කව් සඟරාව - vii

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය. ———

1659 කරවලදර ගෙයි ලා - ගොස් රිදිගත් සුනුනු ලා අද සුදු ලුණු දි ඉස් - සන් මරා කාසි ගත්තු දෙසිබිද බලමස් තම්බා - බා තුබු රාද බීපු දියපිට ගිය ඉස් - සා සෙවූවෝ දිනන්ලු

“මාලිනි වෘත්තයයි”

කරවල, කර්ක හ්ත්ව යක් නැත්තාවු (හෙවත් මෘදුවූ); දර, දාරාවද (යශොධරා දේවිය)ද; ලා අතිශයින් බැලවු; සුනුන්, (රාහුල නම්වු) පුත්රත (රත්නය) යද; ගෙයි (ස්වකිය රාජ) මන්දිරයෙහි; ලා, හැදමා ලා; ගොස්, ප්ර යානය (මහබිනික්මන්) කොට; රදිගත්, සෘධිග්ර්හණය කළාවු අද, හාදයෙහි; සුදු, ශුද්ධවු; ලුණු, කරුණාව; දී, දානය කොට (හෙවත් උපදවා); ඉස්සන්, ඊය්යාවුු දීන් බහුවචන ප්ර යෝගයෙන් මාන මදදියද ගැණේ); හිරා, (ආය්ය්කළා මාර්ගමයෙන් සමුච්ඡෙදය වසයෙන්) නසා; කාසි, කායගත සතිය; ගත්තු, ග්රතහණය කළාවු; දෙසි, ද්වේෂය; බිද, භග්නකොට; බල, බලවත්වු; මස්, මාත්සය්ය්ස්සයද; තම්, මොහොයද බා, පහකොට; තිබූ, තුච්ඡවු; රාද, රාගාසද; බිජු වහා විවාවු; දිය, ලොකයෙන්; පිට, බාග්යයයට; ගිය ගමනය කළාවු; (ලොකොත්තරවු යයි සේයි); මා ඉස්සා, මහර්ෂිවු ‍වෙන්දමයන්වහනසේ; සේට්ටෝ, සේවනය කළ තැනැත්තෝ, (සරණ ගියෝයයි සේයි) දිත්ළු, (කෙලෙසුන් ) ජයගනීත්ලු

1660 කැකිරි උර දරා දෙව් - දත් රිදියෙන් මවා ගොස් ගොපලුහට දහස් පෙන් - නායවාල කිරින්දා වැලිමත එලුවෙමා - ගල්පසක් ඉන් අගේවි මගට දෙසි කඩාලා - මා අඹාගන්න බත්දි.

දෙව්දත්, දෙවදත්ත ස්ථවිර තෙමේ කැකිරි, කර්ක ශවු; උර, වේයන්; රිදීයෙන්, ඍද්ධිබලයෙන්; මවා. නිර්මායණය කොට; දරා, (ශරීරයෙහි) - ධාරණයකොටගෙණ, (පැළැඳගෙණ); ගොස්, ප්රමයානයටකා‍ෙ; ගොපලුහට, (අජාත ශත්රැෙ) මහීපාලයාට ; (අ) දහස්. ස්වාධ්යා,සය පෙන්නා, දක්වා නොහාත් දන්වා; නිින්දා; ධනපාලනම් වූ කරින්දුියා ( ඇත්රජ ), යවලා (සර්වනඥයන්වහන්සේ මරුණු පිණිස) ගමනය කරවා; වැලි, නැවත; පසක්. පඤ්චාක්ෂිසවූ සර්ව ඥයන්වහනසේගේ; මත, මස්තකයට, මාගල්, මහත් ගලක්, එලුයේ හෙලිය, (එලුවායිද පාඨයි අර්ථ මෙසේමැයි) ඉන්. ඒ හේතුකොටගෙණ; අගේ, අස්යඑ හෙවත් (අපායික) දුඃඛය, වී, (ඒ දෙව්දත්හට) විය; (එහෙයින්) දෙසි; වේෂය, කඩාලා, විනාසකොටලා ; බත් දි, භක්තිදානය කොටලා; (බැති පෙම් වඩා); අඹා, යුහුව (ශිඝ්රකව); අටමග, (ආය්ය්ලාත) අෂ්ටාංගික මාර්ගහයෙන්; (අ) මා, අමෘතය හෙවත් නිවණ; ගන්න, සාක්ෂාෙත් කරගන්න.

1661 සතර පසමුනින් සා - වුන් කමින් මා මරන්නා මුදලිඳු දියනා මි - යත් අරන් දෝ නිදා ගං විසකුණු ගොපලුන් දන් - වා බිලින් මල් පියා කත් නිදනය බලමින් කා - සි අරන් වල් වැදියන්

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය 241

සතර, ශාස්තෘන්වහනසේගේද; පසමුනින්, සුත්යේක මුනින් (පසේබුදුරවයන්) ගේද; සාවුන් (සැරියුත් මුගලන් ඈ) බුදුසව්වන් ගේද, කමින්, සූය්ය්න් යාගේද; මා, චන්ර්ුනියාගේද; මරන්, (මරුන්) දෙවියන්ගේද; නා, නාගයන්කේද; මුදලිඳු, මහමේරුපර්වනත රාජයාගේද; දියනා, සමුද්රායාගේද; මියත්. මිහීස (පොළව) ගේද, අරන්, අරණ්ය යන්ගේද; දෝ, තාරකාවන්ගේද; නිදා, නිධානයන්ගේද ගං, ගඞ්ගා වන්ගේද; විසකුණු, විචක්ෂුණ, (පණ්ඩිත) යන්ගේද; ගොපළුන්, පෘථිවි පාලයන් (රජුන්) ගේද; දන්වා දානවයන්ගේ (අසුරයන්ගේ) ද; බිලින්, බලවතුන් ගේද; මල්, තරුණයන්ගේද, පියා, ප්රිනයවු; කත්, කාන්තාවන්ගේද; (නොහොත්) පියා, ස්වාමිපුරුෂයන්ගේද; කත්, කාන්තාවන්ගේද; නිදනය, නිදානය (හෙවත්) විනාශය; බලමින්, (ඡානයෙන් පරීක්ෂානකොට) බලා; කාසි, කාසගතාසතිය; අරන්. ග්රගහණයෙකොට; වල්, වනයට; වැදියන්, පැමිණෙන්න

තවත් කවියක්.

1662 පස්ගම්මන කන්දේ අල ඇත රා ‍ ලේ ඒ කන්දේ අල උදුරා දමව් කැ ලේ අලකාලා මොක්දකිනේ කොයි කා ලේ අලකෑ අයමයි මොද්කකිනට රා ‍ලේ

කුඹුරුගමුවේ දේවගිරි විහාරාධිපති මඩිගේ සුරිසුමිත්ත ධම්මක්ඛන්ධේ ස්වාමීන්වහන්සේගේ ප්රසබන්ධ

ජෝන් අභයකෝන් මුදියන්සේ සාමාදාන නඩුකාරතැන විසින් කරණලද ප්ර්බන්ධයයක්.

1663 වි ජ ය ර ජ තු මා - ය ක් සෙනග දුර ද මා වි ජ ය සි රි නා මා - ල ක් අගණ ගෙලෙද මා නෙ ජ ය ලැ බ පෙ මා - දු ක් අඳුරු හැර නි මා ද ජ ය සි හ සෙ මා - වි ක් මන්ද කලෙ හැ මා

1664 ව න් ග දෙස සිටත්, ආ, - බලැති සිහළු න් බ න් ග කර යකුන්, රට, - ගනිත ජය ගොසි න් ස න් ග මිත් නගුන්, සහ - මිහිදු තෙර පට න් ස න් ග බන දෙසන්, ලැබ - සුගුණ විය දන න්

1665 දෙ ම ල රුපු දනන් - ඔද - බිඳැරැ සිහළු න් නි ම ල වූ ද හ ම් - සහ - රටද රැක යෙහෙ න් නෙ ම ල වි ය දමින් - කළ - නොහැකි වැඩ තුටි න් සි හ ල අප මුතුන් - කලෙ - විස්ම වන ලෙසි න්

1666 ස ත ර පිප් දැරු, කි වි - වරුද රජව රූ නි ත ර සිරි දැරූ, අග - නන්ට පියක රූ ක ත ර සනසුරු, නව් - පඩව් විසිතු රු න ත ර පිරිවැරූ, යුද - දනන් බියක රූ

1667 පෙ ර ද අප බලේ - ර වි - ලෙසින් හෙලික ලේ නෙ ර ද යුද කලේ - රුපු - නිරිඳු වාස ලේ පැ ර ද රුපු කැලේ -අනු - ‍රාද පුරතු ලේ සැ ර ද වැද මලේ - දු ටු - ගැමුනු රදක ලේ

16

242 කව් සඟරාව

1668 ඇ ත්ත ඇති ලෙදා - ක ර - නැත්ත නැති ලෙ දා යු ත්ත දැන සොදා - ජ න - පැත්තකට නො දා නි ත්ත සැප සදා - සැම - විත්ත කර න දා ගොත්ත සි ය උදා - කර වමුව සුර සැ දා

වැලිගම උන්නාන්සේ සිටිනා මළුවේ ධම්මාරාම සථවිරයන්ට ලියා යැව් කවියක්.

1669 වි දි ය සරද ස ඳ ස ඳ සරද වී දි ය වි දි ය සරද සුත පිය සරද වි දි ය වී දි ය සරද කොඳ නද සරද වී දි ය වී දි ය සර ද දම් රම් සරද වී දි ය

තල් අරඹේ ලියනඅප්පු අන්දයෙකුගේ දුවෙක්ගැණ කී කවියක්. මේ කවිය කවි කීපයකට කියන්ට පුළුවන.

1670 වන සිසි තුල් නි ල ඹ පැ හැ ස ර ප ව නී ය ගන ර ණ විල් සෙ ල ඹ දෙ න යු ග ස ව නි ය තන මි හි ප ල් තෙ ල ඹ ස ව න‍ ගෙ දු ව නි ය මන දෙ න කල් සු ල ඹ නෙත නිදි නොව නී ය

දෙමල ස්ත්රිකයෙකුට දොන් අන්දිරිස් මහත්මයා කී කවියක්.

1671 ර ති ලි ය වන් තුනුරුසිමෙන් දිලිකොම ල හ ස ලි ය කම් සැටසතරින් අඟවු ක ල ඇ සි පි ය යෙන් මිස සුරඹුන් වෙන සක ල දෙ ම ලි ය මන් දෙස යටසින් බැලි මෙක ල

මිහිරිපැන්නේ අරියාකර විහාරයට යන මාවත තොරණක ලියා තිබුන කවිය.

1672 සි රි යා අනෙක සතදැරු සිත විලසි න් න කි රි යා ලෙව් සිරිත් දම් සතහට දු න් න පි රි යා දම් රුවන් හිමි විසු සුපස න් න අ රි යා කර පෙහෙර යන මාවත මෙ න් න

මිහිරිපැන‍ෙන් ධම්මරතන ස්ථවිරයන් වහන්සේගේ කවියක්.

1673 එ පා කල දුසිරි සිසිරිත ද න් නේ ය අ පා ගත නොවන ලෙස සතොසි න් නේ ය සෙ පා අනෙක් සිල්රැක වැජඹෙ න් නේ ය දෙ පා වැඳ එ යතිහට මෙය දෙ න් ‍නේ ය

තොටමුනේ කන්කානම් මහත්මයාගේ ප්රයබන්ධයක්.

1674 අ හා උන් යනට සගමොක් සැප නිති න ව හා ලැබ ගන්ට සගමොක් මුනිදෙස න ක හා වේ සිමිඳු මිස සමතෙක් දෙව න මෙ හා නැත මිතුරෙ අප දන්නා වෙනි න

ධම්මාතිලක ස්ථවිරයන්වහන්සේ කළුගඟ ගැණ කී කවියක්.

1675 ල ක ග න සමන්ගිරි හිස දවටා තිබු නූ සු දි එ න මල්රැසින්‍ කෙස් වැටිය විහිදු නු වි ල සි න දෙගොඩ සැදි තුරුලිය යෙන් තෙවු නු බ ල මි න යන්ඩ සිඳුවිය කළුගග පිරු නු

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය 243

රූනහාමි විසින් වැල්බඩපත්තුවේ මුදලනිතුමාට ලියමනක පිට ලියා ඇරපු කවියක්.

1676 මු ද ලි සරි යසින් ලොවතුල පලක ර ණ බැ ද ලි සිත නිතර කෙරෙහිම තුන් ස ර ණ මු ද ලි තුම වෙතෙහි ගොස් පත්තුව ක ර ණ ඇ ඳි ලි බැඳ මෙ පත දෙව නමකර ස ර ණ

ලියමන තුළ කවිය.

1677 පි න් ව ත් හිමිසඳිනි මතු බුදුබව පත න ස ම් ප ත් ඔබ විඳින දියුනුව වැඩෙන මෙ න දැ න් ව ත් ම දුක ගැණ පිහිටක් ලැබුනොති න පි න් අ ත් වෙය පෙර සිටකල පිණක් මෙ න

මිහිරිපැන්නේ සාසන තිලක ස්ථවිරය්න විසින් ඌරාවත්තේ ගන්ගාරාමයට යන මග තොරණක ගැසීමට ‍සාදා දුන් කවියක්.

1678 ම න ර ම් නිවන ලැබුමට දන සුපස න් න සු නු ක ම් පිරියමින් කරවු මනමෙ න් න සු දි ළු ම් විලස සැදි දාගැබ ‍වැඳ න් න ග ග ර ම් නමැති වෙහෙරට යන මග මෙ න් න

රැල්පනාවේ රටේ මැතිතුමන්ට කෙනෙක් කී කවියක්.

1679 ක ටේ කට සැදු තිති ගොස ම නා වේ දු ටේ සැම දනට දෙන බස් පි නා වේ ර ටේ මැතිඳු තුම අප රැල්ප නා වේ තු ටේ උපනුපන් තැන වාස නා වේ

මිහිරිපැන්නේ සාසනතිලක ස්ථවිරයන් විසින් කෙනෙකුට ලියා ඇරිය කවියක්.

1680 ර ද ක රු ණා මැතිඳුනි ලගදි කොළ ඹ ය න බැ වි නා නවතින්නට සිතු පොළ ඹ ලි ප ක ර ණා ලෙස පෙර දුන් කව් කළ ඹ ම ට ලැ බෙ නා මෙන් එව්වොත් මැන මෙ ඔ බ

රූනහාමි විසින් ගුරුකන්ද ගැන කී කවියක්. මෙය කවිදෙකකට කියවන්ට පුළුවන.

1681 ව ට පි ට සි යො තු න් ද දෙන රැව් සෙගන න් ද සි ඳු ගො ස අ ව ලි න් ද එන නල විඳිමි න් ද පෙ ර ක ළ පි න කි න් ද නෙතු පල ‍ලැබුමෙ න් ද බ ල ස ක ගු රු ක න් ද දුටුදන මන බැ න් ද

තවත් එකක්. සගනමකට

1682 නි ම් මා නැති සසර දුක් සිඳලන මෙ න් න ස ම් මා සම් බුදුන් සසුනට වඳිමි න් න බු ම් මා ගෙන නොඉඳ කරණා දෙය ඔ න් න අ ම් මා ලා වදන සැටියක වරදි න් න

244 කව් සඟරාව

තවත් කව් පන්තියක් වැලිතර ග්රාටමික හල්ජෝති සලමොන් ද සොවිසා රාජපක්ෂද මහා කප්පිත මුදලිතුමාගේ මරණය ගැන.

1683 ල ක් දිව පැවති උතුම් වත්හිමි බූපති කාලේ පට න් වි ක් මැති බමුනු ‍කුලෙන් පැවතෙන කප්පින මුදලිතුම න් නෙ ක් සිරි ලැබ යසසින් දවසැර උන්සද සුරිඳු මෙව න් දු ක් අප හැමට දෙමින් පරලොව ගොස් සුරනට සැපදු න්

1684 සේ දි ලි උ ව න් යුවලැස ඉඳුවර මෙ න් ද මි සි ලි ව ද න් දීමෙන් සත මන බැ න් ද මේ ග රු තු ම න් කප්පිණ අප මුදලි න් ද ‍එ ගො ර ම රු න් ගෙණගියෙ ඔද බිඳිමි න් ද

1685 දී ර තෙද විකුම් කප්පිණ මුදලිඳු නී ගෝ ර මරු අවුත් පෙර දෝසෙන් යෙදු නි වි ර සැරපහර හැර ඔබ නැසු බැවි නී බෑ ර කරගන්ට බැරි අපෙ කුසෙහි ගි නී

1686 සි රි ස රා ඇදපු මිණි දද දිගුයට ‍ගේ ගො ර ත රා මරහු උපුටා දැමු ර ගේ පැ න ස රා විකුම් කප්පිණ මුදලි අ ගේ ලො වැ දු රා සතට මැව් සුරතුමෙක් ව ගේ

1687 ග ම් බිර තෙද විකුම් කප්පිණ මුදලිඳු නී සු න් දර ඔබ සදිසි අය ලොව වෙන කොයි නී න න් ගොත් නොනසමින් දවසැර උන් යසි නී පු න් සඳපති ගැල්ල ලෙස මුදලිදු නැසු නී

1688 වැ ලි ත ර ග ම ක නා ගිරිලෙන විසූයෙ න වැ ර සැ ර සි හි ව නා කප්පිණ මැති තුම න සු ර පු ර සැ ප ති නා පත් උනමුත් ගොසි න ගො ර ත ර දු ක වි නා අපහට සැප කුම න

තවත් එකක්. කුරහන් පිට්ටු ගැන

1689 ර ටි න් ගෙණෙන කුළුකුඩ්ච්චි හාළුත් උනවිට මු ට් ටු ව තු ටි න් බුදින රටදෙල්ගැට නැති කාලෙට ඇග කෙ ට් ටු ව ක ටි න් දොඩන නරිවාදන් ‍එතකොට නැතිවෙයි ඔ ට් ටු ව වි ටි න් විටදි පිහිටන්නෙත් අපෙ රටෙ කුරහන් පි ට් ටු ව

කෙනෙක් මිත්රනයෙකුට ලියායැව් කවියක්.

1690 මා වෙ ත කලක් සිට ඇල්මෙන් සිතු පින වා ඒ අ ත රෙම ගොසින් පට රැක්මක් සොය වා වූ අ ත පසු බැවින් මිතුරව සිහිවෙන වා මා ව ත බලාබලා ඉඳිනෙමි නුඹ ‍එන වා

ඊට මිත්රවයා ලියා එව් පිළිතුර කවිය.

