කව් සඟරාව - iv

                                 හයවෙනි කාණ්ඩය.

——

619 ස ත ර නට අවිදු තමවැනි දි ස ත ර ස ත ර අට නොදුක් ගිමටම විල ස ත ර ස ත ර නය ලෙසින් දෙනද මෙ නි ස ත ර ස ත ර බන අසව් සැපදෙන තුන් ස ත ර *

විසිදාගම තෙරුන්වහන්සේ කියනලද කවියක්.

620 වා ද න් නොගෙණ සුවදන්ගෙණ කාප න් න මු දෙ න් එතර යාමට බත් බැදග න් න බෝ දි න් ලගදි මිදෙන් අඬවාප න් න නැ යි න් සමග ගොස් මෝ රඳවාප න් න

මෙහි අදහස නම්

අවැඩකරුවූ සකල භ්රාදජතයෙන් දුරුව මෝක්ෂනගාමිවූ ශ්රී සද්ධර්ම ය අසා ඊට අනුව පැවත සංසාර සාගරයෙන් එතරවීම පිණිස ධ්යා්න භාවනාදි කුසල් සම්භාරය පුරවාගෙණ තුන්තරා බොධියෙන් එක්තරා බොධියකට පැමිණ තණ්හාව අදිකොට ඇති කෙලෙස් සතුරන් පරාජය කොට අමෘත මහා නිර්වාපණයට පැමිණෙත්වා.

කටුවන මුහන්දිරම් මැතිතුමා විසින් ඉලංගකෝන් මුදලි මන්ත්රීුශ්වරයානන්ට ලියා එව් කවි දෙකක්.

621 සි ය ස සොඳුරු ලිය තී තණ අඳුන් යො මා ප හ ස දැකුම් විඳිනට වැසවුවෙන් ප මා ර සැ ස වගුරුවා මගෙ වෙර තෙමුනු කි මා දෙ ම ස ඉලංග‍ක්කොන් හිමි ගමන් ඉ මා

622 පෙ ර තු රෙ කා කා පලවිසු සුව විසි න තු ර ස ල කා කා රණයෙන් පිහිටවු න සු ඹු ලු ද කා කා ලය පසුකලෙ එත න එ ගැ ණ ත කා කා විසුවත් වැඩවස න

ඊට එතුමා දුන් පිළිතුරු කවිය.

623 ස තු රු තම නුබගෙ ලදරුන් සසන පෙ මා පැ තු රු විදුසෙ බටු පඬිරුවන එම සෙ මා මි තු රු යහන සරසා රුවන නොව ප මා අ තු රු නොව සැපත් නොව විදුම සැප ත මා

624 ස ර කා ව ත් වනසෙ නිලිපුලෙක යුගනෙ ත ස ර කා ර ත් අදර පියසරණ සියප ත ස ර කා ර ත සතට දෙවි දෙවිය පැහැප ත ස ර කා ව ත් නොපත මා එනතුරු ති වෙ ත

* විමලඥාන ස්වාමි විසින් කියටනලදි.

හයවෙනි කාණ්ඩය 93

තොටගමුටෙව් ශ්රීා රාහුල ස්ථවිර ස්වාමිපාදයානන් කී කවියක්

සාවෙකු පස්දෙන මරණෙට අසුකර පෙරමුන බෙරතුන එක ගැසුවො ත් නැතින් බලා හැමකල් මස් බුදිනට කෙමනට ගැටිවැල් තුන ළූවො ත් අටවක අටදෙන මාසෙට නවදෙන පොහෝදාට දසදෙන මැරුවො ත් සුරසැප විඳිනට ඇත මේ පින්කම් මව්පිය මැරු අය නිවන් දකි ත්

ගල්වැටුම්බේ යතිඳු විසින් දායකයෙකුට ලියා යමන ලද කවියක්

626 ම හ තු ලා සවස ගෙණඳුන් සකුරුකැ ට ර හ බ ලා වතුර ටිකකුත් බොන කල ට ම හ පි ලා ඇවිත් සිටියයි ඉදිරිපි ට බ හැ බ ලා ඉන්ට එනිසා තනිව ම ට

ඊට දායකයා ලියා එවනලද පිළිතුර

627 ල පා ස ල ව න් න නොවෙනස්ව නිලතු රු එ පා එ ල ව න් න වියො ලැබිය කරඳු රු වි පා ක ය ද න් න අපි මෙහි ඉන්නතු රු එ පා බ ය වෙ න් න යතිසඳුනි ගුනදැ රු

මහාකප්පින මුදලිතුමන් නයින්කඩදි මදින්නෙකු විසින් මරා සීතාවක සිටී පළමුවෙනි රාජසිංහ රජුට ඉස ගෙණ ගොස් දැක්වූය. ඒ සිද්ධවීම සිනෙන් දුටු වලව්වේ මහත්මයා කී කවිය.

628 දොරක‍ඩ කිතුල රන් බන්දවා දු ටි මි රිදියෙන් පාන ගෙයි ඇවිලෙනවා දු ටි මි රන් කඩු ලන්ස යුදවැද බිඳුනා දු ටි මි කප්පින මුදලි සීනෙන් වැටුනා දු ටි මි

මුදලිතුමාගේ මරණය ගැණ ඇසුවාවූ වාසල ආරච්චිමහත්මයා වලව්වේ මහත්මයින්ට ආරංචිය මෙසේ කියනලදි

629 ක ඳ ගෙ ණ ගොසින් බගවත්තේ දමා පු ලූ ඉ ව ගෙ ණ ගොසින් සීතාවකට දි පූ ලු

	රු	ව	ගෙ		ණ		ගොසින් කොඩිලන්සේ ලියා	පු ලූ

ක ප් පි ණ මුදලි නයිනක්කඩ මරා පු ලු

දිනක් එක් මෑණි කෙනෙක් අසරණකම කියා තම පුත්‍සේයාගේ ගෙදරට ගියකල වී ටිකක් මල්ලක දුන්විට එය අතට ගෙණ මෙසේ කීය.

630 බඩගිණි වෙලා මම ආවෙමි පුතුගෙ ගෙ ට මැනලා වී ටිකක් දුන්නයි මල්ලක ට ගන්දෝ නොගන්දෝ කියලා සිතුනි ම ට මැනලද පුතේ කිරි දුන්නේ මන් උඹ ‍ට

94 කව් සගරාව

මෙය අසා සිටි ලේලි කෝපව මෙසේ කීළු.

631 දු ක ක් නැතුව මා ලොකුකළ අම්මා ට මි ට ක් වත් දුන්නෙ නැත වී ඉල්ලු වි ට දෙ ක ක් වී මැනල දීලත් මල්ලක ට මො ක ක් කියනවද මැහැලියෙ පල දොර ට

ස්ත්රී් කෝපයෙන් සිටිනවා දැක ඈ සනසනු පිණිස මවට විරුද්ධව පුතා මෙසේ කීළු

638 මැ න ලා ත් නැලි දෙකක් දුනි වී අම්මා ට වෙ න ද ත් ඔහොම දෙනවා අවුරුද්දක ට ක ව ද ත් ඔහොමමයි උන්දැගෙ සටකප ට නු බ සි ත් කෝප නොමගෙණ පලයන්න ගෙ ට

දිනක් සඳපානේ පත්තායමේ ලේකම්මහත්මයා බරණගණිතයාගේ අඹුව සොයා ගියකළ බරණගණිතයා ගෙයි ඉන්න බැව් ලේකම් මහතාට ඇගවුම් වස් ළමයා නලවන ආකාරයට ඈ විසින් මෙසේ කීය.

633 යකඩ මනා විත් මේ ගෙයි සටි න් නේ සරසර ගා කුමටද සොලව න් නේ තුමුත් නසාලා මාත් නස න් නේ දෙන්නම නොනසි නාවෝති න් නේ

එවිට පත්තායමේ ලේකම් මහත්මයා මේ කවිය කියමින් ගියේය.

634 නි මි රැ ත් යහන නැග සතගෙණ කුමුදු සි ය ය ද ප ත් මදන ඔද බිඳිනට නොව ල සි ය වෙ ත ප ත් කටුක හෙම් පිළිකුල් එ දිගැසි සි ය ක ව ද ත් මෙහෙම නොකළෙන් නොහැකි ඉව සි ය

පත්තායමේ ලේකම් මහත්මයා ස්ත්රිළයෙක් සඳහා කි කවියක්

635 නා තු රා වානා නැත මෙහි තරග නා තු රු නා තු රා අකුරු රතුදල වඩම නා තු රු නා තු රා ලගදි දුටුදා මිසක නා තු රු නා තු රා වත් දිසි ල‍පනොවමි නා තු රු

පරනාතල උන්නාන්සේ නමකට ස්ත්රිවයෙක් විසින් කියනලද කවියක්.

636 පැ වි දි ක ලේ රැකි සිල්ටික නොම ද න් නා මෙ ම ට ක ළේ තද නපුරයි ගෙටගෙ න් නා ප ර ණ ත ලේ නැත වානේ නැවිය න් නා උ ඹ ට බො ලේ බෑ කැටයම් හිමි ද න් නා

හයවෙනි කාණ්ඩය 95

කිරිබත්ගොඩ වෙද මහත්මයා ස්ත්රීියෙකුට ලියා යවනලද කවියක්.

637 බැ ම සම නැමි නිසාවෙන් අතගි දුන් නෙ ක ස ම විය දිඟු ඇස බැල්මෙන් රුදු සැරෙ ක මෙ ම දෙකරුණ නිසා තොප ලඳුනි සබරෙ ක ම ම සරගය තොසවි නොවිදිද දිනෙ ක

ඊට ඈ ලියා යවනලද කවිය.

638 ත රු ණ මු වා ගත සසොබන කරණ මු වා නො වි දි මු වා ආමුත් වී හොඳට මු වා නෙ මි න මු වා නොවෙමින් ආ කෙලහ මු වා නො වි දි මු වා අපි කම් නැති මහළු මු වා

පෙරේරා නමැති මහල්ලෙක් කවිසේන වෙදරාල වෙත ලියා එවනලද කවියක්.

539 පෙ ර කා ලේ අකුසල් මගෙ ඉතුරුවෙලා තිබි ලා රෑ කා ලේ තදින් වහින වැස්සට මම තෙමි ලා සු නු සා ලේ බතුත් සමග කොස්ඇට හොදි කා ලා වෙ ද රා ලේ ඉන්ට බැරිය බඩේගාය සැදි ලා

ඊට වෙදරාල මෙසේ පිළිතුරු ලියා යවන ලදි.

640 පෙ ර කා ලේ අකුසල් නොව කටේ තිබෙන අවු ලා මෙ ම කා ලේ මහළු අයට ඔහොම අහර දුබ ලා ජ ය සා ලේ ඇටත් සමග අරළුත් ගෙණ කිර ලා ‍ ලෙ ඩ රා ලේ කාපන් දෙකොනින්ම යන්ට ගහ ලා

කොටල්බද්දේ ගුරුන්නාන්සේ විසින් යහළුවෙකුට ලියා යවනලද කවියක්

641 ම න් විද රතිසැප උන් ලදවම යා ළු ර න් ගිරගින් අවර ගිරගට පත්වී ළු ඉ න් කරදර විඳිමී වැඩි නොදොඩා විහි ළු ගි න් දර හැර දෙයක් සිතට කියා යා ළු

ඊට යහළුවා ලියා යවනලද පිළිතුර.

642 ඉ න් වා ඌ නුමුත් යලි අමුතු තැනක ට ව න් වා වෙන බසක් නොකියන්න තිරකො ට ප න් වා හැර මැසිවිලි කියා මොනවා ට පු න් වා වියක් ගෙන්නාගන්න සිත ට

අවදහිවත්තේ සිඤ්ඤො මහත්මයා තල්පාවල උපාසක තැනට ලියා යවනලද කවි දෙකක්

640 දු ල් පා සතර කර මල හිසිනි දිසියු තු සි ල් පා රසට අදරින් තුඩදුන් දිමු තු ත ල් පා වල උවසු අගරණ තිසර ම තු ක ල් පා සිරි යෙහෙනි විද ලකවිල පව තු

96 කව් සගරාව

644 ඉ ස සහ මුහුනවට බබලට දැලි‍රො ද නි ස පිය කිරණමෙන් දුල් රුවැති හැම ස ඳ තො ස ගුණවඩන තල්පාවල උවසු ස ඳ බ ස කණ වැටෙන කොට වෙන සැපත කුමට ද

අහන්ගම සිමන්නයිදේ පයෝදර නොමැති ස්ත්රිහයෙකු දැක කී කවියක්

645 මෙ ව ර මා කියන බස අසනුය කල න මෙ ව ර මා දිසාවට යටසින් බල න ප ව ර රූ දැරූ මෙලඳුන්ගේ තරු න ක ව ර වරදකින් ලොකුනූනෙද දෙත න

ඊට පුයිවිදා‍නේ කි පිළිතුරු කවිය.

646 ම මි තු ර මෙය අසව දෙසවන්දි සොඳි න ක ළ පෙ ර පව නිසා අඳ ගොළු පිහිරි ව න එ ම යු ර රිතුලෙසින් ඉතිරින්ගේ වැඩෙ න ‍ප‍ යො ද ර මැගෙ නැත්තෙ පෙර කරපු පවකි න

එක්තරා මවෙකු විසින් තම දෝනියන්ට කියන්ට යෙදුන අවවාද කවියක්.

647 සෑ ම දා ම දැන මුතුකම් සිත දර නු කෑ ම බී ම ඇති සැටියට පිරිමස නු කො හො ම නමුත් පුළුවන් සැටි පිරිමස නු බො හො ම වස්තු නැතුවතට වාහෙට නොබ නු

උපදේශයක්

648 ඉ ව ස න ද නා රුපු යුදයට ජයකො ඩි ය ම හ මෙ ර උ සු ලනා මිහිකතටත් වැඩ ඩි ය ලො ව සැ ම දෙ නා ගෙන් ඔහු උතුමෙකි වැ ඩි ය ය ලි එ සු ද නා සැපසේ සුරපුර වැ ඩි ය

649 සැ ත පු න මු ත් ඉඳිති ගරු තපසුන් වා ගේ මො ක කී ව ත් ගසති ගැටයක් ගලවා ගේ ර ස දු න් න ත් කියති වස දුන්නා වා ගේ සො ව නැ ල් ල ත් ඇදළු අත ඇරෙනා දි ගේ

කළුතර හාමු උබයසේකර වෙද මහත්මයා ගෙන් මාදවය ඉල්ලා ලියා යවන ලද කවියක්.

650 මා වෙ ත දරය වඩවා යස පතන නි ති මා ඉ ත මිතුරු වන වෙදැඳුරිඳුනී නැනැ ති මෙ ග ත මුල මුලම සිව් ගෙනෙහි නම ඇ ති ඒ පො ත ම වෙත එව්වොත් වෙයි පින් අයි ති

හයවෙනි කාණ්ඩය 97

ඊට උබයසේකර වෙද මහත්මයා පොතත් සමග ලියා යැව් කවිය.

651 පි රි තු රු නා යුරු සොමි ගුණයෙන් නුමු ත ගු ණ තු රු නා මැති එව් පත තුබූ මවෙ ත පො ත ක රු නා වෙත් ගෙණ ගොස් දී නැව ත කි ය ක රු ණා කර හෙට එවන ලෙස මි ත

කෙනෙක් තම සහෝදරයා ලියා යවනලද කවියක්.

652 ස පි රි ය ස ඳු ලා මා ලෙස දිලෙ න් න ට සු සි රි සැ ප වෙ ලා සොහොයුරු වැඩෙ න් න ට අ ප ල ව ය ක ලා ‍මට දුක්විඳි න් න ට මො ක ද උ න මු ලා නොවේ බල න් න ට

‍ කෙනෙක් දගගෙයි සිටින කාලයේදි මව්ට ලියමනක ලියා එවන ලද කවියක්.

653 ත ර ගේ ලො ව ට කරමින් පසුවෙන උ න් ට ද ග ගේ පි හි ට වෙති පණ බේරාග න් ට මෙ ම ගේ සි ත ට දැන් ඇති දුක් පවස න් ට හි ර ගේ ල ග ට බැරිවුනි අම්මට එ න් ට

කරතොට නායක ස්වාමීන් සම්බන්ධවව රාජාධිරාජසිංහ රජතුමා විසින් මහා සඞ්ඝ සභාව ඉදිරියෙහි කියලද කවියක්.

654 ක ර තො ට දම් කඳ නායක යතිඳු හ ට නි ර දෙ ට මෙමා බුහුමත් කරපු හැටිය ට ව රි ගෙ ට ගෝල නමකට ඔහුගෙ යමෙකු ට ව ර ද ට යමක් නොකරව් මින් ඉදිරිය ට

කෙනෙක් වෙදෙක‍ුට ලියා යවනලද කවියක්.

655 න ම ග ම නැති රටක වාසය වෙමින් ‍පෙ ර න ම ග ම නැති නෑයෙක් පැමුනුනී ගෙද එ සැ ම පෙ ම සිතිනි වෙහෙසුනි ගන්ට ලන්ක ර ම ම කි ම සකි ඔහුට පළමුව දෙන අහ ර

ඊට වෙදරාල මෙසේ කියන ලදි

656 හ රි ය ට දසමසක් කල්සිට දන්නමි න නි ව ස ට ඔබ තුමගෙ දැන් පැමිණි සිටි න බ ව ම ට ඔහු පෙණේ ඔබ නොකිමුත් කල න වි ග සට මී සමග ගිතෙළුත් කවනු මැ න

කුලවත් තරුණියක් හුදකලාව ගෙයි සිටිනු දැනගත් දුරයෙක් ඈට මෙසේ කීය.

657 ග ග න ර ත් න ගුරුදින උදය වන තු රු බ ඹ රු රො ත් ත සියපත රොනට එන තු රු මෙ ලි ය ර ත් න නි‍දිදෝ සොබන ‍රුව දැ රු ක ණ් ක ර ත් න මාලය දෙන්ට දොර හ රු 98 කව් සඟරාව

මෙය ශ්රතවණය කළ තරුණිය විසින් මෙසේ පිළිතුරු දෙන ලදි. 658 ග ළු ත් වැලිත් මැඩ තෙල් සිද පුදා න ම් ‍ගොනු ත් දෙනුසෙ පැටවුන් කිරි පොවා න ම් ඉ ර ත් හඳත් මිබබැස විලි කෙළි න ම් ම ම ත් දොර අරිමි මෙම තුන සැබෑ න ම්

අටදෙහිවත්තේ රෙදොල්හාමු පොතක් සම්බන්ධබව මිත්ර යෙකුට ලියා යවන ලද කවියක් 659 සී ත දැ රු න ද ගු ණේ පෙර මස සඳු ලෙසි න නි ත ර ම වැ ඩ මි ණේ විසු සකි ලිපි කරු න පො ත ත ව නො ලැ බු ණේ කිකිරුණදෝ නොදැ න ල ත වෙ න බ ව අ ණේ කිය සකිය ඒ ගැ න

ඊට මිත්රවයා යැව් පිළිතුර 660 ක ම් සු ත දර රුසිරු මැති සසදර විසි න ක ම් සි ත වම් මවෙත එව් ලිපිකර සොදි න ක ම් මු තු කර තිබෙනවයි ලියුමෙන් සොඳි න ක ම් නැ ත කිය සකිය ලත වෙන්නට එගැ න

රතනසාර නමැති දුස්සීල උන්නාන්සේ නමකට කියනලද වස්කවි දෙකක් 661 සියොගත නයි බරණ පැලඳ කටින් නයෙක් විකා ක කා රතු නෙතු බම බමා නිතර තරමස් කන නොවියැ කා බියකරු ඔඩ්ඩිස යකුනේ මෙ ඔබ විසින් ගොස් සැනෙ කා වස බෙරු කරු රතනසාර මහනා කැපගත් හනි කා

662 ද රා මරු පොල්ල ගනිමින් මරු වෙසෙ කා ම රා පුරුදු සැවුලන් බිලි විකා ක කා අ රා රතනසාර බිදත් මහණ ද කා ම රා ලේ බොන් කපාල මරු රීරි ය කා

විහිළුකාර ජුවයියාගේ තේරවිලි කවියක් 663 ප ණ නැ ති කතෙක් ඇවිදිති අතපය නොමැ ති ක ණ ඇ ති නාස ඔළුවද මුහුන ඇස ඇ තී ගු ණ ඇ ති මෙකත කාටත් නැකත් බඳි ති නැ ණ ඇ ති කෙනෙක් සිටියොත් මට තෝරා දෙ ති

ඊට බබයියා කී පිළිතුර 664 අ ර ග ල ජුවෝ නොදොඩන් වැඩිය කටමැ ත සැ ම ක ල දුගි සතට පිහිටව ගමන් ය ත වෙ ර බ ල නැති අයට මුත් සැප දෙවන ක ත රු පි ය ල ගෙණ අතට පෙරලා බලනු ඇ ත

කෝමල ඉන්දසාර සාමින් විසින් සැමිසොන් රාජපක්ෂඇ මැතිදුට ලියා යවනලද කවියක්. 665 සු ද න කුමුදු වන පොබකර කුදිටු තඹුරුවන හකු ලා නෙ ද න දිළිඳු දුරුකොට සැම්සොන් මැතිසඳ මෙක ලා පැ මි න මෙ බෙන්තොට නුබකුස දිලි ඒයසකැන් දැක ලා නො මින මෙ මගෙ නෙත් සියුරෙනටති තුටින් නොවිසග ලා

හයවෙනි කාණ්ඩය 99

එම සතිඳු විසින් තිලකරත්න මහතාට ලියා යැව් ලියමනක පිට කවියක්.

666 පු න් සේ රැ ස් සදිසි වත්නි දනමන ගෙන දි ස් නා න න් සේ රැ ස් ගසල රත්න පුරෙහි මෙකල ව ස් නා දොන් මෝසෙස් තිලකරත්න මැතිඳුට සුපහ ස් නා දැ න් තෝගො ස් දෙව මෙ හස්න වැඳලා පදතෙ ස් නා

මාදිවිල අනොමදස්සි ස්වාමින් විසින් පන්සලවත්තේ පිපි තිබුන ඉරිවෙරිය මලක් ගැණ කී කවියක්.

667 සි රි නැ රි ය පන්සැලවත්තේ බබල න පි රි සූ රි ය එනකල සුවඳ පැතිරෙ න ස රි වී රි ය කර වැ‍ඩුමෙන් පිපි තිබෙ න ඉ රි වේ රි ය මල නරඹව් උදැස න

ගංවතුරක් බලා සිටගෙණ රන්සෑගොඩ ලොකු මහත්මයා විසින් තම අතවැසියෙක් ලවා කරකොල කැබැල්ලක එකනෙහිම ලියෙව් කව් පන්තියක්.

668 සකවසි නෙක් දහ සේ සත්සිය නවපනසක් වරු සේ - වර කුදු පත්වම රිවි ගොරැ සේ අවසැටවක් ලත් ගුර දව‍ සේ ලක රට සටන ලෙසේ පෙරයම පැල්තුරු මේ සිව්දෙ සේ - දෙදරා හෙනකුණු සිය දහසේ සැඩ මරුතෙන් බිඳ එනතුරු රැ සේ

669 එකනෙහි වැසි අ හ සේ ගහනට ගුගුරා නොපමණ සේ - දාරා වැසි වැස සදිනෙක සේ වලගොඩ පිරිති නොපමණ සේ නෙකවැවකන්ඩිබොසේ අටුකොටුනෙගෙවල්සහ මෙදෙ සේ - සිඳ බිඳ ම හ ගං ව තු ර රැ සේ ගැලුවෙන් රටටට විපත වි මෙසේ

670 ග න් ස ල ව උ න් නු අයගෙ ගහ කොතනද නොවබු න් නූ ස න්ත ක දෙ ගැ නූ න් නූ ගැන එ දුකින් හඬමොර ල න් නූ ‍ගොන් දෙවගෙදදෙන් නූ දියෙහි වැටි ගොස් සිදුමැද ව න් නූ උන් දැක දැ ක ක න් නූ විලස ගොපළුන් තුරු අග උ න් න‍ූ

671 පැ හි ගො ය ම් නෙ ප හි පැල පත නැහී ගියෙහි වැන හී රැ හී ක ර පු වි බි හී කොල කැටි බැහි ගියෙහි දියෙ හී බැ හී ති බු ද නො බැ හී අ ල ව තු ඉ හි නැතුව වැන හී නො හී ද‍ නෝ සැ න හී ඇ ඬු වෝ ගැ හි වැහි බිමෙ හී

672 මෙ ර ද මනමාල ‍දාර පිරිවරි ණ මේ න ද තුරු නාදකොට හැද විදු බර ණ පෑ සො ද බලා වැලවිය නල්වා යෙහෙ ණ දැ වැ ද ගෙණ කතුන් කැන්දා සිදුගව ණ

100 කව් සගරාව

අං ඇදිමකදි හීරළුවෙක් කී වස්කවි දෙකක්.

