ගොයම් කවි/ගොයම් කවි - iii

8. ප ත හ

230 කොල්ලෝ අප දැකලා සිත අ ප් පි බ ල් ලෝ කති කුණු ලෝකන් ක ප් පි ග ල් ලෝ නා බෙල්ලන් සේ සි ප් පි බෙ ල් ලෝ සරි ලද්දෝ මුතු සි ප් පි

231 ස ක ලා සව් සිරි සමුනිගෙ ‍ෙකා ල් ලෝ වි ක ලා තැති ගති වියදුරු බ ල් ලෝ අ ප ලා එක්කම තැවෙන මෙ කො ල්‍ ලෝ ස ක ලා සරි ලද්දෝ ගොළු බෙ ල් ලෝ

232 වැ ස් ස ට ඇකිලෙන රසකිද ද ළු සේ ගෙ ස් ස ට පායාලා හුණු අ ළු සේ කෙ ස් ස ට ගැලවී යන දොරගු ළු සේ ප ස් ස ට පැනපිය දිවි දුටු බ ළු සේ

233 දි ක් ව ල් තොංගුත් තබමන් රුව ටා අ ක් මු ල් නැති ගී ඇදුරනි නිව ටා ඉ ස් ව ල් පත් නැති අය මෙන් කව ටා ලි ග් ග ල් සරි ලද්දෝ මහ මෙර ටා

234 මු දු න් මාල ගිරි ලකල පබන් ද ය න දු න් උයන වැනි සිසිල කැලැන් ද ය ස ඳු න් සුවඳ වැනි සුවඳ සුගන් ද ය ස ඳු න් රුකට සරි වෙද ගෝරැන් ද ය

235 ග ව මු ව රැළ රුපු ගී ඇදුර න් නේ සි ව සි ව එලවල දිවියෙකු වැ න් නේ දි ව නු ව ණත් ලා රස විඳ ග න් නේ තව තව එළු ගීයට හිමි ව න් නේ

236 බෝ වේ සව් සිරි සුබ සිරි බෝ වේ බා වේ එකු පෙර බලෙනි සුබා වේ කී වේ නිකසල සතට සැබෑ වේ සේ වේ කළ නිති සුබ සිරි බෝ වේ

237 පි න් ක ළ සිරිලක රජ සිරි දිවු නු තා ගු ල සත පොත මිණි ලා ඇමු නූ මොන් රැ ල සමුදුරෙ නුවණින් වැඩු නූ සිං හ ල කවි රජ පංඩිත බමු නූ

- ( 33) -

238 බ ස පො ත තෙපලන නොතබා රුපු ස ත ය ස ප ත සක් රැඳි සිසිකුල පූජි ත ය ස ප ත සක් රැඳි පඬිරජ තුන්ගෙ ත අ ස ප ත සට කී කවි රජ පන්ඩි ත

239 ස න් තප් ලන කවි සරසවි ළු ද් දේ ස න් තප් පා යුත් බමුණන් මැ ද් දේ ම න් ත්රන ගොතා කවි කියනා ස ද් දේ ගොන් තප් ලන වැනි දිවි සිටි මැ ද් දේ

240 බැද්දත් වන ගි ඇඳුරනි ඇතිව ද සද්ද ත් දළ සහ යුතු තුරඟුන් මැ ද විද්ද ත් විස්තර විද මග බහුරි ද අර්ද ත් මා කී කවියට කී ඇ ද

241 සි රි පෙති ගනඳුරු බඳ නොත බා නූ ඇ ර එ ති කලිඟුට සුර අබිදේ නූ පි ර පෙති සිවූ සැට සරසවි සා නූ ස රි වෙති බමුණුට ගී රුපු දේ නූ

242 බෝ කර වන සත නවමිණි සු න් ද ර ආ කර පද ලත් ආ කි වි න් ද ර වෑ කර ණත් දන්නා වැනි සු න් ද ර සේ කර කවි රජ පාද සුරෙ න් ද ර

243 තු න් ඩිත තුටු පටු කළ අවි සා ස ර ම න් ඩිත ගුගුරා නො යන බයා ස ර ම න් ඩිත සත ගජ වැනි ඒ කේ ස ර ප න් ඩිත සිප්පර ගී මුක කේ ස ර

244	පි රි	වෙස් පන්ඩිත පඬිරජ තිලො	ව ට

පි රි රැස් කර මාළිග මදුරා ව ට පි රි වෙස් පිරිවෙනි පහුරුත් සේ ව ට ඉ රු රැස් මඩලක් ලූ වැනි සඳ ව ට

245 දු ර පැති රත් යස විහිද නිර න් ත ර සු ර ප ති කර හැර පැහැද තර න් ති ර පෙර ර ති පති යුත් රුවිනුත් සු න් ද ර න ර ප ති සිසිකුල පාද සුරෙ න් ද ර

- ( 34 ) -

246 ම ත් ගජ තුරඟුන් රිය බල සර සා කො ත් කග දුනු ගත් එකෙකු නොපා සා ද ත් කිවි නළු කෙළි තුරඟුන් බා සා ස ත් සමුදුර ගුගුරන වැනි ගෝ සා

247 ර ත් ත ර නුත් යුත් විතරණ කර යු ග අ ත් හැ ර වනු කිවි නිරිදුන්ගේ ක ග උ ත් ත ම පන්ඩිත දක්සින පෙර දි ග වි ස් ත ර යස ලිය නැගි බඹතල අ ග

248 බි ම ට ත් බැසපුව සක් දෙවි ය න් ගේ කු ම ට ත් අඩු නැත යුද නිරිඳු න් ගේ දු ම ට ත් යන බිඟු යුද නිරිදු න් ගේ න ම ට ත් බැති රුපු රජ පාඩි න් ගේ

249 උ ත් ත ම පන්ඩිත පුල්වරු පා ට ක නි ත් ත ම ඇති අදිපති පඬි නා ට ක නි ත් ත ම ගැසෙමින් නොවමන් කූ ට ක නි ත් ත ම පැවයි කෙළි නළු නා ට ක

250 ස ත ස ක් වලටත් සව්සිරි අදි ප ති අ ත ස ක් අවි ගත් රන් සේ විකුමැ ති නෙත ස ක් තුන් පඬි නිරිඳුට සක් වි ති ප ත ස ක් කප්පන්ට ද ඔබ සිත රු ති

251 බි ම් මා ලෙන් උඩ උස් ගෝපු ර මේ අ ම් මා විස්කම් කළ මේ ව ර මේ නි ම් මා නරපත් දෙව් සුර පු ර මේ නි ම් මා වනු බැරි මදුරා පු ර මේ

252 ව ස් තුන් මනතුන් දුන් සිත පැහැ දේ නෙ ත් තුන් දියතුන් පිරිමැද පසි දේ ති ස් තුන් මාලෙක ආති පරසා දේ ඇ ස් තුන් පඬිරජ සිතුවා සැ දේ

253 පෝ සත් පාඩින් මාළිග මුදුන ත පෑ සත් රුවනින් දිසි ගන රන් කො ත ආ සත් අසලව සිටිනා ලෙස යු ත සේ සත් මට වැනි සිටිනා දෙරණ ත

- ( 35 ) -

254 ඉ රු සත් දහසක් යුතු තෙද පෑ ල ත් ස රු සත් මිණි වැනි දිසි නුබ බා ල ත් ප රු සත් පාඩින් පුර සිරි සා ල ත් ව රු සත් නාලද උඩ ගිනි ජා ල ත්

255 වැ රි නුත් සිඳ රුපු නිරිඳුගේ වෙ ර ක රි නුත් කග ගත් පාඩින් නර ව ර සි රි නුත් සැරි සව් සත මදුරා පු ර බ රි නුත් දෙරණත බටු වැනි සක් පු ර

256 ම න් ද ර ගිරි බත සිරි සඳ විලසි නි බ න් ද න ගෙන්නා යකු ඔද හරිමි නි සු න් ද ර කුලයට යස රැස් පාමි නි සු න් ද ර පාඩින් පුර සුර පුර වැ නි

257 දි ව සැ ඩ විර සිරි උර ආරෝ ඩ න ග ව වැ ඩ රුපු දිවි ලෙස කළ පී ඩ න න ව ම ඩ ලක් යුත් දිග්ගන නා ඩ න ග ව හ ඩ රුපු රජ මකුට වබා ඩ න

258 සැ ටි මිණි සිල සැඩ යුතු අබිමුක ලා ක ටි න කටෝරන යුග නිල් එක ලා සි ටි න තිලෝතල මෙරගල් විපු ලා දු ටි නරනිඳු තම පුර සිරි එ ක ලා

259 ය කු ට වඩා ලන රුදු ගුණ කෝ පා ය කු ට නොබා සරි සේ උන් බු පා නි කු ට නිරන්තර මෙර ගල් තා පා ත්රික කු ට ජටා මිණි මකවප්ප්රාතා පා

260 ගු ණ අතකුත් මොහු සිතෙහි නො මෝ රා අ ණ සක දවසින් දවසට මෝ රා පැ ණ යකු සේ බලමින් සිත මෝ රා ර ණ මුක රාවන සදිසිව මෝ රා

261 ඕ ල ක් කම උන් ලෙස සක් දෙවි ඳු න් ගා ල ක් සේ බැන්දා මත ගිජි ඳු න් ඒ ල ක් සේ සිවුපා බැඳ මෙබ ඳු න් වා ල ක් විතරත් නොතකා නිරි ඳු න්

- ( 36 ) -

262 සි ත කා වත් නැති නුගුණ නොසො රු ව න් ර ත කා මර දෙන ලෙස සොඳ ද රු ව න් අ ත කා මඳකුත් නොකොටම සො රු ව න් නො ත කා දඹදිව සෙසු රජ ද රු ව න්

263 ල ත් පිනිනුත් මේ ගන රන් ලිය සේ ය ත් මේ පුන් සඳ යුග නිල් පුල සේ ප ත් නිති කුල’ගන මෙන් රජ නොල සේ ස ත් වෙනි මාලක ලැග්මට සැල සේ

264 සු ව ස ත් සුර රැදි රසඳුන් ලී ලේ රු ව ස ක් යොදුනේ දෙවියන් බා ලේ සි ව ස ක් සිව සැඩ ඉම නැති ආ ලේ ද ව ස ක් පඬිරජ සිට මතු මා ලේ

265 පි න් රැ ස් කර පෙර දන් දුන් පොළ ඹා ර න් රැ ස් මිණි වැනි කිරුළග ඹල ඹා තු න් රැ ස් ඇති සක්විති පඬි නර ඹා ස න් තො ස් විය තම පුර සිරි නර ඹා

266 සි තු වා මහ මුහුදක් සේ ගැඹුරැ ති උ තු මා පිරිසිදු කුලයෙන් බූප ති සි තු වා සුරපති නිරිඳුට අගප ති ම තු මාලෙට මැතියන් කැන්දා ග ති

267 ම න් ඩ ල රුපු සත මහ නුවණැ ත් තෝ ක න් ඩ න නුවණින් නිපුන උග ත් තෝ ම න් ඩ ල සිටුපුත් සෙනෙවි ඇමැ ත් තෝ ද න් ඩ නමස්කාරෙන් වැඳ ග ත් තෝ

268 අ න් දා යස ලිය ඇතිතෙක් මේ ක ප සි න් දා හළ රුපු නිරිඳුන්ගේ ද ප නි න් දා නැති දෙව්වප් පාඩන් බු ප කැ න් දා වදහළ ක‍ාරණ කිම අ ප

269 දි ය පිපි පියුමක් යුතු මුව ගැබි නේ ලි ය රූසිරු ළඳ සිපගත් ලෙසි නේ සි ය පිරිවර සහ අගමැති වරු නේ කි ය මැතියනි මෙ පුරට කිම ඔබි නේ

- ( 37 ) -

270 අ වු ව ක් නොව සිට සොඳ මුව ගැබි නේ අ ඩු ව ක් අදහා සිට ගත් නදි නේ න ඩු ව ක් නොව සොඳ අගමැති වරු නේ අ ඩු ව ක් නැත මෙම රට කිම ඔබි ‍නේ

271 වැ ඩු මහළුන් සේ පබුසේ සිටි ‍ යෝ බ ඩු සහ නැව් ඇති සම්පත් කැටි යෝ උ ඩු මාලේ ළඟ රජ සම් මැති යෝ තු ඩු මාරුවකුත් නොබැණ ම සිටි යෝ

272 ඉ න් නා රජ ළඟ නොගොසින් තැන් තැ න ප න් නා දෙති බැට වියතුන් නන් ද න ව න් නා සව් සිරි රජතුන් බින් ද න ද න් නා අයටත් මුව මිණි නන් ද න

273 නැ ගි යස සිරි පිරි ළය මුතු සම්ප ති ග ගි න් උඩින් එන දිය සේ නුවණැ ති ඉ ඟි දත් පාඩින් නිරිඳුනි සක්වි ති නැ ගි සිටි පන්ඩිත බමුණු සබා ප ති

274 මෙ ර බ ඳු නිසැකින් සිත දුක් වැල කී සු ර නි ඳු කර ලූ හල දෙව් නිසැ කී පු ර ම දු රාවට නැති දේ ගාල කී න ර නි දු සිතුවා මම දනිමැයි කී

275 සි තු වා කීවාටත් පෙම් දිවු නා ඇ තු වාහන පිට තඉමින් බමු නා මු තු අබරණින් සරසා සොබ නා ම තු වා දහසක් යස ලොව දිවු නා

276 සා පත් හරනෙන් යස වර ලත් ත නි රු පත් ලක්සණ ගණිත උගත් ත නි බු පත් සුරගුරු සේ නුවණැත් ත නි යා පත් මොහොතක් බලව නැකැත් ත නි

277 කො පු හැර කග ගත් උදුල උබාන ත් රු පු රජ රාවණ දප් බිඳ වූ න ත් ප පු නල නැති පඬි නිරිඳුට යාප ත් න පු රුය කී උඳුවප් මස කෝන ත්

- ( 38 ) -

278 ලොව සත් අදිපති සවනත ව ද් දා ප ව සත් පන්ඩිතවරු පරසි ද් දා ද ව සත් අගහරු ජලවක ල ද් දා ස ව සත් පතසට බිම් අල්ල ද් දා

279 සැ ල වක සෑදි නැව බව සක්වළ ව ට පො ළ වක අනිකෙක් සරි වෙද මාහ ට ක ළ වක නාවක් කිසියම් වැඩක ට ජ ල වක රිට්ටාවේ සැටි කිය ම ට

280. මුංජත් සිරි කඑනය බිගු පැහැ රි ගංජත් කොල දැළි නැකතින් බිහි රි මුංඩත් සිරි කරණුය බිගු පැහැ රි වංඩත් රිට්ටා කළ වැඩ පැහැ රි

281 ව න් සව් සිරි නර පිඬි පරසි ද් දා සෙ න් සිව්රග කිව් බස් ‍කන ව ද් දා ගො න් සේ අනුවණ බස් තෙපල ද් දා පි න් පව් දෙක මිස නැකතුත් ඇ ද් දා

282 දේ සා වාරත් ගණිත උගත් ත නි වෙ සා විඳ දුක් වේද උගත් ත නි දෝසා දෝසත් නිපුන උගත් ත නි නා සා කී බස් එ වර ඇමැත් ත නි

283 ඇ යි නලලත රොස් පඬිරජ සිටි නා ක යි පයි නොරඳා කටමැත දොඩ නා ලෙ යි පපු ඇති මැතියන් බස් දොඩ නා වෙ යි යෝගේ බල පතසට දෙර නා

284 දේ වා දෙව්වප් පාඩන් සැර සී කී වා අසමින් ඒ පුර වා සී බෝ වා ළඟ සිට කිව් දන රා සී කී වා නාසා නුඹ ලූ දා සී

285 පා තත් බැස ලොව උඩ තුන් බා ගේ වා තත් මේ කුව වසිනා මේ ගේ බූ තත් දන්නා සුරනරනා ගේ බී තත් වෙයි නම ඇසුවොත් මා ගේ

- ( 39 ) -

286 ගු න සක් දන්නා පඬිරජ විකුමෙ ක ව න සක් පතසේ පන්සී වන දු ක අ න සක් සෙවනේ ඉඳ වෙහෙසට දු ක ගැ න සක් දවසින් නොකැපුව පතසෙ ක

287 ව න් බල පඬිරජ සිත සරොසින් කි පි පි න් බල යෙනි පෙර රජ දුටුවේ අ පි එ න් බල රිට්ටාවේ කරවයි අ පි පි න් බල පතසට ආචාරිය තො පි

288 උ ස් මි ටි නුත් නැති කළ ජල උප තී ගො ස් දි ටි පතසට නිසි බිම බලව ති තො ස් කැ ටි කරවන පාඩින් බූ ප ති උ ස් මි ටි නූතැන පතසක් කප්ප ති

289 ක ර ලු හැර දෙව්වප් පාඬි න් ඩා පු ර ලු සඳ යස පතස කප න් ඩා වැ ර ලු නිරිඳුන් වෙවුලා ග න් ඩා බෙ ර ලු නුවර ද දන රැස් වෙ න් ඩා

290 දු ක යා ගේ අස්වද පඩි පුර ටා දු ක යා සව් සත නොගොසින් නොර ටා ක කි යා හදවත දුක් දී වැඩ ටා නො කි යා යවු සමහරු මේ රට ‍‍ටා

291 පු ල ය රු කුලය රු කැනයරු ගනි තී මැ ර ව රු මුක්ක රු නිමියරු රුවැ තී ප ර ව රු එම ය රු පස් ගොඩ ගනි තී පෙ ර ම ග රුසිව රු සිට මෙහෙ කර තී

292 ප ස් පණසක් ගව පඬිරජයි න් නේ ගො ස් පණසක් රජ පතස කප න් නේ ආ සෙනගක් කණුමුල් උදුර න් නේ ඉ ස් පැන්නූ හට මිග තෙපල න් නේ

293 සූ ක ර මුක්කර ආඬින් කැ න් දා ආ ක ර පදලන් බිදිනා මෙ න් දා හිර ක ර කොල්ලන් පිටිතල බ න් දා මෙහෙක ර වති උන් ඇණ ඉකි බි න් දා

- ( 40 ) -

294 දි ඩ බල විර සිරි හිරිබිත සි ප් පා තු ඩ දල නිසි ලෙස පනසක් ක ප් පා බ ඩ ලොකු බමුණෙක් අස්නෙක ක ප් පා වැ ඩ පල නැති රජු පනසක් ක ප් පා

295 ර න් දා සක් වන රිසි මෙන් තෙද ව ට මු තු දා සක් කග ලෙලවා ඉස ව ට එ න දා රාවන රජු සේ යුදය ට එ ක දා නරනිඳු ආවයි පතස ට

296 ඇ ල් ල න් හල රුපු බිඳ ඔද පල වා කොල් ල න් මරමින් ඇග මස් කප වා සු ර ති න් තෙද බල ඇති කහ ලෙල වා ත ල් ල ත් තානින් ගිනි රැස් පල වා

297 බ ස් නොකියා රජ මැතියන් යන වි ට රො ස් වෙමිනුත් උන් රොස් වී තද කො ට බ ස් බොරු පලවා උන් ගිය තැනක ට ඉ ස් කප්පා රැළ දමමින් ඉවත ට

298 සි හි ප ති යුරු රුපු පුරපත් පතිහ ට ලැ ය නැ ති ගෙණ වෙමි ලා උන් වට සි ට සි ත ඇ ති කීය රුති නොබසී වට සි ට බ ය නැ ති වම ඉඳ කිය මැති දෙවිදු ට

299 ව ස් වා කඳුලාලි වාසිනු දැ සි න් පි ස් වා සේ පඬි සිටිනා සරො සි න් ප ස් වා දහසක් ඔබගේ වා සි න් න ස් වා කිම පල නර ලොව වා සි න්

300 පූ ල් ල න් අණ වින ඇති පඬි රට මේ අ ල් ල න් සිරකර අරගල දන මේ කො ල් ල න් පල්ලරු උන් ඇති රට මේ බ ල් ල න් ලූ පිය අඹු වැනි රට මේ

301 සි ර ස ට බැඳි පට පහුරුසෙ තො ංගු බ ර ස ට‍ වා තඩි කරත්ත නෑ ංගු මෙ ර ප ට වාලූ නයිසෙ විල ංගු ක ල ක ට වත් අපි වලෙන් නිල ංගු

- ( 41 ) -

302 තු ට් ට ත් නළලත වන් පඬි මෝ ඩා තු ට් ට ත් කරවා ගෙන ලොකු කු ඩා ඉ ට් ට ත් සව් සත විඳි දුක් පී ඩා ත ට් ට ත් විය ඔළු ඇද පස් කූ ඩා

303 දු ට් වා වාරන මෙන් ගුණ වැ ල කි ගැ ට් ටා ගුරුකම් ඉන් ගුණ වැ ල කි රි ට් ටා දින කළ වැඩ නම් වැ ල කි නි ට් ටා වක් නැති මේ කළ වැ ල කි

304 කො ස් පො ල් යස ලිය සපයා බූප තී ඉ ස් ව ල් පත් නැති පතසට කළ රු තී ග ස් ග ල් උදුරා පස් ගොඩ දම්ම තී පු ස් පො ල් ලෙලි ඇරියා මෙන් වැඩ නැ තී

305 ව ට ක ළ පන් වැට මෙන් දන එක් වී ක ට කෙ ළ සි‍ඳෙමින් සිතු දුක් නැල වී සි ට තොල මිරිකන ගොන් සේ නැල වී ය ට ක ල පවිනුත් යනු බැරි ගැල වී

306 ස ලා සදිසි පන්සැර සුව මැ දු රේ ලො ලා විඳපු සැර වැනි ගන අ දු රේ බ ලා නිරිඳු සක්රජ ඉඳ මැ දු රේ බ ලා විදපු සැර වැනි ගන අ දු රේ

307 ස ති සක් අවි ගත් පඬි කුල නිරි ඳා මැ ති එක් වූ අය වැද කිව් සමු දා එ ති සක් වල හැම නරයින් නොර දා ස ති යක් ඇර සත් පැයකින් බැරි දා

308 ගි රි මේ රුවටත් යස රැස් පා මි නි ඇ රි මේ කුළු වැද දෙරණත බා මි නි ස රි මේ සක්වලටත් දනු රා මි නි බැ රි මේ වර කර ගන්ටත් සා මි නි

309 පි න් වත් පිරිසිදු සිසිකුල පිලිවෙලිනා පුර දෙර නා තු න් වත් තුගු තුවර රාම රජ කේසර නරවර නා සු න් වත් පෙන් පතසට මෙහෙ නොකරපු සත ඇණ දම දැ න් වත් සත විඳිනා දුක් දැක පාඩින් නරවර නා

- ( 42 ) -

310 පො බ වන සව් සිරින් වැලඳි සුලබුජ කළ බෙලේ බී ම පො බ වන සිය වැළඳි කුමුදු පුබුදුවාපු ලෙසින් සෝ ම ඔ බ වන රුපු ගනඳුරු බිඳ උදුල තෙදින් දිනිඳු සේ ම ත්රිබ බු වන රජ බයන්කාර පාඬි රජුනි විර රා ම

311 ව ර්ග පැවති පිලිවෙල කුල චන්ර් රාවංශ සපිරි නා ද දි ර්ගබ පොරණ අරණ දෙරණ උරණ රුපුන් සිඳපු වා ද ග ර්ග ගගන ගෝර ගගන ගර්ජන ගරු මේග නා ද ස්ව ර්ග මස්ත පාද තිලෝ රජුන් සිරස සැදෙව් වා ද

312 වර්ධ‍ න කළ තෙද අණසක කිරණත් රජ කුලෙන් උ ප න් මර්ධර න කළ මකර සයුර මහමෙර වට ගසා ස ප න් උර්දර න කළ විස්ම කරුම විමල නිමල නිරිඳු ස ප න් අර්ධර චන්ර්විස ජටා මකුට ඇතුළ පාඩි නිරිඳු ස ප න්

313 දී ර දිමුතු රන් මිණි මුතු දිලි සුරතින් ගත් ජය ක ඩු සේ ර සොලී සෙසු නිරිදුන් මෙහෙ ගෙන කරවන්න නා ඩූ වි ර සිරින් විකුම් වැළඳි පාඩි රජුනි පතස නා ඩු සා ර දහස් සාරසියකි සතර සයුර රියනෙන් ව ඩු

314 ඉ රු සාදිසි තෙදරැස් ඇති පාඩි රජුනි හිමි තිලොව ට ව රු සාවෙන් ගගනස්තල ගුගුරා ගිය සක්වල ව ට ස රු සාරත් වූ සව්සත මෙවර කළ මේ පතස ට සො රු සැරු උමගක් වැනි ගන රෑ ඉඳගෙන අඳුර ට

315 සෝ ඩි සිරින් සඳටත් වැඩි රන්සේ යුතු සෙනග කි පි කෝ ඩි කුරුන් පන පෙන ලොකු විසගොර නාරජුසෙ කි පි වේ ඩි කුළුන් ගොන් සේ යුතු තෙපලන් සිටගෙන තෙර පි පා ඩි රජුනි තනිව පතස කපතොත් මිස නොයමු අ පි

316 ස තො ස වඩන සරොස නොවී සසර දෙවන කළ සෙනග ට ර තැ ස නළල ඇති පාඩින් රජුනි උතුන් මෙතුන් ලොව ට ග ත ස විහිද ගැහැටත් විද ගැහුම් කතා නොගොසින් ව ට ප ත ස කපා නිමවන්ටත් බැරි මේ රට සේනාව ට

317 මහ මෙර වට සතර සයුර උවිදු උබය කුලෙන් සැප ත් රොසයෙන්තව බිදැර රුපුන් එඩිබල පා නිරිඳු ඉදි ත් ස න ස න් න ට වැල විලිකුන් පාඩි රජුනි තෙදින මහ ත් ද ස අ ට ර ට සෙනග ගෙනැත් එක්දා මේ පතස කප ත්

- ( 43 ) -

318 මි න කේතු බන්දා මග පලවා ගත් ජය බූ මේ මා න වාද කරන රුපුන් මහ සයුරට මෙර සේ මේ දා න වසුර රාම රජුන් නිසා දැරූ ජය බූ මේ නේ න කෙනෙක් ඇද්ද මෙලොව ඇසු කළටත් ‍මගෙ නා මේ

319 පින් රැස් ලෙස සිතු සිව්රඟ සෙනග සමග එක් වෙන් ඩ ත් උන් රටවල සිටින සෙබළු උරෙහි රැඳී නිරිඳුන් ඩ ත් රන් පත්වල අසුන් බලා සැලසු ගමනුත් යන් ඩ ත් රන් පත්වල හසුන් ලියා ඉටි අල්ලා නුමුදන් ඩ ත්

320 ව සු න් දෝලි ගම්බිම් පඩි කෑ හැමදෙන දිගින් දිග ට ව සු න් දිමුතු නන් මිණිමුතු අබරණ ලා බන්දා ප ට අ සු න් නොවටිනා කොල්ලන් ඉන්නා මේ දස අට ර ට හ සු න් ලියන ලෙස සන්නස් බාගයකුත් ලිය මෙ‍ ලෙස ට

321 සි ත සැකයක් නොසිතා මොබ ඇවිදින් අප දැක යන් ඩ ත් ඉ ත මිතුරුව එකතුවුනොත් එකවිගසක් නොරදන් ඩ ත් පො ත දුටු පැයකුත් නොරඳා පතසේ මෙහෙයට එන් ඩ ත් නැ ත නෑවිත් මැත කරතොත් සටනට සමුදා එන් ඩ ත්

322 මා ලි ගාව ඉදි කරවු ගෙවල් පඬුරු ගෙන් එන් ඩ ත් ගා ලි නිගා නිසරු නොවිඳ සිවුරග සෙනගත් එන් ඩ ත් දෝ ලි කුනමින් ඇවිදින් මදුරාවට නොවදින් ඩ ත් දෝ ලි පත්ත පොඩිකරවමි‍ දෝලි නැගී ආවුන් ඩ ත්

323 ඉ ත මිතුරුව ඉඳිතෝතින් සැමදෙන හැමකල් රකි මි සි ත දෙවනස් නැතුව ඉඳින සඳ ඇතිසේ මම රකි මි පො ත දුටු පැයකුත් නොරඳා ආවොත් ආසේ දකි මි නැ ත නෑවිත් මැත කළහොත් නාවොත් නාසේ දකි මි

324 වි දා න කර ලැවු සන්නස් යටමින් දසඅට රට දි ග උ දා රයෙන් දුරැර ඉදින් උඩගු තෙපුල් කියමින් ම ග ප්රත දා නි පසතුරු ගොස කර පලවා රොස් ඇතිවු ර ග මෙ දා පතස මෙහෙ නොකළොත් තිබා රුපුන් උස්උල් අ ග

325 බ යා නිකව නොයන සෙබළු වටින් සෙබළු සේම ස දා අ යා විදපු සැර විලසින් අතර මගක ඉද නොර දා කි යා තොපත් ආ සන්නස් සියොතුන් සේ වායු බැ දා ලි යා දුන්නු සන්නස් ගෙන දසඅට රට ගියෝ එ දා