1691 ආ සා වෙ න් කල් බැඳ සිටිය ලද වෙ ත රෑ සි නෙ න් වත් දැක සැනසෙන්ට නැ ත ‍ෙම් සෝ කෙ න් මෙ මට පසුවෙන්ට හැටි නැ ත පා සා න න් ටිකක් මෙහි එවනු පින් ඇ ත

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය 245

ගල්මන්ගොඩ අර්නෝලිස් ද සිල්වා කටුකැලේ පොඩිනෝනාට කී කවියක්.

1692 ව ත පිරිසිදුව දත ඔපකරලා මදි තී සි ත තුටුවන මල් ලා කොන්ඩේ බඳි ති ක ත තොප නාකි වෙනකොට කෙරෙන අවග ති එ ත ‍ කොට නාකි නරි මිස කව්රුත් නේ තී

කරුණක් සඳහා මෙතුමා රජගෙදරදි කී තවත් කවියක්.

1693 නි ල ත ල ලැබුවමුත් පිරි සැපතින් අනෙ ක මි ල ක ල නොහැකි බරනින් සැදුව්ත කන ක ප ල වැ ල රස බොජුන් ඇතිමුත් සිතු සැනෙ ක ක ල බො ල වෙත ගෙරිකටු බුදිනට සුන ක

මෙතුමාගේ තවත් ප්රාබන්ධයක්.

1694 රි වි රැ ස ලැබ සතන් ඉන් රත්කල වැ ල් ල තර ලෙස දවයි යනු බැරි ලෙස දෙපතු ල් ල සිතු ලෙස නිරිඳුගෙන් ලැබුනත් සැනසි ල් ල කටු රැ ස ලොවින බලුගෙන් නැත ගැලවි ල් ල

ගල්මන්ගොඩ අර්නෝලිස් සිල්වා මත්පැන් පානය කෙරීමට සිති ජයතිලක වෙදමහතාට ලියායැව් කවිය.

1695 ‍වා තේ බඩට පුරවා නොව අවකා ස බී තේ කරයි හටගෙණ ඇවිලෙන දෝ ස බේ තේ වගක් නොහැගෙයි මට අවසේ ස ඈ තේ ලන්න එය මැති කම උපදේ ස

ඊට පළිතුර

1696 ඉ ව ර ක් නැතිව පිරුමෙන් වාතේ බඩ ට ප ම ණ ක් නැතිවන්ට බී තද දොස් යන් ට බෙ හෙ ත ක් සේස වන ලොව කරණ බෝකො ට අ ඩි ය ක් ගසනු වාතේ යයි සකි දුර ට

බලන්ගොඩ සොයිදාහාමි දිග යනදා ඇට ආලය බැඳ උන් සයිනේරිස් බැස් කී කවිය.

1697 ය සා ලෙස දිලෙන රුසිරෙන් නුවන් මැ ඩ තො සා වන සොයිද නුඹ පෙර පවින් දි ඩ ක සා දෙක යෙදි යන්නිය බලන්ගො ඩ අ සා මම හිදිම් මෙහි දැන් දුකින් සැ ඩ

දුරාවේ මංගුවේ කෙනෙක් කී පිළිතුරු කවිය.

1698 ස දා තිබුණ පෙර පොත්වල සුදුරු එතැන් හැ ර යො දා ඊට ගහපතියයි තම ගොත උස් ක ර මෙ දා දොස කී සිද තට වේරගමේ දු ර ඉ දා උදළු කෙටිය කුඹුරු රැකියන් මඩක ර

246 කව් සඟරාව

බෙන්තර හාමුදුරුවන්ගේ ප්රුබන්ධයක්.

1699 කු ල ග න සිරිත නිතරම හිමිහට ඇ ල් ම ව ර ග න සිත නිතර හොර හිමියෙකු බැ ල් ම මෙ දෙ දෙ න ගති මෙලෙසමයි පනයන ක ල් ම එ බැ වි න වරගනෙකුහට නොකරව් ඇ ල් ම

වැල්ලේ විදියේ සිටි ස්ත්රීරන් දැක බණ්ඩා‍ර මහත්මයා කී කවියක්.

1700 දු ල් ලේ පියයුරන් ලැම රණහස පැ ටි ය ලොල් ලේ කළ දනන් වෙත ඇඳුමෙහි අ ටි ය වැ ල් ලේ වීදියේ රැදි සමුදුර වැ ටි ය තු ල් ලේ සුරඹ දුටුවෙමි වරඹුන් කැ ටි ය

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතා විසින් තුන්බෝවිල දුලීහාමිට යවනලද ලියමනක පිටකවියක්

1701 දු ව න ස ම ර රුසිරැති වරගනා මෙ නා ලි ලෙ න ත ඹ ර වත පොබකළ මෙනා සි නා හා මි නෙ ස ත ර මුලකුරු නම දැනාම නා මි රැ න මි තු ර දෙව මෙම පත මනා මෙ නා

මෙතුමා විසින් “සුවිනීත” යන නමින් දුලිහාමිට ලියායැව් කව් තුනක්.

1702 සු ර ඹ ය උ ද ක් නිරතුරු දෙන ර සේ බ සේ වි ල සි ය ඇ ස ක් යුරු මුලකුරු ලෙ සේ බ සේ නි ය මෙ ට කෙ නෙ ක් නොමවෙයි මෙ දිග සේ තො සේ ත ර ම් ට කෙ නෙ ක් ලැබුනොත් රන් ර සේ ලෙ සේ

1703 පි න් පෑ තු ල ය සි න් සුපසන් නිරිඳු න් න පෙ න් බෝක ල ර සි න් බසයුත් මෙලඳු න් න පි න් පා ක ල රු පු න් වසනා මනමෙ න් න තු න් බෝ විල ද න න් හට පත් නොකර න් න

1704 සි සි ව ති ග ති න් පියකරු රන් පෑ න ර ස බ සී රු වි න් සලෙළුන් කළ බූ ත දි ගු ඇ සී න මි න් පරසිඳු සුවිනී ත මෙ වි ල ස නො දෙ න් කිසි ගමකට ඈ ත

සන්නස් ගමදි රොඩි ස්ත්රිනයාවක් දැක විලායොන් වඩුරාළ කී කවියක්.

1705 ව න් ස ස් උවන රන් කෙඬිසේම තනපො ඩි ම න් තො ස් කර කියන ගි කිදුරියට වැ ඩි ස න් න ස් ගම වසන දිටුවොත් එ ලිය රො ඩි ප න් ද ස් කන්ද දාලා නොයද සිල් කැ ඩි

සමරවික්රවම මහත්මයාට කිරිඑළදෙනෙක් එවන්නට පොරොන්දුවී නෑරිය නිසා සයිමොන් සිල්වා මුදියන්සේ රාළහාමි වෙත ලියා යැව් කවියක්.

1706 කි රි‍ දෙ න දෙනුන් නැති මගෙ දෙදරුන් සොබ න පෙ ලෙ මි න සයින් අඬනා සැටි දුටු සැනි න කි ය මි න එවන් නෙමි කිරි ඇති දෙනෙකු ගැ න ස ර ගු න මැතින් කී බස බොරු බනේ වු න

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය 247

සයිනේරිස් ද සිල්වා මහත්මයා විසින් කොළඹ මෝදර බෝගහ තොටුපලේ නාන්නට විත් සිටිය හින්නා සිත්රිනයාවකට කී කවියක්

1707 රූ ස ර ර ති ර ගේ දිසි කලන සිරි දැ රූ පැ ව ර කො ඳ ර ගේ දත් තන රණ තිස රූ මෝ ද ර තෙ ර ග‍ ගේ සිටි දෙවගනක යු රූ මැ හැ ර ස ද න ගේ එද සිඳිනේ කවු රු

ඊට කබිරියෙල් පොන්සේකා විසින් කී කවියක්

1708 ති ද සි න් අවුත් සිටි සුරඹෙවු ‍නොපැකි ල් ල ස ලෙ ළු න් උමතු කරවන රුසිරැති ද ල් ල ද කි මි න් ගන්තරේ සිටි හින්නා කෙ ල් ල නොතැවෙන් මිතුරෙ ලද සැඩොලිය නුඹ ප ල් ල

ඊට පිළිතුර වසයෙන් සියනේරිස් සිල්වා කී කවි දෙක

1709 මෙ න් නා සුරඹ රුසිරෙන් දිලෙ නො වෙන සේ ද න් නා සූසැට රතිකම් සොඳුරු එ දිගැ සේ ගෙ න් නා පහස දෙන ගල වෙගනන් ලෙ සේ හි න් නා ටියගෙ කිවඇති වෙනසකිය එ සේ

1710 මා ව ත කුම්බාවි තුඟු තන මුතු දස න පෑ ග ත රන්‍ සේවි දැහිගුල් පලලව න ලෝ පිත දුන්නාවිකත් තිලකෙව් සොබ න ඒ ක ත හින්නාවි උනේ මගෙ පෙර පවි න

මීටම තවත් කෙනෙක් කි කවියක්.

1711 සු දි ලි ලඳ හින්නා අගනට කැම ත් තේ මෙ වි ලි නැති තෙපුල් කියනා අය නි ත් තේ බැ බ ලි මිය දැක ගසමුදුනේ අ ත් තේ ඇ ගි ලි ‍ ලෙවිය වැනි කෙනෙකුන් එ වැ ත් තේ

කුකුළුඔයේ නාමින් සිටි ස්ත්රීයයෙකුට සිටි අප්පු කී කවියක්

1712 ව ත ඉ ඳු ව නා මුහුගත ගන පෙති රුවි නා හ ට නෙ ල බු නා මම පෙරකළ අකුසලි නා ව ත එ න න නා එන තෙන පොඩි පිරිමදි නා ක ත සු ළ ගි නා‍ සැව් ඔයෙ දිය නා නා

ඉඹුල්පේ දෙනගම පිලලේ නාන්නට ගිය කහදා මෝදර ජුවානිස් කී කවිය

1713 කොට්ටපිටිය දෙනවක පැල්මඩු ල් ලා සුනුවල ඕපාත වතු උතුමන් අ ල් ලා දොරවල බුලත්ගම් පඹදෙනිය මු ල් ලා සකිසඳ ඉඹුල්පේ දෙනගම පී ල් ලා

කරත්තකාරයෙක් රත්නපුරයේදි කී කවියක්

1714 රත්නපුරේ තිරුවානා ගොඩේ දි කැවත් දොලේ පැල්වාඩිය කොනේ දී කිතුල්පනා වැලිමඩුවේ කඩේ දී කතෙක් දුටිමි සන්නස්ගම වෙලේ දී 248 කව් සඟරාව

තුන්මොදර ගගේ නාමින් සිටි ස්ත්රීදයෙකුට එගම තරුණයෙක් කී කවියක්.

1715 ල මා ද ර ඇ ගේ දෙසිපල මෙන් එ න් නා ප‍ යෝ ද ර යු ගේ දිය සළුවෙන් ප න් නා මු වා ක ර ම ගේ නෙතු පමණට පෙ න් නා තෙ මෝ ද ර ග ගේ බැස නාමින් උ න් නා

ගාළුකෝරළේ නැකතියෙක් විසින් බුරියා නමැති රදා ස්ත්රිුයෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

1416 සි රි යා වත සදිසි සරිකත වි ල සා ය පි රි යා ගත අයුරු රන්ටැඹ වි ල සා ය කි රි යා වෙක මදන වදදෙන වි ල සා ය බු රි යා කිය පහස මට දෙන වි ල සා ය

ඊට බුරියා විසින් ලියැයැව් පිළිතුරු කවිය.

1717 කි රි යා වට ඇතොත් ලිය නම් පරසි ද් ද සි රි යා වට නැකත් ගහයන් ගෙන සි ද් ද දි රි යා ලඳ ගසන කල තෙවමින් රෙ ද් ද න රි යා ලෙස ගියොත් වේ අදහස සි ද් ද

තෙල්වත්තේ ඒබ්රනහම් සොවිසා වෙද මහත්මයා තොටගමුවේ නාඩගම් මඩුවේදි නාට්යත සත්රි යෙකුට කී කවි දෙකක්.

1718‍ සේ ස ද ස රා වත නිලිපුල් යුගනය න නි ර ද යු රා නිල් වරලස කොද දස න ‍පා න ද ගි රා හඬ මෙන් සබෙ රඟ කර න මේ ල ද සු රා වකි සලෙළුන් මත් කර න

1719 නෙත් අ ග සු නි ල සන්සැරසස විසය බැ ඳි ම ත් ක ල ස ලෙ ල මුවදුරු පැන යතත් බී ඳී ර ත් තො ල ල ක ල අමබස් තෙපලන පැසැ දී ස ත් ත ට මෙ ක ල රුවදුටහර සඳුගෙ අ දි

සොරණ බී. සිරිසේන මහත්මයා විසින්.

1720 පා මි නේ ආ ලෙ දිගැසිය කරග න් න පේ මි නේ බා ලෙ කල සිට වස උ න් න පා මි නේ ලී ලෙ දැරු රණලිය වැ න් න නා මි නේ කා‍ ලෙ යයි කඳුලැලියෙ න් න

1721 එ ප යි කියනමුත් දෙගුරුද නෑ මිතු ර රැ පැ යි උවත සර සිරි තණ රණ තිස ර සැ ප යි ඇවිත් ඔහෙ නුඹ දැකුමත් නිත ර ල ප යි සඳයි ලෙස විසමුට වේද කෙව ර

මෙතුමා විසින් හොරණ විහාරස්ථානයෙහි බුද්ධරූපයෙ ගැන කී කවියක්.

1722 ක ර ණ ලද පසිඳු පැරකුම් නරව ර ණ හො ර ණ රජ මහා වෙහෙරෙහි පියක ර ණ ද ර ණ නිසි ලකුණු පිළිමය මුනිව ර ණ පො ර ණ පිරි නිවන් ඇද සැතපුම හ ර ණ

දහහතරවෙනි කාණ්ඩය 249

මෙතුමා විසින් කියනලද කවියක්

1723 සි නි ගා න න් ද වන දුනු මිට මද න දි නි ගා කු න් ද සිය වෙත වත දිලෙ න මා ලි ගා ක න් ද අස ලදගන සොබ න පා න ගා ය ම් ද දැක ගෙලෙස පොහොදි න

මෙතුමා නාවලපිටියේදි සින්නපිල්ලේ නමැති දෙමළ ස්ත්රිොයාවකට කී කවියක්.

1724 ක ම ල උ ව න තන හසපැටි වැනි හුදෙ ක නි ම ල න ය න නිලඳුන් ගැමද සැරෙ ක දෙ ම ල අ ග න තුනුරුසිරෙන් දිලි අනෙ ක කො මල ක ර න සැටි අගණන ගුරු කෙනෙ ක

මෙතුමා නවන්දන්න තරුණ ස්ත්රීණයෙකුට කී කවියක්

1725 උ ව න් පු න් න සඳ තණ රනතැටි පැහැ තී ල ව න් වැ න් න බිඹු පල අමබිඳු නැව තී නු ව න් ග න් න දුටු සලෙලුන් කරකැම තී න ව න් ද න් න ලද සත දත් සම නී

උබේරිස් විජයවීර මහතා කරුණක් සඳහා උඩගම්ප ජයතිල වෙදමහත්මයා වෙත ලියා යැව් කවියක්

1726 දු ර දි නකුල මුව තුබුලේ දැක බැමි ණි ප ර දි නොතකමින් සි බිලිඳුට පැමි ණි ම ර දි උපකරුට පසු පස තැවිලි ව ණී වැ ර දි මය එලෙස සිතු සැටි වෙද තුම ණී

මෙතුමා විසින් මිදපලත් සමග ධම්මරතන පඬිතුමා වෙත ලියායැව් කවියක්

1727 මිණිපහනින් නිම ල දිවිදිම් ‍ලොවට හෙලික ල පඬි තුමනි මෙහි මු ල ලබනු මැන සිව්කුරෙන් යුත් ප ල

මෙතුමා විසින් එළුමස් සමග මොහුට ලියා හැරිය කවියක්.

1728 එ ක ල බැළුව සේ තෝමස් කිවින්දු ගේ සි හ ල සිලොවෙහි ගන වනවී තර ගේ මෙ ක ල කවෙන් බැළුවොත් එකමෙන් පිට ගේ ඇ තු ල නොබැළුවත් දනහැකි තිබෙනව ගේ

එමෝනෝනා වියපැමිනිකල්හි ඈට ආලය බැඳි තරුණයෙක් මුචුමාලයක් තෑගිකර ඒ සමග ලියා යැව් කවියක්.

1729 තු නු වි ල පිපුණ මල රොන් ගැණුමට සලෙ ල මි හි ලො ල එතෙයි හිත බියනොව කර උදු ල මෙ හි තු ල තිබෙන මුතුදම පිළිගෙණ නිම ල පැ හැ දු ල එ ගෙල පලදිනු මගෙ ලිය කොම ල

250 කව් සඟරාව

මුතුමාලය සතුටෙන් පිලිගෙන ලියා යැව් පිළිතුරු කවිය

1730 රු සි ප ඬි ර ගා මෙන් බබලන තුණු කැ ල් ම සි රි උ ර දි ගා වාසය වන හැම ක ල් ම නු ඹ මෙ හි ල ගා වෙනවයි කී බැවිනැ ල් ම ම ග ම ග ම ගා සිටියෙමි මෙවිවරක ල් ම

ඉංග්රිලසි භාෂ‍ාවෙන් සිංහල භාෂාවට පිටපත්කළ කවියක්.

1731 ඇ නෙ නා රෝස කටුවේ මල් අතුරෙ න් න රැ ‍ෙග නා පිය රජුනි මගෙ මුව සිමප න් න නෙ මි නා සුවඳ ඇති ඔබහට සුපස න් න ඔ බි නා රෝසමල මා බැව් දැනග න් න

දිසානායක මහතාගේ ප්රඳබන්ධයක්.

1732 ස තු ර ට බියව රණබිම හැර ගියත් පැ න ස ත හ ට මරනෙ වලකනු නොමහැකි බැවි න ල බ න ‍ට අනෙක අවමන් මෙලොව දන ගෙ න කු ම ක ට පැනයමුද රණබිම හැර බායෙ න

ගල්මන්ගොඩ අරනෝලිස් සිල්වා මහත්මයා මහනුවර (ඩාලි නෝනා) හෙවත් ක්ලේරා නෝනාට කී කවියක්.

