - නැතේ මේ ලෙස් විකුම් සිත ප්රී තිවේ - ප්රී තිවේ.
බාබ්ර්ව්යර - රජිඳුන්ගෙන් මෙ නික්ම ගොසින් කල් බෝය මේ වෙන තෙක් දැක්කාම සන්තෝසේ වෙයි මා සිත් රජිඳුන්ගෙන් මෙ & c. හස්තපාද නෑ හය්ය නාකි වී ගොස් මෙමා මාගේ නේත්රසයන්ගෙන් එත් - කඳුළුත් බෝ මාගෙ නේත්රසයන්ගෙන් එත් දිවත් මාගේ ගොතය් කතා තේරී නොම යය් අපේ රාජා උතුම් - දුටොත් ප්රීුති නොහිම් මට අත්පත් වේ - අත්පත් වේ. ___________________ වසන්තක - (ඉස්සර වී යයි) මහතුනි මෙහෙන් එනුමැනවි.
වාසුභුති - (රත්නදාමය දැක කියයි) බාබ්ර ව්ය , අර රත්නදාමය දන්නවා නොවෙද - අපේ රජුන් විසින් තම දියණියන් පිටත් කර එවද්දී තෑගි දුන් රත්නදාමයයි.
බාබ්රීව්ය - ඒවාගෙයි, ඒක කොයින්ද කියා වසන්තකගෙන් අසන්ටද.
වාසුභුති - එපා එපා - රාජකීය පවුල්වල එබඳු අනගි ආභරණ තිබෙන එක පුදුමයක් නොවේ.
වසන්තක - රජ්ජුරුවන් ඉදිරියට යමු.
වාසුභුති - ඔබවහන්සේට ජයවේවා.
වත්ස - මාගේ ගෞරවය නුඹ්ලාට ඔප්පු කරමි.
වාසුභුති - ඔබවහන්සේට ජය ඉසුරු නිතරම ලැබේවා.
වත්ස - මන්ත්රීහවරයාට ආසනයක්.
වසන්තක - මේ තිබෙන්නේ ආසනයක් (අනේ තිබුන පිටවැස්ම බිම එලයි.)
94 රත්නාවලී නාටකය
බාබ්රකව්ය - ඔබවහන්සේට බාබ්ර ව්ය ඔහුගේ ගෞරවය ඔප්පුකර සිටී.
වත්ස - (රජුගේ අත ඔහුගේ උරහිසේ තබයි.) බාබ්රවව්යය මෙහි ඉඳගණින්.
වසන්තක - මන්ත්රිතතුමා - වාසවදත්ත බිසවුන්නාන්සේ
වාසවදත්ත - මම තමුන්නාන්සේට ආචාර කරමි.
වාසුභුති - ඔබවහන්සේට පියා වාගේ පුතෙක් ලැබේවා
බාබ්රුව්යඔ - දේවීන්වහන්ස බාබ්රැව්ය ඔබවහන්සේට නමස්කාර කරයි.
වත්ස - ඉතින් වාසුභුති සිංහල රජුගේ තොරතුරු කොහොමද?
වාසුභුති - (හූල්ලයි) මොන උත්තරයක් දෙන්ටද කියා නොදනිමි.
වාසවදත්ත - (අහකට) අපොයි මොනවද ඔහු කියන්ට යන්නේ.
වත්ස - මොකද කලබොලය.
බාබ්රතව්ය - (වාසුභුතිට කියයි.) තටමන්නට එපා - කියන්ට තිබෙන එක එකපාරට කියපන්.
ජිල්ලා - හිංචි
වාසුභුති - තේජසින් විරාජමානා සිංහලේ රජුගේ දෝනි තේජසින් විරාජමානා සීලෙ උන් පේවී රත්නාවලී නමින් ලෝකාග්ර් බූපල් ඈට - තේජසින් විරාජමානා ස්වාමි වේ කීවා දෛවඥ ඒ අසා බාබ්රිව්යෛ මන්ත්රී සූර - තේජසින් විරාජමානා. ආදරෙන් ජෝඩු කළේය මේ ඔබේ මනාලි වෙන්ටා නෑරා - තේජසින් විරාජමානා.