672 අ ඬා වැද සිරිපාද පංකජ වැතිර බළුගැති කියන වා ස ඩා නන දෙවි රජතුමන්ගේ අනුහසේ බල පෙන්න වා ක ඩා යටිපිල අගේ තෝඩුව මුලින් සුන්කර දම්ම වා ව ඩා උඩුපිල අග දිනෙව්වොත් එරුව කසුනෙන් පුදන වා

674 ල වා මුතුකුඩ රත්න සින්හාසනරූඩව වැඩ ට ඳේ නි වා රණකර ලොවැති ගනඳුරු අසුර වහනය කල ස‍ ‍ඳේ දෙ වා උඩුපිල අගට තෙදබල දිනවමින් බරනයන සුරි ‍ඳේ තු වා ලය කර අනුහසින් ඔබ අදම යටිපිළ අය බි ඳේ

නුගේගොඩ තරුණයේක කොට්ටාවේ තරුණියෙකුට ලියා අරිනලද කවියක්.

675 ලෙ ස ඉ ර න ම ක් දෙවිතුම දෙදෙනප මෙ ව ර පෙ ම ද ර උ ද ක් බැඳවී නොම වෙන ඉ ව ර ස ද යු ර ව ත ක් යුතු සොපයා ලාඳෙ ප ව ර නු ඹ හැ ර ල‍ ඳෙ ක් නොපතමි කලෙකත් ක ව ර

ඊට තරුණිය ලියා එව් පිළිතුර කවිය.

676 සා ද ර හිමිසදිති නිති දන මන ග න් න රූ බ ර මේ ඔබ සදබදු වත සිඹිමි න් න ආ ද ර ඔබ සමග නොලැබුන හොත් ඉ න් න මේ ව ර මම ද නොපතිමි අන් කෙනෙකු න් න

දිනක් මෝදර ග‍ඟේ නාමින් සිටි ස්ත්රි්යෙකුට ඇඳිවත දියපාරට ගස‍ාගෙන යනු දැක ජයතුංග කී කවියක්.

677 මෝ ද ර ග ‍ඟේ නානා අගනෙක් පෙනු නා රූ බ ර ඇ ගේ කීමට බැරි එක මුවෙ නා මේ ව ර ති ගේ ඇඳිවත නැති නුමුත් ම නා තී හැ ර න ගේ නැත අගනෙක් සිත් පිණ නා

ඊටම කළුතර හාමු කී පිළිතුර

678 වි ලි ව සා ඇඳුන් වත දියවැලට ග ‍ ගේ ගි ය නි සා විලින් දියයට ගිළුනු අ ගේ දි ගු ඇ සා වෙතෙහි ලොල්වම සකි මෙම ගේ කි ව් බ සා නොසෑහෙයි දහමට අප ගේ

අටදහිවත්තේ සිඤ්ඤෝ මහත්මයාගේ විහිලු කවියක්.

679 බෝ ම න් ඇති කොනෙක් නැත කටපණ වැ න් න ඒ න න් කොහොමදැයි මිතුරනි අහප න් න මා න න් සිල්වතෙක කියමින් රැකඋ න් න මි ය න් නැසූ උපාසක බලලා මෙ න් න

ක්රිනස්තියන් සමරවීර රාලහිමිට හාමු කෙනෙක් ලියා එවනලද කවියක්.

680 සෙ ට උ දු ල් දෙවිඳුගෙන් සිරි ලබන ලෙ ස ම ට නි ම ල් කුළුනු දැරු සබදිනි නොල ස සෙට ද ව ල් කෑමකට ගන්නා පිණි ස ර ට පු හු ල් දෙකක් එව්වොත් හොඳයි ය ස හයවෙනි කාණ්ඩය 101

ඊට ‍එතුමා විසින් පුහුල් ගෙඩියකුත් සමග යැව් පිළිතරු කවිය

681 බ දු රු ක ල සුරබි සුරබී සුරතුරු සිතුරුව න බ දු රු දු ල සිපිරි මගෙ සමිඳුන් විසි න ම හ රු ස ල කුනින් මට දැන්නූ කරු න ල පි රු දු ල පෙමින් එව්වෙමි අඩ ලෙසි න

දිනක් නාමින් සිටි ස්ත්රීකන් සමරවීර මහතා දැක සිනාසුන කල්හි එතුමා මෙසේ කීය.

682 ප ට න් උ නා නියර පිට තබමින් නා ණු තු ට එ නා වතුර ගෙණ නාවා මු ණු ම ට වෙ නා ලොවේ නැති අරුමක් පා ණු ම ට හි නා උනා තද වරදයි ගෑ ණු

මිදිගමදි කොල්ලෝ පෙලක් ස්ත්රිතයෙකුගෙන් කවට වසයෙන් තේ කොල ඉල්ළුකල්හී ඒ ස්ත්රීක රෙද්ද උහා පෑවාට ගෞරවනීය ජේමින් අල්විස් මැතිතුමා කී කවියක්.

683 බෝ කො ල හල බසින් සැඩකොළුපෙල විසි න තේ කො ල දියන් යන බස් මගෙහි සිටගෙ න කී ක ල රොසින් සළුපෙ ට උඩට ඇරගෙ න නේ මො ල ‍කතෙක් මිදිගම දුටිමි බැනය න

ඊට තලන්ගම කෙනෙක් කී කවියක්

684 ස ර ද ම කට කොල්ලො පෙල එක්වී තුටි න ම ග සැ ම රැක තේකෙල ඉල්ළූ සදි න ඇ ඳි ත ම වත ඉවත්කර උඩට සරොසි න මි දි ග ම කතෙක් මගබැස ගයෙය බැන බැ න

කුකුල්පනේ දී මීහරකෙක් සහ එලහරකෙක් නගුලක බැඳ හානවා දැක කැලණියේ වෙදමහත්මයා මෙස් කීය.

685 අන් ගොමුවත් මීගොමුවත් එක තැන ළූ මොරලිය කිතුල්පේ වෙරළුව එකතනැල ළූ දැමිති පොලේ බස වෙන්වැල්ල කඩුව ළූ කුකුල්පනේ එක අතකට සමබර ළූ

වීබද්දේ ආරච්චි මහත්මයා විසින් කරණලද වට්ටෝරු කවියක්

686 ක ස ව ද එන්පැන් සමගිව ඹු න් නා කු ස ර ද හැර පබවත සුපස ස් නා අ ස මු ද මදුරද ගහනත දු න් නා පි ස සෙ ද සක්රද හරමිණි මෙ න් නා (ශෙලෂඃ)

අටදහිළුවත්තේ රාලහිමිගේ ප්රහබන්ධ්යක්

687 සි ය ස ක් වැනි මැතිඳු මට එව් ගවපො ව් වා ද ව ස ක් මහපාරෙ මගෙනගැල සැතපෙ ව් වා අ ය ස ක් ලෙස දනන් වටසිටි සිනැසෙ ව් වා ප ඬු ‍ර ක් මෙන් මෙන්ම ඌ ඔබටම එ ව් වා

102 කව් සගරාව

ස්ත්රීුයෙක් සහ පුරුෂයෙක් කියාගත් පරිද්දෙන් කළුතර හාමු සහ තලත්ගම ජයතුග යන දෙදෙනා කී කවි පන්තියක් අපට ලැබී‍ තිබේ. ඉන් කොටසක් මෙහි බහාලන්නෙමු.

තලන්ගම 688 නි ම ලා ක ල න මිතුරේ ගනුමැන සිත ට ක ස ලා නි ත න උවනත රතුවි තද ට කු රු ලා කි ය න ගඩුවිත් තිබෙ කලක සි ට නො ව ලා එ ගැ න අවුසදයක් කියනු ම ට

කළුතර. 689 ස ස ලා ගුණ දරණ මිතුරියෙ අහප න් න නෙ ත ලා අන් සලෙළු වෙත ලොබ නොබදි න් න කු රු ලා හොඳවෙන්ට බෙහෙතක් ඇත දෙ න් න නො ව ලා එගැන දවසක විත් පලය න් න

තලන්ගම 690 මි තු රි දා මමට කුරුලා හොඳ වේ න් ඩ ඔ සු ස දා දීමට කීවෙන් විත්ය න් ඩ නෙ ක ලෙ සා වෙහෙසවිය විත් මගෙ කෙ න් ඩ මෙ ම ස දා එ ඔසු දුනමැන ගෙණය න් ඩ

කළුතර 691 කො ඳ අ තු ලා සැරු යහනත ‍වැද දෙ න් න ත න යු ව ලා ම හදට තදකරමි න් න ව ත කු රු ලා සිඹිනට දි සිතුමෙ න් න තු රු ළු වෙ ලා මනදෙව ගුණවෙයි ඔ න් න

තලන්ගම 692 දෙ මි කි ‍සො ඳ බෙහෙත ගෙණ යනසෙ ආ ව රා දැ මි සි ද බි ඳ බඹසර ම මණ ගෙණ සො රා පෙ මි නැ ලි බ ද අටේ මට සිටපු සෙනසු රා හි මි නු බ ව ද අටේ මට සිටපු සෙනසු රා

කළුතර. 693 නා සා සිසි වතදි සිඹනට මලක්ව ගේ දැ සා නිදි නොවම ලැගඉද රැයක් ල ගේ ප සා දිදි කී රසබස් අමක්ව ‍ ගේ නා සා කෙලද සිතු නලවට පැයක් ම ගේ

තලන්ගම 694 අ ද ර ව න් ත මා හිමිසදිනි මෙම ව ර ගෙ ද ර ය න් ට නම් බැරි මෙමට ඔබහැ ර නි ත ර ඉ න් ට දෙදෙනෙක පනසෙ දවසැ ර න ත ර වෙන් ට නිවසක්කියනු පෙම්ක ර

කලුතර. 695 පෙ ම් බ ර සොදුර ලත් මදනගෙ දුවගෙ හැ ඩේ පෙ ම් ක ර සටින් දුනමැන මබසට මෙවි ඩේ නො ම් ම ර විසිහතර ඇති මේ අළුත්ක ඩේ ගි ම් ක ර දිවි රකිමි ඉදු නැතුව දඩබ ඩේ

හයවෙනි කාණ්ඩය 103

තලගම 696 දැ ත ට ක ල ක් සිට සෙනදස බැදතදි නේ සි ත ට දු ක ක් නොව විසුමගෙ හිමිසඳි නේ මෙ ම ට අ නෙ ක් දුකදි තනිකර මෙත නේ ග ම ට සි ත ක් නොගනින් යාමට මෙදි නේ

කලුතර 697 හු ග ක් කල් සිටම තැන්කවමින් ඉ න් න වැ ඩ ක් ඇත ‍ගමේ අදමට කරග න් න සැ ක ක් ඇත ඇත්ත එලිපට පවස න් න ඉ ඩ ක් නැත අදම නොගියොත් දැනග න් න

තලන්ගම.

698 නැ ත ක් සිත පෙම්ව හිමිහට මනදෙ න් න මෙ තෙ ක් මා කියන බස් දුරලා බි න් න බ ස ක් පවසමින් මා රවටා ය න් න දො ස ක් වත් මගෙන් වීදැයි පවස න් න

කලුතර. 699 උ ද ක් උවන සිඹ පියයුරු මඩීමි න් න අ ම ක් ලෙස තොලින් තොල්බී සුපස න් න කෙතෙක් පහස ලදමුත් මදි අගනු න් න මො කක් වත් නොකිය මමනන් යමි ය න් න

තලන්ගම. 700 මෙ ති න් මා කියනබස් නොඅසා මෙවි ඩේ ය කි න් නක් සොයා යන්නට වගෙයි හැ ඩේ හි මි න් මා ළුවොත් තනිකර මෙතන ක ඩේ ඉ ති න් මතු ගත්ට නොලැබෙයි මගෙන් වැ ඩේ

කලුතර 701 ද ද යි වියෝ ගින්නෙන් බොරු කිවොති ට අ ද යි දැනගත්තේ ඇති ආලය ති ම ට ම දැ යි ඔය පැවසු මැසිවිල් දිවිහිම ට හො ද යි මම ‍ෙනායමි වද නොකර පල ගෙ ට

(මතුසම්බන්ධ්යි.)

සුගතපාල තෙරුන්වහ්න්සේට අසුරමුනි සිමියොන් සිල්වා ගුරුතුමා විසින් යැව් ලියමනක පිට කවියක්

702 පි වි තු රු ගැඹුරු දම මොනවට ගෙණ සි ත ට වි සි තු රු කොට දෙසන මෙත්කරමින් සු ත ට ම මි තු රු සුගත පල්නම් යතිසඳ වෙ ත ට සු මි තු රු ගොසින් දෙන් නමකරැ පත අ ත ට

එම අය මරණයක් සඳහා කී කව්

703 පු න් සොමිසද සදිසි දිසි රුසිරැති උව න ඉ න් නෙද අහෝ නොමදකිමින් මෙ ලෙසි න ම න් අද කෙසේ වෑවෙමි යන බස්දෙමි න තැ න් තැන්වල සැපෙති බිම මව්පිය දෙදෙ න

104 කව් සගරාව

704 ‍බො ල ඳා මිහිරි අමවන්බස් දුන් ‍සතො සා බි ලි දා දුක්දෙමින් මරුමුවට පත්ති සා වි හි දා වරල් හැපෙතිය ලැම දෙඅත් ග සා කෙ ලෙ දා කියමි දනි දන ඉද හැඬුවිල සා

705 ම ර බු න් තිලෝගුරු මුණි සහ රහත්ව න සු ප ස න් පඩිවරුන් ආදි නෙක් අද න ම රු ව න් අතට පත්වන බැව් දැන නිති න ක ර මි න් නොමින් දවසැරියොත් යෙහෙකි ද න

වැලිගම ගලක කොට තිබෙන කුෂ්ඨ රජ රූපය ගෑන කෙනෙක් කි කවියක්

706 නුවර උපන්දා සිට පැවති රජු හ ට සරන උන බිසෝකෙනෙකුත් නැත දැන ට තරුන වයස මිස කිළුටක් නැත ඔහු ට මරන බිය නොමැති රජු සිටුනු කොයි ර ට

ඊට පිළිතුරු වසයෙන් කෙනෙක් කී කවියක්.

707 හොදනැති නොහොදනැති යනඑන ගමන් නැ ති නිදිනැති අවදිනැති දො‍ඩනා සරුප නැ ති මුළුනැති ‍ෙමවැඩු කිසිදෙයකුත් නියම නැ ති නොමියන රජෙක් වැලිගම ‍ෙතාටමුනෙහි ඇ ති

ජයිසංහමුත්තා දත්වැටියන කාලයේදි තම දත් ගැණ කී කවියක්

708 උපන්දාම නොවේ ඇයි කුම න් දා අතරකදි ඇවිදින් කරණ නි න් දා මෙතෙක් රස අහරකෑවේ නුඹසන් න් දා ඉතින් වදනොදි පල මෙන්න වැ න් දා

ඉස්ගොඩ චාර්ලිස් සොවිසා ස්ත්රී්යෙකුට කී කවියක්.

709 සකල සව්සිරි සපිරි ගුණයුත් කෝරලේ සල්පිටයේ මනන ද පතල ගොවිකුල සැදැති නෙකදන විසූ තුන්බෝවිලෙහි සිරිසො ද නිමල ගුණනැති තුනුරුවියුත් නොන්නොහාමිනැමැති ලද ලද කිකල කත් නුදුටු විරු මම දුටිමි බිඳිනා අයුරු මද ඔ ද

වෑවල මෙතියෙස් නමැත්තාට කෙනෙක් සරදම් වශයෙන් කී කවියක්.

710 මා ක ල මිතුරු නොමදැක මගෙ දුකෙහි ත ර ම මේ ක ල කියනු හැකිව් මිහිබටොත් සු ර ම රූ බ ර ආයු සිරිසැපදි සිතු ත ර ම් වෑ ව ල දෙවි රකිනු මෙතියෙස් මුහන්දි ර ම්

අටදහිවත්තේ රදෙල්හාමු කවට වශයෙන් කී කවි දෙකක්.

711 කි ය න් නට යන අමුතුහීමක් කොහොත්වත් තේරුම් නැ තේ න මි න් පරසිදු ඌරුවැද්දා නොහොත් පුන්වා මෙග පු තේ නි ක න් අගඹුල නොදැන ලවපට දෙඩෙව්වොත් තෝරති ම තේ තොපෙන් වැලකී රා ටිකක් බොන පියා වන මට වෙයි කැ තේ

හයවෙනි කාණ්ඩය 105

712

අහල පහලක කකාවත් ඉන්නට නොදි කුනුසරුප දො‍ඩමි න පහල කෙලවරකොහන්පනනැතිතෝම්බුවෙරතුමැතිදුරාබො න ගහල හබරල පාළුකරවන හකුර බබයගෙ අනුබාවෙ න අහල වත් ඉන්ට නොදි ඔහු අඹව් පොල්පිතිරැගෙන සුරති න

ගම්පහේ ස්ත්රිනයක් විසින් මුදලිකෙනෙකුට අරීන්ට යෙදුනලියමනක්.

713 ගෙ ද ර මම ඉන්නකොට මුදලි න් දා අ ද ර කර ගියේ හොඳහැටියට කැ න් දා කො ඳු ර බස සවන පුරහම දුනි ඉ න් දා අ ම ර සැප අකුලෙ හැර කලෙ පෙම්ක න් දා

714 එ ත කොට රණ ගිරවි ලෙස පෙනුනා නො වෙ ද බ ත කට තබා නලවා කැව්වා ‍ නො වෙ ද ව ත මත සිළුටුකම ගැන දෙඩුවා නො වෙ ද එ ත කොට මුදලිකම පෙනුනේ නෑ නො වෙ ද

715 ඇ ග රතු පාට ඇගමස් මගෙ තිබෙන තු රු ඇ ග අතගෑවෙ කුමටද කර ඔමරි බො රු අ ග ඇති දාට අනීනා හරකෙකුගෙ යු රු අ ග පති මුදලිඳුනි ගොන්වෙස නොවෙද දැ රු

716 ක ස් ‍තා නේ කොපුව නැතිකර අඬා ලා කෙ ස් ගා නේ දිව්ර රහසක් කියා ලා ප ස් ගා නේ කඹුරකඹුරයි දොඩා ලා ඉ ස් තා නේ කොහෙද යන්නේ සොයා ලා

717 දු ප් ප ත් අයගෙ වතුපිටි විය කො ල් ල ක කා දු ප් ප ත් තරුණියන් රුව දිටු ක ල් ල ය කා දු ප් ප ත් කෙනෙක් එවලා ‍ඒගො ල් ල ම කා දු ප් ප ත් තරුණි ගෙනයති හිරිව ල් ල ක කා

718 ම ට කළ විනේ කස්තාරනේ ඇ නි ය න් අ ට වල වලේ මැ‍ඩියෝ හිස ලැ ගී ය න් කො ට මල කපා සිටුවන උල තැ ලි ය න් පි ට පොට පිටීන් හතරට උඹ පැ ලී ය න්

මෙහි ඉතිරි කව් මතු ප්ර සිද්ධ කරමි.

අන්තොච්චිකාවේ මේජර් ඩෙවි යටතේ සිංහලේ අල්ලන්ට ආ ජාවුන් මරවනලද බව මෙසේ ප්රවකාශ කරණ ලදි.

719 අ න් ක රේ ට අසුකර මෙ රටට ආ වා ගො න් කු රේ ට ගෙන දියවර බොන ජා වා ස න් ක රේ ට අසුකර ගෙරිමස් කෑ වා සි න් ග ලේ ට ආවට තොප කැති ගෑ වා

106 කව් සගරාව

අදිරියන් අල්විස් ‍විජේනායක මැතිඳුහට මාවනැල්ලේ තෙරුන් වහන්සේ විසින් කියනලද සෙත් කවි දෙකක්,

720 ර ද නි සු රු හෙල තඹර කිරිවෙල අමරගග සරි යසසරා ව ද නි සු රු ගනපතිසෙ නැණදර රමිසුරානති පින්සරා සො ඳි නි දැ රු අදරියන් අල්විස් විජේනායක මැතිසු රා සො ඳි නි ස රු ආසිරිද සෙතදි රකිනු රෝදුක් දුරහැ රා

721 ර ග න දියරග මඩල බැස කිතු නලඹ තියුගී ගයමි නේ න ග න දිය දද සතුරු යුදබිද පවර ගෙම්සළු දෙවිය නේ සු ගු න දැරු අදරියන් අල්විස් විජ්නායක මෙ නමි නේ නි ති න පරසිදු බැතිදු සුරකිනු පිසස් ගහදොස් මුදමි නේ

රාජාධි රාජසිංහ බිසවට දස්කෝන් ලියායැව් කවියක් එනම් පලමුවෙනි කාණ්ඩයේ 12 වෙනි පිටේ 65 වෙනි කවිය හා ඊට ඇතුළත් කීමකි

722 නා ලා සුවඳ උනුපැන් මුසුව ඊ ට ද ගා ලා සඳුන් පිණිදිය මුසුව රෑ ට ද පා ලා සරඹ මදරද දිනනවා ට ද වේ ලා සනම තුනුවිල සරනු කා ට ද

ඊට රජ බිසව ලියා යවනලද විළිතුර

723 ස ක ල රජුන් මුදුනත සිරිපා පිස න තු මු ල බලෙන් සක්විති රදදෙ බබල න වි ම ල දහන් සූරිය මහරද වඩි න ම ඟු ල නිසා සරසමි මගෙ තුනුවිම න

දස්කෝන් ස්ත්රිායෙකුට කියනලද කවියක් 724 කි රි සි දු ර ලි න් රලනැගි පෙන ගුටි විල ස පි රි මු දු හි සි න් යුතු වත සිසිවන අය ස රු වි නි දු යො වු න් මද නැගු දියදද විල ස සු ර නි ඳු ක තු න් මෙ කතට සමවෙද කෙලෙ ස

වල්ගම්පල චාර්ලිස් රාගමට ගොස් එනවිට අතරමගදි දකිනලද හිරකාරයන් සම්බන්ධලව මෙසේ කීය. 725 ය ද ම් වලින් බැදගෙන මිනිසුන් යස ට ය ම න් කිය කියා දක්කාගෙන පෙල ට ගො සි න් මම එ රාගම පියස එනවි ට ද කි න් නට ලැබුන මගෙ මිතුර දෙනෙත ට

ඊට හෙන්ද්රිරක් හාමු කී පිළිතුර 726 වී රි ය වැඩිවෙලා සිත් රුදුරුකම්‍ කො ට නැ රි ය සුරාමේරය උපන්දා සි ට බා රි ය එකෙක් නොතකා සිටින අයහ ට කා රි ය සිදුවේ දනු මා මිතුරෙ ඔහොම ට

කුංකුනාවේ හාමුදුරුවන්ගේ වස් කවියක් 727 ප න් ස ලේ සිටපු දික් බෙරවා ද න් ඩා ස න් ව ලේ කරයි සගගන වසන න් ඩා තු න් ත ලේ වසන දෙවියෝ දොස්ව න් ඩා පැ න් ක ලේ ලෙසට මුගෙ බඩ පලව න් ඩා

හයවෙනි කාණ්ඩය 107

එතුමාම ස්ත්රි්යක් සදහා කී කවියක්.

728 එ ල ළු න් ගොදුරු දුටුවිට උන් නිසොල්ම නේ ත ප සු න් ලෙස සිටී නකුටත් නමාග නේ එ ලෙ සි න් තරුනියන් තරුනන් දුටුසඳි නේ වි ග සි න් ගෙට දුවති අත මුව වසාග නේ

උපදේශයක්.

729 ම ල් පි පු න ත් ගති නැරෙයි කොසඹ රු කේ සි ල් ග ත් ත ත් බලලුට බයලු මූසි කේ ක ල් තැ බි මු ත් බළුවල්ගය උනපුරු කේ සො ල් ප ය කු ත ඇදයන්නේ නැත ඒ කේ

ඇතැම් අය මෙසේ කියත්.

730 ව න ක කුසුන් පිපුනත් රොන් විහිදෙ න් ට එ දැ ක රොනින් පලකිම ලින මැස්ස න් ට ක න ක ‍‍කොපුව ළූවත් කල් පවති න් ට සු න ක නකුට බැරි ඇද ඇරලා ග න් ට

සම්මුක අලන්කාරය වල්ලීමාතා යනාදි පොත් කළ දිසානායක මුදලිතුමාගේ කවි දෙකක්.

731 බා නා පසින් තුනු රුසිරෙන පෙන්නා ල නේ නා නමුත් තද තෙදයෙන් ගෙන්නා ල සේ නා දි පති නම් කළු විදිරා ල ගෝ නා උල පිටට විගසින් ගෙන්නා ල

732 ද න් ව න් නා පෙරට පසකුරු තන න් හ ර ර න් ක න් නා තෙදක වතිතිඳු දිගු න් හ ර න න මෙ න් නා දිටන්කර දිට දිට න් ක ර මු න් දෙ න් නා සරණකර දෙන් සම න් සු ර

මොහොට්ටි මුදියන්සේ මහණව ඉන්නකාලේදි ‘ලෙනෝ’ නමැති ස්ත්රි යෙකුට රහසින් ලියා යවනලද කවියක්.

733 තැ බී පවර ලෙනො නමදිසි ගුණක න් ද එ බී බැළූ බැල්මට සිතු විය න න් ද බි බී නුඹෙ යහන කවදා සැතපෙ න් ද ලැ බී නුඹෙ යහන කවදා සැතපෙ ම් ද

ඒ ස්ත්රි ය මේ කවිය පුස්කොල කැබැල්ලක ලියා අග්ගලාවක් සාදා එහි සගවා පූජාකළාළු.