1733 ර න් කු ඹු දු ල් ල යුර පියයුරු කැකුළු නු රා මෙ න් ස ද පු ල් ල උවනත සිරි මදන ස රා ම න් ම ත මෙ ල් ල කරවන දුටුදන නොහැ රා ක න් ර ස ලො ල් ල කෙලෙසක ලබමිද කෙලෙ රා

බඳුළු පුරවරයෙහි සාදවනලද පාලමගැණ මැදවෙල විහාරස්ථනාදි වාසි කිරිබත්වෙල සුනන්දාදභිධාන තෙරුන්නාන්සේ කළ ප්රකබන්ධයක්.

1734 පිරිතිරි සැපතින් නෙක් නන්රුවන් සල්පිලින් යුත් උරිනුර පැහැරී නන් දොස් දනන් නිති ‍නිවෙස්නා ගජරිය හයසෙන් හා යෝ බලන්ගෙන් සැදුම් ලත් බඳුළු නුවර නම් යුත්ව මහත් එක් පුරෙක් වී

1735 තුරුනද පැවතී‍ෙමන් ගී නදින් නන් දෙදෙන් හා ලකල මෙපුර දැන් කල්හි සිරින් සව් නොහිම් වු මඬලි සුරුකුමෙක් මෙන් නෙක් විකුම් ලෙව් හී දක්වා පැමිනි මැතිතුමෙක් ජේ. බේලි නම් යුත් උතුම් වූ

1736

බැ න් දු දික් යටගේ යසස් ද ද නි ම ල් සි න් දු ය දි න් දු ක් සි ය ල් රැ න් දු වෙන්කල පුන් පුළුල් උර තුමු ල් බි න් දු රුපු න් ම න් යෙහෙන් ඉ න් දු වන් පෙර කුන් පහන් මුව ලක ල් කැන්දු සතුන් සි ත් නුවන් ල න් දු සිත් රුසිරෙන්පිනෙව් දන සියල් ඇන් දූ ක ම් සි ත් තුලේ

දහහතවෙනි කාණ්ඩය 251

1737

මෙ න් සි ත් යුත් දනවෙත් මහත් මෙ මැතිදුන් සිත්සේ තමන් එක් දිනක් මි න් ස ක් නෙන් බලමින් තමන් රම් සියල් සිත්හී යොදා මේ ලෙසින් නෙ ක ලෙ ස් නෙත් සුදිලී නිරාකල් යෙහෙන් ලෙව්මන් නුවන් වී සතොස් ය ත් එ ත් වයි කලහොත් මහා පාලමක් මෙ ලෙස් යෙදි කම් සිය ල්

1738 මෙරට තුල නිවාසි නන් සිරින් ලෝ පසස්නා මැතිවර මහතුන්ටත් සද් දනන්ටත් සුදිස්නා කියමින ‍ෙමබදුල් ‍ෙල් පාලමක් මේ ඔයේ එක් තැනෙක කළ හොතින් ‍ඒ ලෝ වැඩෙක් මයි විසෙස් වූ

1739 ඉතිතතු පවසා ඒ සව්දෙනාගෙන් බොහෝ වු එකතුකර මුදල් රැස්වත් තියායෙන් මනාලෙස් මහතුට කියමින් කැප්ටන් ග්රෙෙහැම්යයි නමින් යුත් සදන ලෙස පටන් ගත්තේ තවත් නෙක් දනන් හා

1740 බපල වරණයන්ගෙන් හා ගැලින් නෙක් විලාසෙන් පහන දැවදඬුවත් ගෙන්වා පුර සිත් නියායෙන් දෙගොඩ සිට බොහෝ උස් ලෙස් එමෙන් දික් පලල් ලෙස් කරණ වැඩ පටන් ගත්තේ නොවී සිත්හිලස් බැව්

1741 උතුරු අටසියක් හා එක්දහස් සත් පනස්වු වසෙහි වැඩ සියල්ලත් පාලමේ නෙක් ලෙසින්වූ නිමකර බැබලී දැන් රන් හෙයක්සේ තිබෙන්නා මෙහෙම අරමයක් විස්කම් කලාදෝ හැගෙන්නේ

1742 මෙලකතුල නොයෙක්තන්හී සැඳූ පාලමුත් දැන් මෙයට නොසමවන්නේ යයි නැනැත්තෝ කියන්නෙන් මෙලෙස අසිරිමත්වු දේ දකින්ටත් ලැබෙන්නේ පෙරකළ පිනකින්මයි මේ අපේ එක් මහත්වු

1743

ස සිරි පිරි සොද මෙලකතුල දිළි බඳුළු පුරවර පැමින මනමෙ න අ සිරි තම ගුන නුවන දසදෙස පතලකර දෙන ඇසුර කරග න දු සිරි දුරුකර මෙරටතුල සැම සතට නෙකසිරි දෙවිය අපම න නෙ සිරි සරදැරු නදන මෙමහතුනරණ නොවයයි සිතමු කෙලෙසි න

1744

මි තු රු දනමන කුමුදු පොබයන සරද පිරිසද අයුරු ‍සසොබ න ස තු රු දද දන වරණ එඬිමැඩ තුමුල එකෙසෙර කෙසරරදුමෙ න රු සි රු මුවරද සදිසි පැනසර ගනිඳු සොමිගුණ තරිඳු විලසි න සො ඳු රු ගුණ දැරු පවර මෙ මහතු රකින ලෙස අයදිමුව සුරිඳු න

252 කව් සඟරාව

උවේ උඩුකිඳ දඹවිනි පලාත වැලිමඩ පාලම ගැන විදුරුපොල විහාරාධිවාසි රතන‍ජෝති උන්නාන්සේ කළ ප්රමබන්ධයක්

1745 ස ක ල සිරිපිරි අමරපුරයුරු තුමුල බලසෙනගින් නියු ත් නැ බ ල කිරණව විසුල රස වැල සදිසි හයරල යුතු මහ ත් වි පු ල පුරවරයෙහි බුඳුළු නම් නිමල යස නැනගුණගප ත් පු ව ල මැති‍ඳෙකි විය ප්රේනද්රිණක් ලෙයාර්ත් නම් සියකුළගප ත්

1746 අ ම ර ගුරුවැනි පවර මෙමැතිඳු නිමල නම නැනයෙනි මෙක ල් නි ත ර නෙක දන යනෙන වැලිමඩ යටලවෙල තොටපලෙහි දු ල් ප ත ර කර සත සිතසෙ යන ලෙස කළෙත් පාලම නොවකුහු ල් පැ ති ර තම යස දිගත නිලතුර යේ සිතා මෙමැතිඳු ලක ල්

1747 ප සි ඳු විස්කම් සේ නෙකම්දත් තරිඳුසේ ගුණයුත් නිම ල් සු මු දු කැප්ටන් ග්රෙදහැම් නම් මහතුට යවා ලියුමන් ලක ල් ස සි ඳු එමහතු විසින් කොට එවු එපාලම සලකුනසෙ දු ල් ප සි ඳු ‍ජොරනිස් බාස් නම් අය ලවා කොට නිමවිය විපු ල්

1748 ව සි න් සකරජ ‍රෝජ සත්යෙඅ නිමෙවු එම පාලමෙහි විසිතු රු උ තු න් බරනෙත අනත නාරද වනත ගහනත මිසක් පුරදු රු තො සි න් කිවිදන කෙසේ පැවසූ නුමුත් නොනිමියහැකි මේ දියතු ප ස න් එම පලමෙහි තොරතුරු ‍බලා දිවිතොට වෙල ඇමතුසු

1749 වි දු රු වැනි තම සොඳුරුනුවනින් බලා පෙර‍ නොමකල‍ ලෙ සින් මි තු රු හිමි තම යසස දසදෙස පැතිර යනලෙස නොවල සින් සො ඳු රු මහ පෙලහරක් කරවමි සිතා මෙමැතිඳු සඳ තො සින් ප තු රු වා අනසකය නෙක දෙස යවා පනිවිඩ එම ලෙ සින්

1750 ප ත ර සුදසුන් මේ ලෙසින් වේ දෙපස සරසා නොවල සේ ස ත ර දිග බැඳි තොරන් වියනුදු මලෝලඹු එල්වා තො සේ අ ම ර සක්දෙව් සුදම් සබයට නිගාවක් කල ලෙස මෙ සේ ප ව ර මෙමැතිඳු කරවි මහ දම්සබා මඩුවක් සිතු‍ ලෙ සේ

1751 ල ද මේ ඈ පස්මල් ඉසා මඩුවක් සඳා සිත්සේ මෙ සේ සො ද එදා මුනි රුද යුත් කරඬුවක් වැඩමවමින් තො සේ න ද එදා මහ සගන රැස්කරමින් එදම් සබයට ල සේ සෙ ද එරෑ තුන්යමෙහි නොකඩව පිරිත් කිවයා නොවල සේ

1752 දෙ ව ණ දින යලි යුගත සිඳු ගොඩ යනවිලසදනරැස්වළුඑමතැ ණ නො මි ණ තැන තැන කියන තුතිනද සමග පසතුරු නදින අපම ණ ග ස ණ සෙනහඬ ලෙසින් ගුම්ග තිසර ණගජයහඑතුටු රවෙයෙ එ දි ණ මිනිසත් බව ලැබූපල ලදිමු කියමින් ගියෝ දුටුද ණ

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 253

1753 සො බ ණ මේ මැතිඳු සඳ එදින මහ සගන වැඩහිඳුවා තො සේ නො මි ණ පුද සිරිතුන් සමග මහ දන්දෙවා ළූ විලස කෙලෙ සේ පො ර ණ මුණිරද සමග දෙවනය සගන වැඩහිදුවමින දෙප සේ ල ත ණ කෝසල නමැති මිහිපල් දෙවන අදදිස මහඟුදන් සේ

1754

ප සි ඳු ප්රේිද්රිදක්ලෙයාරඩ් ඈඩැම්ස් නමැ තිමැතිසුරු දොපොල සමගි ණ ස සි ඳු සිරිකත සරසවිය යුරු එ නෝනවරු දෙදෙන සසොබ ණ නො මඳු පෙලගරයෙන් වඩා ගෙනවුත් එ පාලමතුලට නොලසි ණ ප සි ඳු මේ සියල් දැක්කවු සද මහරු තුතිකොට ගියෝ සුපස ණ

1755 ස තො ස සුරපුරයෙන් ලොවට බට එමන්දාරා තුරසෙ ඳු ල් මෙ ලෙ ස අප එක උතුම් දිවිතොටවෙල දිසාමැතිසඳ නිම ල් නො ලෙ ස තම අන යසස දසදෙස පතුරුවා කළ විකුම් තු ල් අ ලෙ ස නොම පවසත මඳක්වත් වෙති සහස් ඇස්ත විපු ල්

1756 මෙ බ ඳු විතරණ විකුම් සබවිස දරණ පිරිසිඳු ක‍ුලෙනි යු ත් සු මු දු ගුණ ගන බරණ සුපැලඳි මහරු නෙක සත සිතසෙ ද ත් ප සි ඳු දිවිතොට වෙල නමැති ‍මෙදිසා මැතිඳු පින්සිරින් යු ත් සු රි ඳු නෙක දොස්හැර දිගා සොත්කර රකිත් සුරතුරසෙ නි ත්

වේරගම පුංචිබණ්ඩාර මහතා විසින් මෙලමුරේ නඩුකාරතුමාට ලියා යැව් ලියමනක පිට කවියක්.

1757 සො මි යු රේ රතන පුරඹර දිලිසා ර උ ර තු රේ වසන සිරිසද හැමවා ර මො ල මු රේ යතිඳුතම තෙ නඩුකා ර ප ද ස රේ නැමද මෙම පත දෙව බා ර

ගුණරතන සාමින් විසින් ජෝශප් ලිවේරා මහත්මයාට ලියා යැව් කවියක්

1758 අ ඹ ර ත වසන නිසයුරු රැසිනි පැහැයු තු පො බ ය ත කුමුදු නොමලග යයි නැත අමු තු සි ය ග ත දුරු රටෙහි වූවත් පෙර පැව තූ හො ඳ හි ත ඇතොත් මින් දහමට කිම අමු තු

උඩුගම්පල ජයතිලක වෙද මහත්මයාගෙන් කෙනෙක් රුපියල් දෙකක් ඉල්ලා ලියා එව් කවියක්.

1759 රු දු ව න් ලෙඩින් පෙලෙනය දුක දැක මෙප න පි ලි ය න් කෙරීමට මෙහි එව් දිවක යු ත ය ස සි න් ගුනෙන් යුත් ජයතිලක මැති ඉ ත ල කු නෙ න් දෙගුන මුල්කුරු දුන මැන ම වෙ ත

———

පහළොස්වෙනි කාණ්ඩය. ——

රැද්දල්ගොඩ පනසලේ සිටි කිරිකිත්තේ තෙරුන්වහන්සේගේ ප්ර්බන්ධයි

1760 සරණ බුද්ධන් සරණ ධ ම් ම න් සරණ සන්ගන් සරණ වේවා සරණ මේතුන් සරණ නි ත ර ම සරණ තිසරණ සරණ වේවා සරණ මුනිඳුන් සරණ බලයෙන් සරණ සිරි සැම සරණ වේවා සරණ සැමමුරු සරණ ඔබ හ ට සරණ නිරතුරු සරණ වේවා

1761

ස ස ර දුක් නැසු මුනිඳු ගෞතම සසුන් දිටුගත් විස්නු දෙවියන් නි ත ර සත්වෙත දෙහස් නෙතකින් දිවස්බලනා සැක්රෙ දෙවියන් ප ව ර උත්තම සිව්වරන්දෙවි දො‍ලස රැසයුත් ග්රසහ දෙවියන් ක ව ර කලවත් දුකක්නොව පඬිතුමා රකිනුය සෑම දෙවියන්

1762 හ ස ව න් දෙපැටි තන වතදිලි සිපිරිස ද තො ස ඳු න් සිලිටි ඉගසුග දුනුමිට සෙ ම ද එ ල ඳු න් එසැටි නෙත ඉගිකරලත් නොම ද ම ම න න් ලපටි ලඳ හැර නොමඑමි මෙස ඳ

මිහිරිපැන්නේ පන්සාලේ සංඝයා වහන්සේ නමකට කෙනෙක් ලියා හැරිය ලියමනක පිට කවියක්.

1763 ‍ර න් දා කා ර සිරි සරසවි මවතො ස් ස ක න් දා සා ර දම් පිළිපත් නොවල ස් න ච න් දා සා ර අප සමි දැක වී ‍තො ස් න එ න් දා නෑ ර සකි නමකර මේ හ ස් න

දළුගම කඩයප්පන් කඩයක නිදාඋන් ස්ත්රීියාවකගේ ඇඳිවත ඉවත්වී තිබෙනවා මගයන දුන්කොළ වෙළෙන්දෙක් බලමින් යනවා දැක කිරිබත්ගොඩ පබිලිස් වෙද මහත්මයා කී කවියක්

1764 අළුයම උදේ මම යනවා සිතුපි න වා දළුගම කඩේ උන් අගනෙක් සැතපෙ න වා ඇගෙ දෙස බැලිමි විලිදෙවටම මිරිකෙ න වා විලි නැති ‍එකෙක් ඇගෙ දෙසමින් බලමින් ය න් වා

වස් කවියක්.

1765 ද ර ණ දේ නොවෙයි මීයා කර න් නේ ප ර ණ අල ඉගටි උදුරා දම න් නේ ක ර ණ අනදරේ දෙවියෝ බල න්‍ නේ දෙ ර ණ බිඳින මීයව නැතිකර න් නේ

රන්කිරි කටගෑමට බෙහෙතක් පුරාණ වට්ටෝරු කවි.

1766 ව ද ර න් සුනු බැමීතිරි යුස දා ‍දුනෙ ල යො ද මි න් මදු ගිතෙල් සහ මේ ඔහු සිය ල එ ද බි ලි ඳු න් බිහිවුවිගස ලේහක ළ න ද කි න් නර නුවන සුරගුරුසෙ වෙයි බ ල

පහළොස්වෙනි කාණ්ඩය 255

දත්කැක්ෙකුමට බෙහෙතක්

1767 මො න ර තතු රැගෙණ ඔතමින් පින්න කො ලා නො සැ ර උනළුපල්ලේ තම්බා ලිහ ලා සො ඳු ර මදු සමග යකඩෙක අඹරව ලා කු රි ර දත් රුදා දුරුවෙයි තැබුව ක ලා

රත්පින්කැස්ස හික්කාව යනාදියට බෙහෙතක්.

1768 උදුරාගෙණ පිටව ක් කා අඹරා ත ක කි රි එ ක් කා බීයොතින් නොවල ක් කා රත්පිත් කැසි යයි හි ක් කා

ධාතු බලවැඩිමට බෙහෙත්ක්

1769 වැල් පෙනෙල සා කා ගිතෙලෙන් මලවල කා අඹු නොතකන එ කා අඹුන් සියයක් නමුදු සල කා

            ප්රසසව රුජාවට බෙහෙතක්.

1770 ම දු ත් ම දු ත් හරත් මදු ත් ව ද ත් ව ද ත් නිමල් මද ත් මෙ ද ත් බෙ හෙ ත් ගෙණත් යොද ත් වි ද ත් ව ද ත් වහා වද ත්

වැල්මී, එලඹලිද, මී අරටු, වදකහ, අතිඋඩයන්. කොට්ටන්. යන මේවා වෙදක්ර මයෙන් යොදා දුන් කල්හි වහා ප්ර සූත කෙරේ.

බඩේ රුජාවට.

1771 ඉ ඟු රු අමුවෙන්ම ගෙණ ලුනුලා සස සේ ඇ ඹ රු ලෙස කොට යුෂගෙණ තරම් ලෙ සේ සො ඳු රු දෙසි ඇඹුල් වන්කර දුන් විග සේ නො දි රු අමුවාත බඩකැක්කුම් වැන සේ

කෙනෙක් රසකිඳ ඉල්ලා ලියාඑව් කවියක්.

1772 දසඅකුරේ මුලකුරු පා මුලට ග නු පස පස තුනක් එක අකුරෙන් අල්කර නු යස ලසෙ කොටබු ඇලපිල්ලක්ද අරග නු මට මිතුරේ මේ සපයා එව නු

ඊට මිත්රේයා විසින් ලියා යැව් පිලිතුරු කවිය.