- ( 44 ) -

326 වි යෝ නොවන විසිතුරු සඳ වැලදිය දසඅට රට ප වු නි යෝ ගයෙන් පාඩි රජුන් දෙසූ බසින් කටෝර ක ටු ප යෝ දරත් පහල සඳසෙ පබෝදකර කුමුදු තු ටු ගි යෝ එදා සන්නස් ගෙන දස අට රට නිරිඳුන් දු ටු

327 මේ සන්නස් ගෙන බලමින් ආ සෙනගට අසබා වේ තොප රට වග කොයි සැටිදෝ රසදුන් දැයි ඇස ගැ වේ වෙග වෙමින් විකුමුත් වැඩි අසුරන්ඩත් වැඩි බා වේ කාගේ රට සිටදෝ සැම දෙන සන්නස් ගෙන ආ වේ

328 උ දා රමුත් සිරින් උදුල සක්දෙව් සරිලන රග ට ත් ස දා අතට සක් අවිගත් දිය බැඳි සරිලන රග ට ත් මෙ දා පාඩි රටට පැමිණ රජු අණසක දස දිග ට ත් ව දා ල මෙහෙවරින් අසව සන්නස් ගෙන හැම ලග ට ත්

329 දු ම ටත් යන බමරුන් සේ බසිනුත් සිත සැක ඇ ත් තේ හැ ම ටත් වැඩ මග සම්පත් සේනාවක් අපි ග ත් තේ කු ම ටත් බිය නැති ජම්බුද්දීපේ රජු නුවණැ ත් තේ බි ම ටත් බැස හුන් අස්නෙන් වැඳලා සන්නස් ග ත් තේ

330 බි ය වා සිත දුක් දුරුකොට සිවුරග සෙන් සෙනෙවි අයත් ප ය වා නුත් ගලවා සිට ප්රුතබූත කුමුදු අයත් නො ය වා කල් නුවණැත්තෝ සමාන පති කුමුදු අයත් ලි ය වා ගෙන ගිය සන්නස් හස්ත බලා නිරිඳු කියත්

331 ද ප ත් දැරු මදුරාවන නිසා දැරූ මුක රා මා උ ප ත් උවිදු උබය කුලැති පිරිසිදු කුල පිළිවෙළ මා ඔ ප ත් ඉසුරු සදිසි නළල නයනත් ඇති රජ උතු මා අ ප ත් එකෙකු සේ ගරුකොට සන්නස් මොබ එවනු කි මා

332 කු ටා ර ගිරි ගිරිබිත ගිරි උරබිත සිත සිඳපු ර ගේ ග ටා ගගන ගන මේකුළු යවනත් ලා වැළදි ද ගේ ජ ටා මකුට ජොටිල නෙටිල කටිල කුටිල නොයන ර ගේ කො ටා වහල් විවරට නැත අපි සැමදෙන පඩි රජු ගේ

333 ප ව ර සෙනග ඇති සිටුපුත් පසිඳු සෙනවි රජ මැති ඳු න් නු ව ර ට යලි මාලිගයක් සුරපුර වැනි සක් දෙවි ඳු න් මු ව ර ද මුසු සිනා තෙපුල් ඇතිසේ සද සිසිල ස ඳු න් ක ව ර කලක දැකිමෝ දැයි සිතා උන්නු පාඩි ර ඳු න්

- ( 45 ) -

334 මෙ ර ත් සතරමුන මේ සක්වල ඇති සක්වල බෝ වූ දු ර ත් දහස් යොදුන් කතර සෙනග එන්ට නොපමා වූ සි රි ත් රුවන් ඔටුණු දැරූ නරනිඳු ඉසුරෙන් පෑ වූ බෙ ර ත් ලවා දසඅට රට සෙනග එන්ට නොපමා වූ

335 සා ර බාර සරු සාරත් සරඹ උගත් පනික්කි ව රු දා ර දළත් සක් පුම්බා ගෙන සමහර කුරුප්පු ව රු සූ ර වීර සුජන සිරින් සුර කඩු ගත් නායක ව රු සේ ර මාන් මලෙල රටින් ආවු කොමල ත්රිතවඩු ව රු

336 පැ ටි වයසේ නැව් නගිමන් මුහුදු පිටයි ඇවිදි න් නේ තැ ටි පුරවා රා අරක්කු කුකුළොද ගෙරි මස් ක න් නේ අ ටි ය වඩන කබරගොයින් බල්ලන් බලළුන් ක න් නේ සැ ටි මෙ ලෙස මේ පරංගිපතයේ මෙහෙයට එ න් නේ

337 ලතා මදුර යස බඹතල විතරණ කළ කමල තුං ග අතා නත්තු කරන අයත් අවගඩරුපු මකුට බ්රංහ ග ඉතා සුද්ද ඉසුරු පාඩි නරනිඳුගේ පුරට ලං ග ප්රරතා ප සුර ගෝපාලත් අයි නරනිඳු රජ තෙ ලිං ග

338 අ ර් න මාන නාග ඉසුරු සිවලිංගන් රජු නා ට ක ව ර් න බේද තුප්පොට්ටින් ඇඳ කරලූ බහු නා ට ක ය ර් න වාළු අසුන් නැගී බැස රගදෙන නළු නා ට ක අ ර් න යකවරු සෙනගත් අයි නරනිදු කර් නා ට ක

339 අං ග වංග කොංගති කාලිංග කාස්මිර ර ටි න් මං ග ල තුල මලල තුංග කුළුන මිශ්රක දේස ර ටි න් තුං ග තුරගු නැගි තුරගුට දෙරණත් සත් ඔඩ්ඩි ර ටි න් වෙං ග සිතක් නොසිතා අවු මදුරාවට සෙනග ව ටි න්

340 මු ක මුකිල තුළු කාලත් තුන්බෝ කජ නාරජ ස ත කා ක මුකත් කවිසි බමරු කර්ප කර්ප නාම ජා ත නේ ක නැමද නොවැද දෝලි තුරගුන් නැගෙමින් සේ සි ත ඒ ක පාත රටිනුත් අවු මදුරාවට රැස්වූ ස ත

341 ලා ඩ ගෞඩ ඔඩ්ඩි ජවික අරමණ රට සහ සක සී ගෝ ඩ වේඩ ගජතුට නැගි නැගෙමින් තම තමන් රි සී කෝ ඩ වේඩ වෙස් අරගෙන කොක්හඬ ගස ගසා නි සී මා ‍ඩ ගෞඩ ගෝපුර සිට මදුරාවට අවු එක සී

- ( 46 ) -

342 කො ර සන්තක පඬිවරු සහ මරුත්තු මහ මක්කම ර ට කී ර ටත් යොන් පහළ ගෞඩ ලිච්චවි මහ පරසිදු ර ට මෙ ර ටත් යොන් මක්කම මහ එක්කොම අවු රටින් රට ට දා ර දළත් ඇති සව් සත මෙහෙවර කර මේ පතස ට

343 ඉ රු ත් සදිසි තෙදරැස් ඇති අවගඩ රුපු පුරන්ද ර ත් ග රු ත් කොටපු විස ‍බත වෙත් දුජනන් සී ආන්ද ර ත් සු ර ත් සුරගි ආවුද ගත් පුම්බා ජය ගන්දා ර ත් ග රු ත් කරපු මෙවරටත් අයි නරනිදු ගන්දා ර ත්

344 දේ ව සිතින් දෙව්වප් පඩි ඒ නරනිදු සීසා ල ත් ලො ව වාසින් රැස් කරවා කපන පනස කි යා ල ත් කි වු වා නොකරවයි කියා නොවි මඳක් සිත කො ල ත් නැ වු නගිමින් මුහුදු පිටින් අයි නරනිදු බංගා ල ත්

345 කළුත් පැමිණ කගින් පාඩි නරනිඳු සිත නොම ඇ ංගී වළු ත් තලා වලා බයින් වටපිට නොගොසින් සැ ංගී උළු ත් උදළු කුන්තානින් කුඩා ගෙන සිත අ ංගී අළු ත් පතස මෙහෙවරටත් අවු අරමණ හා පර ංගි

346 අ ට දහසක් අසුරන් දප හළ යක්මෙන් විකුම් ස රී ය ට ජාතියෙ මහ පින් කළ පාඬි රජුගෙ පුරයට ස රී සැ ට දහසක් කඩු හලගත්‍ දොළුවර රට ඇවිත් බිි රී ක ට දහසක් ඇතිනම් මස කියතත් මිස එකෙකුට බැ රි

347 වා ලා ක්සේ අරණට බැඳි නොගොසින් රට විසු තර මේ ‍ෙනා ලා මඳක් තරඟත් උඩ බලා බසින් කරගත් මේ රි ලා වලස් බකමුහුණන් නෙක සත් වැසි උඩරට මේ ක ලා ආවු දිවයින සිට කරන ලෙසට පතසට මේ

348 උ සා අබ්රි තරුසේ දිසි වට පුන් සඳ සේම සු දී සෙ සා ශුබ්රා දෝලි නැගී රන උණ නසනා ආ දී ව සා පෙබ්රි ගජ වාහන නැගෙමින් තම තමන් සැ දී ද ස බිම්බර මාර සෙනග එන්නා වැනි අතුර නො දී

349 ඉ බ තුන් මැද ගිරගුන් සේ තල මුල් ගන රජුයෙ දි සි ස බා සුදන පඩි නරනිදු සහ සෙසු පිරිවරින් ගැව සී ත බා මාලිගා රන් ගිරිලිය ගරු සිත රුවින් දි සී ද ඹ දිව දසඅට රට රජදරුවෝ මොබ එතෙයි ඇ සී

- ( 47 ) -

350 ලො බා වඩන සුර සක්රජු පැමිණි සේම සේතු ර ජු න් ඔ බා වයිර විරිදුව බස් පොත සිඳ සිඳ පැවසි ර ජු න් සු බා නැකත් අවිදුන් මෙන් රජුන් ගරුව වැඩපු ර ජු න් ස බා සුරන් සක්දෙවි සේ ගැසී වයිර පාඩී ර ජු න්

351 දහස් ගණන් කොළු කරවු බැතියෙන් කී බස් නාස න දහස් ගණන් රන් කඩු ගත් බල සෙබලෝ වටින් වස න දහස් ගණන් බඹතල අග මැණික් තොරන් රන් ආස න අහස් නදින් ගොස් වැඩවුනි ඒ නරනිදු එ උදෑස න

352 ප ට් ට වර්ද දිනත් සකල පන්ඩිත ප්රුධානා ව රු සැ ට් ‍ට ලාපු ගජන් ලෙසින් රුපු රාවණ බින්දපු ග රු ප ට් ට මාද ප්රුමාදත් නිරිඳුන්ඩත් ඉන්ඩ සුග රු බ ට් ට වරුන් දෙපසේ සිට කියති රජුට කයිවා රු

353 නි ම ල සිරින් බෙර සන්කර මෙගත් කරවු සව් ස ත ස ක ල ලෝක සූර වැන්දුම් ලවා වැදූ ලෙස අබි ත මු ක ල උබය මනනද කළ වීරක්කරවූ පූජි ත ස ක ල ලෝක දාන දානත් සිසීකුල ඇති වංස බූ ත

354 දී ර දෙරණ අටදිග ගජ දළ හන් ඇති රජු ප්ර තා ප සේ ර සොලී වංස රජුන් රුපු මර්දන කරම සී ප නා ර සිංහ අවතාරෙන් එපර දෙරණ යනුව කෝ ප ආ ර දාර මෙන් නෙත් තුන් පාඬි රජුන් සේම බූ ප

355 මේ ත සී ත බලව චන්ර් සේ මේකට කළ කිරුල අ ඩි න් දූ ත බූ ත යක්ස රකුසු අසුරන් ගත අමර උ ඩි න් ආ ත දු ත වාත මෙග ගගනස් තල ගුගුල ප ඩි න් ඈ ත මෑ ත නොගොස් පාඬි වටලාගෙන සෙනග ව ඩි න්

356 ව ගු ටි නොවන වට මිහිරැස් බබලන මෙන් ලෙසට දී ප දු ගු ටි ලියසෙ යලි එකමෙන් වලගුන්සේ ලෙසින් රා ප බු ගු ‍ටි අගුටි කුම්ද ජාත සගවා උන් රජුගෙ බූ ප බු ගු ටි ලගට නයන තෙදින් නලලත නෙත වංස කෝ ප

357 නැ ගි යසලිය බඹතල අග විතරණ මෙන් කර උදා ර නැ ගි කල් අවදිග කන්තගෙ මින් සේ රිවි මෙන් උදා ර ද ගි වස්දඬු දළ ගත පුඩු පුම්බවමින් විරිදු නොහැ ර ස ගී තත්තාරිත් ඇති සල විජ්ජා දස අට්ට දා ර

- ( 48 ) -

358 අ ප ට කටිල කරන කටෝරක මළ ලෙඩ නොයන් කා ර ති ප ට නෙසල නොසල එසල තෙසල සේම සෙයන් කා ර අ ප ට කරන නරනිදු අබරණ පලදැ සියන් කා ර අ ප ට ජයත් රාජමහේ අයි නරනිදු බයන් කා ර

359 එ ගු ල ත් බිඳ සැරසී මෙහෙවර යුතු පඬි රජුන් කෝ පු ම ගු ල ත් මද රාවණ තුර තුරගුන් පිට බලේ පෑ පු අ ගු ල ත් හැර වාසල අටදොර වෙන වෙන අරවා පු ම ගු ල ත් කාලා සියොලග සියළු දේස ඇරවා පු

360 නි න් දා සිත දුක් දුරු කොට සැපසේ දික්කල් ඉ න් ඩ ත් වි න් දා සව්සිරි මත්වු රග නැකතින් දැක ග න් ඩ ත් තු න් දා සක් යොදුන් එදා දඹදිව සිව ආවු න් ඩ ත් කැන්දා වදහළ මෙවර යයි කි රජ නිරිඳු න් ඩ ත්

361 අ සා පවර මැතිවර පඬි පඬි වදහළ ලෙසට දි වූ වි සා රවු මදුරාවට ඇසෙන ලෙසට වෙඩි හැර වූ ද සා නු දෙස සක්වලටත් අණසක රජසිරින් දි වූ නි සා එනම්මැට මොරහුද දවුල් ගසා එහි එක් වූ

362 එ ව ර රුසිරු පුම්බා සෙන් හඬ කරමින් රුපු නිරි ඳු න් ප ව ර පබළු ලාපු හැට්ට ගාපු ලෙසින් සුවඳ ස ඳු න් ප ත ර නයින් දුටු මැඩියන් සේ දසඅට රට නිරි ඳු න් කෙ ස ර සිංහ රජුගෙ ලගට යන්නා වැනි මත ගිජි ඳු න්

363 හැ ම ර ට වටිනා මිණි මුතු අනගි කසීසළු නන් ප ට හැ ම වි ට දිලි පලස් උතුම් සඳුන් කපුරු දී පඬුර ට න ම කො ට පඩි නිරිඳුන් වැඳ අවසර ගෙන යති එම වි ට සෙ න ග ට පඩි ලවා සමග ගියෝය පතසේ මෙහෙය ට

364 මෙ ලෙ ස ට‍ පතසට ඇවිදින් සිටි මහ සෙනගට වෙන වෙ න ස රි කො ට දිග පුළුලෙන් ගෙන වඩුවෙන් මැන මෙතෙකැයි ය න ර ට තො ට පිරිවර ඇති හට මෙවිවර කරමැයි දැන දැ න නි සි කො ට අගමැතිදෝ සිට බෙදා දිපු බිම් වෙන වෙ න

365 පි ට ත් ගතෙහි පබුළු බැද්ද ඇද බැඳ නිසිලෙස මෙහෙය ට දි ටු ත් සතුටු කරන සෙනග උදළු යවුල් පොරෝ අත ට අ ණ ත් කරන ලෙසට ගසති දවුල් මොරහු බෙර තම්මැ ට ප ට න් ගත්තු දසඅට රට සිට ආ මහසෙන් මෙහෙය ට

- ( 49 ) –

9 දියකෙළි කථාව

366 දළ නෙත් සිවු මුව දිය බැඳ සම තා ග හ න ත් සරසවි සිරිසර අන තා කු සු ම ත් දිනකර සොමි ගුරු සක තා සු බ සෙ ත් දී රකු මේ මුරු දිය තා

367 නි ත ර නි ර න් තර පව හරිමි න් දු ර පැ ති ර වි කු න් පති දන් කැටියෙ න් පෙ ර ප ති නි ල ඳු න් මනිමේග සුරෙ න් ද ර ගැ ති ප ව ස න් වැඩි එඟ තොන්ඩු න් පු ර

368 ද ඹ දිව් තල සිරි රැඳි තොන්ඩුන් පු ර ලැ බ නෙක ඉසුරු ද වැඩි මානාය ර ලො බ බැඳ රතිකම් අග මෙහෙසුන් ක ර වැ ජ ඹි මරක්කාලිය බිසවුන් පෙ ර

369 ම ස් මි නා වඳ විඳ සැප සහතු ට ප ස් බා නා සද තම හිමියන් හ ට හ ස් දි නා සුරගන මෙන් වැඩ සි ට ග ග පි නා එම යමු කිව හිමි හ ට

370 අ සා එ බස් සතුටුව මානාය ර ල සා එ තම යෙහෙලින් ගෙන පිරි ව ර ග සා දවුල් තම්මැට බෙර ගොස ක ර ල සා ගොසින් කෙළියට බැස ගංතෙ ර

371 ස රු ව ක් නොව දිය ඉස ඉස උන් හ ට ව රු ව ක් වන තුරු කෙළ සිත් පිරිය ට ග රු ව ක් සේ සිට මහසෙන් රැස් කො ට ඔ රු ව ක් එන රග දුටි උඩුගං තො ට

372 ද යා සිතින් එන ඔරුව බලා සි ට කි යා විරිදු මග මහ සෙන් රැස්කො ට අ යා විදපු සැරයක් මෙන් නොව දු ට ගි යා ඔරුව මානායර දුටු වි ට

373 දි න සිරි දේවිය තෙද බල නොදනි ති මා නා යර බිසවුන් ගඟ බැස ය ති බා නා විදුලිය විලසින් නොනැව ති පා නා මවිත සේ ඔරුව මවා ග ති

- ( 50 ) -

374 දෙ දෙ න විගස ඔරුව ද බඩු දැක තු ට රැ ගෙ න ඔරුව බලමින් සිත් පිරිය ට දි ලෙ න කසුන් අඹය ද රන් පැහැය ට රැ ගෙ න ගොසින් තම මාලිග මැදුර ට

375 ග න ර න් සැලතුල අඹයද පැහැ දා ල ව මි න් රැකවල් මිනිසුන් සමු දා ත බ මි න් විසිතුරු අස්නෙක එස දා ද ව සි න් සතියක් පසුවට පැහැ දා

376 තෙද ස ක් පුර දෙවි බමුණු වෙසක් ගෙ න පු ර ස ක් රජ මාලිග පෙර දකිමි න අ ත දි ක් කර ආසිරි වාදයකි න නු ඹ ස ක් අස නිරිඳුනි ආ කාර න

377 සො ඳු රු මගේ ලඳ බැමිණිය දොළදු ක් මි යු රු බොජුන් මිස නුබුදුති කිසිව ක් අ යු රු නොවන් මේ දුකට ඔබ පිහිට ක් ම සු රු නොවී නිරිඳුනි දෙන් අඹය ක්

378 මි න් මතු මොක් ලබමැයි සිත පැහැ දී දෙ න් නට අඹ පල බලමැයි මෙහෙ දී තු න් ලොව වටිනා අමය ද පැහැ දී උ න් කුමරිය බල බිසව සමා දී

379 ද කි මි න් කුමරිය තුනුසිරි සිරිබ ර නොල සි න් අඩගා හිමි මානාය ර ව ඩ මි න් දරු පෙම් දිවුනා ආද ර බි ස වු න් කිරි එරුනේ පියයුරු බ ර

380 ත ම න් නුවර හැම වාසින් කැද වා රු ව න් තොරන් දජ කුඩ කොඩි බඳ වා ස ම න් කැකුළු අබ ඊතණ ඉස වා ල සි න් නුවර පෙරහර ගොස කර වා

381 එ ක ළ පිනෙන් පඩි පුරයට රජ වි ය ස ක ල දසට රට රජසෙන් ‍ෙගන් වි ය දැ ක තම පුර සිරි පතසට ලොබ වි ය එ ක තමනම පතයේ පමගෙ කර වි ය

- ( 51 ) -

382 රු දු රු පතල පඩිරජ කරුණා ක ළ කු රි රු මැතිඳු සිට කරවන තෙදබ ල සො ඳු රු රජුන් කුස ඇවුළුනි ගිනි ජ ල වෙ ඬ රු පිඩසෙ උණුවිය සක් පඬුස ල

383 බ ල ත් විකුම් පඬි සිට කළ දහ සා දි ය ත් පැතිර මහ දන් දෙති නොල සා නො ල ත් කෙනෙක් නැත මොහු දන් එ දෙ සා බ ල ත් එ සක් රජ ලා නෙත් දහ සා

384 ග ටි කාර බල දෙව් වර ල ත් ත නි කු ටි සාර තෙද ඉන් බල වත් ත නි අ ටි වඩන පෑ ඉසුරෙන් ලත් ත නි දු ටි අඳුන්කුල වැඩවුන් පත් ති නි

385 ති බා සුරා සේ මෙන් ගුණ යුත් ත නි වි බා ද සව්සිරි සම්පත් ලත් ත නි සු බා වයෙන් ගෙව්වා ගුණ ඇත් ත නි ත බා නමක් ඔරුමාල ද පත් ත නි

386 ල නු අදිමින් සවරන් ලෙල දෙ න් නා නා ද දෙමින් කොවිලිදු අඩ ල න් නා ක ර කල් වැඩ පඬු තිරනැති වෙ න් නා අපූ රු සතෙක් ගුවනේ ඇවිදි න් නා

387 ම ස් සත් පිරි අඩු තුන්කෙල සුරඟ න එ ක් විසි පඬු අස්නේ වැඩ සිට ගෙ න ද ක් වන නරයින් ගොඩ ලමි සතොසි න ස ක් රජ වැඩියයි බමුණු වෙසක් ගෙ න

388 ය ස සි න් මොහු ගුණ තාපය දිලි සේ දි ලි නෙ ත් තෙද සඟවා ගෙන නොල ‍සේ සි රි ම ත් පත්තිනි වෙත යන විල සේ තෙ ද ස ක් රජ නික්මුනි බමුණෙකු සේ

389 එ ම වි ට පත්තිනි සිටගෙන ඇ ල් ලේ නි ම කො ට කවි කීමට එක එ ල් ලේ පු බ කො ට කවිපද කියනා ගො ල් ලේ මෙ ලෙ ස ට දියකෙළි පැවසී ලො ල් ලේ

________________________________________

- ( 52 ) -

10 පත්තිනි කථාව ________________________________________

390 ස ත වෙත මහ කුළුනෙන් සිත නිතො රා සෙ ත දෙන පළකළ මගපල සත රා ස ත ර දියත පිරිසිදු ගුණ ගැඹු රා සි ත ‍සතොසින් නමදිම් මුනි පව රා

391 බ ව ගි ම් දැනගත් කුළුනෙන් සොබ නා ම න ර ම් සග මොක් සැප සිදු කර නා න ර ද ම් සැරියුත් වදහළ බසි නා න ම දි ම් සදහම් නිති බැති සිති නා

392 ප ව ර සිතසෙ පව් ගනඳුරු බි න් ද න නොහැ ර මදන රජ දළ දප බි න් ද න ප ව ර නොයෙක් රජ සුරනර ව න් ද න නි ත ර සිතසෙ නමදිම් මුනි න න් ද න

393 ක ලෙ ක නාග රජ නවකෙළ නම් සො ඳ වි ලෙ ක එ බැස දිය කෙළිමින් මනන ඳ ම ලෙ ක තර්ගයෙන් වාතය උර න ඳ ග ලෙ ක ගොසින් මහමෙර උඩ උන් ස ඳ

394 බැ ස ස ත් දවසක් වාතය තදි නේ ඉ ව ස ත් නාරජ තම යස තෙදි නේ වැ සෙ ත ත් කඳුලැලි රූ නෙත නිදි නේ ද ව ස ත් ඉවසනු බැරිවිය ඉති නේ

395 ම න් ද නාගරජ නවකෙළ නම් සො ඳ කි න් ද මෙ මට කාරණ දැන් මෙහි ඉ ඳ එ න් ද වැසුනු කඳුලට සිත පෑ තෙ ද ඉ න් ද එතන සිත්විය ඒ නාර ද

396 නෙ ති න් වැසුනු කඳුලට සිත දුකි නා සි ති න් සිතා ඉඳ නාරජ එන නා ග ති න් එ ලංකොට වටලූ දර නා ඉ ති න් කිප දවසක් උන් සඳි නා

397 නා රජ රැකවුන් කඳුලෙන් නඳ නා නා ලොව නැති අඟනක් එලි බසි නා නා රජ ඒ ලඳ දැක සිත තුටි නා නා ලොව ගොස් වනි නාරජ එදි නා

- ( 53 ) -

398 ඵ ල ඳ මෙ නරලොව දිය කෙළියට එ න පැ ල ඳ බරණ සිව්සැට සැරසී ගෙ න වැ ල ද දෙපන් සියයක් පිරිවර ගෙ න ඵ ල ඳ මෙසේ දිය කෙළි කෙළලා එ න

399 කී ප දිනක් දියකෙළි කෙළ එත නා රූ ප එ නාගන සුරගන ලෙසි නා තා ප දුකක් සිත අදහා නොග නා පා ප සොරෙක් සළු අරගනී එදි නා

400 ඵ ල ඳ එ දියකෙළි කෙළ ගොඩ නැගු නේ පැ ල ඳ සිහින් සළුවද සිරි අති නේ ඵ ල ඳ සළුව නැති උනි සොරු විසි නේ කු ල ද ලියෝ ගොස් පොකුණේ වැටු නේ

401 නි බ ඳ පොකුණු දිය සනසන බමු නා ඵ ල ඳ එතන සැගවුන බව නොදැ නා කු ල ද ලියෝ ඒ මල පිළි සිඳු නා එ ම ල නෙලමි සිත් විය ඒ බමු නා

402 එ ම ල නෙලම් බමුණා සිතු ලො ල් ලේ කො ම ල බැමිණි පලඳින සිතු ලො ල් ලේ එ ම ල ලඟට ගිය බමුණු විපු ල් ලේ එ ම ල ගොසින් සැඟවුනි දිය ප ල් ලේ

403 බෝ ව සිතින් සිල් රකිණා බමු නූ පේ ව දෙතුන් දවසක් ඇර දෙව නූ මේ ව ග බැමිණිට කියමින් දෙව නූ පේ ව ගොසින් සුබ මොහොතින් බමු නූ

404 දෝ ත පවාගෙන වැඳ සිරි ප ල් ලේ දෑ ත පොවා ගති කුමරිය ලො ල් ලේ ඈ ත තමා කළ පිනකි ලවු ල් ලේ මෑ ත නොසිට සැඟවුනි දිය ප ල් ලේ

405 පෙ න් නා කුමරිය බාරිය බැමිණි ට දු න් නා රන් කිරි එරුනා එම වි ට‍ දෙ න් නා කළ පින් පල දුනි අත්පි ට ර න් ආසනයක හිඳුවා එම වි ට

- ( 54 ) -

406 ම ලෙ ක ඉපිද කන්යා ලඳලිය සො ඳ මෙ ල ක පසිඳු බමුණෙක් මවුපිය වෙ ද දො ළෙ ක ලෙසින් බැමිණිය දරු පෙම් බැ ඳ ම ලෙ ක උපන්නේ මල් පත්තිනි ව ද

407 පැ මි ණි වයසට අවුරුදු සොළස ද බැ මි ණි කි තෙපුලක් හිමිහට වැ ද මෙ මි ණි රත්රන් දී තුන් කොටස ද සා මි ණි සරණෙක දෙව්මැන කී ස ඳ

408 ක ල ක් පැතු දම් මහිමේ නිකස ල මෙ ල ක් තුලේ හිමි සක්වල බඹන ල නො ල ත් කෙනෙක් දැන් කවුදැයි තෙද බ ල බ ල ත් එ සක්රජ දවසින් තෙද බ ල

409 නො ල ත් කෙනෙක් නැත දන් මොහු දු න් නා කු ල ත් මලෙහි ඒ වරෙක උප න් නා ග ල ත් අඳුන්ගිරි මුදුනෙ උප න් නා බ ල ත් දුටුය රජ බලය ද පෙ න් නා

410 සි තා පතිනි සඳ උන් කී තෙපුල ට ඉ තා සිතට දුක් වැද එමි තදකො ට ප තා ඉන්ද මම නරලොව එකෙකු ට සි තා පතිනි සඳ යම්මැයි තපස ට

