කව් සඟරාව - viii

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය. ——

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතා විසින් ත්රි්විධ රත්නයට කී නමස්කාර කවියක්

1968 ති ත් ග ණ ඳු ර ට දිවයුරු සදිසි සත ර ණ ස ත් ද න වෙ ත ට පිහිටන සදහම් දෙ ර ණ ප ත් උ න ම ග ට මහසග පින්කෙත හ ර ණ ප ත් වෙ න ලෙ ස ට සගමොක් වඳිමි තිස ර ණ

මොහු විසින් මැණික් ගැරීම් වලදී කරණ හොරකත් ගැන කී කව් තුනක්

1969 ස බ ද වෙමින් හත්අටදෙන ගොසින් මැණික් ගර ලා එ ස ද ලැබුන යමක් අනිත් සැමට හොරා කර ලා ත ව ද විකුනගන්ට ගියත් එතන වේය අවු ලා මෙ ය ද කැලැ එලෙව්ව වැනි පියවර ගෙණ හිව ලා

1970 ඒ හැ ර කොටසක් තව නැත ඒකත මහ පුදු මේ ගේ ඇ ර වනයට කැමතිද සෑමදෙන අකමැති මේ බෝ කර වියදන් දෙන්නේ නැතත් ලාබ අරු මේ ඒ හො ර බස ඇරිය වැන්න පෙරදි නිකිනි සෙව් මේ

1971 දු ගී න් ගොසින් ගරා ලැබෙන ගල් ගෙනාවිත් මෙදෙ සේ සෙ මි න් ජගත් කෙනෙකුට දෙති බෙදාගන්ට පස් සේ ඉ ති න් බෙදුම කෙලෙස කියා ඇසුවොතින් තමු සේ බ ල ව න් හට කේජු බෙදා දුන් රිලවා විල සේ

සර් හැරි දියස් කෝටුවේ රජ්ජුරුවන්ගේ මරණය ගැණ කෙනෙක් කී කවියක්.

1972

ක ල් හැ රී සැ ම ලෙ ස් ලෙ ව න් දනි මට නෙකීවට ඒ ගැ නේ වි ල් පි රී ද ස ‍ෙද ස් ග ල න් නසෙ කිත්සිරි පතලවූ තැ නේ දු ල් සි රි ගු ණ යු ත් උ තු ම් අප‍ කෝටුවේ රජවන් අ නේ ස ල් හැ රී එ ද ය ස් ත ම න් පරලෝක පත් විය අද දි නේ

පුරාණ ශ්ලෝක දෙකක්.

1973 ගුරු පුත්රකන් සුපුත්රෙන්ච - රාජපුත්රකන් මහත් ධනන් දාසකම්මන් කරෙසිස්ස්යංී - න ලෝබෙ ශාස්ත්රි දියතේ

ගුරුවරයාගේ පුත්ර්යාට ද, තමන්ගේ පුත්ර්යාටද, රජුගේ පුත්රරයාටද, ඔස්තුකාරයා‍ෙග් පුත්රතයාටද, කීකරුව නිතර වැඩපනිවිඩ කරන නන්ටද, වත්පිලිවෙත් කරණ ගෝල බාලාදින්ටද, ලෝභ නො‍ කොට සියළු සිල්ප ශාස්ත්රාෙදිය දිය යුත්තේය.

1974 දුෂ්ට ක්රෝදද අහන්කාරි - අසත්යා් ගුරු නින්දිතේ සිනාදන්නේ ගුරාචාරි - ශාස්ත්රා විද්යා‍ නදියතේ

දුෂ්ඨයාටද ක්රෝචධකරන්නාටද ආඩම්බර කරන්නාටද අසත් පුරුෂයාටද ගුරුන්ට නින්දා කරන්නාටද මේ අපේ ගුරායයි සිනාහ වෙමින් අපහාස විහිළු කරන්නාටද උගතමනා ශාස්ත්රාමදිය නොදිය යුත්තේය.

284 කව් සඟරාව

ගල්මන්ගොඩ තරුණයෙක් මහනුවරදි කටුකැලේ පොඩිනෝනාගේ අවකල්ක්රි යාවක් සදහා කොපයෙන් ලියා යැව් කවියක්.

1975 ආ ද ර බැන්දෙ දුටුදා සිට කැලේ ක ටු ඒ ව ර තිබුන ආලය දැන් විය අරි ටු මා ඇ ර සලෙල ගෙන්වා ගති ගත කිළු ටු මේ ඇ ර පොඩිනො මොනවද කරපු ‍ටිම්බො ටු

සෙලෙස්තිනාහාමි ආයා මුහුදුවෙරලේ ඇවිදින්ට ගොස් ඉන්නවා දුටු තරුණ‍ෙයක් ඈට ‍ආලයෙන් කි කවියක්.

1976 බෝ යා පත් රුවැති සිරිකත වැ න්න බ ‍ඳේ පා යා දිලි අහස උවනත පු න්න ස ‍ඳේ ආ යා සුදු බිලිඳු ගෙණ අර ඉ න්න න දේ දා යා දය නැතත් සරණය වෙ න්න සො ‍ඳේ

දික්වැල්ලේ මුතුකුමාරන මහතා විසින් මාතර තුඩාවේ විලියම් ගුණවර්ධනන මහතා වෙත ලියා යවන ලද ලියුමක්

197 මැ ලි ක ම් නොමැති සරණා නිති සිප් නි ර ද සි ලි තු ම් දිරි විිදු ගජ ඔදහළ සි ර ද වි ලි ය ම් ගුණවඩන නම් දරණා අ ර ද ඇ ලි පෙ ම් යුතු තුඩාවේ මමිතුරු සැ ර ද

1978 සිරි සර නි ව ස නා උර රන් මැදුර ත මා සිරි සර සු ත මෙ නා දිලි රූ සිරින් හැ මා සිරි සර පි රි ම නා මමිතුරු සදපේ මා සිරි සර ම දු මෙ නා පවතුව නෙවන් නී මා

1979 මු ව ත ඹ රේ පියවම සරසවි රැ න් ද දි ග තු බ රේ නිරතුරු යස දද බැ න් ද ම මි තු ව රේ ගුණවඩනය නම බ න් ද බ ව තු යු රේ සියමන්නෙක් ගිරි ඉ න් ද

1980 ර න් බ ඳ නේ මුනි බණ සිහතෙල පු න් න ම න් බි ද නේ කුකවි කැල මදකළ සු න් න ස න් තො සි නේ මිතු සිරි විද සිතු මෙ න් න තු න් ස ර නේ බෙලෙන් සැරදේ සුපස න් න

1981 කි වි කැ ල ගෙලෙ පැලඳී මුතුහරවන් දු ල් ලේ කි වි කැ ල පෙළ පතින් පැවතෙන සුවිස ල් ලේ කි වි කැ ල බස බරණ ගත ඇඳි සිය ල් ලේ කි වි කැ ල ඔම දිලේ මා මිතු සිසි තු ල් ලේ

1982 නා නා ර ස වදන් පවසා සිකෙ තැ න නූ නා ය ස ගුනෙන් යුත් මිතු සහ පෙමි න පේ නා ලෙස මෙදැන්වූයෙන් සිත් ලෙසි න පා නා රැ ස වදන් වෙයි දනු වියො දුකි න

1983 එ නි සා පිය මුතුර ඔබ බස් අමරු සි න නෙ ල සා ම සිතු කොද නද කරවන ලෙ සි න ස‍ තොසා පිය බසින් දැන්විමි නෙක ලෙ සි න වි ම සා සොඳින බලමැන පදරුත් තො සි න

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 285

1984 යු ත් තේ නැ ණි න් සුරගුරු ගණිසුරු හර නා ස ත් තේ ව ද න් යුත් මිත දෙන මන වඩ නා නැ ත් තේ වෙ නි න් සෝ නුඹ නොම දැක්ම වි නා ස ත් තේ මෙ යි න් ඒ බව දැනගසු සෙඳි නා

1985 දිනුසුරපුර මෙන් දුල්නා සිරින් මාතොටින් මා අපමණ ගුණ රැස් පුන් රන් බඳුන් වන් උතුම් වු මිතු තුම හැර විත් වස් නෙන් නොහිම් දුක් රැසින් දැන් හදතුල ගිනිමෙන්වි බෝ තදින් නිත් පවත්නා

1986 නි ති නි කුකවි ගජ කුඹුකළ විදා ර ණ ලෙ සි නි සිරද මා මිතුරුට සදා ර ණ බැ ති නි නිතොර සත ලොව දම් හදා ර ණ වි සි නි මෙ පත එව්වේ මුතුකුමා ර ණ

ජකෝවිස් ද සිල්වා මහතා පඹුරණ පාඨශාලා‍වේ ගුරුව‍රයෙක්ව සිටි කාලේදි විලියම් ගුණවර්ධාන මහතා විසින් ලියා යවනලද පිළිතුරු හසුනක්

1987 සැරද ම මිතුර සඳ - ඩි. වි. ජේ. ද සිල්වා සිප්සල් අඹර පඹුරණ - සිරිවිද සිසිතුරුන් මැද

1988 එ දි නා වි බා ගෙට ආ ගුරුවරියන් ට තු ටි නා ම නා කළ කව් ලිපිකර සොඳ ට‍ ක ල නා වෙ තා එව්වෙමි කී වෙන් මෙ ම ට රැ ගෙ නා ප තා බැළුවොත් ඇති ය‍සලෙස ට

1989 එ ව නා ල ද හ සු න ලැබ ඔබතුම මිතු රේ තු ටි නා බැ ලි මි බො න ලෙස අම සිතු අද රේ සො බ නා ඔ බ දු ල න වත සද දැකුම හැ රේ ම ම නා කො ඳ අ ර න නොපිපෙයි දනු මෙව රේ

1990 සි තු පෙ ම් ව ඩ ව නා බව අවමන් සුබ සා නො ඇ සු ම් සි දු උ නා ටික දිනකින් සතො සා වි ග ස ම එ සෙ යි නා පැමුණුන මෙදුක් රැ සා ඔ බ පෙ ම ව ද නි නා දුරුකරවනු නොල සා

1991 මෙ ම න් නෙතක් වන් මිතුරණි හිත ‍බෝ ම වෙ නි න් සැපක් කොඳ මිතු සැප හැර පේ ම එ යි න් අප අතර ඇති මිතු ගති සෑ ම ග නි න් සිතට නොකැඩෙන ලෙස සැමදා ම

1992 මෙවගට ගුණ තු ම් පණ ලෙස රකින බුදු ද ම් ගුණවඩන විලිය ම් නමැති මවිසින් එව්වේ පතතු ම්

මේ ලියමනේ පිට ලියා යැව් කවිය.

1993 සි‍ තේ තො ස් න සතවෙත කප්රුක සෙව න ය සේ ලෙ ස් න සිසුනට නිති සත දෙව න ජ කෝ වි ස් න සිල්වා වෙත තුටු සිති න මි තේ හ ස් න ගොස් දෙනු සිප්සලට දැ න

286 කව් සඟරාව

අන්දරේ සාගින්නේ ඉඳන් කී කවියක්

1994 බ ඹේ කට ඇත මගෙ කුඹුර පෙණි පෙ ණි කු ඹේ බැන්ද දජයක්සේම වැනි වා නී නු ඹේ පිහිට ඇත්නම් මෙ මට පුළුව නී ඉ ඹේ කෙඳිරිගෑවෙන ලෙඩකි බඩගි නී

තුඩාවේ පඬිතුමා විසින් ගෞ ජේමිස් අල්විස් මැතිතුමා වෙතලියා යැව් ප්රුබන්ධ යක්.

1995 මි ප න හ සු න් රැදි නෙක වගතුරු රුව න සේ ව න දි වු න් සත් සිරියුතු සුවද ග න මේ ස ද කො‍ලොන් පුර සර මැති සරෙක් දි න සේ ර ද බ සි න් තුට වඩනා විදු අස න

1996 උ ර මැ ඳු රේ ව ස් දෙව් කල් නමුත් වි ය පු ර ස ඳු‍ ගේ කි ත් මෙන් රැස් දිමුත් වි ය පි රි සි දු සේ දො ස් බස් දත් එමැත් වි ය ප ර සි ඳු ජේ මි ස් අල්විස් න මැ ත් වි ය

විජයසංහ මුදලිතුමා තු‍ඩාවේ පඬිතුමා වෙත ලියා යැව් ප්ර්බන්ධරයක්

1997 ස ව් රුත් රුව්න රැගෙණ සත්සිඳු අත්වැදි ලා ලැ ව් වා සතන් නිදනතුල් කුළුණෙන් යෙදි ලා ක ව් කල් ලොලින් සිඹ තුඩාවෙ ගුරින්දු මා ගේ කි ව් වොත් හොඳයි සිතගුරා දින නාවෙ කිම්දැ යි

ඊට තුඩාවේ පඬිතුමාගේ පිළිතුර

1998 ද ජ ය කුල නිවෙස් මත් දුල් නොයෙක් සත් උග ත් තේ නි ජ ය උර විමන් වත්පුල් කමල් සිත් කැමැ ත් තේ බි ජ ය කර කමල් කල් සිව් වුවාකත් නැවැ ත් තේ වි ජ ය සිග නමින් යුත් මා නුවන් වන් පෙමැ ත් තේ

1999 සි ක ර පොකුරබුස් ඉස්මින් පවන් දික් සොඬින් තුල් නි ක ර පොද මදින් යුත් වී බලා කැන් දසන් පැ ප ත ර ගොරහඬින් මේ ඇත්රදා සිත් රොසින් මෙන් අ ත ර මග සැපත් වූයෙන් එදා මම් නොආයෙම්

සිංහරූප සටහන ඇති සල්ලියට උඩරට සියාතුවා විසින් ප්රැබන්දකරණ ලද සිංදුවක්.

2000

සක්වල දෙවි පමණේ මේ සක්වල සිටිනා ලි‍යගෙ ගුණේ - ඔක්කොම දෙවි සරණේ - මේ සන්නය තේරුන් අයගෙ ගුණේ -

2001 සක්වල දෙවියන් ගෙන් කරුණා වි ය ගියත් තැනක පරවෙණි නැත මේ ලි ය යෙත් සිරි දිමට යස සිරි බේමි ය සක්වල ගැබතුළ පැමිණෙන වාලි ය

සක්වල දෙවි පමණෙ --

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 287

2002 රසමුසු බෝජන කටට නොග න් නේ විසතුරු ගත සාලුන් නොකර න් නේ ගින්නෙන් කළ වැඩමය ප‍ලදෙ න් නේ සන්නෙන් බොරු නැත තෝරාප න් නේ සක්වල දෙවි පමණේ --

2003 දේස බාස රටකයි උපදි න් නේ පින්කල අය ගාවා නොසිටි න් නේ පව් පින් දෙක මේ ලිය අඳුන න් නේ ඉන්වන වැඩ වඩ ඈ නොම ද න් නේ සක්වල දෙවි පමණේ —

2004 ඇඟිලි දෙකෙන්වද ලියට තල න් නේ බාසාවෙන්වද කතාකර න් නේ අනුන්ට අල්ලස් දෙන්ට තන න් නේ කියන්ට සන්ලනේ තෝරාප න් නේ සක්වල දෙවි පමණේ --

205 දු ල් ල මඩන සලෙඳුන් කියනා ලි ය ගොල්ල සමග ගෙළ ඇවිදිනවා ලි ය දු ල් ල එරන් සැපතටමයි රන් ලි ය එ ල් ල වෙන්ට කීවේ තඹසල් ලි ය සක්වල දෙවි පමණේ --

2006 මෙ රමු මායම් බොරු නැත මේ ලි ය සමහර අය මෙන් තේරුවා වි ය සිතයට විපරම් කරගෙණ ආ ලි ය කුමාර නම් මේ සිංහ බැදි සල්ලි ය සක්වල දෙවි පමණේ --

රුහුනුමාගම් පලාතේ විසූ ගොයම්හාමියයි කවට කවිවරයෙක් විසින් මඞ්ගල්ය ප්රුස්තවකදි කියන ලද ප්රයබන්ධයක්.