1773 ඇ ල ප ත රුදාවට වෙදකම් ලැපැ ත්‍ තේ මැ ති ස ඳ තුමනි වැජඹෙන කුරුඳු ව ත් තේ සො ඳ කි ඳ සොයා ගන්නට නැත මෙ පැ ත් තේ ර ස කි ඳ තිබුනි කම්මල තියෙනා ව ත් තේ

පුරාණ කවියක්

1774 ප ර ද ර පවට පන යනවට පවට ම ට න ර ව ර බසට පන යනවට පවට ම ට ව ට ව ට බලන හරකට තණ කවන ම ට ප ර ප න යන කලට බන කන කවන ව ට

256 කව් සඟරාව

ප්ර4හේලිකාව ( තරාදියට )

1775 ල න් ඩ ලන්ඩ ටික ටික උඩ යි ද න් ඩ ද න් ඩ අගින් කුරලේ වැල් ලාග න් ඩ පැ ඳු රේ වැටුනකළ පනනැතිවෙයි ද න් ඩ මෙ තු න් පදේ ‍නුවනින් තෝරාග න් ඩ

උපදේශ කවි.

1776 කපුරු මල් පි පී ප ර වෙ නවා නි ය ම යි රුකුල බැඳි මිය ඇ ර ය නවා නි ය ම යි සෙ‍ෙන් ඇති දෙනා කඩ වෙනවා නි ය ම යි මෙලොව උපන්නොත් පනය නවා නි ය ම යි

1777 සිත කකා කෙමනේ උන් මසුන් වැ නි මී අඹ කකා අතු අග උන් ගිරව් වැ නි මෙනුඹ පතා මම උන්නා කුමක් වැ නි දෙකොන දන ලීයමසැද උන් කූමි වැ නි

1778 නෙ ත් ඇත්ක න්ඩ පෙරමග කීවා සෙ මා දු ක් ඇත්ත න්ඩ මදකුත් දුක් නොමදි මා සි ත් ඇත්ත න්ඩ මයි දෙනනේ සැම දේ මා බ ත් ඇත්ත න් ඩ කොස් ඇත කීවා හේ මා

1779 උ න් ම ත සුරා මත මසගින් විරහ ම ත තු න් ම ත එකතු උනිනම් යමෙකුට දිය ත උ න් වෙ න සේවනෙන් දෙලොවම වැඩක් නැ ත පෙ න් සි ත ‍වඩවඩා වෙනවා යහප ත

1780 ප ර සි දු පබු දනන් සෙව් පමනින් මහ රු බෙ ල නි ඳු මද උවත් නොකරෙති රු පුන් ස රු බ ර නි ඳු ගෙලෙ වසනා නාරද වෙමින් ග රු ගු රු ලි ඳු අතින් ඇසි කිම යහළු තොරතු රු

1781 ව තු ර ත් කි රි ත් හ කු රු ත් තුන එක බර ළු මි තු ර ත් සො ර ත් හ තු ර ත් උන් එක බහ ළු ගි න් ද ර ත් ‍ මෙ ර ත් හු ල ග ත් එක බර ළු ස ප ල ත් ප ල ත් අ ප ල ත් ඉබේටම වේ ළු

1782 ක ර ද ර සිතට වැදුනම පැමිණෙන ‍වෙහෙ ස ජ ර ම ර දෙකම පැමිනෙයි පුරුවේ දො ස වැ ර ස ර රැගෙණ දවසැරියන් සිතුවිල ස වැ ර දු න තැනට කව්රුත් නැත නමුත් මි ස

1783 කො ත න ද පා ත එ ත න ට දිය වෙයි රා සි කො ත න ද මි ය එ ත න ට බිඟුවෙයි රා සි කො ත න ද පා න එ ත න ට පලගැටි වැන සි කො ත න ද කා සි එ ත න ‍ට මයි හැම වා සී

පහලොස් වෙනි කාණ්ඩය 257

වීරකෝන් මහතා උමතුව සිටින කාලයේදි දිනක් ජයතිලක වෙද මහත්මයා සහ තවත් වෙදවරු කීපදෙනෙක් කවියක් කියන්නට කියා කරදර කරණ කළ මේ කවිය කියා ගියේය.

1784 දි ම තු යසස් වෙද මාමෙනි අහප ල් ලා එ යු තු කම් ලොවේ දියුනුව කරප ල් ලා උ ම තු කම් තිබුන මුත් ‍මගෙ නොගනි ල් ලා අ මු තු කියන්නට කරදර නොකර ල් ලා

උපන්ලප සම්බන්ධව කෙනෙක් කී කවි දෙකක්.

1785 හි ස ම ත දෙකක් ඇත්නම් ලප පෙණෙන්න ට සි සි යු ත පතල වෙයි ඔහු ඇත දැනෙන්න ට මු ළු ග ත සතක් ඇත්නම් සුරලොවින් බ ට සි රි ම ත කෙනෙක් මෙන් වෙයි ඔහු දුකින් පි ට 1786 එ ක ක් වත් නැතොත් මුළු ගත වැ ටි ල ප සැ ක ක් නැත ඔහු දිවිතුල සැ ටි සැ ප ප ස ක් දුක විනා නොම ඇත ගැ ටි කැ ප නැ ත ක් විද යාය මරුවෙත වැ ටි ඇ ප

රජගෙදරින් කෙනෙක් වෙත තෑගි එවන ලද විස්කි බෝතලය පමාකළාට සරදම් වශයෙන් මිත්රනයාට ලියා යැව් කවියක්

1787 ර ජ ගෙ ද රි න් එව් විස්කි බීලා ම වෙ රි ම ත යෙ න් වැඩටත් බැරිවිය යා ම අ ප වැ න් න න් හට මින්මතු ඔයසේ ම නො ක ර න් මෙ න් ඉල්ලමි මැතිගෙන් පේ ම

ඇල්බට් ද සිල්වා මහත්මයා රතිරත්නය නමැති පොතත් සමග කෙනෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

1788 ගැ හැ ණු න් වැරදි කියතත් සැමදෙන ද න් න පි රි මි න් වැරදි නොකියති එම විලසි න් න එ බැ වි න් මිතුර මැතිඳුනි තතු දැනග න් න ස තු ටි න් මෙපොත වැඩ නැතිකල කියව න් න

මෙතුමා බෙන්තොට කලක් නැවතීමට ‍ෙගාස් කොළඹ මිත්රනයෙකු වෙත තේකොල ඉල්ලා ලියා එව් කවියක්.

1789 සේ ‍ හෙ ල කිරණ ගුණ මැතිඳුනි සුපස න් න කි තු ල පහට ආවෙමි බෙන්තොට එ න් න තේ ‍කො ල ටිකක් වත් මෙහි ඉදගෙණ බො න් න ඒ ක ල බොලෙන් බැරි උනි මට ගෙණ එ න් න

පැණිවැන්නේ ගුණරත්න ස්වාමීන් විසින් තේකොළ ඉල්ලා කෙනෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

1790 බෝ ක ල කරපු පෙර පව්වල අපකා සේ මේ ක ල ලැබීමට නම් නැත සැපවා සේ නේ බ ල දරණ සමිඳුනි ඔය ආවා සේ තේ කො ල හෙම නැද්ද ලැබිලා මේ මා සේ

17

258 කව් සගරාව

කන්දප්පා සහ කොර්නේලිස් ප්රේ රා නමැති දෙදෙනෙක් පොල්ගස් තුනක් සම්බන්ධව නඩුකීමටගොස් දෙපාර්සයෙන්ම අද්වකාත්වරු සහ පෙරකදෝරුවරු තබා නඩුව කවුරු දිනාදෝ පරදිදෝ යන බයෙන් දෙදෙනාගේ වියදමින් පොල්ගස් කප්පවන්ටත් නඩු වියදම දෙදෙනාම බාරගන්ටත් කැමැත්ත දී නඩුව බේරා ගතිය. පොල් බොඩද ගස් කැප්පු අය කෑවේය.

මීට ගෞරව ජේමිස් ද අල්විස් මහතා විසින් කරණ ලද ප්රතබන්ධයක්.

1791 පොල්ගස් තුනක් ගැණ මඩා වටිනාකමක් නූ දෙන්නෙක් මිනිස්සු හබවී කෙනෙහි ගොසල්ලා දෙන්නා බැගින්ම උපදෙස් මැතියන් සලස්වා බෝසේ මුදල් වියදම් කරමින් හුගක්කල්

1792 දුක් නෙත් තැවී වෙහෙසවී දෙදහස් හමාරක් තිස්සේ දෙපස්සේ සැමයුත්ති අයුත්ති දක්වා එක්එක්කෙනා මම දිනමි යයි තැත්කලෝ නෙක් පස්සේ මොවුන් දෙදෙනා බෝ නැනැසිත් බලාලා

1793 මේ කී ‍හබේ තතු ලෙසින් අපගෙන් දිනන්නේ කව්දෝ අනේ බැරි හඟින් නට ඉන්නිසා දැන් පොල්ගසකෙපාලමු අපේ වියදම් වෙසෙස්නෙත් එක්එක්කෙනා ‍උසුලමුයි කියමින් ගියා හා

1794 මේ මේ ලෙසින් තම තමුන් විසදා හබේ ඒ පොල්ගස් කපන්නට මුදළුත් වියදම්කළා හා ඒ ගස් තුනේ බඩද කෑවෝ ද කැපුවෝ ඇත්තන්ට ඉන් කිසවකුත් ලැබුනේම නැත්මයි

බුලත්ගම ශ්රීක සිරිසුමන ස්ථවිරයන්වහන්සේට ගෞරව ජේමිස් ද අල්විස් උන්නාන්සේ විසින් නිත‍ියේ ප්රවකාර අවවාද කර ලියා යැව් ‍ශ්ලෝක පන්තියක්

1795 යතිඳුනි මගේ වෙත්හි දි එව්වාවු පත්හී පෙනෙන ලෙස තුවක්කු කන්දේ වත්තේ විහාරේ ගැණ කරණ හබෙන් යම් කොයිලෙසින් ත් ලජයක්නැ එම මෙලෙසය දන්නේ සන්තියෙන් දැන් සොයාලා

1796 මෙලක දැනට තිබ්බාවු බුදුන්යගේ සසුන්හි සියම මරපුරේ යයි වේ සඟුන් ඒ දෙගොල්ලක් එයිනි එකම ගොල්ලෙක් යම් කළා වු විහාරෙක් නොකඩව එ සඟුන් වෙත්හි තිබෙන්ටයි සුදුස්සේ

1797 සග සතුවන දේවල් ඒ නිසා දැන් සඟුන්ගේ එකනෙකුගෙ ඇවෑමෙන් ගෝලයෝ ඒ බලත්මැයි ඔවුහු නැති කලත් අන් ගෝලයෝමයි ලවන්නේ නඩමග මෙලෙසින් තිබ්බේය පොත්පත්හි බොහොසේ

පසළොස්වෙනි කාණ්ඩය 259

1798 යලි වෙහෙරක උන්නාවු සගුන් අන් සමාගම් විලට පැමිනි කල්හි ඒ විහාරෙන් ඔවුන් යම් කිසිවත් නොලබන්නේ යයි කියාලා නොයෙක් තැන් මෙලක නඩු කමෙහි තිබ්බ බැව් දැන් පෙනෙන්නා

1799 තවද දවසක් කල් යම් දෙයක් බුත්තිවින්දොත් හිමිවෙනසෙ සලස්සා තිබ්බ ආනා පනත්හී තනියම කිසි ආරාවුල් නොවත් බුත්තිවින්දොත් යනරුත ඇතියෙන් ඉන්වන් නොමැත් මැයි උදව්වක්

1800 නඩුමග ‍ෙමලෙසින් සන්දා මලෙක්හි වෙසෙස්නෙන් සැමොටම එකලෙස් වෙයි ඒ නිසා ඉන් දොසක් නෑ යලි මෙගැන කොහෙත්වත් සිත් සරොස් බැව් නොමිමෙන් සැරද කුළුනු සිත් ස‍ත්වෙත් පවත්වාම සව්දිව්.

ලියමනක පිට කව

1801 සි සි ස රි ය ස සුදිලි මන පිනවන ව ර ණ දි සි මු ල ප ස ගොනහි පෙරකුරු ගුන ද ර ණ නි සි න ම ද ස දෙසෙහි පරසිඳුවම ස ර ණ රි සි සි තු ලෙ ස නමුදු යතිදුගෙ යුග ස ර ණ

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතා විසින් ඉසබෙලාට ලියා යැව් කවියක්.

1802 ය ගේ සිරිදැරු උවන පියයුරු දෙබර පලවැනි සුනිම ලා කෙ සේ කියනුද රුසිරු මුවකින් තුනැසලියමෙන් මනක ලා ර සේ බය දෙන ලපිරු කළුනැති නමැති දිගසිය ඉසබෙ ලා කෙ සේ මම සනසී ඉදින්නෙමි මේ නුඹ දිගෙක යන ක ලා

මෙතුමා හොරගල්ලෙදි මගයන තරුනියෙකුට කී කවියක්.

1803 මො න ව ට රුවට වත දිළිසෙන සරතු ල් ලා ය න කො ට ලීයෙක් මුනගැසුනයි හොරග ල් ලා එ ම වි ට නුටුටිනම් ඇගෙ පසු යන කො ල් ලා ක දි ම ට යන්ට තිබුනිය මට තන අ ල් ලා

මෙතුමාගෙන් ඉසබෙලා නමැති ස්ත්රිි රැගෙන ගිය පොතක් ඉල්වා එවන්ට කියා මිත්රායෙකුට ලියා යැව් කවියක්

1804 ඉ සි න සපිරි බල වලාග සරසන කෙස් වැ‍ටියෙ න් ඇ සි න පියන හෙලනු මිසක සුරගන මයි හැටියෙ න් මෙ යි න සතර ගන මුල මුල වණ නම් රූ කැටියෙ න් ගො සි න තිබෙන මගෙ පොත ඉල්ලා එවනුය තුටියෙ න්

පුරාණ කවියක් මුල්ලෙරියාව ගැන

1805 හැටපස් අමුණු මුල්ලෙරියා මහවෙල ට යහපත් නිටොල්ඳෙුක වැව්නේ සුරතල ට සැමරට වෙළදාම එක්වෙයි එක තැන ට පවන සොඳයි සිටලා යමු නුග් ය ට

260								කව් සඟරාව

දිනක් ජේමිස් ඉයස් උන්නැහේට කටුකැලේ නෝනා‍ලාගේ ගෙදරදි සුරුට්ටුවක් නොදුන්නාට කි කවියක්.

1806 සැ ප ඇ ත් න ම් කය බල නොවමෙයි කෙ ට් ටු මි ල ඇ ත් න ම් බඩු නොමවෙයි පාර ට් ටු සි ත ඇ ත් න ම් නැත කලකත් පත මු ට් ටු පො හො ස ත් න ම් අපටත් දෙති සුරු ට් ටු

සයනේරිස් ද සිල්වා විසින් කොටහේනේ පන්සලට විත් සිටිය සොපානෝනා නමැති දුරා ස්ත්රි යෙකුට කී කවියක්

1807 ස රා ව ත සුපන් සද රණකුස ගහ න වි රා ජි ත දෙබැම ඉඳු සැව් කොඳ දස න දු රා ක ත සදිසි සිරිකල් ම දකිමි න ක රා නෙ ත මෙමට ඉඟි ඈ තුටුසිති න

මෝදර ‍ජෝශප් වෙදමහත්මයා විසින් කී පිළිතුරු කවිය.

1808 ව ත ස රා සදිසි සද කොද සුදු දස න ර ත ද රා නදල රණහස පැටි දෙත න ත ත දු රා පැරදු රුසිරෙන් කමලග න සි ත ව රා තොපට ඉඟිකලෙ නොරිසි යෙ න

සිල්වා මහත්මයාට පොස්කාඩිඑහෙක මිත්රරයෙක් ලියා එව්කවි දෙකක්

1809 ස ර ද සඳ සදිසි සොමිගුණගණ ගිහි ණි අ ර ද යස ද සිල්වා මැතිදුද මැති නි ති ර ද පෙමින් එව් ම‍ාවෙතෙහි බැතියෙ නි ප ර ද වන අමා රස කැවිලි ලමබි නි

1810 නො මි න් සතුටු වුනමුත් එස‍ඳේ මෙම ට ලි ය න් නට පතක් අස්වස් නැතුව සි ට එ ව න් රස කැවිලි පිලිගත් බව සොඳ ට මෙ යි න් දැනුම්දෙමි සිතු අදර පලකො ට

මෙතුමා විසින් ‍ජේන් රූපසිංහ තරුනිය වෙත ලියා යැව් කවියක්

1811 සො බ ම න් ගුනෙන් කරවන සත සිතු සතො ස මි තු ව න් රූපසිහ මැතිහට දා වෙසෙ ස සු ප ස න් ජේන් රුපසිංහ නම් මෙම දිගැ ස ල බ මි න් කෙලෙස පසුවෙමි මගෙ සිතුවිල ස‍

ඩේවිඩ් සිගේරා මහත්මයා දෙහිවලදි හුන්නියෙකුට ආලයෙන් කී කවියක්.

1812 මි යු රි ඳු සු පි පි ලා තන රගහස පැ ටි ය සෙ ඉ ඳු යු ව තු ලා දත් මුතුහර ගැ ටි ය ක ම ලි ඳු ඉ ගි ක ලා දුටුපමනින් අ ටි ය හු නු උ ඳු රු ව දු ලා මලු දෙහිවල ව ටි ය

පසළොස්වෙනි කාණ්ඩය 261

ශ්රීස විජය කවිරාජ පඬිතුමා විසින් මර්තේලිස් අප්පුහාමිට ලියමමනක පිට ලියා එව් කවියක්.

1813 කොළඹ පුර ලකල් කල් යුත් කමල් මල් නමල් මල් පිටකොටුවේ නොරිසවේ වෙන්දේසි සල්පිලෙහි නිවැසි මිතුරු ඩබ්ලිව්. මර්තේලිස් අප්පුහාමි දැක ඇඳින මපත් දි දුන්නදේකුත් අරන් එන් ( මාලිනි විරත්)

කාර්ලින් ද අල්විස් මහත්මයාගේ ප්ර්බන්ධපයක්

1814 ලො බ ලා බුදින ලෙස කුරුළුන් අඩු ක් කු ව ල ග ලා ගන සිටිමි මම නෙක සර ක් කු ව ල ක ලා මැතිතු මනි ඉන් නොව පර ක් කු ව නු මු ලා වම එවනුමැන ඔබෙ තුව ක් කු ව

රාජසුන්දර වෙදආරච්චි මහතා විසින් වි‍ෙජ්සිංහ මහතාට ලියා එව් කවියක්.