වත්ස - (වාසදත්තට කියයි.) මේ බොරුය් දේවී කාගේද මායමක් මේවාගෙ ජාලම් ඇද්ද ඒ කෙසේ විශ්වාස වෙන්නා
ජෝන් ද සිල්වා 95
වාසවදත්ත - කාගෙදැය් ජාලම් දැනෙන්නේ නෑ මටා.
වසන්තක - කෝ ඒ කුමාරී කීව - තේජසින් විරාජමානා.
වාසුභුති - බූපතී ලංකා නංවා නැවේ එවී රත්නාවලී දූ වත්ස - රාජගේ බිසෝ වෙනා සේ නැව් බිඳී පාවී රත්නාවලී අනේ ඉන්නා දිහා නෑ දන්නෙ - රාජගේ බිසෝ වෙනා සේ - ______________
(වාසුභුති හඬයි)
වාසවදත්ත - අහෝ අවාසනාවන්ත මම. රත්නාවලී මගේ ප්රි ය සහෝදරී නුඹ කොහෙ සිටින්නෙහිද - මගේ වචන අසා උත්තර දීපන්.
වත්ස - සැනසියන්. කර්මයෙන් දුක් පැමිණෙන්නා ව‍ෙගේම කර්මයෙන් ඒ පැහැර යති. මේ දෙදෙනා ගැලවී ආවේ නැද්ද?
(වාසුභුති සහ බාබ්ර ව්යමත් රජ පෙන්නයි.)
වාසවදත්ත - අනේ එසේම වේවා නුමුත් කර්මය මගේ යාළුවෙක් නොවේ.
(තිරෙන් පිට හඬක් ඇසෙයි.)
(මාලිගාවේ ඇතුල්මැදුර ගිනිගෙන ඇවිලෙති. ගිනිජාලා වහලට අල්ලා තිබේ. තදින්ම දුම නැගේ - රස්නය උහුලන්ට බෑ - ඇතුලේ සිටින ස්ත්රිමයෝ භයෙන් ත්රේස්තවෙති. අහෝ බිසවුන්නාන්සේ ලාවණකයේදි පිච්චී මළායි කියා තිබුන ආරංචිය මේ පොටේදි කණගාටු සහිත සත්යායක් වන්නේය.)
වත්ස - (කලබොලවී නික්මයයි) වාසවදත්ත පිච්චී මළා! මාගේ බිසර්ව මගේ පණ!
වාසවදත්ත - මේ මොන විකාරයක්ද ඔබ වහන්සේ ළඟම ඉන්නවා බලනු මැනවි. නුමුත් අනේ ස්වාමිනේ බේරාගන්ඩ බේරාගන්ඩ.
96 රත්නාවලී නාටකය
වත්ස - කලබොල වෙන්ට එපා ප්රි ය සොඳුර.
වාසවදත්ත - මා ගැන නෙවෙයි අසරණ සාගරිකා ගැනයි - ඈ මාංචු පිටින් ඉන්නවා. මගේ ක්රෑිර කෝපය නිසා ඇගේ නිදහස නැති කර හිර අඩස්සි කර තැබුවෙමි. විගස ගොස් ඈ බේරා ගණු මැනිවි.
වත්ස - සාගරිකා අන්තරාවේ! දුව ගොස් බේරා ගණිමි.
වාසුභුති - භවතුනි මොකද මේ පිස්සුව.
බාබ්රුව්යභ - දේව. වාසුභුති කියන එක අසනු මැන.
වසන්තක - (රජුගේ සළුවෙන් අල්ලයි.) ඉවසනු මැනවි මේක පිස්සුවක්ය.
වත්ස - (මට යන්ට ඉඩ ඇරපන්. සාගරිකා නැති වෙයි. නැති වෙලා මම ඉඳිමියයි සිතන්නෙහිද.