“මීට අවුරුදු 400 ට පෙර”

2007 අ හ ස පොළව දැනුවත්වම දෙන්න එකතු වේ වා ප හ ස ලබන චරිත බරිත වැරදි සමා වේ වා ර හ ස මෙතන බව දැනගෙණ ඊට නොරිසි වේ වා අ හ ස පොළොව රැක බලදෙන සුරණ සරණ වේ වා

2008 ගො ය ම් නසන කිරි ඇද බොන ගුප්ත රකුසු වේ වා ගො ය ම් බතට කෙළගිලිනා ‍හිඹුටුයකුන් වේ වා මො වු න් දෙදෙන වෙනුවට දෙන පිදවිති ගෙණ බෝ වා ක ළි න් කලට පස ලබනට තොපත් අසිරි වේ වා

2009 බි න් දු වටන වලාකුළු දෙව් වැස්ස හොදට දේ වී ඇ න් දු රුවසෙ පිටු තොපයට ඉරුදෙව් රැස දේ වි නැ න් දු මාම සමග නොසිට පැලට තමා යා වි ඉ න් දු මඩලෙ වැඩසිටගෙණ ගිණිහැර සෙත දේ වි

2010 ද රු ව න් රැල හුගක් නොවි ටිකවි ගැබට වා වා නු ව නි න් වැඩි ගනදෙවිමුත් මැදට නිතර වා වා පි රි මි න් නම් හැමට කුඹුරු වැ‍ඩපල සිදු වේ වා ගැ හැ ණු න් නම් දිගයන්ට නිතර පුරුදු වේ වා

288 කව් සඟරාව

හෙරලි සම්බන්ධ කෙනෙක් කි කවි පන්තියක්

2011 ඒ කැ ත් තෙ ති ක පා ගෙ ණ මදුළු නොමැ ලි ය දා ල ත් දි ය සමග ගෙ ණ ලොකුවු සැ ලි ය සේ සි ත් තැම්බු පසු ගෙ ණ සුවද ඉසි ලි ය කැ යු ත් තේ පො ල් ගෙ ණ අනගි හෙර ලි ය

2012 බෝ ම ත් රස නහර පිනවයි මන ක ලි ය යා ප ත් ලෙස තිබෙයි කුසගිණි කෑ ක ලි ය ලෝ සත් වෙත මෙතින් බඹු මැව් එම ක ලි ය ඕ ප ත් සුරතුරකි ගස පවර හෙර ලි ය

2013 පෙ ර ලි කරණ අඹුවෙක් ඇත්නම් හි මි ය හෙ ර ලි ගෙණ දුනොත් ‍ඒ පෙරලිය නි මි ය වැ ද ලි මස් කන්ට ලොබ නැතිවෙන හි මි ය හෙ ර ලි ලදොත් කොතකයි මස් දනු පෙ මි ය

2014 නි සි තු ලා කෑම තම්බා බෝ ‍ර ස ය නි ය බ ලා වටත් බත් හා අති ර ස ය එ ම දු ලා පිටින් ගෙණ පිසුව්ත ර ස ය කො යි තු ලා වුවත් හෙරලිය දිව ර ස ය

2015 ඉ ඳු න පසු කපාහැර ගෙණ මනර ම ය නි සි න ගම්මිරිස් ලුනු කුඩු සම් ස ම ය රැ ගෙ න යොදා ඒ හා කෑවොත් පෙ ම ය ප ත න කෙනෙක් නැත් සුරපුර රස අ ම ය

2016 ව ර කා හෙවත් වැල මදුලක ඇති ර ස ය නෙ ත කා සහහරෙක් සිංහල පෙර වෙ ස ය ස ල කා ‍පරදෙසින් ගෙණනා මිල උ ස ය නොයෙකා පල රැගෙණ කති ඒ වේ වි ස ය

පෙර රජෙකු හට අමාප්ත්යරවරු සතරදෙකේවිය. ඉන් ප්ර ධාන අමාපත්යරයා ඉතා සුරවීර කාව්යපශාස්ත්ර ය නූගත්තෙකි. අනිත් තිදෙනා මෙහු කෙරෙහි නිතරම විරුද්ධය.

දිනක් තිදෙන එකතුව දේවයන්වහන්ස ප්රේධාණයාට අශිර්වරද කවියක් සාදන්ට නියමකරණ ලෙස ඉල්ලීය. රජද එම මැනවයි පිළිගෙන නියමකලේය. මෙය ඉෂ්ටනුවොත් ප්ර ධානතැන රජවාසලින් තල්ලුවේය කියා තිදෙනාම සන්තෝසයෙන් බලාපොරොත්තු විය.

ප්රතධානතැනද රජුගෙන් දිනකට අවසර ගෙන කරකොල කෘල්ලක් සහ පන්හිඳ ගෙන න ලැහැබකට ගොස් ගලක්පිට වාඩිවී කල්පනාකරමින් සිටිනාතර, මීහරකෙක් ගලක බෙල්ල උලනවා දැක “කරගල ගගා එනවා මම නොදනිම්ද” යන පදය සටහන්කර ගෙන වෙන කිස් කරගත නොහැකිව එම පදය, සතර වරක් ලියා කවිය සම්පුර්ණක කරගෙන විත් රජ ඉදිරියේ කීයේය.

මෙය පද්ය,භ්යවය මහා යමක කවියක් යයි කල්පානා කොට අව ශේෂ අමාත්ය්යෝ මෙහි අර්ථලව්යංකඛානය විචාරන්ට ගියොත් තමුන්ගේ අව්යයක්තකම රජතුමාට හැගේය යන සැකයෙන් ඊට ප්රමසන්සා

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 289

කළේය. රජද සතුටුව ත්යාමගි දුන්නා පමනකුත්‍ නොව එකම පදය සතරවරක් බැවින් එය කෙනෙහිම රජුට සිත්හි ධාරණ යි. ප්රරධාන අමාත්ය යා කෙරෙහි ඊර්ෂ්යාඑව පිිමසගන්ට නොහැකිව, රජ මැරීමට රජුගේ ඇම්බැට්ටයාට අත්ලස් දුන්නේය. රජුගේ රැව්ල කපන නියම දින ඇම්බැට්ටයා දැලිපිහි ‍ගල උලමින් රජුටලං විය. අමාත්යලයාගේ ප්රඇබන්ධය රජුට පාඩම් නිසා “කරගල නගා එනවා මම නොදනීද” යන කවියකියනවා ඇම්බැට්ටයාට ඇසි රජමරන්ට එන බවැ දැනගෙණයයි සිත බියවැද පිහිය ඉවතදමා දේවයන් වහන්ස මට ජිවිතදානය දුනමැනව ඔබතුමා මැරීමට කළ කුමන්ත්ර ණය මෙසේයයි, සියල්ල මරණභයෙන් නොසගා කීයේය. එවිට රජතුමා ඇමති තිදෙනා කැඳවා විභාග කොට රා‍ජද්රෝ හින්ට සුදුසු දඬුවම් පමුනුවා ප්රාධාන අමාත්යයයා‍ෙග් කවිය නිසා ජිවිතය ආරක්ෂාකවු බව කල්පනාකොට ඔහුව යුවරජ තනතුරට පත්කරගත්තේය.

කවිය.

2017 කරගල ග ගා එනවා මම නොදනිම් ද කරගල ග ගා එනවා මම නොදනිම් ද කරගල ග ගා එනවා මම නොදනිම් ද කරගල ග ගා එනවා මම නොදනිම් ද

පුරාණ කවියක්

2018 ද පා මතුරු මගසුරු අත ඉසුරුම තේ ස පා වනසමැයි යන ‍සදෙහි කරනැ තේ උ පා කර නැසූ ඔහු අඹුවෙසින් යු තේ මෙපා පිගෙ අරින් බිඳ උවිඳුනේ මැ තේ

මහතිලක රාක්ෂ බලිය අඹා වැරදි අතට උස්සා එහි දොෂය කිමෙක්දැයි ඇසුවිට එය මහවවුල් රාක්ෂ‍ බලියැයි කීයේය.

2019 බ ස බය ගාලයි උඩග පල න් නේ ර ස පැති බිලයි බිම හ පල න් නේ දො ස කවදත් නැත මා වව්ල න් නේ බැ ස පලයන් දොස එ අනුහසි න් නේ

ශ්රීසමත් පන්ඩිතාචාය්ය්ය කාලිදාසතුමා ආදාන කළ ගිණිමෙලයට පැණ දිවිපිදු කුමාරදාස රජතුමා කී ශ්ලෝකය.

2020 නාලිකෙර සලිං පයොදධෞ මාහිසංච අධි මාදුරම්බිලං කාලිදාස කවිනො කථාරසං සම්බවෙත් මම ජන්මනි ජන්මනි

කුරුම්බාවතුරු, කිරි. මීකිරි, මිහිරි ඇඹුල්වර්ගල යන මේ හා සමාන වූ කාලිදාස කවීහුගේ කථා රසය මාහට ජන්මයක ජන්මයක් පාසා සම්භවේවා යනුයි.

ගරු ජේමිස් ද අල්විස් මහතා විසින් අත්වනගළු වංශය නමැති පො‍තක් සමග බටුවන් තුඩාවේ පඬිතුමා වෙත ලියා එව් කවි දතුනක්

2021 ප ත ර කරණ ලද මවිසින් පොත් හැම ට නි ත ර පිහිටවු දිය දදවන් ලක ට වි ත ර නොමැති යසරැස පළකළ ලොව ට ස ත ර කිවි ගජන් බුන් කෙසරිඳු ලෙස ට

19

290 කව් සගරාව

2022 දු ටු ව න් පියවඩන සදවියරණ වෙසෙ ස ඉ ටු ව න් තැනින් දත් සකුමගද සිය බ ස බ ට ව න් තුඩාවේ මා ඇදුරිඳුට ය ස තු ට ව න් ලෙසින් පුදකලෙ‍ මෙ පොත බැතිලෙ ස

2023 උ රෙ හි ව ස න සිරිසඳ නිබද පිවිතු රු මු වෙ හි ර ඳ න සරසවි වර අප ඇදු රු වෙ තෙ හි ගො සි න දී මෙම පොත සති සොඳු රු කෙ නෙ හි ග ම න කර වන් වැඳ පදතඹු රු

දේවාලයක නටන ස්ත්රී න් දැක කෙනෙක් කී කවි.

2024 සුපිපි තඹරන් ගෙලෙ පලදා ගෙ න නටනා කල එක් අගනක් සෝබ න පැරදී ඇය උවනට එම තඹර න වියලී ගියලෙස පෙනුතේ එ දුකි න

2025 කු සු මි න් ගවසා වරලෙස නිම ලේ අ ඟ නෝ නටනා කල රඟමඩ ලේ එ රැ ගු න් දුටු දන ඒ රගමඬ ලේ දෙ නු ව න් ලත් පල ඒමය තෙප ලේ

උපදේශ කව්යෙ.

2026 ගසට කෙටුම ගසමුල පෑසමෙ න් දැ නේ අමුතු බත් දීම අත ඇල්ළුමෙ න් දැ නේ හිනා ගියා පානා අඬහැරෙ න් දැ නේ මිනිහා නොමිනාහා යන කඩිසරෙ න් දැ නේ

2027 ද රු වා මුනුබුරා නොමගිය වයස ට ම රු වා පැමුනුනා දැක බිය නොම සි ට නි රු වා සේ ඉන්නේ පින්කම් නොකො ට බො රු වා දෝ නමුත් යනවා ‍පරලොව ට

2028 සි ඳු ජ ලේ දැමුවත් ගෙණ ලබුගෙ ඩි ය බි ඳු ජ ලේ නොපනි අල්ලනවට වැ ‍ඩි ය ත ද බ ලේ වෙහෙස වින්දත් වැ ඩි ය ම ද ප ලේ නොලැබි හේතුවටත් වැ ඩි ය

2029 එපා එපා එපාකළ දෙ එපා එ පා අ පා කරයින්ගේ බොරු දොඩවන්ට එ පා කප පවතිනතුරු නම් නරකදේ එ පා නොපෑහෙන තැනට පෑහෙන්ට යනු එ පා

2030 ඉ තා ත ද පෙමින් කල් අරියොතින් ලැ දි වෙ තා ත ද ලෙසින් වියො දුක් කල්නොයෙ දී ග තා ගි ම ත දි න් වෙයි මසිතට ලඟ දි සි තා මෙ ය නැණින් මන බඳිනු නොවර දි

2031 ත ර ම ට වැ‍ඩියෙ පරවේසන් කළොනි න ක රු මෙ ට විලස නපුරක් යෙදෙයි නොලසි න ත ර කො ට පහන වැසුවොත් සුළඟට බියෙ න හ නි ක ‍ට නිව් අඳුරම වෙය නිසැ කි න

2032 දෙ ගු රු න් ගු රු න් සිල්වත්හට බැති අද ර ක ර මි න් නි ති න් වැඳපුදකළහොත් මිතු ර ති ය මි න් එ යි න් පියකරු සහ ඉසුරු බ ර ල බ මි න් නි ව න් පුර පැමිනේය කෙළව ර

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 291

තල්පේ පත්තුවේ හබරාදූවේ මෝදර ගම විහාරස්ථානයේ තොරනක තිබුන කවියක්.

2033 බි ඳ මු දා කෙසෙල් ගල මුනිඳු සිහික ර පු ද ස දා වෙසක් සුමගුලට මනහ ර වැ ඳ පු දා ගන්න බෝදර ගම වෙහෙ ර හ ද ලෙ දා මෙන්න ගනු දකුණට පා ර

නාගවිසට බේත්

2034 නාග විසට යලි අවුසක කිය ති පතුක් කොළද මුල් මිරිකා ගණි ති දීකිරි මෝරුත් සම්කර ගනි ති නාග විසය එම සැණෙකින් නසි ති

2035 පලාද පොල් සුණු දියමෙ‍නේරි කො ළ තුන්බෝ අත්තන කරල් සැබෝ කො ළ මිරිකා දෙසිඇඹුලෙන් පනයන ක ළ නාග විසය යයි ගල්වනු සමීපු ළ

2036 කී කිරිඳිය මුල් කැකුන පොත් ගෙ ණ යකිනාරන් මුල් මිරිස් මුළුත් ගෙ ණ මේ හැම ගලගා අඟ ඉස ගෑතැ ණ නාග විසය යයි ඒ ඔසු බලයෙ ණ

නයි විසට.

2037 දොරක‍ඩ මිදුලේ තැනූ ගසේ යා පිටපට ගසමින් නැග මුදුනේ යා මිට මිට දෙමිටක් පත් සමගේ යා කැඳපිස ගිතෙලෙන් දෙන් සතොසේ යා

කරපිංචා ගසේ පිටපොත්ත ගලවාගෙණ කොළත් මිට මිට රැගෙණ ගිතෙලෙන් කැඳලිට දෙනු නයි විස ගුණවේ.

‍පොලොන් විසට

2038 කළු වෙල්ලන්ගිරිය වැලෙ න් මුල් ගලගා දෙසි ඇඹුලෙ න් කරවැල් විස සහ එ පොලො න් විසයක් නැත පෙව්වොති න්

2039 රනවර කොළ ගණිමි න් නේ කොටමින් යුස මැඩග න් නේ සිනටියෙන් කැද දෙ න්‍ නේ පොලොන් විසය නොතිබෙ න් නේ

2040 රනවරා කොළ රොඩු ග න් නේ කඩ උන්නෙන් තම්බ න් නේ පොට්ටනි බැඳ තවම න් නේ පොලොන් විසය නොතිබෙ න් නේ

2041 කටු ඇති ගසකින් පොත්තක් ග න් නේ කිරි ඇති ගසකින් පොත්තක් ග න් නේ ගෙඩි ඇති ගසකින් පොත්තක් ග න් නේ පොළගුන්නේ විස මින් බස ය න් නේ

292 කව් සගරාව

කටු අන්දරු රුක් අත්තන, රට එරඬු, යන තුන් වර්ගරය ගෙණ කොට මලවා බඳිනු. පොළොන් විස බසි

2042 කින්නරාගෙ ඉස අර ගෙ ණ රදා ලියගෙ සම් පොතු ගෙ ණ බඩහැලයින් ‍තිදෙනෙකු ‍ ගෙ ණ කහ එනු ලා මල වා ගෙ ණ

2043 ඇ ත් ත ලෙසට අඳුනා ගෙ න ස ත ත වු මේ ඔසු අරගෙ න යු ත් ත ලෙසට බැන්දොත් දැ න ස ත් ත පොලොන් විස නැසිව න

කවුඩු ‍බෝ සහ රදලිය‍ පොතුද කුඹල් කුරුමින්යන් තුන්දෙනෙක්ද ගෙණ කහ ලුණු ලා මලවා බඳිනු පොලොංවිස බසී.

මාපිල් විසට.

2044 උ ඩ සි ට රත්නා නාසෙට පැ න් නා පැ ල ය ට පුන්වා දියවර දු න් නා මෙ ලෙ ස ට මේ ‍ඔසු සදමින් දු න් නා වි ග ස ට මාපිල් විස දුරුවෙ න් නා

දිමිබිජු නරමුත්රට සමග නස්යුකිරීමෙන් මාපිල් විස බසී.

2045 තු ටේ වඩන අවුසද අහප න් නේ ක ‍ටේ වටට ඇති දේ දැන ග න් නේ පි ටේ පොතුත් සහමුලයෙන් ග න් නේ ර ටේ නොකිය සීනටි සාලෙ න් නේ

2046 මෙ සේ මේ කැඳ පිස බඩට දෙව න් නේ තො සේ වඩන ගිතෙළුත් සමගි න් නේ වි සේ සියළු සපු කෑ කරයි න් නේ කෙ සේ තිබුනු විසවත් දුරල න් නේ

දත්කැටියා පොතුගෙණ කොටා යුෂරැගෙන සීනටිසාලෙන් කැඳ පිස එලගිතෙල් ලා බොන්ට දෙනු සියළු විස බසි.

2067

හුනුපිටියේ ගංගාරාමේ පින්කම.

කො ළො ම් පුරවර සුසිරිබර හුණුපිටිය නම් පුවතර දෙ සේ සු ර ම් ගගරම් වෙහෙර සුදනන් එක්ව තෙරුවන පුදන සේ උ තු ම් සිරි බුදු විසින් දෙදහස් සාරසිය පන්සාළි සේ න ව ම් මස රම නිනිය සැනිදින පටන් සකියක් සොඳ ලෙ සේ

2048 මු නි තු ම න් සත සෙතට වදහල පිරිත් බණවා අවස නා සු පි ලි ප න් මහ සගන ගරුලෙස වඩාහිඳුවා ගුණ දැ නා පු ද කො ටි න් වැඩි සියයකින් අටපිරිකරද ගරු බඩුවෙ නා බැ ති පෙ මි න් සග පවග සිරිසැප පැතී එ සියල මහ ද නා

2049

ම න හ ර මෙම පින්කම කරවීමට දායක මූලික සියළු දෙ නා නො වි ත ර කුළුණෙන් සමගිවතෙරුවන බැතිපෙම්වඩමින් සැදැහැති නා බ ව ත ර කම්පත සිතමින් ඉටුකල මේම පින් උලෙලෙහි මන බද නා නෙ ක ව ර තුතිනද පුරමින් දසසත සාදුනදින් වියදන නද නා

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 293

2050 මුකපරම්පරාවෙන් පැවතෙන කවියක්.