411 රො සි න් නික්ම එතනින් පත්තිනි ස ඳ සි ති න් පමණ වත් නොකියා උන් ස ඳ ල සි න් නිබඳ සිල් රකිමැයි සිතු ස ඳ ගො සි න් අඳුන්ගිරි මුදුනේ උන් ස ඳ

412 තො සි න් එ සක්රජ සමණෙකු විලස ට ගො සි න් එ පත්තිනි උන් මෙර මුදුන ට වි සි න් දනක් දෙන් නැගණිය මාහ ට ගො සි න් තොසිත පුරයේ උපදින්න ට

413 කි න් ද සමණ නුඹ දැන් තෙපල න් නේ ම න් ද අඳුන්ගිරි මුදුනේ ඉ න් නේ කි න් ද නුඹට දෙන දන් උතුම න් නේ අ න් ද මන්ද බමුණෝ තෙපල න් නේ

- ( 55 ) -

414 ප යි න් අඳුන්ගිරි ගල මැඩ එම වි ට එ යි න් ම රත්හැල් මවමින් විගස ට දි යෙ න් එ සාගිනි පිස දන් සහතු ට සා මි නි ඉඳුවයි කි දන් ගන්න ට

415 ස කා ඇගේ තෙද දකිමින් එම වි ට නො කා එ දුන් දන් කී පිලිවිසින ට මෙ කා ර නෙන් පඬියාගේ නුවර ට ම කා හරින් පඬි නල නෙත සුන් කො ට

416 නු ‍ෙඹ් එබස් අසමින් සක්රජු නේ අ ඹේ ඉපිද පඩි නිරිඳුගෙ උය නේ ස බේ එතන එලිබසිනා ලෙසි නේ නු ඹේ වරම දිලන් සක් රජු නේ

417 සි ය ක් අටක් කෝවිල් පේවී පැ තු ලි ය ක් එ සිව්මැලි මාතු වරය යු තු නො යෙ ක් රුවින් මල්මද නොපැලඳ ග තු කි ය න් මෙසේ හිමි සඳුගේ රුව යු තු

________________________________________

11 අඹ විදමන

418 පොත ක් සහස් සත වැජඹෙන සව් ස ත ති ස ක් ඉසුරු හිමි බරනෙත දියනෙ ත අ ට ක් මෙමුරු ගන රැක පනිඳුන් නෙ න ප ස ක් ඉසුරු දී රැකදෙන් සව් ස ත

419 ම න මෙන් සබයේ ඉඳ සහතො ස යා වෙ න සිත් නොව අස මකියන බ ස යා පැ න සුරු දැනගත් කිවිහට වි ස යා වෙ න මෙහි පදරස නොදැනෙයි ර ස යා

420 මි යු රු ලකුණු කිව් රසයක් නොම දැ න වි ය රු තෙපුල් පද සතරක් බැදගෙ න ඇ දු රු වරුන් හට අණදර යොදමි න නි ස රු අයෙක් ඇවිදිති බඩ වඩමි න

421 ත ද තෙ ද පත්තිනි බල පැ වෙසෙසි න ඔ ද බ ද පඩි නිරිඳුට කළ අවගු න ප ද බැ ඳ කි නිසි ලෙස අඹ විදම න අ ද න ද කර අස සත සිත් දෙසව න

- ( 56 ) -

422 යැ දු මෙ න් සක්දෙවියන් ගෙන් එවි ටා ව ඩි මි න් පත්තිනි සඳ පඬි පුර ටා මෙ ලෙ සි න් සව් සත රකිමැයි පිහි ටා අ ඹ යේ උපතක් පෙන්නමි ලො ව ටා

423 ය ස සි න් වැඩි පත්තිනි තද තෙදි නේ නු ව ර ට ලඟ පඩි නිරිඳුගෙ උය නේ ව ට කො ට අඹ දහසක් පිරිවරි නේ අ ක ල ට අඹයක් පලගති උය නේ

424 ග රු තෙ ද පත්තිනියන් තෙද පුව ලා අ රු ම ද පැනැසී අඹ පල නොව ලා තු රු මැ ද සහයුරු තුරු මෙන් ලක ලා ත රු මැ ද දිලි පුන් සඳ මෙන් බබ ලා

425 ග න කොල අතුරෙහි තිබෙන රගේ යා ම න නඳ කරවන මවිත අඹේ යා දි න දින තෙදරැස් පැතිර තිබේ යා ර න කලයක් මෙන් පැතිර තිබේ යා

426 නි රි ඳු ගෙ මෙහෙවර ලබන ලෙසි න් නේ සැ ම දා පැතුරූ සිතවරකි න් නේ පැ හැ ද උයන් ගොව්වට සිත දු න් නේ ප ති ඳා උයනට වැද විමස න් නේ

427 සි ටි ලොකු මී අඹ ‍කලෙකත් නොම දු ටු සැ ටි මහ දිය කලයක් මෙන් නොකිලි ටු අ ටි වඩවන එ උයන්ගොව්වා දු ටු දු ටි ලොකු මී අඹ කලෙකත් නොමදු ටු

428 න න් ර ට සත කරවමින් ලො බේ යා උ න් වි ට අප්පොඩි නිරිඳු ස බේ යා දු න් වි ට ගෙන ගොස් මවිත අ ඹේ යා දැ න් ම ට නිසි තනතුරද ලැ බේ යා

429 සි න මි න් මෙලෙසට සිටගෙන නුදු රා ග නි මි න් පොළු ගල් ගැසුවොත් අත රා ය න මෙ න් අසලකටත් නොම ඉදු රා නො ව දි න් වෙහෙසට පරදිය සපු රා

- ( 57 ) -

430 නං ගා ගොස් වලළුත් ලා පය ටා තුං ගා ලොකු රුදු මී අඹ තුර ටා නං ගා ඔහු දෙවි බලයෙන් නොසි ටා රිං ගා වැයෙමින් අත පය සිලු ටා

431 අ ක ල ට නිසි ලොකු අඹයක් පලග තී මෙ ක ල ට දෙවි බලයෙන් මිස වෙන නැ තී නො ම සි ට අඹ පල නොකඩමි සිත රු ති නි රි ඳු ට දක්වන ලෙස යනු යහප ති

432 සෙ ද දිව දිව ගොස් එ උයන් ගොව වා වැ ද රජ සබයේ ඉඳ පිරිසිදු වා එ ද තම උයනේ අරුමය දුටු වා වැ ද දක්වයි නිරිඳුට සහතුටු වා

433 බ ලු ගැ ති නොම හැකි නෑසිම පෙර සි ට පැ හැ ඇ ති අඹයක් සුර දඹ මහත ට ප ල ග ති උයනේ අඹ පිරිවර කො ට වෙ න නැ ති අරුමය මේ මිස මෙ කල ට

434 ව සා රොදැති දළ නෙතකින් සොබ නා නි සා කර සෙ කුල මිණි මෙන් තෙවු නා ‍තො සා ව එ උයන් ගොවි කිව් ලකු නා අ සා මෙ ලෙස වදහළෙ පඬි නර නා

435 උ ය නේ අඹයක් පලගත් විල සේ මෙ ත නේ ඇවිදින් තෙපලයි නොල සේ නෙ ද‍ නේ වල්පල් ඇති බව කෙලෙ සේ නො දැ නේ මූගෙ බස් සැබැව ද සක සේ

436 රු ති ලෙස පලකළ තෙද මුළු දොර නේ මු රු පත් සුරහිමි අසරණ සර නේ පු රු දුව වැඩුනෙමි ඔබ පද සෙව නේ බො රු බස් කිවා ඇද්දෝ පොර ‍ නේ

437 දි ඩා තෙදැති පඩි වදහළ බස සා ව ඩා රැගෙණ සිටි මැතිහට වෙහෙ‍ සා කු ඩා මහත් අය ගොස් අඹ දහ සා ක ඩා ගෙනෙන ලෙස කිව් අඹ දහ සා

- ( 58 ) -

438 මෙ ලෙ සි න් විකුමෙන් එකකුත් නොරැ ඳි වා සි ය කියමින් ගොස් සෙන් සුසැ දී එ ක සි ය පොළු ගල් අරගන වැර දී න ර යි න් ගැසුවත් යෙයි වල් වැර දී

439 කි ය මින් මිග බස් නැගෙමින් ගස ටා බි ය වැද වැටෙමින් අත පය සිලු ටා ලැ ය බඩ සම ගොස් විඳ තද ගැහැ ටා ගි ය සෙන් ඇවිදින් නිරිඳුගෙ වෙත ටා

440 බ ල අය පොළු ගල් ගෙන එන සේ මේ සි ට ගෙන ඇසුවොත් අතර තිබේ මේ තෙ ද ඇති අඹ ගෙඩි මෙ ච්චර සේ මේ න ර පති ඔබ සිතුවත් බැරි සේ මේ

441 එ බ ස ට සිටි මැතිඳුන් සිත් කල ඹා ත ද කො ට ගොස් වැඳ කී ලෙස නර ඹා ලො බ කො ට අඹ පල නෙලමැයි නොත බා උ ය න ට යන වැනි පඬිපුර මහ බා

442 ස තො සි න් බිම සිටි ගිජිදෙකු මනහ ර නැ ගෙ මි න් ගැසූ විලසින් සහ පුරඳ ර මෙ ලෙ සි න් සිවුරඟ සෙනගත් පිරිව ර මෙ ලෙ සි න් නික්මුනි පඬිපුර නරව ර

443 සැ ඩ වා යුග දල ලෙලදෙන සයු රා ය න වා සිරි පාමින් වට පැති රා පු ර වා දිගු බිත යන ලෙස දෙද රා ක ර වා ගෙන නික්මුනි මහ සයු රා

444 ගොස් සහ කි‍රනේ අරනට යන ලෙ ස න ර ප ති උයනේ බැලුවා අඹ දෙ ස දි න ප ති කිරනේ පත්තිනි තෙද රැ ස තෙ ද නෙ ත මැකුනේ නිරිදුගෙ නලලැ ස

445 පු ව ත ර තෙද මැකුනොත් පඩියා ගේ ප ඬි පු ර වැසි වසින්ට ගති මේ ගේ මෙ හෙ ව ර කළ පතසට පඬියා ගේ සු ර න ර නික්මුණු සිතු සකලා ගේ

- ( 59 ) -

446 සි ර ද හට රුදු නිය සුන් විල සේ නා ර ද හට විස සිවු දළ හුනු සේ වි ර ද හට රුදු පියපත් නැති සේ සී අ ද නින්දා විස මහ මෙ ලෙ සේ

447 තෙ ද මගෙ දලනෙත මැකුනොත් නොල සේ සි ත තුටු නොව විලි වැද රජ නොල සේ ද ඬු වැට ලන විය හෝ පතිඳෙකු සේ රො ස් කොට සබ මැද තෙපලයි මෙලෙ සේ

448 අ න් රට සිට ආ බලවත් සෙබළුන් සහ ඇමති තො පී අ නි මින් තද පොරෝ කෙටරි බලපාමින් නොව සැත පී දැ න් තෙදබල නෙතය මැකුනු අඹවිමනේ වෙත තෙර පී සු න් කර ගස මුලින් කපා එලවයි කී නිරිඳු කි පී

449 අ සා එබස් මැතිවරු සිට පාඬි රජුගෙ එවැනි බ සා ල සා නොවී සිට බලමින් පිරිවර වටකර නොල සා නි සා කසේ පතිනි තෙදින් පතිනිසාමි මෙ අඹ ග සා රො සා වෙමින් ඵල පොරෝ පාරින් ගිනි පුපුරු රැ සා

450 තෙ දි න් අඳුන් කුළෙන් ඇවිත් පතිනි සාමි මී අඹ තු ර සො ඳි න් සෙබළු බලපාමින් එලවන් එති පොරෝ පා ර ත දි න් වීදුරු කඳක් ලෙසින් නොකැපී සිට සුඹුළු විව ර මැ දි න් පොරේ කෙටේරි බිඳි ඇකිලෙයි තුඹ පටසෙ නොහැ ර

451 තද කොට කපමින් වෙර ලා බිකිහිලියෙ කරතල යු ග ඇ ග ඇ ට තෙරපී දාඩිය ගලමින් නෙත් කඳුලු සම ග මෙ ලෙ ස ට වෙහෙසව යකදා දෙකක් ඉවත් කරල සෙන ග නි රි ඳු ට දැන්නුවෙ අඹගස කපා ඵලන්ටත් බැරි ව ග

452 ඉ ඳ දප බිඳ බය ගන්වි අසා එබස් නිරිඳු ස බේ ත ද බල උදහස් වෙමිනුත් මැතියන් සහ සෙනග ස බේ නො දැ නේ වද කළ කාරිය නර සෙනගට පත් සල ඹේ වි ද සොඳ අඹ ඵලවයි කී උයනේදී මවිත අ ඹේ

453 ස ‍ට න් කරන මෙන් ලෙලවා ගිය ලෙස මහමුහුද මැ දේ ර ජු න් සමග ඇමතිවරුන් බලසෙන් පිරිවර එස දේ ස ට න් කරන මෙන් වෙරලා බැණ බැණ ඒවහ නොමැ දේ ප ට න් ගත්තු මවිත අඹය විදිනා ලෙස උන් එස දේ

- ( 60 ) -

454 මු ක ල නිසි පොඩි අඹයට විඳ හෙලමැයි සිතු ළු ද් දේ පැ න ල රුදු විරිදුන් විද විකුමුත් යුග පරසි ද් දේ යෝ බ ල යෙන බුජබල පා විද ජය ගෙන සිරිළු ද් දේ මූ ක ල ගත් පොඩි අඹයට වැර දුනු ඇද ඇද වි ද් දේ

455 නෙ ත් තුන යන සුන් පඬියා උයනේදී විරිදු අ ඹා ස ත් ති විකුම් බල පාමින් විද විද එකෙකුත් නොත බා වෙ ත් ති නොවිඳ වෙහෙ‍සට ඉඳ සිතිවිලි වැද වැද නර ඹා නෙ ත් ති අනගි පොඩි අඹයට විද සිටියෝ ගත් දුනු බා

456 ලී ල නොවැද පැණසර ඉඳ නිරිඳුන්සේ අග මැති යෝ ආ ල වඩන සුරඟනහට තුනු රුසිරෙන් සම අටි යෝ තා ල බලැති බහු විකුමෙන් ජයසිරි විඳ විඳ අටි යෝ බා ල අයත් පොඩි අඹයට විද විලි වැද එහි සිටි යෝ

457 තු නි න් එකක් මිස නොවිදිමි කියමින් පැන ඔසරි ල් ලා රු වි න් දිලෙන අඹය විහිද පැතිරෙයි ඒ පැහැදු ල් ලා එ යි න් පතක් විවරක් නොව එලිය නොහැකි සිතුවි ල් ලා සෙ මි න් අස්ව සිටියෝ පරසිදු සරමන් දුනු එ ල් ලා

458 ජ ය ග ත් යස ඉසුරු දියත සිටි සඳුනුත් සිල් පහ ලෝ ය හ ප ත් ලෙස සැරසී රජ සිටිය ස‍ඳෙහි ගොස් වහ ලෝ සි රි ම ත් සේනා නායක අටදිග් බාගේ සෙබ ලෝ වි ඳි මු ත් බැරි අඹයට මිස පඬිහට ලොබ නොක ලෝ

459 බැ ඳ ඊමිට උකුල ලෙසින් සැරසූ යුදකර දෙපි ලා වි ද මන් බැරි දැඩි අඹයට සබ මැද පැන පැන ඇනි ලා අ ද සිට පඩිනඩි නැතිවිය කියමින් සිට සුසුම් ල ලා වි ද විලි වැද සිටිති ජාවි සෙනෙවි රජුන් දෙස නොබ ලා

460 න ත් තා රි ය පෑ අයගෙන් තරු පිරිවර ගෙන රැ ස් වූ ව ත් තා රි ය වත් ඇද බැඳ බාවයි එහි සිට රො ස් වූ වි ත් තා රි ය කර දුනු මිටි සවරන් බැඳ බැඳ තො ස් වූ ව ත් තා රි ය වැද සෙනගත් ඉන් බල පෑවයි රො ස් වූ

461 ර ත් ති න් රා කන්සා බී ඔදයෙන් වඩ වඩා සි රී උ ර නි න් රළු නිසරු බසින් සැට්ට පැලඳි ලෙසට සැ රී සු ර ති න් ගෙන තද වෙඩි සැර කරමින් සිට සිට බිහි රී ඉ ව ති න් යයි අඹය පලා පතිනි තෙදින් වට ඉසි රී

- ( 61 ) -

462 දා ර සිංදු නද කරමින් සෙනහඬ ලෙස සක් පි ම් බූ දා ර සියසෙ පැන පැන ගොස් සබ මැද විරිදුත් පි ම් බූ සු රා ම වත් පිය සුන්වන විලසින් එහි පත් ව ම් බූ ත රා සයෙන් සිටි ජාවිද වෙහෙසව අත්හළෙ කො ම් බූ

463 ග ල් ල වමින් යස සඳුනෙන් සැරසී සිට ගංතෙර ගේ තු ල් ල සුදා දුනු හී ගෙන මහ මැතිඳුගෙ ලක සෙන ගේ දු ල් ල වමින් බබලන අඹ දකිමින් එහි කොලතුර ගේ එ ල් ල බලා විදපු සැරය අසලක වත් එහි නොරැ ගේ

464 මුක නොවම මවිත අඹය දුර දිග නොබලා ඉතා ම මේ එක සැරයෙන් විදිමැයි පැන පැන ගොස් පුල පුලා ම පෑ විකුමෙන් සබ මැද පැන අඩියක් වත් පසු නොබා ම යෝනක රජු විඳ වෙහෙසව සිටියෝ එහි අස්වෙලා ම

465 පඬි නිරිඳුන් වදහළ එම මෙහෙ‍වර එකකුත් නොරැ දී වැර සර උර මුසිතුංග මාඩ ගෞඩ සෙන් සුසැ දී දෝළු එ ක්නනඩි ගුර්ජර රට රට සෙන් අතුරු නො දී විදි සැර ගිනි දුටු බිගු ලෙස ඉවතින් එයි වල් වැර දී

466 ය හ ප ත් ලෙස දුනු ඊ ගෙන දඬු සේ බලසෙන් මහ බා එ ත ම න් දුනු ඇද ඇද දෙවුඩා සහකර උර පොල ඹා ඇ ද ග ත් ලෙස දුනු හැකිලේ දෙව් බලයෙන්මහ සසො බා ඇ ද ග ත් ලෙස සිතියම් ලෙස සිටියෝ බලසෙන් මග බා

467 සැකව නොකර හැමතැන්වල පුරඳර ඒ ඒ සැර හී අසුරු සැනෙන් අඹයට පිරිවර දහසක් එහිම වැ හී රුසිරෙන් බබලන අඹයට විදපු ඊය තුරග තුරෙ හි මෙලෙසින් දඹදිව හැමසෙන් විලිවැද ඉන් ගිය සඳෙ හි

468 ඇ රි ය සැරේ පොළු ගල් කැට වෙඩිසැර අවුනා පෙර ලා ක ර ණ සටන් බැරුව සෙනග දුව දුව යුද අත්හැර ලා වි ඳි න වෙහෙස දැක දිවැසින් සක්රජ කරුණා කර ලා රැ ගෙ න දුන්න කඩ ඔලගුව මහළු වෙසින් සැරසී ලා

469 තු න ට නැමී කුදු ගැසෙමින් සැරමිටියක් රැගෙණ අත ට ක ර ට මහව ඔලගුව ලා වැඩියේ සක් අඹ උයන ට තො ප ට බැරුව තිබෙන අඹේ විදලා දෙමි එක සැරය ට එ වි ට සෙනග සිනා සිසී ගොසින් කීහ පඩි නිරිඳු ට

- ( 62 ) -

470 ද කු ණ අතට දුන්න රැගෙණ සක් රජ අඹයට විදි න් ඩ ල කු ණු බලා වැඩියෙ නිරිඳු අඹය විදිනවා බල න් ඩ අ කු ණු අහසෙ ගසන සැරෙන් අඹේ නැට්ට කැපී එ න් ඩ කැ පු ණු අඹේ අමයුරු පොද වැඩුනේ පඬි නෙත මැකෙ න් ඩ

471 එ ර න් අඹේ වැඩම කලයි සත්දවසින් වියන පිට ට එ ර න් කරඬුවේ දමමින් ඇරියේ කාවේරි ගග ට ගො සි න් දෙනා අමායුරේ ඉස්නානය කරණ තැන ට එ ර න් අඹේ අරන් ගොසින් දමා තිබුනි රන් කළය ට

472 එ ‍ර න් කළේ සිද්දපතිනි පුන්සඳ මෙන් දිනෙන් දින ට යු ද් ද කරපු සක් සුරිඳුන් වැඩියේ මදුරා පුරය ට දෙ න් ට මෙමට අඹ ගෙඩියක් සුරඟන හට පැමිණි දුක ට සි ද් ද පතිනි කුමරිය දැක ගොසින් කිවුය පඬි නිරිඳු ට

473 ල මා වයසෙ වැඩෙන කුමරි පුන් සඳ මෙන් දිනෙන් දින ට ත මා පළමු රැකි පති‍ඳෙක් පාලග උති සරණ වෙන් ට ප මා නැතුව සුබ මොහොතින් නියම කළයි සත් දවස ට ද මා වලල සුබ මොහොතින් පාලග සිරිපා වැඳ සි ට

474 ග න් ඩ සරණ එති පාලඟ බොහොම සෙනග වැල්ල රටි න් උ න් ඩ එසක් මැවු ඉසිමින් සමකරමින් එසක් රජු න් ක න් ඩ එරස මුසු බෝජන නිමකරමින් එසක් රජු න් උ න් ඩ ඉදිරිපිට සක්රජ වැඩියේ ආපසු එතනි න්

12 රුවන් නළුව ________________________________________

475 ප ස න් ගුණැති පත්තිනි දෙවි යස සේ මෙ ව න් පතිනි දෙවි කළ යුත් රුව සේ ස ව න් නමා යුත් පත්තිනි යස සේ රු ව න් නළුව කවි පවසන් යස සේ

476 ය ක් සෙන් පිරිවර සැම උවදුරු කො ට රැ ස් ව සෙනග වැද තැන තැන නුවර ට එ ක් සැනයෙන් පත්තිනි දෙවි දැක සි ට එ ක් සනයෙන් වැඩි පත්තිනි එතන ට

477 ඉ සු රු සුබාවේ වැඩඋන් පත්ති නි ප සි ඳු මෙ නර ලොව වැඩ තෙද පත්ති නි රු සි රු එ පඬු අස්නේ උණුවෙමි නි ව ඩි න් න නරලොව සිරිමා පත්ති නි

- ( 63 ) -

478 සි ව නාරායන ඉසුරුගෙ කල වේ වෙ න ඉසිවර කෙනෙකුන් තැන නිලො වේ බ ල පානා ලෙස කර දැන් තිලො වේ සි රි මා පත්තිනි ඉපදුනි කල වේ

479 ලිච්චවි නම් නුවරට වනි රෝග ය නික්ම එ පත්තිනි දෙවමින් දාන ය දනින් පළමු කළ බඹපුත් දාන ය සුසික් කිතව පෙර දුන්නුව දාන ය

480 වැ දී තිබුනු ජනපොත දුරුවෙමි නා ය සේ පතිනි දන් දෙවමින් නිති නා එ සේ තිබුනු උවදුරු දුරුවෙමි න‍ා මෙසේ කිව පත්තිනි රුව යෙහෙ නා

481 තෙ ද ප ත් තිනි සඳ වැඩඋන් අනුහ ස එ ලෙ සි න් සක්රජ වැඩඋන් අනුහ ස මෙ ලෙ සි න් පති ඔද බිඳිනා මේ ලෙ ස සැ නෙ කි න් උවදුරු දුරුවිය එම දෙ ස

482 කපන පතස දැක පඬි පුරයට වැ ද දහසක් මැද්දේ රන් අඹයක් මැ ද මහා සැරෙන් සක් අඹ විදිනා ස ද එවැනි පොදින් නෙත මැකු පත්තිනි ස ඳ

483 සි ය ළු මෙරුව ඇති පත්තිනි නා මේ සි ය ළු දනෝ ආවඩතිය බෝ මේ රු ව න් එ පත්තිනි විස්තර නා මේ ම ඳ ක් කියමි පත්තිනි රුව නා මේ

484 ලෙ ලෙ න වරල යුග පත්තිනි රුවය ද ස ව න් එරන් පටි බබලන නලල ද නි ම ල මෙ නරලොව කෙළි පුද දෙන ස ද මෙ වෙ නි පතිනි සඳ ආසිරි දෙන් අ ද

485 නලලද අඩසඳ විලසින් දිලි‍ සේ සුපල දෙබැම දේදුනු මෙන් යස සේ උදුල මුකය එ නෙළුම් කුසුමක් සේ දන්ත එ කොඳ පත්තිනි දෙවි රුව සේ

- ( 64 ) -

486 ම යු ර කර සෙ ගෙල දිසිවෙයි නොහැ රා දෙ වු ර එරන්ගන යසසින් පව රා නො හැ ර පතිනි දෙවි සිරිසර සපු රා ස යු ර ලෙසට ආසිරි දෙන් නොහැ රා

487 මෙ ලෙ ස එ මානායර සැළ දකිමි න ය ස ස එගඟ දිය කෙළි ගොස් දකිමි න මෙ ලෙ ස එවාසල පිරිබඩ ලවමි න එ දෙ ස එරන් සැළ‍ ගෙන ගොස් තබමි න

488 ර න් ඔරුවක දෙවි සැදුවයි සැනෙකි න් ර න් ඔරුවේ රන් අඹය ද දකිමි න් උ න් සුරයකුල මානායර මෙ න් ඉ න් රන් සැළ උඩු ගඟට බලාග න්

489 ස ක් රජ ගොස් අඹයක් දන් ගනිමි න එ ක් සනයෙන් බිසවුන් ගෙට දුවමි න දු ක් ම නැතුව සැළ බලමැයි හරිමි න ස ක් රජ කුමරිය වඩා සුරත ගෙ න

490 ස ත් හැවිරිදි වයස ද බිසහට උ න් ස ත් රුවනින් කන්නැකි තෙද මඩිමි න් සි ත් රන් රුවයෙන් සලඹ ද තබමි න් යු ත් රන් සලඹ ද දෙපයට ලවමි න්

491 දෙ වු ර ද ගනරන් තොරණින් සැල කී අ බ ර ණ සැදු සුරනේ සලඹය කී නො හැ ර ම අත මනරම් සළු පැය කී මෙ ත ර ලොවට වැඩ පත්තිනි රුව කී

492 දැ ත ඇඟිලි රන් රතැඟිලි පුඩු මෙ න ති ත ර ළු පටසළු මොට්ටැක්කිලියෙ න බූ ත නොයෙක් උවදුරු දුර හරිමි න නා ත කදුළු පිළි දස සත රකිමි න

493 ලැ මැ ද තිසර රන් කුඹු මෙන් අටි නේ ත ව ද පතිනි දෙවි නවයයි යසි නේ නො ම ඳ එ පඩිපුර අඹයෙන් වැසු නේ එ වෙ නි තෙදින් ආසිරි දෙන් යසි නේ

- ( 65 ) -

494 මෙලෙස පතිනි ඉඟ සිරි වසකින් ගෙ න තෙ දැ ති අඳුන්කුල වැඩ පති සුරඟ න ස ම ග සියක් යෙහෙලින් කැඳවා ගෙ න එ ස ඳ පතිනි මල කාමෙක වැසෙමි න

495 දෙ කු ල එරන් කළ සිරිවට සර සා නි ම ල එරන් ගන තුර තැඹිලිය සා එ ක ල එ කෙනඩා පිපි පියුමෙක් සා ස ක ල සතට ආසිරි දෙන් සක සා

496 ව ර ල ද සුනිමල් වලා කඩක් සේ න ල ල ද පැහැයුර අඬසඳ විල සේ නැ මු නු දෙබැම දෙදුනු මෙන් යස සේ යු ග නෙ ත් නිලුපුල් මැණි‍ක් දෙකක් ‍ සේ

497 ග හ න ත ලා වසරින් යසසක් සේ ල ව න තැබිය රන් පරන්ප විල සේ කැළඹෙන ‍ මොලකැටි යුග තන දඟ සේ ස පු ම ල් වැනි දෙවි රුව නම් මෙලෙ සේ

498 තු ඟු පියයුරු මල් කැකුළු දෙකක් සේ ර න් ඉඟ සිරිවස සුර අඟනක් ‍ සේ කො ඳ ගඟ දඟ සකනිඳු නල විල සේ ර න ඟ ලියසෙ ඇඟ බබලයි රුව සේ

499 ප ළු ඇඟ ලෙලදෙන පිනිබිඳු වැ න් නේ දි ලි විදුලිය මෙන දෙසවන වැ න් නේ නි ති ලැය බඩවැලි සේ රුව නි න් නේ වැ ති රන් පෝරුව බැඳි යසසි න් නේ

500 සොබන රුසිරු පත්තිනි දෙවි සතො සේ මොට්ටක්කිලියක් ලාගෙන සිර සේ අතරන් සලඹින් සළුවක් යස ‍ සේ සිද්ද පතිනි දෙවි රුවකිය මෙලෙ සේ

