කව්මුතුහර-කව්මුතුහර ii
සස් කිරිය. සංස්කරණය
101. දෙ ක දෙ ක සමවතට නොපැමිණ මෙ දිවියෙ න දු ක දු ක සසර බඹසර වස් සොඳ ලෙදි න දෙ ක ස ක ලෙස මෙමා රැකි සත් බස් දමි න නෙක ව ක ලමින් බැඳි නා යව හැර දර ණ
1. පත්ම
කව් මුතු හර 23
102. ර හ සි න නොරහසින සිත් ගත් සහ බ සිත
කි සි දි න වෙනස නොව බඹරසර මා වි සිත එ කැ ති න රකින බව සත්විද නොව ල සිත ද ර ණි න වෙළුන නා බැසයේවා තො සිත
103. මු ව තු ළ කිරි සුවඳ ඇතිතෙක් පටන් සි ට
නොව ලස මෙදින දක්වා මම නොකඩ කො ට
නොවකැල ලක් රැක්කෙමි ඹබසර සොඳ ට
එ ම බ ල සත් විනම් විසදර යව දුර ට
104. ත න පා වයස සිට අද මේ දින ද ක්කා
ම න සා තොසින් මම බඹසර වස් රැ ක්කා
වෙ න සා නොව සුසත් විද එම නොව ල ක්කා
ත ණ සා වෙරැරි නොව සිට යව මා එ ක්කා
105. මෙදිවි ලත් පටන් අද මේ දිනද ක්කා
ම දි වි ලෙස කුමරි බඹසර වස් රැ ක්කා
එ ම වි සුසත් වීනන් සප් නොව ළ ක්කා න ද වි වෙළුම් හැරයේමා පා ද ක්කා
106. ස ද හ ම් සවන කළතෙය මෙහි මා විසි න
ප ද ය ම් වන පිලිද නොවළා බැති පෙමි න
ඇ ද හු ම් ලෙසින් ඇසු බව සත් විද සොබ න
බැ ඳ හු න්1 මෙ නාරද යේවා හැර දර ණ
107. රු දු රු ගොර මෙසප් මරණට කෙළ නෙ උ පා
මුදු තිර මෙත් කෙළෙමි2 ඔහු වෙත නොව කෝ පා
සුදු සත් විද මෙ බස් උරඟිදු නොකොටද පා
බැඳ වෙළු දරණ හැර යේවා බිඳ කෝ පා
108. තද රුදුනා විස ගොර නැහැ පවන ට ඳ3
බඳ වෙළුනා දරණ මත බැදි පණයට ඳ
තද බියෙනා තොරවූ4 සත් බසින් තෙ ද
බඳ වෙළුනා හැර යේවා වෙමින් න ඳ
1 P බැඳහුම් 2 P මෙත්රෙව 3 P නැහැවාවටද 4P තොරවීම්
24 කව් මුතු හර
109. කා මා තුරව බැඳි අනුරා නා රඳු ට
මෙ මා තු න් දොරින් අවසර නොදි ඊ ට
මෙ මා තරව උන් බස්සත් විද සොඳ ට
ප මා නොව වෙළුම් හැර යේවා දුර ට
110. ඉ ඳු සු දු ළදැරි බඹසර වස් රැකි සොදි න
බු දු සු දු ඉදු වදන් ඇසුවෙමි බැති පෙමි න
සු දු ඉ දු සුසත් විද මේ බස් තර ලෙදි න
බැ ඳු සු දු දරණ වැල හැර නා යව තොසි න
නා රද බුහුමන් කරයි. සංස්කරණය
111. මෙලෙද සක් කිරිය කළ අව්‍සාන ක ල සු හ ද මෙත් කුළුණු කර සප් රද නිම ල වැ ල ඳ තිබු දරණවැල හරිමිනි නිම ල නෙම ඳ බැති පෙමින් බුහුමන් කරතොස ළ
112. තම එකගත සියදහසක් පෙණින ව ල
නිම නැති තුටින් මවමින් එහි මත ලක ල
කුම රි එසත් කිරි කළ තබමින් නිම ල
අම ද පුද කළේ නා සෙනෙවි සහ බ බ
113. පේමයෙන් පිරි එදිව නාරද බෝලෙදින්
පුද කරමින් සුම නා
පේ ම ව ත් තම පියදු විලසින් කාමසිත්
සිද බිඳ හැර නොම නා
හේම නන් වු මහා පුද කරමන් සැම
පරාදම කමවත ලෙදි නා
සෑ ම තැන් වල පසිඳුව යන ලෙස
නාරදුන් පුදකර නිමවමි නා
114. එ ස ඳ එපුර සියළු දනෝ විස්ම
වෙමින් මෙකරුණු දැ ක
පෙ ම ඳ තුටින් පැලඳි බරණ අනගි
උතුරුසළු සහ නෙ ක
නො මඳ අනන්වත් පුදකර තුතිගී පවසමින් අනෙ ක
සු හ ඳ අදර බුහුමන් සෙද එකුමරිහට කළහනොයෙක ක
කව් මුතු හර 25
115. අ ට ළො ස් කෙළ පමණ දනින්