පන්තියෙ බැන්දත් ගෝමර ඉසුනත් දත් ආවත් ඌ අලියා ම යි බොහෙත් වෙඩිල්ලට කිරලා ගත්තත් ඉරුවා කනටත් ඒවා ම යි තම්බපු හාලෙන් පේවටගත්තේ දුප්පත් අයටත් ඒමා ම යි කොහොමට සිතුව්ත දුක්පත්වා මිසා අපකරව්රුත් නම් එකතර ම යි

මොරටුවේ සුරුට්ටුයයි කියමින් පෙරේරා මහ්තමයා තෑගි එවු සුරුට්ටු හොඳයයි කියා ඔහු මිත්රියෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

2051 පසුගිය දවස්වල ආවිට මට බො න් න මොරටුවෙ සුරුට්ටුය කියමින් ඔබ දු න් න දිය ඇති සුරුට්ටුවටම විම සුපස න් න එ බැවින තවත් මිටියක් ඉන් මෙහෙව න් න

මාතර ගුණසේකර මහත්මයාගේ ප්‍රබන්ධයක්

2052 උ ප න් තොත් මරණයත් එයනුව ඇ ත් ‍තේ එ යි න් නම මිදෙන්නට සමතෙක් නැ ත් තේ ඉ ති න් පින් නොකර වාසය පලනැ ත් තේ බු දු න් දම් ලෙසින් නිති පවතිනු යු ත් තේ

උපදෙස් කාව්යන.

2053 දු ක ට පිහිට සුළු මිනිහෙකුගෙන් විත ර ලො කු ව ට සිටින අයගෙන් නැත කිසිමව ර ති බ හ ට වතුර බොන්නට සුළු ලිඳ විත ර කි සි වි ට පිහිට නැත ගැඹුරැති මහ සයු ර

2054 දෙ න් න පුරුදු යුතු ඇති දෙය නොකර සිරි ත් ඉ න් න කලට සැප තැන සිතතුල කාට ත් ස ම් බ කෙරුම් තරමට වියදම් නොකොළො ත් ව න් ග ගිරිය මෙන් සැමතැන යයි කොතන ත්

2055 දි නා රුපුන් එන රජ උතුමෙක් මහ රූ එ නා කළු දූතයෙක් එනයේ නපු රූ ද නා උඩගුවි හැසිරේ නම නිබො රූ වි නා සේට පලමුව එන දූත යු රූ

2056 අ ලෙ ස මෝඩ පනිවිඩකරු ගිය ගම න මෙ හෙ ස වෙනු පමණ මිස සපලක් නොව න ස දො ස රළු ඇමුල් දත්වලට විෂ මෙ න අ ලෙ ස ය‍ගෙ කිසිම කරුණක් හරි නොය න

1057 නි ල තල යස ඉසුරු ගම්බිම් ඇති නොම ද බ ල ගරු කෙනෙක් වූ මුත් කුහක නම් හ ද ක ල යුතු තමා යුතුකම් හරිති සිඳබි ද ප ල මෙන් කෙත විලස හැරදමනු නොව න ද

2058 තො ල් වල මිහිරි බස් ඇල්දියර සමව න ඇ ල් දියවරින් ඇවිලෙන ගිනි නිවිය දැ න ද ල් වන ගින්න සහ රළුවදන සමව න ඇ ල් මැති මිතුරු වන වැනසිය හයැකි එයි න

294 කව් සගරාව

මාතර අප්පු නමැත්තා උඩරට තරුණියක් වී කොටනවා දැක ඇට ආලයෙන් කී කවිදෙකක්.

2059 පෑ සි ක පි ලා මු හු ලා පිටමැදට හෙ ලී දා ඩි ම ප ලා යු ව ලා තෙග කැකුලු දි ලී ‍නා ප ලු තො ලා ක ම ලා මත නෙතුද නි ලී මා සි ත තු ලා අ වු ලා දැක ගොඩේ කෙ ලී

2061 රැ ගෙ න මෝ ල කරමින් මාරු දෑත ට හෙ ල න තා ල දිවසර යුරු පත් රග ට ව ඩ න ආ ල නලලන ඩහ විඩාව ට සැ දු න ලී ල මුතුඇට මෙනි කසුන් පි ට

ඊට බයිරාල කී පිළිතුරු කවිය.

2061 පෙ ර සි ට පැවත එන පඬිවදනෙකි සබ ද ක කු ළු ට අනගි මුතුහර පැළඳුම නිසි ද දි ය ය ට වසන හැඩි ගොරතර රළු නොම ද කි ඹු ල ට කිඹුලියක් මිස මනුලිය සරි ද

ගෞරව මාටිනස් උන්නාන්සේ‍ විසින් ඥානතිලක ස්ථවිරයන් වහන්සේ වෙත ලියා යැව් ලියමනක පිට ලියු ශොලෝවක්

2062 මුණි සසුනඹරේ දුල් පුන්සරා කල් තරින්දෙව් සොමිගුණ පතුරාලා නේ සුදින් මන් ‍සතොස් දුන් නැණතිලක බිදත් පින්වත් සමින්දුන් වෙතේ ගොස් මෙ හසුන දෙනවා නම් පා විදිමෙන් හොදයි දැන්

තවත් එකක්

2063 දි ර ත ර සත් සයුර තෙර පත්වු දි ලි ය සු ර ගු රු සරි කළැති පැණවත්වු ක ලි ය ස ර ස ර නැණ තිලක යතිඳුට වී ලො ලි ය හ ර ස ර කර දෙවන් මේ පත නොව මැ ලි ය

මෙතුමා විසින් සොරික්කාමුල්ල නමැති ග්රාපමය පිළිබඳව කී කවියක්

2064 ම හ ව ත් හසුන පලකළ නෙක පඬි ‍ගො ල් ල පොහො සත් සත් දනන් සමගව නැවසි ල් ල ම හ ම ත් අයද රැව්දෙන යොනක ගො ල් ල වැ ස ග ත් ගමෙක් නම් විය සොරිකා මු ල් ල

පරස්ත්රීස සේවනයෙන් වන ‍අපාදුක් ගැන

2065 මව ඈ සුරැක වසනා අගනුන් දොල ස හිමියන් රැගෙන වසන අටදෙන පහ ස දැන මේ විස්ස සමගින් විසුවොත් වොස ස පරඹුන් සොවුනු පව දනු හොදට මේ ලෙ ස

2066 ප ර පු රි ස් සෙවුන පව ඉතිරිව පෑමි නේ මෙ ම වි ල ස් වූවොත් තද නිරයට පැමි නේ ක ටු කි ඹු ල් නරකෙ රස තේරෙයි සතු නේ වි ඳි ප හ ස් රිස්ස යයි උල් අනිත තැ නේ

දහහත්වෙනි කාණ්ඩය 295

                                      සොර කමෙන් වන අපාදුක් ගැන
2067	අනුන් සතුවු කොස් පොල් දෙල් කඩා බි	ද

ගෙවල් උවන් තියමින් දිවි රැකීම ද ලොයෙක් හොර සිතින් අන් දෙය ගැනීම ද බුදින දනට තේරෙයි සොරකමේ ව ද

2068 මැරුන කලදු රුදු නරකෙටමයි ය න් නේ දහසගණන දිග පලලයි දැනග න් නේ යොදුන් උසයි ඒ නරකේ උපනු න් නේ අනුන් වස්තු කෑ රස එහි විදුව න් නේ

2069 නුවර දොර සෙම වැයක් ගත් නරප ල් කළුහුය ගසා ඉසපිට සැස ඔහු දෙපතු ල් ගිනිගත් කියත් ගෙන ඉරමින් කරති දෙප ල් කෙසේ කළත් නොමියති තද පව ඇතික ල්

ප්රා නඝාතයෙන් වන අපාදුක්

2070 කුකුළු එළු තිරළු සූකර සතුන් හැ ම මස් ලොබින් දී ඇති කරගන ම මස් කමින් මරා විකුටත් මිල ගෙන ම දිවි රැකුම් රගේ තේ‍රෙයි මැරුනා ම

2071 හ බ ක් උගුල් අටවා මලපුඩු තබ ලා ම ර ත් ඌරු හඩදෙද්දි ඇන කොට ලා වෙ ඩි ත් තියා සෙල්ලම්කර පන නහ ලා බ සි ත් තාප නිරයට ඔහු සුසුන්ල ලා

2072 දිග පලලද ගැඹුරෙන් හිටපු ගන න දෙසැත්තැ දහස්ගව් ඇත මුව ගන න නවයොදුන් දිලෙන ගිනි කබලෙනි පිය න තඹ දියෙන් පැසෙයි ගින්නෙන් බුරාගෙ න

කවටකතික කර්තෘෙභූත පෑලිස් අප්පුහාමි විසින් හෙරලි මැල්ළුම් සඳහා කි කවි දෙකක්.

2073

හොරකම් කරණා ලියෙක් සොයා ගොස් කුස්සිය ඇතුළට ගෙණ එ න් නේ කුස්සිය ඇතුලේ බිම බුදිකරවා කැත්ත අරන් පලු කරමි න් නේ ඒකිගෙ ඇට මස් එකට එකතුකර පිටහම පමණක් අරමි න් නේ ලුනුපොකුණේ දිය අහරු තුණක් ගෙණ ඒවට කලවන්කරප න් නේ

2074

ගමේ මිනිස්සුත් තරමක් ආවොත් අබයියටත් පනිවිඩ ඇර ලා හුණු පොල් සමගින් මේ තුන්ගොල්ලට ‍ගලකින් බැටදි අරගල් ලා කොග්ගල ලොග්ගල ලග්ගල මේ තුන එක්කරගෙණ ලිප බැඳපල් ලා අනදර දමලා බඩිගණි වැඩිකර මැල්ළුම් තම්බා කාපල් ලා

296 කව් සඟරාව

පුරාණකාලේ මනාලියක් සැරසුන අන්දම් මෙසේ කියා තිබේ

2075 යෙ දු සුවඳ ඔසු උණුදිය නා ලා සැ දු අගිල් කළුවල් දම් දි ලා මු දූ වතක් ගෙණ ඇද රැලිලා ලා රැ ඳු නිමල දෙසඳුන් වෙර ගා ලා

2076 මැ ද ලා දළ පෙල මුතුරැස විලස ට ඇ ද ලා සෙද නිලදුන් නෙතු යුවල ට බ ප ලා වරලෙස පීරා සමකො ට බැ ද ලා දසමන් කැටකොට මොනව ට

2077 දෙ මි න් තිලක නලලත මුව මැදගෙ න නොමින් අනගි මිණි මුතු බැද සසොබ න රු ව න් තෝඩු තබමින් සෙද දෙසව න වැ ලි න් කියඹු දළ අස බැඳ ගොතමි න

——————

දහ අටවෙනි කාන්ඩය ———

2078 ම න ර ම් රිවිසද පටියක් රැගෙ නා බි ඳි මි න් මුදුනත සරමෙන් දිලෙ නා කු සු ම න් දුනුකේ මලිගිය මලි නා වෙ සෙ සි න් සරසා මුහුලය නොමි නා

2079 තු න් හිරි රුඳි ඇගෙ ගෙළවට සොබ නා න න් මිනිමුතු අමුණු මන නද නා ර න් පිටියක් බැඳ දහසක් අග නා මෙන් සිරිසද මතුහර ගෙණ ලමි නා

2080 නැ ත ක් පබළු සහ ගනරන් පබ ළූ නො යෙ ක් රුවින් අමුණාතිබු ඔප ළූ හු ග ක් රැගෙණ ගෙළ වටකර එක ළූ ක ත ක් මෙලෙස නැති මෙන් ලොව සිය ළූ

2081 ආ ල වඩන තුඟ නෙත සිරිමති නා මා ල හුගක් ලා නිමි ගණරණි නා තැ ල නොවු ඇගෙ සිහිනිග සොබ නා ලී ල එ මිණි මෙවුලෙත් සරසමි නා

2082 ස පු ම ල් දම ලෙස මිණි රැස ලකු ළූ ම න ක ල් ඇගෙ යුවලත නිති බැබ ළූ පැ හැ ක ල් නවමිණි බැඳි රන් වල ළූ නො අ වු ල් සපුරා කරමින් එක ළූ

2083 සො බ ම න් එ ‍ල‍ඳගෙ යොවුනෙත් සපි රි ස තො සි න් ලා යුග පදමිණි ගිහි රී රු සි රෙ න් ලොව අගනක් නැත එ ස රී වෙ සෙ සි න් සමකළ හැකි සිරි සද සි රි

2084 ම න් මෙ න් සැරසි යොමුවි ගමන ට ර න් ක ම කළ සුදු සසිනිඳු මොනව ට දු ම් දු න් සුවඳැති සළුවෙක වනතු ට ම න් යො න් ලිය මෙන් පෙරවිය නිසිකො ට

දොන් බාරොන් ජයතිලක මහතා විසින් වරාගොඩ ජයතිලක මහතාගේ ගෙදර සිටි පබිලිස් නමැති මෙහෙකරුවාට උනු අව්ලක් ගැන කවට වසයෙන් කී කවි පන්තියක්

මේ කව් එම මෙහෙකරු ලමයාට උගන්වන ලදි

2085 තො සි න් වසන හේනේ දැන් කා ලේ ඉ ස න් අප්පුගේ පුත් මම පබී ලේ ග සි න් වැටුනු වැලකුනකට ආ ලේ අ ස න් න මහතුනි මටවුනු අව් ලේ

298 කව් සගරාව

2086 ‍ලා බෙ ට ලැබුනට පුහු පොල් කෑ වා ඒ පි ට වැල කුනකුත් ඇද බෑ වා මෙ ව ට බඩ පුම්බා ගෙන ආ වා කෑ ම ට නරකයි කොයිවත් මේ වා

2087 ග හේ තිබුන කුනු වැල ගෙඩියකට වෙලා ඔ ට් ටු ර හේ ‍ෙහාඳයි කියා ඉඳන් ඔක්කම කළෙ ත ට් ටු ඔ හේ ඉතින් බඩ පිපුනයි ගෙඩියක්සේ පි ට් ටු කො හේ ගියත් වැල නොකන්ට මෙදා උනයි ම ට් ටු

2088 රො ගේ තදවී හැදුනයි වම නේ වා ගේ බෙර ගෙඩියක් බඩ පිපු නේ මා ගේ ලොකු අයියගෙ කරපිටි නේ මෝ ගේ ගෙදරට කෙරුවයි ගම නේ

2089 තා ත් ත ඇයිබොල ආවේ ඇසු වා බේ ත් බොන්න මම ආවයි කී වා සා ත් තුවට අම්මත් තැන කී වා මා ත් ඔහේ වැටිලා බුදියැ වා

2090 තු න් වේලක් ලුනුකැඳටම වේලු නි ඉ න් පනටික මගෙ යමතම් බේරු නි ඔ න් න ඉතින් මට උනුඑක අහමහි නි ක න් න එපා වැල පින් ඇති මහතු නි

මෙතුමා නිතරම ශබ්දනගා සිනාසෙන “මහ හිනාවා” කයන විහිළු නමක ඇති තේගිස් නම් කුඩා ලමයාට කවට ව‍සයෙන් උගන්වන ලද කවියක්.

2091 ගා ලු පුරේ නම් අපේ ගම් හැබැ ව යි වි හි ලු නොවේ මම නම් මහ හිනා ව යි ම හ ලු අපේ අත්තම්මා ගෙනා ව යි පා ලු උනේ මේ රට ඒ නිසා ව යි

බුල්තසර් මැන්දිස් වික්රරමසිංහ මුදලිතුමා විසින් කියන ලද කවියක්

2092 යු ත් ය ති දා ගුණවත් කහවේ කිය න ප ත් උ න දා සිට වැලිතොට එලිය උ න ස ත් වෙ නි දා කුජදින මරුට හසුඋ න ස ක් දෙ වි දා වත් ඇති කලක නම් එ න

පානදුරේ ස්ත්රීවන් ගැන කෙනෙක් කී කවි දෙකක්.

2093 ප බ ළු මුතු මිනෙන් නෙක බරනින් රැ න් දු මු කු ළු හස කොමලදින දෙව් සරබ න් දු ය ද ළු තල තෙළිනුදුටු ලද ගන ප න් දු ස ලෙ ළු කැල නුව්න තකම වෙතටම කැ න් දු

2094 මෙ පුර සැදැන පායේ රන්රුවන් නිල් තොරන් රැස් නිතර පැතිර යාමෙන් වේ දිළුම් වත් නො‍වත් කල් අපිරිගන විලස්නෙන් රෑ ගමන් ගත් පිරේවේ විසරු ලද ලියන්ගේ සිත් ‍නොතොස් වැ‍ඩෙත් මැයි තොස්

දහඅටවෙනි කාණ්ඩය 299

රිචඩ් කරුණාරත්න මහත්මයා ‍පොඩිනෝනාට කී කවියක් 2095 ක න් නට බොජුන් ඕනෑ බඩගිනි කා ලේ ඉ න් කිසි පලක් නැත ලැබුමුත් අන් කා ලේ ස න් තොසයෙන් නුඹ ලොකුවී මේ කා ලේ දැ න් අපෙ වයස ගැමිදහට ‍හොද කා ලේ

කටුකැලේ පොඩිනෝනා විසින් අඬි අම්බලමේ රිචඩ් කරුණාරත්නට ලියා එව් කවියක්

2096 මි තු ඉ ත මෙ ඔබ එනතුරු කටුකැලෙ මගෙ ට මි ගෙ සි ත නලවන්ට බැරිමය මෙමා හ ට සි ය ග ත ගින්න ඇවිලි දුක්වී සිතු ට යු ග නෙ ත නින්ද නොලැබේමය තුන්යම ට

පුයිඅප්පු “පිලේ” නඩේ වාඩිවී සිටිනවිට දොඩන්කන්දේ සුටි අප්පුගේ නගා යනවා දැක එකෙනෙහිම කී කවියක්

2097 ගෙ ද ර නඩේ මම වාඩිවි සිටිනවි ට එ සු ර කුලේ වැනි අගනෙන් දුටි නෙත ට ලො බැර සිතේ බැළුවෙමි ඈ සොඳ ලෙස ට මෙ ව ර සිතේ බැඳුනයි සෙනෙ ඒ කත ට

සිංහල අව්රුද්ද ගැණ කී කවියක් 2098 දු ල් ලී අගන කර මුහුලස වතුසු ද් ද ඇ ල් ලී ඇතු ගසන රබනුත් කර ස ද් ද එ ල් ලී පදින ඔන්චිලි අන්කෙළි ඇ ද් ද ස ල් ලි ඇති අයට මද සකි අව්රු ද් ද

මිරුප්පේ ස්කෝ‍ල ගුරුවරියක් විසින් දෙනපිටියේ ස්කෝල ගුරුවරයෙකුට ලියා එව් කවියක්

2099 රූ බ ර ගු න ක ඳා ය හිමිස දා ය රෑ තු ර ඔ බ ස දා ය නොම නී දා ය සි ක ර දු ක් ක දා ය නිති වි දා ය ම ඇ ර අ න් ල දා ය සිත නො දා ය

සොපායා නෝනා ස්කෝල ගුරුවරි තරුණ කාලේදි කොට්ටාවේ ගුරුවරයෙක්ට ලියා යැව් කවියක්.