501 දෙපයද මනරම් සුලකළ සි න් නේ උකුලද දනඋතු පියුමක් ව න් නේ ශ්රීද පතුල රන් පැය ලෙසි න් නේ සිටි පත්තිනි දෙවියෝ මෙලෙසි න් නේ

- ( 66 ) - 502 තෙදැති පතිනි දෙවි තෙද බලයෙ න් මා සු ර ත වැසෙන රන්සළු පෑයෙ න් මා ඉ ස වා සඳුනෙන් පිනි දියරෙ න් මා උ න් රන්සැල පත්තිනියන් න න් මා

503 ස ක් දැක කුමරිය වැඩඋන් නොල සා එ ක් සනයෙන් රජ වඩිමින් යස සා ල ක් සන අඹයද රන් සැළ නොල සා ඉ න් මානායර බිසවුන් නොල සා‍

504 මොක් පුරයට වැඩ බණ අසමි න් නේ සිරි පතුල තබා ඉඳිනට උ න් නේ සිරි මාකන් නැති බණ අසමි න් නේ දුක් හැර ආතුර හට සෙත දෙ න් නේ

13 බාදා වලිය ________________________________________

505 සු ල ඹ ත් පත්තිනි පරසිඳු ලොව ටා ස ල ඹ ත් වස්තුව ගෙන යන ලෙස ටා පො ල ඹ ත් පාලගසර හිමි සඳු ටා ස ල ඹ ත් අරගෙන දුන්දැයි අත ‍ටා

506 ම ර තිබු තැන් දැනි බල දෙපතු ල් ලා අ ර ගෙන සලඹත් පාලඟ ලො ල් ලා පෙ ර වයිරත් ඇතිවූ තරහ ල් ලා පු ර මදුරාවට යමු සිත වි ල් ලා

507 සල ඹද මඩියේ ලා බඳිමින් දැ යි සලඹේ මිල නොකියන්නේ මන්දැ යි පොඩිගල් ඇමුනූවාට දෙදහස යි වයිරොඩි පෑයට රන් එක දහස යි

508 ලෝහිතංක මිණි මුතු තුන් ද හ ස යි දසයන රත්රන් කලං දෙ ද හ ස යි මැණික් සලඹ තුල රන් එක ද හ ස යි මිල කළහොත් රන් සූවිසි ද හ ස යි

509 බ බ ලන පුන්සඳ මෙන් ගුණ බඳි නේ සු බා රුසිරු ඇති ‍මගෙ හිමි සඳි නේ ඔ බ ගියකල් නොපමා යන් මෙදි නේ ඔ බ එනතුරු මම කොතනක ඉඳි නේ

- ( 67 ) -

510 වෑ වෙ න රට සිට ආමුව දෙදෙ නේ නෑ වෙ න කඳුලෙන් රෑ නෙත නිදි නේ ඒ වෙ න තැන නොය පත්තිනි සඳි නේ මා එ න තුරු නුඹ මෙතනම ඉඳි නේ

511 මා මෙ දි නේ ගොස් එනතුරු බැහැ ර ය රෑ නි දි නේ නුය නෙත් ඉඩ නොහැ ර ය බෝ ත දි නේ යුත් ගුණ සරු සා ර ය යා ර ජු නේ මුන් ඔබටම බා ර ය

512 මා කිව්වා මඳකුත් නාස න් නේ තමා අතින් මට බාර කර න් නේ අනා වියරු ඇති ඒ නිරිඳු න් නේ බලා ගොසින් හිමි හනික වරෙ න් නේ

513 උ න් පු ර කාවෙරි පටුනක බූ වේ වෙ න් ක ර නෑසිය අන් රට ආ වේ ගි න් ද ර සෝ දුක් කඳුලෙන් නෑ වේ මු න් ද ර ගොස් මම කෙලෙසක වෑ වේ

514 නි ය ගින් ඉස කඳුලැලි නෙත් ව න් ප ය වැඳ සිට කිවි පත්තිනි සිත් ව න් පි ය කරු මගෙ හිමියනි සිහි පත් ව න් ගි ය කල දුරු රටදී සිරි පත් ව න්

515 මෙ ගම න් හිමිසඳ යන කල ඉ ති නේ වැ සෙමි න් කඳුලැලි රෑ නෙත නි දි නේ බි ය ව න් සෝදුක් තොර නොව ඉ ඳි නේ ක වු රු න් දැක සැනසෙමිදෝ ඉ ති නේ

516 දි සි ප ත් මෙන් යස උවනය සතු ‍ටා නි සි ප ත් තිනි සඳ කුලඟන ලෙස ටා දි සි ප ත් පාලගයර හිමි සඳු ටා පැ සි බ ත් මාළුත් දුන්දැයි අත ටා

517 ඇ න් දෙ මි රුසිරු කුලෙහි පෙමා සේ වි න් දෙ මි පහසය සැපත අමා සේ බැ න්‍ දෙ මි සිත නුම කෙරෙහි පෙමා යේ වැ න් දෙ මි දෙපතුල් වන්ඩ කමා යේ

- ( 68 ) –

518 නො හැ ර සිතින් ලොව එක විගසක් මා බැ හැ ර ගොසින් සිට වෙමිනුත් රැක් මා ම දු රා පුරයට යන කල නික් මා ක ව ර කලක දෝ මුන් ඇස දැක් මා

519 හැ ම ස ඳ රතිකෙළ අනඟ සමා නේ සි රි වි ඳ සමගිව ඉඳ එක යහ නේ ගි ය ස ඳ ලැය සෝගිනි වැනි පා නේ හි මි ස ඳ නුඹ හැර කෙලෙසක ඉඳි මන්

520 ඉ ඳි ත ත් වෙසඟනගේ ගුණ නපු රූ නු ව ණ ත් දැන දැන කුලගන සොඳු රූ ය හ න ත් හිමිසඳ නැති කල අයු රූ ප හ න ත් නිවු ගේ වැනි ගන අඳු රූ

521 දැ ක එන ගඟ දිය රැල මෙන් වතු රූ රැ ක ඉඳ එතරේ වූවෙන් අයු රූ එ ක ර වියෝවද දෙදෙනෙක් අයු රූ දු ක වැද ඇඬුවේ පත්තිනි සොඳු රූ

522 ගු නේ සෙනේ ඇති හිමි මන න න් දා දැ නේ මෙනේ වන් සෝගිනි ක න් දා මෙ නේ ව නේ වැද ගිය නිසැකි න් දා අ නේ අ නේ දුක් කාට කිය න් දා

523 පිරිය තෙපුල් බස් අසතත් සා මී සි ය සුතනන් දැක කැටුවම ආ මී ගි ය කල දුරු රට මගෙ හිමි සා මී ළ ය පැයකුත් මගෙ කෙලෙසක වා මී

524 නෙ ත නම් කඳුලැලි එන මේ විල කී අ ත නම් ඒ ඉසිනා සැඩ නල කී ග ත නම් දේකට නිල් ඒ දේ කී හි ත නම් නොපැලෙන තද මෙර ගල කී

525 ද ර තෙල් රතු මල් වදමල් උරි රූ ක ර ලූ දවසේ නයි සැව අයු රූ ම ග සිට කොයිදැයි බස් නම් නපු රූ පෙ ර සිට කී මේ බාදා නපු රූ

- ( 69 ) -

526 සූ න න් කැරැල් රැව් දෙති යනව ට පා නෙ න් පාකළ අණ කියමින් සි ට සෝකෙන් ගෙනියන බැඳි මුළු මග සි ට‍ පේ නෙ න් නපුරුයි කී මේ පෙර සි ට

527 න යි මැඩි අල්ලා රැගෙණ ය තෝ ති න් ව යි වඩිනා මග හරහ යතෝ ති න් පි රි වළ ගඟ දිය සිඳ හරි තෝ ති න් දු ර ගමනට මේ නපුරු දු ටෝ ති න්

528 ළෙ යි ගුණ ඇති කෙනෙකුන් දැක මනක ල් ව යි සලඹත් දී මිළ ගෙන සොමිපු ල් ක යි පිස දුන්නා කොල්ලනි තරහ ල් න යි සේ කිපෙමින් නොබඳිව් අත්වැ ල්

529 අ හ සි න් වත් බැස සොඳ කෙනෙකු න් නේ ර හ සි න් කල් බැඳ ගනිති බොල න් නේ දැ හැ සි න් වත් උන් දෙස නොබල න් නේ වේ සි න් නේ ගුණ මෙලෙස අස න් නේ

530 අ ‍ට ගන තෙක් සිට බස් පොරණු න් නේ ර ට ටත් නිබොරුව පැවතයි එ න් නේ ම ට හිත් ඇති හිමිසඳිනි අස න් නේ දු ට හොත් බාදා ගමන නොය න් නේ

531 සූ න න් කෑරැල් සැලලිහිණිය නා මුග ටි න් සහ උරුලෑවුන් රැලි නා හි ව ළු න් සාවුන් ගිය පෙර මගි නා ව ල කි න් පල නැත ඒ ගිය ගම නා

532 හි ස් කළ හිස් අතිනුත් ගිය අඟ නා බ ස් ගොළු ඇස් නැති අය කොර පිළු නා ගො ස් දුටු පෙර මග මේ සුබ නොව නා‍ නි ස් පල වෙඩි නිසැකින් ගිය ගම නා

533 බූ මේ මිතුරුව කම්පා වේ න ම් අහසත් ගුගුරා වැසි වැස ඒ න ම් මේ මේ කාරණ නුඹ දුටුවේ න ම් පේනම් නපුරුයි ගිය ගමනේ න ම්

- ( 70 ) -

535 ගි යෝ පයින් එම වාසල නොමල ග සි ට කන් නැති අය තෙල් ගා ගෙන ඇ ඟ අ ඬ මි න් ඉසකෙස් හෙලමින් එන ර ඟ නො ම ය න් හිමිසඳ දුටු මුන් පෙර ම ග

536 ක න් තල දෙන රඟ මඳ නල පව නී බෙ ර බෙර සක් මහ ගෝසා කර තී ගො න් තුරඟුන් සහ දුටුවොත් රුවැ තී ය නු මෙ ගමන් හිමිසඳ සුබ නිමි තී

537 පි රි කුඹු සුදු මල් පිදුවේ සොබ නා පි රි කුඹු දල ඇති මදගජ රැළි නා කි රි ඇති එළදෙන පෙරමග දකි නා පි රි ය වේය හිමියනි ගිය ගම නා

538 ද ඹ රඹ තලමින් තනකිරි සොඳි නේ ර ඹ වලු‍ සේසත් අවුරුදු රැගෙ නේ ල බ ලූ පියුමක් පැවසුව තුටා‍ නේ සු බ වෙයි මෙගමන් යන් හිමි සඳි නේ

539 පෙ ම කටයුතු මේ අබරණ රුවැ තී ලැ ම පිට පියබස් වඩවා රුවැ තී ත ම දුට පෙර මග මේ සුබ නිමි තී කු ම කට යනවද මේ සුබ නිමි තී

540 ගෙ න සොඳ මකියන කාරණ මනහ ර ම න සොමි ගුණ ඇති හිමියනි රූබ ර ම න නඳ පත්තිනියන්ගේ ගරුත ර ත න මැඩ සිඹ සිඹ ගනිමින් අවස ර

541 ස මු දුර රැළ පෙරලෙන මෙන් වෙරළ ට අ මු තුව ලඳ සෝ දුක් වැද නොවතු ට නැ මු කඳුලැලි ඒ පත්තිනියන් හ ට ස මු දුන්නයි පාලඟයර යන්න ට

542 ම ලා නිකව සොමි උවනත පත් මේ ග ලා කඳුළු වෑසී යුග නෙත් ‍ මේ දු ලා කෙලෙස ගෙනෙවයි සලඹත් මේ ල ලා සුසුම් පාලගයර නික් මේ

- ( 71 ) -

543 සා දා රණ ගුණ පත්තිනි ය න් දෑ නා සා කි බස් සිතේ තබ න් දෑ පෝ දා සඳ මෙන් ඒ වෙළඳු න් දෑ බා දා දැක දැක ගමනුත් ය න් දෑ

544 ග ස් සෙවනේ ගොස් සිටිනා ඉරු රැ ස ම ස් කැස්බෑවෝ දිය කෙළිනා බැ ස ප ස් පියුයෙන් සෑදී පොකුණක් මග ය‍ ස ගො ස් දුටිදැයි නිසි පොකුණක් මග ය ස

545 ල සි වනගින් සරසා හැර ගින්න ද ද සි පත් එළු පා ගෙන අඳිමින් සො ඳ දි සි සිත් පාලඟයර සෙවනක ඉ ඳ පැ සි බත් මාළුත් ගෙන පිසිමින් සො ඳ

546 මු ද මි න් බත් මුල ගනිමින් ක න් ඩා පු ද මි න් දිය ඉසිමින් මුනිඳු න් ඩා පු ද මි න් කොටසක් ගෙන දෙවිය න් ඩා වැ ඳ උ න් දැයි සුරරජ බත් ක න් ඩා

547 අ වු වද අත්තක පිට ඉඳ සා කා සි වු දිග බලමින් සොඳුරුව සා කා ප වු කළ බලවත් තිරිසන් ඒ කා රැ වු දුනි තෙවිටක් අඬමින් සා කා

548 කා කා අඬමින් අත්ත පිටා සේ ඒ කා තුඩවත් කන්ට රසා ‍ සේ මේ කා රණ දැනගත් එවිටා සේ ආ කා සෙට නැංගේ කවුඩා සේ

549 ද කි මි න් තමහට වන මේ නපු රූ ප ල මි න් කිරියෙන් කළ ඒ සොඳු රූ පු ද මි න් දොළ බත් තවරා උරි රූ මු ද මි න් දොළ බත් ගෙනගියෙ පුලය රූ

550 නු මු තු තමන් හට වන පෙම් බැ න් දෝ අ මු තු සිතක් නොසිතා මෙකම න් දෝ උ මු තු වෙමින් පියයුරු පිට බැ න් දෝ උ ම තු වෙමින් මේ සීලෙ කිය න් දෝ

- ( 72 ) -

551 යන්ට පිටත්වුන නි ත් තේ ඉඳගෙන දොරකඩ අ ත් තේ ඇඬිය කපුටුවෙක් නී ත් තේ බාදයි හිමි මේ වැ ත් තේ

552 ගියා පිටත් වී නි ත් තේ සැබෑ නිමිති මේ මැ ත් තේ වෙයි හිමිසඳ දැන ග ත් තේ නොයනවාය තම අ ත් තේ

553 පරසිඳු පත්තිනි පැහැ දා මෙමට දුන්න සලඹ අ දා වෙළඳම් කර දී හැම දා එන්නයි අවකහ උන දා

554 ගෙ ව මි න් ගොස් දුරු කත රා ද කි මි න් ඇදුරෙක් එව රා ග ම නි න් මක්වේද ති රා ගු රු ගෙ න් අසමින් තෝ රා

555 ඔහු දරකැටි නිමිති බ ලා අස්ව මුකය නිමිති බ ලා තොටගමුවේ නිමිති බ ලා නපුරුයි කීවයි එක ලා

556 මේ යන ගමනින් හනික ට වේ නුහුලන දුක් මෙනුඹ ට බෝ අවැඩක් වේ නියමෙ ට වේ හිමිසඳ මරණ නුඹ ට

557 නේන ගමන්මයි ඉති නේ එන ගමනක් නොවෙයි අ නේ නොයන්න පාලඟ වරු නේ රැකදෙන් සක්දෙවි රජු නේ

558 තෙද පත්තිනි සාමි න් නේ පිහිටයි මට නියති න් නේ පිහිටෙන් සැම දෙවිය න් නේ යන ගමනින් රැක දෙ න් නේ

- ( 73 ) -

559 කාවෙරි රට ගොස් විගස ට ආ කාරිය ඇසූ කල ට අලසව ආවෙමි කී වි ට පල නැත කිව් ගමන නුඹ ට

560 වි ග ස ට එතනින් ය න් නේ අ ප ල ට කිමදෝ වෙ න් නේ සැ ක ය ට සිත දුක් ව න් නේ ක ඩ ව ත ලඟ පැමිණෙ න් නේ

561 කඩවත සිට අය විගසි න කොයි යනවද අසති ඇඳි න මදුරාපුර යම් කියමි න සලඹ අගය කියති එත න

562 ස ල ඹ අගය දැන ගන්න ට බැ රි ය අපට පවසන්න ට පුළුවන් අය සිටිති එම ට යන්නට කිව් විදි මග ට

563 සතුටුව පාලඟ එ බස ට කඩපිළකට ගොස් විගස ට සලඹ රැගෙණ තරහම් කො ට දී උරගා බලා සොඳ ට

564 සතුටුව තරහල එවි ට අපෙ රට පඬි නිරිඳුන් හ ට නැතිවුන සලඹය නියමෙ ට නැතුව කලක් ගියෝ එවි ට

565 නැතිවුන පඬි නිරිඳු න් නේ සලඹය මේ දැන ග න් නේ තරහල් සිත සතුටි න් නේ ගොස් මදුරාවට ව න් නේ

566 පස්සේ වැඩියෙකු ද ස් සේ නුඹේ සලඹ නොව ද ස් සේ දමා බිමට තරහ ක් සේ දබර උනයි ඒ අ ස් සේ

- ( 74 ) -

567 ගොසින් මෙතන මේසැ රි යේ පඬි නිරිඳුන් දැකසි ටි යේ තරහල් සැළකරයි ටි යේ බැන්දයි සොරු කිටිකි ටි යේ

568 මෙබස් කුමට පවස න් නේ සලඹ අතට ගෙන දු න් නේ සොරු සහ බඩු අල්ල න් නේ සලඹ නොවෙද බිසවු න් නේ

569 වට නිර අල්ලා සර සා බිසවුන් ගෙන්නා නොල සා එහි තුළ ඉන්නට සල සා සලඹ අතට දීපු තො සා

570 මිළ දී පෙර ගත් සල ඹා ගෙනත් දුන්න සෙනග ලො බා බලති බිසව් අතේ ත බා බල පැ මෙලෙසින් සල ඹා

________________________________________

14 සලඹ කථාව

571 මෙලෙසින් ඇති පෙර සිරින සුබා වා නොවසන් තුනිකර ‍සබයේ බෝ වා මෙලෙසින් ඇති තතු නිවැරැදි කී වා ප ව ස න් පද බැද සලඹ කතා වා

572 උ ප න් රඟකි පෙර තෙද ඇති සල ඹේ කි ය න් කතාවක් තෙද ඇති සල ඹේ සො ඳි න් පතිනි ලඳ පය ලන සල ඹේ න දි න් ගිගිරි හඬ උවදුරු නොති බේ

573 ව ර් දන අණ සක රැස් විහිදෙන වා ම ර් දන කර රෝදුක් දුරලන වා දු ර් ජන යක් සෙන් දොස පහ වෙන වා එ ර් දි සළඹ දැන් මෙන්න වඩින වා

574 පැ තු පිනින් මතු බුදුවෙන සල ඹේ ගෙ තූ දමින් මල් පුද කළ නිල ඹේ සි තූ ගමන් ගොස් එන්නට නොලැ බේ ර තු නිල් මැණිකක් ඇත මුතු සල ඹේ

- ( 75 ) -

575 සලඹ තුනක් ඇත නාග ලොවේ දී මිණි සලඹක් ඇත අසුර ලොවේ දී තෙද සලඹක් ඇත මෙ නර ලොවේ දී පය ලන සලඹේ තෙද රැස් විහි දී

576 බු දු න් අතින් විවරණ ලැබ පෙර දි ස තු න් මෙ නර ලොව බාරව එතන දි එ තැ න් පටන් රඟ මඬලට පැහැ දී රු ව න් සලඹ ගෙන යනු බැරි උරු දී

577 අ ණ බලයෙන් ලොව රැස් විහිදෙන වා ගු ණ බලයෙන් රෝදුක් දුරලන වා පෙ ණ කඳුලෙන් රෑ නෙත පළඳින වා මි ණි සලඹෙන් උවදුරු දුරු වෙන වා

578 අ ණ ක් පතර කර කියමිය සලඹ ට මෙ ස ක් සල ඹ නද දෙන නැග ගුවන ට වැ ණි ක් සල ඹ වැඩියයි රඟ මඬල ට නො යෙ ක් රෝග ලෙඩ මුදන්න අද සි ට

579 අ න සක පත්තිනි පැවසූ තෙපුල ට ගු න යක් පලඟයර සිත් නොව තු ට වෙ න නැත කිසියම් උපදෙසකුත් ම ට ග න රන් මිණි මුතු සලඹ ගොසින් සි ට

580 ති ලො ව ‍ට වැඩි මගෙ අණ දැන ග න් නේ මෙ ලො ව ට අදිපති පතිනි තුම න් නේ ප ය ල න සලඹේ නොවෙද බොල න් නේ මි ළ නි ම කරලා කවුද කිය න් නේ

581 ල ක ල් මෙමුළු ලොව තෙද බල පෑවෙ න් වි පු ල් පාඬි නල නෙත මැකුවේ දැ න් මෙ ක ල් පතිනි ලොව දිවස් බැලූවෙ න් මෙ ක ල් පතිනියෝ මම වඳ බලයෙ න්

582 මෙසේ තමන් හිමි හට පවස න් නේ කලඳ අටක් රත්රන් අර ග න් නේ මිණි සලඹේ අණ ලොව පවති න් නේ මෙලෙසින් දවසට දුනිමි බොල න් නේ

- ( 76 ) -

583 තිත්ත මගේ හිමි මන්ද සිටි න් නේ කතා නොකර ඇයි සැතපී ඉ න් නේ ඉතා වරද සිත් සමා කර න් නේ කලඳ අටක් රත්රන් අර ග න් නේ

584 මෙසේ තමන් හිමි හට පවස න් නේ නව මිණි රත්රන් එකකි බොල න් නේ මෙමා අතින් විපරම් කර ප න් නේ ගත් දේ ඇයි නුඹ නොකියා ඉ න් නේ

585 නවමිණි දහසක් ඇත මුතු සල ඹේ අට සැට දහසක් සක්වල කැල ඹේ කෙන්දක් ගෙන යනු ඒ මිණි සල ඹේ දොස් මේ දුරුවෙයි තෙද ඇති සල ඹේ

586 ගෙන්නා දෙවි බඹ සලඹ නොස ං ගා දෙරණත මිහිකත් කිම නොස ං ගා දොස් කීවොත් සලඹට මනර ං ගා පත්තිනි තෙදබල දැනෙයි නොස ං ගා

587 කියා මෙනුඹ හිමිහට පවස න් නේ අසා සලඹ පැන නැගුනි බොල න් නේ සක්වල තිස්තුන් කෝටිය වැ න් නේ සක්වල මේ මිණි සලඹ බොල න් නේ

588 ගෑනු මෝඩකම් බෝය බොල න් නේ ගෑනුන් කී බස් අදහ නොග න් නේ පිරිමි නොදන්නා බස් කියමි න් නේ ගෑනු නිසාමයි රට බිය වෙ න් නේ

589 පෙ න් න මි තෙද බල ලොවට මෙතැ න් නේ දෙ න් න සමග සලඹට නොලසි න් නේ දෙ න් න සලඹ සිත ඇති ලෙස උ න් නේ උ න් න සලඹ අරගෙන පලය න් නේ

590 ආරා එන සොමි සඳමෙන් මළු වේ විරාජිත වන රජ වෙව්ලු වේ විරා ජතව මුනි සලඹ ගෙනා වේ සලඹ විරාජිත පැන නැග ආ වේ

- ( 77 ) -

591 පැ න නැගි යොදුනක් සලඹ තියෙ න් නේ ස ක් වල මුළු ලොව දිස්න වැටෙ න් නේ ස ක් වල තිස්තුන් කෝටිය වැ න් නේ ස ක් වල මේ මිණි සලඹ තියෙ න් නේ

592 ස ළ ඹට පත්තිනි සඳ තෙපල න් නේ ස ල ඹ නිවාඩුව සැතපි ඉ න් නේ බො ල ඳ මගේ හිමි මන්ද සොවි න් නේ ස ල ඹ මන්ද තව නොගෙන සිටි න් නේ

593 මෙසේ තමන් හිමිහට පැවසූ වේ දෙගුරු දෙමව්පියෝ දොස් කර කී වේ සක්වල දෙවි බඹ සුර නර ආ වේ නාග රජුනි ඇයි සලඹ නොවැඩු වේ

594 ර න් පලසත් බඳිමින් ගෙන්නා සි ට වි ස් තර උඩුවියනුත් අල්ලා සි ට ක ස් තුරි කපුරුත් දුම් අල්ලා සි ට ප ත් තිනි දෙවියෝ වඩිනේ සබය ට

595 ඔ න් න කියා හිමි මැරුවේ සහතු ට ගෙ න් න වමින් හිමි ගිය පන විගස ට පෙ න් න වමින් රෝදුක් ඇර ඉවත ට ඔ න් න පතිනි සඳ වඩිනේ සබය ට

596 බැ ඳ ගෙ න ලවනත වලාකුල ක් සේ සි ට ගෙ න සබ මැද සිත් මැණික ක් සේ බැ ඳ ගෙ න වරලස මල් පියුම ක් සේ ප ත් ති නි සිට සැරසෙයි ඇහි ද ක් සේ

597 සු ව ඳ පැනින් අත නාවා ග න් නේ සු ව ඳ සඳුන් ඇඟ ගල්වා ග න් නේ සු ව ඳ දුමට අත් ඔසවා ග න් නේ එ සො ඳ සලඹ දෙක දෑතට ග න් නේ

598 යහනක් නිසි ලෙස සලසා ඇදු රෝ සුදු පට වියනුත් බඳවා රුසි රෝ වට තිර අදිමින් වළුමල් සපි රෝ සැරසී මේ ලෙස සතුටින් ඇදු රෝ

- ( 78 ) -

599 ගිනි සලඹේ නද පැතිර තිබෙ න් නේ මැණික් සලඹ නා ලොවේ තිබෙ න් නේ එර්දි සලඹ සුර ලොවේ තිබෙ න් නේ රුවන් සලඹ පත්තිනි පලඳි න් නේ

600 ගිනි සලඹේ නද පැතිර තිබෙ න් නේ මැණික් සලඹ නා ලොවින් ගෙනෙ න් නේ එර්දි සලඹ සුර ලොවින් ගෙනෙ න් නේ රුවන් සලඹ පත්තිනි පලඳි න් නේ ________________________________________ 15 පාඬි නළුව

601 උ ප න් මෙපඬි රජ ලොව පරසි ද් දා මෙ ‍ෙග න් නවා සිටි සෙනග කොතෙ ද් දා රි ය න් තිසක් සළු ගෙන පරසි ද් දා ක ප න් ඩ පතසක් පඬි රජ ල ද් දා

602 ප දා න රජවරු පඬි රජු සිත දැ න උ දා ර යෙන් පතසට ගොස් උදෑසැ න එ දා දසට රට නිරිඳුන් වෙන වෙ න බෙ දා දුන්නු බිම් එක්විසි රියනි නි

603 ය ක් ස රළුත් වැද සිටි මහ සෙනග ට ය ක් ස රුදුරු කෝපා දැන් මෙලෙස ට ය ක් ස රුදුරු පඬි වැඩියේ සබය ට ල ක් ස ගණන් උදළුත් දෙති සෙනග ට

604 ඒ සි කියා පඬි පතසක් කී ව ර දා ය කියා දාඩිය යති වැරස ර නා ය ක වෙති මොහු දෙරණට මෙහෙව ර එ සේ කියා උන් කරවති මෙහෙව ර

605 දු සි ත දුජන සැප සේ මැතියන් සි ට කු සි ත නොවී මෙහෙවර පඬියා හ ට එ ස ත බසින් එන ගෙරි මෙන් තුඹස ට තු සි ත බවනයෙන් දෙවි යයි මෙ පුර ට

606 නි බෝ සුනිල්වන පැහැපත් දිගු ව න ප බෝ ද කරවන මල් බිඟු දිලිසෙ න කො බෝ කුරුළු සහ ලේනුන් සමගි න කැ ලේ සතුන් විත් මෙ ලෙසට නද දෙ න

- ( 79 ) -

607 රොසකොට පල රස ගුණ නැති තෙපල කි ඉ ස පැ න යන උන් උරහිස සතොස කි ප සු ව ට පවතින පතසක් කප හැ කි වැ ස් ස ට දෙරණත පස් උණුවෙයි ස කි

608 ත ඹු රු මුකුළුවන ගිරිමෙවුල න් නේ ගැ ඹු රු කොටා ගිනි පනින කුළු න් නේ ගැ ඹු රු පතස ම යි මෙ වර කප න් නේ සො ඳු රු සියලු දෙන අනේ වරෙ න් නේ

609 උ ග ත් වැඩකි දස රට නිරිඳු න් නේ අ ද ත් ඔබට වැඩපොළ පලදි න් නේ සැ ප ත් සදිසි පරලොවට ඔබි න් නේ ක ප ත් බොරළු බිමගින් පන්න න් නේ

