"අන්දරේ" හි සංශෝධන අතර වෙනස්කම්
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
2 පේළිය:
2. රජ බිසවගේ දොළ දුක
== '''
රජ කාලේ ලංකාවේ සීනි හැදුවේ නැහැ. පිටරටවලින් තමයි සීනි ගෙනාවේ. රටේ සාමාන්‍ය මිනිසුන්ට සීනි නොතිබුනාට රජගෙදරටනම් සීනිවලින් අඩුවක් වුනේ නෑ. දවසක්දා අන්දරේ රජ ගෙදර පැත්තේ යනකොට රජ මිදුල පුරාම පැදුරුවල දාලා සීනි වේලනව. මොකද, සීනි තියෙන්නෙ ගෙයි ඇතුලෙ ගෝනිවල. ඉතින් ටික දවසක් සීනි ගෝනිවල තියෙනකොට වතුර උරල තෙතබරි වෙනව. එතකොට සීනි අව්වේ දාලා වේලා ගන්න ඕනෑ. අන්දරේත් සීනි දැකල තිබුණ කෙනෙක් නෙවෙයි. රජ මිදුල පුරාම දුඹුරු පාටට වනල තියෙන්නෙ මොනවද කියල දැනගන්නතුරු ඉවසිල්ලක් නෑ. අන්දරේ ඉතින් උගුරහෙම පාදල එකස්පස්ව ඉඳල රජතුමාගෙන් අහනවා.▼
▲රජ
“දේවයන්වහන්ස, මොනවද අර මිදුල පුරාම පැදුරුවල දාලා වේලන්නේ, අලුත් විදියේ ධාන්‍ය වර්ගයක්වත් රටවැසියෙකුගෙන් ලැබිල ද?”
Line 24 ⟶ 33:
අන්දරේත් බොහොම සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න කෙනෙක්නෙ.එහෙම කෙනෙකුටම තමයි විහිලුවක් තහලුවක් කරල,හිනාවෙලා ඉන්න පුලුවන්.හිත තද කරගෙන ඉන්න අපි වගේ අයට විහිලු-තහලු කරන්න බෑ.ඒවා හිතට එන්නේ නැහැ.ඒ නිසා විහිලු කරන එකත් ආවාට ගියාට
Line 30 ⟶ 39:
රජ ගෙදර ගියාම මුලුතැන්ගේ පැත්තටත් යන්න අන්දරේ අමතක කරන්නේ නෑ.එහෙම ගියාම අරක්කැමියත් අන්දරේට නොසලකා ඉන්නවායැ.රජවාසලේ මුලුතැන් ගෙයි හදන රසමසවුලුවල රස බලන්නත් පූරුවේ පිං කරල තියෙන්න ඕනෑ.එදත් ඉතින් අන්දරේ මුලුතැන්ගෙට ගොඩ වැදුනේ දිවකට පිනවාගන්න හිතාගෙන.අරක්කැමියත් බොහෝම හිතේෂිවන්තකමින් අන්දරේට වාඩිවෙන්න බංකුවක්හෙම දීල රජ මේසෙට හදාපු රස කැවිලි පිඟානකුත් අතට දුන්නා. අන්දරේත් රස කැවිලිවල රස බලන ගමන් නිකම් ඉන්නෙ නැහැ,රටේතොටේ සිද්ධියක් අල්ලගෙන අරක්කැමියව කථාවට ඈඳාගන්නව.මෙහෙම අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදෙන ගමන් පොඩි පොඩි විහිලු තහලුත් කරන නිසා අරක්කැමියත් අන්දරේගෙ කථා බහට හරි කැමතියි.
| |||