2100 ජ ම් බු මලසෙ කම්මුල මගෙ රතුයි රතු යි තැ ම් බු බත් උළුසෙ දත් පොඩි සුදුයි සුදු යි න ම් බු වටම කල් ඇරි මා අගෙයි අගෙ යි සි ම් බේ නැතුව හිමයෙකු මුව දුකයි දුක යි

වල්ගම්පලගේ චාර්ලිස් යමක් නොබී බත්කන්ට බරිබව ඇතුලත් මුදලිගෙ හෙන්ද්රිගක් සිඤ්ඤො ට කවියකින් ලියා එවීය. හෙන්ද්රි‍ක් සිඤ්ඤෝ නිතරම අනුන්ට බිම හොරකන්කර දෙන හොරෙකි

2101 වි ස ල් සමුදුරෙහි නැවු පලුපත නැ තු ව කි ක ල් වත් දුවන්නේ නැත ලෙස යු තු ව අ ග ල් දොලසකට වත්කම් නැ තු ව

        මෙ ක	ල්	බත් කන්නේ කොහොමද රිසි ඇ	තු ව

300 කව් සගරාව

සොරණ සිරිසේන මහතා විසින් කියන ලද කවියක්

2102

නන්ද රති සැප වින්ද ඉද අනු බන්ද යහලත රාගි නේ නින්ද නැත ඇස බැන්ද ආ ල ය බින්ද වුයෙන් රෑ දි නේ සින්ද මිනි දුක් කන් ද දන හද පන්ද මගෙ ඇවිලිගෙ නේ අන් ද මට සුර ලන්ද රුසිරැති මන්ද නේනේ හාමි නේ

ගල්ගොඩ තරුණයෙක් දෙනපිටියේ තරුණියෙකුට ලියා යැව් කව් දෙකක්.

2103

පි න් සි රි නා පි රි තො සි නා වැජඹෙන සිරිස න් දා පු න් ව නි නා අ න ග යෙ නා සුදිලෙන සොමිමෙ න් දා ස න් තො සි නා මා න ය නා පිනවන බුදු ක න් දා දැ න් සො ඳි නා ම න දෙ මි නා මා සතසනු ල න් දා

2104

බැ න් ද ආලය සින්ද නුඹවෙත නින්ද නැත යහනත ප නේ ගි න් න වැද අනුරාග මතයෙන් ඉදිමි කල්පසුකරමි නේ එ න් න මා‍ වෙත නැද්ද පෙම්සිත දෙන්නෙ රුදුගිනි මෙලෙසි නේ ම න් ද මා නොසෙයන්නෙ නුබෙ හද යකඩෙකින් තැනුවද අ නේ

දිනක් කල්හදලියේ ලේකම් මහත්මයා කෑගල්ලේ එක්තරා පන්සලක සංඝයා නමක් ගිලන්පසට කොට්පොල් වලඳනවා දැක එහි ගොස් නවාතන් ඉල්ලුවේය. ලේකම්තුමාට නැ දින නවා තැන් නොදි එලවාගන්නේය ඊට කෝප වූ ලේකම්තුමා ගසක්යට ‍නවැතැන් ගෙන පසුදින මේ කව් දෙක ලියා පන්සලට යැවිය.

2105 වේළුන නෙරළු පලයක් ගෙණ විකා ක කා ඌ උනි තෙර ලෙසට ඉදගෙණ මිටි ඇ‍ඳෙ කා නෑදින මගෙ තරම ඒ සමණ පාපි කා තේරුණි ගොණා බව කුරුගමුවේ සුන කා

2106 ඉ ද් ද මල් පාන මහණා කුරුග මු වේ සු ද් ද මුනිදු සාසන සිදබිද දැ මු වේ රෙ ද් ද පඬුව හැඳ හිස මුඩුකර සු මු වේ වැ ද් ද නුදුනි රැයකට උගෙ ගෙය කො මු වේ

ඊට පසු ලේකම් මහත්මයාව කැඳවා කමාකරවාගෙණ ආදර සංග්රාහ කොට යැවීළු

දෙවගැති කෙනෙකුගේ දරුවා පරලෝකප්රාරප්තවු කල්හි කී කවි දෙකක්.

2107 ලි ලා නෙ තු ස ග ලි න් ඉගිකරමින් අත වන මි න් ලො ලා මු ව කො ණ කි න් හස කරමින් පැන නට මි න් පා ලා සැ ම ද රු ව න් දිනු සුරතල් අප හරි මි න් වේ ලා ස න ස ග ව න් නිද සුපසන් දුව නසි මි න්

දහඅටවෙනි කාණ්ඩය 301

2108 පා ය න ඉරසඳ දිනු තුනු කැළුමින් බබලමි නේ නා ඩ න පොඩි දරුවන් සහ කෙළිමින් සග උව නේ පු ර න සරි සැපතින් සුරතල් ගීනද දෙමි නේ මැ එ න තුරු දෙවිදුන් ලග සිටපන් දුවනිය නේ

හුණුපිටියේ ‍අදෝනිස් පිරිස් මහත්මයට අයිති එලුදෙනක් හොරා මරාගෙන කෑවට කී වස්කවි දෙකක්.

2109 සු ත පෙ මි නේ ඇති කළ මගෙ ගෙය තු ළි ය හ ඬ දෙ මි නේ පෙම් කෙළ කෙළ උන් එ ලි ය සො ර සි ති නේ ගෙනගොස් කෑ නොපැකි ලි ය තෙ ම ස කි නේ බඩවල් හතරට පැ ලි ය

2110 ඇ යි අ නේ හොදට අතපය ඇති උ න් ට කො යි බ නේ ඇද්ද‍ හොරකම් කර ක න් ට ලෙ යි ගු නේ නොමැති මේ රොඩි මිනිසු න් ට දෙ යි ය නේ දොසක් නරකද පමුණ න් ට

රාගම්පත්තුවේ විසූ හැදල පුයිඅප්පු හොරගමනක් ගොස් අතුපැලක් යට සැගවී සිටි විත් ඔහුගේ යහළු කළුතර හාමුහට කී කවියක්

2111 සො ඳු රු ගුණ කොමලිය මගෙ දකින මෙ නා නු දු රු වම ගොසින් ගෙදරට ඈ ඉන් නා අ ඳු රු වැටෙනතරු සැගවී උන් සඳි නා ම දු රු වන් කාපු හැටියට මටම හි නා

මොහු කලක් පෙම්බැද සිටි තරුණි යම් කටයුත්තක් සදහා අමනාපයෙන් සිටි පසුව දෙවනුත් යහළුවී එවන ලද විස්තර වැඩ කරපු ලේන්සුවක් භාරගෙන ලියා යැව් කවියක්

2112 ඉ ස් සර පැවති කරුණාගුණ මතක්කො ට සි ස් නොව ආලෙ ඇති බව අගවන ලෙස ට වි ස් තර වැඩ දමා එව් ලේන්සුව මෙම ට ඉ ස් තුති පවත්වා අරගත්තෙමි අත ට

හුණුපිටියේ පොල්හේනේ පිරිස් මහත්මයාට කෙනෙක් විසින් එවනලද ලියමනක පිට කවියක්

2113 සෙ ත් පුර සිරි පතන තවසරයෙකු වැ න් න මෙ ත් කොට සැම සතට පොල්හේනේ ඉ න් න ස ත් ගුණයුත් මැතිඳු පිරිස් දකිමි න් න අ ත් මුදුනත තබා වැඳ මේ පත දෙ න් න

අනුරාධපුරය ගැණ

2114 දෙ ම ලු න් මෙලක වැද සිටි අප රා ද ක ර යු ද යෙ න් සිහල දන සැම එ ප රා ද ක ර ද කි මි න් කර තිබෙන වැඩ අනු රා ද පු ර ක වු රු න් නුමුත් පැසසුම් නොක රා ද ව ර

302 කව් සගරාව

අම්බලමක දැලිගා කෙළගසා කිළුටුකරණ නිසා එහි ලියා තබන්ට කෙනෙක් සාදා දුන් කවියක්.

2115 පි න් ප ල තකා පරලොව සුගති ගමන ට පි න ප ල ලෙසට කරවු අසම්බලම තු ට ඉ න් ප ල මොකද දැලිගා කෙළ ගැසු අය ට ඉ න් ප ල දැනෙයි ගොස් නිරයේ වන්කල ට

ඊට කිසිත් නොසලකා දෙවනුත් එසේ කරණවාට සාදාදුන් කවියක්

2116 සු ද න දනන් සගමොක් සිරි සැප කැම තී ස ද න අම්බලන් දැලිගා කැතකර තී දු ද න කොල්ලො නොදකින මුන් හැදෙන ග තී කො තන උනත් අම්මගෙ මුන් දැලිගා තී

පණ්ඩිතයෝ සමර්ථකම් පෙන්වා නිතරම භොජරජතුමාගෙන් තෑගි ලබා යනවා දුටු, භොජනදාසරති නම් දුක්පත් බමුණා පඬිතාචාය්ය් දා කාලිදාස වෙත ගොස් රජුගෙන් තෑගි ලබාගැනීමට යමක් උගන්වා ඔහුව රජවෙත කැන්දා යන ලෙස යාඥාකර සිටි‍යේය.

ඊට කාලිදාස ද සතුටුව “ත්ර්යිකාරක සුඛාවප් තිරස්තු” යන පදය පාඩම් කරවා පණ්ඩිත සභාවට තම ගෝලයෙක් කැන්දා එන බව ශ්රීයමත් භොජරජතුමාට කලින් දැනුම් දි ඔහුව එක්ව ගොස් අඳුන්වා දුන්කල රැගෙණ ගිය පොල්ගෙඩිය රජතුමා ඉදිරි‍යේ තබා තමන් නිතරම දුකින් පීඩිත නිසා “පීඩා” යන් “සුඛ” යන්නට වඩා යොග්ය‍යයි සිත “ත්රුයිකාරකපීඩ වාප්තිරස්තු” (තුන් ආකර දුක් වේවා) යයි කීය. එකල සභාවේ හුන් පණ්ඩිතයන්ගේ සහ රජගේද මුහනේ පාට වෙනස්විය. එවිට වහාම කලිදාස නැගිට මෙසේකීය.

2117 ආසනෙ විප්රම පීඩාව - සුනපීඩාංච භොජනෙ සනනෙ දාර පීඩාංච - ත්රි සුඃ පීඩා දින දිනෙ

ඔබවහන්සේ සිංහාසනාරූඩවීකල බමුණෝ පීඩා කරත්වා අනු භවකරණකල පුත්රායෝ පීඩාකරත්වා සැතපෙනකල භාය්යාරණ වෝ පීඩා කරත්වා මෙසේ දිනෙන් දින මේ තුන් ආකර පීඩා සිදුවේවා යනුයි.

පීඩා තුණ මේ මෙයට “කාලදාස” විස්තරකර දුන්කල රජ තෙමේ අතිශයින් ප්රී තියට පැමිණ භොජනදාස රතිනම් බමුණාට වස්තුව දී යැවීය.

දෙනපිටියේ අභයසේකර මහතා පාරේ යන තරුණ ස්ත්රීුයාවක් යහළුවෙකුට පෙල්වමින් කී කවියක්

2118 ඉ ත ක රු ණා ගුනයෙන් යුත සුපස න් න සි ත පි රු ණා දකිමින් ඇගෙ වත පු න් න මෙ ත ක රු ණා පතිවත රකිමින් ඉ න් න ක ත ක රු ණා නායක බලනුය අ න් න

මොහු තරුණියෙකුට කී කවියක්.

2119 ම න න ද කරවන ඇමසඳ රුවි නා පැ හ න ද නුඹවත බැළුමට දිලෙ නා ම ද ර ද කිය ලද නොම දුනි මෙදි නා දු ක ත ද කරතිය දෙනුව්න නිති නා

දහඅටවෙනි කාණ්ඩය 303

තවත් තරුණියෙකුට කී කවියක්

2120 මෙ අ ග න නියම හිස මේ කුව රැඳි යේ ස සො බ න දෙනුවන ඉඳුසිරි ගති යේ දි ලි යෙ න සොඳවත නිසයුරු සරි යේ සැ ම දි න මොනවට වඩවති පිරි යේ

තවත් කවියක්. (රහසක්)

2121 සෝ ම නෙ ක ගු ණෙ න් පිරි පුන් තිඳු ය ස පේ ම ව න රු වි න් පරදයි බාන ප ස සෑ ම ය ස සි රි න් යුතුවන ඔබට මි ස කි ම වෙ න ලො වි න් කෙනෙකුට නැත ඔ බ ස

මිතර කවයෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

2122 කැ සි ප ට කවාගනෙ කවි සෑදුවට මි දි ය නි සි ලෙසිතට විමසා බැළුවොත් ව දි ය කි සි නොසොයා බමුනුගත් රන්පල් පැ දි ය නි සි මග නොගොස් අන් අත යාම වැර දි ය

කොග්ගල විසූ ශ්රීම සුධම්ම ස්ථවිරයන්වහන්සේ තමා ගැනම කියාගත් සෙත්කවි පන්තියක්.

2123 සි රි ස ඳ නි ත ර උ න් පුළුළුරතල කොම ල පි රි ස ද කි ර න ව න් ල හෙල යස නිම ල දි රි ස ද අ සු ර න න් තෙද පළකර ලක ල සි රි වි ද උපුල් වන් සුර රදතුම විපු ල

2124 පි රි ස ද කිරණ හරගිර කුමුදු පා ර ණ ස රි කො ද නිමල යසරැස් සියත පු ර ණ පි රි ත ද විකුම් බලපා සතුරු වා ර ණ සි රි ලෙ ද මෙමට දෙනු සරිසැපත නා ර ණ

2125 නි ම ල පි රි ස ද කරණවන් යස පතළ කර මුතු දියු ‍රේ ල ක ල සි රි ස ද කොමල කර කර විසූ හැමසද පුළුළු රේ ක ම ල නැ බ සො ද පසන් සුරරද වැජඹි සරසවි මුවස රේ වි පු ල ම න න ද සැපත සලසා දෙවන් මාහට හැමව රේ

2126 හැ ම ව ර සිරිසුදම් යන පරසිදු නා ම ස ඳ යු ර මෙ මාහට සිරිසැප මනාරා ම නෙ ත හැ ර දිදි පුල්වන් සුරිඳුනි රා ම ලො ව තු ර නිති දිලේවා පිරිසඳ සේ ම

2127 ස ර ද සුපුන් සදරැස්වන් යස වතු ර ස ර ද පිරිතිරි ගිය ලෝතුර නොහැ ර ස ර ද රුසිරින් දිලි හැමසද පව ර ස ර ද දෙ‍වොල් සුරවර කද රම වෙහෙ ර

2128 නෙ ස ත දුක් අඳුරු දුරහරණට සම තේ දි මු ත යස රැසැති පිරිතිරෙණ දස තේ ස ම ත දෙවොල් සුරවර තුමනි ගුණයු තේ ම සි ත විලස දුනමැන සිරිසැප දිමු තේ

304 කව් සගරාව දෙපාර්ශ යක් අතරේ උන වාදයක් ගැණ කෙනෙක් විසින් වාදය අවසානයේදි ජෝන් අබයකෝන් සමාධාන නඩුකාර මුදලිතුමාවෙත ලියා යැව් ස්තුති නිබන්ධබයක්

2129 කොලොම් පුර වස නා මහ දනව පෙ න් නා කුදිටු තරහල් නෙද නා බසින් නෙක සුපස න් නා බමුනු කුල ලබ නා එදද මුව ග න් නා සිතින්යොදුනෙකඋපානොම නා දැමු ඔබහට සතර ද න් නා

2130 පුදන්නට කෙත්ව ත් ඔවිට මුතුමැනික් ත් නොමැත්තෙන් කිසිව ත් පුදම් මාහද තොසය පින්ව ත්

ගුරුවරයෙක් මගයන ස්ත්රි යෙකුගේ අත අල්ලා කළ විහිළුවක් දුටු ජයවීර මහතා ඔහු වෙත ලියා යැව් කවියක්

2131 ද ජ් ජා නැගුමෙන් පලවුනි එවැ රැ ද් ද සු ජ් ජා සුජනයෝ දැනගති සැ ම සි ද් ද ස ජ් ජා යන කළේ නැතුවද බස සු ද් ද ල ජ් ජා නැති උනේ ඉනෙ නැතුවද රෙ ද් ද

කෙනෙක් ස්ත්රිායක් සදහා ගෙදරකට ගොස් පිලිකන්නේ රැක සිටින අතර වර්ෂා වක් වැස්සේය. එය ගැන ජෝන් කවිතිලක වෙදමහත්මයා ලියා යැව් කවියක්.

2132 නි සා කර වතැති ලිය දකිනට රි ස් සේ ය සා අප මිතුරු සද නෙලදින් සි ස් සේ ල සා වතු දැකම ගෙමිදුල පිටිප ස් සේ නි සා ලිය හඩන කඳුළුසෙ වැසි වැ ස් සේ

මෙතුමාගේ තවත් ප්රිබන්ධසයක්

2133 නි ස් සෙ ක් මතු දියුණුවට ගුණකළාව ක පි ස් සෙ ක් ලෙසින් ‍ඉන්නේ සිත වෙලා දු ක රි ස් සෙ ක් වෙමින් මස්මල් දැක පලාසෙ ක ල ස් සෙ ක් උනු සිහල් වැනි සැමි මුලාව ක

මොහු විසින් අල්ලිස්හාමි වෙත වෙඩිල්ලක තොරතුරු කියා යැව් කවි දෙකක්.