1815 ලො වැ දු රු ද හ ම් සත් සමුදුරු කි මි න් දා අ ම යු රු නි ව න් මිණි රැස ගෙණ දෙ මි න් දා පි වි තු රු ය සි න් විලි ඇපැදුරු ස මි න් දා රු ව යු රු ල දි න් රුව තුති දෙමි නො ම න් දා

කතළුවේ වර්නසූරිය විදානආරච්චි මහතාගෙන් අඹගමුවේදි දුන්කල ඉල්ළු පාර අතුගාන දෙමල ස්ත්රීියෙකුට කී කවියක්

1816 සො මි වේ පුන් උවත තුගු ගහනින් උදු ල බි ඹු වේ පල දෙතොල දත්පෙල‍ කොඳ කැකු ල ග මු වේ අඹ පාර පිස දැක කත දෙම ල හ මු වේ මගෙ ඇවිත් කී අයියා පෝඉ ල

මෙතුමා විසින් ඔළුවේ මැනික් ඇති කෙනෙකුගේ අයුතු ක්රිනයාවක් ගැන කී කවියක්

1817 ව ස් නැත් ඇති අයෙක් සිටියත් මෝ එක් ක ඉ ස් තුනියම මිස නැත මෙකලට නර ක ව ස් තුව නැති අයෙක් කර හොඳටම හො‍ඳෙ ක සි ස් සුය කියකියා ගරහති දනන් නෙ ක

ඉතා පුරාණ සින්දුවක් උඩුනුවර අම්බැක්කේ දෙවිය්නට ඉළුක්ගොඩේ සමරකෝන් මුදියන්සේ විසින් කියනලදි. 1818 කදකුමරිඳුට වැදා මෙපද අද බැද මම කියමි සොද -කන්දා පදන බින්දා - සැම දින දින - මන්දාතව මට කින්ද නොබලනු - පොරණ සිටම මෙමා දෙවිඳු පද වැදගෙණ සිත තොසිනා - දැනන නෙ දැන කියනා මෙපද දොස්. ඇතොත් දුර දමනා - එවර ගනිමි ඉතිනා - ඇම්බැක්කි පුරා මහිමිගේ අන නිතිනා - මේ අණ දරා ගණ - ඔබ නොහැරා මම කියමි පුරා මේ සින්දු ඉතින් අද -

262 කව් සඟරාව

කදකුමරිදුට වාදා - මෙපදා අද බැද මම කිමි සොදා - ශුබ්රරවණ්ර කන්දර කදිරණේ - කනවෙලායුද - අරූමුග මුරුගෛයනේ - වික්රසම සම් පන්න සුරනේ - ශක්රර විලාස - දේවනානයක, කදිරෙසනේ - නාම ඔබගේ සරණ ගෙනේ - උන්නු මට - බෝම දුප්පත්කම් දැන් වැදුනේ - මන් තොසයෙන්, ඔබ ගෙන් ලැබ අවසර, යෙන් මෙ දුක්නි මුද, මින් කරුණාකර -

කඳකුමරිඳුට වැඳා - විරභද්ර ස්වාමි නමැති, උතම් දේවතාබණ්ඩාරමහ බලැති, ඝොර උග්රම වීර සුරැති, දෛය්ය් ර තරා ක්රැසර යක්ෂ් සේනාදිපති, නාම පෙරසිට පැවති, තෙදැති වික්රරම ප්රකතිප ජයස්තුති, මේ මම කියමි එබ නාම. මෙම ස‍ෑම, දාම රකින් කදිර්ගා මය උතුමා -

කදකුමරිඳුට වැදා - අම්මා වල්ලිදේවියි තුටින් - කන්දස්වාමි, නම්මා සැලකර යටතින්, ඉම් මාගේ දුකට පිහිටෙන්. පමා නොව, දැම්ම සැලකරන් විගසින් - රම්මාණික්ය බැඳි විලසින්, - කියමි නව - මින් මා මිදුවොත් කරුණාවෙන් - අන් දෙවියන් තුති, මම නොකියමි - ඔබගෙන් මම ලබාගනිමින් මෙම කාරණ -

කඳකුරිඳුට වැඳා - මුහුනු සයකි ඔබීනා - රුවින් දිලියෙන නෙත් දොළසකිනා ඔබිනා - සබන සයකිනා - තවත් අත් බර සක් ඇති ගණනා - ශ්රීෙපාද පද්ම වඳිනා - දසුනගේ දුක් - දුරලනු කව්ද වෙනා - මෙවැනි අරුම පුදුමය - දෙවි මෙගනට, පැමිණි එරණ මොණරා පිට වඩිනා -

කඳකුරිදුට වැඳා - දේස දේනා වාසි සැවොමි - පඬුරු ගෙණ. තෝසයෙන්ම එති නෑරමා - පාස යුගඇති තැන සිටම - උනුතුන්ගේ - බාසයෙන්ම කියති තුමා - අශිර්වාුද දී මෙ සැවොමා, පුදදි වදිති වාසදෙවි කතරගමා - මෙසේ මේ ලක යස, රැස්පතලවන - විශේෂ දෙවි මට ‍ - කෙසේද නොබලනු -

කඳකුමරිඳුට වැඳා - සැඩපළු හිස දරණ - ආඩි වෙස් - ගෙණ නිති නෝ රුගනා - මඩමක ගරු සේනා - සමග වැඩ - පිඹ සකලද දෙමිනා කුඩ කොඩි එ සගිනා, සිහසන, වැඩහිඳ පෙළසදනා - වඩ බය වලට වනා සමිඳුගොඩ - කර රැකවල් ලමිනා - මෙසන්මුක් නිරිඳු සසුන සහ - මෙලක - රජුන් සමග සුගතාගම රකිනා -

කදකුමරිඳුට වැඳා - මුදලිඳු ඉළුක්ගොඩේ - සමරකෝන්, කියන සිංදු මේ විඩේ - දෙවිදුගෙ එ පනිවිඩේ - පණත ගෙණ, කීමි, සොදට ආරූඩේ - මේ ලක පවතිනතුරු ආයුගොඩේ - නිරන්තර මදසු හට සිරි සෙතදි - විරාජිතව සැප විඳ වැඩ ඉඳිනා කඳකුමරිඳුට වැඳ - මෙපද අද බැද මම කියමි යොදා -

1819 ක න් දා පද නමැද දසුබැතියෙන් පෙමි න වි න් දා පෙර ඉසුරු එබ නම තකාගෙ න ප න් දා සක් පවතින ඔබගෙ තෙද අ න ඉ න් දා මෙ දුක් දී දැන් ඉඳිනු කීමකි න

1820 සි රි පි රි සු පු න් ස‍්ඳසේ ඔබගෙ ගුන රැ ස දි රි ත ර වි කු ම් පානා දෙවිදු නිසි ලෙ ස එ සු රි ඳු මෙ ද න් මේ දුකින් මුදනු එ විග ස ප ර සි ද ස ම න් සිමිඳුන් වැද කියමි තො ස

පසළොස්වෙනි කාණ්ඩදය 263

රාජසිංහ රජ කළුරිය කළ දිනය 1821 සකවයි නෙක්දහස් පන්සිය තුදුසකි නා මැදින පුර පවර බුද හතය නැකති නා මෙ ලක හිමි රාජසිහ නරනිඳු තොසි නා මෙ නරලොවින් ගොස් සුරපුරයට වැඳු නා

රාජාධි රාජසිංහ රජ කළුරියකළ දිනය. 1822 ස ක වසි නෙක්දහස් හසියෙක නව වකි නා ව ක එක නුහුසු රවි උඳුවප් පුර ලදි නා නැ ක ත මුලය කිවි දින රෑ නව පැයි නා ල ක හිමි රාජසිහ සුරපුර වැඩි යෙහෙ නා

ශ්රීක විජය රාජසිංහ රජ කළුරියකල දිනය. 1823 ස ක විසි සිව් සතර සියසැට නවයකි නා ව ක පස පුර නෙපසකි විදින සිත තුරෙ නා ල ක රැකි සිරි විජය රජසිය රජ තොසි නා ස ක සිරි විදින දහසින් අමර පුර ව නා

විමලධර්මසසූරිය මහරජ කළුරියකළ දින 1824 ස ක විසි දෙඅටසිය විසිනව පුර පොසො න ව ක එක පසස්ලිය රෑ තෙපැය සැනිදි න ල ක රැකි විමලදම් සුරිය මහරදු න නෙක සුර ඉසුරු විදිනට වැඩියයි යෙහෙ න

ලංකාවේවූ භූමිකම්පාවක් ගැණ 1825 ස ක වසි නෙක්දහස් සසියෙකි නවාම සේ ව ක දො‍ළසින් අව කුජදින කන්නි රැ සේ නැ ක ත රේවතිය රෑ දහහත් පැයිනි ල සේ මෙ ල ක බූමි කම්පාඋනි මහත් ගො සේ

තවත් භූමිකම්පාවක් ගැණ 1826 ද ස ය වසන සියයෙක එක් දහස කි න ඇ ස ල අව දොළොස් කිවි මුවදිරිස යෙ න ස ස ල විය දෙරණ රෑ විසිඑක් පැයි න නි ස ල දිගා සිරි නරනිඳුට දින දි න

අන්තිම රජකල ශ්රීද වික්රටම රාජසිංහ රජතුමා ඇල්ලීමට ඉංග්රී සින් කොළඹින් නුවරට පිටත් උන දින. 1827 වසිනෙක් දහස් අටසිය දහහතරකි ‍ නේ මාසේ දෙසැබ්බර දවසද සිකුරු දි ‍ නේ වෙහෙ‍ස සිතින් රජු අල්ලමු යන සිති නේ සවස එදා ජය කොළමින් පිටත් උ නේ

අදික වර්ෂා නේ වතුර ගලා රට පාළු උන වර්ෂේය ගැණ 1828 වසි නෙක් දහස් සත්සිය තිස් සතරකි නේ උඳුවප් මස පුර සිතදා අවයොගි නේ වැසිපුරලා කදුහෙල් කැඩෙමින් සෙදි නේ රට සැම පාළුවිය මහවතුර ගලමි නේ

264 කව් සඟරාව රාජසිංහ රජහට කෙනෙක් විසින් කී කවියක්.

1829 දු ද න න් විප් කිවිදු බිලිදුන් ලදුන් හ ට ක ල න න් වරද හැර ඉවසනු පොරණ සි ට සු ප ස න් වන රාජසිහ ලෙව් හිමිය ඉ ට කි ය මි න් පැවති සිරිතකි මහරදුන් හ ට

නුවර පලාතේ උන්නාන්සේ නමකට පි‍රිතකට ආරාධාන නොකලාට අගුළුගහ විදානේ රාලහිමිට කියනලද කවියක්.

1830 සැදැහැ ගුණ නිදානේ නෙක් සතන් හි කළා වු අගුළුගහ විදානේ රාලහාමි නමින්නේ පිරිතට වැලිවතතේ සන්ගයා රැස් කරද්දි මම සිහියට නාවෙමක් නිසාදෝ ඉලව්වේ

තවත් දිනයකදි එම උන්නාන්සේට පින්කමකට ආරාධනා කරණවාට එම රාලහාමි විසින් කියන ලද්දක්

1831 සො ඳ ට ගුණ නැනින් යුත් පින්වතානන් වහන්සේ ල ග ට ගෙණැවිදින් දුන් පුත්පැටානන්ට මගේ දැ න ට අකුරු යන්නත්වත් උගන්නා තිබාලා පි න ට පිහිටවෙන්නේ නැත්තේ මන් දෝ ඉලව්වේ

ගුණරත්න රාලහාමිට කෙනෙක් ලියා එව් කවියක්.

1832 තෙ දි ය නග සරණ යන නිති තුන් ර ත් න සු බ ය මැති සඳිනි ඇඩ්මන් ගුන ර ත් න අ ග ය ‍ කොට කියන එ විජය ගුන ර ත් න සු බ ය නම් වලින් කෝකද ගුන ර ත් න

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතාගේ පිහියක්, ගුණතිලක රාලහිමි රැගෙන ගොස් එය නේවා පමාකළාට ලියායැව් කවිතුනක්

1833 බු වි සු රු ආ ල පිවිතුරු වෙස් කුල ති ල ක සි රි දැ රු තා ල හැම දැන පවතින මෙ ල ක ම මි තු රු රා ල හාමිට නිසි ගුණති ල ක මො කැ දු රු රා ල සරණින් සෙත වේ ක ල ක

1834 මා හේ යලේ වී හිටිනා කෙනෙකු සො ද ලා හේ තිබෙන වීටික ගත්තම හරි ද ඒ හේ මෙ මට කටයුතු තිබෙන නාම ද පි හේ තමුසෙ නේවා ඉන්නේ කිම ද

1335 නි සි ලෙ සි න් සිටින අය වී යල මා හේ දු ගි අ ති න් ගන්නේ කිම වි ටික ලා හේ එ ම ලෙ සි න් තබාගෙණ මේ බව සී හේ ක ‍ඩි න මි න් එවනු මැනවිය මගෙ පී හේ

ආඬිඅම්බලමේ රිචඩ්කරුණාරත්න විසින් කටුකැලේ පොඩිනෝනාගෙන් වෙන්ව කොළම එනවිට කී කවියක්.

1836 උ ඳු ලා පුන් සොමිසෙ වත දිලෙන රූබ රී දැ ක ලා හෙල ගතැති ලැම ඉසුනු ගෝම රි අ ච ලා ‍සුව පතන නිති සොඳුරු ආද රී හැ ර ලා මම කෙලෙස යමි කොළම රූ සි රී පසළොස්වෙනි කාණ්ඩය 265

පඬිතුමෙක් කැලනි ‍ගොස් එන අතර කී කවියක්.

1837 ර ත ඹ ර පහස ලැබ කැළණි ගග දෙසි නී නො වි ත ර පවන්හැමි ගත සිත සතපමි නී ර ත ඹ ර අදර අප පුර තරුණ දිගැසි නී අ ම යු ර මුව පවන් ලැබමට නිමිත මෙ නී

සබරගමුවේ මැනික් හෑරීමට ගිය කෙනෙක් පුස්කොළ කැල්ලක් ලියා සමන් දෙවියන්ට ඔප්පුකල කවි දෙකක්.

1838 නිවට දුක්පත් නිසා තැන තැන දුකින් රක්සා සොයන් නේ පවට කරුමෙට උවත් සුරිඳුනි පිනට කරුණාකරන් නේ දැනට ‍ඔබෙ සිය නුවර දුකසේ මැනික් පතලෙයි කපන් නේ පිනට සෝවන් සමන්සුර ගැති අපව රක්සා දෙවන් නේ

1839

ස ර ණ සුරැකි මුනි දැන් සග තෙරුවන් පමන නොහැකි ස ත තින් පි න් දි සු ම ණ නෙදැති සුරිඳුන් වැද බැතියෙන් පුදන මෙමට ගති වැද පි න් දි දෙ ර ණ මෙ ඔබේ සියනුවර සුසැදි මිනිරුවන් ලැබෙනලෙස වැ ඳ පි න් දි පු ර ණ සමන්සුර මැළිග පුදලමි ලැබුනු පලමු මැනිකක්ත් පි න් දි

ඇල්බට් සිල්වා මහතාට පෝටර් බොන්ට සිති මිත්රුයෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

1840 නෙ ල් ලී ගැන පොරණ කී එක් කවකි න් න ඉ ල් ලී මත් වරද බව හැක දැනග න් න දැ ල් ලී ගිම සිටින මට ‍පැන් පවසි න් න ස ල් ලි නැත අනේ පොටර්වත් බො න් න

එක්තරා පොත් වෙළෙන්දෙකු ගෙන් කළුවා නමැති කොළුවා නිතරම යන එනවිට වල් ඌරු ජාතකය තියෙනවාද කියා සරදම් කරනවාට දිනක් පොත් වෙලෙන්දා කෝපයෙන් කී කවියක්.

1841 නැ තේ වල්ඌරු ජාතක අහනව ට හි තේ තිබෙනවා පනයනතුරාව ට නැ තේ කවුරුවත් මට උපකාරය ට පු තේ එවාපන් ........ අද රෑ ට

මැල්ල මුදියන්සේගෙ දෝලාකාරයෙකුගේ දුවෙකුගේ මගුලක් සම්බන්ධ්ව කෙනෙක් කි අවවාද කවි පන්තියක්

1842 ගි නි යු ත් අඟුර ඇල්ළුව අන දන වා ය නි වි න ත් එ ඇල්ලුව අත කළුවෙන වා ය ගැ බ ල ත් එය වෙසඹ ගත්හුට බඳ වා ය දැ න ට ත් පසුවටත් නෙවපත් වෙන වා ය

1843 ර ස ය යි උගුඩු කෑමුත් ඇටි කෙසෙල් ප ලා දො ස වෙ යි යලි ඌට පහරන්ඩු බැරිවෙ ලා වි ස පෙ වු ඔය කඩුව ඔය කොල්ට දි ලා ව ස වෙ යි මින් පසුව නොකිවෙයි නොකියල් ලා

266 කව් සඟරාව

1844 ව ට පි ට සිටින කොල්ලන්හට ඇති වේ ගේ පි ට පි ට පහසදි ඔදබීද මදනා ‍ ගේ බ ඩ ක ට ලගට උස්සාගත් ඕකි ගේ ව හ යෙ ට ඉ‍ඩ නොදෙමි කන්නට ඔය දි ගේ

1845 ග ත් තර ගෑනිගෙන් ඉස්සර උඹලා ගේ ග ත් තොට උනුදෙ දැන් සිහිනැති වීවා ගේ යු ත් තට පිටිපාම කෑවොත් ඔයදි ගේ වෙ ත් රුන් ගලේ බලළුට උනුදේ වා ගේ

1846 රැ වු ල වත් තවම නා පොඩි කොළුවා ට අ වු ල වූ පවුල පැවරූවොත් දැන ට හ වු ල කන්ඩ ලොකු දුව ගත් බෑනා ට අ වු ල වූ කියමි දැන ගන්නට ලාව ට

1847 ම ද ම ත් සලෙලුන්ඩ මනදිලා බෝ ම ක ර ග ත් ඔය කැනේ වහගන්නට හේ ම දු න හො ත් ඔය කොළුට නාසා මගෙ කී ම එ ලි වෙ ත් අර වලන්කදෙ වගතුග‍‍ ‍හේ ම

මාතර සෝමානන්ද් උන්නාන්සේ විසින් ජයතුන්ග මහතා වෙත ලියා යැව් ලියමනක පිට කවියක්

1848 ස ත ර සදහම් ලෙසට හැසිරෙන නෙක දන්සියක් දින දිනා වි ත ර යස ගොසයෙන්ම සැමතැන වැජඹෙවින් මනනදයෙ ල ත ර එව් පි. ජයතුන්ග නම් ම මිතු සරදැක සසොබ නා ප ත ර එමම විගසින්ම ගොස් දෙනු පසෙක සිට ගරුකරමිනා

තෙල්වත්තේ ඒබ්රිහම් සොවිසා වෙද මහත්මයා විසින් වීරකෝන් මුදලිතුමාට කී කවි තුනක්

1849 වැ ස පෙ ර අපහට ඔවදන් අදරින් දුන් තුම නා දො ස දු ර ලන ලෙස අයදිමි ඇතත් අපත එගැ නා මි ස හැ ර ඔබ වෙන කව්රුද නිති අපමන පින නා ඇ ස හැ ර මෙය නරඹනු මැන මැතිඳුනි කර කරු නා

1850 ල ද වෙන උරමැදුර අමතළිය මුවසර ඉ න් නා සි ද දුසිරිත් මවගෙ අදර සිතසිත පිනව න් නා මු ද ලිඳු සද වීරකෝන් මැතිසුරු සුපස න් නා වි ද සිරිසැප මෙරහිම් කොට පවතිනු නිදුකි න් නා

1851 ස ත් හට කරුණාදර දැරු කෙනෙක් ඔබසෙ නැ ත් තේ ස ත් සැල සැදුමට අපෙ‍ බොහො තැන්කලේ ඔබ නි ත් තේ ස ත් ගුන අප වීරකෝන් මුදලිඳු දැරු යු ත් තේ ස ත් තෙනි ඔබ සිහිපත් කරනෙමි අපි මතුම ත් තේ

ලෙඩා නමැති ඇබිත්තයා හබයක් සම්බන්ධමව ඤාණිස්සර යතිතුමා වෙත පැමින කි කල්හි ලෙඩාට දොස් පැවරුවාට අපුපුසිඤ්ඤො නමැති ඇබිත්තයා කී කවියක්.