බාබ්රයව්යහ - එබඳු සෙසු කරුණක් ගැන හරත ගෝත්රිය විපත්තියට පැමිණෙනවාද. ඕනැ එකක් වේවා මාගේ යුතුකම පමණක් කරමි.
වත්ස - ගින්න නැවතිය.ඔය නගින දුම නැවතිය. සාගරිකාගේ විපත්තියෙහි පංගුකාරයෙක් වීමට මම ආමි. ගින්දර සාගරිකා සමීපයට ගමන් කරයි. එබැවින් විගස ඈ මට පෙණියය.
(කඩා පැණගෙන යයි.)
වාසවදත්ත - අපරික්ෂාවෙන් කී මගේ වචන නිසා ස්වාමියාට දුක සිඬවිය. උන්නාන්සේ නැතිවෙලා මම කුමට සිටිමිද. මමත් යමි.
වසන්තක - දේවීන්වහන්ස ටිකක් නවතින්න මම මාර්ගය පෙන්නා දෙමි.
(බිසව සමග වසන්තක නික්මයයි.)
වාසුභුති - වත්ස ගිනිජාලාවට පැන්නේය. කුමරියගේ විපත්තිය දුටු මම මගේ ප්රා ණයත් පූජාකරමි.
ජෝන් ද සිල්වා 97
(නික්ම යයි)
බාබ්රිව්ය) - භරත ගෝත්ර ය කරුණක් නැතුව මෙසේ විනාශයට පත් වෙනවාද. නුමුත් මම කුමට ප්රතමාද වෙමිද . මගේ විස්වාසකම ගැන සාක්ෂි දෙමි.
(නික්ම යයි.)
iii ජවනිකා - ගිනිගත් මාලිගාව
(සාගරිකා ගිනිගොඩේ මාංචු දමා සිටි.)
සාගරිකා - ගිනිමැලේ මා හාස්පසින් තිබේ. ගිනිමැලේ ස්වාමිනි ඔබට ස්තුති වේවා. මාගේ කණගාටු ඔබවහන්සේ නිෂ්ටාවට පමුණුවන සේක.
(වත්ස පැමිණේ.)
වත්ස - එලිය කරණකොටගෙන සාගරිකා මට පෙණේ. තනියම උපකාරයක් නැතුව ඕතොමෝ ඉන්නා.
සාගරිකා - රජ්ජුරුවෝ! ඔහුගේ පැමිණීම මගේ ගැලවීමට හේතු වේ. (හයියෙන්) දේව මා ගලවනු මැනව.
වත්ස - භයවෙන්ට එපා. අහෝ දුම් රැස මොහොතක් නවතීවා. හා සාගරිකා. නුඹේ පපුවේ ගසා තිබෙන කුරට ගිනි අල්ලා තිබේ. (එය ගලවාදමයි) නුඹේ මාංචු ගමන බාධාකරණ බැවින් උඹට උපකාරවෙන්ඩ ඉඩ ඇරපන්. ප්රිචයේ මට ඇලී සිටපන්. (දෑතින් වඩාගණී) රස්නය දැන්ම අඩුවුනි. ප්රීනතිවෙයන් ගින්නෙන් නුඹට අන්තරාවෙන්ට බෑ. ප්රි.යේ නුඹේ ස්පර්ශයෙන් ගිනි රස්නය අඩුවෙයි. (නවතී, වටපිට බලයි, ඇස් පියාගණී, එය දෙවනුත් ඇර බලයි) මේ මොකද ගිනිමැලේ කෝ? කිසි අන්තරාවක් නැතුව මාලිගාව තිබෙන්නා - හා අවන්ති දේශයේ රජුගේ දුව.
(වාසවදත්ත පැමිණ වත්ස රජුගේ කර බදාගණී)
වාසවදත්ත - මගේ කරුණාවන්ත ස්වාමිනි!
(වාසුභුති වසන්තක සහ බාබ්රරව්ය පැමිණෙති)
98 රත්නාවලී නාටකය
වත්ස - මගේ යාළුවෝ!
වාසුභුති - ඉරනමෙන් ඔබවහන්සේට ජයවෙයි.