734 තෙ රි ඳු වෙ ලා තරිඳුට පැමිණෙන කා ලේ උ ර ති වෙ ලා සැමටම නොකරන් කෝ ලේ එ ර ති වෙ ලා විසිඑක මාසෙකි බා ලේ ඔ රු ව ක ලා මා ගෙන්නා‍ගන් රා ලේ

108 කව් සගරාව

735 බරන ගනිතයා රඹකැනක් කැපු සොරුන්ට කී තව්ත වස්කවියක් පළමුවෙනි කණ්ඩේ 145 වෙනි කවිය හා සම්බන්ධතයි.

නි න් ද නෙ ත නො මි න් ද දු ක් විඳ කි න් ද අපි මේ කර ණ් නේ අ න් ද ම ට ර ඹ කැ න් ද ක ප මි න් බැ න් ද වැට පැන දුවණ් නේ මු න් ද මු න අ ඹු ‍ ව න් ද උ න් ද රු ව න් ද මින්මයි රැකෙණ් නේ ක න් ද සු රි ඳු නි ම න් ද මෙසොරුකැන් ද වාගෙල නොයණ් නේ

හතරකෝරලේ උන්නාන්සේ කෙනෙක් උඩුවකදි කියාපු කවියක්.

736 ය නෙ නා සලෙළුන්ගෙ තෙත් තමවෙත කැ න් දු දෙ මි නා රසැති බස් තැන තැන අම්බ න් දු වි ඳි නා සැපත දියකෙලියේ ඒ ල න් දු ව න නා කෙනෙක් නැත වෙන හැර අනති න් දු

කොග්ගල තෙරිඳුගේ ප්රෙබන්ධයක්.

737 එ කා ව න දෙ කා උන් රෙණෙහි බල වි ද ම කා ම ද මො කා කියවූ කුමරක ඳ රැ කා මා දැ කා බතිනා ඩිංගො ල ද ම කා ඔ ද ය කා මරුගෙණ යනසෙ යො ද

ගල්ඇටුඹේ ගුරුතුමා කරුණක් සඳහා කී කවි දෙකක්

738 වෙ න ස ක් නොවී සසලමෙත් තරී න් දු ව ය ව ල ත් විලස වසනා නොව පෙමි න් දු ව ඔ බි න ත් සමග උඹෙ ගරුවර සමි න් දු ව ම‍ ගෙ ඇ ස් පුරා දකිනට නිති අල න් දු ව

739 ස තො ස් වඩනු සියහිමි අත්අරිමි න් න ර හ ස් කරමින් රතිසැප පිද සුපස න් න මි නි ස් රකුසු හොරහිමිගන නුඹදෙ න් න වෙ න ස් කර හරිනු උවිඳුනි කර බි න් න

බරනගතියාගේ ස්ත්රී්ගැණ කී වස්කවි. පස්වෙනි කාණ්ඩයේ 80 වෙනි පිටේ 535 වෙනි කවියා හා සම්බන්ධයි.

740 ර ට ක දි රා පුරානයක දෙවිකත රා ම ට නි ත රා පැමුනුන දුක කී අත රා ම ට උ දු රා නුදුනි නම් ‍මගෙ සොඳු රා ත ගෙ ම යු රා වාහන ගන්නෙමි උදු රා

741 ගු න ර ණා කතරගම් දෙවිඳුදු තෙදය ස දැ න ග ණා කිම ඔබහට මසිතු ලෙ ස අ න යෙ ණා ඔබ‍ෙස සිදු නොකොළොත් මෙලෙ ස ක න උ ණා වෙන්ඩ ඇත නුඹෙ නෙත් දොල ස

දිනක් අන්දරේ රුවන්වැල්ලේ ස්ත්රිඹයෙකුට කි කවියක්.

742 රු ව න් වැ ල් ල ගගපහළට රුව කැ ටි යා එ ව න් වැ ල් ල නුගගස ලඟ ලිය සි ටි යා ර නි න් තැ ල් ල කරවට බැඳි ඩුතුප ටි යා ම උ න් ප ල් ල බොරු නැත තුන් ලොව ව ටි යා හයවෙනි කාණ්ඩය 109

උ‍පදේශයක්.

748 ද යි නො ද යි කි යා කෑවත් කට ද න වා බො යි නො බො යි කි යා බිවත් වෙරිවෙ න වා ඇ යි හො ඳ යි කි යා සිටියත් හැරය න වා දො යි බ බො යි කි යා නලවන් ටත් වෙ න වා

රත්නපුරයේ වරකාතොටුපල නමින් සිටි සුසානාට පෙරේරෝ මුදලාලි කී කවියක්.

744 තු න ව න් පසක් පසුඋනු සිතුසේ උව න ති ප ලි න් එකක් මැදවන් පියසේ වස න ර ස ව න් පල වැලඳී තොටුපල දියනා න එ ල ඳු න් දැක යන්ඩ බැරි පිටිපා ගම න

මෙම ස්ත්රී ට දිනක් රත්නපුරයේ තරුණයෙක් කී කවියක්.

745 සි තේ අදර පිරි අදරා බී කු ට අ තේ වලලු නදදෙයි දිලිසෙන ප ට ක තේ නුඹවලේ නිදියන්නට රෑ ට සි තේ මගෙ තියෙනවා කොහොමද ඊ ට

ඊට ඈ විසින් කියනලද විළිතුර කවිය.

746 ඔ හො ම ට වචන නොදොඩන් දුරදිග නොබ ලා ප ස ස ට ම හිමි ඇත යහනත සැතපී ලා කො හො ම ට සිතා දෙඩුවද සේම තැනහි ලා වි ග ස ‍ට දන්ඩකමි නොගියෝතින් ගහ ලා

කොස්ගොඩ සිමානිස් අප්පු විසින් කියනලද කාවියම් දෙකක්.

747

ස ල් ලි සමග තව යුතුකම් සලසා කළාය මත්මරි මෝඩකම ක් පු ල් ලි වැටී කසබිලි පැලයක් ගෙණ වැව්වා මම දැන් ටිකක් කල ක් එ ල් ලි වෙලී මාඋස්සා ගහකට ලගින් යන්ට බැහැ ගන්ට මුල ක් ක ල් ලි සියළු අපෙ ගනුදෙනු බේරා ඉතුරු උනේ මගෙ පතවිතර ක්

748

ම හ ත් වි ප ත් සතහට පවතින කොට සිතත් ගතත් දෙක උඩඟු තම යි අ ග ත් මු ල ත් නැති තරුනජ්ජොරයට මාත්බේත් පොඩි අඹරනවා යි නු බෙ ත් ම‍ ගෙ ත් සිත දුඹුරු කරන්නට කුනුත් බනුත් පැට‍ලී එනව යි ත ව ත් ත ව ත් ඔය ගස තිබුනෝතින් වෙනත් වෙනත් වැල් පැටලෙනව යි

රෙදොල්හාමු උන්නාන්සේ නමකට ලියා ඇරිය කවියක්

749 මා ල යරු පැලදි ගුණදම් වෙර නිත ර ආ ල වන හිමි‍වෛත සනස යතිව ර බා ල අවතාර දැක සිත ලොබ නොක ර සි ල දම රකින ලෙස අසදිමි මිතු ර 110 කව් සගරාව

කෙනෙක් ස්ත්රිගයෙකුට කියනලද කවියක් 750 උ ව න පි පි ම ල කි නෙත් බිගුවැ න් න ගු න දෙ ත න තැ ටි දෙ ක කි රත්නෙන් පු න් න උ න සො බ න දු නු මි ට කි නොත් සිත් ග න් න ඉ න දෙ දෙ න අ පි පි න කි එක්වෙමු ඉ න් න මෙ න

ප්රදදිනන්දිනස් උබයසේකර විසින් දම්ඹුල්ලෙ මුදියන්සේට ලියායැව් කවියක් 751 ස ඳ ක් යුරු පතල යස ලොව මුළු ල් ලේ ස ස ක් අප මිතුරු මැතිඳුනි දම්මු ල් ලේ ගො නෙ ක් නැති හිඟේ මගෙ ගැල ලා මු ල් ලේ ක ල ක් සිට තිබෙයි මින් දනු පැහැදි ල් ලේ

එතුමා ඉද්දමල්ගොඩ කුමාරිහාමිට බලන්ගොඩ රටේ මහත්මයා කැන්දාඉගෙන යනවා දැක කි කවියක්. 752 ත ම න් ‍දියබලේ සතනෙතු සින අ න් දා කි වි න් තු‍ඩතුඩේ ය ස තුති ගාස ර න් දා බ ල න් ගොඩ රටේ මැතිතුම මනන න් දා බ ල න් යන හැඩේ ලඳ බිරිඳක් කැ න් දා

දිනක් පුයිඅප්පුගේ අමුව “වෙරළුගහලන්ද” නොහොත් දොඩන් කන්ද අසල තේවත්ත බලා ඉන්නාකල කෙනෙක් කී කවියක් 753 ව ත් සොමියුත් නයන ඉඳුවර මිනෙක යු තේ ර ත් කරනෙන් කරපු වැඩකට සමන වෙ තේ ව ත් ත ලගම සිට මා දෙස බලන ක ‍ තේ ප ත් මගෙ දුකට ලතවෙන වැන්න මගෙ හි තේ

ඊට ඇ විසින් කී පිළිතුර 754 සි ත් ලෙස රති සරඹ සැටසතර මොනව ට ද ත් පෙර අතපසුකල තුනුරුවැති සෙ ට ග ත් මගෙ පහස හිමිනැති දුකට මිස ගෙ ට ප ත නුඹෙ දුකට සකි මම ලතවෙනු කුම ට

වෙදෙකු ටකී සරදම් කවියක්. 755 සා ස් ත රේ දැනගන් වෙදරාලල ට ගෝ ස් ත රේ නැත සාගිනි වෙලාව ට නේ ස් ත රේ නිදි නැත රැ තුන්යම ට පා ත් ත ‍රේ වැනි වෙදකම හිඟමන ට

ගරු ජේමිස් අල්විස් මැතිතුමාගේ ප්රැබන්ධඟයක් 756 ය ති ඳු න් කුඩා හිප්කඩුවේ ගිණිගොඩ ට බ ටු ව න් තු‍ගඩාවේ සැඩනල එකතුකො ට වි හි දු ම පපා වෙර වැනසෙන හුණුවන ට ල මු දැ න් කියා හෙලමුව ඒ වන දෙටු ට

බරණ ගනිතයාගේ කවි දෙකක්. 757 සෙට් ඇඳුරා බෙරකරලා බිනූ තෙපු ‍ ලේ හදෙහිවලා සුදුසසුනට කලවික ලේ හද මැදලා වල්පත ගියහොත් මගු ලේ බව බලලා නොපෙනෙයි නෑනගෙ අවු ලේ 758 නි ස ල ගුනෙන් සොරු එකතුව නික්මි රැවු දව් සේ බ ත ල කෙසෙල්කන් කුකුලල කඩා වඩායති සිත සේ අ ප ල මෙයින් වන නොසිතා ලාබ සිතා කර නිව සේ අ ස ල සිටින වෙන අය මුන්ගේ අඹුවන් සමග වැ සේ

(මතුසම්බන්ධයි)

හත්වෙනි කාණ්ඩය ——

ස ද න න න ත ය ස ද ද ද ද න ලෙස ර ස ස ර ස ව න ම සෙ ‍ම ද න දෙ ව න බස හො ස ස තො ස‍ නෙ න මැ ති න ද න සහ න සහ ද ස ස දි හ මි න ප දි න ල සි රි න සි ය‍ ව ස යස, කීර්ති; නන්අත, නානා දිසාවන්හි; සදන, අර්ජිත කරන් නාවු නොහොත් ධන සහිතවූ හෝ දාන සහිතවු; නන්අත, නානා දිසාවෙහිවු; යස, යහපත්වූ (නොහොත්) නන්අත, නාන අර්ථ යන්ට; සදන, වාසස්ථානවු ; දද, පණ්ඩිතයන්ගේ; අදන, චිත්ත නමැති ආහාරය; රස්ලෙස, රණ්ඩිතයන්ගේ ; අද, විත්තතය; අදන, ආකර්ෂ ණයකරණ; රසලෙස, රශ්මි ආකාරවූ හෙවත් රැහැන්වැනි; යස, යහපත්වූ ; නන්අත, නානාර්ථයන්; සදන, සාදාදෙන්නවු දොහෝ නොහෝ නොහොත්, දදන රසලෙස, චන්ර්න්අයාට හා පාරදයට බඳු හෝ; චන්ර්නොහ රශ්මිය වැනි; යස, කීර්ති නමැති; දද, ධර්ම,ජයන් කරණ කොටගෙණ; නන්අත, නානා දිසාව්; සදන, සජ්ජිතකරන්නාවු; සවන් අමසෙම, කර්ණ,ණමෘත සෙයින්ම; සර, සාරවු; තොසබස, තොෂ වචනය; දන, ජනයාහට; දෙවන, දානය කරවන්නාවු; දෝහෝ නොහොත් දන, ජනයාගේ; තොස, තොෂය; දෙවන, ධොවනය කරණ. හෙවත් පිරිසිදුකරණ, අමසෙම, අමෘතයක් සෙයින්ම; සරසවන, රස සහිතවන; බස, වචන ඇත්තාවූ; දන, ජනයාකෙරෙහි; සහන, ඉවසන්නාවු, සහදස, අධ්‍යාස සහිතවූ; මැනින, අඹගමු දිස්ත්රිනක්කේ විදානආරච්චි ඨානාන්තර ප්රා ප්තවු , ඒ. ඩී වර්ණතසූරිය යන නාමොපලක්ෂිහබවු; මන්ත්රීව උත්තමය; සතොසනෙන, සන්තොෂයෙන් දෝහෝ නොහොත් මැතින, මන්ත්රීය උත්තමය; සහන, ඉවසන්නා වූ; සහ දස, මිත්රා්ධ්යා ශ ඇති, දන, ජනයා කෙරෙහි; සතොසනෙක, සන්තොෂයෙන්; අපදින, අපබුදුන්ගේ, සදහමින, සද්ධර්මවයෙන්; දළ, මහත්වූ, සියසිරින, ස්වකීය වූ ‍‍ඓශ්චය්ය්ිනධය කරණකොටගෙණ නොහොත්, සිය, තමන්වහන්සේගේ හෝ සියයක්වු; සිරින, ශ්රී‍යෙන්; දල, දිලිසෙන්නාවු, අපදින, අප සර්වවඥයා; සදහමින, අදහමින්; වස, වාසයකරන්නා; නොහොත් මැතින, මන්ත්රීී උත්තමය; සහ නද නසන, මිත්රාකත්තම ජනයා හා සමග; සතොසනෙන, සන්තොෂයෙන්, ඉනපා, උත්තමය්න විසින් රක්ෂාරකරණලද; දස සදහම්, දස සද්ධර්මයමයෙන්; දළසිරින, මහත්වූ ඓශ්චය්‍්ක්ෂානේ යුක්තව; සියවස, ශතවර්ෂයයක් හෙවත් අවුරුදු සියයක්, දින ජිවත්වන්න.

760 ස ව න දි න එ නෙ න ද ස ද ස න මෙන ද ස ස ද න ම න න දි න ද න ර සි ත අසදි ස ස දි ස ව න මැ ති ස ද ල ජි ලු න ගවිල ස ස ල ව මෙ න ය ප ත ද ව ස ර න දනද ස

112 කව් සඟරාව

එනෙන, එන්නාවූ එන්නාවූ, දස දසින, දාසදාසින් විසින් අයදින, ඉල්ලන්නාවු, සව්, සියල්ල; අදසෙමෙන, අධ්ය්ශය පරිද්දෙන්; අසදිය අසද්යාසශවු; මනනද, මනොනන්දරවූ, ඉන, උතුම්වූ , දනරසින, ධන රාසිය කරණකොටගෙන, සදන, සිද්ධකරන්නාවූ දොහෝ නොහොත්; අදසමෙන, අධ්යා ශය පරිද්දෙන්; දසදසින, දිසාදිසාවෙන්; එතෙන, එන්නාවූ එන්නාවූ, දින, දිනවූ; සව් අය, සියලු අයගේ; අසද, ආසාවද; අනරසින, ධන රාසිය කරණකොට ගෙන; ඉස, හිස්කොට; නදින, සන්තොෂය; මන, චිත්තයෙහි; සදන, සරජිත කරන්නාවූ, ආරිලු, ශස්තා සමූහ නමැති; උණග, වෙණු වෘක්ෂතයන්ට; දලසදිසවන, ගින්නක් හා සමාන වන්නාවූ, විලස, විලාස ඇත්තාවූ දෝහෝ නොහොත්; දළ, දෘඪවූ හෝ ජඩවූ; අරි, සතුරු නමැති; ඉලුන, වනයන්ට නොහොත් උණ ඉලු, උණ වනයට, සදිසවන, දීප්තිසහිත වන්නාවූ, අගවිලය, අග්නිවිලාසවු, නොහොත් අගවිලස, අග්නිවිලාසයට, සදිසවන, සමානවන්නාවූ; මැතිසද, අඹගමු දිස්ත්රියක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාන්තර ප්රානප්තවූ; ඒ ඩී වර්ණගසූරිය යන නමොපලක්ෂි,තවූ මන්ත්රීි උත්තමයා පතා ප්රා ප්තවූ; අය, සම්පත්තිය; අසලවීමෙන, අවඤ්චලවීමෙන් හෝ නොවැලහීමෙන් නනාහොත්; අපත, අප්රාමප්තවූ; අය, සම්පත්තිය; අසලවීමෙන්, ආසන්නවීමෙන්; නදන දස, නන්දනාධ්යාෂශයෙන්, දවස්අර, දිවසාතික්රපමණය කරන.

761 ස දි ස ව න සු වැ ත ද ළ සු ර න නවනු ස ස නු ව දෙ න ස ව ණ ද ම න ත න පසක ස ස ක ස ත න ත න ර ද ර ද ර න සිය ව ස ස ව ය නෙ න මැ ති න ද ව ස ර න මෙන ස

ඉසවන, (කැමති පරිදිවු හෝ) කැමතිවන්නාවු; සුවැත, සම් පත් ඇත්තේවී නමුත්; දළ ඉසු, දැඩි ආසාව; අරණ, හරිණලද; සද, චිත්ත සහිතවු; නොහොත් සවුසන සුවැත; ශාස්ත, විනාස සහි තොපය ඇත්තේවි නමුත්; දළඉසු, දැඩි ඊර්ෂියාව; රණ, හරින්නා; වූ නොහොත් සුරන, සුර නායකයාහට; සදිසවන, සමානවන්නාවු ද; දළ, මහත්වු; සුවැත, සර්ප වත් ඇත්තේවි නමුත්; උසනවන, උඩඟු නොවන්නාවු; සවණ, වර්ණත සහිතවු; නොහොත් සවන, ප්රඊශංසා සහිතවු; නොහොත් සවණ, ෂට්වර්ණොයක් ඇත්තාවු; නොහොත් සවණ, සියල්ල දත්තාවු; දම්, පින් ඇත්තාවු; නොහොත් දම, දමිතවු; නතණ, තෘෂ්ණා රහිතවු; නොහෙොත් තනනා, නාථනායකවු; පසක, පඤ්චාක්ෂි්හු විසින්; නොහොත් අපයක, අපගේ ශාක්යථවංග ඇති බුදුන් විසින්; අස, වැඩහිඳිනලද, අසනු, ආසන්නයක්වු, අදෙන, ච්ත්තයෙන් යුක්තවු; දෝහෝ

හත්වෙනි කාණ්ඩය 113

නොහොත්, අපනතන, අප සර්වුඥයන්වහන්සේගේ; දම, ධර්මචය; අසනුව, ඇසීම පිණිස, සවණ, කර්ණඅය; සකස, සකස්කොට; දෙන, දෙන්නාවු; මැතින, අඹගමු දිස්ත්රි,ක්කේ විදානආරච්චි ඨානාන්තර ප්රා‍ප්තවූ; ඒ . ඩී. වර්ණදසූරිය යන නාමොපලක්ෂිනතවු, මන්ත්රීන උත්තමය, දර, ධරණලද; අදර, අදරයෙන්; සක සතන, ස්වකීය සන්තානය හෝ නෑයන්; නතර, නොහැර; නොහොත්, සකසතනතර, ඤාතින්ගේ අන්තරයෙහි; සව් අයනෙන, සකල සම්පත්තියෙන් යුක්තව; සියවස, ශතවර්ෂරයක් හෙවත් අවුරුදු සියයක්; යසමෙන, යහපත් පරිද්දෙන්; දවසරත, දිවසාතික්ර මණය කරන්න.

762 ස ය න න න වි කු ම ද ර තෙ දි න ගිමර ස ස ර ම ව න ගු ණ නි ද ද ඳු ව න නුලප ස ස ප ල ව න ර කි න ද ස පි ණ න ගස තො ස ස තො ස දි න මැ ති ය ද ල සි රි න ගසදි ස

සයන, ක්ෂෑයනුවු; තනවිකුම්, නානා වික්රදම ඇත්තාවු; අමරසර, නිර්‍ානාන රසය; ගී, වදාරණලද; දින, සර්වසඥයන්වහන්සේට; අතේ, විත්තයෙහි; අදර, ආදර ඇත්තාවු; අද, හෘදයෙහි; සර, උතුම්වු; මවන, මහත්වන්නාවු, ගුණනිද, ගුණඤාණයන් දරන්නාවු; නො හොත්, ගුණ ප්රතශංසා නමැති; අමසර, මත්ස්යදයන්ටද,ගුණ, ගුණ නමැති; නි, ජලයටද; උදදි, සමුදාය වැනිවු නොහොත්; සරමවන, සාරම වන්නාවු; ගුණනි, ගුණනමැති ජලයෙන්, අද, ආද්රාුවූ; අද, සිත් ඇත්තාවු; ඉදු, චන්ර්ජලයයාට බඳුවු; උවන, වක්ක්රියක් ඇත්තා වූ; ලපස, ලාමක නමැති පසයෙහි; හෝ ලාමක පක්ෂි යෙහි; නු, නුවුවාවු; දෝහෝ නොහොත්, අනවිකුම, ආඥාවික්රාමයෙන්; නාසයන, නාගාසනයාහටද; නොහොත් යස අනන, ෂඩාණනයාහටද; දර, ධරණලද; තෙදින, තෙජසින්; ගිමරස, ග්රිඋෂ්ම රශ්මියාහටද; සරම වන, සාරම්ය්වන්නාවු; ගුණනී, ගුණයෙන්; ලපය, ලාඤ්චනාගය; හෝ, ලාඤ්ඡන පාර්ශසවය, නොහොත්, සලප, සසලපය; නූ,නුවුවානු; දදඉදු, තාරකෙන්ර්වයෙයාහටද; වන. සමානවු; සපලවන, ඵල සහිත වන්නාවු; දසපින, දානාදි අකුසලය; රකින,රක්ෂායකරන්නාවු; අග, පාපායට; සතොස, සන්තොෂයක්, න, නැත්තාවු; අනග සදිස, අනංගයාහට සමානවු; සිරි, ශ්රීායෙන්; දල, දිලිසෙන්නාවු, මැතිය, අඹගමු දිස්ත්රව ික්කේ විදාන ආරච්චි ඨානානත්ර ප්රාීප්තවු; ඒ. ඩි. වර්ණමසූරිය යන නමොපලක්ෂි්තවූ මන්ත්රි ය; සතොස, සන්තොෂයෙන්; දින, ජිවත්වන්න.

763 න ද න ද න ස ම ත ස කි කුමුද නද ද න න ද න ගු න මි ණි නි ස පිරිද මන නි ද න න ද න න ව වි ල ස ස ම වම ලද නෙ ද න න ද න දි න මැ ති ඳ ස හරණ වස ඳු ද න

සමත, සමර්ථවු; දන, ජනයන්ගේ; නද, ස‍න්තොෂය නැමැති; අණ සමුද්ර්යට; කුමුදනයකි, කෞමදයන්ගේ මිත්රනවූ; දදන, චන්ර් මනයා වැනිවු; දෝතෝ නොහොත්, දන නදන, ජන නන්ද නවු; සමත, සම නාත්මවු; සකි, මිත්රැනකමැති; කුමුදන, කොට දයන්ට හෝ කෞමද වනටය; දදන, චන්ර්යාහයාවැනි වූදෝහෝ නොහොත්; සමතයකි,

114 කව් සගරාව

සමස්ත මිත්රමයන්; නද, සන්තොෂනෙමැති; නදන, සමුද්රදයෙහි; කුමුදන නිමග්ණ කරවන්නාවු; දදන, අඥාන නුවු; අන, අත්ය‍යාහට; දන, ගුණ, දානාරාසිය කරණකොටගෙන; අමිණිති, අප්රනමාණයෙන්, ඉස පිරිද, ඉච්ඡා ප්රීුතිදායකවු; මනසිත් ඇත්තාවු, දන, ජනයාහට; නි, නිධානයක් වැනිවු; හෝහෝ නොහොත් නදනගුණ, (නන්දදන ගුණ) නන්දඅන ගුණ නමැති; මිණිනි, මාණික්ය වලින්; සපිරි, සම්පූර්ණතවු; අද, හෘද නැමැති, මන නිදන, යහපත් නිධාන ඇත්තාවු, නද, සන්තොෂ නැමැති; අණ, ජලයට; අණව විලස සමවු, ආර්ණිව විලාසයට සමානවු, අමලද, නිර්මණල චිත්තයෙන් යුක්ත. නෙදන, දාසි දාසා දි නොයෙක් ජනයා ඇත්තාවු; දෝහෝ නොහොත්, නවන දන, නව නිධිහුගේ; විලස, විලාසයට; සමවම, සමාණවම; ලද, ලද්දාවු, ‍නෙදන, අනෙක ධන ඇත්තාවු; වසදුදන, වසවු දුර්ජනයන් නොහොත් දුදන වස, දුරුජනය වාසය; සහරණ, හැරීම් සහිත වන්නාවු; මැතිඳ, අඹගමු දිස්ත්රිදක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාත්තර ප්රානප්ත වු; ඒ . ඩී. වර්ණාසූරිය යන නාමොපලක්ෂිිතවූ මන්ත්රී න්ර්ාන ය; නදන, නන්දදනයෙන්; දින, ජිවත්වන්න.