610 අ ව රු බඹරු එන කෙසරිඳු ලෙස ටා මෙ ව ර කරති ගල් උදුරති ගැහැ ටා ප ව ර ගන්ට බස් කිය මේ ලෙස ටා මෙ ව ර එකෙක් කරවයි යස ලෙස ටා

611 ර ට ක් පාර සිට රටක නිරි න් දා ප ට ක් බැඳපු තනතුරු ද නිරි න් දා තු ට ක් වඩන මේවර කළ සි න් දා පි ට ත් ව ‍සොලි රජ නාවෙ කුම න් දා

612 තු න ක් නෙතින් දිලිහෙන සක් ව ල යා තු න ක් රුපුන් මන් බිඳ වදහ ල යා ක තෙ ක් නොවටිනා සොලි මිග ක ල යා කො තෙ ක් කිවත් අරු‍වයි වදහ ල යා

613 ව න් ට දසට රට රජු සෙන් කග වෙ ලි එ න් ට සිතා ලොව කෙළිනා රණ කෙ ළි ය න් ට සලස්වමි වෙන්තොස කර සො ලි එ න් ට කියා ලිය සන්නස් නොව මැ ලි

614 කා ගේ වචන ද එ බසට රජු ලි ය මේ ගේ කරවමි වැස්සා විදු ලි ය කා ගේ බමුණුගෙ පුතු කී බස් ලි ය මා ගේ පතසට එන්ට කියා ලි ය

- ( 80 ) -

615 ද ස ට රටේ රජ සිට මෙහෙ කලබො ල ලෙ ස ට විකක් මෙන් මතුනා බිම් බ ල බ ස ට ටිකක් වේවයි සිත තද බ ල ගැ හැ ට නොයෙක් වද විඳ මරලති බ ල

616 බි න් ද රුපුන් ජය විඳ වින පත්කො ට එ න් ඩ සිරිප මුනිඳුන්ගේ වැඳ සි ට බි න් න පොකුරු බොරු පඬි රජ පතස ට න න් ද නොවී එන් සොලී රජ මෙ පුර ට

617 සි ටු ව උපන් දස දාසිගෙ කො ල් ලා කැ ටු ව මැකුනි නෙත පඬිරජ බ ල් ලා කැ ටු ව මෙසේ යුදකර ම සිය ල් ලා දු ටු ව සිතක් ආවොත් මේ සිය ල් ලා

618 නි ය ම නැ තු ව කටයුතු සොලි රජ හ ට උ ව ම නා ව ආවොත් රජ දස අ ට නො ව ම නා ව ආවොත් රජ මෙපුර ට ලො ව ම නා ව වෙයි සොලි රජ යමගෙ ට

619 ල ස් නොවමින් සන්නස දී රජු හ ට බ ස් දැඩි බමුනෙකු ගෙන්නා ලඟ සි ට ඇ ස් ඔරවා ගෙන බලමින් රොස්කො ට ගො ස් වර තෝ සොළියා රජ මෙ පුර ට

620 සි ර මුදුනට බැඳි සන්නස් නොල නී පු ර මදුරාවට යන ගමනක් වැ නි න ර නිඳු සොලියාගේ පුර දකිමි නි ඉ ර මුදුනට එන කලට ගෙසින් දු නි

621 අ ර වා තුනු ගිම් ඉර මඳ ලෙසි නී පු ර වා තුනු ඉග බසිනා ලෙසි නී ක ර වා බැඳ තද රජුගේ බලෙ නී අ ර වා තම ගොස් වාසල් දොරි නී

622 කැ ‍ටි කළ තම යස තෙද කල දික් ස ය සි ටි සිව්රග සෙන් රඟ නොම ලක් ස ය සැ ටි සිව් පඬි රජ උන්සේ ලක් ස ය දු ටි සොලියා රජ වැඩවුන් ලක් ස ය

- ( 81 ) -

623 උ න් සිටි සිංහාසනෙ වැඩ සිටි යේ ම න් ලෙස වලගක ගව රැළ කැටි යේ ස න් තොස කරවා ගෙඩි කන ඈ යේ ස න් නස් දීලා වැඳ ගෙන සිටි යේ

624 ම දු වල ඔද එක්වෙනවා අසුරි ඳු උ දු රන වැනි මොල රජ ඉස කෙසරි ඳු සි දු විදුරක්සේ නොවැදම නරනි ඳු වි දු රකි මොහු ලැය නොපැලෙන මෙර බ ඳු

625 ව ලි නා වර ලත් විසි කුඳු දික් ග ජ ක ලි නා සිත්විලි රූසිරු පත් ග ජ ග ලි නා යන්ඩත් ඔහු කී යුතු ර ජ බො ල යා නේ වැද සිටියේ කිම් ර ජ

626 අ යි ටත් වන් මස ආපසු ය ද් දා අ යි තොට මස් මොර වියරුන් නැ ද් දා කො යි කොයි රට යන රජ නිරි‍ඳෙ ද් දා ව යි සිට සොලියා රජ‍‍ නොව සි ද් දා

627 ඉ ඳු රා අණසක යස තෙද පා මී උ දු රා ගන් මුළු සක්වල සා මී ඇ දු රා සුර නර සතුට නසා මී ම දු රා පුර සිට කීවන් ආ මී

628 මි ය වන්ඩත් ඔහු ලෙලවා කග ප ත ජ ය ගන්ඩත් සොලියා රජ සත සී ත දො ඩ වන්ඩත් මම සබ මැද තද තැ ත කි ය වන්ඩත් ගිය ගමනෙ ගෙනා පො ත

629 නි ම් ම ගනන් මෙතෙකැයි ගත් සෙනගත් ඇති සිව් පා නා පෙ ම් ම සො‍ඳේ අසුන්නැගී සුර දඹදිව පසු බා නා පෙ ම් ම වඩන පියුමක් සේ සොබවන ගත් කඩු වියෙ නා දැ ම් ම සොලි දප බිදිමැයි කියයි මෙලෙස සුර නර නා

630 කෙස ර සිංහ රජෙකු සදිසි පඬි රජුට කීකරු වෝ බ ස ඇතුළුව උදුල තෙදැති ඔටුණු දැරූ රජ දරු වෝ දේ ස දසට රට සිට ආ අදිකාරම් රජ දරු වෝ පා ස ගුරුත් කොට වෙන වෙන වාසි කියති රජ දරු වෝ

- ( 82 ) -

631 ක ප ඇතිතෙක් කල්බින්දා කප ඇතිතෙක් ලොව පැව තී ද ප මැඩ අණසක දඹදිව ඇතිය රජුන් එ අදිප ති ඔ ප විරිදුන් කිව්වා වූ ඉඳ දෙව්වප් පඬි බූ ප ති තොප වැන්නක් කරව් ගොසින් මගෙන් ඉතින් වරදක් නැති

632 රු ව න් ඉසුරු ජටා මකුට මීන කේතු පඬි බූප ත ම වු න් කුසේ උපන් රුදුරු ගුණයක් සේ නැත යහප ත දි ව ත් කපා හක්ක ඉරා ගන්ට අසාගෙන කෝප ත් ත ව ත් වියරු වැඩි බමුණුට කියති සොලී පර‍තාප ත්

633 මු ළු බඹතල වැලඳිය පත් කිරිසයුරේ වටට දැරු ත් පෙ ළු රඹතුරු උයනට වැඩ වඩිනා තව අන්දම යු ත් මු ළු දඹදිව රජුන් ගියත් යුද සාදා පැහැද කිය ත් ර ළු නුඹ පඬිරජුනි නිකම් සැපෙනු මිසක් යුද බැරිවෙ ත්

634 කා රි ය කිය කියා ඇවිත් පාඬි රජුනි සැපෙනු කුම ට වී රි යි ඇති යව්වන කම් මදුරාවෙහි බිසෝ කම ට සූ රි ය කුල සොලී රජුගෙ සබාපති බමුණු ගම ට බා රි ය වෙති සැර අඟනෝ දමදිව ඒ බිසෝකම ට

635 එමසඳ මෙම මහ පඬි රජ සිංහ රජෙකු ලෙස වැඩ සි ට එමහල උඩ ගුවන්තලේ වැඩ ඉන්නා සොඳ සිරිත ට යු ද කරමින් රජ සෙනගක් යුද්දය පැරදුන විලස ට තද තෙදබල පාඬි රජුන් වැඩියයි ඒ නුවර මැද ට

636 කොන්ඩා බැඳ සැරසී ගෙන සිටිනා මේ ලෙසින් යකු න් අ න් ඩා ගෙන අවියත් බස ගෙන්නා ගෙන අරුම කුළු න් ක න් ඩා සොල් දිවියෙකු හට එන ගව රැළ සේම කුළු න් ව න් ඩා සුලඟ ගසන කලට තිබේද ගස ඉඹුල් පුළු න්

637 යකුන් තෙමා නිපුන පාඬි රජුනි නිකම් නොකි ක රු ම සතු න් අතර උන් සතුරෝ කුස මාඩත් කිමද අ රු ම දුකු ත් විඳම සිඟා කකා වේද කියා වේද අ රු ම ස තු න් ඉරා දිව කප්පති කිවොත් සොලී රජුගෙ පෙ රු ම

638 බි න් න ව සිට ගමන නොදැක වයිර වෙමින් නිරිඳු කෙ රේ ඇ න් න ද දේසය රටිනුත් ආ රජුමෙන් අතර තු රේ පෙ න් න වන්ඩ අඩු නැත ගොස රුපු මැති සොලි රජුන් කෙරේ දෙ න් න පොටක් කොට බලමු උන් අත කඩු දෙකක් ව රේ

- ( 83 ) -

639 බි න් න වයිර වෙමින් සොලී සටනට යති මීගමුව ත් ඇ න ව රටින් ඇරයනු බැරි ගිනි ලන්ඩත් පටුනු ගමු ත් වැ ඩි ව තිබෙන පරසිදු ගම් ගිනිලා සිය පුර එ ගමු ත් දේ ව රටින් ආ සෙනගත් යුදයට සරි මේද ගමු ත්

640 මු ක ත් චන්ඩ මා සොලියා දප බිඳින්ඩ මදුරා වෙ න් ස ත ක් දකුණ වඩිග කොම්බු පුම්බා ගෙන ගුගුරා ‍ වෙ න් ඇ ක ක් නොවන අසන පලල ඇති වාසල සිදු‍රා වෙ න් නැ ක ත් ලවා ගෙන නික්මුනි පාඬි රජුන් මදු‍රා වෙ න්

641 බෝ ම නිසරු විඳ ගෙඩි කන ගමනා දැක අබිමන් වා සෝ ම වංස සතුරු සොලී දප බිඳිමැයි අනුමත් වා නා ම පසිඳු පඬි නරනිඳු සහ මැතිගෙන් අනුමත් වා රා ම යුදට යන්නා වැනි රාම රජුගෙ සේනා වා

642 උඩංගු නොව උදයකලා උල ඉන්නා සත සෝ ඩී මඩංගු ඒ රට සැරසී නසන රුපුන් වලවා ඩී මඩංගු මල් කලා මදක් ගොස්වති නරනිඳුනි පා ඩී පඩංගු ගලි ගසා සොලී පුර වටකොට ඒ වා ඩී

643 බා ල වයසටත් පඬිරජ කිව්ව බසක් නිවරැ ද් දා කා ල විකුම් බල පා ගෙන කලියුගයට පරසි ද් දා මේ ‍ෙලා ව ඇති රජ දරුවෝ සොලි රටට සරිල ද් දා නා ලො ව සිට නිරිඳු අවයි එක හැල සු ගෑස ද් දා

644 ක්රොෙධ සිතින් කෝපවෙමින් දල රොසිනුත් බලය කි යා වෙනව පුතු සේ බලමින් බලව රාජ රොසව කි යා ආ දස අට රට සෙනගට බත බුලතින් කිසි නො කි යා තෝ ද බමුණු ලැදිව කියා සොලි රජුගෙ කුඩා පි යා

645 ග ව් එක්සිය විසි යොදුනක් ගණන් පිටින් කළෝ ද ව ට ලෙ ව් පිටරට ඉන්නා අය කෙල්ලන් දි පැමිණි යුද ට ස ව් සිරිමත් සක්දෙවියෝ සතුටින් උන් සබේ මැද ට කි ව් ඇවිදින් සොලී රජුට පාඬි නිරිඳු ආ යුදය ට

646 ගොනා මෝඩ පාඬි රජුනි සටන් කරණ ලෙස අනි සා දසඅට රට සෙනගක් අවු අනාගතේ නසින නි සා අනදර සේ සැල කොල්ලෝ සුරපුර සිරිසර නොල සා සිතා සිසී සොලී නිරිදුන් පාඬි රජුන් ඇඳින ලෙ සා

- ( 84 ) -

647 ෂා ට වර්න තොසින් දිලෙන නුබ කුස පෑ උලිඳු සේ ම රැ ට දිලෙන කදෝපැනිය සරිලද්දෝ එම සැමට ම කා ට කරන කතාද මේ බයගන්නා වටපිට හැ ම මූ ට දූට බැඳ යට රැළ අසුර යුදෙන් ජයගත් ම ම

648 බුදිනා රා කංසා ගෙන බොන කොල්ලන් තුටුව මැති ට දිවි රැළකට වන් ගවයෙකු බඳිමින් සිට දුවන ලෙස ට පවර සෙනග ඇති සිවුපුත් මැතියන්ගේ අතිනුත් සි ට කවර උපායකින් අවත් මෙපමණමයි පඬි නිරිඳු ට

649 තුන් සිතකුව සිතා මදක් වී මදකුත් නොවී සැක ත් දු ක් සිය දුක දුජන පාඬි ගිනි අවුලා දරම මකු ත් එ ක් සිය විසි රියනක් දිග සක් දුන් ජයතුරා සක ත් ල ක් ස දහස් සෙනග යන්ට පිඹපී එහ‍ි තිබා සක ත්

650 තොසි ත පුරට ගොසින් එදා සෙනහඬ මෙන් ගොස පතු රා ඇ සි දහසක් දෙවිඳු එදා සොලී පුරට වන් අත රා ඇ සී ගියයි තුන් ලොවටම වයිර රාජ පර සතු රා නැ සී ගියයි පාඬි රජුන් අණදර සේ මෙන් ගුගු රා

651 තොසා වාදවූ පඬියා වියරුන් කී බස නා සා අණ සතරක් කරණ ලෙසට සොලී රජුට පෙනෙන නි සා තිනෙත් පඬි රජුන් සමග සේනාවන් නසින නි සා පනස් දිසා දුර රටිනුත් අවු සේනා යුදට ල සා

652 සක් පිඹිනා හඩ ද අසා එදා දෙවිඳු බෝ වූ වා මුතු වඩිතෙයි සොලි රජුගෙ සුර සිරිසර බෝ වූ වා රැකි වළු එන කැනහිල් හා දිවි ගජ සිහ බෝ වූ වා දැක දිවැසින් දෙවි රජ ඒ සොලී පුරට වට වූ වා

653 වේග වෙමින් ආ සෙනගත් බාග ගමන නවතන් ඩ ත් මේග නාද කරවා ලොව වැසි සතියක් වස්වන් ඩ ත් මේග කූට ගෙන්නුවෙ සක්දෙවි සිටගෙන වනසන් ඩ ත් වේග ව සිටිනා රොසිනුත් නිරිඳුන් පත වනසන් ඩ ත්

654 උ ඩි න් අරට අකුනු විදුලි ගසා මේග දරනි පා තා ඇ සි න් ඇදුරු දකින්ඩ බැරි අන්දකාර අත්බූ තා ලෙ සි න් නැගුනු මාරු සොලී කන්ද සේම පොදි වදි තා ව සි න් ට ගති වැසි සතියක් නෑරම දාරානිප තා‍

- ( 85 ) -

655 ස තු රු වසන කලකට සොලි නිරිඳුන් හට ගියෝ යුද ට මි තු රු එසක් දෙවිඳු එදා ගෙන්නා වැසි දෙරණ මැද ට අ තු රු නොදී වසිනා වැසි සෙනහඬ මෙන් රොසවී සි ට ස තු රු බියෙන් සතුරු සෙනග අරගෙන ගොස් වදි යුදය ට

656 ක ල් ප විනාසෙට වසිනා මෙය සතියක් නොම පෑ වූ ඉ ල් ප යනා වතුරු දියෙන් සතුරු සෙනග මකබා වූ ග ල් ප රුවත වල් බිඳ යන වතුර ‍සැරෙන් අසබා වූ අ ල් ප නුවන ඇති පඬියා නොදැක ඒයි ගොඩ පා වූ

657 ස වි ත් සදිසි සටනින් පසුබැස දැලි ගාගෙන ගො ස් සේ ඇ වි ත් සකී පතිනි ලඳුන් මම්වද රජ ගොඩ බැ ස් සේ රි වි ත් උදය එන ගනඳුරු සැඟවී ඉඳ පසු බැ ස් සේ ඇ වි ත් පඬි රජ මෙලෙසින් මදුරාවට ගොඩ බැ ස් සේ

658 ඔ ප ලා සිත ලජ්ජාවෙන් බෝව වියරු විය නි න් දා ල ප ලා උන් මිතුරු සෙනග සිරිසර බලපෙල ඇ න් දා සි ප ලා ගත් කග තම සිටි මැතියන් ලඟටම කැ න් දා තෙ ප ලා මේලෙස තුන්නෙත ඇති ඒ පඬි නරනි න් දා

659 සි ත ට විලිත් කරවා ගෙන මේකට කළ ලජ්ජාව ට කෙ ත ට වැඩින්වැඩ නොදෙමින් සත් අවුරුදු සත් සසක ට බ ත ට නොවන කල තෙල් ගෙන පානේ ලා ඇවුලු ලෙස ට බ ත ට සොලී ආස නිසා යන්නා වැනි සොලී රට ට ________________________________________

16 සොලීපුර සාගතය

660 අ ට න ක් ඉඟු වැනි ලෙසට මහ ත් වූ ස ට න ක් සේ සව් සතහට ප ත් වූ ස ට න ක් දා තුරු පල අඩුව ක් වූ ස ට න ක් සේ මහ නියඟක් ප ත් වූ

661 එ ලි ය මිසක නැත නිති එව නේ යා දි ලි ය තිබුනා රිවි තෙදි නේ යා නි ලී ය වන සොමි කුසුම් නො නේ යා එ ලී ය සේං කී ඉඳිති ව නේ යා

662 මි න් මතු ලැබෙමයි මල් වතු තැනු වා ම ල් වතු දා ගොස් තිබේය උනු වා පො ල් වතු නියඟින් ගිය කල උනු වා නි ල් එක නැකතින් නැතුවම දුක වා

- ( 86 ) -

663 බ ල ගතු සාගත එපමණ ව ක් සේ ද ල වත සිටිනා වන් තද දි ක් සේ න ල නෙත ඇති පඬි නිරිඳුගෙ ද ක් සේ අ ල වත දා ගියෙ ගිනි දෙවන ක් සේ

664 ලොබ වඩවන උයනුත් ඇති දික් සේ නි ලා නැතුව මල් දා ගියෙ දුක් සේ දු ලා නැතුව සාගත විය මෙලෙ සේ නි ලා නැතුව ගියෙ මල් දෙවනක් සේ

665 පො ත ගෙන්නා ගෙන විගසට නිත් තේ ලි ත ගැන කියමින් ඇති තතු නැක තේ වෙ ත සිට සතොසින් ගෙන්නා නිත් තේ ඇ ත තුන් පැය ගිය කල රජ නැක තේ

666 බිහිව කුමරු පුන් සඳ මෙන් වැඩිවි ය දෙසූ අවදියෙන් සොලි රට රජ වි ය පසු දිනවා මින් ජය ගත්තා ම ය එසුර බවන මෙන් සුරිඳුන් එක් වි ය

667 ගො සි න් පඬි රජු සොලිපුර යුදය ට ල සි න් පැරද ආවේ තම නුවර ට රො සි න් නවග්රැහයින් ගෙන්නා සි ට නි ය මි න් සාගත කරවිය සොලි ර ට ________________________________________

17 තොට දැකිල්ල

668 සි ට ත් රුපුන් බල පෑ විලසේ යා බැ ට ත් දෙමින් සිරි බැඳ තොසිනේ යා දු ට ත් දෙවිඳු නැත දෙවි සරණේ යා ස ල ඹ ත් අරගෙන තොට දකිනේ යා

669 තොටසිට සැරසූ පියවැලි මල් බැ ඳ සො ය වා කෝවිල් මල් තොරණක් සො ඳ එ ම වි ට අසතොත් ඉඳ මැතියන් බැ ඳ සෙත දෙන සැල වැසු පත්තිනි මොහු ව ද

670 දැ ඩි තෙද විකුමෙන් අඹ තුල පිලිසි ඳ වැ ඩි සුර නර නා සමගිව පඬි ර ද අ ඩි පසුකර සෙන් ගත් මනි විල් මැ ද ප ඬි නෙත මැකු පත්තිනි නම් මොහු ව ද

- ( 87 ) -

671 මැ වු නි පතිනි ඒ රජගෙට මනන ඳ බ මු ණු කුලෙන් ගොස් වැජඹුනි දොල සි ඳ පැ සු නු අඹේ ඇත ඉල්ලව් සුර ර ද ප ව ර උතුම් පත්තිනි නම් මොහු ව ද

672 රූ ප ත් පාලඟ වෙසඟන පෙම් බැ ඳ වේ ස ත් විඳගෙන අහසින් සුර ර ද රූ ප ත් සලඹත් විකුණන මිළ සො ඳ බෝ ස ත් ගුණ පත්තිනි නම් මොහු ව ද

673 සැ ම ගි ල් ලේ හිමි සඟවා යන ස ඳ ග ග රැ ල් ලේ පැතිරෙයි එන දිය ක ඳ ත ම ගි ල් ලේ රැස ඇර ගඟ මැද සො ඳ සු දු වැ ල් ලේ වැඩි පත්තිනි මොහු ව ඳ

674 ක න් නූරම් පුර ගොනටුව වැඩ හි ඳ ඉ න් රජ ගෙට ගොස් ආවෙන් සුර ර ද ගෙ න් නා යාගේ සෙනග ද මැව් ස ඳ පෙ න් නුව අණසක පත්තිනි මොහු ව ද

675 ම දු රා පුර ගොස් තම හිමිගේ සො ඳ අ ත ර මගේ රෑ සීනය දැක සො ඳ ක ත ර ගෙවා සිරි පතුලේ වැඩි සො ඳ ල ත ර එ පත්තිනි නම් තෙද මොහු ව ද

676 ය ම රජු මෙන් ඒ අනුවණ පඬි ර ද ත ම හිමි මැරුවා අසමින් නිවර ද ලැ ම අණසක ඒ පඬිරජ කී ස ඳ එ ම රුති පත්තිනි සඳ නම් මොහු ව ද

677 කෑ ලි ය පුර කරවූ මේ විම ‍ නේ මා ලි ය රන් තොරණක් කර වඩි නේ ගී ලි ය සොළසක් කර පිරි වඩි නේ දී ලි ය මහ සුර විමනක් ලෙසි නේ

678 ඇ ර දෙ න ලෙස සොඳ උවදුරු මුල සො ඳ ඇ ලි දෙ නු දෙනු සද්දෙන සඳ බෙර න ද එ ම දෙ නු සද්දෙන කිරි දුන්නේ සො ඳ ඇ ලි දෙ නු පත්තිනි නම් තෙද මොහු ව ද

- ( 88 ) -

679 එ ක ල් පටන් තෙද පතිනි ලඳු න් නේ වි ම ල් යසස් තෙද සක් දෙවිය න් නේ නි ම ල් තෙදැති ගුණ කැමති ඔවු න් නේ ක ල ක් මේ සිරි සත සෙත රැක දෙ න් නේ

680 උ න් තම කුල මුනි රුසිරු උපාමි නි ර න් මිණි සලඹට සිත් තම වැඩෙමි නි සෙ ත් සිරි දී යස සෙත දි පත්ති නි සෙ ත් සිරි දෙන් මට පත්තිනි දෙවිය නි

681 සෙ ත් සිරි දෙන මුනිඳුන් රැක සීලෙ ක ස ක් සුරිඳුන් දිවි දෙන කල දන් රැ ක ප ත් තිනි සුබ අඟනන්ගේ අ ණ ස ක සි ත් සතොසින් පවසන්නේ අ ණ ස ක

682 සු ර ව ර සුර සිරි කාලය පුවත ර දි රි ත ර පත්තිනි දම් රැකි පුවත ර ම න හ ර සාගත කිවි මදුරා පු ර අ ව ස ර මතු දෙන් නොබලා මනහ ර

683 දැ ක ලා පෙර සඟ කෙනෙකුන්නේ මි නි රැ ක ලා හැමවිට දන් දෙති පත්ති නි එ ක මල් පෙත්තක් දුන් පින් බලයෙ නි එ ක විස්තරයක තෙද සොඳ පත්ති නි

684 රු සි රු බුදුන් පෙර කකුසඳ කා ලේ රු සි රු එදන් දී ඉක්බිති කා ලේ සි වු රු එදන් දි ඉක්බිති කා ලේ රු සි රු එදන් දි වස්තර වේ ලේ

685 අ ඳු න් කුලේ ගිරි මුදුනේ සිල් රැ ක ල ඳු න් එ පත්තිනි සක් සුර දෙවි දැ ක යො දු න් එ ගග බොර කර දන් දුන් ල ක එ දු න් පතිනි විස්තරයකි සත රැ ක

686 වැල්ලේ රුව කරවන සැම දෙවි ලෙ ස ඇල්ලේ දියවර ලවමින් එම ලෙ ස දු ල් ලේ ගිනි දුන් විමනක් සන්තො ස වැ ල් ලේ රුව මැව් පත්තිනි නම් තො ස

- ( 89 ) -

687 සි ව් දන් දුන්නා අසමින් නොල සා සි ව් තුණයෙන් මම දන් දෙමි නොල සා තු ටු කර රකුසෙක් මුනි බල නොල සා තු ටු කර අඹ විද විස්තර පව සා

688 ප හ න ලවා දිය පිට ඉඳ තෙදි නී ද ස කඳ දහසක් සිත් වියවුලි නී ද හ ක් සතර බුදු ගුණ පැතු පත්ති නි ප හ ත් නැඹුරු විස්තරයකි මේ වැ නි

689 වෙ සි න් එ සක්රජ පත්තිනි උයන ට ගො සි න් අඹේ පඩි තෙද බල පෑ වි ට ය සි න් දිමුතු පඬි තෙද ඇස සුන් කො ට ය සි න් කුමරි විස්තරයකි මේ ර ට

690 ප හ න් නොවී උඩු ගඟ අඹ කෙළ ලා එ ස ත් එ මානායකවරු දැක ලා අ න් ඒ දුන් ඇරියේ දිය දැක ලා එ න් ඒ විස්තරයකි පල දැක ලා

691 වි ය න් පිටින් වැඩ මානායර ගෙ ට එ ප න් සලේ සත් දවසක් වැඩ සි ට ගො සි න් එ සක්රජ ගිරිදොර වැඩ සි ට ල සි න් කුමරි විස්තරයකි පෙර සි ට

692 සුනික් කිතව ඒ වාසිය ගුණ ක ඳ මිණි සලඹක් කරමින් දන් දුන් ස ඳ වෙනින් කෙනෙක් මේ නර ලොව අණ තෙ ද නික්ම ගියා විස්තර කර මන න ඳ

693 පි න් පිණිසයි උන් මව් පිය ඒ දේ පි න් බල පත්තිනි රැකි සිල් එස ‍ඳේ මි න් දැන සිත්විය තපසට පැහැ දේ ගෙ න් නු තපස් විස්තරයකි එස ඳේ

694 ප ටු නු එකාවෙරි යන්නේ නුවර දී කැ ටු ව ගෙනා සලඹත් ගෙන පැහැ දී දු ටු ව පතිනි ඒ පරසිත් පැහැ දී දු ටු ව පවිස්තරයකි සිත පැහැ දී

- ( 90 ) -

695 න ර ලොව සිරිපා පත්තිනි දෙවි ස ඳ සු ර ‍ලොව ගොස් වනි අසමින් වැඩහි ඳ සු ර මල් යාලක් නිරිඳුගෙ ඉස ර ද පෙ ර කළකම් හරිනට යන් කී ස ඳ

696 ම තු රු දහම් මුතු දන් දී ගුණ ඇ ති මි තු රු දහම් වද පිරිවර කරල ති ඇ දු රු නොදී එමලෙස ආවඩව ති ක පු රු බුලත් දි බලි බිලි හරව ති

697 ස ක් බඹ දෙරණත බසිනා ලෙසි නේ ස ක් වල සවියන් ආහර රැගෙ නේ වි ක් මැති බල පෙන්නා සිටි සඳි නේ දු ක් වැද රජ සැතපුනි මල් යහ නේ

698 ව ම් අත රත්රන් මිණි මුතු බර නේ ර න් සළු සේ සත් රන් මිණි බර නේ ර න් පුල් යහනේ නරනිඳු සිටි නේ ප ත් තිනි දෙවි රජ සීනෙන් පෙනු නේ