1852 ලෙ ඩා ගොසින් ඤාණිස්සර යති ලග ට අ ඩා වැලපෙමින් නඩුවක් කි කල ට ව ‍ඩා එගැන ඒ ගති නොමගෙණ සිත ට ලෙ ඩා පිටම දොස් පැවරු වෙය යස ට

පසළොස්වෙනි කාණ්ඩය 267

හුනුමිනිස්සුන්ගේ ගේක දානයට වැඩ උන්නාන්සේ කෙනෙකු‍ගේ ඇබිත්තයෙක් දානේ ගැණ වර්ණ්නා කරණ කල අප්පුසිඤ්ඤො කී කවියක්

1853 යා ළු කමට ගොස් හගරා හුණු ගෙද ර මා ළු සයක් සමගින් කැ රස අහ ර කී ළු ඇවිත් උගේ මිතුරන්ට තොරතු ර පා ළු කර ගති ගොවිවන්සෙත් පව ර

තෙල්වතතේ ඒබ්රගහම් සොවිසා වෙද මහත්මයා විසින් හිනටිගල දොන් ඩේවිඩ් සමරවීර මහතාට ලියා යවන ලද ලියමනක පිට කවියක්

1854 ප ව ර සා ර තු න් ලෝ මුනි සසුන ය ට නි ත ර දි ර යෙ න් සිතු දරණ සැමවි ට ස ම ර වී ර දොන් ඩේවිඩ් මැතිඳුහ ට මි තු ර බා ර දෙ න් මෙ හසුන පසෙක සි ට

දොන් හෙලේනිස් රූපසිංහ මහතා විසින් කොරලිවලේ නොන්නෝ රත්නපුරේ කඩමන්ඩීයේදි දැක කී කවියක්.

1855 න න් සි ත් සතොස් කර සුමඟුල් එ පිළිවෙ ලේ බු න් ප ත් අන නිසා ඇඳගෙන සුදුසේ ලේ ස න් ප ත් සපිරි කඩපිල් සැරසු සුවිපු ලේ නො ත් නො ත් ඇවිත් ඉන්නා අද කොරලි ව ලේ

මෙතුමා විසින් තෙරුවානාකැටියේ නොන්නො නම් තරුණ ස්ත්රීිව ආලයෙන් කී තුනක්

1856 හැ ටි ය ට කළඹ කුල මුහුලස බබල න් නා සැ ටි පැ ට ළිහිණි තන අත විදුලිය මෙ න් නා වි ට වි ට සලෙල කේ කානද පලව න් නා කැ ටි ය ට තෙවන වැසිකල වැනි ළිය නො න් නා

1857 දි සි පු න් ස ඳ වි ල සි න් වත නිතියෙන් බබල න් නා ත න ර න් කැ ට හ ස ව න් ලය පිරෙමින් තව එ න් නා සො බ ම න් සි රි ක ත ව න් යස රුසිරෙන් දිලිනො න් නා මෙ ති ගෙ න් මන ලොලදින් තද සොවිගින් පසු වෙ න් නා

1858 සැ ටි සුරඹ රුසිරෙන් පිනවන නය න සි ටි කෙළින් ආවම සබඳිනි දෙත න අ ටී වඩන ලැබුනොත් නොන්නාගෙ ම න ව ටී මෙ මට සක්සැප සිදුවුන පම න

මෙතුමා රත්නපුරයෙ සිටි මන්ත්රීව නොන්නා නමැති රොඩි තරුණියෙක් ගැණ කී කවියක්

1859 සේ ස ඳ උ ව න් තු නු රු සි රෙ න් බබල න් නා නා ද ල ල ව න් දෙ ක ලො කු න ත් කුඹුවැ න් නා පෑ සු ර කැ ළු න් දි ගු නෙ ත මෙ න් තිර් නො න් නා කී බ ස ඇ සු න් කො ඳ දැ කු මෙ න් ඇතිවෙ න් නා

දහසයවෙනි කාණ්ඩය. ——— සයිමොන් රුදිරිගු මහත්මයා කී පිළිතුරු කවිය.

1860 ස ද උ ව න ත් ද ල ල ව න ත් පියුරු කුඹු විලසි න් දි ග දෙ න ත ත් දි ව ස ර යු ත් රුසිර ඇතෙයි කියමි ම න් ති රි න මැ ත් සැ ඩො ලි ය ‍ෙව ත් සිත බැඳ පැමිණෙන උ සැ ඩො ළු ම වෙ ත් ලො ව ප ඬි ස ත් පවසති අපහසයෙ න්

ඊට රූපසිංහ .

1861 වත පැහැ පත් සිරිගති කොමල පිපි ස රේ දිගකුදෙනෙතත්‍ වෙන නොම රුවැති ඉඳුව රේ සැඩොළි වුන ත් තුනු රුසිරැති එ දිවස රේ රහස ගතොතත් කුලයක් පැමිනෙද මිතු රේ

ඊ‍ට සයිමොන් රොදිරිගු.

1862 ර හ සෙ නු මු ත් දුසිරිත් කළ අය නිව ට වෙ හෙ ස වි ඳි ත් නිරයේ සැක නැත එම ට එ ලෙ ස වෙ තො ත් ඕකත් රහසෙ කෙරුව ට සැඩොළුනො වෙත් කියනුඹ බැරිය අපහ ට

ඊට රූපසිංහ.

1863 ස දා මිතු කියන ලෙස හැම අඩුකුලෙ නා ල ඳා ඔය දැකුම මම නොසිතමි ඉති නා හො දා නෝනෙගේ ගෙයි සිටලා ඔත නා එ දා මාව දැක සැගවුනේ ඇයි හප නා

තෙල්වත්තේ එබ්රවහම් සොයිසා වෙද මහත්මයාගේ වට්ටෝරු කවියක්.

1864 ව තු ර මිති මාමෙ ඔසු සිර දනික කි ඳ ව තු ර දර රුඳුරු පුල් බුනිඹ පැපළි ද ව තු ර ආටිගෙකට සිද දුන බර කල ද ව තු ර අල්පතේ මෙන් උන පැසවි සෙ ද

මතුරමිති, දියමිත්ත; මා. සඳුන්; මේ, කලාඳුරු; ඔහු, ඉඟුරු; උසිර, සැවැන්දරා; දනීක, කොත්තමල්ලි; කිද, රසකිඳ; වතුරදර, ඉරිවේරිය; රුදුරු, කටුවැල්බටු, උපුල්, මහනෙල්; බුනීඹ, බීන් කොහොඹ; පැපලි, පත්පාඩගන්; බර කලඳ,කලන්දො‍ලසක් ගෙන; වතුර අටිනෙකට, වතුර අට එකට සිඳවා දුන්කල; උන පැසවි සෙද උන පැසවා; වතුර අලපතේ මෙන්, නෙළුම් පත්රායක ළූ දිය මෙන් බැස යන්නේය.

මීටම මෙතුමාගේ තවත් කවි දෙකක්.

1865 ල ඳු න් නලල තිලකෙව් ලඳුනි පියක රු ස ඳු න් දියමිත්ත මහනෙල් කිඳි රුදි රු සැ ව න් දර බිනීඹ ඉරිවේරි කලාඳු රු අ ර න් පැපිලියන් කොතඹුරු සහ ඉඟු රු

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 269

1866 දො ළ ස ක ‍ට කලන් ගෙන විදිලෙ සේ යා බ ඳු න ක ට ලමින් ජල සහතො සේ යා අ ටි නෙ ක ට සඳන් දුන් නොම ල සේ යා නො ව දු ක ට පැමිණ පැසි උන නැ සේ යා

සොරණ, සිරිසේන මහතා විසින් ස්ත්රි යෙකුට ලියා යැව් කවියක්.

1867 සි රි නි සි ලී සද වත නෙතු එ නිලිපු ලී ම සි තු ඇ ලී ඇති ල‍ඳෙ තුනු රුසිරි දි ලී සු ර ති කෙ ලී කෙළිනට අපි නැතුව වි ලී කි ය ව මැ ලී නොව දිනෙකක එනසෙ ති ලී

ජාකොබ් ගොන්සාල්විස් රාජගුරු පඬිතුමාගේ ප්රකබන්ධීයක්

1868

පටල පුට ගණ අඳුරු බිදහැර උදාවන රිවි චන්ද්රස මඬල ද එකට වටකර මෙලොව හැමතැන ලෙලවනා මග මේග කුට ද ජලට මෙතෙකැයි ගැඹුර නොමදත් සමුදුරද මහ අහස පොළව ද බලට මැව්වේ දෙවිඳු හැර වෙන සුරෙක් මුණියෙක් කියව් කව්රු ද

මීට පිළිතුරු වශයෙන් ඉලේපෙරුම ආරච්චිගේ සාදිරිස් ද අල්විස් වෙද මහත්මයා කී කවි දෙකක්.

1869

අහස පොළවද අනල ජලනල සතර ඉරසඳ ‍සමග මුහුද ද වෙහෙස ගෙණ දෙවි කෙනෙක් මැවු නම් ‍එවැනි දෙවිඳුව මැව්වේ කවුරු ද කුමන විහිළුද අඳුර ලජදෙක මැව්වේ නැතිකොට කොතන තිබුන ද මෙවැනි නිමනැති ලොවක් මැව්මට ඉඩක්තිබුනැත කියව කොතන ද

1870 න ල ජ ල අ ත ල ලොව සිඳු නිබඳ මිහිත ල බ ල ක ල තු මු ළ දෙවියෙක් මැව් නම් පුළු ල ක ළ ක ල සි ය ල වැඩ දනි කතු දිග පල ල ඔ ල මොල දු බ ල කුදිටුනි කියව අගමු ල

ගල්මන්ගොඩ අර්නෝලිස් ද සිල්වා මහත්මයා මහනුවරදි තරුණ යොන් ස්ත්රිගයෙකුට කී කවියක්.

1871 අ ල් ල පු ගෙදර ඉන්නා යොන් නෑ ම් බි ඉ ල් ල පු දෙයක් දෙනාව මට කැල ම් බි අ ල් ල පු දවස ඒ අගනී නෝ ම් බි අ ල ල න්නට මටත් හිතුනා නෝ ම් බි

රිචඩ් කරුණාරත්න කටුකැලේ පොඩිනෝනාට ලියා යැව් ලියමනක පිට කවියක්.

1872 එ ඩි නිරිඳුගෙ කුරිරු අණ ලෙස මහනුව ර පො ‍ඩි දරුවන් වනෙලා කෙටුවා මිතු ර ද ඩි යොකෙත් මව ‍පිනුවෙ බොගම්බ ර පො ඩි නෝනව කටුකැලෙ දැක පත දි ව ර

270 කව් සඟරාව

කලක් පොහොසත්ව ඉඳ දුකපත් උනාට පසු කෙනෙක් කී කවිය.

1873 පො හො ස ත් දා ට ඇඳ ඇතිරිල් කොට්ට ඇ ති දු ක් ප ත් දා ට ඉන්නට ‍ෙසවනකුත් නැ තී ඇ ති දා ක න් ට එන නෑයෝ ගණන් නැ තී ම ල දා ක න් ට පනුවෝ මිස කාත් නැ තී

1874 පො ‍හො ස ත් දා ට නුඹ උන්නේ යහන පි ට දු ක් ප ත් දා ට ඉන්නේ ඇයි අකුල් ය ට ති යෙ න දා ට මම ආවේ නැත ‍කන් ට මැ රු න දා ට ගොස් වලලන්නෙමි සොඳ ට

ඊට පිළිතුරු වශ‍යෙන් තම දුක්පත් සහෝදරයා කී කවිය කටුකැලේ පොඩි නෝනාගේ ලියුන් ගෙන යන ජෝන් සිඤ්ඤොට කි කවියක්

1875 ව ර න් මම ගතිමි මදරජු සිත්බ න් දා ද ර න් නට බැරිය එ රජගෙ වදනි න් දා එ ර න් විකුම්සිහ මරවිකු සිහ කැ න් දා ව රෙ න් ගොසින් රජගෙට මෙන්න වැ න් දා

එක්තරා විරිඳුකාරයෙක් තවත් විරිඳුකාරයෙකුට කී කවියක්

1876

දැ කු මෙ න් සිතු අපිරි කරයි දැලි කුණු වැකි ඉනේ රෙ ද් ද හි ග මි න් බඩ ව‍ඩාගන්ට නෙක රට රටවල ඇවි ද් ද තො ප වැ න් නෙකු සිටගෙණ මේ මහතුන්ගේ සබේ මැ ද් ද ම හ ප න් ඩිතයෙක් ලෙස කට කොනකින් ඉගිලනු කිමෙ ද් ද

ඊට එකෙනෙහිම අනිත් විරිදු කාරයා කී කවිය

1877

සු ද සු න් රජුගේ පුත්වන ගුණැති මහත් කුල විසු ද් ද සො බ ම න් අප මුනිඳු පවා රට රටවල ගියේ නැ ද් ද එ බැ වි න් ඒ ගැන මාහට කුලයක් පවසුනු කුම ද් ද ර ට කි න් රටකට ආවට කුලයක් සිදු උනා ඇ ද් ද

තම්බිඅප්පු ගුරුතුමා රත්නපුරේ සිට කරගම්පිටියේ තම ස‍හෝදරයෙකුට ලියා එව් කවියක්.

1878 ග ම අ ය ගේ කරුණු සිහිඋනවිට සැමො ම හ ද මා ගේ ඇවිලි දිලි ගින්නෙන් පුදු ම ක ළු ග ‍ඟේ නෑවහොත් දිය උනුව සැ ම වෙ න අ යගේ නෑම නැතිවෙයි යයි ම ‍ම

කරගම්පිටියේ පාඨශාලාව ගෙවදීම සඳහාසාදන ලද තොරණෙ තිබූ කවියක්

1879 නි සා කර සදිසි පිරි සොමිගුණ දු ල් ලේ තො සා වඩන ගරුකටයුතු හුලුග ල් ලේ දි සා හිමි පැමිණ පාසැල ගෙවදි ල් ලේ නි සා මෙතන අද දින සුබ මංග ල් ලේ දහසයවෙනි කාණ්ඩය 271

ධම්මතිලක ස්ථවිරයන් වහන්සේ විසින් සැම්සොන් රාජපක්ෂූ මුදලි තුමාට ඔප්පු කෙරීම පිණිස කෙනෙකුට සාදා දුන් කවියක්.

1880 පි රි බල විපුල කුලඹර සිසි සේ දි ලි ය පි රි උර කමල ලිය ලිය බඹ මුව දි ලි ය පි රි දන සැම්සොන් ද රද පස නම් දි ලි ය පි රි තිය සැරද වාසල මුදලිඳු දි ලි ය

ආඬිඅම්බලමේ රිචඩ් කරුණාරත්න මහත්මයා විසින් කටුකැලේ පොඩිනෝනාට කී කවියක්

1881 නි න් ද ක් විතර මම පැදුරේ ඉන්නකො ට ක න් ද ක් විත ර ගිනි ඇවිළුනි කුසේ ය ට බැ න් ද ත් පඬුරු බැරි ඒ ගිනි නිවන්න ට ප න් ද ස් කන්ද දනවා පොඩි සිහිවි ම ට

තෙල්වත්තේ කිවි‍ඳෙක් මහනුවර කටුකැලේ පොඩිනෝනාට ලියා යැව් කවියක්.

1882 කැ කු ළු කො ඳා දා මල් ලා බැඳි වර ල සු පි රි මැ දා දා ඩිම පල නෙත යුව ල ර ජු ට ම දා දා කර පොඩිනෝ කොම ල සෙ ට ඉ රි දා වලෙ කමු අඹුලැමි ල

එන්ගල්තිනා සොයිසා හාමිනේ විසින් ස්ත්රීඹයෙකුගේ ඇඳුමකට සාදා දීපූ කවි දෙකක්

1883 බෝ තුට වඩස ම මිතුර අස මබස තු ට මා ස ට අදර හිමිසඳ ගෙදර නැති එ ට දී ම ‍ට පහස හරි නැත අන් සලෙළු ක ට යා ම ට වේය තද දුක් ලැබෙන නිරය ට

1884 මා ඉ ත සකිඳු අස ‍මගෙ බස දී සව න දා ග ත අළු උනිය නුබෙ පත බැළු සැනි න ජි වි ත තිබෙනතුර අපි දෙන්නා සොඳි න ඒ සි ත දුරැර වෂමුව අපි මන ලෙසි න

තවත් කෙනෙකුට සාද දිපු කවි දෙකක්.