වත්ස - මේක හීනයක්ද නැතුව ඇස්බැන්දුමක්ද.
වසන්තක - ඇස් බැන්දුමක් බවට සැක නෑ. ඇයි අර වාලාගේ පුත් මායාකාරයා කීවේ නැද්ද ඔබවහන්සේට බලන්ට තව විත්ත තිබෙන බව.
වත්ස - (බිසවට) දේවීන්වහන්සේගේ අණප්රඅකාර මෙන්න සාගරිකා බේරාගෙණ ආමි.
වාසවදත්ත - (හිනාවෙමින්) ස්වාමිනි ඔබවහන්සේ මගේ අණප්රනකාර ක්රිදයාකරණ බව දනිමි.
වාසුභුති - (බාබ්රිව්ය)ට) අර තරුණ ස්ත්රි ය අපේ කුමරිකාවගේ විධියයි.
බාබ්රුව්ය( - මටත් එසේම හැගී ගියා.
වාසුභුති - භවතුනි මට සමාවුව මැනව. මේ තරුණ ස්ත්රිණගේ නම ගම කොහොම ද?
වත්ස - බිසවුන්නාන්සේගෙන් අහපන්.
වාසුභුති - (වාසවදත්තට) ඔබවහන්සේ කරුණාකර මට දන්වනවාද.
වාසවදත්ත - මූදේදී බේරාගෙණ ඇවිත් යෞගන්ධරායණ මට තෑගි කළේය. ඒ නිසා සාගරිකා යන නම දුනිමි.
වත්ස - (අහකට) මට නොකියා යෞගන්ධාරායණ තෑගි කළේ මොන අදහසක් පිටද?
වාසුභුති - (බාබ්ර ව්යොට) රූපය රත්නදාමය - මූදෛන් ගොඩලෑම - මේ ආදී කරුණුවලින් පෙනී යන්නේ මෑ සිංහල රජුගේ රත්නාවලී කුමරිය බවයි. (ඉදිරියටයයි) රත්නාවලී කුමරිය ඔබවහන්සේට මක්වුනාද.
සාගරිකා - (ඔහු දිහා බලයි) හා වාසුභුති මන්ත්රිව.
ජෝන් ද සිල්වා 99
වාසුභුති - මම නසිමි.(මූර්ච්ඡා වෙයි.)
සාගරිකා - අවාසනාවන්ත මම නසිමි. මගේ කරුණාභරිත දෙමව්පියෝ මගේ වචන අසා උත්තර දෙත්වා. (මූර්ච්ඡා වී වැටෙයි.)
වාසවදත්ත - මොන එකක්ද බාබ්රසව්යච මේ මාගේ සහෝදරීවූ රත්නාවලීද?
බාබ්රතව්යම - එහෙයි.
අමිර්කල්යාාන් - ඳාදරා
වාසවදත්ත - ම බැන්ද වෛර ගෙවෙය් මා සහෝදරීය උතුම් පිබිද දැන් සිහි වී එන්න, වඩා ගන්ටාතින් යෙදේ මට ලජ්ජා බොහෝ ක්රෑ රකම් මාගෙන් කෙරුණෙන් ම බැන්ද වෛර ගෙවෙය් මා සහෝදරීය උතුම්.
වසන්තක - මෙ රත්නදාම ලකල් දැක්ක ඒ සැණේදි නෙතින් කුමාරි බැව් හැඟුනා ඊට සැකා නෑ මේ දැන් මටත් අවලාද හුඟක් කීය දේවී කිපෙමින් මෙ රත්නදාම ලකල් දැක්ක ඒ සැණේදි නෙතින්.
රත්නාවලී - බිසෝව කෝප කළෙන් බෑ බලන්ට මූණ ඉතින්.
වාසවදත්ත - එපාය ලජ්ජ වෙලා ඉන්ට කමා පාමී මම්. ලිහා ලනු ස්වාමි මැගේ පා දේකේ ලූ මාංචු සැණින්.