764 න ද න මි ණ මි තු රු ස ර සිය කුල ස ද න න ද න ව ට ක ම ල ස ර දම් නද ස ද න න ද න සි රි සි ය ය ස ර සවගය ස ද න න ද න ව ම මැ ති ස ස ර දව සහ සු ද න

නමිණ, ඒ. ඩි. වර්ණදසූරිය යන නාම නැමති සූය්ය්ය්ර කරණ කොටගෙණ; නද, සන්තුස්ට වු; මිතුරුසර, මිත්රව නමැති පද්ම ඇත් තාවු; සියකුල, ඤාති සමූහයාහට; සදන, වාසස්ථානය්ක වැනිවු; දෝහෝ නොහොත්, සර, සාරවු; සියකුල, ස්වකීය වංශ නමැති; සදන, ගෘහයට, නදන, නන්දසන වන්නටවු; මිණ, මිතුරු; මාණික්යු ප්ර දීපයක් වැනිවු; අණ, සත්ව,යන් විසින් ; අදන, අනුභව කරණලද; වා අට, වාවාමෘත ඇත්තාවු; කම අළ, කතාමය හැරියාවු; සර, උතුම් වු; දමනා, ධර්මටයට නැයකවු, සර්වවඥයන්වහන්සේ; අද, චිත්තයෙහි සදන, සර්ජිත කරන්නාවු; දෝහෝ නොහොත්, නදනවම, සන්තුෂ්ටවම, කමල, ශ්රී කාන්තාව විසින්; සරදමා අණ, පද්මය ඡඞ්ඩණයකොට පැමිණෙනලද; අද සදන, හෘදය නමැති වාසස්ථානය ඇත්තාවු; නද, නාදය; අනසිරි, ආයශ්රීමය; පියස, ප්රීඅති පැමිණෙනලද; සරසවි, වචනය අග; අය, අග්ර;සම්පත්තිය යන; සදන, සර්ජනාවන් ඇත්තාවු දෝහෝ නොහොත්, සිරි නදන, බ්රයහ්මයාගේ පියස; කාන්තාව විසින් හෙවත්, සරස්වතිය විසින්, සරසවි අගය, සරස්වති ගෘහය, හෙවත් මුඛය; සාදන, සරසන ලද්දාවු; සුදන සහ සර්ජනයන් හා සමග; නදනවන, නන්දතනවන්නාවු, මැතිස අඹගමු දිස්ත්රිවක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාන්තර ප්රාාප්තවු යථොක්ත නාමොපලක්ෂිුතවු (ඒ. ඩී. වර්ණ‍සූරිය යන නාමොපලක්ෂිදතවු) මන්ත්රිෝ උත්තමය; සරදව, චිරාත් කාලයක් ජිවත්වන්න.

හත්වෙනි කාණ්ඩය 115

765 න ග න සෙ න න දි රි න රතුරු දරණ ම න න ග න ග මු නි ර ද න ව ගුණ රස යස න න ග න ප සි ත න ද න ග මිණ මැති වර න න ග න ගි ම ට වි ද න ත සෙත මගන දි න

න නන, පාපරහිතවු; නොහොත්, න අගන, දුකඛ රහිතවු නොහොත්, න අගන, අනර්ගාවු; සෙ, ජෙකවු; නා අන, උත්තම ආයවක් ඇත්තාවු; නොහොත්, නා අන, අන්යගයාට උත්තවු; දිරි, ධෛය්ය්ූර ඇත්තාවු; තනතුරු, නරොත්තමවු; දරන මන, භීති රහිත සිත් ඇත්තාවු; නොහොත්, නරතුරු, නරොත්තමය්න විසින්; අදර නමන, ආදරනමන්නාවු හෝ අදරයෙන නමස්කාරකරණ ලද්දාවු නොහොත් නරතුරු, මනුෂ්යුයන්ගේ සන්තෝෂය; දර, ධරන්නාවු; (තමඅන) අන්ය යා විසින්; (නම අන, අන්ය්යා විසින්) නමස්කාර කළයුතුවු; නොහොත්, තමන, මාන්යම රහිතවු දෝහෝ නොහොත් නගනසෙ, පර්වනතරාජයාට බඳු; නනදිරි, නානා ධෛය්‍් ද නේ; නර තරු, නිරන්තරයෙන්, දරණ මන, ධරන්නාවු සිත් ඇති; නගනග; නිෂ්පාපින්ට අග්රනවු; නොහොත් නගනග, උත්තමයන්ට උත්තමවු; මුනිරද, මුනීරාජයා‍ෙග්; නවගුණ, ඉතිපි‍සො භගවා අරහං යනාදීන් සිහිකටයුතුවු නවගුණය; රස අසන, රාගාරකොට; ඇත්තාවු නොහොත්, නවගුණ රස, සථොක්ත නවගුණයාගේ රසය; අසන, ස්මරණය කිරීම වශයෙන්, අනුභවකරන්නාවු; අනග, අනර්ඝවු; මිණ, ප්රිඥා ඇත්තාවු; මැතිවරණ, අඹගමු දිස්ත්රි්ක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාන්තර ප්රා ප්ත වු, ඒ. ඩි. වර්ණමසූරිය යන නමොපලක්ෂිනතවු මන්ත්රිආ උත්තමය; අනප, අනල්පවු; සිතනද, ච්ත්තනන්දරය; තගා, උසස් කොට නොහොත් අප, අපගේ; සිතනද, චිච්චානන්දාය; නගන, නගන්නාවු අනගමිණ, අනර්ගප මාණික්යපයක් වැනිවු, මැතිවරණා. යථොක්ත නාමොබලක්ෂිඅතවූ මන්ත්රින උත්තමය; නගනගෙ, පර්වවත රාජයා‍ගේ; ඉවට, සිමාවට; ගඝ, නිරන්තරවු; තනසෙ තම, අනත්තවු ශාන්තියම්; විඳ, වින්දතනයකොට; දින, ජිවත්වන්න.

766 න ග ගරු මැදි රුවන ග දනප මුදව න න ග සතර ගෙ දල න ල ළසස සමතෙ ද න න ග නු රුදි සහස න ද පද දිලි නලි න න ග වති මන මැතින යදින යන දම න

නා අග, උත්තමාංගයක් ඇත්තාවු; ගරු, ගරුකළයුතුවු; නොහොත්, නගගරු; උත්තමයන්හට ආචාය්ය් ක වු; රූ, රූපය කරණ කොටගෙණ; අනය, අනඞ්ගාය; මැදි, මර්දනය කළාවු; නොහොත් නා අග, උත්තම නාදයක් ඇත්තාවු; ගරුමැදි, ගර්ව,ය මදිතය කළාවු මුදවන්නා වු නොහොත් පමුදවන, ප්රතමොදකරවන්නාවු, දල, දිලිසෙන්නාවු; නලළස, ලළාමාක්ෂිතයාහට, අසමතෙදණ, අසමාන තෙජාඥා ඇත්තාමවු; අනගෙ සතරගෙ, මාර සතාහුගේ හෙවත්බුදුන්ගේ; නද, නන්දුනියවු; අනගෙ සතරගෙ, මාර සතාහුගේ හෙවත් බුදුන්ගේ; නද, නන්දනනීයවු; පද, පාද නමැති; දිලි, දිප්තිමත්වු, නලීන, පද්මය; නඹන, නගනලද්දාවු; උරදිස, මහත් දිප්ති ඇති,හිස, ශිීෂියක් ඇත්තාවු දොහෝ නොහොත්. නගගරුථ අනඞ්ග ජන

116 කව් සගරාව

කයා හෙව්, විෂ්ණු; මැදි, මර්දනයය කරණලද; අනග, (අනග) අනර්ග වු; රූ, රූපය කරණකොටගෙණ; දන, ජනයා; පමුදවන, ප්රහමාදකරවන්නාවු; නගසත‍රගෙ, අනඟ ශාස්තෘහුගේ; හෙවත්, ඊහ්වරයටාගේ දළ, දැඩිවු නොහොත් දල, දිලියෙන්නාවු; නළලස සම, ලළාටාක්ෂි යට,සමානවු; තෙදණ, තෙජාඥා ඇත්තාවු; උරු, මහත්වු; දිස, ශාස්ත්රෲරන්ගේ; හිස, ශිෂියට; නද, නන්ද නියවු; පද, පාද නමැති, දිලි දිප්තිමත්වු; නලින, පද්මය; නගන, නගන්වාු සනදමන, ස්නේහයෙයන්; ආද, සිත් ඇත්තාවු; අභිමාන, ඉතා මනොඥවු; මැතින, අඹගමු දිස්ත්රිනක්කේ විදානආරච්චි ඨානාන්තර ප්රාතප්ත වූ ඒ ඩී වර්ණසසූරිය යන නාමොපලක්ෂි්තවූ, මන්ත්රීන උත්තමය; භගව, නිදුක්ව; අයදින, සම්පත්තියෙන් යුක්තව ජිවත්වන්න.

767 ද ර ණි ය ස ත ස තො ස වය සමන න ර ද ද ර ණි ය ම න න ද ස වය ගමව න ර ද ද ර ණි ය දි ව ස දි ස යනගි මැතිය ර ද ද ර ණි ය දි න වි ල ස දහස සිය ස ර ද

ස‍තොස, තොෂ සහිතව; නියසත, නීතිශාස්ත්රරය, හෝ නීති නමැති ඡත්ර ය; දර, ධරන්නාවු; යසමන, යසස් මාන්නයෙහි; නරද, නො ඇලෙන්නාවු; දාහෝ නොහොත්, දරණිය, පෘථිවියෙහි; සත, සත්වනයා විසින් නොහොත්; නියදර, ඤාණය ධරනණාවු; සත, සත්වසයා විසින්; නාන, ස්නානයකරමින්; අරද, නිරන්තරරෙයන්; සතොස අව, සන්තොෂය රක්ෂාතකරණලද; යසඅම, යසස්නමැති ජලය ඇත්තාවු, අදර, ආදර නමැති ජලය කරණකොටගෙණ; නද, නන්දනනවු සව්අගම්වු, සවන්තීන්ට අග්ර්මවු, අණරද, සමුද්ර්ය වැනිවු; මන, සිත් ඇත්තාවු, දෝහෝ නොහොත්; අදරණීය ආදරණීයවු; මනනද, මනොනන්දදවු, සව්අසා සියලු අයට; අගමව්, උතුම් මෑනිකෙනක් වැනිවු; රද අන, රාජාඥ ඇත්තාවු, දරණිය, පෘථිවියට; දිවසදසය, ප්රවදීපයක් හා සමානවු දෝහෝ නොහොත්; අසදිය, අසමානවු, නිය දිව, ඤාණ නමැති පදිපයක්; දර, බරන්නාවු, අනගි, අනර්ගාවූ; රද මැතිය, අඹගමු දිස්ත්රිනක්කේ විදාන ආරච්චි ඨාන්නතර ප්රා ප්තවු ඒ ඩි වර්ණසසූරිය යන නාමොපලක්ෂිගතවු රාජමන්ත්රිරය; දරණිය, පෘථිවියෙහි; අදහස විලස, අඩ්යායශය විලාසයෙන්; සියසරද; සතවර්ෂගයක් හහෙවත් අව්රුදු සියෙක්; දින, ජිවත්වන්න.

768 ද ර ණි ය ස ම ව නු ස ර මයුර මන ර ද ද ර ණි ය ර සි ස දි ස තො සව මුනි ප ර ද ද ර ණි ය ප ස ස ක ස පලවූ දම ද ර ද ද ර ණි ය මැ ති න ද ස රසරින තස ර ද

දරණිය, ධාරණය කළයුතුවු; සර, සාරවු; අමයුර, අමෘතාකාරයට; සමවණු, සමානවර්ණයවු නොහොත්, සමවනු; සමානවන්නාවු; මනරද, මනොරජනවු; මුනිපා, සර්වසඥපාදයෙහි, නියරස්, තබ රහ්මින්; ඉසදි, ශිර්ෂදදානය කොට; අරද, නිරන්තරයෙන්; ‍ සතොසට, තොෂ සහිතව; දර, ධරන්නාවු; දෝහෝ නොහොත්, අනුසර, අනුස්මරණය කරන්නන් වැනිවු; හෝ අනුවර නැමැති; මයුර, මයුර

හත්වෙනි කාණ්ඩය 117

යන්ට; මනරද, මනොරඤ්ජනවු; නියදර සමවු, මෙඝයක් හා සමානවු; අදර ආදර නැමැති; නියරස ජලරාසිය; ඉසදි, සිඤ්වුනය කොටදි; පරදි, අන්යඅයාගේද; මුනි. චින්තයෙහි; සතොස, ‍සන්තොෂය, අව, පාලය කරන්නාවු; නිය, ඤාණය, දර, දරන්නාවුන් ගේ; පස, පක්ෂඅයෙහිවු; නොහොත් පසනිය, පඤ්චඤ්ණයක්; දර, ධරන්නාවු; සක, ශාක්යක වංශ ඇති; අප සර්වොඥයන් වහන්සේගේ; නොහොත් දරනි අය, ධරණියට සම්පත්තියක් වැනිවු; පසසක, පඤ්ච චක්ෂුරහුගේ හෙවත් බුදුන්; සපලවු, එලසහිතවු; දම්, ධර්ම ය, දර, දරන්නාවු, අද, සිත් ඇති නොහොත්, දම, ධර්මසයට; අදරද, ආදර දොන්නාවු; හෝ ආදර ධරන්නාවු හෝ, ආදර චිත්තයක් ඇත්තාවු; නද, යහපත්වු; සරසරි, පද්මයකට සමානවු, අනන, ආනයක්, හෙවත් මුහුන්ක ඇත්තා වු; ආදරණිය, ආදරණීයවු; මැති, අඹගමු දිස්ත්රිුක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානානත්ර ප්රා;ප්තවූ. ඒ. ඩි. වර්ණ,සූරිය යන නාමොපලක්ෂිරතවු මන්ත්රී ය; සරද, චිරාත් කාලයක්ජිවත්වන්න.

769 ද ස නදු වන දි රි ද ර නිවරදක වර ද ද ස දිටු සෙය වන ද තු මැතින මනන ද ද ස අකු ස ල හ ර ද සකිනි ගණ ල ද ද ස ව රු ස ය දින ද නසල වරිසින ද

දසනි, දර්ශ නීයවු; ඉදු, චන්ර් වුයාට බඳු; උවණ, චක්ත්රආයක් හෙවත්, මුහුනක් ඇත්තාවු; දිරිදර, ධෛය්ය්දක ධරන්නාවු; නිවරද වරද, නිරවද්ය ය භාවද්යකය; අදස, ආදාසයෙහි; හෙවත්, කැඩපතෙහි; දිටු, දර්ශදනය කළාවු; සෙසවන, ඡායාවක් මෙන්; දතු, දත්තාවු, මනනද, මනෙොනන්දදනවු; මැතින, අඹගමු දිස්ත්රෙනක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාන්තර ප්රාිප්තවු ඒ. ඩි. වර්ණනසූරිය යන, නාමොප ලක්ෂි්තවූ, මන්ත්රීර උත්තමය; දස අකුසල ප්‍රාණඝාතදි දසඅකුසලය; හර, හරින් නැ; දසකිනිගණනලද, දසසකින් ගණන් කරණ ලද්දාවු; දසවරුසය දසවර්ෂ්යක්; හෙවත්, අවුරුදු සියයක්; දන සැලවි, ධානාසන්තව; අදරසිත්, විත්ත රුචියෙන්; දින, ජිවත්වන්න.

770 ද ස ද ස ප ළ න න ද රුගුණමොදයර ද ද ස ද ස ර ස තු ම ද ලපදරසිනින ද ද ස ද ස ප ත මෙ න ද ල ලක සරස ර ද ද ස ද ස දි න මැ ති ඳ මන මතු ලබස ද

දස දස, දිසා දිසාවෙහි; පළ , ප්රිකාශවු; නන්. නොයෙක් ගුණ; මොදය, ගුණ නමැති අමෝදයට; අදරු, ආධාරවු; රද රාජ නමැති; දස දස රසතුම, ශතරශ්මි උත්තමයාගේ, හෙවත් උතුම්වු සූය්ය්පළ යාගේ දල, දිලියෙන්නාවු; පද, ඨානාන්තර නමැති; රසිනි. රශිමිය කරණකොටගෙණ, නද, සන්තුෂ්ටවු, ලකසර, ලඞ්කා නමැති තටාකයෙහි දසදසපනමෙක, ශතපත්රකයක් මෙන් හෙවත්. පියුමක් මෙන්, දල, දිලියෙන්නාවු; මනා යහපත්වු; අමතුල, අමෘත සමානවු; බසද, වචනදායකවු; අද, සිත් ඇති; මැති අඹුගමු දිස්ත්රී;ක්කේ විදාන ආරච්චි ඨානාන්තර ප්රාදප්තවු, ඒ. ඩී. වණර්සූතරිය යන, නාමොපලක්ෂිඹතවු මන්ත්රිතය, සරද දසදස, ශතවර්ෂපයක් හෙවත් අවුරුදු සියයක්; දින ජිවත්වන්න.

121 කව් සඟරාව

771 ද ස බ ල තු ම න ම ද නි මැ න දි ස ද ස ද ද ර ස ර ස ක ල ල ද නි මෙ න ප ස ද ස ද ද න නි සි ර ද ප ල ද ම තු ස ර ස ද ස ද ද ර ය ද මො න ගු රු ද න න ල ප ස ද ස ද

අතිමැනදි සද, ඉතා මනොඥ දිප්තියකින්ද; සද, සජ්ජිතවු. අළ, නිවර්‍ාණ යටප්රාදප්ත බැවින් හරණලද, සකල, සියලු; දරසර, ජරා මාර්ග අත්තාවු; නොහොත්, දර, සර, ස්මෘති ඇත්තාවු; සක, තමන්වහන්සේගේ; අල අළ, ආලය හැරයාවු; නොහොත්, දර දාරවවවු. සකසරු ස්වකීය කාන්තාව කෙරෙහි ; අල අඩ, ආලය හැරයි යාවු, නොහොත්. සකල සර, සියලු කතුන් කෙරෙහි; අල, ආලය; දර, විදාරණය කළාවු; දනමෙ, ධාන්යක නමැති ආහාර ඇත්තාවු; තපසදස, තාපසදධ්යා ශය ඇත්තාවු; නොහොත්, දන, ජනයා; මේ තපසද, මෛත්රිුපක්ෂපයෙහි; දෝහෝ මෛත්රිො නමැති පාසයෙහිද; සද, සඳන්නාවු; දනන, ජනයන්ට නායකවු; ඉසිරද, ඍෂිරාජයන්ට; පළ, ප්රවකාශවු; දම, දමිතවු; තුස, තුෂ්ට නමැති; රස, ජලඩයන්, අද, ආද්ර,වු; සද, චිත්ත සහිතවු; අදරයද, ආදරය ධරන්නාවු; දනන්, ජනයන්ට, ගුරු, ගුරුවු, කොහොත් දනන්. ජනයන් විසින්; ගුරු, ගරුකටයුතුවු; පසදසද, විවාරාදිවු; ප්රනත්යනයෙහිද, ආසාව, අළ, හැරියා වු; දසබලතුම, දසබලොත්තමයා; හෙවත්, සර්වපඥයන්වහන්සේ; නමද, නමස්කාර කරව.

772 ද න සි රි ව ල ස න ද නදිය ස රු ව ස ද ද ල න න ග නි කි ස ද රහළ ස කු අ ස ද ද න න ම න ත මැ තු ද තවය සෙ ටු දි ස ද ද ර ව ද ර ව නි ර ද රිදි ග ව දු නි ස ද

දන සිරි, ධන්යනශ්රී යෙන්; අචල, ගැවසි ගත්තාවු; සනදනා නන්දසන සහිතවු; දියසරුවසද, ජගත්හි සාරවංශයෙහික් ජාතවු; දලන, දිලිසෙන්නාවු; අනග, අනර්ගුවු; නිකිෂ, අකිච්චය; දර, ධරන්නාවු; සමිතුඅසද, සකුත්සිතා සාවද, හළ, හැරියාවු; දන, ජනයා විසින්; නම, වැන්දරයුතුවු; අනසිමැතු, කෙළවරක් නැත්තාවු; දන අව, ජනයා පාලනය කරන්නාවු; අසසෙටු, සම්පත්තියෙන් ශ්රොෂ්ඨවු; උදිසද, පූජ්යාාවු ශබ්දයක් හෝ ශ්රඅදධාවක් ඇත්තාවු; නිසද, නිශ්ශබ්ද වු. නිරදරි, රාගාදි රජස් නැත්තාවුන්ට; නිසද, නිශ්ශබ්ද වූ, නිරදරි, රාගාදි රජස් නැත්තාවුන්ට; ආය්ය් වුවු, දින; සර්වනඥයන් වහන්සේ; අදරව, අදරව, ආදරවි; අදවේ විශේෂයෙන්ම ආදරවි; වදු, වන්දයනය කරව.

773 ද ර ස න න රි ස ර ස ද න ති මැ ය නි ර ද ද ර ද ම ද වු ල ප ස ක ස ස ප ය නි ර ද ද ර ප ණි මු ව ස තො ස දි ස සි ර ය නි ර ද ද ර න ම ර යු ම ර ස නු ව ම ස ය නි ර ද

දරසන, දාරකාවන් කෙරෙහි ආසාවක් නැත්තාවු; නරීස, නරොත්තමවු; අරසදන, හරණලද ඡදන ඇත්තාවු; හෙවත් නිරා වරණවු; අතිමැඅය, අන්තසීමාවෙහි පැමිණියාවු; හෙව්ත කෙළවරට පැමිනියාවු; නිරද, ඤාණයෙන් රඤ්ජිතවු; අදරද, ආදර චිත්තයක් ඇත්තාවු; අමිදවු මහත්වු නිවන්සැප දෙන බැවින් අමන්දීවු; හෝ

හත්වෙනි කාණ්ඩය 122

නිර්වනණ මාතය‍දෙන්නාවු; දොහෝ නොහොත්, දර, තමන්වහනසේ විසින් ධරණ ලද, දමදවු, නවලොකොත්තර ශ්රී සද්ධර්මතය දෙන්නාවු. ලප, වචන ඇත්තාවු; සසපය, සත්යු නමැති ජලයට; නිරද, සමුද්ර්ය වැනිවු; පණිමුවදර, ඵනිමුඛය ධරන්නාහට; හෙව්ත රාහු අසුරෙන්ර්තර යාහට; සතොසද, ඔහුගේ දර්පිමර්දනය කිරීමෙන් සන්තොෂ දායකවු; ඉස, කැමැතිවනලද; සිරිඅය, ශ්රී්සම්පත්තියට; රදනි, උත්තම නිධානයක් වැනිවු; රාආයු, රාගමිශ්රතනුවු; අමරසනු, දෙවියන් විසින් සෑහෙන ලද්දාවු; වා අම, වංචාමෘතය ඇත්තාවු, සයනි, ඉන්ද්රි්ය පරොපරියන්තඤාණය ආදීවු. ෂට්විධ ඤානයක් ඇත්තාවු; සක ශාක්යිවංශොද්භූතවු, අප බුදුරජානනන්වහන්සේ; අදර, අදරයෙන් යුක්තව; අරද, නිරන්තරයෙන්; නම, නමස්කාර කරව.