699 ද කි මි න් සීනය නිරිඳු උදේ සො ඳ මැ ති ය න් හට පවසති නරනිඳු ස ඳ ක ර ව න් නට මඩුවක් ඒ පුර මැ ද මැ ති ය න් හට කී නරනිඳු එමස ඳ

700 මුත්වන බස් දී ලඟට වඩින්න ට දර දිය නිසි දේ පටවා ගන්න ට නරනිඳු ඉඳුවා පල්ලැක්කිකය පි ට දෙරණත ගුගුරා නැව් තොටමුනය ට

701 දකිමින් තොට නාගපටුන මන්නාරම ඌරා තො ට දුවමින් නැව යාපපටුන මීගමුවද වත්තල තො ට තෙද ඇති පත්තිනි දෙවියෝ ගොඩබැසලා මෙලක් දිව ට එතනින් ගොස් වාඩිලාපු නවගමුවේ කෝවිලය ට

702 කොස් කණුවක් කප සිටුවා නවගමුවේ කෝවිලය ට වි ස් තර රන් අඹයක් කර නිරිඳුගෙ සිරසේ පමණ ට ඉ ස් තුතිකර පඬුරු පුදති පත්තිනි දෙවිඳුගෙ නාමෙ ට ගො ස් එතනින් වාඩිලා පු අත්තනගලු විහාරය ට

- ( 91 ) -

703 එතනින් ගොස් නරනිඳු සඳ රුවන්වැල්ලෙ වැඩ සිට ගෙ න ගනිමින් බිම රග මඩුවට ඉසානකොණ උතුරු දිග න කපමින් වල ගල්මුල් හැර බිම සමතල කරවා ගෙ න සදමින් ඇදුරෝ වැඩසිට වැඩ අල්ලා සුබ මොහොති න

704 ගැසී පාර ලකුණු එරන් කර උළු සේ කරවා පූ රුසිරු මුහුණ එරන්කොතට අඬ මිණි දැල් එල්ලා පූ විසිතුරු කර බඹතල අග උස ඇති යහනක් කර පූ දිසි රන් මිණි විමනක් සේ සරසා විසිතුරු කර පූ

705 ඔ බි න වාන කරවා ලී ඇතු ගොන් සේ කර වා ලැ බ ගත්සේ සත් ඇවිරිදි ගොම පිරිබඩ ගා වා ත ව වෙන වෙන රන් පට නිල් වියනුත් රන් කර තබ වා සැ ම සුවඳැති මල්දම් ගෙන යහනත විසිතුරු කර වා ________________________________________

18 මඩු පුරය

706 මේ ග පතිනියන්නේ තෙද සලඹ තනා තිබුව එත න නා ග මැණික් ගෙනෙවයි කී සිංහල දූවෙන් අරගෙ න රෝ ග වදුරු කරවන ලෙස සලඹේ මිණි රැස් විහිදෙ න මේ යා ගේ මේ බූමෙදි කළහොත් වෙයි සුබ සිරි ගු න

707 මැ ණි ක් එ සලඹට ගත්තේ සිංහල දූවෙන්ම නිය ත අ නි ක් තැනක් නොකට යුතුව එරග මඬල එතනම යු ත සු නි ක් කිතව පත්තිනි දෙවිඳුට දෙන කෙළි පුද සුචරි ත ද නි ත් එපුරවර ඇදුරෝ බලව්ව කෝවිලකුත් ඇ ත

708 රත්නකාඩි දඩඉඩ හල් පුරවර ඉල් ඉ ල් ලේ කන ද පුනා ඉල් වේසකි උඩදු වාර ක ල් ලේ ආර කොකක් තඩියි කියා සේ දිඳ කිඩ නා ඉ ල් ලේ කාන්දපල් අවඩතිලේ කුඩ කුඩ මන්දා ඉ ල් ලේ

709 ස ද් ‍දවසක් දෙමළ පොතේ ලකුණු බලා කියමින් සො ඳ සි ද් ද පතිනි දෙවිඳුට කෙළි පුදකර දෙන ලෙස නිවර ද වැ ද් ද නොදී එන උවදුරු අලපත වැකි ජල මෙන් සො ඳ සු ද් ද ලෙසට තෝරා අරගත්තුව දෙන ලෙස කෙළි පු ද

710 වාරාකල් අල්පොඩියා පෝගඩකල් න න් ඩා තිබයෝ වෙන්ඩාරයිලේ රාසන් කඩු ක න් ඩා පරක්කිලේ ඕතිරලේ පෝගනිලේ ක න් ඩා නාරායන සිවසෝ නුඩ කේවර කල් නු න් ඩා

- ( 92 ) -

711 සොලී නිරිඳුගෙන් සිරගෙන ගජබා නිරිඳුන් එම දි න වෙ ලී නොයෙක් බස් යොදමින් දෙමළ පොතෙත් තිබු අරගෙ න දි ලී එපුරවර ඇදුරෝ සිංහලයෙන් කවිකර ගෙ න එ ලී කරපුව පත්තිනි දෙවිඳුට දෙන කෙළි පුද වෙන වෙ න

712 අල්මුඩියා මරග ඉලේ ගජබා නයිනා රේ මේල් පාඩු සොල් මුඩියා මුඩියාකර වයි රේ සිංහල වෙන් සෝල් පාඩු එන්මුඩියා නා රේ කල් නොසිටා වාරා කල් අවඩතිලේ නී රේ

713 දු ක් විද නර ලොවින් සියලු සක්පුර බණ අස මී රේ ස ක් පුරයෙන් කොස් කණුවක් සක්රජ මවමින් එපු රේ වි ස් තර කෝවිලක් එතන නවගමුවේ මතු වා රේ නි ක් ම වඩිති කිවි බමුණෝ නිරිඳුන් එතනට එව රේ

714 දුරත් නොගොස් නොයෙක් සෙනග නිරිඳුන් ලගවෙති සහතු ට පිරි වර සහ පල්ලැක්කිය එනිරිඳු පිළිගෙන මතු පි ට රක්කු නොවම අණබෙර ලා නැංගිය පල්ලැක්කියක ට පෙරත් ගමන් ‍යනලෙස නික්මුනෝ නාග පර පටුන ට

715 ද ක් ස ව ඉල් මලෙල අවර වලෙන් නුඩා තොංගු සැ දු ද ක් ස නමැති දුනු අවිගත් සරඹ නිපුන අන්සු සැ දූ ද ක් ස අකුරු සරඹ උගත් කවිසි බඹරු පෑය සැ දු ල ක් ස ගණන් එපුර‍වරෙන් සේනා රජු සමග සැ දූ

716 රත්නිල් නුබ තරගපාල නාලීමෙන් නාඩාය න් නිල් කුනිදැල් පත්තිනිකද පුපුදවාම සමගින් ද න් මුන්ඩ කනේ කන්සෙ කියා සෙරා බානෙ වාටා ඉ න් මත්තවිරේ එරාවිනේ වක්කුන්නූ නාඩ න්

717 ලෙලෙනා විදුලිය ඇදුරෝ ලෙලදෙන ලෙස එම අං‍ ගේ මලවි පොරට සැරසි ගෙන එන්නා යන රග උං ගේ ලෙල විසු නෙරමුල් උදුරාගන එන වැති මන රං ගේ සෙනෙවි ඇමති දහස් ගණන් විත් තුරගුන් පිට නැං ගේ

718 යාත්තිලේ මිණිකිරුලේ රිලි පාලඟ පාරා ප ල් වාත්ති උඩයේ සදියෙල් නින්නුන්ඩා ගෙන ඊත ල් ඊත්තිලේ වෙරත්ති ඉඩ නොමඩා නොමඩා මේ ක ල් නාමල්ලිලෙ නිඩු පාරා ඒරි මාගා නැ ල්

- ( 93 ) -

719 ගෙ න ලන්සත් අවුද කොන්ත ගම වෙඩිලිත් ගෙන එක සේ වෙ න උන් සහ දෙයක් නොකොට නිරිඳුන් ලඟ සිටිය මෙ සේ ග න නක් නැති අකුණු දහස් සෙනහඬ ගිගුමක් විල සේ ම න මන්සත් ඇවිත් සෙනග නිරිඳුන් සිටි රුවින් මෙ සේ

720 ක ල් ප ගණන් එපුර වරෙන් නිපුන උගත් යමක වරු න් අ ල් ප තැළුන් නොකොට රජුට මෙහෙකර සිටි රන්න වරු න් සි ල් ප සැදූ මඩු ඇදුරෝ සමගින් ගෙන ලෝකුරුව න් සො ල් ප නොකොට පෙලින් පෙළට සමග අරන් කරුණා ව න් ________________________________________ 19 මාදේවි කථාව

721 ර ස මා පිනි තුනු විල කෙළි අව ලා එ ස මා ගව උන් සලෙලුන් සිය ලා බ ස මා ගේ කිව් එව කිවි නිම ලා අ ස මා දේ‍විගෙ කවි නිමවා ලා

722 ව ය ස ට සොළසක් අවුරුදු යහප ත් ප ය සි ට රන්පෝරුව සේ පැහැප ත් දි ය ප ට පිපි පියුමක් සේ පැහැප ත් ප ය සි ට සිරසට වන්නෙමි රූප ත්

723 මෙ න් තිසරුන් වැනි ගමනුත් දිය පි ට ම න් තොස වඩවන මල වැනි හැම වි ට දැ න් යස පිටිපතුලුත් ඇත උවම ට ල න් පියුමක් වැනි නැගි රන් පියුම ට

724 ගග න සදිසි ගිරි මෙන් අඳුරේ ක ළු අන රඟ මැණිකක් මෙන් අඳුරේ ක ළු යුද දල දේදුනු මල් මෙන් කැකු ළු ඇගෙ රුව වනතොත් කියමුව මුකු ළු

725 අ ට රටිනුත් ඒ අවනත පහ ලා ව ට සිටි පිරිවර ගිනි ගත් නොව ලා අ ට අටි කරවන සලෙලුන් නිම ලා ව ට තුටු වෙති ඇ‍ෙග දත් උතු මග ලා

726 අ න් ලඳ ලිය කිරි උතුමග දනි මේ ද න් ලඳ සොඳ ලස සලෙලුන් රඟ මේ ම න් මඳ නැගි රන් කිරලින් රඟ මේ ර න් කඳ වැනි ඇගෙ කලවා යුග මේ

- ( 94 ) -

727 මු ව බ ල දොලසේ තෙද ලඳ ලිය නා සි ඹ බ ල කලසේ නෙත දල දොලි නා නැ බ ව ල ලඟ සිටි තුඟු විලි වලි නා අ ඹ ම ල වැනි මද රජු දිය කෙළි නා

728 මෙ ර ට ත් වට දිසි රගර දිවාක ර දෙ ර ට ත් නැති තුනු රුවිනුත් සේක ර පු ර ‍ට ත් කාවෙරි නලකුර සේක ර ක ර ට ත් දිසි ගනරන් රකු සේක ර

729 ම දු වල රස වැනි පිය බස් තෙපල න බ ඳු වද පෙති වැනි නලලත බබල න මු දු රන කොඳවැල වැනි දස නඳ දෙ න වි දු ලිය වැනි ඇගෙ දෙසවන් ලෙලදෙ න

730 පෙ ම් නොව ඉඳ වැඩ පුන්සඳ මෙන් යු ත නැ මි බැම දේදුනු වැනි මුවරද යු ත පෙ මි විකසිතයෙන් බැඳගෙන සරණ ත නෙ මි සිරි සඳු මෙන් පත ගුණ ගහන ත

731 ප ළ ල ත් ඇතුවම පියුමට ලො ල් ලා කු ල ල ත් රන් මුසු ලැය බිඟු පො ල් ලා ලො ල් ල ත් රන් ලිය යුතු ගන සු ල් ලා කු ල ල ත් නැතුවම දිසි මෙන් නල ලා

732 පා ට ත් මේකුළු කේස කලා පේ රූ ට ත් දිසි සඳ දිසි වත දී පේ මී ට ත් වැඩියෙන් ජම්බුද්දී පේ කා ට ත් වෙන නැත ඇග මිස රූ පේ

733 න ල ග න රුසිරු මෙන් වෙන පෑ වී ලෙ ල ග න රන් ලිය සදිසි සුබා වී කෙ ළ ග න නක් මැද ඇගෙ රුව බෝ වී න ල ග ල සිළුමිණි සරි මාදේ වී

734 තු ටි නු ත් ලැබ දෙන නාලිය ලත ගා සි රි නු ත් උන්මය තුන්ලොව වල ගා ප යි නු ත් ගාතුන් විලි රැලි වල ගා පි ටි නු ත් රන් පෝරුව වැනි වල ගා

- ( 95 ) -

735 අ ත ගනරන් දිසි සිරිවස ලා ගේ එ ක අයුරෙන් හිස ගත හැකි ඈ ගේ වි ක සිත කරවන මන්මද රා ගේ දැ ක සිත විනම් නොවේද කා ගේ

736 ව න වා නක් පිරි ලකුණෙන් තිබො රු එ න වා නම් ඇගෙ ලෙයි සිත ගැඹු රු බො න වා තුනුඉග අසුරෙන් ගැඹු රු ‍නො ත බා වැඩුවෙන් වැනි පිරි කඹු රු

737 සැ ටි දැක සලෙලුන් කරවන ආද ර සි ටි පිළි රැළි සියොලඟ නිලදා ද ර පි ටි නොනැමි එන පින ‍පයෝද ර ව ටි මිළ කරතොත් මේ මුළු ලෝද ර

738 ගෙ න් නා ගෙන නම රුවනම උජි තා ද න් නා කෙළි නළු වි සබ විනි තා පෙ න් නා තම අත ලියගේ දැ තා ර න් මා දම් වැනි ඇද ඇති දෝ සා

739 ර න් කරවන මදවන් වද සෙබ ළූ ර න් ගන ගනරන් ලිය ලඳ කොට ළූ අ න් ඇද රතඟුල් පියයුරු බැබ ළූ ර න් ඇඟිලිත් අතු මුතු වැනි පබු ළූ

740 ත තු දැක සිව් සැම කරවන විලස ත් ග ති මිණි මුතු වැනි සොඳ රස පහස ත් සි තු ‍නොවනා සලෙලුන් පුබිලා සි ත් ග ති වැනි මුතු වැනි බඳුවද පැහැප ත්

741 දෑ සේ සලෙලුන් රුව දකිනා සේ පා සේ පහසින් රුව බඳිනා සේ බෝ සේ සැලවුනි රුව බඳිනා සේ ඈ සේ අඟනෙක් කොයි මුළු දේ සේ

742 පෙ ම් ඇ ති සිතිනුත් ලඳ ලොබ බඳි නේ ර න් රු ති ලෙස නිති රුති නෙත අඳි නේ න ම් නැ ති වස්තුව දී සැප විඳි නේ නි ම් නැ ති ඇගෙ දෙකකුල් දෙක වලි නේ

- ( 96 ) -

743 පැ සි තෙල් ගා තැනුවා ඇග පටු වා වේ සි වරු තම දෙවනුත් කැටු වා සී සි අටු සිවලුන් සේ පැට වා සී සි කියමින් එති අත නට වා

744 වි ජ් ජා නැති සිත බරණ තරා සී වි ජ් ජා සැදුනිය නලඟන රා සී ල ජ් ජා නැති බස් කීවෝ වා සී ල ජ් ජා වෙන් එලි නොබසී වේ සී

745 ස ත න සරණ වත මහ බඹු මුක සරසවි වැජඹ නි තී ව ත න ගනි ඳු වැජලිඳුටත් සුලබ නුවණ දෙන සුවැ තී පො ත ත පහළ ලකවැල ගත් වසනු නාද අසා රු තී ස ත ත සරණ සුබසෙත් දී මුකය සදන් සරස්ව තී

746 සේ ත කමල වාත නිපුන වර්ගර වාද ගී අබිමු ක ගී ත රාග වාද බේද පාද නාද වාරන මු ක ‍ජෝ ති තිමිර මුවෙන් මුකුළු මුරු මුගන් ඉඳ දිලි නෙ ක දෝ ත සිරස සදා නලල ලමදිම් ස ර සවි අබිමු ක

747 තු න් ඩ පාත කළ එළු කවි දෙමළ පාදයකි පෙර ගො ත ම න් ඩ වාපු මත ගජ ගී ඇදුර කෙසර ලෙස අබි ත කු න් ඩ ලමිණි බරණ සෙ කවි බැන්ද සුරන් කී පදරු ත ම න් ඩ මාරුතප් ප්රරතාප සාර බ්රදහ්ම කවි පණ්ඩි ත

748 එ බූ මිණි නවරත්න බෙලෙන් සොමි ‍සිරිලක දෙරණ ම්බා තෙ බූ ලන කග ඊ දුනු ගෙන විදපු රජුන් මෙන් පු ම්බා ල බූ කැට ගෙන දොර සිඟවුන් යුද නිරිඳුන් වල් පු ම්බා ත්රිබ බූ වන රුපු රාවන රජු රාම නිරිඳු පැරකු ම්බා

749 තු ව ළු කොට්ට තුගු පියයුරු ලෙසින් අළුත් ලෙඩසේ යෙති පු ළු ල දෙපුර පුර සරසවි විපුල විදුල ලෙසින් දිලි නි මෙ මු ළු ලොවට නල යසනිල බමුණු කිවිඳු නුවණින් දි ති එ ල ළු රජුන් වදහල මෙහෙවරෙන් මෙකවි කිය බමුණ නි

750 ති න් ඩා ඩුන් නොතිර ගුණැති විකුම් සේම සත දිවු නූ ම න් ඩා ඩුන් කරණ ලෙසට කරවා රොස පල දිවු නූ කො න් ඩා ඩුන් කරණ ලෙසට පත හුය මිණිලා ඇමු නූ බ න් ඩා රත් වදගල මෙහෙවරෙන් මෙකවි කිය බමු නූ

- ( 97 ) -

761 ගු රු ව වැජඹී ගි ඇදුරුට කවි ඉක්බිති පණ්ඩිත යෙ කු ග රු ව වැඩෙන අයෙකි නිසැක කවි කීමෙහි නිවරදයෙ කු වි රු ව කෙවුල් බල්ලෝ සිට බය ඇද්ද ඇතෙ කු ත රු ව දහස සාවෙන තුරු සඳ නොවේද අහසට ලො කු

752 ක ඩා කපා නොකිය ඉතා ඉතාම මිග කියමු රි සී දො ඩා කුමට කියතෝතින් කියමු ඉතා මදක් රි සී වි ඩා ව හැර බොන මී සේ මදු රස කවි කියමු රි සී කු ඩා නුමුත් තරු නොනසී සඳ සත්දවසින්ම න සී

753 බ ළු ත් නොවටිනා සමහරු එළු ගී ඇදුරනි තනතු රු ග ඵ ත් ගසන වැනි දෙබරෙට බමුණන් ලග සිටම නුදු රු ව ළු ත් තනා තොංගු තබා ඇද බැඳ දිවි තිබෙනා තු රු අ ළු ත් කවිත් කියමු මෙදා ඔටුණු මගුල් තියෙනා තු රු

754 ඕ සේ කී ගී ඇදුරෙනි ආසේ ඒ සුරන් ලොබ වී දේ සේ දස රටට පසිඳු පාරසන්න නුවණින් මැ වී වා සේ මුක පා ගජ වාහන කරමා නුවණින් මැ වී මා සේ කිය රාජ සබේ මෙරජ ඔටුණු මගුල් ක වී

755 ඉ මා මෙරු ගිරිබිතයට සත්කල පව් සරිඳ තුං ග උ මා වන්ට සෙසු සුරඟන සරිවේදෝ කොවින ලං ග වී මා න රජ මාලිගයට රහස් ගෙවල් තිබෙයි ලං ග ස මා න කළ හැකිද බොරව කුල මැණිකට ජෝති රං ග

756 වි නේ සිතා විපිරිත කළ විනසේ මුක හකුළු ව න් ට අ නේ ක දෙන කිව වෙන වෙන හසර නොදැන පරදව න් ට ව නේ වසන සිවුපාවෝ සරිවෙද ගජ කෙසරිදු න් ට දැ නේ වෙනම බමු‍ණන් කී කවිපද රස දැනෙන් න න් ට

757 වා දේ කොට වයිර වඩා වඩිනේ මග විරිඳු ල න් ඩ මේ දේ සේ එළු ගීයෙන් බෑ වෙන රුපු ගී ඇදුර න් ඩ වා දේ පෙර කිව්වා මිස දැන් පුළුවන්දෝ කිය න් ඩ වා දේ වගෙ කවි පද බැරි රස කරලා කියා ග න් ඩ

758 ත්රිද වන් ගජ නිකර හසර රුපු සතුරන් සත අබිත ර ත මන් පසිඳු නව මිණිනඳ කරණ අබල ලෙස සාග ර න මින් පතළ තාලවියත් නිපුන නිරිඳු කියාපු පෙ ර මෙමන් වනමි වාදේවිගෙ කවි පද දැනෙනා විචා ර

- ( 98 ) -

759 සු ර න් ගනා බාරිය සැදි බල කාවෙරි පුර එබු වි ති ර න් ගවු නව නිල්පුල් සැදී උවන සඳ මෙන් වැ වි සු ර න් ගනා අඩු තුන්කෙළ අගනන් රඟ ගහමෙන් වැ වි අ ර න් ගයක් කරණ ලෙසට අස මාදේවියගේ ක වි

760 වී ර මන්ඩලත් විජයොත් විජානකර සිරි මත ංග ගෝර දවුල් නිසාල තම්මැටිට මොරහු තිඹිර ල ංග දා ර විරිදු සත් දල ගත් වැඩි කොට්ටම්බුත් මන ංග ඇ රි සවරන් බේරි කළෝ දරු දේ දළ දිගු මත ංග

761 ල ම් බාවක් ජය පාතක රණ මසුරන් සදිසි වා ද න ම් බාවක් අසුරන් අව ගඩ අට සැර නිති විරෝ ද ර ම් බාවක් යුවල තඹුරු බෙර හැරියා රැලසෙ මූ ද පු ම් බාවක් විරිඳු දාල ජය ජය දී නාද නා ද

762 උ ය න නැදුන් උදෙසා යන උළෙල පබල සෙනග නා ද ව ය න කිකිරි පසතුරු නද සවන් තමා අසන් පෑ ද කි ය න සසිරි සැරසි සිට සග සගහස නොදන්නේ ද ව ය න අතත විතත එතන ගෙන ඒ ඒ රුසිරු නා ද

763 සි ය මුදුනත මැද වැද තව තමන් සුරිඳු දෙසවන් සි ර ව ය න කිකිණි ගෙන ලූ පද බරණත් පෙන්නූ ලෙස පු ර කි ය න රාග බේද ගීත පද සඟ පද සුවහස් බෙ ර ව ය න පසඟතුරු ගොස කර සොඳ බේදත් සිවුසැට බෙ ර

764 සි ය පාබල සෙනග සමග සිය සෙන් සිට ගෙන දුරු රැ ස සි ය පාබල සෙනග සමග තරග මෙරග කූට විල ස ලි ය අඩු තුන් කෙළ ගණනක් කරවා මුර සදිසින් ය ස දි ය කෙළිනා වැනි සක්දෙවි රජුන් මගුල් පොකුණේ බැ ස

765 නි සි ම නැදුන් උයන් මගුල් පොකුණුත් දැක බැස ගොසිනා පි රි කුඹු යුතු පුන් පියයුරු ගෙන අඹ ගැඹුරට බසි නා සු රි ඳුට සුර අඟනෝ සිට සිනා රැළින් දිය ඉසි නා ස රි කළ හැකි සතර වටින් රන් මෙර වට වැසි වසි නා

766 කො න් ඩ විදා සුනිල් වරල ගොතා හෙලා පිට ‍එකිනෙ ක ක න් ඩ අතේ ගෙනැත් තිබුනි අඹත් සුරඹ දී එක එ ක තු න් ඩ පාට මුක මුවරද සිනා සිසී යති එබූ ක පු න් ඩ රික පිපූනා වැනි පුදා බානු උදයේ දැ ක

- ( 99 ) -

767 සි ද් ද විද්ද විදත් පුලුළු ගෙන නාගෙන ඇවිත් නොමැ ද ඉ ද් ද සමන් පරසතු මල් දැත පුරා සඳුන් පිනි ද සු ද් ද උක්ස සිසිලෙස රැලි දෙන පාතක සේම මුහු ද ස ද් ද වසක් දිය කෙළ සක් දෙවිඳු මගුල් උයනේ ඉ ඳ

768 ව ය න් නනුත් සිවු සැට බෙර පන්සිළු සළු වැ‍ඩ දක් සේ කි ය න් නනුත් රාග බේද සද්දය අසමින් තිස් සේ ලි ය න් සමග අඩු තුන් කෙළ අබිමනින් ඇර දක් සේ උ ය න් කෙළින් කෙළ සක්දෙවි රජු වඩිමින් ආ පස් සේ

769 තු ඩ තුඩ ගොස් බැණ නොනැගී වමිනුත් සක්වලට ගැ බේ දි ඩ දැඩිතර තිමිර සිසිර සඳසේ රුව පැලඳි ලො බේ වැ ඩ කර ගරුසේ සිරිමත් විජයෝ සරි සාද ගැ බේ වැ ඩ වුනි සක්දෙවිඳු දෙතිස් පඬුසල සා සුදන් ගැ බේ

770 සු ර න් සමග සහතුට කර යනලෙස තද තෙද අ න ගා යු ග න් දරත් තෝප්පු කුල ගිනි මරබළු වැර සිර ගා සු ර න් ගනා අඩු තුන්කෙළ අඟනන්ගේ ගෝසු ර ගා ස ග න් ඩ සක්දෙවි රජගෙන් ගෙන්නාපුව බාසි ර ගා

771 ම ද ක් කලක් ඉවත නොගොස් සක්දෙවි රජ සමග වි සී ප ස ක් සදිසි සතොස පිරුණු උවන තිබෙයි සිනා සි සී ලි ය ක් සේම තුනු සුබ නැමු රුව උවලට සරොසින් කි සි උ ද ක් උදුල රන් ලියසේ සුරඟන මැද ඌරුවෙ සී

772 ප්රන තා පයක් මෙන් ලෙලදෙන රඟන එදා ගෙයි සිර ංගු ඉ තා පිරිය වෙන ලෙස සක් දෙවිඳු එදා රගෙයි රැ ංගු ප්රම තා පයෙන් උඩු සැල වැඩ උන්ලෙස සක් දෙවිඳු ංගු ග තා ගතින් ගත අබරණ දැකලා එහි දෙතන බි ංගු

773 ස ක් මි ණි නිල් සැදි රන්ගිරි කුලන් සදිසි රුවින් සැ ංගි නි ක් මි ණි නිල් සදිසි සේම සකිනුත් සක්වලට නැ ංගි නි ක් මි ණි නිල් දිඩ දැඩිතර සුලබා නුවණින් අන ංගි නි ක් මි ණි සක් දෙවිඳු දෙතිස් පඬුගල දා සුදන් නැ ංගි

774 උ න් නා යක අයිරාවන පිරි ගජ පෙළ පෙළ න ම් මේ දි ස් නා මිණි කොකවැල ගත් නාලාගිරි පෙළ න ම් මේ බ ස් නා මද සමගින් සිට වෙන වෙන දා කළ න ම් මේ ව ස් නා වැසි වරුසාවෙන් සුරිඳුන් ලඟ සිට න ම් මේ

- ( 100 ) -

775 ස ක ගන කුඹු දළ පුර සක් දෙතිසක් දළ සත ස තෙ කි වි ක සිත පස් පියුම් පිපී පොකුණුත් දළ සත ස තෙ කි අ ක පවුනුත් පියුම් පලස් පියමුත් පෙති සත ස තෙ කි එ ක එක පෙත්තේ නඳදෙන දිවඟනවරු සත ස තෙ කි

776 ම න් ක ළ වරු දාන පාන දුවනා සුර පුරන් ද රා පි න් ක ළ පෙර පියුම් ලෙසින් පැතුමේ සුර පුරන් ද රා ර න් ක ළ සැල සලඹ පිරූ දාන පාන පයෝ ද රා තු න් ක ළ අනුවක් සුරන්බු ගෙන නික්මුනි පුරන් ද රා

777 නි න් දා නැති නිලුපුල් යුග කී කල දාසක් සුරිඳු න් ඇ න් දා සේ ඉඟ නරඟන දැක රණ කෙළි කෙළ සතොසි න් කැ න් දා ගෙන අඩු තුන්කෙළ සුරගන සුරපුර වාසි න් න න් දා නම් උයනට ගොස් වති සක්දෙවියෝ මෙලෙසි න්

778 ස ල් ග ස් සපු සඳුන් කපුරු සුරන නැදුන් උයන් පොති න් පු ල් ප ස් පියුමෙන් පිපි පිරුණු පොකුණු පතස් පසි න් නි ල් රැ ස් මිණි සදිසි ගිහිණි රිවි ගනරන් මෙරක් උඩි න් නි ල් අ ස් නක් පනවා වැඩවුනිය එසක්දෙවි සතොසි න්