රත්නාවලී - බිසෝව කෝප කළෙන් බෑ බලන්ට මූණ ඉතින්.
වත්ස - නොවෙන්න ශෝක ම රත්නාවලී ප්රිටයාංගනා ලිහන්ට මේ දෙපයේ මාංචු ඉතා සන්තෝසා නොවී කිසි කෝල සිටිත් ඒක මම් දැන් ලාමි අරන් නොවෙන්න ශෝක ම රත්නාවලී ප්රි යාංගනා.
(මාංචු ගලවයි) වසන්තක - මෙ සිඬවීය එ යෞගන්ධරායණගෙ දොසින් නොකීවෙ මන්ද අනේ ඒක රජුන්ටා මත්තෙන් මෙසේ සිඬවීය ඒ යෞගන්ධරායණගෙ දොසින්. ____________
100 රත්නාවලි නාටකය
(යෞගන්ධරායණ පැමිණේ.)
යෞගන්ධරායණ - පුරුෂයා තවත් ස්ත්රි යක් සරණ පාවාගෙණ කලක් නෑවිත් සිටින කල බිසවුන්නාන්සේට එය රුචි නොවන්නේය. ම විසින්කරණ ලද උපකාරවලට ඈ ස්තුති තරතත් ඈට මූණ ගැහෙන්ට මට ලැජ්ජයි-ඒ කෙසේ වෙතත් මගේ අදහස් යහපත් බව දිටුකල ඈ මට සමා වෙනවත් ඇර ඇගේ පුරුෂයාට මේ මගින් ලෝකේ අගරජකම ලැබෙන බව පෙණී ගියාම මට ස්තුති කරණවාත් ඇත. ඕනෑ එකක් වේවා. ස්වාමියා වෙනුවට කෙරෙන්ට යුතු වැඩ සියල්ලක්ම සාධාරණ ලෙස කටයුතුයි- ඔව්හු මෙහි සිටිති - රජ්ජුරැවන්ට ජයවේවා. ඔබවහන්සේට නොදන්වා යමක් ම විසින් කර තිබෙන්නා නම් ඊට සමාවුව මැනව.
වත්ස - නුඹ විසින් කුමක් කර තිබෙනවාදැයි අපට කියාපන්.
කමාජ් - ලාවනි.
යෞගන්ධරායණ - වාඩි වී රජින්දේ අසනු කියමි සිදු කාරී සිංහල බූපතිගේ දෝනි බැන්ද ඒ ස්වාමී. ලෝකෙට බූපල් වෙය් කිවෙන්දෝ සත් දත්තෙක් ජෝඩු කළෙමි ඈ මම් ඔබටා සරණෙට ස්වාමි. _________________
වත්ස - ඊට පසු සිදු සියල්ලම මම දනිමි - නුමුත් බිසවුන් නාන්සේගේ මැදුරේ ඒ කුමරි මන්ද තැබුවේ.
වසන්තක - බිසවුන්නාන්සේ බලන්ට යනකොට ඒ කුමරි කාටත් දකින්ට හන්දා නොවෑ-
වත්ස - මේ වසන්තක කිවු කරුණ හින්දාද.
යෞගන්ධරායණ - එහෙමයි.
වත්ස - අර මායාකාරයා මෙහාට එන්ට සැලැස්සුවෙත් නුඹ වෙන්ට ඇති.
යෞගන්ධරායණ - ඔව් එහෙම නොකළා නම් ඔබවහන්සේට ඒ කුමරිය සම්භ වෙන්නේ කොහොමද - ඒ ඇරත් වාසුභූතිට ඒ කුමරිය ඇඳිනගන්ට වෙන ප්ර-ස්තාවක් ලැබෙන්නේ නෑ-
ජෝන් ද සිල්වා 101
වත්ස - (වාසවදත්තට හිනහ වෙමින්) ඉතින් දේවීන්වහන්ස ඔබට දැන්
ලැබුන සහෝදරීට කුමක් කටයුතුදැයි ඔබ විසින් නිශ්චය කළ යුතුයි.