774 ද ර ස ය සි ස හ ද ස ල වි න දි ය නි ර ද ද ර ය ති මැ ගි න ය ස දි ස ව දි ය නි ර ද ද ර න ව ම ග ය ව ස දි න න ම ය නි ර ද ද ර න න ම ස ය ම ස තො ස ත ස ය නි ර ද

සය, නිර්වැණ ප්රාවප්ත බැවින් ක්ෂනයවු; දර, ජ‍රාව ඇත්තාවු; සී, උත්තමයන්ට සහද, මිතුවු; විනදිය, විනය නමැති ජලයට; නිරද, සමුද්රවය වැනිවු, සති, භික්ෂුසන්ට; අදර, ආදර ඇත්තාවු; දෝ හෝ නොහොත්, ආදාරවු; මැගීනය, අවිජ්ජාපච්චාය සංඛාරා යනාදි වශයෙන් සොයන ලද්දාවු. හෝ නිරීක්ෂ්ණය කළාවු, ක්රශම ඇති; නොහොත් නය, පැමිණෙන ලද; මැගී, සම්යකක්දෘස්ටි ආදි ආය්ය් අෂ්ටාංගික මාර්ග ය ඇත්තාවු; සදිස, ෂට්විධ දිප්තියක් ඇත්තාවු; දිය අව‍ ලොකයා පාලනයි කරන්නාවු; නිරද, රාගාදි රජස් සහිතවු; අවමගය වස, අපාය මාර්ගරය නැමති ආවාසය; දරණ, විදාරණය කරන්නාවු; දෝහෝ නොහොත් දවන්නාවු; අම අයනි, නිර්වාරණ මාර්ගික‍යන්ගේ; රද, උත්තමවු; දරන, භයනැත්තාවු; සතොස නසය, තෙ ෂ සහිත චිත්තාභිප්රාක ඇත්තා වු; රදනි, උත්තම ප්ර ඥා ඇත්තාවු. දන්නා, ජනනායකයා; හෙවත් සර්ව ඥයන් වහනසේ; අසයව, අසාවි; හෙවත්, ආලයෙන් යුක්තව; නම, නමස්කාර කරව.

775 න ම ද න ස න දි ය න ති මැ න ම ති ව ග න න ලි න ලි දි ද ප ද න ස හි ස දි රු නු ග න න ද තෙ ම ස ස ල ල න ල ද ගෙ ර න ස ග න න ව ද මු ප හ ද ග න ව රු දි මැ රු ග ග න

දන, ජනයාහට; යන, සෙනේහ ඇත්තාවු, නොහොත්; දන, ජනයා; සන, නිවන් සැපතින් සනහන්නාවු; දියනා, ලෝක නායක් වු; අතිමැනමති, ඉතා මනො: ප්රනඥාවක් ඇත්තාවු; වගන, සාමාශ්රීන භාවය කැමති බැවින් වර්ගත නොවන්නාවු, අණ, සත්වවයන් කෙරෙහි ලිනඅළ, ලීන්ත්වොය හැරියාවු; හෙවත් ප්රනසිද්ධවු; ඉදිදි, ඍද්ධියක් ධරන්නාවු, පදනා, නිර්වානනයට නාසයකවු; අසහිස, ඊර්ෂ්යාැ සහිතනුවු, දිරු ධීරවු නොහොත්, ඉදිරි ඍජු රූපයක් ඇත්තාවු; නූ අගන, අනර්ඝය වන්නාවු; නදතෙම, යහපත් ප්රාශංසා ඇත්තාවු; සසලඅල, චඤ්චල

123 කව් සගරාව

භාවය හැරියාවු; නලදගෙරත, ගෙහරක්තය නොලද්දාවු; නවඳ, වදරහිතවු. නොහාත්, ත අවද, අපාය නොදන්නාවු; අමුප, නිර්වා්නය පිණිස උපාය ඇත්තාවු; නොහොත්. නවදමුප, නිර වද්යඅමවු උපාය ඇත්තාවු; නදග, උත්තම නාදයක් ඇත්තාවු; අනවර, සත්තොත්තමයන් විසින්; උදි, පූජ්ය වු; අගගණ,පාපා සමූහය; මැරු, මාරණය කළාවු; හෙවත්, පව්රැසට හිංසාකළාවු; සගන, සංඝනායකයා; හෙවත්; සර්වයඥයන්වහන්සේ; නම, නමස්කාර කරමි.

776

න දි න ග ම ත සෙ ත න ද වි ට ම ගි න ග න න ර ව ති මැ න මි ග න ද ත න ඔ ප න ග න න ස ය ස ර ණ ගු ව න ද ර නි මු ග න ග න න ම න ර ඳ රු තු ර න රි දි න න සෙ න ග න

නදින, දිනනවු; අගඅමත සෙන, අග්රා මාත සම්පත්ති ඇත්තාවු; හෙවත් උතුම් නිවන්සැප ඇත්තාවු; නඳව, සන්තුෂ්ටව; ඉට අමගි, ඉෂ්ටාමෘත ගායනාව, නගන, නගන්නාවු. නොහොත් ඉවම, ඉෂ්ටයක්ම; ගී, වදාරණ ලද්දාවු; නා අගන, නිෂ්පාපින්ට නායකවු; නරව, නිශ්ශබ්දය කරණකොට ගෙණ; අතිමැන, ඉතා මනොඥවු; මි අග, මහියාග්රටවු; නදනත, යහපත් ආත්මියක් ඇත්තාවු; පණගණ, සත්වසමුහයාට; සී, උතුම්වු; අය, ධනාගමයෙහි; නඅස, ආසා රහිතවු; ගුවන, ගගනයෙහි, සරණ, හැසිරෙන්නාවු; හෙවත්. අහසින් වඩින්නාවු; අදරනිමු; ආදර නියමවු. නොහොත් දරභීතිය, නිමු, නිමාකළා වු; ගණ, සංඝයාගේ; අගන, අග්රන නායක වු; නරද, රජස් රහිතවු; රූ. රූපය්ක ඇත්තාවු; නොහොත්. රූ රූපයෙහි; නරද, නොඇලෙන්නාවු; අතුරන, අන්තරාය රහිතවු: නොහොත් , තුරු සන්තොෂය කරණකොට ගෙණ; අණ, සමුද්රහයක් වැනිවු; අරිදිනන, සතුරන් ජයගන්නාවු; සෙ, ජෙකවු; අගන, නිර්දුඃඛවු; නා, නායකයා හෙවත් සර්ව්ඥයන්වහනසේ; නම, නමස්කාර කරව.

777

න ද සු හ ස ව ඳ ර ස ස ති මැ න ව න ද න න ද ස ය ග ව ස ර ස ය ස පි රි සි න ද න න දු ස ද න ම ද ර ස ල ම ක ම ව න ද න න ද ස ල කු ය සි ර ස රු තු මි න ම න ද න

නිදසුහස, සන්තුෂ්ටවු; යහපත් හාස්ය්යක් ඇත්තාවු, වරද, හරණලද වරද ඇත්තාවු; සසති, සමෘති සහිතවු; මැනවණ, මනොඥ වර්ණ යක් ඇත්තාවු; දන, ජනයාහට; අණද, ආඥාදායකවු; සයගඅව අසර, දුඃඛ සහිතවු අපාය මාර්ගඇය ක්ෂතයකළාවු; අයපිරි, සම්පත්තියෙන් පිරුණාවු, දන, ජනයා‍ගේ; නද, සන්තොෂය; සද, සජ්ජිත කරන්නාවු; අම නිර්වාමණයට ; කමවනනද, කැමතිවන්නා වු ජනයන්ට; සල, වාසස්ථානයක් වැනිවු; නඅදසල, හෘද චංචලයක් නැත්තාවු; කුයසිර, පෘථිවියට ශ්රෙ ෂ්ඨවු; සරුතුම්, සාරත්ථව නැමති මධුව; නමින්, ප්රාමාණයෙන්; අදන, අනුභව කරන්නාවු;

හත්වෙනි කණ්ඩඩය 124

ඉසින, ඍෂිනායකයා හෙව්ත සර්ව;ඥයන්වහන්සේ; අදර, ආදරයෙන් යුක්තව; නම්, නමස්කාර කරව.

778

න ද දු ස ව ණ ර හ ස ද ති මැ න දි න ද න න ද නෙ ද ල ම ව ම ස ස ල වි ව න න ද න න ද ති න ම ද රි පි ස නි නි මි ණි ගු න ද න න ද ද න ද මු කු කි ස ත ම ස න ද න ද න

නදඳු, අඥාණ නුවු; සවණ, ප්රසසංසා, සහිතවු; අරහසද, නිරහස්වු; චිත්ත්ය කරණකොටගෙණ හෙවත්, රහසින්දව පව්නොකරණ සිත කරණකොට ගෙණ; අතිමැන, ඉතා මනොඥවු; දග, ධ්යාටන නමැත; අන ‍අදනෙද ආහාර අනුභවයෙහිද; ලම, සිත් ඇත්තිවු; අව, රක්ෂා්කරණලද; අමසස, අමාත සමාන සත්යභවචන ඇත්තාවු; වන අන, තෘෂ්ණා නැමැති වනය; ලවි. ඡෙදනය කළාවු; දන, ජනයා හට, දනදි; යහපත් නිධානයක් වැනිවු; රුපු‍ඉස, ශස්තාඉච්ඡාව; ඉති, මොනකළාවු; නිමිණ ගුණ, අප්ර;මාණ ගුණඇත්තාවු; දන, ජනයාගේ; දන, නන්දඉනය, අදන; ආකර්ෂ ණය කරනනාවු; කුකිසත, කුක්ෂියතවු; කෘත්ය . චිත්තය; අමු. දමනලද්දාවු; හෝ දවනලද්දාවු. අමඅසනද, නිර්වාිණ කැමති ආහාරයටද; නදන, නන්දනවු; දින; සර්වවඥයන් වහන්සේ; නමද, නමස්කාර කරව.

779 ස දි ස ග න රි සි ල ද ය ති මැ න දි සතො ස ස තො ස ග න ත පි ස ද න කි ර න වලප ස ස ප ල නු න ව ඳු දි න නි න ගු න වමර ස ස ර ම ගි න දි තෙ ර ද ම කු ව න නනය ස

ඉසගන, ඊෂ්යා් නමැති අඞ්ගනා කෙරෙහි; රිසි අළ, රුචිය හැරියාවු; සඅද, චිත්ත සහිතවු; දෝහෝ නොහොත්, සඉදි; ඍධි සහිතවු; සහන සඟුන්ට; රිසිලා කැමති සිත්ඇත්තාවු; දයා, කරුණාව කරණකොටගෙණ; අති මැන, ඉතා මනොඥවු; අද, හෘදයක් ඇත්තාවු; ඉස තොස, උත්තමයන්ගේ තොෂයෙහි; සතොස, තොෂ සහිතවු; ගණන ගණ, නායකවු; අපිස, අල්පෙච්ඡවු; දන, ජන නමැති; කිරණව, ක්ෂිහරාණිවයට; සලප චන්ර් ි යා වැනිවු; අනුන අන්ය යන්ට සපල දිව්යු මනෂ්ය සම්පත්තිය හා නිර්වා ණ සම්පත්තිය ගෙණ දෙන බැවින් ඵලසහිතවු; දෝහෝ නොහොත්; අනුන් ඵල සහිතවු; ‍දන ඉන, ජනොත්තමවු; අමරස, අමෘත රසයක් හෝ අමෘත රහ්මියක් වැනි; ගුෂ, ගුණ ඇත්තාවු, දෝහෝ; නොහොත්. උදදිති. පුජ්යා ධානි වු; නගුණ, නිර්ගුණය, වම, උද්ගිරණය කරණ ලද්දාවු; හෙවත් අගුණ නැත්තාවු; රස, රස ඇත්තාවු; සර අමගි, සාරමෘතගයනා නමැති; තදිතෙර, ගංගාතීරයෙන් යුක්තවු. දම, ධර්මන නමැති; පෘථිවියක් ඇත්තාවු, යස, යහපත්වු හෝ යසස් නමැති; අනන, ආතනයක් හෙවත් මුහුනක් ඇත්තාවු; විනා, විනායකවු; සර්ව;ඥයන්වහන්සේ; වඳු, වන්දනය කරව.

125 කව් සගරාව

780 ස ය න‍ මෙ න ර ස ව ද ත ති මැ න නෙයව ස ස ව ය සි න ර ඳ ර ද ර ත න න තසක ස ස ක ස ප න ත න ම ද න ව ස න ‍දෙවනු ස

          ස  නු  ව    න ත       ර   සු  ල   ද         ත   වැ සු  න       වස දි          ස   

සය, ක්ෂුුධාවට; අනමෙන, ආහාරයක් පරිද්දෙන්; රසවදන, රසවචන ඇත්තාවු, අතිමැන, ඉතා ම‍නොඥවු; නෙ අය, අනෙක සම්පත්තිය; වස, වාසස්ථානයක් වැනිවු; සව් අසසි, සියලු අයට උතුම්වු; නරදර, මනුෂ්ය යන්ට ආරාදවු; අදරතන, චිත්තා මානික්යු රත්නයක් වැනිවු; නතසකස, ස්ත්රාආයනමැති කයට නැත්තාවු; නොහොත් තන, ගුණයෙන් අනන්තුවු; සකස, සකස්වු; දනවසන මුක්තාමාණික්යාඅදි ධනයෙහි වසග නුවු; දෝහෝ නොහොත් ශ්රානද්ධාදිවු ධනය වස්ත්රතකොට ඇත්තාවු හෝ ශ්රයද්ධාදිවු දනයෙන් යුක්තව වාසය කරන්නාවු; අනුස, කෙලෙසානුය; දෙව්, ධොවනය කළාවු; සනු වන, ඤාණ සහිතවු; නරදලදන, මනුෂ්යවයන් විසින් යහපත්වන ලද; අභිවෘද්ධියක් වැනිවු; දෝ‍ හෝ නොහොත්, මනුෂ්යවයන් අත රෙිහ යහපත්වනලද අභීවීද්ධියක් හෝ; ආත්මයක් ඇත්තාවු; අණ වසදිස සත්වය වාසයෙහිද ඉච්ඡාව; හෙත් භවතෘෂ්ණාව; වැසූ; ඡාදනය කළාවු; දෝහෝ නොහොත්; අසදිසව, ත්රිෘවිධලොකයෙහි; තමන්වහන්සේට සමාණ කෙනෙක් නැති බැවින්; අසදෘශව; වැසුන, වාසයකොට උන්නාවු; අපනත, අපගේ සර්ව ඥයන් වහන්සේ සකසා, සකස්කොට; නම, නමස්කාර කරව.

781 ස ද න ද න ර ස ව ද ත ප ය න මෙවිල ස ස ල වි ග න ලු රි ල ද ස ති මැ න වසදි ස ස දි ස අ න සි ර ණ ද න දි න න මන ද ස ස ද න මෙ න සි ද හ ද න නෙ එ න දියව ස

නදන සද, නන්දන ශබ්දයක් ඇත්තාවු; රසවා. රසවිත් වචන කරණකොටගෙණ, දෝහෝ නොහොත්, වචන නමැති ජලය කරණාකොටගෙණ; අන, අන්යවයන්ගේ; අදතපය, හෘද තාපයට; මෙවිල, මෙඝයකටබදු විලාස ඇත්තාවු; ගන ඝනවු; අස, ආසාව; ලවි, ඡෙදනය කළාවු; අරි, සතුරාගේ හෙවත්, වසවර්තරති මාරයාගේ; ලඅදස, ලමාකෘඬ්ය ශය; හෙවත්, බුදුවන්ට නොදෙමැයි සිතු ලාමික අදහසලු, ජඩඩණය කළාවු; දෝහෝ නොහාත්. ඡෙදනය කළාවු; අතිමැනව සද, ඉතා මනොඥවංශයකටද, හෙවත්. ශාක්ය්වංශයටද; ඉස, උත්තමධ්ය,ශය නැමැති; දන, ධනසට; සදන, වාසස්ථානයක් මැතිදු; මෙන, චිත්තයක් ඇත්තා වු; නෙඑන, සංසාරොත් පතතියක් නැති බැවින්, නොපැමිණෙන්නාවු දියවස, ලොකය. හා වසගය, දෝහෝ නොහොත්, ජගදාවාසය ඇත්තාවු; දින, සර්වහඥයන්වහන්සේ; අද අස, විත්තාලයෙන් යුක්තව; නමනු, නමස්කාර කරණු.

හත්ුවෙනි කාණ්ඩය 126

782 ස ව ස සි න රි සි ල ද න දි ප න මිතද ස ස ද හ ස න හ ස න ද ත ති මැ න නෙසතො ස ස තො ස බ න ම දෙ න ද ම සෙ ම ත වසර ස ස ර ස ලෙ න ද ද ද ද ය ස ත න නනද ස

සව් අය එකල සම්පත් ඇත්තාවු; නොහොත්, සව් අය, සියල්ලන්ට සම්පත්තියක් වැනිවු; අරිසිල, ආය්ය්ව් සීලායට; සින, සෙනග ඇත්තාවු; නොහොත්, සව් අයසින්, සියලු අයට ස්නේහ ඇත්තාවු; අරිසිල, ආය්ය්ින ස්වභාව අත්තාවු; නොහොත්, සව් අසයි, සියල්ලන්ට සැප කැමැතිවු; සීල, සීලයට න අරි, සතුර නොවන්නාවු; සදහස, සබ්දයුක්ත; භාෂ්ය යෙන් නහසන, හාස්ය නො‍කරන්නාවු; අදස, අධ්යතශ ඇත්තාවු දන ජනයාහට; බණ සතොස, දර්ම‍යෙහි සන්තොෂය; අව, රක්ෂා කරන්නාදි; දෙන දෙශනා කිරීම වසයෙන් දෙනලද; දම, ධර්මො ඇත්තාවු; සෙම, ක්ෂෙතමවු; රස; කාමරසයෙහි; නවස, වසග නුවු; නොහොත්. ත අවසර අස, ගෘහවසාසාවක් නැත්තාවු; සරස ස්ත්රීශන් කෙරෙහි ආසාව; ලෙස චිත්තයෙහි නැත්තාවු; දද පණ්ඩිතයන්ගේ; අද, අදසය, හාදඞ්යාවශයෙහිවු; අතනන, අර්ථානනයට; නාඅදස, උත්තමාදෘෂයක් වැනිවු; දනදිප, ජනාදිප; සර්ව,ඥයන්වහන්සේ; ඉහ, ශිර්ෂයය කරණකොට ගෙණ, නම නමස්කාර කරව.

783 එළු මගද සතු සත් ෴ වියරණ ලකර සදෙසත් ෴

දැ න ග ත් ප ත ර ලකකුර හිර සද වැ න් න හ ද ව ත් අ ත ර රැඳු සිරි සර සවි දෙ න් න

රදනිදම් රද දම් ෴ ලොසිරිතත් දත් පුරණ දසදම් ෴

ම න් ස න් තො ස් වඩා නේ සහ වැඩ ව ඩ ණ දො න් අ න් ද්රිත ස් තුඩාවේ ‍පඬි ගුණ ව ඩ න

785 මු හ න් දිරම් මැතිසඳු පිරිගුරුකම ම සි රි න් සුරම් කතලුවෙ වැසි පෙර අර ම වි සි න් විමල් නැණයති පුතු තම දස ම ස රි න් අරන් මැති දොබටෙව් කව් පිය ම

අලගියවන්න මුකවෙටි කිවිඳු විසින් කරණලද සර්වපගුරු බන්ධ නම්

786 ලු මා ලා යානාවේ වී හි සේ සෝ මා දේ දේ හේ තොපේ බෝ සේ රා මා ලා ඒ ලුවේ කා මා සේ ඒ මා ගේ කා මී මේ ‍නා දෝ සේ

ඒබ්රමහම් සොයිසාගේ ප්රමබන්ධයක්.

787 රා මා ගේ දේ වි සේ වේ රූ පේ මා වා ගේ ආ ලේ නෑ මේ දි පේ මේ මා ගේ කී දේ නා සා කෝ පේ ඒ කී හේ පූ රූ වේ දී පා පේ

උභයසේකර මුදලිතුමා ජේමිස් ද අල්විස් මැති තුමන්ට ලියා යවන ලද ලියමනක පිට කවරයක්.

788 නෙ ද න බිඟු රොණට ලො‍බයෙන් නිති රද න ‍න ද න සිතු කරණ සිමි සුවදැති හම න සො බ න මැති දෙ අල්විස් කමල සුපිපු න ද ස න කර මෙ පත දී වර යමු රැගෙ න

124 කව් සගරාව

ඊට ජේමිස් ද අල්විස් මැතිතුමා යැව් පිළිතුරු කවිය.

789 මි තු ර‍ මෙ පත ගෙණගොස් විදියට බැ සා ත ඹ ර මෙ පුර රොන් සිරි ලොබ නොකර ඇ සා ප ව ර උබය සේකර මැතිඳුගෙ නිව සා අ ද ර සිතින් සපැමිණ දෙන් තමුව ව සා

හොරණ කඩමන්ඩියේදි ස්ත්රිියෙකුට ඒබ්රසහම් සොයිසා කී කවි දෙකක්.

790 යු ග ඇ ස නිලිපුලෙව් කොඳ දත් බිඹු ව ර ණ ත න හ ස මුව සොමිසෙ දුටුවන් ලොබ ක ර ණ ම ද හ ස කර ම ගැන කඩලග සිටි හො ර ණ එ දි ගැ ස මදරදගෙ දොරකඩ බැඳි තො ර ණ

791 පෙ මා ව න උවන කිය නොහැකි සිරිසි ලී ලැ මා එ න දෙතය නොකිලිටු රණතැඹි ලී‍ උ මා ග න විලස යන ඇ දෙස බැලූ ක ලී ප මා උ න ගමන මෙගෙ එගැන පය වෙ ලී

උපදේශයක්.

792 නෙ ත ට වි ල ක ත ම යි කඳුලැලි වැගිරී ම ක ය ට බ ල ත ම යි රස ඇති කිරි බී ම ම රු ට බ ල ත ම යි ලෙඩ දුක් පැමිණී ම දු ක ට මු ල ත ම යි වැදු මවු මිය යා ම

793 ඇ ස නැ ති දා පොත ගත්තේ කිය න් ට ද ද ත නැ ති දා ‍උක් දඬු ගිනි තපි න් ට ද වෙ ර නැ ති දා ගහගත්තේ දින න් ට ද යු ද ඇ ති දා නැති කග කොස් කොට න් ට ද

අතපත්තුවේ උබයසේකර මුදලි මන්ත්රීැශ්වරයානන්ට ස්ත්රිටයෙක් පරිද්දෙන් අමරසේකර මුදලිතුමා ලියා යැව් කවිපන්තියක්

794 මු ද ලි ඳු සඳ තුමනි දුක්සැප කිම දැන ට ම දි ලි ඳු විසින් කළයුතු කවරෙද මෙවි ට කෙ දි ලි ඳු නදන වන මිරුවනෙවි ඔබ ට මු ද ලි ඳු හිමි ‍දෙවත්වා සැපත සුරසෙ ට

795 අ ප මන ගුණ දහම් සිල් පිරියති ව ර ණ අ ප සිහිකර පිලිවිස දුක් සැප ද ර ණ අ ප වෙත ලැබී එවු කවි සහ උපක ර ණ අ ප මණ තුති කෙළමි පිනිපා කොට ස ර ණ

796 ස ත් ගු ණ යු ත් සතර සිදු පරතෙර පැමි නි කි ත් සි රි ම ත් දියත තුළ මැදුර දිසි මි නී යු ත් අ ත ප ත් තුවේ මුදලිඳු සද දොව නී අ ත් ඇ රි යො ත් හොඳද පිය මියුලද මවෙ නී

797 ස වෙ නි සඳසෙ වෙන්නොව පොවමින් මුවෙ මි අ වෙ නි සිතක් නොව ඉඳ පස රස දුනි මී දෙ වෙ නි අතපත්ත්වේ මුදලිඳු සද මහි මී ම වෙ නි ලියෙක අත්හැර වියොවින් හඬ මී

සත්වෙනි කාණ්ඩය 125

798 සි සි යු ත් මු වේ මුව සිප වැලඳ ආද ර අ ම යු ත් දි වේ දිව ගා පුරුදුසෙ පෙ ර අ ත ප ත් තු වේ මුදලිඳු උබයසේක ර වෙ ත ප ත් තු වේ නම් කොඳ මදහුගේ සැ ර

799 දු න් නේ රස කැම මුවමි බී සත ත දෙ න් නෙ නැති සේම දුක් ආයේ මවෙ ත සි න් නේ සැමදාම ඉඳලා වී අව ත එ න් නේ කවදාද හිමි ආයේ මවෙ ත

බටුවන්තුඩාවේ ගු‍රුතුමා තරුණකාලයේදි ස්ත්රිතයෙකුට කළුතොටදි කී කවියක්.

800 ස ළු පො ‍ට පාත්කර ඇඳ සිසිසෙ මෙන ර ඟේ මු ළු ර ට වටින කනපොඩි ලෙලවමින් ඇ ගේ ක ළු තෙ ට මග අසෙක බැස සිටි තරුණිය ගේ බැ ළු වි ට මුහුණ බැබලිනි සරද සඳව ගේ

එම ගුරුතුමා රුක්මල නමැති ග‍මේ කඳවල දෙනිය ඉඩම සම්බන්ධේව ලිවේරා මුදලිතුමාට ලියා යැව් කවියක්.

801 ස ද ස ල සඳ සයුරු සේ හසැති නිම ල ය බ ද ක ල ලිවේරා මැතිසඳුගෙ කො ල ය ප ද ත ල වැඳ කියහ සකි ගම රුක්ම ල ය ක ඳ ව ල දෙනිය දෙන්නට නොකොට කුහු ල ය

ගජමන්නෝනා තරුණ කාල‍යේ දි වතුරගැණුම්වස් ගියකල කෙනෙක් ක‍ලගෙඩිය සැගෙව්වාට කී කවිය.