779 ස ඳු න් කපුරු මල්පෙති මිණි නිල් වරලස ගෙන ගව සා බ ඳු න් නාලි ගෝව දෙදෙන මද මද මරුපත් ගව සා නැ ඳු න් උයන් සෙවනේ ඉඳ සුර අඟනෝ දැක නොල සා මු දු න් නිරිඳු එක් වැඳ බැස සිටිති රුවන් කිරුළු ද සා

780 අ ලා ස විදුලියක් සමග අනගි රුකී ආව එබ ව අ ලා සතුට විලේ ගිළුනු කෙනෙකුන් සේ වෙනස බෝ ව වෙ ලා සිතට දුක් වැදිලා දැ කලා මන්පර සුබා ව ක ලා ස සිඳු ගත්තු නොහී වැටුනි එදා අණස බෝ ව

781 කෙ තිති පුන්ඩ රික වෙනසක් ගත්තා වැනි වර්ණ රජු ට ම නිති බන්ඩ උදර උඩින් පූතික දිව සක්වල ව ට අ නිති බන්ඩ මන්ඩ සුලස් වැකුනා වැනි කන් කර පි ට අ නිති බන්ඩ මකුට රාහු පත්තුවෙති මාදේවි ට

782 සැ ටි දැක සිත කල විකලව ලොබිනුත් පන්සැරද ස පා අ වි යෙන් අද වක්කල ලිය අබිලාසව සිට තර පා‍ ඉ ටි ගිනි උණුවුනා ලෙසට කකියා පඬුසල සත පා දු ටි ද එසක් දිව නෙතිනුත් ඌරුවෙසි වැටුන උ පා

- ( 101 ) -

783 ‍කෝ ප ත් කොට සක්දෙව් රජ වනි තදබස් පවසන් ඩ ත් රූ ප ත් දැක ඔහු ලොබවී තම පෙර පවු පලදෙන් ඩ ත් පා ප ත් පර හිමියෙකුවද වී පවිසින් වෙන් වෙන් ඩ ත් සා ප ත් දුනි ඌරු වේසි නරලොව ගොස් උපදින් ඩ ත්

784 ප ර ලො ව පරදාර පවින් පලදෙන සැටි මේ විල සේ දු ර ල ව මින් දොඩා සුරිඳු උදහස් වූ රඟ මෙලෙ සේ ප ර ලො ව සුර සැපත් තකා සවස ඵලූ එම විල සේ න ර ලො ව ටත් ඇවිත් ඵලඳ පිළිසිඳ ගති මැනි කු සේ

785 දි සි පත් දිසි දිමුතු අමුතු සඳසෙ උවන උදුල වෙමි න් කි සි ත් නොඅඩු සැප සම්පත් නායක තනතුරු ලබමි න් දැ සි න් දසුන් දජ කුඩ කොඩි ඇති සව් සිරි දිගා වඩ න් ප්රල සි ද්දව ඉපිදි එලද ලිය චිත්රාඩ පතිනි නමි න් ________________________________________

20 අංකොට හටනෙ

786 පැ ණ ස ර ගරුතර ඇත මහ සෙනග ක් සි රි ස ර ගේ ගෙන ඉසුරෙන් සුරස ක් පු ව ත ර ගජබා රිය ගඟ යසස ක් මෙ නු ව ර ඇත එක දුප්පත් සෙබලෙ ක්

787 සි තා සිතට පවසන් තම සු ද් දේ ඉ තා රජුන් වද මැඩ ජය ල ද් දේ ම නා සිතා පළමුව පරසි ද් දේ හා තා යන නම් ලොව පර සි ද් දේ

788 බ ති න් පිලියෙන් අත මිට වත් නැ ති ක තු න් පුතුන් ලැබ ගෙන දවසරි ති ම ති න් සුරා බී අවජඩ කර ති අ දි න් අදට බඩ වඩමින් රැකෙ ති

789 උ න් හ ට නෑසිය නැත ලඟ තම ගේ ක න් න ට අත මිට නැත බඩු මොහු ගේ දේ න් න ට කිසි කෙනෙකුන් නැත ඔහු ගේ අ ං කො ට එක මීමෙක් ඇත ලා ගේ

790 දු ටු කල එලියට සැමගේ කැම තී දු ටු අය මදකුත් පසුබා නොනැව තී දු ටු මිතුරෙකුගෙන් තද සිර ගනි තී දු ටු දුටුවන් බැඳගෙන වැඩ ගනි තී

- ( 102 ) -

91 බ ලා ගියේ මීමා දවස ද් දා ත ලා සානු දැක ගොස් සබ මැ ද් දා බො ල ව තොපේ මම පිටිවාලෙ ද් දා ත ලා දාපු එතකොට බිම අ ද් දා

792 එ ත නි න් දනිපනි ගාගෙන නැගි ටා දි ව ගෙ න් ගැලවුන ගවයෙකු ලෙස ටා දු ව මි න් ආපසු නොබලා එවි ටා ඇ වි දි න් කීවේ තම බැමිණිය ටා

793 එ ම වි ට ඒ ලඳ වෙවුලා නැගි ටා ත ද කො ට රුදු බස් කියමින් එවි ටා මෙ ලෙ ස ට අවනඩු කළ රඟ ගැහැ ටා හ නි ක ට කිය ගොස් බඹ නරනිදු ටා

794 දො ඩා එ ලඳ කි බසට ලවු ල් ලේ ප මා විරිඳු කම් සිතට ලවු ල් ලේ කු ඩා මහත් ඉඩ අරවා ගො ල් ලේ අ ඬා වැටුනි ගොස් රජ දෙපතු ල් ලේ

795 එ ම වි ට බඹරජ නැගි සිට වෙවු ලා බි ය නැ ත නට කිය පැමුණුනු අවු ලා ම ට ඇ ත අංකොට මීමෙක් ලැබි ලා ලො ව ස ත වැඩකර තැළුබව දැක ලා

796 ය වා සෙබලුවන් ගෙන්නා මැතිය න් නො ව නා අවනඩු කිම්ද කරණු දැ න් ර වා නිරිඳු සිට තද උදහස් ක න් ක වා හරිමු තොපෙ මස් බළු කපුට න්

797 ත රා සරව හිමි කිම්දෝ අපහ ට සු රා බිබී නිසරුව බස් සැමවි ට ද රා ගන්ට බැරි පැවසුව තෙපුල ට සො රා නොකී බොරු හිමියනි සී ම ට

798 අ සා එබස් නිරිනිදු විය තොස යා ග සා හරුව මොහුගේ පිටිකර යා නි සා එපව් තට නොකරමි වද යා මු සා වාද නොකියා පල ජඩ යා

- ( 103 ) -

799 සු සු න් ලලා ඇවිදින් තම ගෙදර ට ල ඳු න් සමග බස් තෙපලයි මෙලෙස ට ර ටි න් කවුරුවත් පිහිටක් නැත ම ට ඉ ති න් කින්ද උපමාවක් යමි ර ට

800 ඉ තා රොසින් සිත දුක් මග හරව තී ග තා ගතුන් පුර වනසනු සිත රු තී ඇ තා නුමුත් දැන් අකුසට බය වෙ තී සි තා යන්ට කොයි රට දෝ බලව තී

801 තු න් නෙත් පඬිරජ සහ ලවු නිරිඳු න් සු න් කර ඇමතින් උයනේ නිරිඳු න් දැ න් මට පිහිටක් වෙන නැත ‍ල‍ඳෙ දු න් ය න් නට රිසිවිය ‍ෙසාරලිය විගසි න්

802 ගො ඩ බැස සොලි නරනිඳුගේ නුවර ට තු ඩ අත වසමින් ගොස් බැහැදැක සි ට වැ ඩ කරු නිරි‍ඳෙක් නැත මේ මුළු ර ට බ ඩ රැකුමේ සහ ආවේ මෙ ර ට

803 නො යෙ ක උපා යොදමින් තම සිත ටා සැ නෙ ක ගොසින් ඒ රජ වාසල ටා දි න ක බලව් මතු වෙනදේ තොප ටා නැ ව ක නැගී ආවෙමි සොලි පුර ටා

804 තු ටු විය සොලි නරනිදු උගෙ එබස ට ත ට බඩ වැඩුමට ඇත මගෙ මෙ ර ට ව ට පිට නොගොසින් තම සිතු ලෙස ට සි ට පිය මගෙ වාසල කැමි වැඩක ට

805 සි ටි මි න් වාසල් පුර නරඹා සි රි සැ ටි ය ක් පුර වැනි මෙනුවර ආසි රි නැ ත වෙ න සක් මට මෙනුවර ආසි රි දු ටු වෙ න් එනුවර ගිය ගඟ කාවෙ රි

806 එ දි ග සුලුලෙන් මුහුදක් ගැඹුරු ති වෝ ග ග සරු කෙත් ඉසුරෙන් බල ඇ ති නා ග ග සිටගෙන කියමින් බස් රු ති මේ ග ග බඳිනට නිරිඳුන් යහප ති

- ( 104 ) -

807 ස න් තොස විය සොලි රජුනුත් බස ටා උ න් බ ස මදකුත් නොමගෙන සිත ටා අ න් බ ස මදකුත් නොමිසුව බව ටා ස න් න ස් ඇරියෝ දස අට රට ටා

808 ස න් නස් ඇරියෙන් සොලිරජ තොසි නා ස ව් සිරි පිරිවරමින් සොලි නර නා සි ව් දකිනට නැව් නැගෙමින් තුටි නා අ ව් දසඅට රට රජු සහ තොසි නා

809 ස ට න් කරණ විලසින් මහසෙන් සි ට කො ට න වැටී උණු තලතෙල් වත්‍ කො ට අ ට න් කවා බල පාමින් මග තො ට ප ට න් ගත්තු කාවෙරි ගඟ බඳින ට

810 සියළු දනෝ මැටි අනමින් වට ලා සලෙළුය බල ඇති බඳිනුය වෙර ලා වෙරලා බැන්දත් ගඟ සැඩ උපු ලා දියලු මෙන් යයි මැටිතල උපු ලා

811 මෙ ර ඟ බලා සිට කැමදුන් රජ ල ග ත ර ඟ බලා සිට වැඳ රජ පා යු ග මෙ ර ඟ වයිර යයි සිතු පහකළ ර ග සෙ න ග ගෙනැත් බඳිමැයි මම මේ ග ඟ

812 තු න් කොට ඔහු කි වචනය උසු ලා වෙ න් කර කැමිදුන් සැර දල ලොබ ලා අ ත් පිටවී රජ කැට දෙමි නුමූ ලා ස ත් පොට මාලය කරලම් උසු ලා

813 ව ඳි මි න් අවසර ගනිමින් සහතු ට න ගි මි න් මහ නැව් ගොඩ දුටු විලස ට සි තා ආමි මම තොප වනසන්න ට ඇ වි දි න් ගොඩබැස මාගම් නුවර ට

814 කි ය මින් තොරතුරු අසමින් සහතු ට බි ය නොව අල්ලා දුටු දන රැස්කො ට ලි ය වෙති බල විකුමෙන් නැත මේ ර ට ගි ය සෙන් අල්ලා එක රෑ ‍වටකො ට

- ( 105 ) -

815 සෙ න් වට කර ගොඩ බසිමින් දැක ලා ක න් දිග බැට දි නැවට දමා ලා ය න් නට ගියෙ සෙන් අරගෙන නුමු ලා අ ං කොට මීමාගෙන් උනු අවු ලා ________________________________________

21 මහ ගජබා කථාව

816 ස ව් නේ සත සිත අසන්කයන් පි රු මැ ව් නේ තිලොවට රැස් වද ගනඳු රු ස ව් නේ දිය බැඳ දවසක් ගනදු රු ස ව් නේ නමදිම් සිරි පා ලොව්තු රු

817 ත ම න් සුරිඳු පුල්වන් තෙර සුරි ඳු ව හ න් ගුවකි සුවදැති මහ ගිජි ඳු ර කි න් න දොස් හැර උතුමන් පසි ඳු කි ය න් න ගජබා නිරිඳුගෙ විරි ඳු

818 අ ස න් ක විසි හතරක් සව් සතහ ට නි ව න් පුරට වැඩි සඳ මුනි තිලොව ට සු ර න් සදෙව් ලොව දිය බැඳ ගණිඳු ට ව ඳි න් මේ දොස් හැර නමඳිමි සරණෙ ට

819 රු ව න් වැලට මිණි ගෙන ඇමුනූ ලෙ ස මෙ ව න් සතට පිහිටක් වන්නේ ය ස නි ව න් පුරට වඩිනේ මුනි සන්තො ස ස ව න් නමා නමදිමි නර ගන ය ස

820 ර න් ගිරි හට දකුණෙන් දඹදිව් ත ල ප න් සිය පණසක් කොදෙව් ද වට ක ළ ඉ න් සත්සිය පණසක් ගව් සිරිදු ල තු න් රත්නය මුනි රජු සිට වදහ ල

821 සො ළො ස් තැනක තිලොවට ගුරු මුනි වැ ඩි නි වෙ ස් සතර මග ගඟ දිය කඳ වැ ඩි වෙ සෙ ස් සමන් කුළ සිරිලක ජය කො ඩි ස ක ස් ව පින් කෙත් ඉසුරෙන් ජය කො ඩි

822 ස ත ර කුළෙන් සව් සිරි විඳ වැජඹෙ න ප ත ර උයන් වතු කෙත් වතු කොපම න ස ත ර කුලෙන් කුලනුත් කුළු තැන තැ න නි ත ර කවුරු පවසති ගොවි වැසි දැ න

- ( 106 ) -

823 මෙ බ ත් පටුනෙක සෙබළු ගිරා ප ති න ගු ළු ත් විය ගොන් විසුබා සිත රු ති සො ඳ බ ත් බුලතුත් බුදිනට ගෙන්න ති මෙ ප ව ත් පවසා ගොන් ගෙන සා තී

824 ඉ ල් පැන් දිය පිට හිසරෙකු ලෙස ටා ලො ල් කර සාමින් ගොස් තුටු සිත ටා ක ල් දන බොජුනුත් පිස ගෙන සොඳ ටා ව ල් ලඹ බත් ගෙන අව් ඔහු වෙත ටා

825 සි ත ලෙස තම බත් අනුබව කර ලා සැ ත පුනු ඉස තබමින් කත උකු ලා නෙ ත නිඳි වන් කල සීනය දැක ලා සි ත බිය ගෙන නැගි සිටි කල එක ලා

826 න යෙ ක් දරණ ලා දකුණත කැ ක ලා ගෙ ය ක් නැතුව තම සිදු තෙර දැක ල‍ා මි ස ක් මිනි රොසිනුත් තම කා ලා මේ ස ත් සොප්නය දැක කල වික ලා

827 සො ඳු ර කිමද මිහිපිට නැති අරු මේ බ ඹ ර ය බැඳ වියගස තිබු පෙරු මේ මු ව ර ද කරලද කිව් දැනිය මේ මේ පු ර ඉසුරුත් අත්වෙයි නිය මේ

828 පො ර නු න් කිබස් නිබරුව මම දු ට ල කු නු දුටිමි මම අත් බැළු විලස ට කි ය නු මෙබස් අසනුය ගෙන සිතක ට දෙ ව නු නොයන් හිමියනි සී සෑම ට

829 ප ල ඇ ත් තේ කල ගොවිපල මේ රූ සි රි ම ත් තේ කගනොව ගෙන ගැඹු රූ වෙ මි නි ත් තේ බස් පිළිගෙන සොඳු රූ දැ න ග ත් තේ මොන වෑ බස් නිබො රූ

830 සීනය දුටු රජ සව්සිරි විම ය බඹරය බැන්දේ සෙත් පිරිවර ම ය පොරනෙහි මේ බස් කීවේ ගරුම ය ඒ සත් පැයකින් රජ සිරි ලැබෙනු ය

- ( 107 ) -

831 මෙසේ දෙදෙන කියමින් සිත තුටු ක ර සි තේ ලොබය හැර නොව දැන් මෙ ව ර ඇ සේ පසඟතුරු ගෝසා වෙන් ක ර ඇ සේ දුටුය මහ සෙනඟක් එනව ර

832 ම හ ත් ඉසුරු කෑලිය පුර මහ ර ඳ ඉ කු ත් වෙමින් පරපුරයට ගිය ස ඳ ර ජෙ ක් ඊට එම පුරයට නැති ස ඳ සි ත ත් උපායක් සෙනෙවිය මැතිස ඳ

833 නැ ඳු න් උයන ගොස් එන වැනි තුටුක ර සු ද න් සබාවට යන වැනි පුවත ර ත ම න් පිනෙන් ලත් රජ කරුනා ක ර ගො සි න් වනිය යස ඒ කෑලිය පු ර

834 පො බ කර රතයෙන් පස්බා විලස ට ලො බ කර කරුණා ඇත්නම් සහතු ට ද ඹ දිව වැනි මේ නිරිඳෙක් සහතු ට බ ඹ රජ නම් සැලසුම එම නිරිඳු ට

835 පු ර ව ර පුරයෙන් සමගිව එවි ටා සු ර පු ර රන් දජ බැඳි ලෙස සතු ටා පි රි ව ර වටකර ඇවිදින් සතු ටා කෙ ළ ‍ව ර දුන්නා දුටු තම නෙත ටා

836 දැ ක මේ සීනේ එබිසෝ බිය දා සැ ක නොව කිව් ගොස් නිරිඳුට පහ දා එ ක සිත වන් ‍මගෙ ‍නාසනු මැති ඳා දු රු කොට පවසනු කිව් මැති එස ඳා

837 මෙ මු රුත බමුණන් ගෙන්නා ලඟ ටා රු ති ලෙස ආසන පනවා එවි ටා දෙ ති මසුරන් දහසක් ඔහු අත ටා ඇ ති තතු සිනස පැවසුව එවි ටා

838 ස ට න් පුරා ඇසු සිනේ උප තේ නෙ ති න් දැකපු ලෙස තෝරා කිය තේ ර ජු න් මෙබඹ රජුගෙන් වෙන සැප තේ අ දි න් හෙටින් කුමරෙක් පිළිසි‍ඳෙ තේ

- ( 108 ) -

839 ස ම සක් සොලිරජ සිරිලක රජ වී ය ත ම සිත් සතුටින් දුන්න විනෝ වි ය ස ම ගිව කිරිපිඬු දුන් උපතෙක් වි ය බ ඹ රජ අග බිසවුන් කුස උපනි ය

840 බ ඹ රජ සිත තොස් වඩමින් බිසව ට අ බ රණ කරවා පළඳා සිවු සැ ට ලො බ යෙන් කුළුඳුල් ලත් දරු උපත ට සු බ මොහොතින් ගෙන බැන්දෝ රන් ප ට

841 ම සි න් මසට ගැබ මෝරා සිටග ති ම සි න් ගණන් දසකඩ මස පිරිග ති කු සි න් නැගෙන තද දුක මෙතෙකැයි නැ ති තො සි න් එවිලි ගති කිවි උදයේ නි ති

842 තු රු ප ති සති ගුරු කිවි බුද සමගි න කි වි බු ද එකඟව ගත්තේ කුළුනි න පි වි තු රු සිංහය සව්සිරි දැනගෙ න එ කු ම රු බිහිවුනි මේ සුබ මොහොති න

843 නවසඳ සොමි සිරිලක උපතින් දැ න නැගෙමින් දුන් රිවි කැළුමෙන් රාව න මෙවෙනි කුමරු බිහිවුනු දින දැනගෙ න උපදිති නීලා යෝදය එම දි න

844 සි ත් ලෙස පොරණුන් කී ලෙස පැව සූ අ ත් දුටු අඟනක් තෝරා සුදු සූ සි ත් තුට වඩවන කුමරෙකු පැව සූ ස ත් දෙන කිරි මවු කුමරුට සැල සූ

845 ලො බ ලා බඹ රජ ‍ෙගන පුර වැසි යෝ බැ ඳ ලා තොරණින් දොර දොර සිටි යෝ කි ඹු ලා මාරුක් මල් විල සිටි යෝ බැ ඳ ලා රන් දජ සැණ කෙළි කෙළි යෝ

846 සතියක් මිණි මුතු රජගෙට ඉ ස් සූ සතියක් පසතුරු ගොස කඳු ගැ ස් සූ සතියක් පලතුරු මල් වැසි වැ ස් සූ සතියක් කුමරුන් යන්ඩ සැලැ ස් සූ

- ( 109 ) -

847 අ න් දවාපු යස සොඳ සළු මෙන් ගෙ න සි න් දවාපු රුදු විකුමෙන් නොලැබු න බ න් දවාපු රන් දජ මෙන් තැන තැ න ව න් දවාපු ගිරි තුන් මස ගිය තැ න

848 පු න් සඳ මෙන් මෝරන කුමරිඳු ටා පි න් බලයෙන් වැඩි කුමරෙකු ලෙස ටා උ න් බල සොඳ දෙව් ගජතෙකු ලෙස ටා ඉ න් සත් මස පිරි සඳ කුමරිදු ටා

849 බෝමැඩ වන මොහොතින් කී ඇදු රූ සේ දි ඩ බල ඇති විකුමෙන් ඉසු රූ ආ ව ඩ වා දෙපසේ සිට ඇදු රූ මෙ ව ඩ වා සුබ මොහොතින් කුම රූ

850 ම හ බ ඹු මේ දුන් ආසිරි උන් හ ට පො ළ ඹා දුන් ආසිරි සර සහතු ට ස සො බා නව මිණි නිල් සේ සහතු ට ග ජ බා නම් සැලසුවෙ කුමරුන් හ ට

851 දවසි න් දවසට හොබවන නිරි ඳු වයසි න් වැඩි විකුමෙන් බල නිරි ඳු වැ ඩි යස මෙන් බල ඇති ඔහු නිරි ඳු ගජතුන් පස් දෙනෙකුගෙ බල නිරි ඳු

852 සිතත් තුටුව තම පිය රජු නිකස ල සිතත් මිතුරු බව දැක මැති පිළිවෙ ල ස ත් දවසින් සිට රජුගේ තෙද බ ල ස ත් තොසවිය රජු තම සිත වූ ක ල

853 ත ල් පොල් තුගු තුරු මේවා ආදි ය ග ල් මුල් සුරතින් ඇණ දෙදරා වි ය ව ල් ගජිඳුන් අල්ලා මැඩ මැඩවි ය ව ල් පත් අර වට තම මාලිග වි ය

854 ප ස ල් දනවුවල සිටිනා සෙන් බ ල ක ස ල කඩක් මෙන් අගමුල් සුන් ක ල පු ළු න් පතෙක් මෙන් උඩ දමමින් කෙ ළ එ ක ල් දෙගුන විය කුමරුගෙ තෙද බ ල

- ( 110 ) -

855 ද න් නා අදිපති රජ දැක අවිය ක් පි නා මතින් මතු අණ වින කැටිය ක් ම නා ලෙසට කුමරුගෙ සිතු සැටිය ක් ත නා දෙමැයි අතකින් සැර යටිය ක්

856 අ ට සොළසක් සූවිසි බල දර නා ව ට තුන් දිග පසලොසකි රිය නා සැ ට සෙබළුන් බර උසුලන පම නා තු ට කර යකදා දුනි පිය නර නා

857 ගු රු ළු හඬක් සේ දිය බැඳි විලසි න් රැ ගෙ න තමන් යකදා පිය රජු දු න් මන් මේ යකදා සුරතට ගනිමි න් බඳිමි මහත් ගිරිකුළු සෙනහඬ මෙ න්

858 උ ස් ගිරිකුල් කඳු හෙල් ගෙන පැහැ දා ගො ස් එනු පස්විසි යොදුනක් එස ඳා රු ස් තම විහිදෙන ගතිමි යක දා ග ස් බිඳ හැර පියවයි පුළුවන් දා

859 බු ජ බල කෙසරිඳු සේම සමාන ය වි ජ ලිඳු මෙන් සව් සිරි අසමා න ය වැ ජ ඹෙන කෑලිය පුරයට ජාන ය ග ජ බා රජ මෙලෙසින් අසමාන ය

860 බ ඹ රජ සිරි විඳ පරපුර ගිය තැ න සු බ මොහොතින් ගොස් ඔටුණු පලඳමි න පො බ වන නිරිඳුන් සේ වැඩ හිඳිමි න ලැ බ රජ සිරි සහ ආසන ඉඳිමි න

861 පි රි වර සෙනෙවි ද මැති සමගිව සි ට පි රි සිඳු කුලයෙන් දිවඟන විලස ට පි රි සිඳු සළු බරණින් මගුලැතු පි ට සි රි සර බිසවක් ගෙන දුනි කුමරු ට ________________________________________

22 කුඩා ගජබා කථාව

862 මු නි ඳු ඉසුරු රාවන කඳ කුම රෝ ග ණි ඳු පතිනි සරසවි ගුරු සිකු රෝ දෙ වි ඳු තමන් රිවි තරිඳුද මෙ සු රෝ දෙ වි ඳු මෙ අප රැක දෙන් සව් ඉසු රෝ

- ( 111 ) -

863 ප ද රස පෙර කිවිඳුන් කී පද ම ය වි ඳ දිව සැප සරිලන නිති ලොබ ම ය ස ඳ එළියට වන් තරු රැස් සේ ම ය පො ද බිංදුව විවරකි අපෙ කී ම ය

864 අ ට ත් පහත් දෙක දැනගෙන ‍පොර නේ ව ට ත් සිටින මහසෙන් මැති වරු නේ ය ට ත් ජාතිවල කළ පින් බෙලෙ නේ දු ට ත් වරද නොගනින් ගුරුවරු නේ

865 ස ත ට කියා පෙර දොස් දුරලයි හැ ම ල ක ට පසිඳු කිවිඳුන් ආදර හැ ම වි ක ට කියා රවටති සමහරු හැ ම දු ක ට කියන කවියේ අග මුල කි ම

866 ල ත් උවදුරු හැර බැරි තම නිත රේ මෙ ත් මුනි දැකලා දන බිම වැති රේ ල ත් වරමින් බුදු ගුණ ලොව පැති රේ බු ත් සරණෙන් ලෙඩ දොස් ගිය නිත රේ

867 න ස න් සිතා කෙලෙසුන් පව් දුරුක ර එ ස න් පතොල් මුළු සක්වල බෝක ර ව ස න් නොකර ආ වසවතු බඳහැ ර ද හ ම් සර ණ බලයෙන් දොස් දුරුක ර

868 ල ඟ මුනිඳුන් හට වත් පිළිවෙත් සෙ ත ස ඟ දහසක් සිට සුබ සිරි දෙත් සෙ ත ම ග නිවණට යන සරණෙකි සව් ස ත ස ඟ සරණේ බලයෙන් දුක් දුරු වෙ ත

869 ප න් සිල් අටසිල් රැකි දස සීල ය පි න් කළ අපෙ මුනි බුදුව මෙ කල්ප ය ම න් කළ වසවතු යුද පැරදී ගි ය තු න් සරණේ බලයෙන් දොස් දුරුවි ය

870 ල ක් දිව සිරි ගජබා රජ වෙසෙ සේ නි ක් ම යුදට රාවන රජු විල සේ ලැ ක් ම නොවී මිග යමු එක දව සේ දැ ක් ක ළු සොලිපුර යමු එක දව සේ

- ( 112 ) -

871 දු ටු ව න් සොලි රජුටත් බල පෑම ය සි ටු වා සෙනගට අවසර දීම ය කැ ටු ව තමන් යන අයගේ නාම ය තු ටු ව නික්ම ගියෙ නීලා යෝද ය

872 රි වි ලෙස පෑවෝ මේ මුළු දී පා දෙ වි ලෙස සුර කුමරෙකු මෙන් බූ පා ස වි බල තෙද මොහු විය පෙර දා පා ස යු රට බැස ගජබා පරතා පා

873 ර ට ත් නිසරු වද තෙද බල පෑ වේ සැ ට ක් යෝද උසුලන යකදා වේ කැ ට ක් සේම එක අතිනි ගැසූ වේ පි ට ත් මුහුද දිය දෙකට බෙදු වේ

874 ග සා පු සෙනහඬ මෙන් ගුගුරා පී ව සා මුහුද දිය රැළ කලඹා පි එ සා ගරෙන් දෙවිඳුට බල පා පී තො සා ව ගජබා රජ පරතා පී

875 මෙ යි න් පසිඳු රැකවිලි මහ පෙර සි ට ලි ය න් ඇවිසූ ඉසුරෙන්දෝ පෙර සි ට නැ වෙ න් මිසක් යන්නේ නැත එතර ට කි ය න් න නිරිඳුනි කවුරුද මේ නුඹ ට

876 ල ක් දිව සිරි ගජබා නරනි න් දා නි ක් මුනි සොලි කාවෙරි ගඟ බැ න් දා ග ත් අපෙ සිර මොබ නෙව්වෙ කුම න් දා එ ක් ගෙනෙනට යමි කිවි නරනි න් දා

877 එ බ ස් අසා මනුමේකල් තුටු වේ තී ස තො ස් වෙමින් මග පිය වැලි අතුර ති මෙ ල ක් දිවට බල පෑ රජ වෙන නැ ති එ ගො ස් එතන කාවෙරි ගඟ බැඳ ග ති

