"උග්ගල් අලුත්නුවර" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්

ස්වාභාවික වෘක්ෂලතා ගහනය නිමවන සීමාව දේවාල පරිශ්‍රය විය. පුරාණයේ සිට දේවාල පරිශ්‍රයට ආසන්නයේ ළඳු කැළෑවල බහුල වශයෙන් කැකුණ ගස් හා, පේරවර්ග, කොතලහිඹුටු, හිඹුටු, වැල්ල් “නෝනපලං” යනුවෙන් හැඳින්වූ පැෂන්පෲට් වැල්, කැළැ කෙසෙල් ලෙස හැඳින් වූහෙවත් ඇට කෙහෙල් වැල් වැල්රුක් අත්තන හා මාවේවැල් ද තිබූ අතර දෙල් කොස් වැනි දේ ආහාර සඳහා ද පලොල්, රණවරා, ඇහැළ, නා, කහට, නෙල්ලි, අරළු, බුළු, දෘතරාෂ්ට්‍ර, කොහොඹ, රුක්අත්තන වැනි විශාල ඖෂධීය ශාඛ ද විය. දේවාල පෙරහර මගින් සීමාවන පූජාභමි පරිශ්‍රය 1980 දශකය දක්වාම පෙරහර නිම වීමෙන් අනතුරුව ඊ ළඟ පෙරහර එනතුරු කුඩා ලන්දක් දක්නට ලැබිණි. එහි දක්නට ලැබුණේ හෙල වෙදකමේ ලා මහත්සේ උපයෝගීකරගත් ඖෂධීය පැළෑටි පමණක් බව පෙනී යයි. මෙහි සෑම වත්තකම දක්නට හැකිවූ කැකුණ ගස්වල ගෙඩි වලින් ලබාගත් තෙල්, ගෙවල් අඳුර දුරු කරන පහන් සඳහාත් පෙරහර මග එළියකරන පන්දම් වැටි සඳහාත් උපයෝගී කරගත් බව කියවේ. කැකුණ පන්දමේ ආලෝකය ඇස්වලට ගුණදායක ඔසුවක් වන බව මෙහි සිටින පුරාණ වෙදදුරන් පළකරන වැදගත් මතයකි.(කළකට පෙර වියෝ වූ පුරාණ පාරම්පරික අක්ෂි වෛද්‍ය මැණික් අප්පුමහතා ගේ ප්‍රකාශයකි.)