802 පු ‍ං චි රු ව න් පුංචි රුවන් පුංචි ක ලේ ව තු ර අ ර න් ලිඳඋඩ තිබුවාය ක ලේ අට පහ නො ද න් ‍නා ජඩයෙකි මේක ක ලේ ගෙ ද ර ය න් ඩ දෙනවද මෙග පුංචි කලේ

සෙලෝ නමැති ස්ත්රීනයෙක් දෙමලෙක් සමග දිග ගියකළ ඈට ආලේ බැද උන් තරුණයෙක් කී කවියක්.

803 ම ක් ක ර නුමුත් ජාතිය මතකනැති‍ වෙ ලා මු ක් ක ර කුලෙන් පැවතෙන සන්කර දෙම ලා ව ක් ක ර වතුර දියබත් කන පරදෙම ලා ම ක් ක ර ගන්ඩ ගත්තද වේසියෙ වේසියෙ දෙම ලා

උපදේශයක්.

804 ක ව ර කලියුගේ වග ඇසුවේ නැ ද් ද ය ක ඩ බැඳ සලුවෙ මල මිදුනා ඇ ද් ද න ය ට ගත් දෙයක් ඉල්ලුවිට දෙ ද් ද පි හි ට උන කෙනෙක් ගුණ ඇසුවා ඇ ද් ද

කවිසේන මහතා අපල කාලයගැණ කී කවි පන්තියක්

805 අ ප ල කල පැමිණිවිට යමෙකුට ලෝ ල ස ක ල සිප්සතර උගනත් වෙයි බා ල ප ත ල ගුන වසා මිත් ඈ දුරලා ල වි ක ල සිත වඩා තැව්ලෙන් යයි කා ල

126 කව් සඟරාව

806 සු ප ල කල පැමිණිවිට යමෙකුට ලී ල හ ස ල සිප් සතර නැතිමුත් නොව බා ල වි ක ල ගුන වසා මිත් ඈ කර ආ ල ස ක ල සිර සැපිත් සතතින් යයි කා ල

807 මො ක ක ළ ත් බැරිය අපලේ ගෙවන්න ට මො ක කී ව ත් බැරිය ‍නිදොසක් ලබන්න ට දු ක මි ස ක් ලැබෙන්නේ සැප කොහොන් ඉ ට දැ ක දි ව ස් වදාලෝ පඬි පොරණ සි ට

808 ගි ය ගි ය තැනම දොස් දොස්මයි ලැබෙ න් නේ පි ය සි ය සබඳ යටිඋඟුලෙන් සිටි න් නේ බි ය ල ය නිබද සොවගින්මයි තැවෙ න් නේ රි ය සි ය සකෙව් සසරේ මක් නොවෙ න් නේ

809 සු ගු ණ නෙක වණන හමුවුනු වේලාව ට අ ගු ණ නෙක මතුර රහසින් යොමා කො ට නො මි ණ ගිණි ගෙඩිය දෙන්නට සිතේ ය ට දු ද න ගති නමුත් මේකත් අපලය ට

හල්කඳලියේ ලේකම් මහතාගේ ප්රමබන්ධ යක්

810 පු න් ස ද තු රු රා ජා හරගිර කොද ම ලි ය වි න් ය ස සු වි රා ජා රැස දිග කර එ ලි ය ද ම් ර ත න ග රා ජා සමිඳුන් දැක ති ලි ය දෙ න් මෙ ම තී ණ රා ජා පත සහ නම් ව ලි ය

එතුමාගේ තවත් ප්ර බන්ධීයක්.

811 කිසි නිදි පිල තු ලේ කුසුමත් රැදි වර ල ඔබකළ ර ණ ක ලේ වැනි පිරි තන මඩ ල හුනුවෙල දැලිවෙ ලේ බැස ලඳුනි සළු කු ල තුනු විල ද ය ඇ ලේ යයි ඔහොම නොය බො ල

රන්සෑගොඩ පුංචිකිරම යතිඳුගේ ප්රිබන්ධබයක්.

812 හැ රි යො ත් ඇසුරු නොකරම ලොකු මැතිස න් ද සි රි ම ත් මෙනුඹ වත සොඳ පිපි අරවි න් ද රැ ඳු ස ත් මියුරු බස සුවඳට ලොබ බැ න් ද ම ගෙ නෙත් බඹරු මම කෙලෙස නලව ම් ද

කටුවානේ මුහන්දිරම් මහත්මයාගේ ප්රඳබන්ධැයක්.

813 සො බ ණ සිසි නිමල් උවනත පැහැ සොබ ණ සො බ ණ සියයුරන් වසමින් සළුපටි ණ ප ටි ණ සවන් වරලස බැඳගෙණ සිටි ණ සි ටි ණ මෙ නුඹ කරණ කිම ල‍ඳෙ ‍ඔත ණ

814 ඔ ත න සිටි අගන දිවගන ලෙස පෙනෙ න පෙ නෙ න ලෙස මදක් කල් වසමින් එත න එ ත න සිටි අගන රතිකෙලියට ඔබි න ඔ බි න ලෙස සුරති කෙළි කෙළ දවසරි න

හත්වෙනි කාණ්ඩය 127

815 පා ණ හිමි පාණ ලෙසවන සඳපා න පා ණ අබිසරම දද බැඳගණ මි න මී ණ දද කරණ යුද නොහැකිව වා ණ වා ණ වෙනි දෙතන නිල කඳුලැලි වා ණ

දොන් ළුවිස් රාමවික්රනම විදාන ආරච්චි මහත්මයාගේ ප්ර බන්ධ යක්.

816 ස ර තු ල් ලේ නුපුබුදු කැකුලු පියයු රු සැ ර සි ල් ලේ කර මද යුද බින් තඹු රු කු ර ව ල් ලේ ලාගණ සුලු ගල්පතු රු ක ර මු ල් ලේ ලියන් එන සැටි බල මිතු රු

817 තැ ටි යු ත ර න් දරා නෙ ත මා ව ත සස ලා සැ ටි ග ත ර න් දරා සෙ ප මා ව ත හැඳ ලා සි ටි ක ත ග න් දරා ගො ඩ මා ව ත බැස ලා දි ටි තා ඉ න් දරා වි ය මා ව ත කම ලා

එක්තරා ස්ත්රීියෙකුට ප්රවබන්ධියක්

818 උ ඳු ල ති ප ස් ප ස් මරබුන් සඳසෙ ව ති තු ගු ර ණ කු ස් කු ස් ගහනත කොඳසෙ ව තී ම හ ණ ත වු ස් වෙ ස් බිඳ හරිණට සම ති ඔ හො ම දෙ බ ස් බ ස් ‍මට පෙර කී වේ නැ ති

ඊශ්වරමුත්තා උන්නාන්සේ කෙනෙකුගේ දොසක් ගැණ කි. ප්රවබන්ධනයක්.

819 හ ර ගි රි ඳු න් පෙර රතියෙන් වර ද් දා සැ ර කු සු ම න් සහ විසුවේ නොම ද් දා ව ර ම නි ඳු න් අන සිකපද වර ද් දා තෙ ර පැ ටි ය න් බෝවෙයි හෙට අනි ද් දා

රාජසිංහ මුහන්දිරම් මහත්මයා (ඩිගිසි) නමැති මෙහෙකරු ලියක් සමග අවකල්ක්රිුයාවේ හැසුරුණාට සදාචාරයෙහි පිහිටුම්වස් ඊශ්වර මුත්තා කී කවියක්

820 නොපැසි කෙ‍හසක් විත් දත් එකකුත් නැ ත් තේ සැ ර සි ගිය ජරාවට කීම විලි නැ ත් තේ ඩි ගි සි වෙතයන්ට දනිපති ගා ග ත් තේ මෙ න සි ල යක් ගන්ටද ජා සිංහ මු ‍ත් තේ

මාතර හාමුදුරුවෝ වල්පල උන්නාන්සේ කෙනෙකුගේ අවකල්ක්රිකයාවක් දැක නැකතිපංගුවේ මිනිහහෙකුට මෙ‍ සේ කී ය.

821 ඇසුවද ගුරෝ වල්පලෙ උපසීල ව් ව ක් මන් දුටුවිට ඒකත් මහ උල ව් ව ක් වලපල වෙලේ තිබුනිය යස තල ව් ව ක් දිග ඇදිලා ඇල්ලිය සොඳ අඩ ව් ව ක්

128 කව් සගරාව

822 අ ඟු ලේ ර ග දැනෙන්නේ පැද්ද කල්හි ග‍් ඟේ යා න ගු‍ ලේ ර ග දැ‍නෙන්නේ බැස්සකල්හි මඩේ යා උ ගු ලේ ර ග දැනෙන්නේ ඊට පත්වු තැනේ යා මි ගු ලේ ර ග දැනෙන්නේ දූ පුතුන් ලත් තැනේ යා

වැල්ලම්පිටියේ පාලමලග නාමින් සිටි ස්ත්රීදයක් දැක තලන්ගම ජයතුන්ග මහතා කී කවියක්.

823 සු ර පුරේ නඩක් වැනිදුල් වැල්ලම් පි ටි යේ ක ර සවි තැනු පැලමසල සිතු සැ ටි යේ සු ර ඔක් වැනි ලියක් බැස නාමින් සි ටි යේ සු ර තිය ගැන ඇ දැක මා මදනා නැ ටි යේ

එතුමා (සුදා) නමැති ස්ත්රී යෙකුට කී කවියක්.

824 ක ර ඹ ප පිට දිගට දිගුවරල ලා මු දා ක ර ඹ ප සැරසෙමින් සිටි සුරලියෙකු ලෙ දා ක ර කැ ප ගන්ට ලැබුනොත් කත නමැති සු දා සු ර සැ ප කුමට පතමිද පින්කර නොම දා

දික්වැල්ලේ සුධර්මාරධාර විහාරාධිවාසි දෙවිනුවර සුදස්සි උන්නාන්සේ කව්සඟරාව ඉල්ලා ලියා එව් හසුන.

සැරද සිරි ලකඹර - දිලෙන පිරිසඳ විලසින් මරතේලිසන් ද ඇන්ඩෲ - ගුණසේකර මැතිඳුනි යස.

825 සි රි ස ඳ රඳන උර මැදුරත සැමදා ම සි රි ප ද මුනිසඳුගෙ සෙවිකර සිතුපේ ම සි රි න ද ඇන්ඩෲ ගුණසේකර මැති බෝ ම සි රි වි ඳ පවතු මෙර හිර හිම එකසේ ම

826 වි රි ඳු කිවබු දපහළ සිහරද හ ර ණ ස මු දු සිතිනි මුව සර සරසවි ස ර ණ මැ ති ඳු විකුම්සිහ මර්තේලිස් ව ර ණ සු බ ඳු සැපත විඳ පවතුම හිම දෙ ර ණ

827 මැ ති ඳු න් දෙදෙන කළ කව් සගරාව දැ ක ය ස වෙ න් බලා මා සිතු තුටුවිය හනි ක එ බැ වි න පිලිවෙලින් එව්වොත් එ පොත්ටි ක ය ස මෙ න් මැතිඳුනට වැඩ සිදුවෙයි නොයෙ ක

කව් සඟරාව පිළිගෙණ ලියා එව් හසුන

සැ ර ද සිරි සඳ සඳ - රදන උරතුරු දින දින සැ ර ද මුව විසි සරසවි - මර්තේලිස් මැතිසඳ නද.

828 මැ ති ඳු වි සි න් එව් කව් සඟරාව ලැ බී සු මු දු සි ති න් බැළුකළ මා සිත පැල ඹී නො ම ද තො සි න් ලිපිකර එව් මෙපත හෙ බී ඉ රි ඳු සි ති න් නරඹනු කව් රසය බි බී

හත්වෙනි කාණ්ඩය 129

829 ප ව් නි ත‍ රේ දුරුකළ තම වෙතින් ත තු ස ව් ස ත රේ දැනගත් ‍නැණයෙන් දිමු තු ලෙ ව් ස ත රේ කියලු යස රැසින යු තු ක ව් ස ඟ රේ කතුතුම සතුරන් ජය තු

කි වි ඳු මර්තේලිස් - ගුණසේකර නමින් යුත් ස බ ඳු මැති තොස්වි - මෙපත නරඹනු මාගේ.

830 ඉ න් න උ වි ඳු කත පුළුවර මිනි මැද ර ද න් න ප සි ඳු සද වියරණ කිවි සත ර පු න් න සු ම දු මර්තේලිස් ගුණසේක ර දෙ න් න මැ ති ඳු පවතිනු හිමිට මෙරගි ර

831 පි ය ගු ණ මර්තේලිස් මැතිදා කර පඬු රු ස ය ව න කොටස කව්සගරාවේ සොඳු රු කි ය ව න ලෙස මවෙත එව් පොතට පියක රු එ එ ගෙ න බලා එව්වෙමි මේ තුති පඬු රු

832 නෙ ක් දන ලක තු ලේ බැඳි කව් විදි ලෙසි න එ ක් කරග න වැ ලේ මුතු ඇමුනු විලසි න දැ ක් මට සු වි පු ලේ ලෙස කළ මෙපොත ගැ න නෙ ක් වර තු ති ක ලේ මුත් සිරිනොව ම ම න

833 න ගා දිගුයට කෙහෙලි ලෙලදි වරඹ ඇස ඇඳි අඳුන ව න් නි ගා කර කුඹු යොනට සත දැන මවසෙ කුළු තනිහට ලෙ ව න් ල ගා නොව කිසි උවදුරක් සිරිපිරි පැවතිනි සිට මෙ ව න් දි ගා කල් මර්තේලිස් ගුනසිසි වැඩෙව හිමි සසුනට ස ව න්

834 පා ළු නොවේ පඬි සෙබෙකලට පත් උ න දෙ ළු නිසි තෙපුල් දන සවන පිනව න ගා ළු කෝරලේ තෙල්වත්තේ වස න යා ළු ඒබ්රේහම් සොවිසා බිදන්ව ම

Abraham Soysa

මාතර සොමානන්ද උන්නාන්සේ කව් සගරාව ගැණ කී කවියක්

835 ලෙ ව් ස ත රා පතල කරණට මෙ තා සි තා එ ව් අ ද රා කරමින් මා වෙ තා න තා ස ව් ඉ සු රා දින මින සේ ර තා ඉ තා ක ව් ස ඟ රා පොත දැක නද සි තා යු තා

——————

අටවෙනි කාණ්ඩය. ————

අප බුදුරජනන්වහන්සේ‍ෙග් පියාණන් ගැණ

836 භූපාල මෝලි රතනාලි ‍නසෙවි රාග්ගිං ප‍ඬෙක්රුහං විමලනේක ගුණදි වාසං ඔක්කාක රාජකු‍ලකේ තමනාත නාථා සුද්ධොදනන් නරපතින් පවරන් පිච්ච

අප බුදුරජානන් වහන්සේගේ මැනියන් ගැණ

837 බිම්බාදරය විකචුප්පල ලොවනාය දේවින්දර මාප පනවදදන භු ලතාය සම්පුන්න සෝම විමලිනිදු වරානකාය මාසාය රාජ වනිතා විපගං විකුච්චිං

                  මිඩයෙ තෙරිදුන්ගේ ප්රිබන්ධක්

838 තී ක ළු පස සුවඳ අට ලවන ගණිම න බැ බ ළු නවරත්න දසමුල් ගෙණ යෙහෙ ණ ඇ ඹ රු සිහ කෙලෙන් සැටපැය වියලමි න වැ ල ඳු අයෙක් සියළු රෝග දුරල න

තීකළු. තුන්සරණය; පසසුවඳ පංචසීලය. අටලවන, අෂ්ටාඞ්ග සීලය; ගනිමින, ගනිමින්; බැබළු නවරත්න, නවරත්නාදි බුදුගුණයද; දසමුල්. දසසිල්ද; වැඩ, රක්සානකරමින්; යෙහෙන්, හොඳා කාරලෙස; සයතෙලෙන්, සිංහ තෛලෙන්; සැටපැය වියලමින්; (පණ තිබෙනතුරු) සැටපැයක්වත්; රක්ෂා්කරමින්, වැලඳු අයෙක්, සිටි යම් කිසිවෙකුට, සියළුම රෝග දුරලන, රෝග සියල්ලම දුරලන්නේය.

ඔයක නාමින් සිටි ස්ත්රිටයක් දැක රාජසිංහ රජ කී කවියක්

839 ස ඳ වත නිල් වරලෙස නිමල නිලිපු ලී ඇ ඳි මාවතක් රණහස නිබඳ තැලිපි ලී අ ද මානලා අගනෝ නොමද දියකෙ ලී මැ ද මා නුවර ගුරුඔය රණගස බැබ ලී

ඊට ඒ ස්ත්රීල කී පිළිතුරු කවිය

840 ජ ල ස මු දා මාවිලිගග බැස ඉව රා බ ල ස මු දා ඇති සෙන්කඩගල නුව රා අ පි ක ව් දා මෙතනින් නුවරට ඉව රා ව ඳු ද ල දා මන්දිරයට බැස සොඳු රා

ශ්රීඳ රාජාධි රාජසිංහ රජතුමාගේ ප්රොබන්ධා

841 ස ල් සපු කින අඹ දඹ බෙලි කටුකෙ න් ද දෙ ල් දොඹ නා පනා මොර බුළු අන්කෙ න් ද ව ල් වරකකා බූ මලිලය එරහැ න් ද ලො ල් හැර නොයම් සිරිකත ඳුනුවිල ක න් ද

842 තුඟුතර ගිරහි න් ද සැදිවට පසුරි න් ද තුරුහිස මනන න් ද නදදෙන කොව්ල න් ද සුපිපෙන කුසුම න් ද හැසිරෙණ බිඟුක න් ද බලසොඳ මිතුරි න් ද රුව දඹ දෙහි ක න් ද

අටවෙනි කාණ්ඩය 131

කටුවානේ මුහන්දිරම් මහත්මයා‍ගේ ප්රලබන්ධු හත්වෙනි කාණ්ඩයේ 127 වෙනි පිටේ 815 වෙනි කිවිය හා සම්බන්ධබයි. 843 ප බ ළු දු ල් ල ල ව න ත රූ ස රා පි ක ම ල සෙ තු ල් ල කි නි හි රි ත න ස රා පි ක එ ල ළු කෙ ල් ල කර කර යන න නු රා නෙ ක ස ලෙ ළු ගො ල් ල මත් ක ර ව න සු රා ව ක

844 ඇ ලී ම ක ර න් ද බිඟු රොනට එතක ලී ක ලී නෙ ත නි න් ද නාවෙය අවල කෙ ලී කෙ ලී අ ප වි න් ද රතිකම නොකොට එ ලි එ ලි වි ය නි න් ද කිම ලන්වෙලා ඇ ලී

845 බ ඳි මි න් ද දේ නගිමින් තිමිර වා ර ණ ම න යෙ න් ද දෙ විද සැර නොව ප වා ර ණ ඇ වි දි න් ඇ ‍ඳේ ඉඳ ලිය ලෙස සි වා ර ණ ක ර ප න් ල ඳේ මගෙ දුක අද නි වා ර ණ

පෙර රජකෙනෙකුට නැකති වංගුවේ මිනිහෙක් නඩුවක් පැමිණිළිකරපු හැටි 846 මහැජ මෙම ට පැමිණි අනඩුව බොහොම දෙයක අවසර ඇතොත් ගැතිම කිය මී මම ලද කෙතෙක කරම අමුනක පමන ඉඩම අරගෙන එ ග ම රදල බය මී නිවරදි මටත් තලල ඉල ඇට බි‍ඳෙනතුරුම එගැණ කරපු වෙහෙසවය මී මහරජ නිවන් මෙමගෙ හොඳසැටි නඩුව තනව නැතහොත් මෙහිම බැහර මිය මී

ජයවීර බණ්ඩාර මහත්මයාගේ ප්රඩබන්ධ. 847 බ ල න් නට ගොසින් මාවත තන්ග ල් ලා දො ‍ඩ න් පහල පියසට පැමුනුන සි ල් ලා ප ස න් කෙතෙකු යනුදැක කලයක් එ ල් ලා ල සි න් ඇ වෙත ගොස් සිතු මගෙ නුඹ ප ල් ලා

848 මු දු න් කර වරල බැඳ සිකිපිල තු ල් ලේ ස ඳු න් අඟරු ලෙප කර ගත සුවිපු ල් ලේ ම ඟි න් මග සිටිය කත දැක තන්ග ල් ලේ ල ගි න් මට යන්ට පය නොනැගිය එ ල් ලේ

849 සු නි ම ල් උවන සඳ ඇගෙ නෙතු නිලිපු ල් ල සු වි පු ල් තන තිසර දෙපතුල් රතුපු ල් ල ම න ක ල් සරඹුවෙක්දෝ රුසිරෙන් දු ල් ල බැ ළු ක ල් සැක ගියෙයි එලුමන් ඇස් පි ල් ල

පොරවක ආරච්චිමහත්මයාගේ ප්රෙබන්ධියක්. 850 බැ ලී යා මදෙස උවනත ‍බාල සෙමි සැ ටී ලෙ ලී යා එන පයෝදර රණ හසුන් පැ ටී න ලි යා රම යුදට ඉඟුදුන්න හෙන සි ටී ඔ ලි යා වැව මෙ සැටි අඟනෙක් නනාසි ටී

බඹරැන්දේ ගනිතයා‍ගේ ප්රිබන්ධායක් 851 ඒ රි ය පිටට පැනනැගෙමින් අවරදි ග මී රි ය පියන් වන පොබයන උදය දි ග කා රි ය සිදුනොකර දුජනා කරපි ද ග සූ රි ය දෙවි දමුනු උගෙ ගැල අතරම ග

132 කව් සගරාව

හීනටිගල ගනිතයා වවන ලද තම්පලා සොරු උගුලා ගියකල කී කවි.

852 ලො ව ට වැඩකර මදක් උපකාරයෙන් ඉන්ට දවසැ රා ක ට ට රසඇති මාළුපින්නක් වවාගන්නට පලක රා ව ට ට වැටබැඳ තම්පලාසේ උනිමි මම දැඩිවෙනතු රා හැ ම ‍ට දා කර වැඳු වෙසිගෙ පුතෙක් උදුරාගති සො රා

858 ව වා තිබුන තම්පලා ගනිතෙගෙ ව ත් තේ මු වා වෙන් ඇවිත් හොරු උගුලාග ත් තේ කී වා මෙ පද බොර නෑ අනෙ හරිස ත් තේ එ වා පන් හොරෝ උඹෙ අඹු මෙ පැ ත් තේ

854 මෝට වාහේකමට අපෙනුත් ගියා නොගියා බෑ කියන්න ට ඊ ට නෑකම් දැනට මෙටදෑ තව වවා දෙමි තම්පලා ත ට කා ට වත් නොකියම රහසේ අඹුව ගෙනදුනහොත් මෙමාහ ට ඇ ට ටිකකලකින්ම පුළුවනි ගතිත පැටියෙක් සදාගන්න ට

පත්තායමේ ලේකම් මහත්මයාගේ ප්ර බන්ධයක්.

855 උ ර ඉස වරල රණහස වඩන ම න ක ය න ර කල වනට නමකළ අදර න ර ක ය ව ර සර අගය වඩවන මනට න ර ක ය ක ර දර අඟන ලඟ මන කවර ක ල ක ය

යාත්රාතමුල්ලේ තෙරිඳු විසින් ආචාය්ය්ය් විල්ඩස් මහතාට ලියා යවන ලද කවි‍ දෙකක්.

856 ස ර ද පණ ගුණ මඬලැති තමහර ණ ප බ ද වියැත සැරදිය දන නද කර ණ නො මදු රුසිරු තෙද හෙලිකළ බස ගහ ණ සැ ර ද සොබන විල්ඩස් මැතිඳු දිනමි ණ

857 පු න් න සඳ වතැති දුටු සත සිත න් න බු න් න රුපු මතග මත සීරද වැ න් න ද න් න නෙෂත විල්ඩස් මැතිඳුට මෙ න් න දෙ න් න මෙ පත සකි සිතුපෙම් වඩමි න් න

උ ප දේ ශ.

858 අඳුර කරුවලේ පඳරට මුවාවෙ ලා විදුලිය එලිය දැක කනහුල දියේ හ ලා අතුන් ලියන් දැක තම ලියට තල ත ලා දුවන මුවන් දැක නොමදන්නේලු ප ලා

859 මදුලිය වැලක මදු පල ගෙන මලි න් ද මා එ මදු කකා එන මුවදෙනගෙ අ න් ද මා අන්ලිය තකා තමලිය උරණකි න් ද මා විදුලිය එලිය දැක අතනාරු ප න් ද මා

සිටිනා මළුවෙ ධම්මාරාම යතිඳුගේ ප්ර්බන්ධමයක්.