878 එ ත ර වෙමින් ගොඩබැස සොලියා පු ර ස ත ර මහත් කඩවතිනුත් එන ව ර න ත ර ලන්න බැරි මොහු දැක බියක ර වි ත ර කොතෙක් ගව් ඇත සොලියා පු ර

- ( 113 ) -

879 ස ත ර පනස් ගවු මග ගෙවමින් ය ති ලෝ ත ර පහුරට සිව් සැට ගව් ඇ ති ස ත ර විදි සොළසක් ගව්වක් ඇ ති අ ත ර මේ සොලිපුර විසි ගව්වක් ඇ ති

880 ගෙ වා ගොසින් මග ගොස් දුරු කතර ව ලො වා පහුරෙ කඩවතිනුත් එතර ව බ යා නිකව මොහු දැක කල විකල ව කි යා දුවති රැකවල් රජු එන බ ව

881 බි ය වැද වෙවුලා ගමන නොගොස් සි ට සො ලි රජු දැකලා සැලකරමින් සි ට අත පය වෙවුලා එතන වැටී සි ට කිම තොපි වෙවුලන කාරණ කිය ම ට

882 ක ඩ මි න් මහමෙර ගෙන යන විලස ට එ ත නි න් ලෙලවා නග ගෙන රොස් කො ට ම න ර න් කර මොහු එන රඟ දුටු වි ට ර ජු දැ න් වෙව්ලනු කිම දැන් අත් පි ට

883 නැ වු ද නැගී ආවෝ නැත තොට ටා අ වු ද දම‍ා ගෙන එති සරු නොකො ටා දෙ වු ද ලොවෙන් බටු කුමරෙකු ලෙස ටා ක වු ද රජෙක් එනු කි සොලි පුර ටා

884 ගවරැළ මැද වන් දිවියෙකු විල සේ ගජරැළ මැද වන් කෙසරිඳු විල ‍ සේ ලොව පූජිත ගජබා රජ මෙලෙ සේ ගිය මේ මග සරු නොතකව මෙලෙ සේ

885 මේ දඹදිව නිරිඳුන් මන් බි න් දා න ර බා හට තිලකැයි මොබ ඇ න් දා ක ර බා ගෙන සිටු සොලි නරනි න් දා ග ජ බා රජු එනු දුටිද නිරි න් දා

886 අ තු රු නොදී සිටි සෙනගක් බිය වෙ ති ස තු රු රජුන් දැකලා සිට වෙවුල ති ව තු රු සේම දුවමින් පසු නොබල ති ය තු රු අගුල් ලවමින් දොරගුල් ඇ ති

- ( 114 ) -

887 ර ළු වෙන් උන් සොලි ඉලනට කී යා ද ළු වෙන් මොටවුනු ලෙස නවතී යා ම ළු වෙන් වැඩ සිටිනට සැනසී යා සු ළු දොරවල් ඇර බල සිටි යා

888 සැ දී දෙපිට සිටි දෙපිල දනෝ ම ය වි දි දෙකොණ ගියෙ දොරගුලු බැම්ම ය ත දි න් ගොසින් ඇණපිය යකදා ම ය බි ඳී දුවති උන් පසු නොබලා ම ය

889 පි න් කළ ගජබා රජය නමින් ‍ නේ ස න් වල කළ සොලි රට රජු බියෙ නේ ව න් යකදා ගෙන සුරත දරන් ‍ නේ ර න් ගිරිලෙන උන් සිහරජ වැන් නේ

890 ල ක් දිව සිට ආ ගජබා නිරිඳු න වි ක් ක්ර ම බල පෑ තම නිති බලයෙ න එ ක් කම සොලි රජු බය ගන්නා ගෙ න ස ක් රජ සේ වැඩවුනි සිංහාස න

891 ලෙ ස යි පැතූබල කුළුණු සිති න් නේ රො ස යි කියා වැඳ වැඳ සතුටි න් නේ ය ස යි සුනෙර අල්ලා ගජතු න් නේ ග ස යි එපුර තම බල පාමි න් නේ

892 න හ ළූ එම පුර සිවුපා ස ත් තූ ගෝ ළු ගසා තැන තැන සිට ග ත් තූ ම හ ළු වයස් ඇති එපුර ඇමැ ත් තූ පා ළු කරණ ලෙස ගොස් වැද ග ත් තූ

893 ක වු ද තමා පින් කළ බෝස ත් තූ දෙ වු ද ලොවට ගොස් යුද ජය ග ත් තූ අ වු ද දසට රට මෙහෙකොට ග ත් තූ ක වු ද නසනු පුර ඇසුව ඇමැ ත් තූ

894 කැ ටු ව ම සිංහාසන ඉඳ නොල දා තු ටු ව බසව ගියෙ ගජබා නිරි ඳා දු ටු ව මිසක් බොරු නොකියව් පැහැ දා කැ ටු ව කුඩා කොළු මහ නැත සමු දා

- ( 116 ) -

895 කී වේ සොලි රජ බය නොව තුටු වා බී වේ රන්කිරි දෝතින් සිඳු වා දූ වේ සිංහල ඇත සමුදා වා ආ වේ කිම ගජබා රජ තනි වා

896 දි න ම් අසුර යුදයෙන් ජය නොකො ටා ව න ම් මගේ බල දසඅට රට ටා ග නි මි දනන් දෙවනුව කර මෙම ටා ත නි ව ආමි සිර ගෙනියන ලෙස ටා

897 දි නා අසුර යුදයෙන් ජය ගනිමි න් දු න් නා ජයතුර සක් සුරිඳුන් ගෙ න් ගෙ නා සෙනග ඉල්ලනු කිම මාගෙ න් සි නා සිසී රජ බෙර අණ ගසමි න්

898 කි ව එබසට ගජබා රජ රොස් කො ට ල ප සඳ මෙන් පවතින මේ මුළු ර ට ද ස විඳ බඹ රජ කළ නින්දා ව ට අ ප නින්දා කරවනු රජ කුමක ට

899 ස ත ක් මුතුන් පෙර පැවතයි එ න් නේ ම ත ක් කළේ නැත ඔබ මිස ද න් නේ ම ත ක් කළා රිහි හරිමි බොල න් නේ පො ත ක් ලියා දුන්නද සරොයි න් නේ

900 එබසට සොලි රට මෙලෙසට කී වා දසඅට රට සෙනගත් මෙහෙ කර වා බැස මෙපුරට රජ නින්දා කර වා අස රජ කිම දැන් නින්දා කර වා

901 ස මා ගමව ඉඳගෙන කිව මෙර ගා මෙ මා සමග නොකරන් රජු තර ගා ත මා පුරට නොකරන් අව තර ගා ප මා නැතුව දිලන් මගෙ සෙන ගා

902 රො ස ඳ කියා යකදා මැඩ අති නා එ ස ඳ දීපු දිය දැක සොලි නර නා එ ස ඳ රාහු සොමි ඇල්ලු ලෙසි නා වි ල ඳ ලෙසින් වෙවුලයි සිත බියෙ නා

- ( 116 ) -

903 ස යු ර ට වන් දිය තෝරා ගනිමි න් වැ ලි මැ ඩ තෙල් සිඳ ගත හැකි වෙ න න් ඒ ග ම අයහට සිලිවන් වේ න න් මා අ ත සිරගන් දුවතියෙ හේන න්

904 දී පු දසට රට රජ සේනා ම ය පෑ පු රජෙක් කෙලෙසක හිඳිනේ ම ය ය ක දාවෙන් දිය මිරිකා පෑ ම ය මා අත සිරගත් පුළුවන් වී ම ය

905 දි ග දහසක් ගව කතර ගෙවා පී ය ස සොලියා හට රට සාදා පී දු ව නිය හට දුක් සංසිඳුවා පී ප ර සිදු මහසෙන් සිත් කළඹා පී

906 ගුරුළු දැකපු උරගුන් සේ වෙවුල ති උරගුන් දුටු මැඩියන් සේ වෙවුල ති නරනිඳු ගජබා රජු දුටුවේ නැ ති මෙලෙසින් වෙ‍වුලා රජු සිත තැති ග ති

907 මු නි ඳු ඉසුරු රාවන රජ තද තෙද කඳ කුමරු න් නේ ගු ණි ඳු පතිනි දෙවි අවසර පළමුව රජහට දු න් නේ දෙ වි ඳු තමන් රිවි ඉරු රැස්විය එලිකරමින් දු න් නේ මු නි ඳු මෙඅප රැක දීලා සැම සව් සත ගලව න් නේ

908 ප ද රැස්කර පණ්ඩිතවරු කවි පූජිත කර දෙ න් නේ ස ඳ එලියට අඳුරු උනොත් චන්ර්ු සුරිඳු ගලිමි න් නේ වි ඳ සව්සිරි ගජබා රජ ඉස්සර යුද දිනමි න් නේ සො ඳ යුදකර ගජබා රජ සොලිරජු බිය කරමි න් නේ

909 අ ට ත් පහත් එක්කර ගෙන අට සොලසක් ගනිමි න් නේ ය ට ත් ජාතියේ පින්කළ ගජබා රජ බලව න් නේ ව ට ත් සිටින සැම සියලු දෙනාගෙන් අවසර ග න් නේ සි ට ත් රුපුන් බල සොලියා බියකර යුද දිනමි න් නේ

910 ස ත ට කියා දොස් දුරුකර යන්නට ගජබා නිරිඳු න් ල ක ට පසිඳු කවි නළුවන් සේරරම සන්තෝස වෙමි න් වි ක ට සතුටු කවට කමින් ගජබා රජ වෙතට ගොසි න් දු ක ට කියති ගජබා රජ පිහිට වෙතෝතින් තොපි දැ න්

- ( 117 ) -

911 ල ත් පමණට කරමිස යුද ගොසින් එසොලියා පුරය ට මෙ ත් මුනිඳුන්ගෙන් ගනිමුව වැඳ බිම අවසර සමකො ට ල ත් වරමින් බුදුබව ලැබ දීපන්කර මුනි අණස ට බු ත් සරණේ අනුහසයෙන් දොස නැත ගජබා නිරිඳු ට

912 න ස මි සිතා කෙලෙසුන් පෙර පව් දුරුකරවා නිත රේ ස ප න් කෙනෙක් නැත එනුවර ගජබා රජ මිස එපු රේ ව ස න් නොකර ආ වසවතු මරුගෙන් ඔද බිඳපු ව රේ ද හ ම් සරණ බල අණ ලමි යුද දිනමින් නිරිඳු ත රේ

913 ල ඟ අප මුනි වැඩසිට ගෙන දෙසූ දහම් සැම සතහ ට ස ඟ දහසක් පිරිවර වට සිටියේ මුනිරජ දකින ට ම ග නිවණට සාදන ලෙස මුනිරජ දම් දෙසති ලොව ට ස ග සරණේ අනුහසයෙන් යන්ඩ යුදට සොලි පුර ට

914 ල ක් දිව බබලන ගජබා රජ සුන්දර වීර තෙදැ ති ලැ ක් ම නොවි එක් සැනෙකින් ගජබා වික්රරම තෙදැ ති නි ක් ම යුදට රාවන රජ යන ලෙස විලිබියකුත් නැ ති දැ ක් මට මම යමි සොලිපුර මගේ සෙනඟ බියවී ඇ ති

915 දු ටු වා සොලිරජුටත් මම බලපාමින් ගොස් එපුර ට සි ටු වා වට බල සෙනගක් අවසර දිලා පෙම්කො ට කැ ටු වා එසිටි කුඩා කොලුන් ගෙන්නා යකදාව අත ට දු ටු වා‍ එකොලු ගජබා නිරිඳුනි යමු සොලිපුර යුදය ට

916 රිවිලෙස බල පාමින් රජ වික්රගමයෙන් උරණ වෙ ලා‍ දෙවි ලෙස සුර කුමරු මෙන්ම යුදට යන්ට සැරසී ලා සවි බල ඇති ගජබා රජ වියරු උරණ බස් තෙප ලා සයුරට බැසපිය නිරිඳුන් යනලෙස සොලිරට නුමු ලා

917 ර ට ක් නිසාවද තෙද බල පාමින් රජ සත් තුටු වේ සැ ට ක් යෝද උසුලන යකදාව ගෙනැත් මහි තැබු වේ කැ ට ක් සේම එක අතකින් අරගෙන උඩ විසි කෙරු වේ සි ට ත් මුහුද දිය සුන් කර යනසේ යකදා ගැසු වේ

918 ග සා පු සෙනහඬ මහමෙර සේ සැමතැන ගුගුරා පී ව සා මුහුද දිය රැළ කඳ කලඹා ගොස් ගුගුරා පී තො සා එගජබා රජුගේ සිතේ කහට සිත් ඇර පී එ සා ගරේ මහ බලඇති මනු දෙවිඳුට බලපා පී

- ( 118 ) -

919 මේ හි සිට මග රැකවල් ඇද්දෝ නොදැනෙයි රජුනි අපට නැ වෙ න් මිසක් යන්නෝ ඇද්දෝ මහමුහුදෙන් එතර ට ලි ය න් නැසු අඟනුන් ඇද්දෝ නොදැනෙයි රජුනි මෙර ට කි ය න් න නිරිඳුනි එලිකර කවුද මෙඔබ සිත තුටු කො ට

920 ල ක් දිව සිරි ගජබා රජ නරනිඳු මම නොවෙද අ නේ නි ක් මුනි සොලි කාවෙරි ගඟ පදිනට සොලියගෙ නිති නේ ග ත් අප සිර සොලි නිරිඳුන් එකඟව ඉල්ලමි මෙදි නේ එ ක් සැනෙකින් යමිය මෙඅපි සොලි රටට යුද රැගෙ නේ

921 එ බ ස් අසා මනුමේකල් සිත් තුටුවම ගොස කර තී ස තො ස් වෙමින් බල සෙනගක් මග පියවැලි ගෙන සර තී මෙ ල ක් දිවේ බල පැ රජ ඔබ මිස වෙන කෙනෙක් නැ තී එ ගො ස් එතන ගජබා රජ ගොස් කාවෙරි පුර දැක ග තී

922 එ ත ර වෙමින් ගොඩ බැසලා ගජබා රජ කාවෙරි පු ර ස ත ර මහත් රට රැකවල් තිබුනත් කඩත ඉඩහැ ර න ත ර වෙන්ට බැරි නිරිඳුට මොහු දැක බිය කරණා න ර වි ත ර කෙනෙක් ඇත එකවුද අනේ තොපේ සොලියා සු ර

923 අ තු රු නොදී සිටි එසෙනඟ පිරිස මඳක් කල් සිට ග ති ස තු රු රජුන් දැකලා සිත බියවී තැන තැන පැන ග ති ව තු රු සේම දුවමින් පසු නොබලා තැන තැන දුව ය ති ය තු රු අඟුළු ලවමින් මර බියෙන් සෙනග වල්වැද ග ති

924 රළු වෙන් උන් සොලි නිරිඳුන්ගේ තෙද බල බිඳි ගි යා දළු වෙන් පරවුනා ලෙසට මැලවී සිත බිඳි ගි යා බැළුවෙන් වැඩ සිටිනට ඔහු බියෙන් සිතට දුක් දැඩි යා පු ළු ව න් සුව දොරවල් ඇර බියෙන් බලා වැඩ සිටි යා

925 සැ දී දෙපෙළ සිටි එසෙනග පිරිස මදක් කලි සිට පි ය ව නේ වැදී දුවපිය උන් ආපසු නොබලාම සිටි ය අ නේ එ ගජබා නිරිඳුන් ගෙනා එයකදා ඇණපි ය වෙ නේ සිතසෙ බිඳී දෙකට ගියාය දොර ගුළු බැම්ම ය

926 පි න් කළ ගජබා නිරිඳුන්ගේ තෙදබල පැතිරෙ න් නේ ස ක් වල කලබොල සොලියා බියෙන් බලා වැඩ වු න් නේ ව න් යකදා ගජබා රජුගේ සුරතට අර ග න් නේ ර න් ගිරිලෙන උන් සිහරජු සේම නිරිඳු වැඩ ඉ න් නේ

- ( 119 ) -

927 ලක්දිව සිට ආ ගජබා රජු වික්ර ම බල පාමි න වි ක්රද ම පෑ ගජබා රජ වැඩහිඳ බිය නොවන ලෙසි න ඔදබිඳ සුරනිඳුන් සොලී රජුගේ තෙදබල බිඳිමි න සක්රජු සේ උන් සැටි ගජබා නිරිඳුන් සිංහාස න

928 ලෙ ස යි පැතුව නිරිඳුන් කුළුණු සිතින් රජුන් එවි ට රො ස යි කියා සිට වැඳ වැඳ සරොසින් සිංහාසන පි ට ය ස යි සුනෙර අල්ලා ගෙන ‍තද සරොසින් ගජතුන් පි ට න ස යි එපුර බල පාමින් ගජබා නිරිඳුගෙ අණය ට

929 න හ ළු එපුර හැම සිවුපාවෝ අල්ල ගෙන ස ත් තු ගෝ ළු ගසා මොර ගසමින් තැනතැන ගොස් බිය ග ත් තු ම හ ළු එපුර සිටින සෙබළු ඇමති සෙනග බිය ග ත් තු පා ළු කරති මෙම සොලිපුර කියා සෙනග වැඳ ග ත් තු ________________________________________

23 ලඞකා විස්තරය

930 සි රි යෙන් දිවුනන ඉසුරෙන් සැපැමු නි දි ව මන් දිව ගිරි ලෙසටත් වැජඹු නි සි රි රන් වල‍ඟෙක් ලෙසටත් වැජඹු නි සි රි සින් හල කවිරජ සිංහල මු නි

931 ල ද් දෝ කිසියම් සම්පත් අයු රු සි ද් දෝ සක් නැත ගිරිබිත අයු රු දෙ ද් දෝ රඟ මඩලක් සිත මියු රු ඇ ද් දෝ අප සරි එළු ගී ඇදු රු

932 පෙර සිට සමණොල එපුර පවිස්ත ර නි ව රැදි වම අස ලකුණු තරන්ති ර ප ව සමි නුඹ ඇසුවොත් සිත තොස්ක ර ක වි රජ පද බැඳි ලංකා විස්ත ර

933 ස ත ක ළ පින් පවු පානෙක බුහු ටී පු ද ක ළ සුර බඹ සිට සිට ගැහැ ටී සි රි දු ළ සිරිපා සිඳුමෙන් පිහි ටී ස ම ණො ළ ඇති සිරි කියතොත් මෙසැ ටී

934 පැ ර කුම්බා නම් නරනිඳු අතුරෙ න න ර ඹා පෙර සිටි නි‍රි‍ඳෝ කවරෙ න බු ව නෙකබා නම් තෙරිඳුන් මකිය න නෙ රි ඳුන් දෙදෙනා සත්බාසය දැ න

- ( 120 ) -

935 වි ඳ ග න් නුවරයි තෙරිඳුන් දැන ගෙ න නි රි ඳා හට දැන් කිව්වා කරමි න මු නි ඳා පාදය පළමු තිබූ තැ න නො වි ඳා හස් කවි පදයක් සතොසි න

936 ගි ගි ඳු න් ගිරිදුන් පෙර සතොසි න් නේ ප නි ඳු න් පැන යන ගමනක් වැ න් නේ සු රි ඳු න් නුවණක් දුන්නා වැ න් නේ තෙ රි ඳු න් වදහළ මෙපද අස න් නේ

937 සි රි ලංකා නම් පන්සිය අතුරෙ න දි රි තර ඇතු නැගි ගමනක් විලසි න පි රි සාගර නවයක් විය සසොබ න සි රි ලංකාවේ විස්තර ‍කිය දැ න

938 ල ක් දිව බබලන සිරි සඳ විලනි න ඉ ස් තුති කරවන වැසි කිවි පද දැ න වි ස් තර කර බන දෙසු අපෙ මුනිඳු න ස ස් තිර කරවන මැයි කවි පදයෙ න

939 එ තො ත් නුඹට අපි ලකුණුත් කිය මූ ම ගි න් මගට මල් එක දෙක හෙල මූ පි දු ව මලෙන් විවරණ ලැබ ගනි මූ එ ම ල් පුදා ගොස් යහනේ වැසෙ මූ

940 ස ම න් සුවඳ මල් අට මිට මැවු වා යෙ හෙ න් බිසෝවරු සත්දෙන මැවු වා සි හි න් සිනිඳු සළු ඇඳගෙන වැනු වා එ තැ න් පටන් සමණොල නම් තැබු වා

941 ප න ස් දහස් ගම් බැඳගෙන බි න් දා නි වෙ ස් දහස් ගම් ඔටුණු පැලැ න් දා නි ව ර දි පත්තිනි හට කළ සි න් දා ප ර සි දු ලංකාවට කවි බැ න් දා

942 පි නි බි ත පිනි බිගු දැක ගජ ගුගු රා දි ව නෙ ත ඇති බුගු තුගු දළ පත රා පැ හැ ප ත දිලිසෙන ගජ මුතු සොඳු රා සු ව ඳ ට එන මෙන් මත බිඟු අසු රා

- ( 121 ) -

943 රැ ළ රැ ළ ගිරිරැළ නන් සැඩ පෙනෙ නා ද ළ ද ළ මනදළ ගජ මුතු යනෙ නා දො ළ දො ළ වනදොළ ලෙස මිණි පෙනෙ නා කෙ ළ කෙ ළ එන මෙන් කුළු වැනි සර නා

944 සි රි හෙල සඳුනෙන් මෙන් නිති ල න රා සි රි හැම මුදුනේ බබලයි ත රා සි රි විහිදුනි සිවු සැඩ පළු ස ත රා සි රි පා සිව් දිගිනුත් ගං ස ත රා

945 පෙ ළ පෙ ළ ගජ තුරඟුන් පැල නැං ගා කෙ ළ කෙ ළ ඇවිදින් ඊ මැද මං ගා හි ම ව ල වැසෙමින් වංගී වං ගා ස ම ණො ල ඉසුරෙන් සතරකි ගං ගා

946 කි රි සේ ගඟ දිය නොතිබෙයි වෙසෙ සේ වෙ සෙ සේ කිවි‍ ඳෙක් වන තොස් යස සේ අ හ සේ තරු රැස් පුබුදු උනා සේ බො හො සේ පෙනුනෙය ගඟ මිණි සක සේ

947 ස ත් සිය පණසක් ගව් ඇති දිවයි න මො ක් සිරි‍ දෙන මුනි දිවැසින් දකිමි න වි ස් කම් දැක මුනි තපසට ගිය තැ න වි ස් තර ගං සතරේ තව කිය දැ න

948 සැ දු නේ සමණොල සුඹසකි ගනර න් ය න මෙ න් අරනේ සිවු දිග උරඟු න් දු ව මි න් මුදුනේ සිවු සිවු පෙතයෙ න් ම න ර න් ගංගා සතරම මෙලෙසි න්

949 ද න් නා අරනේ රැක බිජු සොඳි නි ය න් නා මෙන් එලි බැසලා සැප නී ගෙ න් නා ගෙන පැටි පැටවුන් රුබි නී ය න් නා මෙන් ගඟ දිය මේ ලෙසි නී

950 රං ගා කඩුවක් ගනිමින් විදු රූ පං ගා ඩන් කර ඒ සන් විසිතු රූ සං ගා තිබුවා මෙන් ජල වතු රූ ගං ගා සතරේ නම් කිය ඇදු රූ

- ( 122 ) -

951 දු ර සිට එන දෙවි බල පාමි න් නේ දො ර ඇර එවිගස සිවු වගකි න් නේ පු ර වා යනලෙස මරු අත කි න් නේ ඉ ර දොරටුව ගිය ගඟ නම් ද න් නේ

952 ම ක් කම වැඩ සිටි සුබ සිරි පහසෙ ක එ ක් කම මනුමේකල් දිවැසින් දැ ක නි ක් වම ජල කඳ බැඳ ගිරි අරනෙ ක ස ක් දෙවිඳුට උපමා කළ අණස ක

953 එ දු රු කතර සිට ආ‍ කල මනර ග ප ඳු රු තලා එන දිය කඳ සිඳු ර ග සි ඳු රු නොයෙක් ගිරිකඳු හෙලමින් ම ග ඉ ඳු රු දිගින් වැටුනයි වලවේ ග ඟ

954 බැ ල වා නෙන් ගිය කොළ තුරු සිරි බි ඳ ත ල වා ගන නික්මුනි මහ දිය ක ඳ න ල වා ගිම්දුරු කරවන මනන ඳ ව ල වේ නම් සොඳ ගංගාවකි සො ඳ

955 ක ර වා ගිරිකුළු අරනෙන් හිමව න් සො ල වා වතුරෙන් අතු බිඳ හෙලමි න් එ ල වා යන රඟ නවමිණි වතුරෙ න් ව ල වේ ගඟ ගියෙ දේදුනු පාටි න්

956 නි ල් මෙ න් උන් යුත් සැදි සිරි තල යා ඇ ල් මෙ න් නික්මෙන උරගුන් ලෙස යා කැ ල් මෙ න් නික්මුනු නුබතුරු කුස යා නි ල් මෙ න් කළු ගඟ ගියෙ මේ ලෙස යා

957 පෙ ළ පෙ ළ මහ මේකුළු ගජ වරු නේ රැ ළ රැ ළ මහ දිය කඳ රැළ ලෙසි නේ ක ළු ග ඟ නික්මුනි දිය කඳ පිරු නේ මු ළු ම හ කළු ගඟ දකුණෙන් වැටු නේ

958 ක ළු ග ඟ ගිරිකඳු හතරට නැමු නේ සි ළු ර ඟ මිණි රැස්සේ දිසි එව නේ සි ළු ර ඟ මින් යස බබලන ලෙසි නේ ක ළු ග ඟ සොඳ ගොස් දකුණෙන් වැටු නේ

- ( 123 ) -

959 දු ව නා දිය කඳ සොඳ මුදුනෙන් ගි රි සො බ නා රැළ රැළ මෙන් සයුරට පි රි දි ය නා මුනිඳුට තමහට කාපි රි කො ත නා විලෙන් සිරි කැළණි ග‍ඟෙන් පි රි

960 එ ස ම න් ගිරිකුළු අරනෙන් ඉඳ යා ය න මෙ න් ගිඟිදුන් මනරම් රඟ යා මු නි ඳු න් පුදයට ගෙනමින් රඟ යා මෙ ලෙ සි න් යන්නේ කැළණි ග‍ඟේ යා

961 දි ස් නා මිණි මුතු පෑ රඟ රඟ යා දි ස් නා රත්රන් වැනි මේ රඟ යා බ ස් නා ඇළ දොළ ගුගුරන රඟ යා බ ස් නා හිර දිග කැළණි ‍ග‍ඟේ යා

962 ත රු ණ ගුණේ ඇලි දොලිනුත් ගිහි නී අ රු ණ නොවී දිසි ඇතිසේ එවැ නී පි රු ණ ග‍ඟෙන් යන එන ඔරු පැවැ නී ව රු ණ දිගින් දැරු ගඟ නම් කැල නී

963 සැ දි ද ළ තුන් දළ පත් උතුමග යා නි ක ස ල සොමිගුණ මෙන් පෑ රඟ යා නො ව ඇ ල දොල පෙනෙනුය ලඟ ලඟ යා ම න දො ල කරවන මහවිලි ගඟ යා

964 පු න් ස ඳ පෑවා මෙන් වැලිතල යා ඉ න් සො ඳ මුතු රැස්සේ දිලි දිලි යා ම න් ම ඳ පවනේ එන ‍සිසිලෙස යා ම න් න ද කරවන මාවිලි ගඟ යා

965 ම හ ඇ ලි දොලිනුත් බැස යන වතු රූ ඊ ලො ලි වඩවන පිපි මල් තඹු රූ බෝ වි ලි කෙවනත් බැස යන වතු රූ මා වි ලි ගඟ නික්මුනි දෙස උතු රූ

966 ම ද දළ ගිජිඳුන් බැස යන ලෙස මා සැ ර දෙන දොල බිඳලා දල දල මා පැ හැ පොත දිලිහෙන නව මිණි පෙල මා සෑ දූ නා වැනි සොඳ විලකුන් එහෙ මා

- ( 124 ) -

967 ඉ ස ලා මිණි මල් යහනත ආ රා ඉ ස ලා සමණොලටත් ජය පත රා ජ ය ලා සමුදුර දිසි මිණි සපු රා ලෙ ල වා ගන ගියෙ ගංගා සත රා

968 නැං ගා ගිජිඳුන් සේ කඳු මුදුන ‍ට තුං ගා එසමන් ගිරි මුදුනේ සි ට හං ගා වෙන් ගොස් නොවැටෙසි ගහක ට ගං ගා සතරම වැටුනේ මුහුද ට

969 උ ජි ත පතර මහවිලි ගඟ වැ ටු නා කැ ළ ණි ගඟත් සහ කළුගග වැ ටු නා මෙ වැ නි මෙසිරි වලවේ ගඟ වැ ටු නා මෙ වැ නි මෙසිව් ගං මුහුදට වැ ටු නා ________________________________________