වාසවදත්ත - ස්වාමීනි ඔබවහන්සේ කීවා නම් රත්නාවලී දැන් මටම භාරදෙන්ටයි කියා හොඳ නැද්ද?
වසන්තක - (බිසවට) ඔබවහන්සේ දැන් මේ කීවේ අර මන්ත්රීටගේ පළමුවෙන් තිබුන අදහසමයි.
වාසවදත්ත - වරෙන් මෙහාට රත්නාවලී - මගේ සහෝදරියක් විසින් පෙණෙන්ට නිසා ප්රවකාරයකට පෙණියන් (ඇගේ ම ආභරණ අන්දවයි. අතින් අල්ලා වත්ස රජුන්ට භාරදෙයි.) රත්නාවලී ස්වාමිනි භාරවනු මැනව.
ජිල්ලා - නටකා
(රත්නාවලී අතින් අල්ලාගෙණ කියයි.)
වත්ස - බිසෝ තෑගි කළාය බිසෝ තෑගි කළාය තොස් වී කුමරි මෙමා කෙරේ ඔබේ ආදරේ තෑගි මේ බාරගන්නෙමි. බිසෝ තෑගි කළාය බිසෝ තෑගි කළාය තොස් වී කුමාරි මෙමා කෙරේ.
වාසදත්ත - ඇගේ නෑසිය බෝදුර මහරජ දැන් වෙසෙත් දුක් නොමවෙන්නට දෙනු බුහුමන්.
වත්ස - බිසෝ මේ කී ප්ර කාර බිසෝ මේ කී ප්ර කාර ඉන්නෙමි කුමාරීට ආදරෙන්.
වසන්තක - මෙ ලෝ පාලනේ අත් වුනේ දැන් තමා මේ අපේ දෛවඥ කීව අපේ දෛවඥ කීව අත්වී කුමරී මනා මෙනේ.
වාසුභුති - ඉඳින් සාදර ගෞරව කර සතුටින් බිසෝ කෝපව ඉන්නට ඉඩ නොම දෙන්
(රත්නාවලී බිසවට හිස පාත්කරයි)
102 රත්නාවලී නාටකය
වාසවදත්ත - (රත්නාවලී බදාගණී) අපේ රත්නාවලීය අපේ රත්නාවලීය තොස් වී වෙසේවා මෙ වාසලේ ජයා වේ බොහෝ ස්වාමිනේ ලෝ කුසේ මේ අපේ රත්නාවලීය අපේ රත්නාවලීය තොස් වී වෙසේවා මෙ වාසලේ.
වත්ස - මෙසේ සුන්වුනි මගෙ දුක දැන් නිවී ආල එ ගින්දර සිත තුළ වන් අපේ රත්නාවලීය අපේ රත්නාවලීය තොස් වී වෙසේවා මෙ වාසලේ. ________________
යෞගන්ධරායණ - ඔබවහන්සේගේ සිත ප්රී තී කෙරීමට අප විසින් තව කුමක් කටයුතුද.
ජිංජෝටි - ඳාදරා
වත්ස - ඕනෑ සැපා සියල්ලත් ලැබීමෙන් මනා මෙනා මෙම ලෝ කිසිත් නෑ දැන් ලබා තුටුවෙන්ටා මටා. ප්ර සිඬ පවර සාගරිකා අත්පත්වී මෙසේ - බෝ - හිත ප්රී‍ති වීය රටට ඉතින් සෙත් වෙවා වෙවා
(මෙසේ ඉන්ද්ර ජාල පිළිබඳ හතරවෙනි අංකය නිමි.)
සුඬකල්යා න් - ලාවනි.
සියලුම නාට්ය‍කරුවෝ- දැන් මේ නැටුම් - සිත් තොස් වී බැලූ පින්වත් මේ සැමා රම්යය ජාත්යාදලයෙන් - දැන් මේ නැටුම් වංසේ සිංහල නාට්යර සභා මෙ අපේ දොස් ලා දුරා ආරක්ෂා දෙවා සංගීතේ රසා පූරුවේ මෙන් විඳිව්.