860 ද රා රුවන් කිරුළු සමග අබරණ සියොලඟ මොනව ට වි රා ජිතව කදිර පුග වසන සමන් සුරිඳු සෙ ට ම රා ලෙසට කියන මේ බොරු වැලිගමයගෙ බලසුන්කො ට ක රා අදර ජයසරිදුන මැන රතනසාර යති ට අටවෙනි කාණ්ඩය 133

861 ල ත් උ තු න් පෙරපිනෙන් නෙකසිරි සමග තදතෙද නොමදි නේ ‍නෙ ත් ල මි න් දිවලොවට සෙත සලසවන පුල්වන් සුරිඳු නේ යු ත් රො සි න් අප සමග බොරු නඩු කියන ගැරහ‍ුන් කරමි නේ ප ත් ක ර න් පැරදුමට දප වැඩ පොට්ට වැලීගම විගසි නේ

එක්තරා තරුණයෙක් මනාලියෙක බලන්නට ගොස් මනාලිව දැක සතුටු සිතින් කී කදිම කවියක්.

862 ක දි ම යි මුකුළු මුවරද ක දි ම යි ක දි ම යි කැකුළු ගත රන් ක දි ම යි ක දී ම යි ලැමද පියයුරු ක දී ම යි ක දි ම යි ‍ෙම ලද මටනන් ක දී ම යි

එක්තරා විරිදුකාරරයෙක් තොරණක් බඳිනවා දැක කී කවියක්.

863 සෙ ණෙ ත ගෙ‍ ණෙ න ව ළු තොරණෙ බඳි න ව ළු තො ර ණෙ බ ඳි න ව ළු නැටි පරවෙ න ව ළු නැ ටි ප ර වෙ න ව ළු බීමට වැටෙ න ව ළු බි ම ට වැ ටෙ න ව ළු කොල්ලෝ ක න ව ළු

උභයසේකර ගාර්දියේ අතපත්තු මුදියන්සේ‍ගේ ප්රලබන්ධ .

864 මු තු පි නෙ නී උවන සිසි තනහස පැ ටි ය ම තු ලෙ සි නී දවල දත් ඔබින ඉඟ ටි ය යු තු ‍සි රි නි බවන වසමිනි හිපි ටි ය ර තු අ ග නී මෙමටනන් කියත් ව ටි ය

865 මා ව ත යන කලට දැක එලඳගෙ රූ පේ දා ග ත අළු උනිය මදරද වි කෝ පේ කා වෙ ත ඉරනමද නොදැනෙයි මේ දී පේ ඒ ක ත දුටුවේලෙ සිට මට අසනී පේ

තරුණයෙක් යහළු ස්ත්රි යක් නානවා බලාසිට තම මිත්රියෙකුට මෙසේ කීය.

866 අ ම යු රු සිරිකතසෙ වත දුටුදන අ ටී ය පි ය කු රු වතිනි බැඳ තන රනහස පැ ටි ය නි ස යු රු කිරණ මෙන් විලමැද බැස සි ටි ය සු මි තු රු බලව අර ලඳ නාන සැ ටි ය

ඊට මිත්රමයා කී පිළිතුරු කවිය.

867 නා නා දන යනෙන මාවත කිම සි ටි ය නා නා පව් සිතින් නිතරම සිත ගැ ටි ය නා නා බස් දොඩති දද දන කර අ ටි ය නා නා සඅටි මෙනුඹ බැලුවා නොමව ටි ය

කිරම යතිඳුන් විසින් කරණලද ප්රලබන්ධි.

868 ර ණ ල ක සදිසි පද දපසිදි ස ත ල න ර ර තු ල ප එ දිවි ලමු මුල විදි එ ප ල තු ර ර ත ල න මදපවික කවිපද මන ල ත ර ර ති ල බ යස දනිමු මුනි දසය බ ල තු ර (අනුලොම ප්ර තිලෝමයකා)

134 කව් සඟරාව

869 තද නලි සිරි රදන රියවලග රවන න නතවර නුදුල දලනිල නෙහස රදම න නම්දර සරනොලබ රසවිහිදි කරව න නවරත මැති සරෙක් දිලි අල්විස් තද න

             										                                          (පද්ම ලක්ෂ ණම්)	

870 දි සි සරසවි වදන නදව්වි සරස සී ඳි දි සි සිරි උරග ලම්මලගර උරිසි සි ඳී දි ය ලදගර සරිසි සිරිසරග දලය ඳි දි වි සිරිවන මැතිනි නිති මැන සිරිවි ඳී

                                                                              (අනුලෝම ප්ර තිලෝමයම්කම්)	

මාතර සුමනතිස්ස සුමඞ්ගල යතින්ර් යානන් වෙත යවනලද ලියුමක පිට ශ්ලෝකය.

871 කි තු බ ර ණ පැ ලැ න් දු කුන්තෙලේ දික් ගිජි න් දු කි රි කි වි ‍කෙ ස රි න් දු දම්දලාරේ කිවි න් දු ප ල ක ළ ව ද නි න් දු කිත් නැතින් පිත් මුනි න් දු අ ප සු ම න තෙ රි න් දු දෙන් මෙ පත්සේ ගුනි න් දු

මාදි‍වල අනොමදස්සි ස්ථවිරයන් වහනසේ කැස්බෑ වැව ගැණ කි කවියක්.

872 තො ස් බෝවන සිසිල මනහර ලො ලා යා ම ස් බෝයනෙන දියපිට පැන දු ලා යා රැ ස් බෝ මුතුසෙ ඉවුරස වැසි ත ලා යා කැ ස් බෑ වැව දුටිමු දනමන ලො ලා යා

බල්තාසර් මැන්දිස් වීරසිංහ වික්රන මරත්න මුදලි මන්ත්රීණවරයානන්ගේ මරණය සඳහා උබයසේකර මහති විසින් කියනලද කවි දෙකක්.

873 ල ක ස ර යස කමල් බබලන පිපි නිම ල පැ න ස ර මෙම මැතිඳු ‍නැතිවීමෙන් පත ල ප හ ක ර වැදි මෙදුක සැඩගිනිකඳ නැබ ල ම න යු ර සැනසෙන්නෙ අපි හැම කවර ක ල

874 වි ප් කුල ගුවන් මැද පිරිසිඳු සොමි සහ න ල ප් නැති සඳසෙ සුදිලුන‍ නෙක ගුණ රැසි න ද ප් බිඳ රුපුන් දිගු මෙමැතිඳු යස සොබ න ස ප් රස මිසක් වනනට සමත කවුරු න

හිමප්පු කන්කානම කරුණක් සඳහා මග්ගොනදී කී කවියක්.

875 පළමු තෙලිදිය බිබීසිට ගොස් ලිඳක් තැඬළූ අයත් ‍ගො න් නු ය දෙවනු රත්තම්පලා ගස උගුලන්ට උපමා කිවෙත් ගො න් නු ය නමත් ගොන්නුය ගමත් ගොන්නුය දෙවනු තුන්වෙනුමත් ගො න් නු ය මෙවැනි තකතිරි මෝඩ යොත් සිටි තැනට ආ මේ අපිත් ගො න් නු ය

කොට්ටාවේ තරුණයෙක් ආලයබැඳ අන් ස්ත්රීමයාවක් කළුරියකළ කල්හි කි කවි දෙකක්.

876 මු හු න ට මුහුන ලා සිඹින් ගත්හා ද ල බ න ට කෙදින අනෙතින් මට සිදුවේ ද ර ස‍ කො ට නිතින දුන් සුතෙල් බස් මී ද වෙන කොට මෙවන් දුක් අනෙ කවරෙක් වා ද

අටවෙනි කාණ්ඩය 136

877 ස ඳ ක් ලෙසින් මවුපිය සඳ කොඳ වන ට උ ද ක් තුටින් පියබස් පැවසුව සොඳ ට අ නෙ ක් ගුනැති සොඳුරියෙ නුඹෙ සොහොනපි ට කො තක් රනින් සදනෙමි හැකිනම් මෙම ට

එක්තරා උන්නාන්සේ කෙනෙක් පැතැටියක් ඉල්ලා ලියායැව් කවිය.

878 නේ ගු ණ ය ක් ඇති නදවන බව සත ට මැ අ ඟු ර ක් දකිනට ගුරුදිනට හෙ ‍ට ඒ බ ව දු ක් හැරලා දැනගන්න ම ට පැ තැ ටි ය ක් සපයා එව සකිඳු හෙ ට

ඊට පිළිතුර කවිය.

879 පෙ ත් මෙ න් ලොවට සෙත් දෙන මැදුරු ලොවිඳු ට පු ත් ව න් යතිඳුතුම කුළුනැතිව මොනව ට ස ත් තෙ න් මවෙත ‍මව් මෙකරුණය ලිපිකො ට ඇ ත් න ම් මෙගම නෙවරදි රැගෙන එමි හෙ ට

රත්නායක ආරච්චි මහත්මයා උන්නාන්සේ කෙනෙකුගේ අවකල්ක්රිරයාවක් ගැණ කි කවියක්.

880 ඇ සු ව ලෙසට විසු මහනා පෙරකා ලේ දෙ සු ව තමයි දනහට සදහම් ලී ලේ ප සු ව බැලීනම් ගැනුන් වෙත ලෝ ලේ ඇ සු ව තමයි ඌ විසුබව රෑ කා ලේ

දික්වැල්ලේ මරක්කලයෙක් ඔහුගේ ඉ‍ඩ‍මේ පොල් කඩාගන ගියට කී වස් කවියක්.

881 ක ල් ල හො රු න් රෑ කරවන පෙරලිය ක පෙ ල් ල අ ර න් ගස මුල සිටි තව සොරෙ ක එ ල් ල ක ර න් දොරකඩ ගු ඇසු එකෙ ක බෙ ල් ල ක ඩ න් ලේ බීපන් රිරිය ක

බෝවල තෙරිඳු විසින් උන්නාන්සේ කෙනෙකුට කී කවියක්

382 බි ම් බා රිවිඳු අවරට ගිය කල දි ‍ලි ‍යේ ත ම් බා හෙරලි ඇට හෙණ පිත්තල තැ ලි යේ ර ම් බා පළසමග බුදිනට සිතු ක ලි යේ අ ම් බා වක් උනිය කෙනෙකුට සගව ලි යේ

එක්තරා නමයෙක් පැල් රැකීමට ගියවිට පැලේ තිබුන පැදුර නැති බව දැන අඹුවට බයේ ගෙදර යන්ට නොහැකිව කී කවිය.

883 අයියේ දෙවියනේ මට උන වි යෝ යා පැලේ පැදුර හොරු අරගෙන ගි ‍ යෝ යා ගෙදර ගියොත් මා නොතිබුන වි යෝ යා පැදුර දුන් කෙනෙක් මගෙ නෑසි යෝ යා

පුරාණ දොඩම් වෙඩි ගණනක්.

884 ස රා සර කර පවන ලවන්ත් යලිඳු මඹමුවා බාග සින මින කි රා ගන් දක ඉන්ද බාගය අගුරු රී මුක්කාල ගනි මින පු රා වෙද සත තරන් ගනිමින් කපුරු සුදුසුඹ අයන ගනි මින ස රා සිත තුටුකළේ අපමන දොඩම්ගෙඩි පුරවාම බල මින 136 කව් සගරාව

885 ප ස ළො ස් වක සමග දියවක් ගනන් දැ න එ කො ලො ස් වක යලිත් ජලවක යොදා ග න මෙ ව ල ස් අඹර මින් තුනිනෙක තරම ගෙ න වෙ න ග ස් වල දොඩම් පරදිනවා මෙයි න

මිහිරිපැන්නේ ධම්මරතන ‍සාමින් අබේසිංහ අමරරස්කර මුදියන්නේ රාලහාමිට අරනලද ලියමනකපිට කවරයක්.

886 මු ද ලි තු මා දකිමින අමර සේ ක ර ක ද ලි දු මා නැමිපල බරනි සේ ක ර ඇ ද ලි න මා මතබැඳ අදර බෝ ක ර ක ඳු ලි බ මා හෙලමින මෙකෙ දී ව ර

එම සාමීන්ගේ තවත් ප්‍රබන්ධෙයක්.

887 ඇ ද නැ ති ගගක් සොයමින් පැන්ගෙන එයි න දු ම නැ ති කට දහනදා ලිප බැද ගුව්රෙ න සො ද රු ති බතක් වැල්ලෙන් පිය කතත් ම න සි ත ඇ ති ලියක් එකසේ සොයනු කෙලෙසි න

ඌරු මුත්ත යන ගමේ විසූ ඊස්වර මතුතාගේ ප්රුබන්ධඑයක්.

888 න ය නා නන නයන නිලුපුල් යුගෙව් ගැ ඩ න ය නා තුන කතසෙ රුසිරෙන් රතිඳු මැ ඩ මෙ ව නා කතෙක් දුටුවෙම් මම් අගල ක ‍ඩ ඇ ස නා හොදෝ රති යුදයට ටිකක් හැ ඩ

කරතොට නායක ස්වාමීන්ගේ අපවත්වීම ගැණ පරපාමුල්ලේ යතිඳු කී කවිය.

889 දි නි දු සාසන ගුවන් මුදුනැත සියත වැසිතුරු ‍සලමැ දේ සි නි ඳු සත්දම් අමා කිරණනින් සුදන කුමුදිළු කර න දේ ප සි ඳු දම්රම් මෙ යති තරිදා උදාවි බබලන ස දේ වි රි ඳු මරුපලගැවිත් අල්ලාගතිය කමතින් නිවර දේ

ප්රකදිනන්දිස් උබයසේකර ස්ත්රිලයෙක් පරිද්දෙන් ගෞ ජේමිස් අල්විස් මැතිතුමා වෙත ලියා යවනලද කවියක්.

890 ස තො සි න් අනෙක සිරිදි මෙවිලස රම නී ල පෙ මි න් මගෙ පහස විඳ අතරක දෙව නී ද දු න න් බසට හැරියොත් මාවානි තරු නී එ ක නි න් දිවියාය අල්විස් හිමිසදි නි

ඊට ගෞ. ජේමිස් අල්විස් තුමා කී පිළිතුරු කවිය.

891 ත රු ණ ලියගෙ වරදක් දුටු සැබවි නි ය නොගෙණ හරිති පෙරපඬි බසෙහි තිබු නි ය ල ඳු ණ නෙක දොසින් මුත් රුවති සොබ නි ය දු ද ණ බසින් කිම නුඹ හරිමි තරු නි ය

අටවෙනි කාණ්ඩය 137

එක්තරා පුරුෂයෙක් ස්ත්රිියෙකුට කී කවියක්.

892 දි ය ක ලේ අරන් යනකලට ලඳලිය න් උ ර දෙ කේ පල්ලට දමති සැරගිම න් මා කෙ රේ බැළූ බැල්මට දාය ගිම න් අ ඩු කු ලේ ඉපිද මෙකවත් බැරිය බොල න්

ඊට ඒ ස්ත්රිෂය කී පිළිතුරු කවිය.

893 මහමි කුඩා මි හිමයේ බොහොම ඇ ත කොයි කොයි මලෙන් මුත් බඹරුන් රොන් ගනි ත කොසඹ ගසේ සෙවනැල්ලත් සිසිල් දෙ ත රුව ඇත්නම් අඩුකුලෙවට කමක් නැ ත

මාතර සගතිස්ස යතිඳුගේ කුකුලෙක් හොකම්කර කෑවට කී වස්කවියක්.

894 දි දු කා නොතකා දෙලෝ පන්සලේ සිටි කුකුලා ස පා කෑ එ කා වෙන කා නොකා හරිදෝ අනේ සුරිඳුනි ස පා කෑ එ කා නොරදා දෙවත් කියනා සොරා නුඹෙ තෙදන පා ඌ ම කා හරු උමතු කරවා කකුල් හොරවිය සිඳ ද පා

විසිදාගම ස්ථවිර පාද‍යානෝ තම දායකයෙකුගෙන් තලතෙල් ඉල්ලා ලියා යවනලද කවියක්.

895 සි ව් ව න වහ පළමුවන සිව්වන තෙව න සි ව් ව න වගෙයි පෙරවන කොම්බුව රැගෙ න සි ව් ව න තෙවන වන අල්කරමින් යෙහෙ න සි ව් ව න පල ලැබෙයි ගෙන දුන්නොත් මෙවි න

තොටගමුවේ ශ්රීි රාහුල ස්ථවිරයන්ගේ ප්රතබන්ධයක්.

896 හ ර තු රු රා ජ විලසින් යසැති නොවිත ර නි ති ම නු රා ජ කුලයෙන් පවතින මෙව ර රු පු ප ර රා ජ මත ගජබිඳ කෙසර යු ර දි න ව ර රා ජ සිහ නරනිඳුසඳ එපු ර

කතළුවෙ කෙනෙකුගේ ප්ර‍බන්ධයක්.

897 මී පේ මහන උනා මිනා මොහොකුත් නොදන්නා ගෙ නා කී පේ කුත් පොදි එල්ලෙනා වනවනා නානා තැනා ඇවිදිනා මුන ත් මහ අවලක්සනා ඇහැකනා අලියාවගේ මොරදෙනා ඊ යේ රෑ මෙතනින් අනේ නික්මුනා ඒකත් අපේ වාස නා

එක්තරා පඬිවරයෙක් “ලිත” ඉල්ලා ලියාඑව් කවියක්

898 කු රු ස ත රි න් තෙකුරව නනු ඉස්පි ල් ල වි ග ප ස යෙ න් සිව්දිග ලනකුරු එ ල් ල ම ට හි ඟ යෙ න් දිඳිනෙම් සැම දෙවිප ල් ල මෙ තොප ගොසි න් ඈගොඩ යතිගෙන් ඉ ල් ල

138 කව් සගරාව

වැලිගම තරුණයෙක් තරුණියෙකුට කී කවියක්.

899 කැ න් දා සදිසි දත්මැද සුනුලා පෙමි නි බ න් දා සුදු බරණ පිළියෙන් සැසෙමි නි න න් දා උයන බටසුර අගනක් ලෙසි නි කැ න් දා ගෙණ යාම මට සිනෙන් පෙනු නී

ඊට තරුණියගේ සහෝදරයෙක් ලියා එව් පිළිතුරු කවිය.

900 ඇ න් දා තුනු රුසිරු රසඳුන දනන් ඇ ස න න් දා නම් සුරඹ සමවන් ඵලඳ ය ස අ න් දා සළුබරණ වඩමින් සලෙල තො ස කැ න් දා ගෙන දවල් පලයන් ‍කැමති ලෙ ස

විබද්දේ ආරච්චිරාලගේ පුත්රෙයෙකුගේ ‍නොසැලකීම ගැණ ඔහුගේ මිත යෙක් කවට වශයෙන් ලියා එව් කවියක්.

901 සු පු ල් තඹර වත බිඹුපල අදර ර ත වි ම ල් රුවැති අගනක් සමග සිරියු ත ද ව ල් දවල් කැමතිව මෙ ඔබ සිත සි ත වි ක ල් වුයෙන් දැන් දැන් අප මතක නැ ත

කටුවාලේ මුහන්දිරම් නමැති කවීන්ර්දැනයා විසින් පත්තායමේ ලේකම් මහත්මයාට ලියා යවනලද කවි පන්තියක්.

902 ර කි නා දෙක ලෙසින් මුනි වදන හැම දි ව ර ඳ නා වෙරලසෙහි තංගලු ගම ලැ දි ව ලි ය නා ආරච්චි මැතිඳුට සමර දි ව බැ ති නා සකි මෙපත දි ඉවතක හි ඳි ව

903 ම න න ම වන තිලින යදිනට සිතු මි ණී ය ම න න ම දන තඹුරු නදකළ නුබ මි ණි ය ම න න ම වැකුනතෙක් ‍පොත කව් සිළු මි ණි ය ම න න ම නය බවට නිරතුරු සපැ මි ණි ය

994 තු ම ල කිවි කඳඹ රඹ රණ පි නි පා ය සි ය ල කිවි වරණ සිඳු රුපු පි නි පා ය ස ක ල විඳු කිරණ කළ තිලි පි නී පා ය දෙ කු ල ඹරට අප ලිපිසුරු පි නි පා ය

905 බ ඹ ස ර ස වි ය නැණ ගිරිලෙන ස ර ස වි ය නු බ ස ර ස වි ය යස හිමි ගෙල ස ර ස වි ය දි න ස ර ස වි ය දනතුළ ලත ස ර ස වි ය සි ප ස ර ස වි ය හිමි දින නුබ ස ර ස වි ය

906 ක ව් නළු සද ලකර වියරණ රුවන ක ර දි ව් නැණ නැවිනෙතර මුළු දියට පුවත ර ක ව් කැල දලැති ලක්දිව ලිපැදුරු සම ර සි ව් සිදු නුබ දෙරණ හිම පවතු රන්ගි ර

අටවෙනි කාණ්ඩය 139

පත්තායමේ ලේකම් මහතා විසින් ‍කටුවානෙ මුහන්දිරම් මහතාට ලියා යවන ලද කවි දෙකක්.

907 කි වි න් කුමුදුවන තදකළ තරි න් දු ව නි ති න් උර වසක සිරිනොව තුර න් දු ව මු හ න් දිරම් කටුවන අප මැති න් දු ව ද කි න් නට බොහොම මගෙ සිත අල න් දු ව

908 පා න ය කළ සකල සත අමත පා න ය පා න ය මුල රඳන මුල සක වි පා න ය පා න ය හිමි දිලෙන මුළු ලකට පා න ය පා න ය ඔබ දුටොතිළි මනෙත පා න ය

ඊට කටු‍වානේ මුහන්දිරම් මහති පත්තායමේ ලේකම් මහත්මයාට ලියා එව් කවිය.

909 ය ස සි න් ඌන නොවනා රඳ පි යා ව න එ ලෙ සි න් කල් හැරිය අප වෙත පි යා ව න නි ල මෙ න් වන සබද මෙග පිය පි යා ව න එ බැ වි න් අපි දෙදෙන තුරුවන පි යා ව න

ඊට පත්තායමේ ලේකම් මහතා විසින් ලියා එව්නනලද පිළිතුර කවිය.