2134 පු ල් මුවතඹර මදහසපත් අදිමි න් ය ක ල් බද සරණ සිත් මියුලන් විදග න් න තු ල් මැදිතව යොවුන් වනගළ රැක ඉ න් න අ ල් ලිස්හාමි හට සකි මෙහෙසුන දෙ න් න

2135 බ ර ක ට ළුණු අඟරු ගන්දක පස ප ස ය වැ ර කො ට අඹරමින් අසුරා විදිලෙස ස ය ත ර ම ට සිදුරුකර ගිනිදුන්නොත් ල ස ය ගි ර ව ට එරණ වැ‍ඩියෙන් බලනට ය ස ය

කව් සගරාවේ දෙවෙනි කාණ්ඩයේ 201 කවියට පිළිතුරුකවිය.

2136 ක ලේ වෙද අක ලේ කු ලේ කම් ඇත මෙක ලේ බ ලේ මුතු මුද ලේ ක ලේ රින්ගා නෙයයි අකු ලේ දහඅටවෙනි කාණ්ඩය 305

මීටම තවත් කෙනෙක් කී කවියක්

2137 ව පු ල බෝග වැසි ඇතිකලට සරුවෙ තී වි පු ල රිවි රසිනි එම දෙය සරු නොවෙ ති මු ද ල තිබූ කලට අඩුකුල වැසී ය තී අ කු ල දිරු කලට කුලමලය පැදෙ ති

දික්වැල්ලේ සුධර්මාරවිහාරාධිපති සධ්ධර්මීවංශික ශ්රී් චූලපද්මාභිදාන සථවිරයන්වහන්සේ ඔප්පුකරනලද ස්තූති පත්ර යක්.

2138 ස ර ද සඳ කරණ හරතුරු විලිස න් ද අ ර ද යන දිගත පිරිසිදු යස ක න් ද සි ර ද ලෙස විරිදු මත ගජ ඔද බි න් ද සැ ර ද සුළු පියුම නායක තෙරනි න් ද

2139 පි රි සි ඳු ස ද ම් සිතෙලට සිරි රග පා ය පි රි ඉ ඳු නැ ණි න් දන් තනරුත් හල පා ය පි රි මු දු බ සි න් නායක හිමි සිරි පා ය පි රි සි දු සි ති න් කරනෙමු අපි පිනි පා ය

2140 ත රි ඳු සේ ම ඔදකළ සක්කිරි ‍සයු ර සු රැ ඳු පේ ම සරසවි නිති මුවතඹ ර පැ ර දු බෝ ම රුසිරෙන් මල් සැරව ව ර වි රි දු සෑ ම දුරුකර පවතු මිව ර

2141 ස ත ර අ සි රි බන දැන නුවනින් බෝ ම ස ත ර සු පි රි සිදු සිල් සුරකින පේ ම ස ත ර වි සි රි යස ගුණහද දිග සෑ ම ප ත ර සු සි රි විඳ හිමි දින දින‍ යේ ම

2142 සො බ න මුනිඳු දෙසු තුන්පිටකෙට ‍ඇතුලත් බණ අතුරෙ න සො ඳි න හැකිවු පමණක් බණ ලියා මුදල් ගෙවා රැගෙ න ත බ න එපින්කම සුදනෙනි සියලුදාන පරදවමි න සි ටි න උතුම් අනුසස් අති පිණකි සතට සිරි සප දෙ න

2143 ලි ය ව න පින එක අකුරක් පිළිම රුවක් කෙරෙව් පිණ ට ස ම ව න බව ඇසූ බැවින් තුන්පිටකය ගෙන තබන ට ස ප ය න මුදුලට දායක වී දි පණවකින් සතු ට නැ ති වෙ න ජරමර මොක්සැප පතට සියලු දෙන මතුව ට

මර්තේලිස් අප්පුහාමි විසින් මෝදර මතෙස් ප්ර නාන්දු මහතා වෙත ලියා යැව් කවි.

2144 ගු ණ නි ම ලේ කෙමියස සුගතින නුමු තු පු ර ණ ලො ලේ සිසු බිගුපත් රොනින් යු තු පි පි ක ම ලේ සිරිසිලි මැතිඳුනි දිමු තු මෙ දි ය වි ලේ සිරිවිඳ යව්දිව් පව තු

3145 ඉ න් න සරසවිය මුව මිණිමැඳුරේ ම ද න් න අතමුලසෙ සතරුන් නොතබා ම ඉ න් න විට පුටුවේ මැතිසද සැතපේ ම දෙ න් න සකි මෙපත ලැබෙ දිය බොණ කෑ ම

306 කව් සගරාව

2146 ස ර සරවිසය මුවසර රැ‍ඳේ වා දි ර බල විකුම් දස දිග දිලේ වා නැ ර ම වෙත මෙත් සිත් නිති වැඩේ වා වි ර තෙදැති මුරුගණ ඔබ රකී වා

සොරණ සිරිසේන මහත්මයා රත්නපුරා පාරේ පිහිටි ඇල්ල ලගදි තරුණ ස්ත්රිෙයක් දැක කී කවියක්.

2147 දෙ තො ල ත් බිඹු පලසෙ නෙතු නිළුපු ල්ල ර ඟ කො ම ල ත් රන්දමෙව් එ පහන්දැ ල්ල ද ඟ සි රි ල ත් සැම තරුණ කත දැක ඇ ල්ල ල ඟ වි ක ල ත් වි සිටියෙ සිහි නුඹ ප ල්ල ම ග

පස්දුන්කෝරලේ ගෙදරක පැනිමුට්ටියක් ලග තිබුන තාරමුට්ටියක අත දමා එහි වැ‍ඩකරන්ට ආ ස්ත්රිටයෙක් පැනියයි සිතා හොරෙන් කෑවේය. එය දුටු කෙනෙක් කවට වසයෙන් කී කවියක්.

2148 ර ට සැම තැන කළ සොරකම් අත්නෑ ර ප ට ලවමින් තෙවිටක් කෑවයි තා ර ති ට වැහුනද මහසොහොනගෙ අවතා ර මොට කෑවද පරවේසියෙ කළුතා ර

දෙනුවර ධම්මාරාම ස්ථවිරයන් වහන්සේ විසින් වෙසක් සැණ කෙළිය නැමැති පොතක් සමග මර්තේලිස් අප්පුහාමි ලියා එව් කව් පන්තියක්

2149 ස ර ද නිහර ගිරහර ලෙස සොබ න අ ර ද දියත පැතිරෙණ යස රැස රඳ න සි ර ද විනස රුපු කිවිමන බිඳහර න සැ ර ද මැතිඳ සිරිවිද තම සිතු ලෙසි න

2150 පෙ මා ගුණ වඩණ සෙබඳිනි කලපු න් න මෙ මා හට නොමැත සුවදුක් දැනග න් න එ මා ‍බැවිනි එය දැනගනු සමගි න් න මෙ මා මෙ පත එව් බව දනු මෙලෙසි න් න

2151 වෙ ස ක් කල් දිනෙන් දින පැමිණෙයි ලඟ ට ඇ ස ක් වැනි මුනිඳුසඳ දිනු එම දින ට ප ස ක් ලෙස සුදන එකතුව සිතු ලෙස ට වෙ ස ක් පොත් පතළකරවති සොද ලෙස ට

2152 එ බැ වි න් වෙසක් උත්සව පිළිබඳ සොබ න ම වි වි න් සදා නිමකළ සිලෙ කව් වලි න සු ප ස න් පොතක් එව්වෙමි එම සමග තුටි න ස තො සි න් එ පිළිගෙණ සුමිතුර දනු වර න

2153 පෙ මා සිතින් එය පළකරවා මෙ ව ත නි මා කරනවා ඇත මම සිතමි පො ත ප මා නැතිව කරවන වලසට නැව ත මෙ මා කියමි මැතිඳුට සොඳ මිතුර ඉ ත

2154 බඹ සුර නර කැන්දුන් මොක් සැපත් දුක් නැසීමෙන් නවඅරහ ගුණෙන් තුන්ලෝ පසිද් ලෝතුමාණන් මුනිඳු බෙලෙහි ඇප් මිත් මේ මැතිඳුන්ට යාපත් ජයසිරි මගුලක් වේවා වඩා සෙත් සලස්වා.

දහඅට වෙනි කාණ්ඩය 307

2155 බව ගිමන නවන්නාවු සතන්ගේ මෙතුන් ලෙව් නිවණට මග පෙන්නා දුන්නා සන්දිව් ගුනෙන් යුත් මුනීරද දෙසු ඒ සත්දම් බෙලෙන් සිනෙකින් වත් මැතිඳුට අමනාපා වූ දෙයක් වෙන්ට එපා

2156 තිලොවට එක පින් කෙත්වන් උතුම්වූ සදාකල් මොනවට පිළිපන්නාවු ගුණෙන් හා නාණින් යුත් සුගතිඳු සුත මා සව්වන් බෙලෙන් ඇප් මැතින්දු රැකදෙත සුරනින්දු ආවඩා සෙත් සලස්වා

2157 ව ස න සිරි උරය බඹකත මුව සොබ න රු වි න පෙර මලවියා දිනු මනනද න ක ල න මැතිඳුහට එව්වේ මෙය මෙ මෙ න ය ති න දෙව්නුරව ඇස්. ඇන්. ආර්. ය න

අඹුන්වල කිවිහු විසින් කළුවා, සපුවා ආදි මිනිසුන් මගයක් හා සවුන්දරි, ලමි, කුමි, සමිත්තරි යනාදී ගැනුම්ගයක් සමග හටගත් දබරයක් නිසා උපන් නඩුකට කී සාක්ෂිලයක්

2158 ක ළු ත් ස පු ත් සවුන් ද රි ත් ල මි ත් කු මි ත් සමිත් තු රි ත් කි රි ත් ගි රි ත් පවුත් ත රි ත් - ඇවිත් කළ රොසේ- ඔහොය්යා, අවුල්නාද සපිරිවරධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

2159 පසුත් පෙරත් දෙයත් ව ර ත් රකිත් සිටිත් අනිත් බනිත් ගසත් ඉ සි ත් ග ළු ත් වැ ලි ත් මමත් දුටු ලෙස‍ේ - ඔහොය්යා. අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේඤ

2160 ඇඹුල් දෙණියේ. කිරාගෙ අමු දිඹුල් මලිට ඇන්න ‍ටොක්ක බී ඹුල් නැගුනි ඉස හැමතැන ඇඹුල් දෙසි ලෙසේ - ඔහොය්යා, අවුල්නාද සිපිරිවර්ධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

2161 නැඹුල් යකුට නිති පුදකොට එ ක ල් දිගුය දවගෙනගොස් දි ඹු ල් දි යට කඩත් පැනපි කි ඹු ල් මොටෙකුසේ - ඔහොය්යා , අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ -

2162 නල්ලූරුවෙ සෙ ල්ලා ගෙ අඹු තෙනම සිට ගුල්ලා නොවිදි ඉන්නක් ගෙන බල්ලා කියා ගසන කෙලට අල්ලා ගෙන සිටා ඔහොය්යා, අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

2163 ඉල්ලා කකා ආඬින් වෙත කොල්ලා සේම ගොස් දියොගු බල්ලා සේමා පැනපිය ගොස් මල්ලා කැලයටා - ඔහොය්යා, අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ -

2164 ‍ටොක්ක නොහැර ඉන්නා බඩ බක්ක කියන හකුරගේ දුව අක්කේ නුඹත් එනනෙද අන්නක්ක නෙළුමටා - ඔහොය්යා, අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

308 කව් සගරාව

3165 කෙක්ක අගින් ඇනන් කලට හක්ක. දෙපිට දත් එලියට ටොක්ක නොකා පැනපියි ලිබ්බොක්ක ඇතුලටා - ඔහොය්යා. අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ -

2166 වත්ත ල කළුවා ගෙ අඹුව තිත්ත කථාවෙන් බැණ බැණ වත්ත මැදෙහි තිබුන කිතුල් පිත්ත ගනිමිනා - ඔහොය්යා, අවුල්නාද ස්පිරිවර්ධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

2167 පැත්ත පිටට දුන් කල සම්පොත්ත ඉගිලි හඬක් ගසා අ ත්ත න කැලයට දුවපිය විත්ත පි‍යගෙනා - ඔහොය්යා, අවුල්නාද සපිරිවර්ධනේ - දින දින සපිරිවර්ධනේ -

කම්මලේ ඉන්න බල්ලා හෙනහඬට බහනැතිළු.

2168 තු ම් සුගත් දහම නොසොයන දන ගො ල් ලා ය ම් තමක් නොමැත බය නිරයට තු ල් ලා ක ම් මලෙහි නිතර ඇති දැඩිඋන බ ල් ලා ය ම් බයක් නැතිළු හෙනයට නුඹප ල් ලා

ගරු ජේමිස් ද අල්විස් මැතිතුමා විසින් වැලිපැන්නේ නම් ‍ගමේදි අගුලක් පෙරලී දියේ ගිලී කළුරිය කළ ළූක් ප්රේවරා මහතා ගැන කළ ප්රගබන්ධය.

2169 සු දි ළු මි සිරි සක වසරින් පස ස ක ව න් වස ඇසලය නම් මස වෙ සෙ සි න් අස සත් දවසක් ගිය - පසු අගහරුවා දා

2170 ගු ණ යෙ න් යුතු පුන් සද වන් මගෙ සු ප ස න් ඉට මිතුරු කමින් විසු දෙ නු ව න් වැනි එක් ප්රෙ රා නම් - මැතිතුම නොම බා දා

2171 කො ළ ඹි න් සහතොසිනි ගමන්කර කි සි ය ම් මග දොසක් තමන්හට නැ තු වෙ න් මැති දිසාපෙතින් වෙත - යන කල සිතු පා දා

2172 මැතියන් තම පිරිස සියන් නෙක සම ගින් වැලිපැන්නේ ගමින් ගිය ඇලකින් ගොඩ දෙසට ගමන් කළෙ - අඟුලක් සුළු සා දා

2173 මෙ ලෙ සි න් යන කලට දුරින් බට රු දු ව න් වැසි දියකඳකින් ඇල පි රෙ මි න් සිදුවිලස උවෙන් සෙද - එ අඟුල පෙරළි ලා

2174 විගසින් සැමදෙනම තමන් බඩු පුවවන් ලෙස රැක දෙවියන් සිහි කරමින් පැන පැන ඉවතින් යුග - දෙසතුරු නරඹා ලා

2175 උනුනුන් අතුවල නැගෙමින් පන ර කි මින් ගොඩ පෙදෙස වෙමින් මම මැතිඳුන් කොයිනෙනද බලන්ට - දිව් සිත දෙලහි ලා

දහඅටවෙනි කාණ්ඩය 309

2176 මෙ තු ම න් එතකොට බියෙන්සිත ප නි මි න් දියකදට තදින් සිත හ මු වෙ න් කෙනෙ අතුරුදහන්විය - මරුමුව පැමිණි ලා

2177 නි ළු ව න් වරලස මුදමින් එක වි ල සි න් නෙතු නිලිපුළු ලන්නට මෙ සෙ සි න් රතු තඹර ලෙසින් කර තබමින් දෙ අතනිසේ

2178 කඳුලෙන් ඇල විලස නිතින් බැස වැවෙමින් වියෙගග රුදුවන් තද ගිලෙමින සිටි අනෙක දනන් මෙස - හඬමින් උනුදෙපසේ

2179 මෙතුමන් තෙද යසස රැසින් දුක දුරුකැන් ගිය අතුරුදහන්වම දිනි දුන් සහ දද රදවන් ලෙස - සිය පුර පෙර දව සේ

2180 ය ලි දැ න් මර පලග රෙසින් වැද නො ල සි න් ගෙන සැගවී ග‍ියෙන් එම අ ඳු රෙ න් වැසි කොළම දනන් රැසසැනසුම් - වෙදකෙලෙස්

2181 දෙනුවන් ඉඳු වර මන නන්දන පිරු වන් සර යුවල ලවන් රතු ත ඹ ර න් නිති රුවසෙ කුසුම් දිසි - ඉටුකර සත නෙතු දො

2182 සො ය මි න් බැළු කලට නුවන් යුග මි නි ව න් යලි මිහිරි කඬින් ලොහො මි නි ව න් ලොමු පැහැනිලමිනි මිනි - රුවසරිඑයි නිසසොදෝ

2183 පි ට ර ත් පොර ගැබ රණකුම් දන තු තු ර ත් ඉට ඇඟිලි රතින් කල ප ළු ව න් විය එයිනි දනනන් හැම - පවසන රන්රුව දෝ

2184 මෙ ලෙ සි න් සොද කොමල රුවින් දිසි මැ ති ඳු න් සිරිසැප සමගින් අප හ රි මි න් මරුමවට ගියෙන් අලෙ - කොසසරදැනයෙමු දෝ

2185 හි ත බැ ති ම මි තු රා එන මග බලමි න් න ය න වෙ ත නි ර තු රා දුක සැප අහ උ න් න අ ත රට ඔහු මරා අසලදි වැලිපැ න් න ග ත මරු අපසොරා නොදැනම අපෙ ගි න් න

ඉහත සදහන් වන කව් පන්තිය ගරු ජේමිස් ද අල්විස් මැතිතුමාගේ මිත්ර යෙකු වෙත යවන කල්හි ලියා එළු සොලොවක්

2186 මරුමුව ගිය ළුැක් ප්රේකරා නමින් යුත් මැතින්දා ගැන අප පදබැන්දාවු මේ සිව් කව් අරන් ගොස් මෙහි නම දරනා පින්වත් සකින්දාට දිලා පද නැමද සකින් ‍දේ එන් නොවී බෝ සුනංගු

310 කව් සගරාව

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතා විසින් එලවළු වගයක් මහවල තැන්නේ දිසාමැතිඳුන්ට තෑගිකර යවනවිට එ සමග ලියා යැව් කවියක්.