1885 පෙ මා ගුණැති මව්වනි අස මගෙ වද න මෙමා වෙත තිබුණ ආලය නුඹ විසි න ද මා පිටරටක මා නුබලා විසි න කී මා මා නොසලකා ඉන්නට කරු ණ

1886 මා පි යා ඉන්න කාලේ නම් මෙදි න වේ ද යා මෙමට බොහොසේ සිත තොසි න ‍මා මෙ යා කාරයෙන් දුක් උසුලයි න මෑ නි යා බලා වි තුට මේ හසු න

දෙහිවල සන්චී අයියා නමැති කරත්ත බාස්ගේ කවි දෙකක්.

1887 පාතරට සොඳයි පොල් ඇති මීගොමු වා දෙනුවර දෙක සොඳයි ගග අය කළුගමු වා හූරීකඩුව නම් පියසකි වෙඬරූ වා යහන්ගල පෙනෙයි වැදි රට කින්තරු වා

272 කව් සඟරාව

1888 විසි දැලේ බැඳුනා වැන්න ඉ ස් සා කඳ සුබුලේ රොන් ගෙනියාය මැ ස් සා අනුන්නේ ලිය එක්වේය පි ස් සා ‍නාඩන් ලියේ වදිය හෙම්බිරි ස් සා

තවත් කවියක්.

1889 රා බී ලා එනකොට වෙරිමතේ යා සෝගාලා මැස්සොත් ඇසිරෙතේ යා ඕ කා ලා බල්ලොත් නොතකතේ යා පා ගා ලා ඔළුවෙන් වැලි වැටේ යා

එවිස් පීරිස් සමරසිංහ සිරිවර්ධනන මුදලිතුමා. ජිනවුරා නම් කාව්ය ප්ර්බන්ධයෙන් කොපියක් අබයකෝන් මුදලිතුමාවෙත ත්යාැගි පිණිස යැව් කල ඊට පළිතුරු වශයෙන් ලියා යැව් කවිය.

1890 ජි න වු රා ගේ ව ත මි නි යු රා පද යු ත මැ ති ව රා කල නැ ත කි වි ව රා හට සෙ ත

ජෝන් අබයකෝන් විජයවික්රවම සේනානායක මුදලිතුමා විසින් මීගමුවේ ජේමිස් වික්රඅමසිංහ මහත්මයාට ලියා යැව් කවියක්.

1891 මෙ ර සු රු ගොයි කුලෙහි දල්වන මිනි මිතු රු සු ර ගු රු ලෙස නැනින් විකුමෙන් වැනි කෙස රු නි ර තු රු මිතු දහම් රැකි සියකුල මිතු රු නි ර තු රු නිති වාලඳ දිනෙවා ලැබ ඉසු රු

තොටගමුවේ විමලඤාණතිස්ස ස්ථවිරයන්වහනසේ කොළඹමෝදර මිරන්දාරම් විහා‍ෙර්දි කරුණක් සඳහා කී කවියක්.

1892 සි ත් ලෙ සි නා ආදා සිට මම මෙත න ස ත් ත යෙ නා නැත වරදක් කිසිම දි න ප ත් වෙ මි නා සහ අරගල රුඳුරු ව න අ ත් ඇ රු නා මෙහි ආලය මා සිති න

ඊට තෙල්වතතේ ඒබ්රරහම් සොයි වෙද මහත්මයා කී පිළිතුරු කවිය.

1893 සි ති න ඔබෙ ඇරුනමුත් ආලෙ මෙහි ඇ ති අ ති න කාගෙ කාගෙත් සුළු වරද නි ති නි ති න කොළහලය ගැණ අප සැමගෙ ප ති ප ති න පොත බලා සැදු නඩුව දොස නැ ති

අස්ගොව්වෙකුගේ පුතෙක් සමග වහුම්පුර ස්ත්රිපයෙක් දිගගොස් ඉන් පැවතෙන කොළුවෙක් ඉගෙනීමෙහි දක්ෂපව මුදලි පව්ලකින් හිර විචාල කල අබයකෝන් මුදලිතුමා කී කවියක්.

1894 පා ත් තරමට සිටිනකල් නැත රජ බමුණු වෙළදුන් වග ක් තා ත් උනතර නැති එ සන්කර පරදමෙළ ලේ ඇති කෙනෙ ක් ගා ත් සතරැති තුරඟු සොදමින් දුවති පාසා විදිය ක් මා ත් තා වගෙ එකෙක් මයි කුදිරා කියත් රා බී හුග ක්

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 273

මෙතුමා විසින් උච්ච නිවා රාශිවැද සිටින කල්හි උපදින අය ගැන කී කවි දෙකක්

1895 ර වි ට මේසය සඳුට ගොන්සරැ කුජට මකරය උච්ච වේ බු ද ට කන්රැස ගුරුට කටකය කිවිට මිනය ජයති වේ ස නි ට තව්ලිය පනිට කුමරිය බුදගෙ රාසිය සපල වේ ය ස ට ගහයන් උච්ච් රැස් වැද දිනූ සත ලොව පතල වේ

1896 ර වි ට තව්ලිය සඳුට උච්චික කුජට කටකය නීච වේ බු ද ‍ට මීනය ගුරුට මකරය කිවිට බුදහිමි කන්නී වේ ස නි ට මේසය පනිට මීනද දනුව යන රැස් දුබල වේ ර ට ට ජඩකම් පාන අය සැම නීච ගහ විලසටම වේ

පුරාණ ශ්ලෝකයක්

1897 පුත්රාකදිත්යම ස්වළග්ණ ජම්මායතෙ, ආදිත්යකභවනේ වණි, මාතාඝතා පරාර්ථ චොර කෘතමුත්, පුර්වෙජසු පාද නිටේ

මීට අභයකෝන් මුදලිතුමා කවියක්

ස නි ව රා සිය කුඹ කරා වැද එහි නුරා කරණ ත රා දි නි සු රා රැස වැද සුරා පණි සිතයුරා දුටි නම් කො රා මි නි ම රා සිය මව් මරා බඩු ගෙණ සොරා නිරපත් න රා දි නි ව රා රැඳු සෙනසුරා ගල්ණය සරා ඇත තිරස රා

මිත්රියෙක් උවමනාවක් සඳහා තව්ත මිත්ර යෙකුගෙන් මුදලක් ණයට ගෙන පෙරොන්ඳු දිනට මිත්රවයාව නොදක ලියා යැව් කවිය.

1898 බොහොම ගුණවතෙක් යයි නුඹ සබ සදි සි පේම කිය කියා මගෙ උවමනා නී සි සෑම දිනම ඇවිදින් ලැබුවෙමි වෙහෙ සී ඕනැකමට නැත්නම් මොකටද කා සී

ඊට‍ පිළිතුරු වශයෙන් මිත්රීයා ලියා යැව් කවිය.

1899 පෑ සි අපි කරපු කටයුතු ඇත බොහො මා ලේ සි රස අහරවද දිකිරි කැ මා වා සි ඇති තැනට කවුරුත් ඇත බැල් මා කා සි නැති නමුත් හිත ඇති කෙනෙකි මෙ මා

දේශනාකාරයෙක් ගැන වල්පොල රපියෙල් අප්පුහාමි කී කවි දෙකක්.

1900 පු න් ත ර පටි අමරතදි දුදු දලනි න් ද ස න් ක ර ගිර හරණ යසසැති මතන න් ද අ න් ද ර වැව පියස බණලුර එ මැති න් ද ර න් ගි ර දර අතව හිම් දින මතන න් ද

1901 ප ල කො ට ස න් සා ර දොස අපව ගනි දො ස ස ත හ ට ස න් සා ර බණ දෙසන හිත ලෙ ස මැ ති ඳු ට බ න් ඩා ර අන්දර වැව පිය ස න ම කො ට තු න් වා ර මේ පත දෙව සතො ස

18

274 කව් සඟරාව

වෛද්යා චාය්ය් පීටර් ද අල්විස් පණ්ඩිත ජයතිලක වෛද්යෙශෙඛර වෙද ආරච්චි මහතා විසින් ශ්රීයමත් මහමුදලි මන්ත්රීරශ්වරයාණන් වහන්සේට ආශිර්වාරද වශයෙන් එවලේම සාදා කියන ලද කව් දෙකක්.

1902 සි රි ලක දන මුදුන් මල්කඩ සදිසි සො ඳ සි රි සරසවි දෙදෙන රැඳි උරමුව නිබ ඳ සි රි මත්බණ්ඩාර නා මහ මුදලි ස ඳ සි රි සෙත් විඳ සැරද මහිමෙන් සුරිඳු ස ද

1903

ය සි න් සිරිලක ගුවන් ‍මුදුනත සරා ‍සඳලෙස දිලෙන හැම ස ඳ රු වි න් මදරද විලස් සොබමන් නිතින් රැඳි උර මැදුර සිරි ස ඳ උ තු න් වෙස් කුල මිණි කිරුල්වන් මෙ බන්ඩාර නා මහ මුදලි ස ද යෙ හෙන් සියපිය සුතන් සමගින් දිනේවා ඇතිතුරුම හිර ස ඳ

මෙතුමා ගාල්ලේ සමාදාන විනිශ්චයකාර ධූරන්ධර ඇඩ්මන් ගුණරත්න රජවාසල මුදලි මන්ත්රී ශ්වරයාණන්ට කී කව් දෙකක්

1904 ලෙ ව් තු රු තු න් රු ව න් වෙත පෙම්බැඳි නිබ ද පි වි තු රු ගු ණ රු ව න් බරණින් දිසි පබ ද පි ය ක රු ගු ණ රු ව න් වාසල මුදලි ස ඳ ඇ ති තු රු දි න රු ව න් දිනෙවා ඉසුරු වි ද

1905 වැ ජ ඹෙ න මුව පියුම් ගැබ විසිලිය නිබ ද දු ගි ද න මන නදන කළ සුරතුරෙක බ ද ‍ස සො බ න ගුණරත්න වාසන මුදලි ස ද දැ කැ ඳි න මෙ පත දුන මැන සකිපා නැම ද

මෙතුමා හැඳල ඇලකනදේ හන්දිය ළඟ එක්තරා ස්ත්රිසයෙකුගේ නොකටයුතු ක්රිමයාවක් ගැන කියන්ට යෙදුන කවියක්

1906 පු න් පියයුරු බැබලි ලෙස පැටියන් තිස ර පු න් සඳ සදිසි මුහුණැති ල‍ඳෙ නුඹ මෙව ර ප න් සැර යුදට වැදිලා විලිබිය දුරැ ර ර න් කරු ලියක් වූයේ පවකින් පෙ ර

මෙතුමා හැඳල තරුණියක් ගැන කියනලද කවියක්

1907 නැ ඟී මදන නිරතුර මා ලැමද පි ට න ගී ලබන රිසියෙන් වෙහෙසයි මෙම ට දු ගී නොකොට එය සැනසුවහොත් මෙවි ට ස ගි සැපත ‍අත්වෙයි මතු සිතු ලෙස ට

මෙතුමා වැඩක් ප්ර මාද කිරීම ගැන කෙනෙකුට කියනලද කවියක්.

1908 සා දා ඉක්මනින් බොත්තන් දෙමැයි කි යා බා දා කර තිබෙන කරුණද නොසල කි යා මේ දා දනගන්ට කැමතිය මා ස කි යා සා දා රන කමති එවුවොත් මෙමට කි යා

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 275

ජේ. වික්ර7මනායක මහතා කරදරයෙන් ඉන්නා බව ඇඟවුම්වස් කාරබැඳිම ගිවිස සිටි තරුණය වෙත ලියායැව් කව් තුනක්.

1909 ගි නි ද ළු ව ක් වැටී විනාසක බට වන ද න වා නැ ත බැ ළු ම ක් කිසිවෙකුගේ ගින්නම වැඩි වෙ න වා ද හ සි න ස ක් බලන මෙලොව රදුටත් නොපෙනෙ න වා එ හෙ ම මි ස ක් නැත්නම් කිම වැස්සක් නොවසි න වා

1910 බ ට ව න ය ක් ගත් ගින්නෙන් දන කළ ලඳ ලිය නී ර ම ව න ය ක් කපාළු‍වොත් සොඳින් නිවේ එහි නී එ හෙ ම මි ස ක් පිදුරු ගොඩක් ගින්නට ළුව හොති නී මො න වි න ය ක් කරලාවත් නිවනු බැරිය එහි නි

1911 පි නැ ති පු තෙ ක් හා දුවෙක් කුළුනු ගුනය දෙව නී කැ ම ති දෙ ය ක් කර දෙන මව් දෙදෙනෙක් පැන් ඉසි තී සි තැ ති ලි යෙ ක් කරදිම වටාපතින් පවන් සල තී මෙ වැ නි ප සෙ ක් එක් උනතැන සොඳින් එ ගිනි නිව ති

මෙතුමාගේ ඉ‍ඩමක් සොරු පාළුකරණවාට කී කවියක්

1912 පොල් කඩා ගනිමින් දිවා රෑ තමන්ගේ ගස් මෙ නේ ග ල් ගසා ගැටදෙල්කතඩාගෙට ගන්නෙ ඇස්පිය‍වන්තැ නේ නි ල් වෙලා ඇති තැන් බලා වතුකැන්කපා ගන්නා අ නේ ප ල් හොරා ගෙ කුලල්කඩා නොදමන්නේ මන්දොවිස් ණු

පොල්ගස ගැන කෙනෙක් කී කවියක්

1913 ඇ ල් පැන බොමින් ලොද කා බඩගිනි නිව තී ම ල් පල අතු සුඹුලු මිළට විකුන ති මු ල් පිති කොලපු ලිප ගිනි ලෑමට ගනි ති පො ල් ගහවැනි ගසක් මේ මුලුලොවේ නැ තී

පත්තෑ විසට බෙහෙතක්

1914 අ ත් තා ගෙ බෑයේ සුදුමද රැගෙ ණා මු ත් තා ගෙණා පැන් උනුකර අනාගෙ ණා ප ත් තා කෑ මුවක් ගෑවොත් විස බසි ණා මු ත් තා පල්ල බෙහෙතකි රටට නොකිය ණා

හුනුටිකක් පොල් පැනිමේන් අනා ‍පත්තාකෑ මුකේ ගනු අතුදිටුවයි

රජගෙදර හෙන්දා විස්කිවලට වතුරවක්කර විකුම්සිහ කළායයි බොරුවට ගතු කි බැවින් හෙන්දාට කෝපව කී කවි පන්තියක්.

1915 මැ ර යෙ ක් එකතුවි හෙන්දගෙ අඹු ග න් ඩ බො රු ව ක් කියා දෙනවයි දෑතින් ක න් ඩ ව ර ද ක් පමුනුවා විකුසිහ එලව න් ඩ බො රු ව ක් යෙදුව රජමැතුරත ගිණිග න් ඩ

1916 ර ජ ගෙදරම තිබු විස්කි හොරෙන් ගෙ න ම ජ ර කඳමන් බී හෙන්දත් කුරිරු ද න දු ජ න හිස් බඳුන වතුරෙන් පුරවමි න ර ජ ගෙ මැතිට කිව්වා බොරු ඇත්ත මෙ න

276 කව් සඟරාව

1917 වා හ න ම යු ර නගකිමින් රුදුරු අවි ද රා පා මි න නොසැර මසුරන් බිඳි දෙවි කදි රා බෝ ගුන කෙ ස ර විකුහට කළ මෙ කරද රා ඒ ගැ න න පු ර දෙන් හන්දට නොවනත රා

1918 පු ර ක දි රා වැඩ සිට පා දි ඩා අ න පෙ ර අ සු රා ඔදහල දෙවි ස ඩා ත න මැ ර කු රි රා වන හෙන්දා ප ඩා ග න ම ර ප ව රා දුන උගෙ බල ක ඩා ‍ග න

1919 ක ත ර ගම ඉන්න ඔබ පද වැන්ද ම ට මෙ ව ර කරපු අනඩුව දැක බරනෙත ට ක ව ර වත් මෙබුඳුදේ මතු නොකරන් ට එ මැ ර හෙන්ද දෙව කැපකර යම රජු ට

1920 බ ර අ ත් අයුද දරමින් සිට කුමරක ඳ බ ර නෙත් වලින් නොබැලුවහොත් පලකිම ද මැ ර සි ත් හෙන්ද කළ ජඩකම්වලට ත ද ම ර ප ත් නොකළහොත් ඔබෙ බල මොනට ද

1921 පු ර කරදිරා දෙවි අන නිති පවති න් ට පෙ ර අසුරන් පැන්නුවෙ බල පෙන්නව න් ට මැ ර හෙන්දට මතු ජඩකම් නොකර න් ට ව ර යක් ‍යමරජුට දෙවි බාරව ග න් ට

1922 න ගි මි ‍ෙන් ඉ න් න රන්මයුර වාහ නේ කු ම ර ‍ෙන් ඉ න් න තෙදබලය පාමි නේ බ ල මි නේ ඉ න් න බරනෙතිනි සෑස නේ නු හු ගු නේ ඉ න් න හෙන්දව රමදිමෙ නේ

හිස්වැල්ලේ සාමිගේ ප්රිබන්ධනයක්.

1923 ක න් දේ විහා‍රේ වැඩඉන්නා හන ම උ න් නේ වලදන ආහර වෙන ‍ෙවන ම දු න් දේ කැප කරණ කැපකරුවෙක් එහි ම ම න් දේ මොකද මා පාගන්නේ මෙහෙ ම

දෙවුන්දර පෙරහරටවිත් සිටිය සල්ලාල ස්ත්රිනයාවකට තෙල්වතතේ ඒබ්රේහම් සොවිසා වෙදමහත්මයා ආලයෙන් කී කවි දෙකක්.