910 සැ ම ස ත් හට සිරිත්වම පවතින මේ වා පෙ ර ලෙ ත් මය කුසල් අකුසල් දෙක වේ වා ලොව සෙ ත් කළ මුනිඳු සද වදහල මේ වා පැ න ව ත් සත වසති ඉන් නොව දහ මේ වා

පත්තායමේ ලේකම් මහතා විසින් කරණලද සන්ර්ව ෂ්ටක යමකා කාරයට සාදනලද කේශාධි පාදයක්

911 සු නි ල ගග තරගයුරු රැලි රැදි වර ල ව ර ල දිසි මයුර පිලහට දිනි නිම ල නි ම ල පුර සදෙව් දිලි දල වතකම ල ක ම ල ගමන දිලි රණකුස කුසුම ති ල

912 ති ල කි න් උතුම් ඵලඳගෙන බැම දෙක ලක ල ක ළ මෙ න් ඉඳු නිලින් තිඹපත් යුග සුනි ල නි ල ඳු න් ගා සුනීල් දිඟුතරනෙත් සස ල ස ල ලු න් විදින මල්සැර වියලු නිලිපු ල

913 පු ල මි න් මදන රිය ලුමෙන් සක් සත ර ත ර මි න් ලෙස සවන් ලු රන්පත් පව ර ව ර ඹු න් කැළුම් කොපලත බියෙනි මනහැ ර හැ ර ඉ න් කිවත් රන්ඕවිලි යෙති එව ර

914 එ ව ර ප ස න් දදවර නියකුම් ලෙසි නී සි නි ඳු ලෙ සි න් අම පිරිබිඹු ‍පලය වෙ නී වෙ නි නී උ ව ම් කරතොත් බඳුවද දලි නී ද ලි නි යො වු න් කව්මද මුතුපෙලට දි නී

140 කව් සඟරාව

915 දි නි දි ව් ලා ප ල බ ර ලා පුර වෙසෙ ස සෙ ස ‍ක ගෙ ලා යු ග තු ර ලා වටක වෙ ස වෙ ස උ දු ලා කො ර සෙ ක ලා රනසෙ ල ස ල ස නො ව ලා බ ඹ මෙ ක ලා මැවි කෙලෙ ස

916 කෙලෙස ඉඳු රුපුන් මද මදසේ ගම ස ගමන විය කසුන් පිරිමඩිමින් දෙත න දෙතන උසුලමින් වැහිරී ගිය ඉඟි න ඉඟින මදන දුනුමිට පැරදි සොබ න

917 සො බ න රුසිරු අගනී මපුරුදු තරු ණ ත රු ණ නුඹ සමග රතිකෙළි කෙළ සම ණ ස ම ණ වන විලස අප සමගව වස න ව ස න කල සිතුනි දෙන ලෙස මිනිරුව න

918 රු ව න නුඹ කතුනි ලොව සමගීව සිටි න සි ටි න වෙනැති ලොව අන් අඟනෝ බැති න බැ ති න සිතින් එති එති අපගේ යහ න ය හ න මෙනුඹ ඉඳිනේ සුරතල් බසි න

919 බසින අන් සලෙල සමගව වැස පව ර පවර නුඹ නිසා මම විසු‍ෙවමි එව ර එවර අප දෙදන එකසේ ඉඳු මෙව ර මෙවර මා ඇරිය හැටි හොඳට අද ව ර

920 ව ර ඹු න් ලෙසින් මපුරුදු කොමලී සුනි ල නි ල ඳු න් ‍ගා සලෙලු සමගව ක ර කොම ල ම ල ඳු න් නො විසු‍වහොත් ලොව වෙන ‍සලෙ ල ස‍ ලෙ ලු න් නිසා වෙයි දනු අද හෙට තැවු ල

බලිකාරය්න විසින් භාවිතාකරණ සෙත් කවි සාන්තියක්ද පත්තායමේ ලේකම් මහතා විසින් සාදා තිබේ ( හේ මෙසේයි)

921 ම ති ඳු හසු සිරි වැස තා හ නු තා ප සි ඳු ඉමුලක වස තා දි මු තා නො ම ඳු පැදුමේ පුද තා ල බ තා දි නි ඳු ඔබ රැක දෙව තා ස න තා

928 ග ත සු දු පැ හැ දේ ස මෙ රා ත ද රා වැ ස ගි නි ක ර දේ ත ව රා නි ත රා බො ජු න ට ලො බ දේ වෙ ඬු රා ප ව රා අ ප ම ණ සි රි දේ සි කු රා ස පු රා

923 ග නි මි න් අත රන් අකු සා පි යැ සා අ ර මි න් එකොලම් තුර සා ය ස සා ය න ම න් දිග පුද විම සා ස තො සා බු වි න න් දන සෙත සල සා නො ල සා

අටවෙනි කාණ්ඩය 141

924 ස පු රා මසු අත දර ණා අ ර ණා ප ත රා වැටකය විම නා ර ද නා ප ව රා නිරිතේ පුද නා ල බ නා දෙ ව රා අසුරිඳු සොබ නා සි රි නා

925 ගෙ ණ නැදවට නුග විම නී පැ මි නි ර ණ කළ රිටු නැගි ගම නි ගු ව නී ද න පුද වරුනේ ලබ නි පෙ මි නී සෙ න සුරු ඔබ රැක දෙමි නී නි ති නි

926 බ ද වෙළු ගෙණ මත වර නේ අ ර නේ ඉ ද තුරු ගිව්ලේ විම නේ සෙ වු නේ පු ද ලැබ වයඹේ රද නේ ග හ නේ ස ද දෙවි ඔබ රැක දෙමි ‍ නේ සි රි නේ

927 ස ක තා මහිසෙකු මති ඳේ ප සි ‍ඳේ වැ සෙ තා කොසඹෙක පැහැ දේ නි බ දේ ල බ තා සව් මේ පුද ‍ෙද් ලො බ දේ ස ත තා බැඳ මේ මැති ‍ඳේ රැ ක දේ

928 තො සා කුසුම කුඩු සුර ‍ තේ ද ර තේ ල සා නරෙකු නැග වඩි තේ සි රි තේ ඉ සා බෝදිතුරු වැස තේ නි ය තේ ය සා දෙවිඳුගරු සැප තේ දෙ ව තේ

929 ග න නා විමනෙක කද ලී උ දු ලි ල ගී නා විහාන කම ලී ල ක ලී ල බ නා පුදතල කැර ලී මෙ ක ලී න දි නා ඔබ සෙත සිරි ලි දි ය ලි

930 දි නි ඳු කිවි කුජ රා සැන තිරි ඳු ත රි ඳු තෙන ගුරු බඹ සුත විරි ඳු වි රි ඳු නවගහ නමකින් පසි ඳු ප සි ඳු සිරිදි රකුමේ මැති ඳු

වීර හීනයක්

931 දැ න මේ නම ගහයන් බස පෙර සා වැ නු මේ දැහැ දොස් හැර මන සතො සා ගෙ න මේ පුද බලි නරඹා විම සා දෙ වි මේ ගෙට සිරි සුබවැඩ සල සා

විර හිනයක්

932 අ වි යෝ මෙ මට උනු කරුමේ කීම බා ලේ දෙ වි යෝ නැතුවාද මෙ රට මේ කා ලේ මෙ වි යෝ ගසට පිහිටන්නේ කොයි රා ලේ දෙ වි යෝ වත් වරෙන් මගෙ වෙනුවට රා ලේ

142 කව් සඟරාව

විහිළුකාරයෙක් ඇතිකරනලද තලගොයි පැටියෙක් මැරුණාට කී කවිය.

933 බාලේ පටන් ඇති කළ ත‍ලගොයි පැ ටි යා ආලේ වෙමින් මිදුලේ කෙළ කෙළ සි ටි යා උගේ මරුවා ඌ අරගෙන ගිය හැ ටි යා සිහිකර අඬමි සුරතල් තලගොයි පැ ටි යා

හිරකාරයෙක් කී කවිය.

934 ක ළු ග ල් තිබුනී කඩුගන්නාවේ විද ලා අ ක ස ල් තිබුනී අපි පුරුවෙ පවු කර ලා දෙ ප තු ල් රිදෙන්නම් බැරියෙයි කදු නැගි ලා සු ර ත ල් කළේ මීටද අම්මේ නුඹ ලා

බේරුවල යන නාමය සෑදුන අන්දම ගැන පුරාණ කී කියමනක්.

935

සතුරු ජයගත් නිරිදු වත්හිමි සතර නූගත් අයට පෙම් කො ට උතුරු දෙස සොලි රටට සෙබළුන් යවා බමුණන් ගෙන්නු විලස ට ඉසුරු මුනියා ලිය කුලෙන් අටදෙනෙක් බමුණන් රැගෙණ නැවක ට

ඉතුරු සත්දෙන ගොඩ බටතැටන බැරුවල කව් එදා දින සි	ට

පෙර රජකුමරෙක් “කළුඋන්දෑ” නමැති පදු ස්ත්රිටයාවක් සරණපාවාගෙන හිට නැවත තමාට රාජ්ජය ලැබුන කල ඒ ස්ත්රි ට මෙසේ නාමයක් දි ගියේය. ඒ ගැන පුරාණ කවියක්.

936 කළුඋන්දැ පින් නොකළේ මන්ද වදාල ට කළුඋන්දැව පින්න පොලේ පැවත එදා සි ට පලන්දාන සළු අබරණ සිරිමල් එතන ට කවඋන්දෑව සිරිවර්ධසන බිසව එදා සි ට

ඉංග්රීෑසින් විසින් ලංකාව ඇල්ලූ කාලය

937

ස ක ව සි න් එක් දහස් සත්සිය දහහතේ දිඟුරැසේ පෙරදි ර ග ත වෙ මි න් අට බාගවු අටවකය ලත් එම නවන් මස පු ර එ ළු රැ සි න් සඳු කාලහෝරා නැති නැකත කුජදිනේ පෙරව ර ද ස පැ යි න් ඕලන්දෙයින් හැර ඉංග්රිජසින් පත්විය කොලොම්පු ර

කවට වශයෙන් කී වෙදෙකුගේ දනුමැති කවියක්.

938 ඉ ඳු ර න් පස සප්ත ධාතු සක්තිද සිල්පද ආයු ස ස බ ඳු න් අඹු දරුන් සමාදානය තනතුරුත් වන් ස යු තු ක ම් දේපල ලජ්ජා නම්බුද ආගමත් යස ස ව න ස න් නට‍ වෙන ඔසු නැත රුදුරු මද්යආපානය මි ස

පුරාණ විහිළු කවියක්

393 ඉබි පිහාටු පහක් රැගෙන අත්තික්කා මල් ද ගෙ නේ උක් ගසකින් පල නෙලමින් කුකුළු ඉසක් සමගින් නේ ගැරඬි අඟක් අරගනිමින් වඳිගෙ පුතෙක් අඹරන් නේ තරුන ලියන්නේ ලැමදේ ගෑ කල නොවැටෙය ත නේ

අටවෙනි කාණ්ඩය 143

 රූපත් තරුණ ස්ත්රිගයාවක් කෙකටිය නෙලමින් සිටිනු දැක තරුණයෙක් කි කවියක්

940	වන්ගි වන්ගි මේ ගග දොගොඩ ව	ං ගි යේ

මෙතෙක් රෙදි වැරලි ඇදලා අන ං ගි යේ නොයෙක් දනෝ යන මාවත නොසැ ං ගි යේ කෙකටිය නෙලන නුඹෙ නම කව්ද න ං ගි යේ

ඊට ඇ විසින් කී පිළිතුරු කවිය.

941 නා ලි ය ල ක් ස න යි ර ණහස මො‍ල කැ ටි ය නා ලි ය ල ක් ස න යි ඇඳිවතක ඉග ටි ය නා ලි ය ල ක් ස න යි යන ගමනක හැ ටි ය නා ලි ය ල ක් ස න යි බැස නෙලන කෙක ටි ය

ඉස පීරමින් සිටි ස්ත්රිුයාවකගේ කිහිල්ලේ ලක්ෂ ණ තරුණයෙක් විසින් ඈට කවියෙන් කීය.

942 පී ර මින් වරල අවුලැර කොමලති නී නෑ ර තිබුණා අතමුල ලොන් කුමක් වැ නි කී ර බිජු සදිසි අක්මිණ පඳුර වැ නී කී ර බිජු කනා මන්ඩේ වැනුය වැ නී

ඊට ඒ ස්ත්රික කී පිළිතුරු කවිය.

943 අත් නිය නගා මම වරලෙස බැන්දා ට සිත් ඇලි ඇලී නෙත් කොනකින් බැළුවා ට කීර බජු කනා මන්ඩේ වැනුවා ට අත් වෙද රජා සැපත සීනෙන් දිටුවා ට

කටුවල හාරමින් උන් ස්ත්රීදන් වගයකට කෙනෙක් කී කවියක්.

944 දෙ ස් දෙස්වල ලඳුන් හිම වලන්වල වදි ති ද ස් කන් ලෙසට දැඩිමුඟුරත් අරන් ය ති ප ස් පත්තෙන් බිඳිති කෙක්කෙන් ගොඩගනි තී ප ස් ස උඩ බලා අගනෝ අල බිඳි ති

ඊට එක් ස්ත්රි යාවක් කී පිළිතුරු කවිය.

945 ඔ ට් ටු වෙලා ඔය පද උඹ කීවා ට මු ට් ටු දෙයක්වත් නැත උඹට දෙන්න ට ත ට් ටු වෙලා ඉණි පස්ගොඩ ගන්න කො ට කි ට් ටු වෙලා ලෝපන් රිඹ බලනකො ට

සල්පිට කෝරලේ සිටි පුරුෂයෙක් ගාළුකෝරලේ සිටි මිත්රවයෙකු ගෙන් හැඹිලියක් ඉල්ලා ලියා යැව් කවි දෙකක්.

946 නා ලි ය කුමුකු මුකු කුමුදුන් ලිය දැක ලා ඒ ලි ය බෝ කලක් මගෙ උකුලේ ඉඳ ලා ඒ ලි ය අන් සලෙළු සයදෙ‍නෙකුට දී ලා නා ලි ය නාකි ලිය මගෙ සිත දුක ලා

947 මෙ ක ලා නාකි ලිය උකුලේ ඉන්නකො ට දැ ක ලා කවටකම් අගනෝ කරති ම ට ල ක ලා මෙනුඹ දන්නා හොඳට හැටියක ට ඔ ප ලා හොඳ ලියක් සොයවා එවන් ම ට

144 කව් සඟරාව

උන්නාන්සේ නමක් දුන්කළ කනවාය කියා තවත් උන්නාන්සේ නමක් අපහාස කළාට කී කවියක්.

948 ලො ව ස ත බුදින බෙහෙතක කිව්ව දුන්න ල පැ හැ ප ත මුකය දුර්ගන්ධය ඇරෙ බ ල කෙ‍ හෙ ප ත නැති එකෙක් ඇවිදින් අමංග ල බ හ ප ත දි ඕක පවකටම පලක ල

විහාරමළුවේ සෙරෙප්පු ලාගෙන සංචාරණය කරන උන්නාන්සේ නමකට සරදම් වසයෙන් කෙනෙක් කි කවිය.

949 ක ඳ ක ට දවුල් ගැසුවේ නැත කඩි ප් පු ව ඇ ද ක ට සදාළූවේ නැත තිරි ප් පු ව වැ ඩ ක ට ගියේ නැත කොටුවක තොරා ප් පු ව ‍ෙල ඩ ක ට ලෑවාට මන්දෑ සෙරෙ ප් පු ව

පන්සලක තිබුන බයිබලයක් ඇබිත්තකොල්ලෙක් උඩ විසීකළාම එය බාල්කයේ පිට රැඳී සිටියා දුටු සගනමක් කී කවිය.

950 ස යි ක ලේ මේපොත මෝසෙස් සතර නෙ ක දෙ යි ප ලේ ඇදහු සතහට අපාදු ක ඇ යි බ ලේ කව්ද උඩදැමමේ අර ක බ යි බ ලේ බිමට පැහැපන් නොවී සැ ක

ඊට බයිබලය උත්තර දුන් හැටියට ඇබිත්තයා කී පිළිතුරු කවිය.

951 ප න් ස ලේ සිටින සගගන එකතු කො ට ස න් ව ලේ කරයි බිම් සිටිනා කල ට ඉ න් බො ලේ උඩට නැගුනේ බිම නොසි ට ප න් ස ලේ සිටිනතුරු නොබසිමි බිම ට

දිගනියපොත්තක් ඇති වෙදෙක් තම මිත්ර යෙක් බල්නට ගිය ගමනේදි නියපොත්ත කැඩී ගියට කනගාටුවේන තම නිවසට විත් මේ කවිය ලියා යැවිය.

952 ගි ය වැ ත් තේ දො ස් මු මා නොතකමි නී ඔ ය පැ ත් තේ තො‍ සේ ආවායින් දෙවෙ නී වි ය යු ත් ‍තේ මෙ ‍ සේ මොරගානා ලෙසි නී නි ය පො ත් තේ වී සේ සගමුලයෙන් නැසු ණි

ඊට කියා යැව් පිළිතුරු.

653 ප පු ව නි මා නැති ලෙසිනා දයි හසුනේ දැක කරු ණු එ පු ව ත මා අත දො සි නා නොව නැසුනේ තිය තිබු ණු රු පු වෙ කු මා නෙ ත වැ ඳුනා එම දොසිනේ නිය නැසු ණු කො පු ව ද මා පසු ‍වැ ඩෙ නා නිය රකිනේ සිහි කරු ණු

ඊටම තවත් කෙනෙක් කියන ලද්දක්.

954 ම ල ක දි ස පු නු ඇති සෙනෙදස අපි වී මා පො ල ක දි බි දු නු සිත සනසන්නට සෑ මා බ ල හ දි යො දු නු වෙත මා ඇවිදින් රෑ මා ක ල ක දි දෙ ව නු ඇති දත් නියවෙයි හේ මා

අටවෙනි කාණ්ඩය 145

දොලදුක් ස්ත්රි්යාවක් කුකුලල කන්නට සිති තම පුරෂයාට ලියා යැව් කවියක්.

955 නැ ත සැ ව් ලා කවදාවත් අඬල න් නේ හො ට ව ක ලා කටු ආදයි ගස්ස න් නේ ප තු ල මු ලා බිජුලාලයි ලොකුවෙ න් නේ එ බි ජු ක න් ට මම ආසාවේ ඉ න් නේ

ඊට පුරුෂයා ලියා එව් පිළිතුරු කවිය.

956 ලකුණු මම කියමින් යන්නත් දැනග න් ඩ දුකුලු තව මාස ගණනක් පසුවෙ න් ඩ මිල දීලා වත් දැන් මෙහි නැත ග න් ඩ මුල සිව් කුර අර ලඟ සිව්කුර ක න් ඩ

ගනේහේනේ තරුණයෙක් කෝ‍ට්ටේ තරුණියෙකුට ලියායැව්කවි

957 පි ය ල ද මෙ තොප මාවෙත ලන එක බැ ල් ම මු ළු හ ද මෙමා තනවයි වැඩිකර ඇ ල් ම නු ඹෙ හ ද මෙමා හැර වෙන කෙනෙකුට ඇ ල් ම ඇ ති වෙ ද ඇතොත් දන්වනු ඇතිවම ක ල් ම

958 නෙ ත ට ඇ ති සැ ප ය නුඹ මට දැකී ම ය ක ත ‍ට ඇ ති සැ ප ය නුඹෙ බස ඇසී ම ය සි ත ට ඇ ති සැ ප ය නුඹෙ ගැණ සිතී ම ය නු ඹ ට ඇ ති සැ ප ය වෙන්නෙද එසේ ම ය

959 රූ සි රු මෙලෙව් සැම අගනන්ටම වැ ඩි ය ආ ද ර මෙ මම බැන්දෙමි තොපහට වැ ඩි ය ආ‍ ද ර එලෙස සැම වෙන ලෙව්හට වැ ‍ඩි ය බෝක ර ඇතොත් කියමට ල‍ඳෙ නොව එ ඩි ය

ඊට තරුණිය ලියා එව් පිළිතුරු කවිය.

960 ආ ද ර හිමිසඳිනි ඔබ මට යම් පම ණ ආ ද ර යෙන් සිටිද මෙ මමත් ඒ පම ණ ආ ද ර මෙ ඔබහට කරනෙමි දිවිහිමි ණ ආ ද ර මෙ අපෙ පවතීවා හිමි දෙර ණ

දුම්බර කැටේපලදි රූපසිංහ මහතා වහුම්පුර ස්ත්රි යො දෙන්නෙකු සිටිනවා දැක කී කවිය.

961 ව ත ද ලී සු ග ක් පියයුරු රන් තැටි තු ල් ල ක ර ව න උ ද ක් දුටුවිට තරුණන් මෙ ල් ල ත ව එ ක පැ ය ක් සි‍ටියොත් ඔය කළුකෙ ල් ල ම ම ඉ ව ස ත ත් මද රද වෙද ඉවසි ල් ල

ඊට පියදාස සිරිරසේන මහතා කී පිළිතුර.

962 උ ව න ත ම ල ක් තනහස නොලබිඹු ප ල් ල දු ටු වි ට උ ද ක් කරවන රා වැඩිවි ල් ල එ ත කො ට දි න ක් සිටියොත් ඔය කළු කෙ ල් ල නැ ත ඉ ව සු ම ක් බඹුටත් අම්මාප ල් ල

146 කව් සඟරාව

රූපසිංහ 963 ස ර ත් පු ල් ල උවනත දිලිනොව නා කී උ නො ත් මෙ ල් ල ගැනුමට රසපහස ස කී බු ල ත් ම ල් ල ඉන ඇති වෙනසට දේ කී අ නි ක් ‍ෙක ල් ල තමුසේටයි මට මේ කී

සිරිසේන 964 ව ත ත් පු ල් ල සරදෙන යන සිරිමින ට බු ල ත් ම ල් ල පුරවා රන් දි අත ට සි ත ත් මෙ ල් ල කළහැකිනම් රති සැප ට අ නි ත් කෙ ල් ල ලැබුනත් සකි හෙඳයි ම ට

රූපසිංහ

965 යු ග නෙ ති දුව රතන දාඩිම් පලලෙසි නී ර ති ප ති කතෙව් දිසි තරුනක් විකල මෙ නී රු ව යු ති හකුරු ලිය දෙනුවන් වන් සැනි නී සි හි නැ ති වී තිබුන රතිකෙළි මතක් උ නී

සිරිසේන 966 ක ල ක් නැති නුමුත් දුටුවිට නගී ම ද ර ටෙ ත් අය සිනාසීමට කරුණව ද තු ට ත් වඩන පැනිරස ලිය දැක නොම ද ම ට ත් එහෙම උනි සකි කුමට කියමු ද

ඊට සරදම් වසයෙන් ඒබ්ර හම් සොයිසා වෙද මහත්මයා කි දැනමුතු කවි

967 සු ර ක ල් නුදුටුවන්හට සිතු සැනසෙ න් ට ව ර ක ල් රත ලොවින් හැකි සපයා ග න් ට ප ර ක ල් කළු හකුර දැක කවි බැදිය න් ට ස ර පු ල් උවන් කොඳ තුනු කළු කෙල්ල න් ට

968 ද නි ත් සු ර ත් කෙළි වග නොවම පා ළු ව ග නි ත් නෙ ස ත් තුටුවන තුරුම මහ ළු ව අ නි ත් එ කි ත් මෙකිත් එකයරු ක ළු ට සැ නි න් ර ම ත් දෙදෙනට දා ද යහ ළු ව

969 නැ ත ක් වෙලා සිටි මුන්දෙස බැළුක ලි ය මො ක ක් වත් නුදුටුවෙමි රුව සිත ඇ ලි ය මි ස ක් තමුසෙලට හොද වල බ ලි ය ම ත ක් වෙන්ඩ බඩු කදිමයි රතිකෙ ලි ය

970 ම නි බන සිත තබාගනු මගෙ මෙතෙපු ල් ල වෙනි වස අඳුරු සිටිගැණ ඇගෙ තුනුදු ල් ල පැ නි රස ලිය නුමුත් සකියනි කළු කෙ ල් ල ගි නි ලෙස සැලකුවොත් හැකිවෙයි ගැලවි ල් ල

හත්වෙනි කාණ්ඩය 147

මීට කෝපව සිරිසේන කි පිළිතුර

971 දෙ න් න ට හකුරියන් රුවදුලවන ක ළු ව ම න් න ට කවි ගෙතු කිවි ගජ සිර පැ ළු ව ව න් සෙ ට දෙදෙනගෙන් නෙක යස සිරි සි ළු ව බෙන්තො ට එකෙක් බව දැනගනුව යහ ළු ව

ඊට ඒබ්රසහම් සොවිසාගේ පිළිතුර

972 දෙ න් න ට හකුරියන් කොඳ දුල හ ක ළු ව ම න් තු ට වඩන කවිසත දන්න යහ ළු ව ග න් න ට අදහසක් නැත එකවේ බැ ළු ව බෙ න්තොට වගක් මේගැන කුමට බහ ළු ව

978 කි සි ව ක් නොදැන තමුසේ ඇයි ඔය ලි ව් වේ මෙ ම ගෙ ත් ඔහොම කිසිවෙක් නැත සිත තැ ව් වේ ත ව ම ත් රැගෙන පොතපත එය වමසෙ ව් වේ ප ද රු ත් නොදැනේය මට තමුසෙගෙ ක ව් වේ

974 බි න් න ට නොව අසන් මකියන වදන හෙ ළූ ම න් තු ට වඩන ඔ‍භගෙ ගත නිතර සිරිස ළූ වෙ න් න ට බය ගමේ නම කී මුත් යහ ළූ බෙන් තොට මමෙළු මිතුරේ ම ගම දකුනෙ ළූ

975 තු රු ම ත් තේ පිපුනු මල අයුරු සකි ස ද ග රු සි ත් තේ දෙලොව සැප නසන එක ව ද බො රු නැ ත් තේ මගෙ බස මතු විමසු ස ද හු රු ඇ ත් තේ වමෙන් දකුණෙන් කොයි එක ද (මතු සම්බන්ධළයි)

නිවින්නේ හීරළු ගුරාගේ වස්කවියක්.

976 කා රි ය ක් කියමි පත්තිනි දෙවිය න් ඩ බා රි ය ක් ඇද්ද මෙනුඹට සරිල න් ඩ වී රි ය ක් නැතුව පඬිපුර ගිනි ල න් ඩ කා රි ය ක් එවනු සිඤ්ඤා වනස න් ඩ

අටදහිවත්තේ සිඤ්ඤෝ මහතා නොන්නිට කී කවියක්.

977 ගි ව න ටු ග හ න් කෙමීපෙති දල ලව න් යු ර මු ව ර ද ද ස න් බිඟුවැල වන් බැමි න් ති ර රු ව දි සි‍ යො වු න් ගග පිපි තොගෙ උව න් ස ර ද ව ස ක ලො බි න් සිඹිනට නැත පවි න් පෙ ර

රාමවික්රවමා ජයවර්ධ්න කිවිඳු විසින් උන්නාන්සේ කෙනෙකුට කී කවියක්.

978 උ ක් දු න් නා වැනි තුනුරුසිරෙන ආ දි ස ක් මෙ න් නා සුරකින සිව් සිල් ආ දි මො ක් ය න් නා යතිඳුනි ඉතකම් ආ දි උ ක් ග න් නා වැනි දැන් මුලකර ආ දි

148 කව් සගරාව

චුල්ලපන්ථ ස්ථවිරයන්ගේ වස්කවියක්.

979 මා න බලන සොරෙකු ඇවිත් පිලිකන්නේ දොරක‍ඩී නේ පා න රැකෙන ගියේය සග සතුබව එය දැන නොදැ නේ රූ න ඇතුළු මුළු ලක්දිව අනපතුරන දෙව්රජු ‍ නේ හී න එ ජඩ සොරා ලබා ගෙන්වනු තෙද ‍ඇතෝති නේ

මෝදර ස්ත්රී්යො පන්තියක් යනවා දුටු තෙල්වතතේ කවිවරයෙක් එකෙනෙහිම කී කවිය.

980 සැ ව් ම ට ඉඳු දෙබැම වත පුන්සඳ සා නූ සෙ ව් ම ට රතිකලා සිතුතුල කල පු නූ දැ ව් ම ට සලෙලුන්ගෙ හද බැරිලෙස වා නූ ග ව් ම ට හැඩ හොඳයි සකි මෝදර ගෑ නූ

(මතු සම්බන්ධයි.)