2187

සපර පු රෙ හි ව න් ස ඳ වි ල ස යි කිරිලුව ස ක සෙ යි වර උබය කු ලේ න ම ප ත ල යි ම හ ව ළ තැන්නෙයි සි රි ස ර උ වි ඳු යි හිමි දෙකොර ලේ දෙකුරු ලෙ ස යි එ බැ වි න් නොබවයි මම අදර නිසයි වැද දෙපාමු ලේ

පතොල එ ක යි ක ර වි ල ද හ ය යි බටු බන්ඩොක්කයි මේ තෑගි ක ළේ

බුවනෙකබාහු රජහුට ස්වරභෙදයක් සෑදි ඉන්නාතර දඹදිව බ්රාවහ්මණයෙක් රජහට කී ‍ශොලෝකය.

8188 බ්රරහ්මමූලි වාවාසුන්ධි පිප්පලී මධු සර්වරන්දජවඃ සත්ය රාත්රිෝ ප්රායෝගේන කින්නරාජ ගීයතේ

බ්රයහ්මමූලි, බ්‍රහ්මණයාගේ අඹු; වා, වයසය; සුන්ධි. මිටිය; පිප්පිලී, පිපිහළුය; මධූ, මිහිරි කටහඬ ඇත්තිය; සත්ය‍රාත්රිය ප්රොයොගෙන, ප්ර යෝගයකින් රාත්රිු හතක්; කින්නරාජ ගීයතේ, කිඳුරු රජ සමග සිටියාහුයි. මෙහි අදහස :- බ්ර්හ්මමූලි, එනුවිල මුල්; විවා. වදකහ; සුන්දි. සිද්ධිඟුරු; පිප්පිලී, තිප්පිලි; මධු, මීපැනි; සවින්ද්වා, සහිදළුනු; විදිලෙස ‍ගෙණ; සත්ය රාත්රි් ප්රරයෝගේන, හත්දවසක් ප්ර යෝජන ගතහොත් හෙවත් හත්දවසක් වැලදුවහොත්; කිනත රාජගීතයතේ, කිඳුරන්ගේ හඬ මෙන්වන්නේයි යනු භාවයයි.

දිනක් නරියෙක් ගොදුරු සොයා ගමන්කරණාතර කසඹිලියා වැලකින් කොළ එකක් දෙකක් ඇග ගෑවි කසන්ට පටන්ගෙන කී ‍ශ්ලෝකය.

2189 ඒකපත්රං් දෙපත්රං ච නීතපත්රංන මහත් භයං දූෂ්ඨානි ඵලග්රං් හෙය්යර සර්වතලෝකේ විස්යමතෙ

පත්රඨ එකක් දෙකක් මෙවැලේ ඇග තැවරු‍ණවිට මේ හැටි කසනකොට මින් පත්රඨ තුනක් ගැවීමෙ ඉතා භයංකාර වනනේය. මෙම වැලේ මල් හටගැනී ගෙඩි පලග‍තහොත් එ හේතු‍වෙන් මුළු ලෝකයම විනාශ වෙනාවා අනුමාන නැත්තේ ය.

———

දහනමවෙනි කාණ්ඩය ———

ඉංග්රීනසි භාෂාවෙන් තිබුන උදාහරණ පදවගය්ක ජෝන් අභය කෝන් සමාදාන නඩුකාරතුමා සිංහල භාෂාවට නගා තිබේ.

2190 2191

මුදල තම මිතුරු ට මුදල දී මිතුරු ට නයට දෙන සතහ ට යලි විමසු කල සි ට දෙකම නැතිවිම ට සතුරු වෙයි නෙකවි ට මගක් බව දැනගනුව පෙර සි ට මිතුරුකම් නැතවේ එදා සි ට

ලක්දිව කවීන්ර්ව යෙක් විසින් ඉංග්රී සි භාෂාවෙන් සිංහල භාෂාවට පිටපත්කර තිබුණ තවත් කවියක්

3192 දැහැමින් බැතින් ඔහු විසුසේ බැජඹෙ න් න දිළිඳුන් දුබල උන්හට නිති පිහිට න් න ලොව වෙන ‍දනන් සැප මිස සැප නොසොය න් න ඔහු මෙන‍ නොමැලවෙන යස මිල පළදි න් න

කව්පර් නමැති ඉංග්රී්සි පණ්ඩිතයෙකුගේ කවියක් ( සිංහලෙන්)

2193 උ ද ක් සතගෙ ජිවිත මිටියාව ත නැ ත ක් පිරිය වඩවන බාරිය යු ත අ ඩ ක් පමණවත් මනරම් සුවිනි ත කු ම ක් ඇද්ද වෙන කිසිවක් එහි නැ ත

(ඉරට්ට මෝඩයෝ) ඇම්බැට්ටයාට කන්ටදී වැඩක් නැතුව යන බව දනැගත් කෑනි තම ඉස මුඩුකරවා ගත්ත්ය. ගොයම් කපා වේලාසින්න ඉවරමූවා දැක මිනිහා ලා ගොයම් කැප්පවිය.

2194 ද ළ ලො බි න් දනන්ගෙන් නොගතයුතු වැ ඩ ග ණි ද ඳු න් නොතක ඉන් වන වැඩ අ වැ ඩ ද රු ගො ය ම් කැපවී ගොවි නැතිව වෙන වැ ‍ඩ සි ය ල ඳු න් සිදුව ගති වරල ඇති හැ ඩ

දිනක් රජ අන්දරේව පැරදුම්වස් ගිරවා සම්බන්ධව කී කවියක්.

2195 ඇ ග ත් කො ල ත් දෙ ව ගේ එකවගේ වෙ ති පා ද ත් මු ළු ත් දෙ ව ගේ එකවගේ වෙ ති ත ඩ ත් ප ල ත් දෙ ‍ව ගේ එකවගේ වෙ ති උ ග ත් කෙ නෙ ක් බ ව කි වි මෙය හැගී ය ති

අන්දරේ මෙය තේරුම්ගෙන එකෙනෙහිම කී කවිය. ඊට අන්දරේට තෑගි ද දෙන ලදි.

2196 ඇ ග ත් ගිරා නුගකොළ දෙක එක ව ගෙ ය මු ළු ත් නුගේ ගිරවගෙ පාදෙක ව ගෙ ය තු ‍ඩ ත් උගේ නුගපලහස එක ව ගෙ ය කී වෙ ත් නුගේ සිටි කිරවෙකු දැක ව ගෙ ය

312 කව් සගරාව

යහපත් පුරුෂයා

2197 ල බ මි න් සිප්සොද ගුරු මෙන් ‍සසොබ න ද හ මි න් වෙන් නොව සුසිරින ගුණයෙ න බ ඳි මි න් සෙනෙහස රන් රස විලසි න බි රි ඳු න් සමගිව වෙසෙ හිමි සැමදි න

යහපත් භාය්යාා ව

2198 වා ස වෙමින් හිමි සමගින් අදරි න බා ස පරොස් කට මැත කම් නොදාඩ න දෝ ස නොමැත් ලද සිරියෙන් වැජඹෙ න රෝ ස මලක්වද ගෙවුයන බබල න

කාලකන්නි පවුල

2199 බ ණ න කුණුසරුප කොලහළයට පැමි ණ අ ම න දන වසන ගෙය නපුරින් පිරු ණ නු ගු ණ යක් කැලන් නිරතුරුවම රද න ප ම න නැති දුකැති තිරයකි රුදුරු ව න

පොළොන්නරුව ගැන.

2200 ප හ න් ත රු ව විලසින් දුල යස රැසි න ද න න් රැ ඳු ව නෙක සත හසළ ගරු ව න සි රි න් පි රු ව පුරදරපුර එක ලෙසි න පොලොන් න රු ව විය ලක පෙර රජ දහ න

දවල ස්ත්රි න් වර්ණ්නාවක්

2221

ව ර ල සොබන සිකිපිල් මෙන, න ල ල සඳසෙ අඩ බබලන උ ඳු ල දෙබැම ඉඳු සැව් වන , ක ම ල සදිසි නුව නා ල ක ල ගහන කුස ලොල් වන , දෙතොල ලපලු නෑ පරදන නි ම ල දසන් මුතු ඔප වන , ස ස ල බිඹෙව් උව නා කොම ල ගෙලෙන සකදුල්ව, යු ව ල තිසර පැටි රත්තන ප ල ල උකුල් රිය සක් වන, උ දු ල වටොරා සොබ නා ස ග ල කදන් රඹ දුල් වන, බු බු ල අයුරු තුරු සිදුවන වි පු ල සිරින් යුත් හෙලගන, කො ළ ඹ සරති නිති නා

ප්ර1හේලිකා කව් දෙකක්.

2222

නො යෙක් බරණ ලා සැරසි උන්නක් පණනැති හොඳ දේකයි ඉ න්නේ බ ය ක් නැතුව මොහු වටපිට නොබලා බැලූ දෙනට මයි නොබල න්නේ කොතෙක් රාග ගී නැටුමට ආවත් කතා නොකර උඩමයි ඉන්නේ අ යෙ ක් ඇවිත් සිටි වැද පෙරලී එති සැබද වියතුනි තෝරන්නේ

දහනවවෙනි කාණ්ඩය 313

2223

වනේ එකෙක් ඇත කඳ මිස පණ නැත පණනැති දෙන්නෙක් එක් වෙ න්නේ ගුනේ කො‍ෙහත් නැති ‍එකෙක් ඇවිල්ලා බද පෙරලාගෙන ගුටි දෙ න්නේ ව‍ෙද් බැරුව මොහු අඬයි විටින්විට නඩුකටත් නැත පවස න්නේ අනේ මේක නුඹතෝරා බැලුවොත් ඉතාම කදිමයි පදය න්නේ

නමස්කාර කවියක්.

2224 ස ව ණ සි රි ර ද න වට උදුල නොමදි න සු ව න සි ර‍ි න ද න බුදුබඳිනුදුල්ව න නි ව ණ සි රි දෙ ව න දනහට සරණ ය න ස ව ණ සි රි ස ර න නමදිමි සිතු බැති න

දෙනපිටියේ අබේසේකර මහත්මයා විසින් කෙනෙකුගේ මංගල්යනයකට සාදාදුන් කවියක්.

226 ග හ න මු දු න් බ බ ල න නිසයුරු අයු ර නි ති න බ සි න් මි තු ම න කුමුදු පොබක ර ව ස න ගු ණෙ න් යු තු ව න මිත් මේ මිතිව ර සු ග න ල ඳු න් ස ම ගි න සැරදෙ ලකඹ ර

දෙනපි‍ටියේ අන්ද්රිකස් නම් තරුණයෙක් යහළු ස්ත්රී යාවෙකට ලියා යැව් කවි දෙකක්.

226 ආ ද ර ගු ණ ක න් ද රුසිරැත පියොබ න් ද රූ බ ර ම න න න් ද ම කොමල පිය ල න් ද බෝ කර ගි නි ක න් ද මට දී දුක් ක න් ද ආ ද ර නු ඹ ම න් ද තනි හයනේ නි න් ද

2227 ආ ද ර සි ත බැ න් ද අපි පෙර පිනකි න් ද මෙ ව ර සි ත මි න් ද කොයිලෙස ඉවස න් ද රෑ කු ර නැ ත නි න් ද සිහිනෙන් පෙනෙමි න් ද ආ ද ර ඉ ත ල න් ද කොයි දින සැනසෙ න් ද

මොහු යහළුවෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

2228 බි ම් බා සිසි කුමුදුවන පුබුදන ලෙසි න මි ම් බා පියුවසන තොරතුරු දිලි විත න අ ම් බා යුතු සොබන ගුණ සිරිදැන නෙති න ර ම් බා දෙතොර මුල සිඹනට මට සිතු න

මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ස්ථවිරයන්ගේ ප්රමබන්ධයක්

2229

සක් ඇස් ඇති දෙව්රදානනි මෙලක්දිව්හි සසුන් දම් සියල් මේ ලෙස්නෙන් නටුබුන්ව යන්ටහැරියොත් කම්කින්ද ඒ ඇස්වලින් ලෝනෙත්ඩු මුනිඳුන් වදාල එතෙපුල් යාපත්ය කවිවා මිසක් මේ ලක්දිව් රකිනාලෙසක්නොමපෙනෙයි මන්දැයි අනේ දෙවියනේ

314 කව් සගරාව

මාතර කිවිදෙකු විසින් කියනලද නෙළුම් ගී දෙකක්

නෑනාවරුන් දෙදෙනකු ‍අතරෙහි දෙබසක් මෙන් ‍සාදනලද්ද ක්

2330

නි ළ ව ළා පෙළමෙන් දිලී ‍නිලඹ නිළවරළ පීරි දිමු තේ ම ල හෙ ළා රණදාම් කුසුම ගවසාම රැළින් රැළ බැන්ද ම තේ දි න ම ළා සුපසන් රසදුන් ඉඳුනිල රුව්න් සිරියාවු නෙ තේ කා ව බ ලා වූ ගමන්ද කියන් අද නෑනො සරාසිරිවන්නග තේ

2231

මා ත ර ව න් පෙමදාවු මුමෙන් සිරිසොබනවන් කැළුමින්දිමු‍ තේ බා නු රැ සි න් ඔදනු කුසුමන් පෙළසේම දසන්මැද ‍කාවිග තේ බ ල යො වු න් තැනු රූප කතුන් ‍නළලේ දුතුතුම් තිලකාවයු තේ නැ නෙ ති දැ න් මමයන්ඩ නෙලන්නට කැන්දුලියන් සිරිවැන්නක තේ

දෙනපිටියේ අබේසේකර මහත්මයා මිත්රෙයෙකුට කී කවියක්.

2232 සු ප ව ර ගුනැති ගජවිරය මැති සොබ න ම න හ ර සිරියාවතිලද සමගින් යෙහෙ න සි රි ස ර නොයෙක ලබමින් නිදුකින් දෙදෙ න සි ත යු ර සැරදෙ වියොදුක් නොව සුර බෙලෙ න

මෙතුමා ජෝතිශ්ශාස්ත්රරඥ සමරවික්රනම දොන් කරෝලිස් මහතාහට ලියා යැව් කවියක්

2238 ප ව ර විලිගම්කෝරලේ දෙනපිටි නියම්ගමේ නිවසන නිතරා ස ම ර විකුම් දොන් කරොලිස් මැති මැතිනි දෙදෙනහට අදරා එ සු ර සිසි කුජ බුදද සුරගුරු සිකුර සෙනසුරු රාහුද මෙවරා දු කැ ර හැමදින සිරිසැපදි රැකදෙන් ගහදෙව් අපලය දුරැරා

ඊට පිළිතුරු වසයෙන් ලියාඑව් කවිය.

2234 ග න් බි ර මුනි දහම් හදතුල නිදන්ක ර සු න් ද ර අමා බස් තෙපලන කිත් තුමැ ර පි න් ස ර මුනිදාස මිතු අභයසේක ර න න් ස ර සිරිනි දිනෙවා හිම් තුසරක ර

මෙතුමා විසින් තැපැල්සීට්ටුවක මිත්රහයෙකටු ලියා යැව් කවියක්.

2235 පි ය ක රු මහරු සතදත් මිතුතුම අන ගේ පි ය ක රු මිතුරු සිත ඇතිවි සිටි එක ගේ වි සි තු රු ඇරතුව එව් ලියමනටත් මෙම ගේ පි ළි තු රු තවම නැත අප ඇතිවෙලාව ගේ

දහනමවෙනි කාණ්ඩය 315

මෙතුමාගේ තවත් මිත්රරයෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

2236 ස තු රු ගජන් ඔදබිඳි නිති කෙසර මෙ න අ තු රු කිසිත් නොහැරම පිරි කුළුනු ගු න මි තු රු සිල්ව රනවක නම් යුත් සොබ න මි තු රු හිමට පවතිවා ලක දෙර න

දෙනපිටියෙ තරුණියෙකුට ගුරුවරයෙක් ලියා යැව් කවියක් මෙම කවිය, කවි හයකට කියවන්ට පුළුවන.

2237 රූ රැ ස මෙ ල ඳු න් ට නෙක ලොබ ක ළේ සි ත රෑ මැ ස පි රි මි න් ට ‍නත දම ගෙ ලේ අ ත දි බ ස ත රු න න් ට නෙක ලොබ ක ළේ නැ ත මා දෙ ස නො බ ල න් ට වරදක් ක ළේ නැ ත

දෙනපිටියෙ ගුරුතුමාගේ තවත් කවියක්.

2238 රූ බ ර මන නුවන් පිනවන ඉත බොල ඳ ආ ද ර පියවදන් තෙපලන සඳ මස ද ආ ද ර ලඳුනි නුඹ සිහිවෙන මම නිබ ද රෑ තු ර පසුකරමි වා සියකල් ලෙ ද

ගරු ජේමිස්ද අල්විස් මහත්මයා විසින් වැලිගම පාර අයිනේ තිබෙන කුස්ටරජාගේ ගල්රූපය ගැණ කී කවියක්.

2239 ත ද වන රෝදුකින් විසු මෙ දෙස පෙර ක ල ර ද පිළිරුවෙක සමහරු කියන ලකතු ල එ ද හැර නිතිඳු ලෙස කිසි දනහට පත ල සො ද රුවිනුදුල දකිමින් කුට්ටරජ ග ල

මෙතුමා විසින් වර්ෂද 1853 නේ අස්වරේස් බලන්නට ගොස් කළ අශ්වරොහන වර්ණමනා නම් වූ කවි පන්තියක් සමග අර්නැස්තර් ‍ෙද සරම් විජයසේකර කරුණාරත්න මහා මුදලි මලන්ත්රීනහ්වරයානන්ට ලියා යැව් කවියක්.