1924 ක තේ පෙරහැරෙදි දැක නුඹ දෙවුන්ද ර වෙ තේ මගෙ යුදව විත් වනීය පැන්සැ ර ම තේ උගෙ හරින්නට ඉවත සුන්ක ර ව තේ සිඹ පහස දෙව වැලඳ ලන්ක ර

1925 පැ ද ත් කොඳ කැකුළු දිලිවත ස රා ස ඳ සේ ඇ ත් කුඹු දෙපියයුරු නීති ද රා හ ඳ පා සි ත් අදර තෙපලන පස් ගි රා න ද මා ම ත් කරන ලඳුනේ නුඹ සු රා ව ද

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 227

ලක්දිව එක්‍ පෙදෙසක එක්තරා තරුණයෙක්, තරුණියක් සමග රන්රස‍සේ මිත්ර ව සිටියේය. මෙසේ නොබෝ කාලයක් යන අතර ඒ තරුණයා ඉහතකී තරුණිය අතහැර අන්ය කාන්තාවත් සරණපාවාගත්තේය. ඉක්බිති ප්රිුය විප්රිතයොග ස්ත්රි‍යද අන්යත දිගයක ගියය. මීට ටික කලකට පසු යථොක්ත තරුණයා කරුණක් සඳහා අන්මකට ගොස් ඇවිදනේ අඳුරුවැටුන කල ඔහු ඉහත ආලය බැඳ සිටි ස්ත්රිොයගේ ගෙදරට බැහැවැටුනේය. එදින ඒ ස්ත්රීලය ගේ පුරුෂයාද ගෙදර නොසිටියේය. නමුත් ඔහුට වාඩිවෙන්ට ආසනයක් දි කිසිවෙනසක් නොමැතිසේ ආචාර සමාචාරාදිය පවත්වා රෑට ආහාර උදව්කර කන්ටබොන්ටදී නිදාගැණිමට ඉස්තෝප්පු‍ෙ‍ව් පිලපිට පැදුරු කොට්ට එලා ඕ තොමෝ ගෙටවී සිරිත් ලෙස දොර යතුරු ලාගත්තේය. තරුණයාද පිලපිට හාන්සිවි ඒ ස්ත්රිතයගේ ක්රිසයාව ගැන ඉවසියනොහැකි කනගාටුවේන නැතක්වෙලා කල්පනාකර කර ‍ඉඳ මේ කවිය කීය.

1926 ආදි අප‍ දෙන්න දියපිට මලක් ව ගේ දැන අප දෙන්න දිව්දුටු මුව්න ව ගේ ගොඩ නුපුරුදු දිය නුපුරුදු සතුන් ව ගේ උඹලගෙ සෙනේ හුනුනැති බුලත් විඩ ව ගේ

මෙය ඇසූ ගෙයිතුල සිටි ස්ත්රීත පිළිතුරු වශයෙන් මේ කවිය කිය.

1927 ආදි අප දෙන්නා දෙන්නම තමු න් නේ දැනට අප දෙන්නා දෙන්නම අනු න් නේ නොදැන නොවෙයි පිලපිට පැදුරු දු න් නේ යතුර දෙන්න මේ ගේ දොර අනු න් නේ

මුඛ පරම්පරාවෙන් පැවතෙන කවියක්.

1928 බෑනැ -- නැන්දේ නුඹේ දුව දනවද බක්මස ට නාන්දා - කොහොමද බැනො කාසිත් අපට හිගකො ට බෑනා -- කාසි නැත්ත ගහකොලවත් හොදයි ම ට ,, ඒ බව කියාපන් නැන්දේ මාමා ට

නීල්වලාගග ගැන සසිමොන් ස්කෝලේ ගුරුතුමා විසින් කියනලද කව් පන්තියක්.

1929 සු නි ම ල මෙලකගන හළ වරලස සි රි ය හැ ම ක ල රඳන තෙර නිල්මිණි පැහැ සි රි ය ල ක තු ල පසිඳු දකුණට බැස යන පි රි ය කො යි ක ල වනමි නිල්වල ගග ඇති සි රි ය

1930 පි න දෙතන වැකි කොකුමග කොමලග න නා න සදෙහි ගගබැස කෙළිමින් නගි න රෑ න බඳුව ඉපිලී පෙන පිඬු සොබ න මා න බලා රන්ගිරයයි සිතබැ‍ඳෙ න

1931 දි ය කෙළියට නිල්වලගග බැස ඉ න් න පි ය අගනුන්සොමිවත දැක දිලිසෙ න් න සි ය බැඳි බමරු රැස ඉගිලි ඇවිදි න් න

         ගි	ය		රැවටි පියුමැයි ස කොමල පු	න් න

278 කව් සඟරාව

1932 සු නි ම ල දිය සපිරි ‍ෙමම ගග තැනි න් තැ න ද න කැ ල බියැති දුටුසද සිත තදි න් ඇ න සි ය කු ල සිරිත් කනුමයි වෙත දන න් ගෙ න ඔ ල මො ල කිඹුල් කැල පෙනෙ මෙහි රැඳු න් ව න

1933 මා ත ර පුරේ එලිවෙනතුර සිය සිරි ත ආ ද ර කරේ මන දෙන හොඳටම සම ත රූ බ ර වෙසග කැලහට මෙම ගග මහ ත මෙ ව ර පහලවනු දිව ඔසු කී බැලැ ත

මෙතුමා විසින් කොග්ගල, මලලගම අබයවික්රිම මහතා වෙත ලියා යවන ලද ලියමනක්

1934 ස ද ල ප මෙ න් න ආදර සිත බැඳ උ න් න ර ස බ ස මෙ න් න සිත දුකහළ මිතුව න් න ව න සු ප ස න් න අබෙවිකුමය මැතිගෙ න් න වි යො වි ඉ න් න මට මොන සැපතද ද න් න

1935 ආ ද ර ගුණවඩන මිණි පහනෙකය ප බේ රූ බ ර දුටන් සිත බදනා මිතුර නු බේ මා හැ ර කොයිලෙසින් සැනසෙන්නේද ඉ බේ බෝ කර තුටින් වෙත ගනුමා විකුම් අ ඹේ

1936 ප තු ර මි න් න සිය යසරැස දස දිග ත නි ත ර දු න් න දුහුනට ඔවදන් අනි ත ස ත ර ද න් න නෙක අප හදවත දිමු ත මි තු ර මෙ න් න ඔබහට එව්වෙමි මෙ ප ත

හබරගොමුවෙ රාලලාගේ කෙනෙකුට හිරදෙන්ට අකමැතිව ඉඳ පර ගහලගොඩ කෙනෙකුට දුන්නාට කෙනෙක් කි ඇනුම්පදයක්

1937 කි ය න් නට අසව් මේ පුදුමයක් දැ කා ව හු න් හබරලය කන්නට බැරිවු එ කා ත ම න් අබිමාන ගරුකම් ලමින් ම කා ගො හින් දැන් ඉඳිති පරගහලගොඩ ක කා

පානදුරය ගැන කෙනෙක් කී කවි දෙකක්.

1938 පි න ස රා සඳ ලකුනෙන් සැදි උව න ‍මා න නු රා විය සෙහි සිටිසඳ තරු න මේ න ග රා වර අගනන් නිතොරම න පා න දු රා නමයයි සැදුනේ පොර න

1939 නෙ ක තු ට විජයබා රජ මුනිඳුට අද රේ ල ක ව ට ළූ පහන් ගිතෙලින් එදැතු රේ රැ ක සි ට යකුන් විත් නිවමින් කල අඳු රේ මෙක ල පට න් සකි නම් උනි පානදු ‍රේ

දහ‍සයවෙනි කාණ්ඩය 279

දික්වැල්ලේ මුතුකුමාරණ මහතා විසින් කටුකුරුන්දේ අල්විස් උන්නැහේ වෙත ලියා යවන ලද කව් දෙකක්.

1940 ක ල් ව ස් දෙව් කුසුම් යහනුරුසු රැ න් දේ දු ල් ප ස් හියෙව් රුසැරගන මනබැ න් දේ අ ල් වි ස් මැතිඳු සඳ සඳ කටුකුරු න් දේ තු ල් ව ස් වියත දිනෙවා හිමි ගිරි න් දේ

1941 දි ලි තු රු පතිසෙ යස ‍දසදෙස පිරින බ ද අ මි තු රු වරණ එඩිවැඩි මිගි දෙව් ප බ ද පි වි තු රු ගුණග දුසිරිත් සිත්තුළ නො බ ද සු මි තු රු ඔබගෙ සුවදුක් කොහොමද ස බ ද

සත්දත් ජෝන් ද සිල්වා නිතීඥතුමා විසින් ප්රුබන්ධතකරණලද සිංහල ජාතික ගීතිකාවක් ‍මීට රුපියල් 50 ක් පරම විඥානාර්ථ සමාගමෙන් තෑගි කරණ ලදි

මෙය රව්කිඤ්ඤ, පියානා, සැරපිනා, කොන්සර්ටිනා, වේනා, ඕර්ගන් ගිටාර් යනාදි තූය්ය්ද ස භාණ්ඩයක් සමග ගායනා කළහැකිය.

“බැරෝ රාග - ලාවනි තාල”

1942 ප ත ල මෙලෝකුස නිමලයසස් රැස රුපුදන ඔද සිදබිදදම ලා ල ක ල මෙලක් කුස රදනිය පිහිටෙව් සිංහල ‍දරුවනි ඉදිරි බ ලා වි ක ල නොවි යසහරය යලිත් බැඳලන්නට අරදික්වමිය ගෙ ලා මෙ ක ල වරෙව් බැස සතරමගට සියරට ආලය තම්හුය කැට ලා

1943 එ ක් ස ත් කම යන රුවල ගසමු අපි සිංහල ජාතිය නමැති නැ වේ ය ට ප ත් සැම සිප්සතර නැමති බඩු පටවම මුනි ති වැඩවන මෙලො වේ ප ල දා ව ත් නැති සියරට ආලය * පලුපත අල්ලපුකලට ලො වේ දු රු වෙ ත් රුපු සැඩපහර බලව්පෙරපටන් තිබෙන ඉතිහාස මෙදි වේ

1944 පි බි ද සිටිව් සිංහල දරුවනි අද පෙර විකුමය සිහියට රැගෙ ණා වෙ රි ද නොවෙව් ඔයලටපට බීගෙන ඉන්පිරිහෙන බව සිටගෙ ණා ලො ව ද මවිතකරවමු අප පෙරගති යලිත්ලොවට පෙන්නා සොදි ණා මෙ ප ද සිතට ගෙණ එක එක අය වැඩකළොත් නැගෙසී ජාතිය‍කෙමෙ ණා

1946 ප ව ර රජුන් පෙර අපට තබාගිය සිප්සතරද අපි රැකග ම් මු මෙ ව ර අනුන් දෙන සතරද සෝදිසි ඇතුව බලා අපි දැනග ම් මු නො හැ ර උතුම්කුල සිරිත් විරිත් අපි පවත්වමින් සිහියට ග ම් මු ක ත ර මිහිඟු දැක ජලය තමයි සිතු මුවන් විලස අපි‍ නොදුටු ම් මු

1945 අ ත මි ට නැති අය මෙලොවට නිවට වෙන බව දැනණ‍ගෙණ වතු පිටි කුඹු රු සැ ම වි ට දියුණුව කරගෙණ වෙළදාමදගණුමැන තම අතටසු රු මෙ ලෙ ස ට සැමදෙන හිතට අරන් වැඩ‍කළොත් අපේනම්ගම්මහ රූ හ නි ක ට පරසිදු වෙනබව දනු සජනෙනි සිංහල හම නමසුදු රු

• සුක්කානම

280 කව් සඟරාව

වැද්දන්ගේ ‍දරුනැලවිලි සහ දෑකැති සිව්පද අපසඟරාවේ දෙවෙනි කාණ්ඩයේ දක්වා තිබෙන කවි හා සම්බන්ධහයි

1947 චන්රානි බාබිලී‍ඳේ - කෝ න් ගවේ මුල ඉහලට ජා නා හී න් ගවේ ඉඳ හා හූ ගා නා පැ න් න කලට කුකුලන් හඬන් නා ඔ න් න බිලිඳු බකමූනු අඬන් නා

1948 වත්ත පහල ඉද හෙමින් අඬ න් නා අපොයි කියා බඩරුජා කිය න් නා හෙමින් ඇවිත් අගුකෙනම අඬ න් නා ඔන්න බිලිඳු බෝදිලි අඬ න් නා

1949 චන්රාෝදි බිලිදේ - ගඩිගිඩි ගාමින් බඩ ගොරව න් නා මහගව පොඩිකර බිමත ලව න් නා වට මිටි පැටියන් ලග කැදව න් නා ඔන්න බිලිඳු ඇත්රැල බිඳ එ න් නා

1950 චන්රාත්ර බා බිලි‍ ඳේ - පැන පැන අතු අග කොළ දළු ක න් නා ඉඟි බිඟි කරමින් බැම නටව න් නා මට චිටි පැටියන් ලග කැඳව න් නා ඔන්න බිලිඳු රිලවුන් පැන එ න් නා

1951 චන්රාන් බ බිලි‍ඳේ නුඹ නාඩන් ඉන්රාබිල කොමලත් නිරිඳුට දාවු බාලොලින් නාඩන් බිලින්දේ නාඩන් දැන් එත්දැ

1952 පිටනන් ඔහුගේ පත්රා කිතු ල් ලා කගනන් ඔහුගේ කුනුගෙල ම ල් ලා කොටකම් බුව්වා ඉවුරු මහ ල් ලා ගෙට පැනලා හිට ගෙනියති අ ල් ලා

දැකැති සිව්පද

1953 අගට රිදි වුරයෙන් වැඩකර ලා මුලට යකඩ වුරයෙන් වැකර ලා මැදට ගැබේහැර ගිගිරි දමා ලා මේ ලොව දෑකැති වැඩ නිමකර ලා

1954 අඟුරු කොටාලා කම්මලකට එ ති ඉඳගති පිලපිට මුවවන් මොලව ති තනවති නලවති පන පිහිටා දෙ ති ඉඳා මෙන්න ගෙයි තිබුනා දැකැ ති

1955 එදා ගෙනැත් ගෙයි තිබුනා දැකැ ති බෙදා ‍ගනිති නුඹෙ නෑයෝ ගෙනිය ති තකවති නලවති පන පිහිටා දෙ ති ඉදා මෙන්න ගෙයි තබුනා දෑකැ ති

දහසයවෙනි කාණ්ඩය 281

එක්තරා අන්ධණයෙක් සාගින්නේ පෙලෙමින් සිට කී කවියක්.

1956

ක ළ ක ළ ‍‍ දේවල් පලපලදීමේන් දුක්සැපදෙක දෙකොණටමහි ටී ක ළ ය ල නොදනම කළහොත් ගොයිතැන් බත බුලතින් හැණිය මහි ටී ඇ ල දො ල ගංගා ජල නවතින්නේ ගොස් මහ සමුදුරයටම වැ ටී ම ල ක ල පිහිටක් ලබතොත් සුදනනි පින්රැස්කරගන්නටම ව ටී

දැනට අව්රුදු 200 කට පමණ පෙර ඉලංගකෝන් පෙළපතෙන් පැවතෙන කෙණෙකු විසින් කොළඹ සිමන්පුල්ලේ මුදලිතුමාගේ දුව කැන්දාගෙණ යන ප්රෙස්ථාවේදි කෙ‍ෙනක් කී කවියක්.

1957 කො ළ ඹ සි ට න් එක දෙක දෝලා එ න වා මෙ ග ම ද න න් වැඳ වැඳ පස්සට ය න වා ග ම ක ර ත් ත ර න් කරවට බැබිලෙ න වා දු ටු ව ද සි ම න් පුල්ලෙගෙ නදනිය එ න වා

හිස්වැලේලේ සාමිගේ ප්රරබන්ධැයක්

1958 බ ත් ර ස ද න් නෝ බින් අඳුන න් නෝ කි රි ර ස ද න් නෝ මව් අදුන න් නෝ ප ද ර ස ද න් නෝ ගුරුරස ද න් නෝ ප තු න නො ද න් නෝ කුමට උප න් නෝ

දඅක්වැල්ලේ මුතුකුමාරණ මහතා විසින් අබයවික්රනම මහතා වෙත ලියා යවන ලද හසුනක්.

1949 උ බ ය කු ලෙ න් පැවතෙන සකකිරී මෙ න් ද ලො බ ය නි ති න් කළ සිප්සතරෙහි න න් ද අ බ ය වි කු න් මා පෙම්බර මිතුරි න් ද ලැ බ ය ප ස න් නෙක සිරි සැරදේ ඉ න් ද

1960 ඇ ස ඇ ස ගනරු රසඳුන කළැ සි ල් ලේ ද ස දෙ ස පතල සොඳ කිත්රැස නිම ල් ලේ බ ස තොස වඩන යුත් මා මිතුරිඳු දු ල් ලේ ද ස ද ස සත වසක් සිරිවිද ලෝතුරු ල් ලේ

1961 වි දි ස ර ර මා සිරි සඳ මුව උරමඬ ලේ ලැ දි ක ර ත මා සරණා සත සිඳු පතු ලේ බි ඳි ස ර ග මා රුදු කුඹුකළ කෙසර තු ලේ රැ දි ස ර අ මා බස් මිතු පවතු බෝක ලේ

282 කව් සඟරාව

1962 මා ග ම් නිතින් පියවන සොමි වතැති පෙ මා මා පෙ ම් බර මිතුර ඔර රස වදන් අ මා දෝ තින් සවන් බොන්නට නැතිවුයේන මෙ මා ත‍ා පෙ න් ම හද වසනෙමි ඉන් නොවී නි මා

1963 එ බැ වි න් මිතුර ඔබ බස් සද රැසි න් නේ ම ස ත න් කොඳ පුබුද කරවන ලෙසි න් නේ නො ම ද න් අයැද සිටිනෙමි පිය පසි න් නේ ‍ක‍ ළෙ යි න් මෙමට සැපමයි අනු එ ලෙසි න් නේ

1964 නි ය නෙ ත් ස තු රු මෙ න් යුත් රුසිරෙන් බෝ ම පි ය ව ත් මි තු රු ගෙ න් දැන් මා වෙන්වී ම සි ය සි ත් අ ඳු රු වෙ න් හට කරුණකි ඒ ම නි ය ව ත් ම හ රු ද ත් තේ මහිමය පේ ම

1965 නෙතක් සදිස් මීත් නොලැබූ ම් දැක්ම මුත් දුක්ක් කිසිත් නැත් මට නම් සැබැමය් ඉමක් නොමැත් සව් සිරිදි ලෙසින් සිත් සියක් වසක් දෙත් රැක සව්යුරෝ ‍ෙලව්

1966 පුවතර ඉසුරෙන් දුල් මා තොටින් මේ වතාවේ ඔබතුමු හැර ආ කල්හි පටන් මා සුපස්නා අපමණ සොවගින් තැව්ලි සැපත් වි සිටිම්නෙන් අමයුරු වදනක්වත් බෝ සොඳයි එව්වොතින් දැන්

1967 මෙ න් නේ සිතැගි සිප් සමුදුරු තැළැ ල සි න ඉ න් නේ නිතර විඳුමිණි සොයනාරි සි ත වැ න් නේ සියද මුතුකුමරණ මා වි සි න ද න් නේ මෙ පියපත එව්වේ නොවල සි න