පුදලත් එකුමරි පිවිතු රු
නොව දොස් බඹසරවස් සහ සැදැහැ
සිතින් යුත් නිරතු රු
පෙ හෙ ව ස් පන්සිල් රකිමින් දිවි ඇති තෙක් නොකොට අතු රු සැව ගොස් එම නුවර රදුගෙ අගබිසඋන් කුසෙයි මහ රු
කසුන් දෙවි පුවත. සංස්කරණය
116. පි ළි සි ඳ දසෙකඩමස පිරි දින සවුලෙවු කර මනන ද දි ලි සොද සත්රුවන් මහර වස්වා බිහිවු නිසි ලෙ ද ද ඹ න ඳ රන් පැරයු උතුම් පබසර තුනු ඇතියෙන් සෙ ද ගු ණ බ ඳ එකුමරි අසදිස කඤවන දේවිය නමල ද
117. පු ර ස ඳ මෙන් කෙමෙන් වැඩී නෙක සිප් සිදු තෙර දකිමි න සු ර ඟ න පරයන මනහර විසිතුරු ලකුණෙන් බබල න හි ර ස ඳ ලෙස පසිදු වීය මුළු මහ දඹදිව හැමතැ න ව ර දු ළ පස්කලණින් යුතු එකුමරි දනමන පිණව න
118. එ ක ල සියලු දඹදිව වැසි රජහු නොමඳ පෙම්බඳමි න ල ක ල එ කඤවන දේවි කඳවාගන යන විලසි න වි පු ල අනගි පඬුරු සමඟ ඇමති දනන් හැර වෙන වෙ න අ තු ල එකුමරිය නොලදින් වින්දෝ හද දුක් ළසොවි න
26 කව් මුතු හර
119. එ ලෙ ස තමන් පාවාගණ යන විලසට ආවුන්හ ට
අ ල ස වනසෙ දෙමින් තෙපුල් සරණින්
කිසි කම් නැත ම ට
නො ල ස ව මොක් පුරයන මෙන්
සිල් රකිනෙම් සොඳ ට
ස තො ස ව ගොස් මෙහෙණවරට
මනරම් දම් සමණය කො ට
120. සිවු මැලි එකුමරි මහණව මහළු
පැවිදි ලැබ මොන ව ට
සිවු පිරිසිදු සිල් රකිමින් විදසුන් වඩවමින් තර කො ට
සිවු මඟ සිවු පලට පැමිණ අපමණ
කෙලෙසුන් දුරු කො ට
සිවු පිළිසිඹි රහත් බවට පත්ව පසිදුවිය තිලො ව ට
121. මු නි ඳු සසුන් ගුවන් තෙලෙහි
බබලන හිරසඳ විල සි න
මෙබඳ රහත් තවන මෙහෙණිය
බෝකල් වැඩ සිටි මි න
අ ම දු අනත දන ගණහට සගමොක්
සුව දී වෙසෙසි න
ප සි දු නිවන්පුරට 1 වැඩිය සේක සියලු දුක් නසමි න
පැතුම. සංස්කරණය
122. වි ත ර නැතිව වෙහෙස දෙමින් සිරුර වෙලා සිටි පණිදු ට අ ත ර කිසිත් බයක් නැතිව බණැසු පිනින් එකුමරි සෙ ට ප ව ර නියන් පුරට පැමිණි බව ඇසු සුදුතනි සහ තු ට නි ත ර දහම් අසා තෙපිදු සැපතින් යවු මොක් පුරය ට
1 P දහම් පුරට
කව් මුතු හර 27
123. එ ම කුමරිය සැදැහැ සිතින් බණැසු
පිනින් සහ ගුණයෙ න
අ ම සැපමණින් මතු ලැබුවත් හැර එම දින විගසි න
සැ ම දනගෙන් එතැන් රැසිවු
මහ සම්පත් ලදි නිදුකි න
මෙ ම ලෙස දෙලොවය සුවදෙන
උතුම් දහම් අසවු නිති න
124. වැ ඩි ත ර කිසි නුවණක් නැති
ඉතිරිබැවුහි සිටි ලදැ රිය
එ ඩි ත ර පිරිමින් නොසිතන මෙබඳු
විකුම්කර සපි රිය
දි ඩි ත ර සසරින් මිදෙමින් නිවන්
දැකපු කල මිහි රිය
වැ ඩි ත ර කිමෙන් කම් නැත කුසල්
කරවු ඇතොත් හි රිය
125. ඇසු දන සතුට ව න
පාමහපුදය සමගි න
කසුං දේවිය ගු ණ
කිය නිමවී ඉතා සැකෙවි න
126. කව් මුතුහරනමි න
යුත් මෙකව දනමන නඳ න1
සිත් පෙම් වඩවමි න
පවතුවා ඇතිතෙක්ම මෙසසු න
127. සතර වදුක් නොවන පිණිස සැදැහැ සිතින් කුසල්කර න සතර සතර සතර දහම් කෙසර තෙලට රන් බාජ න සතර සුගුණදම් රක්නා දමිනදසෙට යතිඳු විසි න පවර මෙකවි කළ බව දනු මොක් සිරි ලබනට නිසැකි න
1 M යුත් මෙකව් දනමන දන