240 නි යු න් සුරන් සිරි සරන් සරනා අනත් වන් ලෝ නෙ ත් රැගත් විදුදරන් මෙ ගොලොම් වියත් වන් පු න් මි ත් රදෙව් මුදලිඳඳුන් අගපත් මෙලක්තු ඉන්නා තෙතක් දැන ගොසින් නමදින් මේ කව්දි - (ශ්ලෙෂා)

නියුත්, ඥානවන්තයන්ගෙන් යුක්තවු; අනත්වන්, අනන්තවු; සුරන්. සූරයන් හා; සිරිසරන්, ශ්රිකයාකාන්තාව වැනි අගනාවන්; සරණ, හැසිරෙන්නාවු; ලෝනෙත්, ලෝකයාගේ ; නේත්රවයන්; රැගත්, හැරගන්නාවු; වීදුදරන්, ශාස්ත්ර් දරන්නාවුවන්ගෙන් හෙවත් පණ්ඩිතයන්ගෙන් යුක්තවු; දෝහෝ නොහොත් නියුත්, ආකාසයට විසේසන බැවින් අහස්ගගෙන් යුක්තවු; සුරන්, දිව්යුයන් හා ; සිරි සරත්, ශ්රීයමත් දිව්යසගනාවන්; ලෝනෙත්, සූය්යාරන  ; රැගත්, ඇරගත්තාවු නොහොත් ඉසුළුවා වු; විදුදරත්, විද්යානධරයන් හැසිරෙන්නාවු; මේ කොලොම් වියත්, ‍මේ කොළඹ නමැති ආකාසයට; යන්, ප්රුවිෂ්ටවු; පුන් මින් රදෙව්, පූර්ණේචන්ර්ත් යා වැනිවු; මේ ලක්තුල්, මේ

316 කව් සගරාව

ලංකාභ්යඉන්තරයට; අගපත්, අග්රවප්රා ප්තවු, මුදලිඳුන්, අර්නැස්තර් දෙ සරම් විජයසේකර කරුණාරත්න මහමුදලිඳු මන්ත්රිඅශ්වරයානන් වහන්සේ; ඉන්නා තෙනක්, වාසයකරන්නාවු ස්ථානයක්; දැන ගොසින්, ජානයට කොට ගොස්; මෙකව්, මෙ මා විසින් කරණලද අශ්වා රොහනෝත් වර්ණැනා නම්යුත් කාව්යේය. දි, දානයකොට; නමදින් නමස්කාර කරන්.

ලංකාවේ පළමුවෙන්ම නෘත්යව පවත්වන කාලයේ වැදගත් ස්ත්රි;යාවක් විසින් ලියා එව් කවියක්

2241 නා ට ක අගය නිතරම දන කිය න් නා ඒ ටි ක මේ මගෙ කන අමයුරු වැටෙ න් නා රෑ ටි ක ගතකෙරුම බැරි හඳ දැවෙ න් නා නා ට ක කෙලෙස දකිමිද සිතු තැවෙ න් නා

ඊට ප්ර වේස පත්ර යක් සමග ඈ වෙත යැව් පිළිතුරු කවිය.

2242 අ ත් ද ම් සුසඳ දිගු කෙස පීරා රැ ලි යේ ම න් ස න් තොස වඩන පියයුරු වස ලො ලි යේ ර න් ක් ම් කළ සාය හැද විත් සෙ සුර ලි යේ ම න් පෙ ම් වඩන නාටක බලව ලද ලි යේ

පොලොන් විෂට 2243 රුක්අත්තන ගන්දහ සේ ගත් කැලනිය පොතුද ය සේ නිස්යැ කළෝතින් නා සේ පොළොන් විෂය යයි දේ සේ

බලළුන් කෑ විෂට 2244 කිකිරිදයි යුෂ ගා න් නේ නොහොත් මිදි යුසග න් නේ ලේප පානකරප න් නේ බලළුන් විෂ නොතිබෙ න් නේ

ඌරු විෂට. 2245 ඌරුවිෂට ඇස් ගොදු ගෙ ණ වදකහ ලොත් සුඹුළු රැගෙ ණ කටරොළු මේ සමව රැගෙ ණ ලේප පාන කරණයු දැ න

කිඹුල් විෂට. 2246 මුරුන්ගා පොත් යුස ගෙ ණ එම විස සුංවටා රැගෙ ණ මෙම යුස ලේපය කරමි න කිඹුල් විසය නොතිබේ දැ න

පලාබරි විෂට.

2247 මැල්කහඹිලියා කොළ අරග න් නේ කහ ලුනුලා වනලා කොටමි න් නේ මලවා විස මුතතුල බඳිමි න් නේ පලාබරි විෂ සැනෙක නස න් නේ

දහනවවෙනි කාණ්ඩය 317

මකුළු විසට

2248 පුවගු සුඹුළු වෙරගල්ව නු සවසට උනුපැන් නාව නු මෙලෙසෙට නිවරදිව කර නු මකුලු විෂය නොතිබි ය නු

තිඹිරිපොලේ අදිකාරම් තුමාගේ කවි.

2249 වැ දූ කුසේ වාමින්නේ නැති සැටි දෙමව්පියන් සිත මලක් වැ නී සැ දූ සියළු සැප සම්පත් දුන්නත් දරුවන්ගේ සිත ගලක් වැ නී ල දූ සියළු ගම්බිම් පරවෙනි ‍මව්පියන්ගෙ සමදේම ගැ නී වැ දූ කුසේපව කොහෙත්ම නොසිතයි දෙමව්පියන්හට යකෙක් මෙ නී

2250 පෙ රු ම් පුරා සත් කල්පගණන් ඉදගණ ඇති දරුවෝ කුස උප දි ව ර න් පුරන් කර වසන පුරෙන් ගොස් වසිර සිත්න උන් කුස උප දි සු ර න් සමාකොට මෑනියො දරුවට බොහෝ දුකින් තැනුවා කිරි දි ප ර න් පරාවට උන් නසිනාතුරු උගේ අවුල් වියවුල් උප දි

2251 සරිය ඉ ති න් සත්මාසෙට ලිවෙති බත්කඩන්ට නිසි නැකත් අස ත් පිරිය ස ති න් සැම‍දෙනම කතාකර කදාවලළු ගෙන නෑයෝ එ ත් සරිය ඉ ති න් සුභවෙලා මොහොත් පැය ගනනින් දරුවා ඉඳුල්ලම ත් පිරිය වෙ මි න් සැම සිතුත් ලබන්නට මව්පියො දරුවට හවඩි ලම ත්

2252 පු තා අඩනවිට පියාට වේරියයි ගොසින් මවුට ගුටිබැට ලව ති ඉ තා බයින් ‍මව් රසකිරි පෙවමින් පුතා නිසා මව දුක් විඳි ති පු තා නොවෙයි මගෙ ඇතා තනාපන් අපි දෙන්නගෙ එහි දුක්නිව ති සි තා දෙමව්පියො දෙන්න කතාකර රසමුසු දේවල් සරිකර ති

2253 ව දා තනා කිරිපොවාපු වරදට පුතා මෝට එලවා තල තී ස දා කැවිලි රසමුසු කැව් වරදට පයින් ගසා තව හෙර කිය ති ව දා ර මල්පෙති රූබර විලසට පයෝදරන්හට කල්බඳි ති උ දා පදමට මගුල් ගෙනාවිට දෙමව්පියන් ගෙදරින් දම ති

2254 බෙ දා ල දුන් නම් නූල්ගැසුවත් ඉබේ ගොසින් සාරා ඇවි දි බෙ දා ල වස්තුව‍කොච්චරදුන්නත් මව්පියො පන්නයි කන්ට නො දි වැ ද ලා රජගෙට ගතුකර පමුගයි බොරු ගෙතුමේන හබවලට අ දි ක ඩ ලා ගන්නට අනුන්ගෙ දේවල් සිනේන්වත් උගෙ කුස උප දි

2255 පු තේ කියා ඉස තියනා තැනවත් අතේ‍දෙයක් නැත්නම් වර දි ග තේ ලෙඩක්විට කැතේ නේය ගෙට අහකින් යයි දියටිකක්නො දි හි තේ තියෙනදුක් දෙමව්පියන්නේ අහසඋසට ගිනිකද උප දී පොතේ ලියන පද මතු පන්දහසට පින්මදි දරුවෝ කරණහ දී

318 කව් සඟරාව

2256 ගු රු ට උපන් ජාතක දරුවෝ දැන් මව්පිය නොබලන බව ද න්නේ ද රු ට ජාති නය ගන්ඩ පතාගෙණ පෙලක් ඇවිත් කුස උපදි න්නේ බැ රු ව වැටුනදා වස්තුව නැත්නම් බෙල් ලෙක් විතරත් නොතක න්නේ බො රුව නොවෙයි මේ පද අහපල්ලා තිඹිරි පොලේ මැතිඳුගෙස න් නේ

වැලිගම්කෝරලේ බෝරල විහාරාධිපතිව විසූ සුමනතිස්සාභිධාන ස්ථවිරයන්ගේ මරණය ගැණ දෙහිගස්පේ ගුණානන්ද ස්ථවිරයන්ගේ ප්ර්බන්ධයක්

2257 නෙ ක් ස ත රේ දම් අනිසය බව ලෙස යේ දු ක් ස යු රේ ලා දන නුවණින් සිහි යේ ස ක් අ යු රේ සිව් පිරිසිදු සිල් පිරි යේ දි ක් කු ඹු රේ යති පරලොව සැපැත් වි යේ

මර්තේලිස් අප්පුහාමි විසින් තෑගි යැව් පොතක් පිළිගෙන අභයවික්ර්ම මහත්මයා විසින් ලියා එව් කවියක්.

2258 ප‍‍ ඬෙ ර සුරගග නිවඹ කිරිසිඳු තුසර කොඳහර යසැති නිත‍ියෙ න ප ව ර මැතිසඳ තිළිණකොටයැව් අනගි එම පොත තුටින් පිළිගෙ න නි ත ර තුති පුද දෙමින් ඔබහට බැතින් නිවසන බවත් කියමි න මෙ ව ර මෙම පත රැගෙන අවසර දෙනුය සකිසඳ සැරද පතමි න

කටුකැලේ පොඩිනෝනාගේ හිමියාව සුර පොවා සිල්වා මහත්මයා රවටා අවකල්ක්රිොයාවේ හැසිරෙන බව දැන පොඩිනෝනා ගේ හිමියා ‍කොට්ටාසේ උන්නැහේට කවියකින් ලියා හැරියේය.

2259 පො ඩි නෝනා කටුකැලයේ බබල න වා ගෙ ඩි ගල් සිල්ව හීලට රෑ නිති එ න වා අ ඩි දී කෝවිලේ මා සතපා ය න වා අ ඩි වේගෙන් හීලකා බොරු දොඩව න වා

එක්තරා තරුණයෙක් ස්ත්රිකට ලියා එවනලද ස්වප්නයක්.

2260 ස ද මි න් සු දු කු සු මි න් නිල්වර ලෙස තෙල් ගා ලා නි ලු ව න් ප ට අ ඳි මි න් රන් මුදුවක් අත ලා සු ව ඳි න් ඇ ග පු ර මි න් මුදු දසතින් හස පා ලා සි හි නෙ න් නු ඹ අ හ සි න් බැස ඇවිදින් ලග සිට ලා

2261 ක ව මි න් රස කුකුලන් මස් වෙඬරුත් රොටි සම ගි න් පො ව මි න් යල කි රි යෙ න් මුසු වතුරක් ඉඳ මල ගි න් වි ග සි න් මා ගෙ ණ ය න් හිමි කියමින් සෙද සුල ගි න් සැ ර ව න් වි දු ලි ය මෙ න් ගියෙ තවමින් මා සොව ගි න්

අසුභ නැකත්

262

අස්ලිය පු ව ස ල යෙ න් ද, පු ව ප ල් ස යා ව සි න් ද, අ ද සා පු ව පු ටු පෙ න් ද, දෙට බර නා ර වි කු ජ ශනි දින යෙන්ද, සැ ට අට ද ස් දොලසින්ද, ජලනව තු දු ස් ව කි න් ද, යන මෙයි නා ඉ ප දු නු දා නැ ක ති න් ද, තුන්වන පස්වැන්නෙන්ද, තුන්වන ජම්ම තුනෙන්ද, යන මෙයි නා යමෙ‍කුට ලෙ ඩ උන නින්ද, හරිහ ර බ ඹ ඇ වි දි න් ද, යා ග ක ළ ත් ම ර නි න් ද, නොවලකි නා දහනවවෙනි කාණ්ඩය 319

සා නැ ක ත ත් අස්ලිසද සියාවස බෙරණද අද දෙට තුන්පුසනු ත් දොලොස්වකත් සැව අටනව ජලවක දසවක රිවිකුජ ශනිදිනය ත් නැ ක ත ත් පිළිසිඳිදා තුන්වනුගා පස්වනු සත්වනු ජම්මතත ත් රෝ ග වු නොත් යමෙකුට මර නියතයි බඹහරිහරවිත් යාගකළ ත්

මරණාසන්නසේඳි කෙනෙක් කී කවියක්.

2264 ප න ය න් නේ නැතිව මට තිබෙන කලබො ලේ සි හි වෙ න් නේ දැනුයි මාකළ එවැඩප ලේ ඉ ව ස න් නේ කෙසෙද නිර ගිණි පෙනෙන ක ලේ ගෙ ණ ය න් නේ මරුව මා ලනසෙ නිරව ලේ

අදහස නොදත් පුරාණ කවි දෙකක්

2265 නි ල් ගත සුරිඳුනේ පුල්වන් තෙදැති ය සා ම ල් පුදමින් පින්දෙමි මම හැම දව සා ඉ ල් මස අමාවක් ලත් කිවිදිනය නි සා බ ල් ලට අනපු දුදනා සිටිතැන විම සා

2266 අ න් ස ත විඳින බව දුක්මට වෙමිනි කැ පා උ න් වෙ ත පැමිණ මම්ලත් මේ නිවන් සැ පා ඉ න් සි ත කුවනු වදහල මුණි බනින් උ පා පි න් කෙ ත එවැනි සමහරකට මන්ද එ පා

උප‍දෙශයක්

2267 ව න් ‍දන ගොරද කොකුමෙන් ඇග තැවරු ව ත් කු න් කුම කුසුම පිනිදිය ඉස ගැවසු ව ත් න න් රස අරහ බුදිමින් කය පිනෙව් ව ත් ස න් මුක මරුට ඉන් කම් නැත මදක් ව ත්

2268 ර තු සු දු පි ළී ඇඳ රන්පට වෙළූ ව ත් පි පි නි ලු පු ලී මිනිමුතුවැල් දැරූ ව ත් ග ත නි ති දි ලී මට රන්සුනු ඉලු ව ත් නැ ත සි ත මැ ලී කමකුත් මරු ටිකක් ව ත්

මස්සිනාකෙනෙකුට මස්සිනා කී කවි දෙකක්.

2269 ල යි සෙ නේ මඩන නිරතුරු නොව ක න් ඩ දෙ ය් ගු නේ මියුරුබස් සිත පව ති න් ඩ දෙ ය් ය නේ කියා කිමිදුමු මුතු ග න් ඩ ම ස් සි නේ තදින් කඹෙ අල්ලා ග න් ඩ

2270 පි න් බ ලේ නිසා මා කළ පෙරදව ස පෙන් බ ලේ ලැබුන මගෙ මස්සනේ ය ස ල න් ක ලේ මෙ මගෙ අන දැන් කඹේ තො ස ස න් ව ලේ නැතුව මස්සිනේ දියට බැ ස

කෙනෙක් හිගකම කියා තවත් කෙනෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

2271 වේ ‍ ලේ දෙතුන්වේලේ තැන බත් ක න් ට හා ලේ හිගමකයි බැරි ඉවසා ග න් ට කා ලේ මදක්වත් සැනසීලා ඉ න් ට මා ලේ එවාපන් විකුණාලා ග න් ට

3200 කව් සගරාව

පිළිතුරු කවිය.

2272 හා ම ත මකාගන්නට ලැබුනම දි රි ය නේ ස ත හට නිගාකරනට වි පි රි ය මා වෙ ත ලියා එව් සරදම් කව් නෑ රි ය ඌ වෙ ත මේ පත දීපිය පුප්පා ගි රි ය

කෙළෙහිගුණ නොසැලකිම ගැන කෙනෙක් කී කවි

2273 ස ත් තේ පෙ මි න් සොහොයුරු කෙනෙකුට වැ ඩි ය නි ත් තේ මෙ ම න් සලකා සිටි නුඹ දැ ඩි ය ග ත් තේ මෙ දැ න් නිකරුනෙ කෝ සිත් එ ඩි ය යු ත් තේ ලෙ සි න් වැටහීද මහ ගොන්ත ඩි ය

2874 මි ග දෙ ඩු ව ත් එය නොම ගෙන කිසි සිත ට ව ර ද දු ට ත් ඒ ගැණ සැලකුම් නොකො ට නෙ ව ද වි ඳ ත් කළ සැලකුම් මේ නුම හ ට කි ම ද කි සි ත් සිහි නැති කරුමේ දැන ට

2275 අ නු න් තමන්හට කළගුණ සැලකී ම නි ති න් ‍ වේ සුදන ගති නිති පැවතී ම එ ව න් ගුණ නොමැති අදමිටු දන සෑ ම උ තු න් මය සැණෙක නොතකා දුරලී ම

මාලිගම සාසනධජ සාමීන්ගේ කවියක්

2276 පි වි තු රේ සගන පා සෝදන්ට ඉ ඩ අ ව ස රේ ලබා ගෙන මෙතන දොරක ඩ මැ ලි හැ රේ ඉඳිමි කඳුවැද දනිනි අ ඩ මු නු බ රේ කොටාපන් ‍මගෙ බුලත්වි ඩ

සාන්චි අයියාගේ පිත්තල වන්ගෙඩිය හොරාගත්තාට කී කවිය.

2277 මා නෙ ත ක් සදිසි පිත්තල වන්ගේ ‍ඩි ය මා න ය ක් බලා හොරු අරගෙණ වැ ඩි ය දි හෙ න ක් නොපැළුවේ උගෙ ඔළුගෙ ඩි ය නෑ ක ම ක් වත්ද උවිඳුනි තෙද වැ ඩි ය

මොහුගේ වතු කැනක් කැපුවාට කී කවිය.

2278 ව ත් තේ කබොල් ඇතිවුන වතුකැන් තැ රි ය වැ ත් තේ මේ කපාගත් සොරු නැති හී රි ය නි ත් තේ තෙද පතළ උවිඳුනි පිරිසි රි ය ස ත් තේ ඔබෙ තෙදින් වනසා ලනු බැ රි ය

කෙනෙක් පොතක් ඉල්ලා ලියා යැව් කවියක්

2279 තු ම් ව න ස ර ණ සි ල ය පනසෙ සුරකි න නැ ත් අ න ව ඩ න ආ ල ය මෙ මට හැම දි න පෙ ම ගු න සි ති න ලී ල ය ‍අනගි තිලිනෙ න ද ම් සි රි ව ඩ න මා ල ය එවනු සැණෙකි න

දහනමවෙනි කාණ්ඩය 321

විලියම් ගුණවර්ධ්න මහතා විසින් මඟුල් ගෙදරකට යන තරුණියන් දෙදෙනෙක් සම්බන්ධ ව මිත්රධයෙකුට ලියා යැව් වර්ණනණාවක්.

2280 මෙ ව ව සි නෙක්දහස් නමසිය නමය ව න එ ක වි සි දින නොවැම්බර් නම් මස පැමි ණ සි තු ලෙ සි නැඳ පැළඳ ගුරුවරියන් දෙදෙ න ස හ තො සි නස මඟුල් කෑමට ගිය වර න

3281 සු ර ක ලා විලස හැඳ පස්වරු ‍කා ලේ ම න ලො ලා එ යුගකත් සිටි දැක කොම ලේ රු ව දු ලා නිසා විලිවැද ඉරු එක ලේ බො හො වෙ ලා වැස්සෙ වැසි ඉඳලුසෙ කඳු ලේ

2282 දි ය නෙ ත් ‍ෙගාසින් ඉක්බිති එන සසඳර ට එ පු ව ත් දැනුම්දි ආමුත් බලන්න ට එ ම ක ත් නොම දුටෙන් දුක්වැද ඔහු සිත ට නැ ව ත ත් ඇඬු කඳුලු ලෙස වැසි වැසි එවි ට

2283 න න නා වි නා රුසිරැත් එම යුගල න් ද වෙ නි නා ද නා ‍නැත වරණට ලොව න න් ද එ යි නා ම නා සිරි සර දනමන බැ න් ද අ ස නා මැ නා යන්තම්වත් මිතුරි න් ද

2284 නි ල ග න ව ර ල පිරා සුවඳින් තෙම ලා බ ඳි මි න ස ලෙ ල මන පොළඹන ලෙස ලක ලා යු ග ග න කො ම ල උන් රග පඹුරන අස ලා දු ටු වෙ න යු ව ල නෙත් ලැබු පල ගතිමි ලො ලා

2285 න ළ ල ත අ ඬ ස ඳ ය ද න ම න් කරන තො ස ස ව ණ ත ක නි ල් වි ය එ ග හ න් කනක කු ස යු ග ක ත සි තු න ද ය සු ර ඹු න් විලස ය ස ම ගෙ මි ත දු ටි මි ගි ය ර ග ත න් ගළු පිය ස

2286 ස ර මෙන් සුපිපි එ උවන් නිති විය සි රි ය සු ර විසෙ නැමි බැම යුතු දන කළ පි රි ය බ ර බාගෙක නැග ගිය යුග ගුරුව රි ය සු ර කත්දෝ යන සැක මා සිත් දැ රි ය

2287 ඉ ඳු ව ර සමන විය නිල්වණ නෙත් දිලෙ න වි දු ක ර ලෙසින නිති දිලිසෙන රත් තොලි න සි රි ස ර රුවින දිනු එ තරුණ කත් සොබ න ම මි තු ර එදින දුටුවෙමි මෙන සිත් ලෙසි න

2288 ද ස න් ඔබැති මුතුවැල් ලෙස දි ස් වී ය නි ති න් දිලෙන ගෙල රණසක් ලෙ ස් වී ය මෙ ව න් කතුන් දැක මා සිත් තො ස් වී ය ඉ ති න් එ බව හැග දැන් දොම්න ස් වි ය

2289 ව ට ව නො මි ටි පියයුරු රන තිසරු ලෙ දේ ව ට සි හි නි ග ටි දුනුමිට වෙන දුලන සො ‍ඳේ දු ට ව ඩ ව න ටි සැම දන මන ලෙසින න දේ ම ට බැ රි මෙ හැ ටි කත් දැක සනසනු මහ ‍ඳේ

322 කව් සගරාව 8290 දු ව න් පු ලු ල යුග වැලි ‍තලෙක ලී ල ය නි ති න් ල ක ල කලවාරඹසෙ බා ල ය ක තු න් යු ව ල සුතුලෙස සැරසී ලෝ ල ය දු ටෙ න් එ ක ල ගියරඟ විය සිතා ල ය

2291 ද ග කො ම ලා මයුරන් ගෙල ලෙ දා න දා යු ග එ ක ලා නිසිලෙස සැම ඇ ඳා සො දා ම ග බැ ස ලා ගිය සුරඹුන් ලෙ දා එ දා ර ඟ මෙ ක ලා සිහි‍ුවෙයි ‍මා හ දා ද දා

2292 ල ක ලා සා ය ඇ ඳ ලා හැට්ටත් සතො සා ද ම ලා නී ල උ ඳු ලා ඔහරි සිතුලෙ සා බ හ ලා පා දෙ යු ව ලා වහතුන් දිගැ සා එ ක ලා මා ව නෙ ත ලා බැලි ගිය විල සා

2293 සු දි ලෙ න කනක අබරණ ගත පැළඳ සො ඳ ද ම මි න පුයර වත දනමන බඳින ලෙ ද යු ග ඟ න කොමල ගිය රඟ දුටුවෙන් ම හ ද සො ව ගි න තැවෙයි ඒ බව සිහිවම නොම ද

2294 කි වි ය රු අඟන දද දන ළදරුවන් ගෙ න දෙ ස හ රු පැමිණි කීවෝ පඬිවරු පොර න නි ර තු රු එමෙන දොසහැර ඇතිමත් මගෙ න සු මි තු රු තුටින් මෙ වරුනය බලනු බැ ත

මාතරදි නෘත්යතයක් බලන්ට ගොස් දික්වැල්ලේ මුතුකුමාරණ මහතා ඒ සම්බනධව මිත්රියෙකුට ලියා යැව් කව් පන්තියක්

2295 නි ල ඹ ර ‍මැදෙහි දිසි තුරුරැස ලෙස විපු ල ම න හ ර මලිනවල වියනිල් කළ ලක ල ව ට ක ර සුසැදු විසිතුරු සිතුයම් නිදු ල සි තු යු ර දිටිමි සිරිපිරි යස රඟමඬ ල

2296 සැ නෙ කි න් දුට දනන් පොබකරවන මනැ ස සු ප ස න් මෙරග ම‍ඬලෙහි මාතර පිය ස ර ස ව න් මියුරු ගි යුතු පිරි සිරිනි ය ස න ල ඹු න් රැගුම් දුටු කවරෙක් නොවෙද තො ස

2997 සු ප ස න් ත ත බරණින් තෙ දු ල මි න් ව ත පෙ න් නා දෙ ස ව න් ම ත කුසුමත් ර ත ග ස මි න් සි ත මෙ න් නා නෙ ත නි න් ස ත බල මින් මු ත ව ර ලි න් යු තු ‍ව න් නා ර ඟ දු න් ක ත දුටු ව න් සි ත කෙ ණෙ ති න් වෙ ත ය න් නා

2298 ම න ක ල් ද ද ර ද තු ල් න ද මු වු තු ල් හ ද ලො ල් ලා නෙ ත දු ල් සො ද නි ළු පු ල් ලෙ ද එ ව ර ල බැ ද ම ල් ලා දු ‍ටු ක ල් එ ද පි ය ක ල් ල ද සු ර ක ල් බ ඳ තු ල් ලා සි තැ තු ල් න ද පි රි ලො ල් ද ද එ සි ය ල් වෙ ද මෙ ල් ලා

2299 ම න න ද ව න දිලෙන බරණ සොබමන් ගත සියල් ද රා සි ත ලෙ ද පද තබන ගියට මද්දල හද ලෙසින් ව රා දු ට වෙ ද එම රඟණ තරුණ දිගැසින් රුසිරින් ස රා ම ද ර ද සැම සලෙලු දනට එකසින් දෙකුසුම් සැ රා

දහනමවෙනි කාණ්ඩය 323

2300 සු ර ත් ම න් ස තො ස් දෙ න ති ලි න් දි ව ලෙ සි න් නේ අ ති න් ස න් ඇ ඟි න් නෙ ත සු ර ල් පා නො මි න් නේ මෙ ම න් දු න් රැ ඟු ම යුතු ලි ය න් රූ සුපු න් නේ නු ව න් ව න් දනෝ සැම පෙදින් වෙත් පස න් නේ

2301 සු ර ල් ව ර ල් බැ ඳි ම ල් ග ස මි න් අ ටි නි ම ල් කැ ළු ම් රැ ඳි ව න් පි යු ම න් තු ටි උ ඳු ල නෙ ත න් ලෙදි ර න් ති ස රු න් පැ ටි ල ක ල් ක ළු ත් සැ දි දෙ ව් න ළ ඹු න් ව ටි

2302 බ ම නා නෙ ති නා යුතුවෙමි නා යා නො මිනා ර සි නා රඟදෙමි නා යා මෙ ව නා සි රි නා සිටි අග නා යා කෙ ව නා න ත නා හැර වෙනි නා යා

වැල්ලේතොට ආරාමයට විත් සිටිය තරුණ ස්ත්රියයක් දැක ඈට ආල‍ෙයන් මල්ලගම දොන් ඩේවිඩ් අල්විස් මුනසිංහ වි‍ජේසේන වෙදමහත්මයා කී කවියක්

2303 ම ද ක් පුන්සඳ සමකළ හැකි උව න සැ ට ක් සිව් අගර රතිමායම් නිපු න ක ත ක් මේ සැටි දැක වැල්ලේ තොට සිටි න සැ ක ක් නොව බල මදරද සිනාසු න

ඊට තුඩාවේ විලියම ගුණවර්ධදන මහතා කී පිළිතුරු කවිය.

2304 දු ල් ලේ ඔ ට පබල කුරවත සඳසි රි ය නි ල් ලේ තු ට වඩන බැඳි කෙසගන ස රි ය වැ ල් ලේ තො ට සිටිය රති පැරයු ළදැ රි ය මෙ ල් ලේ ‍ම ට කෙරෙය මද දුටුවෙන් බැ රි ය

ඊට මල්ලගම කොග්ගල අබයවික්රොම මහතා කී කවියක්

2305 දු ල් ලේ සිකිපිලසෙ බැද මුහුල විය ටි ය බෙ ල් ලේ මුතුදමක් ‍ලාගෙන සිත තු ටි ය වැ ල් ලේ තොට අරමෙ දම් සෙව් මෙන සි ටි ය ලො ල්ලේ වඩන එ අගන සකි මා දි ටි ය

සන්දත් ජෝන් ද සිල්වා නීතිඥතුමා කරුණක් සඳමා කී උපමා කවියක්

2306 පෙ ර ල කේ විසුම සිංහල පොහොසත් තු නො ව ලැ කේ ලොවැඩ ගැන වෙහෙ‍සය ගත් තු අ ද ල කේ සිටින මහජනයගෙ වස් තු බ ලු පු කේ බැන්ද මීයක සිරි ගත් තු

‍ෙදමල නක්ෂාසත්රාමචාය්ය්ිරිකුගේ කීමක්

“පාම්බු ඔම්පදු පිතාමරණම්” රාහුගෙ හිස නයිපෙනයකට සමාන කරණ ලදින් පාම්බු යන වචනය යෙදු බව හැ‍”ඟේ.

මෙහි තේරුම :- යමකුගෙ ජම්පත්රහයෙහි රාහු නමයේ සිටියොත් බාලවයසේදිම පියාගේ කේන්ර්යමකයෙහි අපල කාලයක් පැමුනු නාම හදිස්සියෙන් පියාගේ මරණ සිද්ධවන බවයි මේ කීම් සැබෑ

324 කව් සඟරාව

බව් අත්දැක තිබෙන සෙයින්‍ ‍ජෝන් අබයකෝන් සමාදාන නඩුකාර මුදලිතුමා එය සිංහල භාෂාවට පෙරලා කී කවිය.

2307 ගි යා දු ට රාහු නමවෙනි රැස වෙමි න ප යා හ ට මරණ පැමිණෙත් තිරසරි න න යා හ ට කියන නම කර නම බසි න කි යා සෙ ට දෙමල ඇඳුරෙක් උනි පොර න

මෙතුමා විසින් ලතින් භාෂාවෙන් තිබු උදාහරණයක් සිංහල භාෂාවට පෙරලා කී කවියක්.

2308

ස ත ර සිත් ලෙස ‍ඉගෙණ නැතිමුත් එයින් නැත්තම් පාඩුව ක් වි ත ර නොමවන ලෙසට ඕහට ලැබිනැතිමුත් දනරැස ක් නි ත ර ලෙඩනැති සිරුර උනිනම් දිවා රෑ දෙක්හිම උද ක් ප ත ර නැනයෙන් යුක්ත අය වියහැකිවු බව දනු නොවසැක ක්

මෙතුමා විසින් ලදරුවන් වඩාගෙන නොයෙක් ඉඟිබිගි කරණ සල්ල ල ස්ත්රි්න් කරණ මායමක් දැක කී කවියක්.

2309 බි ලි ඳු ගෙණ ඔසවා ඔසවා පපාහ ස ය ලි දු කොමල බස් කියමින් අගණ තො ස දි ලි ඳු නූ රුවැති දුඟුලෙක් දැක ම ඇ ස සි ලි ඳු ලෙස සිමිති බිලිඳුගෙ උවන ය ස

ගරුසරු නොමැතිව මගයන ස්ත්රිසයක් දැක ජයවීරමහතා කී කවියක්

2310

පුරුෂයා - සට කපටිය තිගෙ පියයුරුදෙක වැටු න සැටි මට කිය හරිහැටි නොසගව සැනි න

ස්ත්රිටය - යසටකැනු කල හිරවුන මුදු පතික වෙ න හැටි නො ඇසුවේද කපාවෙනි අනු මෙයි න

තේරවිලි කවියක්

2311 බින්තුඹ සකි තුඹසේ කටවල් පස කී එහි වැසි නයෙක් මුරපොලඟුන් පස්දෙනෙ කි දෙබර පහකි ඊ මැද මී ‍එහෙ කි ඒ මියේ පැනිගත් උපත කිය ස කි

පොල්වත්තේ සාරානන්ද ස්ථවිරයන්වහන්සේ පොල්හේ‍ෙන් වස් වසා සිටින අවස්ථාවේදි දිනක් රෑ ඇබිත්තයින්ට කෑම දිම සඳමහා ජුවානිස් වඩුරාල නම් කෙණෙකුටු පැවරූවේය. ඔහු එය

දහනමවෙනි කාණ්ඩය 325

මැනවයි පිළිගෙන ඇබිත්තයින් සමග මදක්දුර ගොස්, බොල ඇබිත්තයිනි අප ගෙදරට යාමට කිඹුලුන් සිටින ගගකින් එතර වෙන්ට තිබෙන නිසා දැන්ම අමුඩගහගනිව්යයි කීයේය.මේ ගැන බියපත් ඇබිත්තයෝ වහා ආපසු ගොස් තොරුතරු සියල්ල ඇති සැටියේ ස්වාමීන්වහන්සේට සැලකළෝය. ඒ ඇසූ එම ස්වාමීන්වහන්සේ විසින් මේය සම්බන්ධනව ජුවානිස් වඩුරාලට කී කවි දෙකක්.

2812

‍පො ර ණ පොරවකරළා කළ කිව් හරිය මොනවද ඇයි ඉල ව් වේ ද ර ණ ඔය නම ජුවානිස් වඩුරාලයයි බොට කව්ද කි ව් වේ දෙ ර ණ තුළ නැත නුඹට සමතෙක් එ ගැන නම් අපි‍හොදසෙ ව් වේ ‍උ ර ණ වෙන්ට එපා රන්කිරි හැබෑටම බොට කව්ද පෙ ව් වේ

2313

සි තා ගත් දශ නොකර නොහරින ලැබුන තැන කාටත්ව ගේ ක තා බස් හොද නුමුත් එලෙසට‍ කෙරුම් නැති එකමයි ති ගේ ඉ තා මත් බොට යෙදෙයි පොරොවක අ‍ාරච්චි යන නම ස ගේ පු තා නම් උඹ තමයි මාතර පුරට පත් මෙම කලියු ගේ

දික්වැල්ලේ දොන් කරෝලිස් කුමරප්පෙරුම ‍වේහැල්ලෙ හිටපු විදානාරච්චි මහත්මයාගේ මෘතශරීරය ආදාහන කළ දින‍ තොරණක තිබුන කවියක්.

2314 ප ර සි දු දොන් කරෝලිස් කුමරුප්පෙරු ම ගු ණ රැ දු ආරච්ච් මැතිසඳුගෙ කදි ම තැ න සි දු කරණ ආදාහන සිරුර එ ම මෙ ම සැ දු තොරණ නරඹව් සුදනති ‍සැවො ම

දික්වැල්ලේ ‍‍ජෝන් කවිතිලක වෙදමහත්මයා කෝපි පැල ඉල්ලා කෙනෙක් වෙත ලියා යැව් කවි දෙකක්.

2315 උ බ ය කුලෙන් පරසිදු දිද්රෙ න් මැන්දිස් යනු ප දා න අ බ ය විකුම් වරුණ බරණ දිසානායකාබි දා න සු බ ය මැතිඳුහට සිමිතුරු දම් හදතුළ කල නි දා න ලැ බ ය වසර තගිය කරුණු කිය මෙ හසුන කරප දා න

2316 කෝ ව ත පිලිමු පැරයු ලතරෙව් දිර ද මා ඉ ත මැතිසඳුනි ගුණයුතු වන නිබ ද ඇ ස ත රවන නම් දෙය විමසමින් සෙ ද මේ අ ත එවනු මැනවිය නිවරදි අ ද

————